Traveller
Member
- Μηνύματα
- 3.940
- Likes
- 3.942
Τα αγγλικά της δεσποσύνης στο γκισέ της Europcar στο αεροδρόμιο της Toulouse ήταν φανερό ότι ήταν επιπέδου των δικών μου Γαλλικών… δηλαδή άστα να πάνε… σε ερώτηση μου σχετικά με τον τύπο του αυτοκινήτου που θα παίρναμε, απάντησε με ένα λαμπερό χαμόγελο και ένα δυνατό OUI!! Μάλλον δεν ξεκινήσαμε καλά σκέφτηκα αλλά το διασκέδαζα… στο τέλος- τέλος θα βρούμε άκρη με την νοηματική, ας μην αγχωνόμαστε… με τα πολλά πήρα τα κλειδιά του αυτοκινήτου, κατάλαβα στο περίπου από πού θα το παραλάβω και συνεννοηθήκαμε (??) ότι θα το παραδώσω μια βδομάδα αργότερα στο αεροδρόμιο του Bordeaux… έβαλα 2-3 τζίφρες, είπα ο Θεός να βάλει το χέρι του και προχώρησα προς το πάρκινγκ… ο κάτασπρος μπέμπης που βλέπαμε μπροστά μας ήταν μια πραγματική ατραξιόν, ένα FIAT 500… τον χαϊδέψαμε, τον αγκαλιάσαμε, τον φιλήσαμε και με τα πολλά αποφασίσαμε να πάμε μαζί του την πρώτη μας βόλτα… και τότε διαπιστώσαμε ότι ο συνοδός μας για την επόμενη βδομάδα στις ομορφιές της Dordogne ήταν ένα άβγαλτο μαθητούδι… τα χιλιόμετρα που έδειχνε το κοντέρ του ήταν μόλις ένα…
Η απόσταση που χωρίζει την μητρόπολη της Τoulouse από το Albi είναι περίπου ογδόντα χιλιόμετρα και o αυτοκινητόδρομος που τις ενώνει άψογος… σε κάτι λοιπόν περισσότερο από τριάντα λεπτά παίρναμε μια πρώτη γεύση του τι εστί Albi… η γραφική ήσυχη πολίχνη των 70,000 κάτοικων ξεκουράζεται στις όχθες του ποταμού Τarn και μια εντυπωσιακή κοκκινωπή Cathedral την διαφεντεύει …
Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
ανατρέχοντας στα πολυάριθμα βιβλία που μιλούν για την πόλη σκιαγραφούμε μέσες άκρες την ιστορία της … είναι γεγονός ότι η σημερινή τεράστια φήμη του Albi oφείλεται κυρίως στο πιο άξιο τέκνο της, τον αξεπέραστο Henri de Toulouse-Lautrec και το εντυπωσιακό μουσείο του… Albi όμως υπήρχε και πριν τον Lautrec και η ιστορία του είναι αξιομνημόνευτη… ουσιαστικά αρχίζει να εμφανίζεται στο ιστορικό γίγνεσθαι της Γαλλίας γύρω στα 1040 όταν χτίζεται η απαράμιλλου κάλλους και ιδιαίτερα χρηστική τότε πρώτη του γέφυρα, γνωστή στις μέρες μας ως Pont Vieux, δηλαδή παλιά γέφυρα… ο Tarn, αυτός ο υπέροχος ποταμός και η γέφυρά του λοιπόν ήταν η βασική αιτία της οικονομικής ανάπτυξης της πόλης… στα τότε χρόνια τα ποτάμια ήταν οι βασικοί και ουσιαστικά οι μόνοι οδοί επικοινωνίας … άνθρωποι και εμπορεύματα μετακινούνταν δια μέσου των ποταμών και φυσικά οι πόλεις που είχαν το προνόμιο να είναι χτισμένες στις όχθες τους απολάμβαναν, δια μέσου του εμπορίου και της απαραίτητης φορολογίας ξεχωριστή οικονομική ανάπτυξη… εκτός των κερδών όμως από το εμπόριο και την φορολογία, η καλλιέργεια του φυτού isatis προσέθεσε ακόμα μεγαλύτερα κέρδη στην τοπική κοινωνία και έδωσε νέα ώθηση στην ευμάρεια του τόπου… το isatis είναι ένα φυτό που η γαλάζια χρωστική ουσία των φύλλων του χρησίμευε για την βαφή υφασμάτων και την ζωγραφική κεραμικών και η ζήτησή του τον μεσαίωνα και την αναγέννηση ήταν τεράστια… μοιραία λοιπόν οικογένειες πλούτιζαν, τα πρώτα αρχοντικά κτίστηκαν και οι τέχνες άκμαζαν… η φρενήρης όμως ανάπτυξη της πόλης ανακόπηκε βίαια με την εμφάνιση στην περιοχή της αίρεσης των ΚΑΘΑΡΩΝ… η πανίσχυρη Καθολική εκκλησία με βίαιο τρόπο κατέπνιξε τους αιρετικούς και αυτό είχε ως αποτέλεσμα η πόλη σχεδόν να ερημώσει… για μια ακόμη φορά όμως η προνομιακή της θέση και το isatis την έσωσε από τον αφανισμό… η Καθολική εκκλησία ανέλαβε ουσιαστικά υπό την προστασία της το καθαρό πλέον από ΚΑΘΑΡΟΥΣ Albi, ανακαίνισε το επισκοπικό μέγαρο που ρήμαζε και άρχισε να χτίζει τον μεγαλειώδη γοτθικό καθεδρικό ναό της πόλης που σήμερα προστατεύεται από την UNESCO σαν μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς… οι παλιές καλές εποχές ξαναγύρισαν και έγιναν ακόμη καλύτερες… το Albi μέχρι και τις αρχές του 19ου αιώνα ευημερούσε… ο νόμος όμως της ακμής και της παρακμής ισχύει και εδώ… από τα μέσα του 19ου αιώνα τα ποτάμια σταματούν να παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στις μετακινήσεις… δρόμοι ανοίγονται, το τρένο έρχεται και τo λουλάκι αντικαθιστά το isatis… συνεπώς το Albi αργά αλλά σταθερά παρακμάζει και καταντά σχεδόν μια ασημαντότητα μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, που η απαράμιλλη αρχιτεκτονική της παλιάς πόλης και η φήμη του Lautrec το καθιστούν μια ιδιαίτερη τουριστική ατραξιόν…
Αντίθετα με το ομόσταυλο Ιbis του Παριζιάνικου αεροδρομίου, αυτό στο Albi ήταν μια ευχάριστη έκπληξη… χτισμένο σε απόσταση βολής από την παλιά πόλη, με μεγάλα δωμάτια και μια εξόχως ελκυστική τιμή είναι η ιδανική βάση για την εξερεύνηση αυτής της τόσο γοητευτικής πόλης… το καρουσέλ στα όρια της παλιάς πόλης βρίσκονταν στο κέντρο μιας νεόκτιστης πλατείας και έσφυζε από ζωή… δεκάδες πιτσιρίκια έναντι ευτελούς τιμήματος απολάμβαναν τις καρουζελικές γύρες τους και άλλα έπαιζαν αμέριμνα με τα νερά ενός πρωτοποριακού συντριβανιού…
Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
ακριβώς απέναντι, ένα κομψό αναγεννησιακό παλάτσο στέγαζε το Δημοτικό θέατρο της πόλης και γιρλάντες στην πρόσοψή του διαφήμιζαν την αυριανή παράσταση του Don Giovanni… ο καιρός ήταν καθαρά καλοκαιρινός και ο ήλιος μας χαμογελούσε… προχωρήσαμε στον κεντρικό πεζόδρομο που οδηγεί στη μεγάλη πλατεία και την catherdal…
Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
η οπτική σύγκρουση με τον καθεδρικό ναό της St. Cecile είναι σφοδρότατη… βουτηγμένος στο κόκκινο του κεραμιδί, χάρη στα ομόχρωμα τούβλα που χαρακτηρίζουν και το σύνολο της πόλης, είναι ο μεγαλύτερος ναός του κόσμου χτισμένος από τούβλο… φτιαγμένος σαν οχυρό, συμβολίζει την διαχρονική ισχύ της εκκλησίας και εκφράζει συνάμα την καθολική αναγέννηση μετά την κρίση με τους ΚΑΘΑΡΟΥΣ... χαζέψαμε τα αναπόφευκτα μαγαζάκια με τα αδιάφορα σουβενίρ στην πλατεία, πυροβολήσαμε κατά ριπάς με την φωτογραφική μας αυτό το αριστούργημα γοτθικής αρχιτεκτονικής και τέλος διαβήκαμε τις πύλες του… η δωρική , λιτή αλλά συνάμα εντυπωσιακή εξωτερική όψη του έρχεται σε ζωηρή αντίθεση με τον πλούσιο εσωτερικό του διάκοσμο… λαμπρές