psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.320
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Περιεχόμενα
Bacalhao com batatas. Tην 25η στο Porto!
- Αποκλείεται να λέγεται έτσι, είναι τέρμα αστείο, με κοροϊδεύεις.
- Αλήθεια σου λέω, κλείσε τη μύτη σου και πες το.
- Ρε, αυτό είναι σα να ακούω Βραζιλιάνο που προσπαθεί να παραγγείλει μπακαλιάρο στον Αρίστο. Γελάω και που το σκέφτομαι.
- Ακριβώς, πες «μπακαλιαου κουμ μπατατας» κι έφαγες. Έδωσα και τίτλο για την επόμενη σου ιστορία!
κι έφαγα:
Πως θα γινόταν άλλωστε να μη φάω, σε μια χώρα που ο μπακαλιάρος είναι το εθνικό της φαγητό και κατά διαβολική σύμπτωση θα πήγαινα ανήμερα 25η Μαρτίου.
Λένε μάλιστα ότι διαθέτουν 365 διαφορετικούς τρόπους για να τον μαγειρέψουν, εμένα όμως μου αρκούσε ο ένας, ο αντίστοιχος με το δικό μας, αυτός που δε θα προλάβαινα εν' ολίγοις στο σπίτι μου, μιας και η μεσημεριανή αναχώρηση δεν έδινε το περιθώριο.
Όσο κι αν λατρεύουμε όμως κάποια εδέσματα, ιδιαίτερα αυτά που είναι πιο «μπελαλίδικα» και δε τρώμε συχνά, το ταξίδι στη Πορτογαλία είναι άχαστο, πόσο μάλλον όταν κι αυτό είναι ομοίως μπελαλίδικο, μιας και η μετάβαση σε μια χώρα στην άλλη άκρη της Ευρώπης από τη Θεσσαλονίκη αποτελεί -ακριβό σχεδόν πάντα- ταξιδιωτικό σταυρόλεξο.
Αυτός είναι ο λόγος που δε το σκέφτηκα στιγμή να κάνω το κλικ όταν είδα τις προσφορές της Lufthansa, σε τσιμπημένες ίσως τιμές για τριήμερη εκδρομή, πλην όμως πολύ δελεαστικές για να φτάσεις έστω και μέσω μετεπιβίβασης ως εκεί.
Βέβαια ο προορισμός του Πόρτο έτυχε (και σίγουρα πέτυχε), μιας και στις αναζητήσεις μου πάντα η προτεραιότητα δινόταν στη Λισαβόνα, μια πόλη που είναι εξίσου δύσκολο να προσεγγίσεις σε προσιτή τιμή. Απ’ ότι όμως κατάλαβα χωρίς μεγάλη δυσκολία, το Πόρτο ήταν μια επίσης καταπληκτική περίπτωση που συγκεντρώνει τα βλέμματα αρκετού κόσμου και άξιζε να ερευνηθεί περαιτέρω:
Η εκδρομή πέτυχε αναμφίβολα όμως γι’ ακόμα έναν λόγο, αφού τη φορά αυτή δε θα ήμουν μόνος όπως συνηθίζω τελευταία, αλλά μαζί με το Νίκο, φίλο και συνοδοιπόρο σε πολλές ακόμα ιστορίες, ξορκίζοντας κατά μία έννοια τη τελευταία μας εκδρομή στο εξωτερικό μαζί και τη πόλη του Μπέργκαμο το Φεβρουάριο του '20, που όλοι ξέρουμε τι ακολούθησε από τότε και πόσο δυσκόλεψε τις ζωές μας, ταξιδιωτικά και μη.
Πάμε λοιπόν να δούμε μέσα από την οπτική μου μια θαυμάσια, μια ολοζώντανη και πολύ φιλική πόλη, που δε στερείται μνημείων, αξιοθέατων, κουλτούρας, φαγητού, ποτού, ξενυχτιού, ωραίου κλίματος, ομορφιάς, αποτελώντας έτσι ένα ταξιδιωτικό προορισμό που κατά τη γνώμη μου όλοι πρέπει να εντάξουν στα θέλω τους όσον αφορά την Ευρώπη.
*Ο σουρεαλιστικός διάλογος του προλόγου μου στο πάντα σοβαρό ύφος που μας διακρίνει ήταν με τη @fenia42 ,στην οποία ανήκει όπως θα καταλάβατε και η ιδέα για τον τίτλο της ιστορίας.
**Ο «Αρίστος» είναι ένα από τα πιο γνωστά μαγαζιά του λιμανιού της Θεσσαλονίκης που προσφέρουν τηγανιτό μπακαλιάρο και εξειδικεύονται σ’ αυτόν.
Vamos!
Last edited:
