Ιταλία ΣΙΚΕΛΙΑ-Προσκύνημα στο Χτές, Γνωριμιά με το Σήμερα

[St.Adamantidou]

AGRIGENTO
Ο παλιός Ακράγας
Στην κοιλάδα των Ν α ώ ν
« Κατ’ εκείνους δε τους καιρούς την τε πόλιν και την χώραν την Ακραγαντίνων συνέβαινεν ευδαιμονίας υπάρχειν πλήρη… και γαρ αμπελώνες… και το πλείστον της χώρας ελαίαις κατάφυτον…» (Διοδ. ΙΓ)

Μαγιάτικο απομεσήμερο στην ιερή Κοιλάδα. Το λιτό σιτσιλιάνικο τοπίο στράφτει με κίτρινες και κατακόκκινες αστραπές, κάτω από το λαμπρό ανοιξιάτικο ήλιο. Λάμψεις χρυσαφιές, τα σπάρτα που οργιάζουν! Και ματωμένες αφράτες τούφες, οι παπαρούνες, που βάφουν με το χρώμα της ζωής το ξεραμένο χώμα, σφιχταγκαλιάζουν τους πέτρινους στύλους των ναών. Χαϊδεύουν τα αυλάκια των τραυματισμένων σπονδύλων. Φιλούν τα σπασμένα κιονόκρανα που, από αιώνες, κείτονται πάνω στις ξερολιθιές……….

Είναι ένας κόσμος βουβός, ένας « λαός », που θαρρείς πως αποσύρθηκε με αξιοπρέπεια σε τούτη την ερημιά, μακριά από τον παραλογισμό και την αγωνία του Σήμερα. Είναι μια Σκέψη που κούρνιασε, αδιάφορη πια, μέσα σε ένα γέρικο κορμί ελιάς, κι αγναντεύει από κεί τους ανθρώπους και τα πράγματα.
Είναι ο κόσμος της πολύτιμης Σιωπής. Ο κόσμος τους Χτες. Ένας κόσμος γνωστός μα κι άγνωστος μαζί. Οι ιστορικές μας αναμνήσεις είναι αμυδρές, ξεχασμένες σε κάποιο σημείο της ξεθεωτικής διαδρομής από το θρανίο ως τα σήμερα. Πόση γνώση χαμένη, πόσα ιστορικά γεγονότα που ποτέ, ως τώρα δεν χρειάστηκε να ξαναθυμηθούμε……….

Καθόμαστε πάνω σε ένα λιθάρι και σκεφτόμαστε. Στρίβουμε τα εγκεφαλικά κύτταρα δίχως έλεος, κι αγωνιζόμαστε να θυμηθούμε. Δεν θέλουμε πολλά. Μας φτάνουν λίγες ιστορικές στιγμές της Σικελίας, για να νοιώσουμε το παλμό που,. τώρα δα, μας λείπει. Και το μυαλό υπακούει. Ακόμα! Τι ανακούφιση. Στην ως την στιγμή σκοτισμένη μνήμη, έρχονται και σταματούν οι πρώτοι Ρόδιοι. Ξεκίνησαν από την γειτονική Γέλα, γύρω στα 580 π.Χ., για να χτίσουν τη νέα πόλη, πάνω στον παλιό οικισμό των Σικανών, ιθαγενών του νησιού. Και πάνω σε τούτα τα ίδια χώματα, φυτεύουν, με αγάπη, έναν πολιτισμό, που γρήγορα ανθίζει και γεμίζει την κοιλάδα με τα δείγματά του. Ναοί δωρικοί, τεράστιοι, αυστηροί, καμωμένοι από πέτρα, ζουν ακόμα και σήμερα, για να θυμούνται και να μας θυμίζουν. Είναι μια εικόνα συγκλονιστική. Ολόκληρο τοπίο αφιερωμένο στην λατρεία των Θεών. Λένε πως 20 τέμπλα ύψωναν τα ρωμαλέα τους κορμιά , στις πάμφωτες μέρες της ακμής του Ακράγαντα.

Σήμερα, μονάχα 7 ναοί βρίσκονται ορθοί ή μισογκρεμισμένοι, για να μας καλωσορίσουν στον ιερό αυτό χώρο. Ο ναός της Ήρας, της Ομόνοιας, ακέρηος και συγκινητικά όμοιος με το Θησείο των Αθηνών, του Ηρακλή, της Δήμητρας, του Ηφαίστου, των Διοσκούρων και το περίφημο Ολυμπιείο, αφιερωμένο στο Δία, ο μεγαλύτερος ναός της Σικελίας. Από του παραπάνω ναούς όλο και κάποια κολώνα στέκει ορθή. Τούτος όμως ο κολοσσός, το ιερό του Δία, είναι ερείπια. Ο «οδηγός» μας, λέει ότι ανάμεσα στους κίονες, και για να μοιράζεται το τρομερό βάρος της οροφής, υπήρχαν 30 γίγαντες πέτρινοι, 10 μέτρα ύψος ο καθείς, που βάσταζαν τη στέγη του ναού. Σήμερα ανάμεσα στα χαλάσματα, κείτεται ξεμοναχιασμένος, σαν νεκρός, ένα από τα φοβερά αυτά όντα του Ολυμπιείου, συναρμολογημένος με στοργή και τρυφεράδα, θα έλεγα. Έτσι μοναχός του, μέσα σε τούτον τον απέραντο χώρο, και πλάι σε τρομακτικού όγκου ερείπια, μοιάζει τόσο μικρός, τόσο απροστάτευτος, που νοιώθεις την ανάγκη να τον χαϊδέψεις και να τον παρηγορήσεις: -Έχεις δίκιο, καλέ μου, είναι σκληρό να πέφτεις. Όμως έτσι λέει ο νόμος. Σήμερα νιός περήφανος, αύριο ανήμπορος να σαλέψεις, πάνω στο χώμα. Προσπάθησε να συνηθίσεις. Σε όλα, ξέρεις συνηθίζει κανείς. Και στην μοναξιά ακόμα…….

Πέρα από το Ολυμπιιείο,υψώνονται οι 4 κολώνες του ναού των Διοσκούρων.
Τέσσερεις ολομόναχοι κίονες, που σχηματίζουν μια μικρή γωνιά. Μια κώχη. Σαν φωλιά!
Είναι από τα πιο όμορφα πράγματα που έχω δει σε τούτο το χώρο. 4 πανύψηλοι, κομψοί στύλοι, που από μακριά μοιάζουν να ακουμπούν μαλακά πάνω στο βαθύ πράσινο των κυπαρισσιών, που φυτρώνουν πίσω τους. Ένα κορίτσι και ένα αγόρι, αγκαλιασμένα, κοιτούν μαγεμένα το θέαμα. Μέσα στο λαμπρό φως, την τέλεια ερημιά και την ιερή σιωπή, η τρυφερή παρουσία των δύο παιδιών μοιάζει σαν αίνος στη Ζωή.

Οι δύο κολώνες του ναού του Ηφαίστου στέκουν σε απόσταση από τους Διόσκουρους. Μοιάζουν τόσο ξέμακρες και μοναχικές, όσο μοναχικός έπρεπε να νοιώθει κι ο σακάτης κι άσχημος θεός.
Οι 8 κολώνες του ναού του Ηρακλή, του πιο παλιού τέμπλου του Ακράγαντα, είναι κυκλωμένες από άγριους θάμνους ολάνθιστους, και νεαρά πεύκα. Όλων των λογιών τα χρώματα πάνω στις σκούρες πέτρες, φτιάχνουν ζωγραφιές μοναδικής ομορφιάς.

