varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 5.504
- Likes
- 8.039
TULUM Ι
Toυλούμ! Ο προορισμός!
Για τους παραλιολάτρεις είναι must... ακόμα και τα φύκια δεν έχουν πτοήσει τον κόσμο να πηγαίνει και εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση.
Αρχικά ας πω ότι η Τουλούμ χωρίζεται σε 2 μέρη.
Το ένα είναι αυτό που γνωρίζουμε από sites, φωτογραφίες κ.λ.π., δηλαδή η ατελείωτη λευκή παραλία με τα χλιδάτα beach clubs και ξενοδοχεία. Στον ακριβώς από πάνω δρόμο από την παραλία, ο οποίος μάλιστα έχει και πολύ πλούσια βλάστηση, βρίσκονται όλα τα κυριλέ εστιατόρια και οι είσοδοι των ξενοδοχείων. Η διακόσμηση των εστιατορίων είναι απίθανη και αυτό που μου έκανε (θετική) εντύπωση είναι ότι όλα τα διακοσμητικά στοιχεία είναι απολύτως "γήινα" (ξύλο, πανιά, ψάθες) με αποτέλεσμα να δένουν αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον χωρίς τις "παραφωνίες" που θα δεις σε άλλα τουριστικά μέρη, δηλαδή πλαστικά τραπεζοκαθίσματα, ταμπέλες σιδερένιες πολύχρωμες, φωτεινές επιγραφές νέον κ.λ.π.
Υπάρχουν και σημεία εκτός αυτής της ζώνης όπου μπορείς να κάνεις το μπάνιο σου χωρίς απαραίτητα να περάσεις μέσα από κάποιο beach club.
Το άλλο κομμάτι της Τουλούμ είναι η κανονική πόλη όπου μένουν οι ντόπιοι. Δεν έχει κάποια ιδιαίτερη γραφικότητα, όμως χτίζονται πλέον ο ένας ξενώνας μετά τον άλλον και ανοίγουν μοντέρνα εστιατόρια ανάμεσα στα πιο ορίτζιναλ μεξικάνικα όπου συχνάζουν οι ντόπιοι, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σιγά-σιγά ένας δεύτερος τουριστικός πυρήνας, πολύ πιο οικονομικός.
Η απόσταση της πόλης από την παραλία είναι πολύ μεγάλη για να πας με τα πόδια, οπότε παίζει πολύ η ενοικίαση ποδηλάτου.
Εμείς προτιμήσαμε να μείνουμε στην πόλη σε έναν πολύ καλόγουστο ξενώνα που κόστιζε το 1/3 της τιμής των παραλιακών ξενοδοχείων και ταυτόχρονα μας εξασφάλιζε δωρεάν είσοδο σε ένα μοδάτο beach club, που εκ των υστέρων μάθαμε ότι είναι ιδιοκτησίας ενός πάρα πολύ διάσημου μεξικανού ηθοποιού και επιχειρηματία, του Roberto Palazuelos.
Γενικά, αρκετοί ξενώνες της πόλης έχουν συνεργασία με κάποιο beach club ώστε οι πελάτες τους να μπαίνουν δωρεάν ή με κάποια έκπτωση, κι αυτό είναι κάτι που συμφέρει πολύ.
Μάλιστα, επειδή λόγω εποχής, τα φύκια ήταν αυξημένα, πολλά beach clubs είχαν ούτως ή άλλως προσφορές στις τιμές εισόδου στην παραλία.
Ωστόσο, δεν είδα αντίστοιχες προσφορές για διανυκτέρευση στα παραλιακά ξενοδοχεία, ούτε παρατήρησα μειωμένο τουρισμό λόγω της ύπαρξης των φυκιών, γεγονός που μου έκανε εντύπωση.
Η παραλία της Τουλούμ μου άρεσε πολύ, όπως και οι τουριστικές υποδομές της, τα beach clubs, τα εστιατόρια, γενικά το vibe που επικρατούσε.
Οφείλω, όμως, να παραδεχτώ ότι πέρασα πολύ καλά και στην πόλη...ειδικά τα βράδια είχε πολλή κοινωνική ζωή τόσο από τους ντόπιους όσο και από τους τουρίστες.
Οι τουρίστες ήταν πιο "εναλλακτικοί" από τους "κάτω", των πολυτελών ξενοδοχείων, κάποιοι μάλιστα έμεναν εδώ και μήνες στην πόλη, είχαν γίνει ένα με τους ντόπιους. Άλλος κόσμος! Μου φαινόταν σαν να βρισκόμουν αλλού και όχι στην Τουλούμ.
Δίπλα από τον ξενώνα μας υπήρχε κι ένα hostel όπου κάθε βράδυ γίνονταν parties.
Ένα πρωί, μόλις είχε διαλυθεί το γλέντι, βρήκαμε έναν αμερικανό πιτσιρικά τέζα στο πεζοδρόμιό μας να κοιμάται του καλού καιρού. Λυπήθηκα να τον αφήσουμε εκεί μην τυχόν τον κλέψουν ή τίποτα χειρότερο.... οπότε δήλωσα στο φάμιλυ ότι δεν το κουνάω ρούπι από δίπλα του μέχρι να ξυπνήσει... "βρε καλή μου, βρε χρυσή μου, πάμε παραλία, θα τον μαζέψουν οι φίλοι του" .... τίποτα εγώ, ανένδοτη, είχε ξυπνήσει μέσα μου η ελληνίδα μάνα. Τελικά, με τα χίλια ζόρια τον ξυπνήσαμε για να τον βάλουμε εμείς μέσα στο χόστελ. Ταυτόχρονα τον νουθετούσα να προσέχει και να μην ξαναγίνει ζάντα, τα παιδιά μου με αποκαλούσαν κριντζ που έκανα κήρυγμα στον ξένο άνθρωπο, όμως αυτός τελικά μας κάλεσε στο πάρτυ που θα γινόταν το ίδιο βράδυ στον κήπο του χόστελ.
Πήγαμε και περάσαμε τέλεια...ο δε πιτσιρικάς ήταν κύριος! Έπινε με μέτρο! Αντίθετα η ελληνίδα μάνα κόντεψε να γίνει εκείνη κουρούμπελο.
Φωτος από την παραλία:
...και κάτι λίγα από την πόλη:
Toυλούμ! Ο προορισμός!
Για τους παραλιολάτρεις είναι must... ακόμα και τα φύκια δεν έχουν πτοήσει τον κόσμο να πηγαίνει και εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση.
Αρχικά ας πω ότι η Τουλούμ χωρίζεται σε 2 μέρη.
Το ένα είναι αυτό που γνωρίζουμε από sites, φωτογραφίες κ.λ.π., δηλαδή η ατελείωτη λευκή παραλία με τα χλιδάτα beach clubs και ξενοδοχεία. Στον ακριβώς από πάνω δρόμο από την παραλία, ο οποίος μάλιστα έχει και πολύ πλούσια βλάστηση, βρίσκονται όλα τα κυριλέ εστιατόρια και οι είσοδοι των ξενοδοχείων. Η διακόσμηση των εστιατορίων είναι απίθανη και αυτό που μου έκανε (θετική) εντύπωση είναι ότι όλα τα διακοσμητικά στοιχεία είναι απολύτως "γήινα" (ξύλο, πανιά, ψάθες) με αποτέλεσμα να δένουν αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον χωρίς τις "παραφωνίες" που θα δεις σε άλλα τουριστικά μέρη, δηλαδή πλαστικά τραπεζοκαθίσματα, ταμπέλες σιδερένιες πολύχρωμες, φωτεινές επιγραφές νέον κ.λ.π.
Υπάρχουν και σημεία εκτός αυτής της ζώνης όπου μπορείς να κάνεις το μπάνιο σου χωρίς απαραίτητα να περάσεις μέσα από κάποιο beach club.
Το άλλο κομμάτι της Τουλούμ είναι η κανονική πόλη όπου μένουν οι ντόπιοι. Δεν έχει κάποια ιδιαίτερη γραφικότητα, όμως χτίζονται πλέον ο ένας ξενώνας μετά τον άλλον και ανοίγουν μοντέρνα εστιατόρια ανάμεσα στα πιο ορίτζιναλ μεξικάνικα όπου συχνάζουν οι ντόπιοι, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σιγά-σιγά ένας δεύτερος τουριστικός πυρήνας, πολύ πιο οικονομικός.
Η απόσταση της πόλης από την παραλία είναι πολύ μεγάλη για να πας με τα πόδια, οπότε παίζει πολύ η ενοικίαση ποδηλάτου.
Εμείς προτιμήσαμε να μείνουμε στην πόλη σε έναν πολύ καλόγουστο ξενώνα που κόστιζε το 1/3 της τιμής των παραλιακών ξενοδοχείων και ταυτόχρονα μας εξασφάλιζε δωρεάν είσοδο σε ένα μοδάτο beach club, που εκ των υστέρων μάθαμε ότι είναι ιδιοκτησίας ενός πάρα πολύ διάσημου μεξικανού ηθοποιού και επιχειρηματία, του Roberto Palazuelos.
Γενικά, αρκετοί ξενώνες της πόλης έχουν συνεργασία με κάποιο beach club ώστε οι πελάτες τους να μπαίνουν δωρεάν ή με κάποια έκπτωση, κι αυτό είναι κάτι που συμφέρει πολύ.
Μάλιστα, επειδή λόγω εποχής, τα φύκια ήταν αυξημένα, πολλά beach clubs είχαν ούτως ή άλλως προσφορές στις τιμές εισόδου στην παραλία.
Ωστόσο, δεν είδα αντίστοιχες προσφορές για διανυκτέρευση στα παραλιακά ξενοδοχεία, ούτε παρατήρησα μειωμένο τουρισμό λόγω της ύπαρξης των φυκιών, γεγονός που μου έκανε εντύπωση.
Η παραλία της Τουλούμ μου άρεσε πολύ, όπως και οι τουριστικές υποδομές της, τα beach clubs, τα εστιατόρια, γενικά το vibe που επικρατούσε.
Οφείλω, όμως, να παραδεχτώ ότι πέρασα πολύ καλά και στην πόλη...ειδικά τα βράδια είχε πολλή κοινωνική ζωή τόσο από τους ντόπιους όσο και από τους τουρίστες.
Οι τουρίστες ήταν πιο "εναλλακτικοί" από τους "κάτω", των πολυτελών ξενοδοχείων, κάποιοι μάλιστα έμεναν εδώ και μήνες στην πόλη, είχαν γίνει ένα με τους ντόπιους. Άλλος κόσμος! Μου φαινόταν σαν να βρισκόμουν αλλού και όχι στην Τουλούμ.
Δίπλα από τον ξενώνα μας υπήρχε κι ένα hostel όπου κάθε βράδυ γίνονταν parties.
Ένα πρωί, μόλις είχε διαλυθεί το γλέντι, βρήκαμε έναν αμερικανό πιτσιρικά τέζα στο πεζοδρόμιό μας να κοιμάται του καλού καιρού. Λυπήθηκα να τον αφήσουμε εκεί μην τυχόν τον κλέψουν ή τίποτα χειρότερο.... οπότε δήλωσα στο φάμιλυ ότι δεν το κουνάω ρούπι από δίπλα του μέχρι να ξυπνήσει... "βρε καλή μου, βρε χρυσή μου, πάμε παραλία, θα τον μαζέψουν οι φίλοι του" .... τίποτα εγώ, ανένδοτη, είχε ξυπνήσει μέσα μου η ελληνίδα μάνα. Τελικά, με τα χίλια ζόρια τον ξυπνήσαμε για να τον βάλουμε εμείς μέσα στο χόστελ. Ταυτόχρονα τον νουθετούσα να προσέχει και να μην ξαναγίνει ζάντα, τα παιδιά μου με αποκαλούσαν κριντζ που έκανα κήρυγμα στον ξένο άνθρωπο, όμως αυτός τελικά μας κάλεσε στο πάρτυ που θα γινόταν το ίδιο βράδυ στον κήπο του χόστελ.
Πήγαμε και περάσαμε τέλεια...ο δε πιτσιρικάς ήταν κύριος! Έπινε με μέτρο! Αντίθετα η ελληνίδα μάνα κόντεψε να γίνει εκείνη κουρούμπελο.
Φωτος από την παραλία:
...και κάτι λίγα από την πόλη:
Last edited:
