Βουλγαρία Εσθονία Λεττονία Λιθουανία Μολδαβία Νορβηγία Ολλανδία Ουκρανία Φινλανδία From South to Norge...η ιστορία του δρόμου

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 21η, 29 Ιουνίου 2017

Οδησσός (Ουκρανία) - Βέλικο Τάρνοβο (Βουλγαρία)

Χλμ ημέρας 720

Το βράδυ μετά την εσωτερική διαβούλευση με τον εαυτό μου αποφάσισα τελικά να φύγω προς τα κάτω σιγά σιγά, το ξενοδοχείο την επόμενη μέρα δεν είχε άλλο δωμάτιο και λόγω εποχής δεν έβρισκα εύκολα άλλο κοντά στην πόλη και παράλληλα κάπως οικονομικό. Άλλωστε θα έπρεπε να φτιάξω όλα τα πράγματα να φορτώσω την μηχανή και ξανά μανά τα ίδια στο επόμενο ξενοδοχείο, θα γνώριζα βέβαια τις διάσημες παραλίες της Οδησσού αλλά τελικά προτίμησα να γυρίσω και να αφιερώσω την ημέρα αυτή σε φίλους που θα έβλεπα στην Θεσσαλονίκη-Χαλκιδική! Έπρεπε λοιπόν χα χωρίσω την διαδρομή στα 2, γι αυτό και επέλεξα η επόμενη διαμονή μου να είναι ένα υπέροχο χωριουδάκι της Βουλγαρίας που το είχα ανακαλύψει από φίλους που το είχαν επισκεφθεί, το Βέλικο Τάρνοβο!

Τα χλμ της ημέρας θα ήταν αρκετά λοιπόν έως εκεί (περίπου 730) αλλά και το οδικό δίκτυο σε πολύ μέτρια κατάσταση και με ελάχιστα χλμ αυτοκινητόδρομου μόνο κοντά στο Βουκουρέστι! Συν τοις άλλοις θα έπρεπε ουσιαστικά να περάσω 4 χώρες , από Ουκρανία λίγο στην Μολδαβία μετά στη Ρουμανία και τέλος στην Βουλγαρία. Έτσι λοιπόν πρωινό ξύπνημα και αποχαιρετισμός με την αγαπημένη μου Ουκρανή ρεσεψιονίστ Έτσι αφού φόρτωσα γρήγορα την μηχανή, έφαγα το υποτυπώδες πρωινό του ξενοδοχείου, δεν περίμενα φυσικά πολλά με αυτή την τιμή!

Ξεκίνησα και πήρα τον Μ15 περνώντας ένα μικρό κομμάτι από έδαφος της Μολδαβίας, στο σημείο αυτο οι συνοριακοί με το που είπα οτι κατευθύνομαι προς Ρουμανία, δεν με έλεγξαν καθόλου και με οδήγησαν σε ένα δρόμο πίσω απ το συνοριακό φυλάκιο περνώντας απ το Εθνικό πάρκο του Δνείστερου ποταμού.

Κάπου εκεί αρκετοί Ουκρανοί ψάρευαν πάνω από μια γέφυρα

Κι άλλοι νεαροί έκαναν μπάνιο !

Αιώνιο Respect στους ποδηλάτες που διανύουν τόσα δύσκολα χλμ!

Περνώντας από διάφορα Ουκρανικά χωριουδάκια πριν μπω στην Ρουμανία

Φτάνοντας στα σύνορα της Μολδαβίας στο Μπολχράντ ο υδράργυρος άρχισε να χτυπάει κόκκινο, 40 βαθμούς μου έδειξε η μοτοσυκλέτα και είχα αρχίσει να δυσφορώ μέσα στο κράνος! Άνοιγα την ζελατίνα και με έκαιγε ο αέρας, την έκλεινα και σούρωνα! Τρελή κατάσταση, οι Μολδαβοί δε στρατιώτες να μας έχουν στο περίμενε στο φυλάκιο πριν τα κιόσκια! Όταν τους ρώτησα να περάσω έστω εγω που με ψήνει ο ήλιος πήρα βέβαια αρνητική απάντηση! Με προσέγγισαν κάτι Μολδαβοί που περίμεναν και μου είπαν αν θέλω να μπω στο βανάκι που είχαν αλλά όχι οτι κι εκεί μέσα δεν θα έκανε ζεστή! Με τα πολλά αφήνουν κάποιους επιτέλους να προχωρήσουν προς τα κιόσκα.

Γενικά τον μεγαλύτερο έλεγχο και τις περισσότερες διαδικασίες τον είχε η Μολδαβία. Ευτυχώς εκεί γνώρισα μια Φιλανδή που δούλευε στην ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ, η οποία με βοήθησε να ξεμπλέξω γρήγορα και χωρίς πολλούς ελέγχους πηγαίνοντας η ίδια τα χαρτιά μου όπου χρειαζόταν! Κάπου εκεί οι υπάλληλοι μου ανέφεραν οτι έπρεπε να πληρώσω ένα οδικό τέλος (περίπου 10-20 δολάρια), το είχαν αναφέρει κι άλλοι φίλοι ταξιδιώτες για την Μολδαβία αλλά εγώ απ τα βόρεια σύνορα (απ το ποτάμι) που είχα μπει ούτε που με ενόχλησαν για το συγκεκριμένο τέλος (απ ότι φαίνεται ίσως δεν το ζητάνε και νόμιμα) ! Το αρνήθηκα φυσικά λέγοντας τους οτι το είχα πληρώσει μπαίνοντας απ τα βόρεια της χώρας και ανέφερα οτι θα έκανα λίγα χλμ στη χώρα μέχρι να μπω Ρουμανία απ το Γκαλάτι. Τελικά ο συνοριακός πείστηκε και με άφησε, συνομίλησα και λίγο με την συμπαθή Φιλανδή και αναχώρησα για τα σύνορα με Ρουμανία

Εκεί οι διαδικασίες ήταν αρκετά πιο γρήγορες! Σε σύνολο μισής ώρας είχα ξεμπερδέψει και πλέον ήμουν στα εδάφη της αγαπημένης μου Ρουμανίας! Τα πρώτα σπίτια το αποδείκνυαν άλλωστε όντας βαμμένα στα χρώματα της σημαίας τους!