Είναι χάρμα την Άνοιξη η Κοιλάδα…
Οι ναοί της Ήρας και της Δήμητρας είναι σε μέρος χέρσο. Μονάχα μερικά καχεκτικά ληόδεντρα και το πλούσιο χορτάρι, ζωντανεύουν τον τόπο.
Ο ναός της Ομόνοιας, το κόσμημα της Κοιλάδας, είναι ο καλύτερα διατηρημένος. Ο «οδηγός» μας γράφει πως μοναδικοί του ανταγωνιστές σε ομορφιά και καλή συντήρηση είναι οι ναοί του Paestum, της αρχαίας Ποσειδωνίας, και του Θησείου. Χτισμένος στο ψηλότερο σημείο, ολομόναχος ολομόναχος κι αυτός, ανάμεσα στις γερασμένες ελιές, δημιουργεί, όταν τον βλέπεις από μακριά, μια φανταστική εικόνα. Από πέτρα βαριά, που την κάνει πολύτιμη ο χρόνος, ντυμένος στα ασημιά κύματα του ελαιώνα και περιχυμένος το φως της Μεσογειακής Άνοιξης, μοιάζει με κάστρο ονειρικό, καμωμένο από ουρανό και σύννεφα……..

Κατακαημένοι Ακραγαντίνοι. Απαυδισμένοι από την μόνιμη αλληλοφαγομάρα, έστησαn, στην απελπισία τους, μεγαλόπρεπο δωρικό ναό, και στο βωμό του απόθεσαν τις ελπίδες τους για ομόνοια και συνύπαρξη.

Κατακαημένη Ελλάδα. Και πότε κατάφερες να ξεπεράσεις τη διχόνοια; Και πότε έπαψες να κατακρεουργείς τον εαυτό σου. Και τότε! Και λιγότερο παλιά! Και τώρα!!!. Θαύμα το πώς έζησες και ζεις. Κι εδώ ακόμα, μίλια μακριά, κουβάλησες μαζί σου όλα τα καλά, μα κι όλα τα κουσούρια σου. Κι έγιναν αυτά η αιτία του αφανισμού σου. Όπως πάντα…

Σήμερα ο Ακράγας προσπαθεί να ζωντανέψει τον αρχαίο αυτό τόπο με διάφορες γιορτές. Είναι γνωστό το διεθνές φολκλορικό φεστιβάλ της «Ανθισμένης Αμυγδαλιάς». Λαϊκά χορευτικά συγκροτήματα από όλον τον κόσμο, χορεύουν ανάμεσα στις παλιές πέτρες, χορούς του τόπου τους. Φέτος από το πανηγύρι της χαράς του Agrigento, όπου χορεύτηκαν ακόμα και χοροί της Κεντρικής Αφρικής, έλειψε η ελληνική παρουσία. Γιατί άραγε;
Κατά τα άλλα ο Ακράγας είναι μια συμπαθητική πόλη δίχως τίποτα το εντυπωσιακό, με το ανάλογο μερίδιό του στην ιταλική βρωμιά. Το κέντρο της υποφερτό, αλλά οι συνοικίες της … φαίνεται πως οι Ιταλοί την βρωμιά την θεωρούν γραφικότητα.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9
• 10
• 11
• …

  Go to chapter

  Go
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 9 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Samion]

Όμως ο Σικελός γίνεται… σφίγγα, αν τύχει και του μιλήσεις για την Μαφία. Κλείνεται σα σάλιαγκας στο καβούκι του, και σου εξηγεί με σοβαρότητα πως: «το απέναντι Monumento είναι αραβικής προελεύσεως». Κι εκεί τελειώνει η διαφώτιση σου σχετική με τη ζωή και τη δράση της Μαφίας. Δηλαδή, πας και φεύγεις δίχως να μάθεις τι ακριβώς συμβαίνει στο νησί.
Είχα την άτυχη έμπνευση να επιμείνω πολλές φορές, και με διαφορετικά πρόσωπα, πάνω σε αυτό το θέμα, με την ελπίδα ότι τελικά κάποιος τολμηρός θα μου άνοιγε επιτέλους τα μάτια. Όμως ο μόνος τολμηρός με συμβούλεψε το μόνο τολμηρό πράγμα που έμαθα: «Μη πολυρωτάς για τη Μαφία, αν δε θέλεις κάποια νύχτα να εξαφανιστείς από το ξενοδοχείο σου.»

