jmar
Member
- Μηνύματα
- 333
- Likes
- 5.229
- Επόμενο Ταξίδι
- Overlanding Africa
- Ταξίδι-Όνειρο
- World
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Πίσω στο 2015
- Προετοιμασία
- Αποστολή της μηχανής
- 1η μέρα : Χανιά - Αθήνα - Άμστερνταμ
- Άμστερνταμ
- Άμστερνταμ ΙΙ
- Άμστερνταμ ΙΙΙ
- 2η μέρα : Almere - Hornnes
- Άφιξη στη Νορβηγία
- Horness
- 3η μέρα : Hornnes - Lysebotn - Jørpeland
- Byglandsfjord
- Διαδρομή προς Lysebotn
- Διαδρομή προς Lysebotn ΙΙ
- Lysebotn pass & Lysefjorden
- Lysebotn
- Διαδρομή προς Jørpeland
- 4η μέρα : Jorpeland - Bergen
- Preikestolen
- Lovrafjorden - Καταρράκτης hangandvikfossen
- Λίμνη Svartavatnet
- Kαταρράκτης Latefossen - Διαδρομή προς Bergen
- 5η μέρα : Bergen - Lunde
- Laerdal Tunnel - Aurlandfjorden
- Διαδρομή προς Lunde
- Gaularfjellet
- Καταρράκτης Likholefossen - Άφιξη στο Lunde
- 6η μέρα : Lunde - Alesund
- Πέρασμα Videdalen
- Geiranger
- Geiranger II
- Alesund
- Alesund II
- Alesund III
- 7η μέρα : Alesund - Trondheim
- Trollstigen
- Atlantic Road
- Trondheim
- Trondheim II
- 8η μέρα : Trondheim - Rossvol
- Διαδρομή προς Rossvol
- Άφιξη στο Rossvol
- 9η μέρα : Rossvol - Moskenes (Lofoten Islands)
- Άφιξη στα Lofoten Islands
- 10η μέρα : Moskenesstraumen Camping - Strandbu Camping Skibotn
- Διαδρομή στα Lofoten
- Lofoten Islands
- Διαδρομή στα Lofoten II
- 11η μέρα : Moskenesstraumen Camping - Strandbu Camping Skibotn - Nordkapp
- Διαδρομή προς Nordkapp
- Nordkapp
- 12η μέρα : Nordkapp - Rovaniemi
- 13η μέρα : Ροβανιέμι - Ελσίνκι
- Ελσίνκι
- 14η μέρα : Ελσίνκι - Τούρκου
- Ελσίνκι - Τούρκου
- 15η μέρα : Τούρκου - Ταλίν
- Ταλίν
- Ταλίν ΙΙ
- 16η μέρα : Ταλίν - Cesis Castle - Ρίγα
- Ρίγα
- Ρίγα ΙΙ
- 17η μέρα : Ρίγα - Κάουνας - Βίλνιους
- Κάουνας
- Βίλνιους
- Βίλνιους ΙΙ
- 18η μέρα : Βίλνιους - Λβίβ
- 19η μέρα : Λβίβ - Σορόκα
- Λβίβ
- Διαδρομή στην Ουκρανία
- 20η μέρα : Σορόκα - Οδησσός
- Διαδρομή στη Μολδαβία
- Οδησσός
- Οδησσός ΙΙ
- 21η μέρα : Οδησσός - Βέλικο Τάρνοβο
- 22η μέρα : Βέλικο Τάρνοβο - Σίβηρη Χαλκιδικής
- Βέλικο Τάρνοβο
- Τέλος
Μπήκαμε στην ζεστή καμπινούλα μας για ξεκούραση αλλά και να φάμε κάτι καθώς πεινάγαμε σαν λύκοι! Με το να καθυστερήσουμε το πρωί λόγω του προβλήματος στην μπέμπα αλλά και του κακού καιρού, είχε περάσει η ώρα φτάνοντας αργά το βραδάκι. Μετά το φαγητό κι εφόσον ο καιρός συνέχιζε τα δικά του είπαμε να ρίξουμε κι ένα υπνάκο και βλέπουμε