Πέρασα γρήγορα απ Το Γκαλάτι και κατευθύνθηκα προς Βουκουρέστι οπού εκεί έπαθα ένα σόκ! Ο δρόμος που οδηγούσε στο περιφερικό δαχτυλίδι ήταν φραγμένος για περίπου 5-6 χλμ με νταλίκες! Εκεί τα χρειάστηκα ολίγον, σε συνδυασμό με την ανυπόφορη ζέστη, άρχισα να προσπερνάω τις νταλίκες πατώντας την διπλή διαχωριστική έχοντας όλα τα φωτά και αλάρμ αναμμένα. Αν δεν το έκανα αυτό ακόμα εκεί θα βρισκόμουν! Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά μεταξύ αυτοκινήτου και μηχανής στα οδικά ταξίδια. Ο χρόνος που χάνεις με το αυτοκίνητο περιμένοντας τις τεράστιες αυτές ουρές είτε στο δρόμο είτε στα σύνορα είναι πάρα πολύς! Δεν ξέρω αν θα το άντεχα! Ευτυχώς με την μοτοσυκλέτα αν είσαι και λίγο σβέλτος ξεμπερδεύεις πολύ γρήγορα!

Έτσι λοιπόν αφού ξεμπέρδεψα γρήγορα στο Βουκουρέστι, πέρασα την γέφυρα του Δούναβη στο Ρούσε οι οποία σε περνάει στα εδάφη της Βουλγαρίας δωρεάν καθώς οι μηχανές δεν πληρώνουν αντίτιμο στη γέφυρα αλλά ούτε και κάρτα διοδίων σε Βουλγαρία και Ρουμανία.

Μετά από σχεδόν 11-12 ώρες στο δρόμο έφτασα επιτέλους εξουθενωμένος στον ξενώνα που είχα βρει το προηγούμενο βράδυ μέσω Booking! Έμεινα στο Guest House Diel με 13 ευρώ μαζί με εξαιρετικό σπιτικό πρωινό, συν κλειστό παρκινγκ για την μπουμπου (είχε φωτογραφίες με διάφορους μοτοσικλετιστες που είχαν μείνει εκεί) !
Ήταν μια απ τις καλύτερες μου διαμονές στα μοτοσυκλετιστικά μου ταξίδια! Η κυρία (μαζί με τον γιο) που είχε τον ξενώνα, με περίμενε και είχε βάλει μέχρι και το A/C για να βρω το δωμάτιο δροσερό (της είχα γράψει οτι θα ερχόμουν με μηχανή αργά το απόγευμα)
Μου άνοιξε και βάλαμε την μηχανή μέσα στην αυλή (αργότερα πίσω στο κλειστό πάρκινγκ που φαίνεται) κι αμέσως έτρεξε να μου φέρει ένα μπουκάλι κρύο νερό να δροσιστώ. Bλέποντας κόκκινο το πρόσωπο μου, μου έδωσε και μια ενυδατική αλοιφή να βάλω! Απίστευτος άνθρωπος, με σκλάβωσε με την φιλοξενία της!

Με χαρά διαπίστωσα σήμερα πως είμαι κι εγώ μέλος των φωτογραφιών που έχουν στο Booking! Πράγμα που με συγκίνησε ιδιαίτερα, θα ήθελα μια μέρα να ξαναβρεθώ εκεί και να ξαναζήσω την ζεστασιά των ανθρώπων αυτών!

Πραγματικά μετά από 730χλμ με τόση ζέστη τόσα σύνορα, κίνηση και με τους δρόμους όχι στο καλύτερο επίπεδο, (μέχρι να πιάσω τους αυτοκινητόδρομους της Ρουμανίας) το μόνο που ήθελα ήταν ένα κρύο μπάνιο χαλάρωση και φυσικά φαγητό!

Μέχρι να κατέβω στην μικρή πόλη του Βέλικο Τάρνοβο, η νύχτα έπεφτε σιγά σιγά, γι αυτό έψαξα γρήγορα για το ντόπιο μαγαζί με φαγητό που μου πρότεινε η ευγενική κυρία! Την επόμενη μέρα θα εξερευνούσα λεπτομερώς την πόλη...

Πανέμορφη θέα από τη βεράντα με το εσωτερικό του εξαιρετικά προσεγμένο, με πολύ όμορφη vintage διακόσμηση και με προσωπικό πολύ ευγενικό! Το φαγητό ήταν εξαιρετικό και σε πολύ καλές τιμές! Restaurant Shtastliveca

Η απίθανη θέα απ την βεράντα προς το ποτάμι και το μνημείο του Asen

Είχε πια βραδιάσει για τα καλά κι εγώ μετά το γεύμα μου είχα χαλαρώσει, παίρνοντας σιγά σιγά τον δρόμο προς τον ξενώνα όπου ο Μορφέας με πήρε στην αγκαλιά του με συνοπτικές διαδικασίες! Αύριο είχε πρωινό ξύπνημα για να γνωρίσουμε το όμορφο και τόσο φιλόξενο Βέλικο Τάρνοβο!

Τέλος 21ης ημέρας...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 74
• 75
• 76
• 77
• 78
• 79

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 76 of 79

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[vasiliss]

Καλη συνέχεια.
Την περιμενα πως και πώς αυτή την ιστορία.

 

[Pel]

Φτιάξε μεεεεεε! Νέα ιστορία!

 

[jmar]

Ο χρόνος με πάει πίσω στο 2015...

Ένα απ τα μεγάλα όνειρα ενός μοτοσυκλετιστή είναι η επίτευξη ενός τέτοιου ταξιδιού στην πανέμορφη, από πολλές απόψεις Νορβηγία, με απώτερο στόχο την κορυφή. Θα μου πείτε γιατί ντε και καλά στην κορυφή, είναι δύσκολο να το εξηγήσω σε κάποιον που δεν καβαλάει μηχανή...το να φτάνεις σε ένα σημείο και υποτίθεται μετά να γυρνάς πίσω δεν είναι απλά μια ''πινέζα''. Είσαι με την μοτοσυκλέτα σου που τόσο αγαπάς και μαζί της ''κατακτάς'' ένα στόχο, είναι καθαρά το συναισθηματικό του πράγματος κι όχι αυτή η καθεαυτή ''πινέζα''. Τα συναισθήματα που σε κυριεύουν είναι απερίγραπτα!
Έτσι κι εμείς με τον Παύλο το 2015 σχεδιάζαμε την επίτευξη αυτού του ''οδηγικού'' ονείρου. Όμως σχεδιάζαμε χωρίς τον ξενοδόχο...(ΔΝΤ). Από την αρχή της προετοιμασίας κάτι δεν πήγαινε καλά, δεν είχα θετικές σκέψεις, ένοιωθα ότι κάτι θα γινόταν. Φυσικά μέχρι τότε είχα διαβάσει πολλά ταξιδιωτικά και ήξερα πάνω κάτω τι ήθελα να δω (ο Παύλος απλά ακολουθάει σε όποιο πρόγραμμα βγάλω). Είχαμε πει ότι θα ξεκινάγαμε περίπου στα μέσα Ιουλίου και μετά...
Είχα βγάλει διαδρομή, μιλάγαμε αρκετά και ένοιωθα οτι κάτι δεν πήγαινε καλά, είχα ένα αρνητικό προαίσθημα απ την αρχή μέχρι που έρχεται η Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015...

Οι τράπεζες θα παραμείνουν κλειστές μέχρι και τη Δευτέρα 6 Ιουλίου, σύμφωνα με την σχετική ΠΝΠ, πανικός απ το προηγούμενο βραδυ που υπήρχαν οι φήμες. Έκανα βόλτα θυμάμαι με την μηχανή και έβλεπα ουρές στα ΑΤΜ από νέους μέχρι πολύ ηλικιωμένους, άλλοι να φοράνε κανονικά ρούχα κι άλλοι με πιτζάμες κυριολεκτικά! Λέω από μέσα μου, ''ο Ελληνας δεν πάει καλά τελικά'' , μέχρι που την επόμενη γίνεται το μεγάλο μπαμ και κλείνουν οι τράπεζες! Μεγάλη αβεβαιότητα άγχος χωρίς να ξέρει κανείς τι θα γίνει! Ένας φίλος είχε φύγει ήδη εξωτερικό και δεν λειτουργούσαν οι κάρτες του καθόλου! Ένας χαμός και ένα αλαλουμ παντού! Μας είχε κυριεύσει μια γενικότερη αβεβαιότητα στα πάντα.
Με το να μην έχω θετικές σκέψεις από πριν μιλήσαμε με τον Παύλο και αποφασίσαμε να περάσουν κάποιες μέρες και να δούμε τι θα γίνει...όμως Νορβηγία δεν μπορείς να ξεκινήσεις να πας όποτε θες, συνήθως ξεκινάς μέσα Ιουνίου με αρχες Αυγούστου, πετυχαίνοντας όσο μπορείς καλύτερο καιρό...
Με τα πολλά η ψυχολογία είχε πέσει και το όνειρο ξεθώριασε, τουλάχιστον για το 2015...

Όμως τα όνειρα δεν σβήνουν ολοκληρωτικά, έτσι το 2017 ξαναέρχεται στο προσκήνιο ''παρέα'' με 2 άλλους φίλους που το σκεφτόντουσαν κι αυτοί, τον άλλο Γιάννη και το Γιώργο που ήταν απ τα μέρη του Παύλου (Ιεράπετρα). Το πλάνο άλλωστε ήταν σχεδόν έτοιμο στα συρτάρια (τα κανονικά αλλά και του μυαλού) απ το 2015. Έτσι Άνοιξη του 2017 παίρνουμε την απόφαση να πραγματοποιήσουμε εμείς οι 4 αυτό το ταξίδι. Ο χρονικός ορίζοντας ήταν να ξεκινήσουμε αρχές Ιουνίου, λίγο νωρίς και αρκετά επίφοβο για το τι καιρό θα συναντήσουμε (Ο Γιάννης έπρεπε 2 Ιουλίου να είναι πίσω καθώς είχε φωτογράφιση Γάμου, και ο Παύλος που είχε ανοίξει φαρμακείο σε τουριστική περιοχή ήθελε να είναι πίσω τέλη Ιούνη με αρχές Ιούλη). Ήδη στην Ευρώπη έκανε πολύ βαρύ Χειμώνα το 2017 και τα χιόνια θα ήταν πολλά στη Νορβηγία. Αυτό θα μας περιόριζε στο αν όλα τα πάσα που είχαμε σκοπό να περάσουμε θα ήταν ανοιχτά (τελικά μόνο ένα πετύχαμε κλειστό απ τη μέση και μετά). Το πρόγραμμα ήταν για 22 ημέρες με 1-2 μέρες ''καβάτζα'' μην τυχόν τις χρειαστούμε κάπου. Εγώ επειδή από Πολωνία και κάτω είχα πάει 2 φορές θα έφευγα 1 εβδομάδα μόνος από Λιθουανία μπαίνοντας Ουκρανία, Μολδαβια, Ρουμανια, Βουλγαρία, ενώ τα παιδιά από Πολωνία θα κατέβαιναν Ουγγαρία Σερβια ΠΓΔΜ.

Επειδή οι μέρες ήταν κάπως περιορισμένες ο Γιάννης είχε ένα φίλο που ο πατέρας του είχε νταλίκες και πήγαινε Άμστερνταμ. Τον είχε χρησιμοποιήσει άλλη μια φορά στέλνοντας την μηχανή πολύ φθηνά (ειδική τιμή γι αυτόν). Ούτως η άλλως θα παίρναμε καράβι από Πάτρα Ανκόνα για να ανεβαίναμε από κει ώστε να γλιτώναμε μερες χλμ και κίνηση (καλοκαίρι γαρ). Ρωτώντας ο Γιάννης μας είπε οτι και για τις 4 μηχανές η νταλίκα θα μας έπαιρνε 500 ευρώ (τιμή μονο για φίλους), κοιτάζωντας και τα εισητήρια για Amsterdam με Skyscanner τα βρίσκαμε στα 65 ευρώ σύν 20 ευρώ το Χανιά Αθήνα με ryanair συν 20 η μηχανή για Αθηνα (η νταλίκα ηταν Αθήνα). Έτσι όλο το ''πακέτο'' θα μας πήγαινε περι τα 230 ευρω το άτομο, σούπερ τιμή αν σκεφτείς ότι βάζοντας τα κάτω με τα καράβια, διαμονή, διόδια και βενζινες μεχρι εκεί θα ταν κοντα 400 ευρώ. Άλλωστε απ το καράβι και πάνω θα ανεβαίναμε από αυτοκινητόδρομους για να προλάβουμε τις μέρες που είχαμε στην διάθεσή μας. Όλοι συμφωνήσαμε στην ''λύση'' αυτή κι αμέσως κλείσαμε τα εισιτήρια και την νταλίκα

Έτσι μια γλυκιά ανυπομονησία μέχρι να ''κυλήσουν οι ρόδες'' μόλις είχε ξεκινήσει...

 

[jmar]

Οι χώρες που είχαμε σκοπό να επισκεφθούμε ήταν οι εξής: Ολλανδία, Γερμανία, Δανία, Νορβηγία, Φιλανδία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία (μέχρι εδώ θα ήμασταν μαζί), Πολωνία, Ουκρανία, Μολδαβία, Ρουμανία, Βουλγαρία

Ολλανδία, Γερμανία, Δανία, Νορβηγία, Φιλανδία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία , Πολωνία, Ρουμανία, Βουλγαρία:
Σε όλες αυτές τις χώρες μπαίνεις με την απλή αστυνομική σου ταυτότητα


Μολδαβία, Ουκρανία:
Δεν απαιτείται visa μόνο διαβατήριο. Η δική πράσινη κάρτα περιλάμβανε τις χώρες αυτές άσχετα αν στα σύνορα της Ουκρανίας μου την έπεσαν καλοθελητές λέγοντας οτι έπρεπε να βγάλω, αλλά άνοιξα την δική μου και τους έδειξα οτι υπάρχει (το επιβεβαίωσα κι εγώ)

Προετοιμασία:

Η προετοιμασία της κάθε μηχανής είναι απαραίτητη. Πλήρες σέρβις (Λάδια Liqui Moly 10-60 Racing, Μπουζί, Βαλβολίνες διαφορικού-κιβωτίου, υγρά συμπλέκτη, υγρά φρένων, καθαρισμός διαφορικού, συσφίξεις, έλεγχος σε φώτα τακάκια κλπ. Θέματα με βενζινη κλπ δεν θα είχαμε κάπου. Κρατούσαμε επίσης μια μεγάλη πλήρης εργαλειοθήκη και μια μικρότερη 1/4 της ίντσας.
Κρατούσαμε επίσης διάφορα ανταλλακτικά για τις μηχανές μας και διάφορα πράγματα γενικής χρήσης (καλώδια, ιμάντες, φακος κεφαλής, κλειδαριές, tubeless kit, σπρει , tie wraps, φορτιστή μπαταρίας κλπ) και από ηλεκτρονικά είδη, ενδοεπικοινωνιες, μπαταριες, καμερες, αξεσουάρ κι ένα μικρό λάπτοπ 10ιντσων συν εξωτερικο σκληρο.

Για GPS είχα το Garmin Zumo 660, τους χάρτες τους κατεβασα δωρεάν απ το γνωστό πλέον site Free worldwide Garmin maps from OpenStreetMap, επίσης είχα κατεβάσει και για backup χάρτες στο κινητό google maps ώστε να δουλεύουν εκτός δεδομένων κινητής. Τα παιδιά δούλευαν τα κινητά τους.

Την διαδρομή την είχα σχεδιάσει λεπτομερώς στο δικό μου Garmin

Ο Παύλος καθότι φαρμακοποιός έφτιαξε ένα μικρό φαρμακείο. Απαραίτητοι ήταν οι ηλεκτρολύτες ειδικά για τις ζεστές μέρες, ιδρώτας πολύς και η διατροφή εντελώς η μη ενδεδειγμένη ποσοτικά και χρονικά.
Επίσης από φάρμακα κρατούσαμε αντισταμινικά, μια αντιβίωση γενικής χρήσης (μαζι και χάπια για το στομάχι) , ντεπον πονσταν, γάζες, επιδέσμους, 2 φυσικούς μικρούς ορούς, ουσία για να σταματάει το αίμα, υγρο τάλκ για συγκάματα, Fenistil για τσιμπήματα, αντικουνουπικά, Voltaren, Χαζαπλάστ, ένα ελαστικό σωληνάκι να σταματάει την αιμορραγία, Liposan για τα χείλη (το οποίο χρειάστηκε πάρα πολύ καθώς ο ζεστός αέρας σου τα ξεραίνει)
Από άποψη επικοινωνίας με τους δικούς μας, είχα τα δεδομένα του κινητού μου και τα λεπτά ομιλίας καθώς το πρόγραμμά μου τα προσφέρει δωρεάν σε Ε.Ε. Σε Ουκρανία και Μολδαβία που δεν ίσχυε χρησιμοποιούσα τοπικά WiFi

Από άποψη διαμονής επειδή ήμασταν 4 άτομα βόλευαν τα 4κλινα ξύλινα σπιτάκια camping, σου έρχοταν πιο οικονομικά και φυσικά απείρως πιο βολικά απ το να στήναμε σκηνές, αν και θα κρατούσαμε 2 σε περίπτωση ανάγκης. Φυσικά όλοι κρατούσαμε sleeping bags και 1-2 σεντόνια ώστε να μην χρησιμοποιούσαμε τα δικά τους καθώς στα camping χρεωνόντουσαν έξτρα τα κλινοσκεπάσματα. Οι τιμές των 4κλινων σπιτιών θα ήταν από 40 ευρω μέχρι και 75 (στο Νορντκαπ), γενικά όσο πιο βόρεια ήταν πιο ακριβά, το ίδιο συνέβαινε και με την βενζίνη που ξεκίνησε στην Νορβηγία από 1,35 και στο βορρά πήγε μέχρι 1,6 ευρω/lt. Γενικά είμασταν όλοι low budget, ειδικά σε μια χώρα με την ακρίβεια της Νορβηγίας. Για το λόγω αυτο κρατούσαμε και κάποια πράγματα από Ελλάδα. Πχ είχαμε πάρει μελί ταχίνι βρώμη για πρωινό, καφέ εσπρέσο αλεσμένο με την κλασική ιταλική μηχανούλα, αρκετούς ξηρούς καρπούς (εκεί είναι πανάκριβοι), ντακάκια απ την Κρητη, κατι μπάρες δημητριακών και κάποιες έτοιμες μακαρονάδες και άλλα φαγητά που θα μπορούσαμε να τα μαγειρέψουμε στις εστίες των σπιτιών που θα μέναμε.
Επίσης στις μεγάλες πόλεις χρησιμοποιήσαμε την AirBNB και βρήκαμε ολόκληρα σπίτια σε πολύ καλές τιμές!

Τα site που χρησιμοποιήσαμε για τον Καιρο την κατασταση των δρόμων κλπ ηταν τα παρακάτω

ολες οι καμερες της Νορβηγιας https://www.kamerakartet.no/

Η κατάσταση των δρόμων http://www.vegvesen.no/Trafikkbeta/?lat=58.96373&long=7.54849&zoom=8&listView=false

Αναλυτικός καιρός 3ων ημερων https://www.yr.no/kart/?spr=eng#lat=66.08936&lon=28.24287&zoom=4&laga=nedbørskyer&proj=3575

Τα πάσα και ημερομηνίες ανοίγματος https://www.nasjonaleturistveger.no/en/press/routes-closed-in-winter

Είναι το πάσο που περάσαν πέρυσι οι τρελοσουρδοι Ιουνιο μήνα

επίσης χρησιμοποιήσαμε το site για τις καλύτερες ''στριφτερες'' και όμορφες διαδρομές για μηχανή www.bestbikingroads.com

Έτσι οι ημέρες κυλούσαν όμορφα, μιλώντας μέσω skype και messenger με τα παιδιά κανονίζοντας τις τελευταίες λεπτομέρειες. Κλείσαμε που θα μείνουμε Άμστερνταμ καθώς η πόλη είναι πολύ τουριστική το καλοκαίρι (βρήκαμε ένα ωραιότατο Airbnb με 70 ευρω στα περίχωρα). Επίσης με το που θα φτάναμε θα πηγαίναμε με ταξί να παίρναμε τις μηχανές από την βιομηχανική ζώνη που ήταν κοντά στο αεροδρόμιο.

Τέλος κλείσαμε μέσω ίντερνετ τα εισιτήρια από hirtshals (Δανία) για kristiansand (Νορβηγία) αρκετά νωρίς ώστε να προλάβουμε καλές τιμές μέσω της εταιρίας https://www.fjordline.com γίναμε και μέλη και κερδίσαμε και έκπτωση 10%. Οι τιμές να ξέρετε παίζουν από 50 ευρώ μέχρι και 200 για ένα άτομο και μηχανή! Εξαρτάται την κίνηση, ειδικά τα ΣΚ οι τιμές απογειώνονται γι αυτό καλό θα είναι όποιος γνωρίζει το πότε θα πάει να έχει κλείσει απ το ίντερνετ τα εισιτήρια. Εμείς πετύχαμε τιμή 50 ευρώ το άτομο (12 ο επιβάτης και 38 η μηχανή!) σε απογευματινό δρομολόγιο Σαββάτου (της Παρασκευής το απόγευμα και το πρωι του Σαββάτου τα εισιτήρια ήταν στο θεό παρά το ότι τα κλείσαμε 1 μήνα πριν!)

Όλο αυτόν τον καιρό μπαίναμε και βλέπαμε τον καιρό απ τις live κάμερες που παρέθεσα πιο πάνω, έτσι μια μέρα τέλος Μαΐου μπήκα να δω τι γίνεται κοντά στο Nordkapp ....

Mια γεύση απ την "γλυκιά" ημέρα που επικρατούσε...

Ωρε που πάμε ρε, που πάμε!

 

[jmar]

Στέλνω την μηχανή 2-3 ημέρες πριν για τελικό έλεγχο και για να πάει στην νταλίκα με τις άλλες που θα έφευγαν από Ηράκλειο.
Ο καλός φίλος @forester ήταν εκεί για να την παραλάβει!
Σας ευχαριστώ πολύ για την όλη βαβουρα και γιατί είστε πάντα εδώ για ότι χρειαστούμε οι μακρινοι


Είχα πάρει όλα τα ''προικιά'' μου

Περνάνε οι 2-3 μέρες και τα μωρά φορτώνονται σιγά σιγά στην νταλίκα όπου σε 3 ημέρες θα βρίσκονται Άμστερνταμ...πικι πικι ραμ

2 ημέρες πριν την αναχώρηση το Nordkapp είχε φορέσει τα καλά του...

Ώρα 12μιση την νύχτα! Ο λεγόμενος ήλιος του μεσονυχτιου, πολύ τυχερός όποιος τον δει... εμείς τελικά δεν τον είδαμε στο Nordkapp

Οι φώτο είναι απ τις live cams

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

 

[travelbreak]

Καλώς τον με την καινούργια ιστορία.
Δεν είμαι θερμός οπαδός των Ευρωπαϊκών ταξιδιών, πλην των της Ισλανδίας.
Θα παρακολουθώ όμως την ιστορία σου γιατί με ενθουσίασαν οι φωτογραφίες σου με τον GoPro στο κράνος από την προηγούμενη ιστορία.
Επίσης, έχω πάει σε πολλά από τα μέρη του Βορρά που πήγατε οπότε θα έχει ένα πρόσθετο ενδιαφέρον.

 

[NightcoreKing]

Πω πω .. Τρελό ταξίδι αυτά είναι! Θέλω να κάνω κ εγώ κάποια στιγμή κάτι τέτοιο με 2τροχο, δωωωσε στο λαό!!!

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 1η, 9 Ιουνίου 2017
Χανιά - Αθήνα - Amsterdam (Αεροπλάνο)
Χλμ ημέρας 100 (Μηχανή)

Από την προηγούμενη μέρα είχα τον Πάυλο από Ιεράπετρα σπίτι, θα φεύγαμε μαζί με ryanair την επόμενη το πρωί ξημερώματα για Αθήνα, απ όπου μετά κατά τις 11:30 θα παίρναμε το αεροπλάνο για Αμστερνταμ. Ήδη ο Γιάννης και ο Γιώργος ήταν Αθήνα 2-3 μέρες πριν και κανόνισαν τις μηχανές για να φορτωθούν στην νταλίκα. Κανονικά θα μέναμε Αμστερνταμ για 2 ημέρες, αλλά κάτι τα εισιτήρια που ήταν αρκετά πιο ακριβά κάτι το καράβι από Δανία Νορβηγία τελικά μας βγήκε μόνο μια διανυκτέρευση.
Το προηγούμενο βράδυ δεν νομίζω να κοιμήθηκα παραπάνω από 2 ώρες, έφτιαχνα τα τελευταία πράγματα (κυρίως κάμερες ηλεκτρονικά κλπ) που θα έπαιρνα μαζί μου, αλλά και πάλι και φτιαγμένα να ήταν, πάντα έχω την ανυπομονησία του ταξιδιού και δεν κοιμάμαι πολύ.


Ο καιρός φεύγοντας από Χανιά καλοκαιρινός

Φτάνοντας Αθήνα με τον Παυλίτο

Συνάντηση με το φίλο Γιώργο απ το φόρουμ μηχανών ο οποίος δουλεύει στο αεροδρόμιο. μας κέρασε τον πρώτο καφέ του ταξιδιού! Ευχαριστούμε φίλε!

Αργότερα έφτασε κι άλλος φίλος από Αθήνα, ο Θοδωρής, απλά για να μας αποχαιρετήσει. Με όλους αυτούς τους φίλους μας συνδέουν οι βόλτες και οι αγαπημένες μας μοτοσυκλέτες και πάντα είναι στην Αθήνα να μας ξεπροβοδίσουν ή να μας υποδεχτούν!

Το παρεάκι του Norge μαζεμένο (από αριστερά, η αφεντομουτσουνάρα μου, μετά ο άλλος Γιάννης, ο Παύλος και ο Γιώργος δεξιά)

Μπαίνοντας στο λόμπι αναχώρησης

H πτήση διήρκεσε περί τις 3μιση ώρες, πέρασαν λίγο αργά και βασανιστικάγια μένα, καθότι δεν είμαι μαθημένος να κάθομαι και να πετάω με αεροπλάνα. Προτιμώ να μετακινούμαι με την μηχανή μου όσο μπορώ και μέχρι να μπορώ

Η θέα από ψηλά φτάνοντας Άμστερνταμ. Φαίνεται η λιμνοθάλασσα IJssel Lake και ο δρόμος που την χωρίζει απ την ανοιχτή βόρεια θάλασσα Wadden Sea

Φτάσαμε αεροδρόμιο στην γνωστή ταμπέλα I amsterdam

Ο ενθουσιασμός μας είχε χτυπήσει κόκκινο! Αμέσως ψάξαμε για ταξί για να μας πάει στην βιομηχανική περιοχή που ήταν η εταιρία με τις νταλίκες. Περιμέναμε υπομονετικά στην ουρά ως γνήσιοι Ευρωπαίοι . Πετύχαμε μια ταξάρα, άλλο πράμα! Υπερχλιδάτο και τεράστιο

Δυστυχώς δεν είχαμε ακριβής πληροφόρηση για το που ακριβώς βρισκόταν η εταιρία, κι εμεις που να φανταστούμε το μέγεθος της περιοχής! Αφού όταν ο ταξιτζής μας ρώτησε ''που ακριβώς στην βιομηχανική ζώνη?'' εμείς χαλαροί του είπαμε πήγαινε μας εκεί και βλέπουμε! Που να ξέραμε... Κατεβαίνουμε λοιπόν καμαρωτοί καμαρωτοί κι αφού δίνουμε 30 ευρώ στο ταξί αρχίζουμε το ψάξιμο! Μπήκαμε σε ένα μπλοκ κτιρίων που μας είπαν ότι εκεί βρισκόντουσαν οι νταλίκες με τα διεθνή εμπορεύματα. Περπατούσαμε περπατούσαμε, αλλάζαμε κτίρια ''εσωτερικά'' ρωτούσαμε, βλέπαμε διάφορα προϊόντα από οπωροκηπευτικά μέχρι διάφορα άλλα...πρέπει να περπατούσαμε 1 ώρα περίπου μέχρι να βρούμε την εταιρία! Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν οτι δεν υπήρχε κανένας έλεγχος. Μπαίναμε, βγαίναμε, σε διάφορες εταιρίες με εργάτες να φορτώνουν να ξεφορτώνουν, σε άλλες να μην υπάρχει ψυχή κι όμως κανείς δεν μας ρώτησε ποιοι είμαστε! Θα μπορουσαμε κάλλιστα να βάζαμε μια μπόμπα και να φεύγαμε κύριοι

Με τα πολλά βρίσκουμε τις αγαπημένες μας! Επιτέλους θα καβαλήσουμε έστω και μέχρι τα δωμάτια! Είχαμε κλήσει λίγο πιο έξω απ το Αμστερνταμ σε μια ωραία περιοχή το Almere, 2 δωμάτια σε ένα ειδικά διαμορφωμένο Airbnb σπίτι με 70 ευρώ σύνολο

Φτάνοντας στο Almere αντικρίσαμε τα χαρακτηριστικά σπίτια με τις ωραίες στέγες, πλακόστρωτος δρόμος με παρτέρια πράσινο και δέντρα. Πολύ όμορφη και ήσυχη γειτονιά!

Αφού τακτοποιούμε τα πράγματα, ετοιμαζόμαστε να κατέβουμε με τις μηχανές μέχρι την πόλη

Πολύ όμορφη, ''πράσινη'' και πολύ ήσυχη η περιοχή του Almere

Φτάνοντας σιγά σιγά Άμστερνταμ, απ τα πρώτα χλμ συναντάμε τα χαρακτηριστικά ποδήλατα, αρκετά χλμ πριν το κέντρο

Γενικά είχε λίγη κίνηση από αυτοκίνητα προς το κέντρο της πόλης, ήταν Σάββατο μεσημέρι όταν φτάσαμε

Περισσότερο κυκλοφοριακό είχε με ποδήλατα και λιγοστά scooters

μπαίνοντας σιγά σιγά στην καρδιά του Αμστερνταμ κοντά στα κανάλια

Εκεί βρίσκουμε ένα πεζόδρομο με μηχανές παρκαρισμένες και απέναντι αστυνομικό τμήμα. Όπα λέω εδώ είμαστε, βρήκαμε ασφαλές μέρος να τις αφήσουμε! Εννοείτε οτι τις κλειδώσαμε ανά 2 με κλειδαριές που κρατούσαμε μαζί, σημειώνουμε στο GPS το σημείο που τις αφήσαμε και ξεχυθήκαμε στο κέντρο του Αμστερνταμ για να προλάβουμε να δούμε όσα περισσότερα πράγματα μπορούσαμε

 

[jmar]

Πολύς κόσμος χαλάρωνε σε παρακείμενες της πλατείας καφετέριες

Η Nieuwmarkt είναι ιστορική πλατεία τουλάχιστον 400 ετών και χρησιμοποιείται ως αγορά. Οι Ναζί το χρησιμοποιούσαν ως χώρος συγκέντρωσης για όλους τους Εβραίους και προορίζονταν να σταλούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κοντά στη Nieuwmarkt βρίσκεται επίσης η διάσημη περιοχή των ''Κόκκινων Φώτων'' (Red Light District)! Υπάρχουν πολυάριθμα μπαρ, καφετέριες, εστιατόρια, καταστήματα με είδη δώρων και πολλά άλλα γύρω από την πλατεία

Μπαίνοντας στο δρόμο των ''κόκκινων φώτων'' τη γνωστή De Wallen, τη γειτονιά του Άμστερνταμ με τα κόκκινα φώτα και τις βιτρίνες με τις εκδιδόμενες γυναίκες.

Red Light District

Το μεσημέρι ήταν αρκετά ''ήσυχα''

Η Ολλανδία είναι από τις πρώτες χώρες που νομιμοποίησαν την πορνεία για να μπορούν να είναι οι γυναίκες ασφαλείς. Οι εργαζόμενες έχουν δικό τους σωματείο, ενώ προστατεύονται και από την αστυνομία. Ο «σεξοτουρισμός» αποδείχτηκε πολύ επικερδής επιχείρηση...

Περπατώντας στα ''μεγάλα'' αλλά και μικρότερα κανάλια

Ήθελε μεγάλη προσοχή στα ποδήλατα, καθώς πέρνάνε με μεγάλες ταχύτητες από τις λωρίδες τους στα πεζοδρόμια. Μάλιστα λίγο έλειψε να με ''κόψουν'' 2-3 όπως έβγαζα φωτογραφίες καθώς ξεχνιόμουν κι έμπαινα στις λωρίδες τους! Ευτυχώς την έβγαλα!

Sea Palace, Κινέζικο εστιατόριο στο νερό

Ψωνίζουν τα όργια, κάηκε ο φορτιστής του λαπτοπ, ποια μας γλωσσοφαγε;

Απίστευτη η ''θάλασσα'' ποδηλάτων! Μου το έλεγαν πολλοί φίλοι που είχαν επισκεφθεί την πόλη αλλά αν δεν το έβλεπα δεν θα το πίστευα το πόσα πολλά ήταν! Απορώ πως έβρισκε ο καθένας το δικό του πραγματικά!

Centraal Station Επιβλητικός ο σταθμός τραίνων! Πολυ όμορφο κτίριο που ξεχωρίζει στην πόλη... σήμα κατατεθέν!

Προχωρώντας στα στενοσόκακα της πόλης...

Φτάνουμε στη Damrak, χαρακτηριστικό σημείο με τα μεγαλοπρεπή χρωματιστά κτίρια που από κει φεύγουν τα καραβάκια για βόλτα στα κανάλια

Προχωρώντας και στον ομώνυμο δρόμο ο οποίος είναι πολυσύχναστος και πολύ τουριστικός καταλήγοντας στην πλατεία Dam

Φτάνοντας στην Dam Square

To παλάτι Royal Palace Amsterdam

Όλα σούπερ στο παρεάκι?? Γιέααα

Παίζοντας με τις ''μπουρμπουλήθρες''

 

[jmar]

Είχαμε και φωτογράφιση γάμου στην πλατεία!

Madame_Tussauds_Amsterdam

The ''photoshooters'' O έτερος Γιάννης είναι ''βιντεογράφος'' οπότε είχε αναλάβει το βίντεο του ταξιδιού

Ποδηλατώντας σε όλη την πόλη...

Σκοπεύσατε...πύρ!

Εδώ η φώτο που σκόπευσα!

''Παίζοντας'' με τον ευρυγώνιο φακό

Τα όμορφα κανάλια του Άμστερνταμ

Μαζί με μεθυσμένους τουρίστες που βούταγαν στο νερό

Πανέμορφο Αμστερνταμ!, κάποια στιγμή θα επιστρέψω να το γυρίσω καλύτερα

Και άλλους πους χόρευαν και έκαναν ''σαματά'' μέσα στις βάρκες

Όταν είσαι ''κολλημένος'' με τη φωτογραφία...

 

[jmar]

Ποδηλατώντας στο Άμστερνταμ No 2

Ευδιάθετοι τρελοτουρίστες που ήπιαν ένα ποτάκι παραπάνω

Όμορφοι καθεδρικοί ναοί...

Τα χαρακτηριστικά τριθέσια ποδήλατα που έκαναν βόλτα τους τουρίστες

Με τόσο περπάτημα και περνώντας από πολλά ταχυφαγεία που βρέθηκαν στο δρόμο μας, μας έπιασε μια λιγούρα η αλήθεια είναι

Όσο βράδιαζε, τόσο ο κόσμος γινόταν και περισσότερος στην περιοχή κοντα στα ''Κόκκινα φώτα'' που βρισκόντουσαν αρκετά εστιατόρια και bar. Η πόλη φυσικά δεν κοιμάται ποτέ!

Τα κανάλια απέκτησαν ιδιαίτερο χρώμα καθώς ο ήλιος έδυσε και τα φώτα των πολλών μαγαζιών άναψαν

Γυρνώντας πάλι απ την Red Light District, τα πράγματα είχαν ''ζωηρέψει''

Πάρα πολύς κόσμος έκανε βόλτα στα ''Κοκκινα φανάρια'' και στα μπολά bar που υπήρχαν τριγύρω

Είναι η αγάπη αλήθεια ''κλειδαριά'' ??

Τα ''φώτα'' πλέον είχαν ανάψει και τα κορίτσια περίμεναν τους πελάτες τους...

Εικόνες που σε κάνουν κάπως να θλίβεσαι για την κατάσταση εκεί...προσωπικά αυτή η έκθεση δεν μου άρεσε καθόλου! Σε πολλές βέβαια περιπτώσεις υπήρχαν και γυμνόστηθες κοπέλες...η απόλυτη εμπορευματοποίηση της γυναικείας σάρκας..κι όλα με νόμιμο τρόπο!

Στα bar και τα cafe γινόταν το αδιαχώρητο!

Σιγά σιγά γυρίσαμε δίπλα στην πλατεία που είχαμε αφήσει τις μηχανές! Ευτυχώς είχαμε το στίγμα του GPS καθώς έτσι όπως ήταν φωτισμένα όλα φαινόταν τόσο διαφορετικά!

Φτάνοντας στα δωμάτια, πήραμε ''χαρτάκι'' για το ντους (4 άτομα γαρ ), έπρεπε να συγχρονιζόμαστε από δω και στο εξής . Αφού τα είπαμε λίγο, πέσαμε κυριολεκτικά ξεροί μετά από 2 αεροπλάνα, ταξί, οδήγηση με μηχανή και τόσο ποδαρόδρομο! Αύριο η μέρα θα ξεκινούσε πολύ νωρίς το ξημέρωμα καθώς θα είχαμε να καλύψουμε πάνω από 1000 οδικά χλμ και ένα καράβι προς Νορβηγία!!

ΤΕΛΟΣ 1ης ΗΜΕΡΑΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...