υπέροχη περιγραφη, την απόλαυσα εκτός από αυτό το κομμάτι. που αναπαραγάγει το γνωστό κλισέ. Ο Σικελός ΟΧΙ, δεν είναι έτσι. υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού που αντιστεκεται και με πολύ μεγάλο τίμημα δυστυχώς.
Addiopizzo
υπάρχουν οι νέοι που δεν έχουν καμμία σχέση με την περιγραφή αυτή και των οποίων η μεγάλη πλειοψηφία θα σου μιλήσει ανοικτά για το πρόβλημα, το οποίο φυσικά και καταδικάζουν. η δε τελευταία συμβουλή έχει βγει από ταινία του '60. καμμία σχέση με τη Σικελία του σήμερα. μα ακόμα και με την ίδια την εγκληματική οργανωση που προσεχει γενικά τους τουρίστες.

 

[astral]

Υπέροχη όπως πάντα!!

 

[Twinkie]

Ανυπομονώ για την συνέχεια της ιστορίας με την ίδια υπέροχη γραφή όπως πάντα..Μου ξυπνάτε θύμησες όμορφες τώρα....Παιδάκι ήμουν όταν πρωτοπήγα Ιταλία, και ο πρώτος σταθμός ήταν η Σικελία και όλα αυτά που προσδοκώ να διαβάσω μέσα από την ιστορία σας...
Πάμε Magna Grecia λοιπόν...

 

[hydronetta]

Mε προσήλωση θα σε ακολουθήσω στο οδοιπορικό σου μιας και με ενδιαφέρει να δω την οπτική σου καθώς την επισκέφθηκα κι εγώ. Η γραφή, όπως μας έχεις συνηθίσει, εξαιρετική!

 

[ioanna karagianni]

Είναι εκεί κάτω μια άλλη Ελλάδα, η «Μεγάλη» , που σε συγκινεί σήμερα και σε συγκλονίζει με τους θρηνητικούς αντίλαλους της Ιστορίας. Φτάνουν στα αυτιά σου μέσα από τους πεσμένους σπονδύλους, τους μοναχικούς κίονες, τα τραυματισμένα κιονόκρανα. Κάθε ναός διηγείται ψιθυριστά, σα να εμπιστεύεται μονάχα εσένα, -τον καινούργιο Έλληνα, το βιαστικό, τον πολυάσχολο, τον ψύχραιμο-, ένα θαυμάσιο, ένα ανεπανάληπτο μυστικό. Κι εκεί, καθώς τρέχεις στην Κοιλάδα των Ναών του Ακράγαντα με μια μηχανή στο χέρι, ξαφνικά νοιώθεις, πως το «αντικείμενο» που φωτογραφίζεις περπατά μέσα στη μηχανή σου! Σε πλησιάζει! Σε αγγίζει! Ακουμπά πάνω σου. Ένα εκτυφλωτικό, μαγιάτικο φως σταλάζει πάνω στις πανάρχαιες πέτρες του, και τα σχοίνα του χαϊδεύουν τρυφερά τους στύλους με τις ανθισμένες κροκάτες εκρήξεις τους. Είσαι μαγεμένος από την εικόνα,

Αντί για την απλή περιγραφή του τοπίου, μας κάνετε μια μεγαλειώδη μεταφορά της δόνησης του τόπου. Εσείς μαγευτήκατε από την εικόνα και εμείς από την περιγραφή.

 

[St.Adamantidou]