. Επειδή είχαμε αργήσει ήδη αποφασίσαμε να μην πάμε εκείνη την ώρα γιατί θα πληρώναμε όλοι το τσουχτερό αντίτιμο των 29 ευρώ/άτομο είσοδο. Οπότε λέμε πάμε μετά τα μεσάνυχτα 12 πού κλείνουν τα γκισέ και την επόμενη ημέρα το πρωί Κάποια στιγμή στον ύπνο μου, ακούω τσαχαλητά, είχε ξυπνήσει ο Παυλίτο με τον Γιάννη και ετοιμαζόντουσαν να πεταχτούν προς τα κει αφού η βροχή είχε σταματήσει. Έτσι κι εγώ ξύπνησα σιγά σιγά και πήρα το δρόμο για την ''μπάλα''! Τον Γιώργο τον αφήσαμε στο ροχαλητό του να ξεκουραστεί καθώς λυπόμασταν να τον ξυπνήσουμε έτσι βαριά που κοιμόταν! 
Τα 15 αυτά χλμ προς την κορυφή ήταν πραγματικά σαν από ταινία! Η βροχή είχε σταματήσει και μόνο λίγο σπρέι υπήρχε στην ατμόσφαιρα, η χαμηλή νέφωση είχε καλύψει τα πάντα! Η ώρα αν και περασμένα μεσάνυχτα ήταν σαν αργά το απόγευμα καθώς ο ήλιος δεν έδυε πλέον ποτέ! Από αυτό το σημείο, το Βόρειο Ακρωτήρι μας δείχνει τα δόντια του προσφέροντας μας εικόνες και φώτο που θα μείνουν χαραγμένες πάντα στο μυαλό μας! Μόνοι μας στο τέρμα με τοπίο χιονισμένο ομιχλώδες και υγρό! Είναι αυτές οι στιγμές που σου χαρίζει η μοτοσυκλέτα καθώς γεύεσαι την κάθε αλλαγή τοπίου και καιρού και μπαίνεις κυριολεκτικά μέσα σε αυτή εκτεθειμένος στα στοιχεία της φύσης!
Σιγά σιγά φτάνουμε στο πάρκινγκ που βρίσκονται και τα γκισέ πληρωμής, νέκρα δεν υπήρχε ψυχή! Έτσι μπαίνουμε απ την αριστερή πλευρά και κατευθυνόμαστε προς το τέρμα. Τη στιγμή που αντικρίσαμε την μπάλα μια κραυγή βγήκε από μέσα μας, yes we did it!!! Τα καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε το όνειρό μας αυτό να βρεθούμε με τις καλές μας στο βορειότερο άκρο της Ευρώπης! Ήμασταν ενθουσιασμένοι και εκστασιασμένοι αντικρίζοντας την ''μπάλα''! Βρισκόμασταν στις διασημότερες ίσως συντεταγμένες 71° 10′ 21″
Φυσικά με τέτοιο καιρό και αυτή την περασμένη ώρα δεν υπήρχε ψυχή εκεί! Οι φωτογραφίες απ τα διάφορα ταξιδιωτικά ποικίλουν, άλλες φορές γινόταν χαμός από κόσμο (συνήθως τον Ιούλιο) καθώς πολλά λεωφορεία με αμέτρητους τουρίστες πάνε εκεί κι άλλες υπάρχει αυτή η ''μοναξιά'' που είχαμε εμείς. Καλύτερα, θα απολαύσουμε το τοπίο θα στήσουμε τις μηχανές μας μπροστά και θα βγάλουμε άπειρες φώτο
Έτσι σιγά σιγά τα μοντέλα πήραν τις θέσεις τους

