Traveller
Member
- Μηνύματα
- 3.935
- Likes
- 3.921
Ο καιρός σήμερα δεν ήταν στα καλά του… ψιλόβρεχε…
- Σήμερα που βρέχει μάλλον είναι η ιδανική μέρα για το Gouffre de Padirac ε? μας είπε με ένα πρόσχαρο χαμόγελο ο σπιτονοικοκύρης μας…
- Gouffre de Padirac?? ψέλλισα με αμηχανία…
.:: Gouffre de Padirac ::.
Μας κοίταξε παράξενα, έβγαλε από το συρτάρι του ένα ιλουστρασιόν διαφημιστικό φυλλάδιο και άρχισε την κατήχηση…
- Η περιοχή της Dordogne και γύρω από αυτή έχει μερικά από τα ωραιότερα συμπλέγματα σπηλαίων του κόσμου… τα μικρότερα τα λένε Grottes και είναι προσβάσιμα από μικρά επίγεια ανοίγματα βράχων… είναι όμορφα αλλά δεν έχουν σχέση με τα Gouffre… τα Gouffre είναι όπως το λέει και η λέξη χάσματα που οδηγούν σε υπόγειες σπηλιές χιλιομέτρων… το εντυπωσιακότερο ίσως Gouffre , ο πατέρας των σπηλαίων, είναι το Gouffre de Pedirac και είναι μόλις καμιά δεκαριά χιλιόμετρα από εδώ… πιστεύω πως είναι μια εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε… ειδικά σήμερα που βρέχει είναι ιδανική μέρα, αφενός γιατί θα περιηγηθείτε σε ένα σπήλαιο και δεν θα σας πειράζει η βροχή και αφετέρου λόγω της βροχής ίσως οι ουρές για τα εισιτήρια να είναι μικρότερες… την τουριστική περίοδο, με νορμάλ συνθήκες, η ώρα αναμονής ξεπερνά το δίωρο…
Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
Το Gouffre de Pedirac είναι πράγματι μνημειακό… οι Γάλλοι γρήγορα διέγνωσαν την μοναδικότητα του μέρους και από τα τέλη του 19ου αιώνα άρχισαν συστηματικά να το εξερευνούν και να το εκμεταλλεύονται τουριστικά… τα επίσημα εγκαίνια έγιναν το 1899 και από τότε μέχρι τις μέρες μας το μέρος δεν παύει να εκσυγχρονίζεται και να προσφέρει μαγικές στιγμές στους επισκέπτες του, που ξεπερνούν τους 350.000 ετησίως, καθιστώντας το μακράν το δημοφιλέστερο σπήλαιο της Γαλλίας… στις αρχές του 20ου αιώνα άρχισαν οι ξεναγήσεις με τις χαρακτηριστικές βάρκες, μια που το σπήλαιο διασχίζεται από έναν υπόγειο ποταμό και το 1930 εγκατέστησαν το ασανσέρ με το οποίο οι επισκέπτες άκοπα κατεβαίνουν στη βάση του και ετοιμάζονται για την μεγάλη είσοδο στο σπήλαιο…
Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
Το πάρκινγκ όπως σχεδόν παντού στην Γαλλική ύπαιθρο ήταν κι εδώ δωρεάν… το ψιλόβροχο έπεφτε ασταμάτητα αλλά αυτό δεν πτοούσε διόλου δεκάδες επισκεπτών να σχηματίσουν μια μεγαλούτσικη ουρά… ευτυχώς υπήρχαν σκέπαστρα για τον ήλιο που τώρα μας προστάτευαν από το ψιλόβροχο… η ουρά προχωρούσε με ικανοποιητικούς ρυθμούς και μετά από περίπου σαράντα λεπτά αναμονής βρεθήκαμε στο γκισέ των εισιτηρίων… καταβάλαμε το αντίτιμο των 9,40?, μας έδωσαν μαζί με το εισιτήριο κι ένα πολύγλωσσο διαφημιστικό έντυπο για τα του σπηλαίου και περιμέναμε στη σειρά μας να πάρουμε το ασανσέρ για την κατάβασή μας στα έγκατα της γης… και τι κατάβαση… η απόσταση από την κορυφή μέχρι την βάση είναι 103 μέτρα και η διάμετρος του χάσματος 75 ολόκληρα μέτρα… σοκ και δέος…
Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
Τυλίχτηκα στο λεπτό μπουφανάκι μου… η θερμοκρασία στο σπήλαιο είναι σταθερή στους 13βαθμούς, η υγρασία παρούσα και το πουλοβεράκι απαραίτητο… προχωρήσαμε εφ ενός ζυγού στα ενδότερα… μετά από καμιά διακοσαριά μέτρα περπάτημα είδαμε να σχηματίζεται ακόμη μια ουρά και καταλάβαμε πως ήταν για τις βάρκες… η βασική ξενάγηση άρχιζε τώρα και θα προσέγγιζε την μιάμιση ώρα… το μήκος του υπόγειου ποταμού είναι περίπου 20χιλιόμετρα αλλά από αυτά μόνο το ένα χιλιόμετρο είναι τουριστικά αξιοποιήσιμο… στοιχημένοι δύο –δύο μπαίναμε στις χαρακτηριστικές βάρκες… η υδάτινη Οδύσσεια μας στο μυστικιστικό σπήλαιο άρχιζε και ήταν μοναδική… σταλακτίτες και σταλαγμίτες έξοχα φωτισμένοι άλλαζαν χρώματα και νόμιζες πως μαζί με το χρώμα άλλαζαν και σχήματα… ο βαρκάρης με αστείρευτο κέφι και σε άψογα Γαλλικά εξηγούσε στο φιλοθεάμον κοινό τα θαύματα του σπηλαίου… εμείς οι πληβείοι, που αγνοούσαμε την τοπική διάλεκτο, χαζεύαμε απλά το μοναδικό του τοπίου… μετά από κανένα δεκάλεπτο πλεύσης αποβιβαστήκαμε σε ένα πλάτωμα όπου μας περίμενε ο ξεναγός μας… με ένα αμήχανο χαμόγελο μας πληροφόρησε, ω τι έκπληξη, πως μιλάει μόνο Γαλλικά και δυστυχώς θα έπρεπε να αρκεστούμε στα πολύγλωσσα διαφημιστικά έντυπα που μας μοίρασαν στα εισιτήρια… αθάνατη Γαλλία… η πεζοπορία στις πολυδαίδαλες σήραγγες ξεκίνησε… το σπήλαιο είναι τεράστιο, έχει μήκος 25 χιλιόμετρα αλλά από αυτά ανοιχτά στο κοινό είναι μόλις τα δύο… ένα καλοσχηματισμένο μονοπάτι 1.300 μέτρων ανεβοκατεβαίνει τις απόκοσμες σπηλιές φανερώνοντας έναν θαυμαστό υπόγειο κόσμο… καταρράκτες, ρυάκια, μια συναρπαστική λίμνη με σμαραγδένια νερά και έναν τεράστιο σταλακτίτη- πολυέλαιο ύψους 60 μέτρων να αντανακλάτε μέσα της... και οι εκπλήξεις δεν είχαν τέλος… Salle du Grand Dôme… ένα πραγματικό θαύμα της φύσης ύψους 94 μέτρων, μια γιγάντια δαντελένια ασβεστολιθική σπηλιά λαξευμένη από δεκάδες σταλακτίτες και στη βάση της ένα ποταμάκι με κατακάθαρο νερό να χύνεται σε μια φυσική τυρκουάζ πισίνα…
Δυο ώρες μετά την συγκλονιστική κάθοδό μας στον θαυμαστό κόσμο του Gouffre de Pedirac η σπηλαιολογική περιπέτεια μας έπαιρνε τέλος… πλούσιοι σε εντυπώσεις και μαγεμένοι από αυτή την εμπειρία ζωής βλέπαμε ξανά το φως της ημέρας… ένας λαμπρός ήλιος μας χαμογελούσε… η βροχή ήταν παρελθόν…
- Σήμερα που βρέχει μάλλον είναι η ιδανική μέρα για το Gouffre de Padirac ε? μας είπε με ένα πρόσχαρο χαμόγελο ο σπιτονοικοκύρης μας…
- Gouffre de Padirac?? ψέλλισα με αμηχανία…
.:: Gouffre de Padirac ::.
Μας κοίταξε παράξενα, έβγαλε από το συρτάρι του ένα ιλουστρασιόν διαφημιστικό φυλλάδιο και άρχισε την κατήχηση…
- Η περιοχή της Dordogne και γύρω από αυτή έχει μερικά από τα ωραιότερα συμπλέγματα σπηλαίων του κόσμου… τα μικρότερα τα λένε Grottes και είναι προσβάσιμα από μικρά επίγεια ανοίγματα βράχων… είναι όμορφα αλλά δεν έχουν σχέση με τα Gouffre… τα Gouffre είναι όπως το λέει και η λέξη χάσματα που οδηγούν σε υπόγειες σπηλιές χιλιομέτρων… το εντυπωσιακότερο ίσως Gouffre , ο πατέρας των σπηλαίων, είναι το Gouffre de Pedirac και είναι μόλις καμιά δεκαριά χιλιόμετρα από εδώ… πιστεύω πως είναι μια εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε… ειδικά σήμερα που βρέχει είναι ιδανική μέρα, αφενός γιατί θα περιηγηθείτε σε ένα σπήλαιο και δεν θα σας πειράζει η βροχή και αφετέρου λόγω της βροχής ίσως οι ουρές για τα εισιτήρια να είναι μικρότερες… την τουριστική περίοδο, με νορμάλ συνθήκες, η ώρα αναμονής ξεπερνά το δίωρο…
Το Gouffre de Pedirac είναι πράγματι μνημειακό… οι Γάλλοι γρήγορα διέγνωσαν την μοναδικότητα του μέρους και από τα τέλη του 19ου αιώνα άρχισαν συστηματικά να το εξερευνούν και να το εκμεταλλεύονται τουριστικά… τα επίσημα εγκαίνια έγιναν το 1899 και από τότε μέχρι τις μέρες μας το μέρος δεν παύει να εκσυγχρονίζεται και να προσφέρει μαγικές στιγμές στους επισκέπτες του, που ξεπερνούν τους 350.000 ετησίως, καθιστώντας το μακράν το δημοφιλέστερο σπήλαιο της Γαλλίας… στις αρχές του 20ου αιώνα άρχισαν οι ξεναγήσεις με τις χαρακτηριστικές βάρκες, μια που το σπήλαιο διασχίζεται από έναν υπόγειο ποταμό και το 1930 εγκατέστησαν το ασανσέρ με το οποίο οι επισκέπτες άκοπα κατεβαίνουν στη βάση του και ετοιμάζονται για την μεγάλη είσοδο στο σπήλαιο…
Το πάρκινγκ όπως σχεδόν παντού στην Γαλλική ύπαιθρο ήταν κι εδώ δωρεάν… το ψιλόβροχο έπεφτε ασταμάτητα αλλά αυτό δεν πτοούσε διόλου δεκάδες επισκεπτών να σχηματίσουν μια μεγαλούτσικη ουρά… ευτυχώς υπήρχαν σκέπαστρα για τον ήλιο που τώρα μας προστάτευαν από το ψιλόβροχο… η ουρά προχωρούσε με ικανοποιητικούς ρυθμούς και μετά από περίπου σαράντα λεπτά αναμονής βρεθήκαμε στο γκισέ των εισιτηρίων… καταβάλαμε το αντίτιμο των 9,40?, μας έδωσαν μαζί με το εισιτήριο κι ένα πολύγλωσσο διαφημιστικό έντυπο για τα του σπηλαίου και περιμέναμε στη σειρά μας να πάρουμε το ασανσέρ για την κατάβασή μας στα έγκατα της γης… και τι κατάβαση… η απόσταση από την κορυφή μέχρι την βάση είναι 103 μέτρα και η διάμετρος του χάσματος 75 ολόκληρα μέτρα… σοκ και δέος…
Τυλίχτηκα στο λεπτό μπουφανάκι μου… η θερμοκρασία στο σπήλαιο είναι σταθερή στους 13βαθμούς, η υγρασία παρούσα και το πουλοβεράκι απαραίτητο… προχωρήσαμε εφ ενός ζυγού στα ενδότερα… μετά από καμιά διακοσαριά μέτρα περπάτημα είδαμε να σχηματίζεται ακόμη μια ουρά και καταλάβαμε πως ήταν για τις βάρκες… η βασική ξενάγηση άρχιζε τώρα και θα προσέγγιζε την μιάμιση ώρα… το μήκος του υπόγειου ποταμού είναι περίπου 20χιλιόμετρα αλλά από αυτά μόνο το ένα χιλιόμετρο είναι τουριστικά αξιοποιήσιμο… στοιχημένοι δύο –δύο μπαίναμε στις χαρακτηριστικές βάρκες… η υδάτινη Οδύσσεια μας στο μυστικιστικό σπήλαιο άρχιζε και ήταν μοναδική… σταλακτίτες και σταλαγμίτες έξοχα φωτισμένοι άλλαζαν χρώματα και νόμιζες πως μαζί με το χρώμα άλλαζαν και σχήματα… ο βαρκάρης με αστείρευτο κέφι και σε άψογα Γαλλικά εξηγούσε στο φιλοθεάμον κοινό τα θαύματα του σπηλαίου… εμείς οι πληβείοι, που αγνοούσαμε την τοπική διάλεκτο, χαζεύαμε απλά το μοναδικό του τοπίου… μετά από κανένα δεκάλεπτο πλεύσης αποβιβαστήκαμε σε ένα πλάτωμα όπου μας περίμενε ο ξεναγός μας… με ένα αμήχανο χαμόγελο μας πληροφόρησε, ω τι έκπληξη, πως μιλάει μόνο Γαλλικά και δυστυχώς θα έπρεπε να αρκεστούμε στα πολύγλωσσα διαφημιστικά έντυπα που μας μοίρασαν στα εισιτήρια… αθάνατη Γαλλία… η πεζοπορία στις πολυδαίδαλες σήραγγες ξεκίνησε… το σπήλαιο είναι τεράστιο, έχει μήκος 25 χιλιόμετρα αλλά από αυτά ανοιχτά στο κοινό είναι μόλις τα δύο… ένα καλοσχηματισμένο μονοπάτι 1.300 μέτρων ανεβοκατεβαίνει τις απόκοσμες σπηλιές φανερώνοντας έναν θαυμαστό υπόγειο κόσμο… καταρράκτες, ρυάκια, μια συναρπαστική λίμνη με σμαραγδένια νερά και έναν τεράστιο σταλακτίτη- πολυέλαιο ύψους 60 μέτρων να αντανακλάτε μέσα της... και οι εκπλήξεις δεν είχαν τέλος… Salle du Grand Dôme… ένα πραγματικό θαύμα της φύσης ύψους 94 μέτρων, μια γιγάντια δαντελένια ασβεστολιθική σπηλιά λαξευμένη από δεκάδες σταλακτίτες και στη βάση της ένα ποταμάκι με κατακάθαρο νερό να χύνεται σε μια φυσική τυρκουάζ πισίνα…
Δυο ώρες μετά την συγκλονιστική κάθοδό μας στον θαυμαστό κόσμο του Gouffre de Pedirac η σπηλαιολογική περιπέτεια μας έπαιρνε τέλος… πλούσιοι σε εντυπώσεις και μαγεμένοι από αυτή την εμπειρία ζωής βλέπαμε ξανά το φως της ημέρας… ένας λαμπρός ήλιος μας χαμογελούσε… η βροχή ήταν παρελθόν…
Attachments
Last edited by a moderator:
α μη ξεχάσεις λεπτομέριες για κρασιά....