Την Σικελία τήν λάτρεψα! Τούς λόγους τούς διαβάσατε και θα τούς διαβάσετε και στήν συνέχεια.
Φυσικά και δεν ειναι μαφιόζοι όλοι οι Σικελοί! Εϊπα εγώ κάτι τέτοιο? Μακράν εμού το μίασμα! Αντιθετως, βοηθηθήκαμε, ως ξένες κι άσχετες, από τούς ντόπιους, που έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, για να μάς προφυλάξουν από τίς κακοτοπιές, που εμείς ούτε κάν φανταζόμασταν. Ειδικά σε κείνην την Καλέσα, την λεγόμενη Αραβική Συνοικία, στο Παλέρμο, όπου βρεθήκαμε, νύχτα ώρα, χαμένες στα σκοτεινά κι έρημα στενοσόκακκα!!! Μάς περιμάζεψε από το δρόμο μια οικογένεια, που μάς είδε μέσα από την αυλή της, να περιφερόμαστε κατατρομαγμενες, σαν τίς άδικες κατάρες... 3 μέλη της, μάς πήραν, κυριολεκτικά από το χέρι, και μάς έβγαλαν στον κεντρικό δρομο, σώες και αβλαβείς! ΄Ομως ήταν ολοφάνερο πως οι άνθρωποι φοβόντουσαν. Κι είχαν τα δίκια τους. Και πρέπει να σάς θυμίσω ότι εγώ βρέθηκα εκεί το 1973! Ξέρει, αλήθεια, κάποιος, πώς ήταν τότε τα πράγματα εκεί?
Σάς ευχαριστώ όλους που ενδιαφέρεστε για έναν τόσο ξεχωριστό τοπο, στον οποίο έχω αφήσει το καλλίτερο μέρος τής καρδιάς μου! Ειδικά όταν διάβασα στον Θουκιδίδη την ιστορία τής Σικελικής Εκσστρατειας, τής μεγαλύτερης στρατιωτικής καταστροφής τού Αρχαίου Κόσμου. Κι εμείς, σήμερα, δεν ξέρουμε τιποτε γι αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός...Ε, καιρός είναι νά μάθουμε κάτι γι αυτό. Υπομονή. Η καλή μου φιλενάδα, η Ιωάννα, έχει το κουράγιο να αντιγράψει τα σχετικά από τον...αρχαίο μου...πάπυρο!!!
Κοντεύουν 40 χρόνια από τότε που γράφτηκε! Δεν έχει...αρχαιολογική αξία?
Κα πάλι σάς ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τίς παρατηρήσεις σας.
Στέλλα

 

[Samion]

1.Φυσικά και δεν ειναι μαφιόζοι όλοι οι Σικελοί! Εϊπα εγώ κάτι τέτοιο? Μακράν εμού το μίασμα!
2. Ειδικά σε κείνην την Καλέσα, την λεγόμενη Αραβική Συνοικία, στο Παλέρμο, όπου βρεθήκαμε, νύχτα ώρα, χαμένες στα σκοτεινά κι έρημα στενοσόκακκα!!!
3. Ομως ήταν ολοφάνερο πως οι άνθρωποι φοβόντουσαν. Κι είχαν τα δίκια τους.
4. Και πρέπει να σάς θυμίσω ότι εγώ βρέθηκα εκεί το 1973! Ξέρει, αλήθεια, κάποιος, πώς ήταν τότε τα πράγματα εκεί?
5. Κοντεύουν 40 χρόνια από τότε που γράφτηκε! Δεν έχει...αρχαιολογική αξία?

θα σχολιάσω "τεχνοκρατικά" πάντα..
1. "Όμως ο Σικελός.. κλείνεται σα σάλιαγκας στο καβούκι του,.."
μαφιόζο δεν τον είπες αλλά έκανες αυτήν την άκρως προσβλητική παρομοίωση. δεν κλείνεται ούτε τώρα ούτε ποτέ σε κανένα καβούκι αλλά αντίθετα έχει δώσει το αίμα του ενάντια στο οργανωμένο έγκλημα και ειναι κρίμα να μένουν τέτοιες εντυπώσεις.
2. έπρεπε από την αρχή να διευκρινίσεις για ποια εποχή μιλάς. εδώ είναι ταξιδιωτικό φόρουμ και μένουν λάθος εντυπώσεις σε μελλοντικούς ταξιδιώτες. η Καλσα είναι απόλυτα ασφαλής περιοχή, μικρά παιδιά παίζουν έξω μέχρι αργά το βράδυ και συνιστώ σε ολους να την επισκεφθουν.
3. καθόλου. ψευδής εντύπωση.
4. ναι κι από πρώτο χέρι. σίγουρα το κέιμενό σου εχει αρκετές υπερβολές περί του θέματος.
5. μεγάλη και γι αυτό το απόλαυσα. αλλά επρεπε, αν όχι να χρησιμοποιείς παρελθόντες χρόνους, να ξεκαθαρίσεις από την αρχή ότι αναφέρεται 4 δεκαετίες πριν.
όλα αυτά φιλικά και ευχαριστώ για την ιστορία σου.

 

[sapienza]

2. η Καλσα είναι απόλυτα ασφαλής περιοχή, μικρά παιδιά παίζουν έξω μέχρι αργά το βράδυ και συνιστώ σε ολους να την επισκεφθουν.

Καλά και μετά απο 40 χρόνια το απόλυτα ασφαλής, άστο καλύτερα...Όταν πριν 2 χρόνια και μεις χαθήκαμε στα σκοτεινά σοκάκια, ψάχνοντας το εστιατόριο που είχαμε την κράτηση,με τους Μαροκινούς να μας περιτριγυρίζουν αυτή την ασφάλεια δε μπορώ να πώ οτι την ένιωσα..

 

[St.Adamantidou]

Φίλτατε ή Φιλτάτη (δεν μπορώ να ξέρω), Samion
Γιατί παρεξηγήθηκες? ΄Εχεις δίκιο που δεν ήξερες σε ποια χρονολογία αναφερόμουν, αλλά όπως και στην αρχή τού κειμένου θα διάβασες, βρήκα πολύ γλυκείς και χαριτωμένους τους Σικελούς! Μάς μοιάζουν πολύ, στο χιούμορ και την ευχάριστη διάθεση. Το θέμα "Μαφία" δεν αφορά όλους τούς κατοίκους τού νησιού. Αν ήταν έτσι, τότε τί δουλειά θα είχα εγώ εκεί? Σού έφερα το παράδειγμα τών ανθρώπων που μάς βοήθησαν. Δεν μάς έκλεψαν, δεν μάς...σκότωσαν, δεν μάς κακοποίησαν! Αντιθέτως μάς συμπαραστάθηκαν αλλά και μάς...προειδοποίησαν, ως ώφειλαν. ΄Οπως θα κάναμε κι μείς σημερα, άν κάποιος τουρίστας ξώμενε, νύχτα ώρα στο κέντρο τής Αθήνας!...Απλώς εμείς πήραμε μιά τέτοια γεύση, 40 χρόνια πρίν!!! Και πές μου. Δεν θα προειδοποιήσουμε τον ξένο, να μήν περιδιαβάζει στην Ομόνοια, μετα την δύση τού ηλιου? Θα τον αφήσουμε να τον κλέψουν ή να τον μαχαιρώσουν? Ε, αυτό έγινε τότε στο νησί. Και δεν νομίζω ότι ο υποψιασμένος τουριστας κινδυνεύει εκεί ή εδώ. Μη βλέπεις ότι εμείς, δυό θεοπάλαβες, θέλαμε να δούμε την περίεργη συνοικια τού τοτε, ολομόναχες! Καλα να πάθουμε! Κι όμως ο ξεναγός μας μάς είχε επιστήσει την προσοχή ότι το βράδυ καλόν είναι να μήν κυκλοφορούμε έστω και στούς κεντρικούς δρομους, ανέμελες, με τίς τσάντες κρεμασμένες στούς ώμους από τη μεριά τού δρόμου! ΄Ετσι πέσαμε σε μπλόκο τής Αστυνομίας στο Παλέρμο, όταν βρεθήκαμε στην κεντρική πλατεία χαζεύοντας τα,,πέριξ.!!! ΚΙ εκεί πρωτακούσαμε στο βίο μας ότι υπάρχουν...τσαντάκηδες! Αν ήταν σήμερα, θα το θεωρούσαμε εντελώς φυσικό.!!!!
Εν κατακλείδι, η Μαφία είναι η Μαφία, και η Σικελία είναι η Σικελία τής καρδιάς μου, μαζί με τούς αξιολάτρευτους κατοίκους της....
Ελπίζω να λυθηκε η...παρεξήγηση. Διότι, τώρα πιά, όλες οι πόλεις τού κόσμου έχουν γίνει μιά Μαφία τού αισχίστου είδους. Τίποτε το καινούργιο. Συνηθίσαμε όλοι, να ζούμε παντού με τον τρόμο....Μακάρι να μην ήταν έτσι, αλλά...
Σ' ευχαριστώ πάντως,για τίς επισημάνσεις σου, είναι πάντα ευπρόσδεκτες,
Με εκτίμηση
Στέλλα

 

[Samion]

Καλά και μετά απο 40 χρόνια το απόλυτα ασφαλής, άστο καλύτερα...Όταν πριν 2 χρόνια και μεις χαθήκαμε στα σκοτεινά σοκάκια, ψάχνοντας το εστιατόριο που είχαμε την κράτηση,με τους Μαροκινούς να μας περιτριγυρίζουν αυτή την ασφάλεια δε μπορώ να πώ οτι την ένιωσα..

εγώ δεν είμαι killer blonde σαν εσένα βέβαια, αλλά κι έτσι που είμαι, ποτέ μα ποτέ δεν είχα δει το παραμικρό. οι κάμερες, η σχεδόν συνεχής παρουσία της αστυνομίας, τα δεκάδες μαγαζιά έχουν μετατρέψει την Kalsa σε ένα από τα ασφαλέστερα μέρη της πόλης. και στο Τέρμινι έχει ξένους αλλά η εγκληματικότητα κινείται σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα.

 

[Samion]

Φίλτατε ή Φιλτάτη (δεν μπορώ να ξέρω), Samion
1. Γιατί παρεξηγήθηκες?
2. Εχεις δίκιο που δεν ήξερες σε ποια χρονολογία αναφερόμουν, αλλά όπως και στην αρχή τού κειμένου θα διάβασες, βρήκα πολύ γλυκείς και χαριτωμένους τους Σικελούς! Μάς μοιάζουν πολύ, στο χιούμορ και την ευχάριστη διάθεση.

1. εγώ? καθόλου. δεν είναι καθόλου ωραία παρομοίωση με σάλιαγκα που κλείνεται στο καβουκι του. ούτε είναι αυτή η αντιμετώπιση της μαφίας. επαναλαμβάνω ότι το κέιμενό σου αντιμετωπίζει με λανθασμένο και ενδεχομένως προσβλητικό τρόπο τη σχεση Σικελού-μαφίας. δεν καλύπτονται τα πάντα από Ομερτά κι αυτό ο Σικελός το έχει αποδείξει. δεν είναι όλοι μαφιόζοι αλλά ούτε και όλοι κλείνονται σε κανένα καβούκι.
2. συμφωνώ απόλυτα σε όλα τα υπόλοιπα. προσπάθησα να εστιάσω μόνο στο θέμα της Ομερτά. και φυσικά στην τωρινή κατάσταση που η μαφία του τότε είναι πλέον μία μακρινή ανάμνηση. στη δε Κάλσα εμεναν και μένουν οικογένειες των οποίων τα παιδιά έπαιζαν και παίζουν στους δρόμους άφοβα. η παρουσία της οργάνωσης δεν γίνεται αντιληπτή από κανένα τουρίστα. αλλά και τότε ήταν αδύνατο ο τουρίστας να αντιληφθεί την παρουσία της ούτε και την πραγματική Ομερτά. οι δε ξεναγοί, οδηγοί κλπ μπορεί να διασκέδαζαν με ένα θέμα που πουλούσε, δεν ξέρω. ούτε θυμάμαι ποτέ τουρίστας να εχει υπάρξει θύμα της εγκληματικής αυτής oργάνωσης.όσοι επισκέπτονται το Παλέρμο σήμερα αντιλαμβάνονται γρήγορα ότι η Ρώμη, το Μιλάνο, το Παρίσι εχουν πολύ μεγαλύτερη εγκληματικότητα.
χαίρομαι για τη συζήτηση, παρεξήγηση από μένα δεν υπάρχει καμμία, απλά διευκρίνησα ορισμένα στοιχεία για τους μελλοντικούς επισκέπτες της πόλης και του νησιού γενικότερα.
Ο Samion..