That Feeling.... 71° 10′ 21″
Τα κορίτσια σε παράταξη
Όλοι τριγυρίζαμε τριγύρω χωρίς να σκεφτόμαστε τπτ, απλά απολαμβάναμε το τοπίο τριγύρω και την Βόρεια θάλασσα προς τον Βόρειο Πόλο!
Το πραγματικό βορειότερο κομμάτι φυσικά βρίσκεται σε διπλανό σημείο στο Knivskjellodden , το οποίος αποτελεί γεωγραφικά, το βορειότερο άκρο της Ευρώπης. Βρίσκεται 1.500 m πιο πέρα και μπορείς να πας μόνο με τα πόδια, απλά εκεί δεν ήταν δυνατό να φτιάξουν το κτίριο αλλά ούτε όλες αυτές τις εγκαταστάσεις (Μουσείο μνημείο κλπ)
Κάποια στιγμή ήρθε προς το μέρος μας ένας Γερμανός, ο οποίος προσφέρθηκε να μας φωτογραφήσει μαζί, άλλο που δεν θέλαμε φυσικά κι εμείς! Αφού του ρύθμισα την DSLR έγινε το κλικ! Μάλιστα ο τύπος πωρώθηκε και ήθελε να μας βγάλει κι άλλες!
Να ριξουμε ωρέ και κάνα συρτό ή πεντοζάλι?? ήντα Κρητικάκια είμαστε?
Μετά ξεκίνησαν οι φώτο, ο καθένας μόνος του, με νουμεράκι
Ίσα που φαίνεται Το Nordkapp Center!
Περπατήσαμε μέχρι τα τριγύρω μνημεία βγάζοντας πολλές φώτο
Μνημείο στη μνήμη της επίσκεψης του βασιλιά Oskar ΙΙ της Σουηδίας
Η πινακίδα του Mindattsolvegen, η οποία δείχνει τον ήλιο του μεσονυκτίου που δυστυχώς δεν θα είχαμε την τύχη να τον απολαύσουμε λόγω του καιρού
. Είχα δει κάποιες απίθανες φώτο από ομοϊδεάτες μοτοσυκλετιστές με τον ήλιο (σαν ηλιοβασίλεμα) να χαρίζει απίστευτα χρώματα και εικόνες με την μπάλα. Όποιοι πραγματικά έχουν δει αυτό το θέαμα είναι πολύ τυχεροί καθώς ο καιρός εκεί πάνω τις περισσότερες ημέρες είναι μουντός και βροχερός
Οι εφτά πέτρινοι κύκλοι Barn av Jorden (Τα παιδιά της Γης)
Η περιγραφή του αναφέρει:
Tον Ιούνιο του 1988, εφτά παιδιά από κάθε γωνιά του κόσμου ήρθαν στο Βόρειο Ακρωτήρι και έμειναν μια εβδομάδα, δημιουργώντας μαζί το μνημείο αυτό, ως σύμβολο συνεργασίας, φιλίας, ελπίδας και χαράς
Η Μητέρα Γη με το παιδί που δείχνει προς το Βορρά.
Βόρειο Ακρωτήριο ονομάστηκε από τον Άγγλο Steven Borough, καπετάνιο του Edward Bonaventure, που έπλευσε προς τα εκεί το 1553, αναζητώντας το βορειοανατολικό πέρασμα.Το 1943 η μάχη του Βόρειου Ακρωτηρίου διεξήχθη στον Αρκτικό Ωκεανό, σε αυτό το ακρωτήριο όπου το ναυτικό θωρηκτό των Ναζί Scharnhorst βυθίστηκε τελικά με πυροβολισμούς από το βρετανικό θωρηκτό HMS Duke of York και τορπίλες από τον Νορβηγό καταστροφέα HNoMS Stord και άλλα πλοία του Βρετανικού Ναυτικού.
Αργότερα ξύπνησε κι ο Γιώργος και ήρθε κι αυτός να απολαύσει το μοναδικό τοπίο!
Η εικόνα που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου...
Κατά την επιστροφή μας στο Κάμπινγκ είδαμε ένα ανοιγματάκι του καιρού και φάνηκε έστω και λίγο το χρώμα που θα αντικρίζαμε αν βλέπαμε τον ήλιο του μεσονυκτίου εκεί
Αμέτρητες οι λίμνες καθ οδόν μέχρι το Βόρειο Ακρωτήρι
Τα χιόνια δεν είχαν λιώσει ακόμα εκεί πάνω...αν ξαναπήγαινα πάλι θα διάλεγα τις αρχες-μέσα Ιουνη γι αυτες τις μοναδικές εικόνες!
Γυρνάμε ευτυχισμένοι στο κάμπινγκ μας αφού είχαμε εκπληρώσει το όνειρο μας αυτό. Εννοείται πως εκείνη τη νύχτα στον ύπνο μας είδαμε όνειρα που περιλάμβαναν το τέλος του δρόμου και την... ''μπάλα''
Αυτό ήταν, από αύριο αρχίζει το κατέβασμα προς την πατρίδα. Το ταξίδι φυσικά δεν τελείωσε αλλά συνεχίζεται, υπάρχουν άλλωστε ακόμα τόσα πολλά να δούμε! God natt!
ΤΕΛΟΣ 11ης ΗΜΕΡΑΣ
Τα 15 αυτά χλμ προς την κορυφή ήταν πραγματικά σαν από ταινία! Η βροχή είχε σταματήσει και μόνο λίγο σπρέι υπήρχε στην ατμόσφαιρα, η χαμηλή νέφωση είχε καλύψει τα πάντα! Η ώρα αν και περασμένα μεσάνυχτα ήταν σαν αργά το απόγευμα καθώς ο ήλιος δεν έδυε πλέον ποτέ! Από αυτό το σημείο, το Βόρειο Ακρωτήρι μας δείχνει τα δόντια του προσφέροντας μας εικόνες και φώτο που θα μείνουν χαραγμένες πάντα στο μυαλό μας! Μόνοι μας στο τέρμα με τοπίο χιονισμένο ομιχλώδες και υγρό! Είναι αυτές οι στιγμές που σου χαρίζει η μοτοσυκλέτα καθώς γεύεσαι την κάθε αλλαγή τοπίου και καιρού και μπαίνεις κυριολεκτικά μέσα σε αυτή εκτεθειμένος στα στοιχεία της φύσης!