τοιχογραφίες, περίτεχνα γλυπτά , πίνακες αριστουργήματα, αμύθητης αξίας εκκλησιαστικά σκεύη, ένα φαντασμαγορικό τέμπλο και ένα εξαιρετικής αισθητικής εκκλησιαστικό όργανο , που συμβάλλει αποφασιστικά στην εσωτερική διακόσμηση του ναού, είναι μερικοί από τους “θησαυρούς “ που κοσμούν την St. Cecile… καθίσαμε σε ένα στασίδι και αφεθήκαμε στην μυσταγωγία του χώρου… έξαφνα σαν σε όνειρο ακούσαμε την κρυστάλλινη ψαλμωδία μιας αοιδού που συνοδεύονταν από την γλυκιά μελωδία του οργάνου… ο κόσμος, που κατέκλυζε τον υπέρλαμπρο ναό έστεκε μαγεμένος να απολαμβάνει αυτό το ξεχωριστό high light…
Η απόσταση που χωρίζει την μητρόπολη της Τoulouse από το Albi είναι περίπου ογδόντα χιλιόμετρα και o αυτοκινητόδρομος που τις ενώνει άψογος… σε κάτι λοιπόν περισσότερο από τριάντα λεπτά παίρναμε μια πρώτη γεύση του τι εστί Albi… η γραφική ήσυχη πολίχνη των 70,000 κάτοικων ξεκουράζεται στις όχθες του ποταμού Τarn και μια εντυπωσιακή κοκκινωπή Cathedral την διαφεντεύει …
ανατρέχοντας στα πολυάριθμα βιβλία που μιλούν για την πόλη σκιαγραφούμε μέσες άκρες την ιστορία της … είναι γεγονός ότι η σημερινή τεράστια φήμη του Albi oφείλεται κυρίως στο πιο άξιο τέκνο της, τον αξεπέραστο Henri de Toulouse-Lautrec και το εντυπωσιακό μουσείο του… Albi όμως υπήρχε και πριν τον Lautrec και η ιστορία του είναι αξιομνημόνευτη… ουσιαστικά αρχίζει να εμφανίζεται στο ιστορικό γίγνεσθαι της Γαλλίας γύρω στα 1040 όταν χτίζεται η απαράμιλλου κάλλους και ιδιαίτερα χρηστική τότε πρώτη του γέφυρα, γνωστή στις μέρες μας ως Pont Vieux, δηλαδή παλιά γέφυρα… ο Tarn, αυτός ο υπέροχος ποταμός και η γέφυρά του λοιπόν ήταν η βασική αιτία της οικονομικής ανάπτυξης της πόλης… στα τότε χρόνια τα ποτάμια ήταν οι βασικοί και ουσιαστικά οι μόνοι οδοί επικοινωνίας … άνθρωποι και εμπορεύματα μετακινούνταν δια μέσου των ποταμών και φυσικά οι πόλεις που είχαν το προνόμιο να είναι χτισμένες στις όχθες τους απολάμβαναν, δια μέσου του εμπορίου και της απαραίτητης φορολογίας ξεχωριστή οικονομική ανάπτυξη… εκτός των κερδών όμως από το εμπόριο και την φορολογία, η καλλιέργεια του φυτού isatis προσέθεσε ακόμα μεγαλύτερα κέρδη στην τοπική κοινωνία και έδωσε νέα ώθηση στην ευμάρεια του τόπου… το isatis είναι ένα φυτό που η γαλάζια χρωστική ουσία των φύλλων του χρησίμευε για την βαφή υφασμάτων και την ζωγραφική κεραμικών και η ζήτησή του τον μεσαίωνα και την αναγέννηση ήταν τεράστια… μοιραία λοιπόν οικογένειες πλούτιζαν, τα πρώτα αρχοντικά κτίστηκαν και οι τέχνες άκμαζαν… η φρενήρης όμως ανάπτυξη της πόλης ανακόπηκε βίαια με την εμφάνιση στην περιοχή της αίρεσης των ΚΑΘΑΡΩΝ… η πανίσχυρη Καθολική εκκλησία με βίαιο τρόπο κατέπνιξε τους αιρετικούς και αυτό είχε ως αποτέλεσμα η πόλη σχεδόν να ερημώσει… για μια ακόμη φορά όμως η προνομιακή της θέση και το isatis την έσωσε από τον αφανισμό… η Καθολική εκκλησία ανέλαβε ουσιαστικά υπό την προστασία της το καθαρό πλέον από ΚΑΘΑΡΟΥΣ Albi, ανακαίνισε το επισκοπικό μέγαρο που ρήμαζε και άρχισε να χτίζει τον μεγαλειώδη γοτθικό καθεδρικό ναό της πόλης που σήμερα προστατεύεται από την UNESCO σαν μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς… οι παλιές καλές εποχές ξαναγύρισαν και έγιναν ακόμη καλύτερες… το Albi μέχρι και τις αρχές του 19ου αιώνα ευημερούσε… ο νόμος όμως της ακμής και της παρακμής ισχύει και εδώ… από τα μέσα του 19ου αιώνα τα ποτάμια σταματούν να παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στις μετακινήσεις… δρόμοι ανοίγονται, το τρένο έρχεται και τo λουλάκι αντικαθιστά το isatis… συνεπώς το Albi αργά αλλά σταθερά παρακμάζει και καταντά σχεδόν μια ασημαντότητα μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, που η απαράμιλλη αρχιτεκτονική της παλιάς πόλης και η φήμη του Lautrec το καθιστούν μια ιδιαίτερη τουριστική ατραξιόν…
Αντίθετα με το ομόσταυλο Ιbis του Παριζιάνικου αεροδρομίου, αυτό στο Albi ήταν μια ευχάριστη έκπληξη… χτισμένο σε απόσταση βολής από την παλιά πόλη, με μεγάλα δωμάτια και μια εξόχως ελκυστική τιμή είναι η ιδανική βάση για την εξερεύνηση αυτής της τόσο γοητευτικής πόλης… το καρουσέλ στα όρια της παλιάς πόλης βρίσκονταν στο κέντρο μιας νεόκτιστης πλατείας και έσφυζε από ζωή… δεκάδες πιτσιρίκια έναντι ευτελούς τιμήματος απολάμβαναν τις καρουζελικές γύρες τους και άλλα έπαιζαν αμέριμνα με τα νερά ενός πρωτοποριακού συντριβανιού…
ακριβώς απέναντι, ένα κομψό αναγεννησιακό παλάτσο στέγαζε το Δημοτικό θέατρο της πόλης και γιρλάντες στην πρόσοψή του διαφήμιζαν την αυριανή παράσταση του Don Giovanni… ο καιρός ήταν καθαρά καλοκαιρινός και ο ήλιος μας χαμογελούσε… προχωρήσαμε στον κεντρικό πεζόδρομο που οδηγεί στη μεγάλη πλατεία και την catherdal…
η οπτική σύγκρουση με τον καθεδρικό ναό της St. Cecile είναι σφοδρότατη… βουτηγμένος στο κόκκινο του κεραμιδί, χάρη στα ομόχρωμα τούβλα που χαρακτηρίζουν και το σύνολο της πόλης, είναι ο μεγαλύτερος ναός του κόσμου χτισμένος από τούβλο… φτιαγμένος σαν οχυρό, συμβολίζει την διαχρονική ισχύ της εκκλησίας και εκφράζει συνάμα την καθολική αναγέννηση μετά την κρίση με τους ΚΑΘΑΡΟΥΣ... χαζέψαμε τα αναπόφευκτα μαγαζάκια με τα αδιάφορα σουβενίρ στην πλατεία, πυροβολήσαμε κατά ριπάς με την φωτογραφική μας αυτό το αριστούργημα γοτθικής αρχιτεκτονικής και τέλος διαβήκαμε τις πύλες του… η δωρική , λιτή αλλά συνάμα εντυπωσιακή εξωτερική όψη του έρχεται σε ζωηρή αντίθεση με τον πλούσιο εσωτερικό του διάκοσμο… λαμπρές τοιχογραφίες, περίτεχνα γλυπτά , πίνακες αριστουργήματα, αμύθητης αξίας εκκλησιαστικά σκεύη, ένα φαντασμαγορικό τέμπλο και ένα εξαιρετικής αισθητικής εκκλησιαστικό όργανο , που συμβάλλει αποφασιστικά στην εσωτερική διακόσμηση του ναού, είναι μερικοί από τους “θησαυρούς “ που κοσμούν την St. Cecile… καθίσαμε σε ένα στασίδι και αφεθήκαμε στην μυσταγωγία του χώρου… έξαφνα σαν σε όνειρο ακούσαμε την κρυστάλλινη ψαλμωδία μιας αοιδού που συνοδεύονταν από την γλυκιά μελωδία του οργάνου… ο κόσμος, που κατέκλυζε τον υπέρλαμπρο ναό έστεκε μαγεμένος να απολαμβάνει αυτό το ξεχωριστό high light…
Attachments
Last edited by a moderator:
α μη ξεχάσεις λεπτομέριες για κρασιά....