Σιγά σιγά φτάνουμε στο πάρκινγκ που βρίσκονται και τα γκισέ πληρωμής, νέκρα δεν υπήρχε ψυχή! Έτσι μπαίνουμε απ την αριστερή πλευρά και κατευθυνόμαστε προς το τέρμα. Τη στιγμή που αντικρίσαμε την μπάλα μια κραυγή βγήκε από μέσα μας, yes we did it!!! Τα καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε το όνειρό μας αυτό να βρεθούμε με τις καλές μας στο βορειότερο άκρο της Ευρώπης! Ήμασταν ενθουσιασμένοι και εκστασιασμένοι αντικρίζοντας την ''μπάλα''! Βρισκόμασταν στις διασημότερες ίσως συντεταγμένες 71° 10′ 21″


Φυσικά με τέτοιο καιρό και αυτή την περασμένη ώρα δεν υπήρχε ψυχή εκεί! Οι φωτογραφίες απ τα διάφορα ταξιδιωτικά ποικίλουν, άλλες φορές γινόταν χαμός από κόσμο (συνήθως τον Ιούλιο) καθώς πολλά λεωφορεία με αμέτρητους τουρίστες πάνε εκεί κι άλλες υπάρχει αυτή η ''μοναξιά'' που είχαμε εμείς. Καλύτερα, θα απολαύσουμε το τοπίο θα στήσουμε τις μηχανές μας μπροστά και θα βγάλουμε άπειρες φώτο
Έτσι σιγά σιγά τα μοντέλα πήραν τις θέσεις τους



That Feeling.... 71° 10′ 21″

Τα κορίτσια σε παράταξη

Όλοι τριγυρίζαμε τριγύρω χωρίς να σκεφτόμαστε τπτ, απλά απολαμβάναμε το τοπίο τριγύρω και την Βόρεια θάλασσα προς τον Βόρειο Πόλο!

Το πραγματικό βορειότερο κομμάτι φυσικά βρίσκεται σε διπλανό σημείο στο Knivskjellodden , το οποίος αποτελεί γεωγραφικά, το βορειότερο άκρο της Ευρώπης. Βρίσκεται 1.500 m πιο πέρα και μπορείς να πας μόνο με τα πόδια, απλά εκεί δεν ήταν δυνατό να φτιάξουν το κτίριο αλλά ούτε όλες αυτές τις εγκαταστάσεις (Μουσείο μνημείο κλπ)

Κάποια στιγμή ήρθε προς το μέρος μας ένας Γερμανός, ο οποίος προσφέρθηκε να μας φωτογραφήσει μαζί, άλλο που δεν θέλαμε φυσικά κι εμείς! Αφού του ρύθμισα την DSLR έγινε το κλικ! Μάλιστα ο τύπος πωρώθηκε και ήθελε να μας βγάλει κι άλλες!

Να ριξουμε ωρέ και κάνα συρτό ή πεντοζάλι?? ήντα Κρητικάκια είμαστε?

Μετά ξεκίνησαν οι φώτο, ο καθένας μόνος του, με νουμεράκι


Ίσα που φαίνεται Το Nordkapp Center!


Περπατήσαμε μέχρι τα τριγύρω μνημεία βγάζοντας πολλές φώτο
Μνημείο στη μνήμη της επίσκεψης του βασιλιά Oskar ΙΙ της Σουηδίας



Η πινακίδα του Mindattsolvegen, η οποία δείχνει τον ήλιο του μεσονυκτίου που δυστυχώς δεν θα είχαμε την τύχη να τον απολαύσουμε λόγω του καιρού


Οι εφτά πέτρινοι κύκλοι Barn av Jorden (Τα παιδιά της Γης)
Η περιγραφή του αναφέρει:
Tον Ιούνιο του 1988, εφτά παιδιά από κάθε γωνιά του κόσμου ήρθαν στο Βόρειο Ακρωτήρι και έμειναν μια εβδομάδα, δημιουργώντας μαζί το μνημείο αυτό, ως σύμβολο συνεργασίας, φιλίας, ελπίδας και χαράς

Η Μητέρα Γη με το παιδί που δείχνει προς το Βορρά.


Βόρειο Ακρωτήριο ονομάστηκε από τον Άγγλο Steven Borough, καπετάνιο του Edward Bonaventure, που έπλευσε προς τα εκεί το 1553, αναζητώντας το βορειοανατολικό πέρασμα.Το 1943 η μάχη του Βόρειου Ακρωτηρίου διεξήχθη στον Αρκτικό Ωκεανό, σε αυτό το ακρωτήριο όπου το ναυτικό θωρηκτό των Ναζί Scharnhorst βυθίστηκε τελικά με πυροβολισμούς από το βρετανικό θωρηκτό HMS Duke of York και τορπίλες από τον Νορβηγό καταστροφέα HNoMS Stord και άλλα πλοία του Βρετανικού Ναυτικού.

Αργότερα ξύπνησε κι ο Γιώργος και ήρθε κι αυτός να απολαύσει το μοναδικό τοπίο!

Η εικόνα που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου...

Κατά την επιστροφή μας στο Κάμπινγκ είδαμε ένα ανοιγματάκι του καιρού και φάνηκε έστω και λίγο το χρώμα που θα αντικρίζαμε αν βλέπαμε τον ήλιο του μεσονυκτίου εκεί

Αμέτρητες οι λίμνες καθ οδόν μέχρι το Βόρειο Ακρωτήρι

Τα χιόνια δεν είχαν λιώσει ακόμα εκεί πάνω...αν ξαναπήγαινα πάλι θα διάλεγα τις αρχες-μέσα Ιουνη γι αυτες τις μοναδικές εικόνες!


Γυρνάμε ευτυχισμένοι στο κάμπινγκ μας αφού είχαμε εκπληρώσει το όνειρο μας αυτό. Εννοείται πως εκείνη τη νύχτα στον ύπνο μας είδαμε όνειρα που περιλάμβαναν το τέλος του δρόμου και την... ''μπάλα''
Αυτό ήταν, από αύριο αρχίζει το κατέβασμα προς την πατρίδα. Το ταξίδι φυσικά δεν τελείωσε αλλά συνεχίζεται, υπάρχουν άλλωστε ακόμα τόσα πολλά να δούμε! God natt!
ΤΕΛΟΣ 11ης ΗΜΕΡΑΣ
Attachments
-
42 bytes Προβολές: 0
-
42 bytes Προβολές: 0
Last edited by a moderator: