varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.663
- Likes
- 13.748
Agra! Μπαίνοντας στην πόλη της Agra με τίποτα δεν μπορούσα να πιστέψω ότι εδώ βρίσκεται ένα μεγαλοπρεπές μνημείο σαν το Taj Mahal...
Οι εικόνες παρόμοιες με αυτές που είχα δεί το ξημέρωμα... Κίνηση, φασαρία, κόρνες, ατελείωτα πλήθη ανθρώπων, κοπάδια βοδιών που κατευθύνονταν από τον βοσκό τους στον ποταμό για το καθημερινό τους πλύσιμο, βουνά ολόκληρα από σκουπίδια και πάνω τους να παίζουν παιδάκια και να ψάχνουν τροφή οι ιερές αγελάδες.
Τα μαγαζιά και τα σπίτια εκατέρωθεν του δρόμου έμοιαζαν μισοχτισμένα και μισογκρεμισμένα ταυτόχρονα.
Ένα στρώμα μαυρίλας κάλυπτε σπίτια, μαγαζιά, δρόμους και ανθρώπους, κάνοντας τα όλα (και όλους) να μοιάζουν σαν να μην έχουν πλυθεί ποτέ...
Οι δε Ινδοί να πηγαίνουν 10-10 μαζί... Ένας δούλευε και άλλοι 9 τον κοιτούσαν, ένας ήταν στο μαγαζί του και άλλοι 9 κάθονταν δίπλα του σε πλαστικές καρέκλες, ακόμα και όταν κάποιος έκανε την ανάγκη του –πάντα δημοσίως- το πιο πιθανό ήταν να υπάρχουν και μερικοί ακόμα δίπλα του.
Και πολύ ξάπλα... Ξάπλα στους δρόμους, ξάπλα πάνω σε μάντρες, ξάπλα σε στρώματα μέσα στα μαγαζιά... Μία επίσης χαρακτηριστική στάση ξεκούρασης για τους Ινδούς είναι να κάθονται σε πολύ βαθύ κάθισμα στηρίζοντας όλο τους το βάρος στα γόνατα (δοκίμασα να το κάνω και το βρήκα πολύ επώδυνο
).
Η δε ατμόσφαιρα ήταν πολύ βαριά. Νόμιζα ότι έχει συννεφιά και θα βρέξει, ο οδηγός όμως μας ενημέρωσε ότι έτσι είναι πάντα στην Agra από την υπερβολική ατμοσφαιρική ρύπανση. Πραγματικά είχε τόσο νέφος που το έκοβες με το μαχαίρι.
14.30 και φτάνουμε στο ξενοδοχείο. Έλεγχος στο αυτοκίνητο, στις βαλίτσες και σωματικός έλεγχος σε εμάς. “Μα τι γίνεται εδώ?” ρωτάμε. “Α! Δεν είναι τίποτα...τυπικός έλεγχος γιατί γίνονται φασαρίες ανάμεσα σε μουσουλμάνους και ινδουϊστές”. “A! Ωραία ... το πολύ πολύ να ζήσουμε και καμιά βομβιστική ενέργεια!”
Το ξενοδοχείο μετριότατο. Καθαρό μεν, αλλά παλιό, όχι καλά διατηρημένο και πολύ παρωχημένης αισθητικής. Γενικά, τα ξενοδοχεία στην Ινδία είναι μια πονεμένη ιστορία. Τα μεσαίας κατηγορίας (τα οποία επιλέξαμε εμείς) είναι απλά ανεκτά για να διανυκτερεύσεις και να κάνεις ένα μπάνιο. Αν θέλεις καλαίσθητο δωμάτιο, αίθουσες και χώρους, πρέπει να ξηλωθείς κανονικά.
Αφού τακτοποιήσαμε βαλιτσες και πήραμε μιαν ανάσα, ξανά κάτω στις 15.00 για να συναντήσουμε τον ξεναγό μας. Ο πρώτος ξεναγός μας ήταν μουσουλμάνος. Μεταξύ άλλων πήγαμε στο Agra Fort το οποίο είναι ένα άκρως εντυπωσιακό φρούριο και περιλαμβάνεται στη Λίστα Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Έχει κτιστεί από τη δυναστεία των Mughal που ήταν περσικής (και ολίγον μογγολικής καταγωγής, παρά το όνομα) και όσον αφορά το θρήσκευμα: μουσουλμάνοι. Αυτό το τελευταίο ήταν και το έναυσμα για να προχωρήσει ο ξεναγός σε μία διάλεξη που ξεκίνησε από το πόσο σπουδαία ήταν η αρχιτεκτονική των mughal, συνέχισε εκθειάζοντας τους θησαυρούς που κληροδότησαν οι μουσουλμάνοι στην Ινδία (γεγονός) και κατέληξε στο πόσο πιο δίκαιη είναι η μουσουλμανική θρησκεία έναντι της ινδουϊστικής, αφού η δεύτερη χωρίζει τους ανθρώπους σε κάστες. Μας είπε επίσης, πώς ο Γκάντι αν και υπήρξε ένα είδος σούπερ-σταρ για εμάς τους δυτικούς, ουσιαστικά δεν υποστήριξε την κατάργηση των καστών, απλά την βελτίωση των συνθηκών ζωής των ντάλιτς. Γι’ αυτό και για τους ντάλιτς, ο πραγματικός ήρωας και ηγέτης ήταν ο Αμπεντγκάρ (γεγονός και αυτό), ντάλιτ και ο ίδιος.
Εδώ να πώ για όσους ίσως να μην γνωρίζουν ότι ο ινδουϊσμός διακρίνει την κοινωνία σε 4 κάστες: στην (α) ανώτατατη κάστα των κληρικών-Βραχμάνων και ακολουθούν (β) η κάστα των Κσατρίγια- πολεμιστών (γ) η κάστα των Βασύγια-εμπόρων και (δ) η κάστα των Σούντρα- εργατών. Εκτός συστήματος καστών είναι οι ανέγγιχτοι ή ντάλιτς ή χαριζάν (όπως τους ονόμασε ο Γκάντι), η αξία των οποίων είναι ανύπαρκτη και θεωρούνται πιο ασήμαντοι και από τα ζώα.
Μετά από την ξενάγηση και τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες, καταλήξαμε σε ένα εστιατόριο, το Aria, όπου είχαμε και την πρώτη μας επαφή με την ινδική κουζίνα επί ινδικού εδάφους. Φάγαμε τα κάρυ μας, τα νάαν μας (ψωμιά), ήπιαμε τις δροσερές μας μπύρες -Kingfisher εννοείται- ακούγοντας τις τελευταίες επιτυχίες bollywood.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο για ύπνο μιας και το αυριανό εγερτήριο είχε προγραμματισθεί στις 05.00 ώστε να θαυμάσουμε το Taj Mahal με την ανατολή του ήλιου...
Οι εικόνες παρόμοιες με αυτές που είχα δεί το ξημέρωμα... Κίνηση, φασαρία, κόρνες, ατελείωτα πλήθη ανθρώπων, κοπάδια βοδιών που κατευθύνονταν από τον βοσκό τους στον ποταμό για το καθημερινό τους πλύσιμο, βουνά ολόκληρα από σκουπίδια και πάνω τους να παίζουν παιδάκια και να ψάχνουν τροφή οι ιερές αγελάδες.
Τα μαγαζιά και τα σπίτια εκατέρωθεν του δρόμου έμοιαζαν μισοχτισμένα και μισογκρεμισμένα ταυτόχρονα.
Ένα στρώμα μαυρίλας κάλυπτε σπίτια, μαγαζιά, δρόμους και ανθρώπους, κάνοντας τα όλα (και όλους) να μοιάζουν σαν να μην έχουν πλυθεί ποτέ...
Οι δε Ινδοί να πηγαίνουν 10-10 μαζί... Ένας δούλευε και άλλοι 9 τον κοιτούσαν, ένας ήταν στο μαγαζί του και άλλοι 9 κάθονταν δίπλα του σε πλαστικές καρέκλες, ακόμα και όταν κάποιος έκανε την ανάγκη του –πάντα δημοσίως- το πιο πιθανό ήταν να υπάρχουν και μερικοί ακόμα δίπλα του.
Και πολύ ξάπλα... Ξάπλα στους δρόμους, ξάπλα πάνω σε μάντρες, ξάπλα σε στρώματα μέσα στα μαγαζιά... Μία επίσης χαρακτηριστική στάση ξεκούρασης για τους Ινδούς είναι να κάθονται σε πολύ βαθύ κάθισμα στηρίζοντας όλο τους το βάρος στα γόνατα (δοκίμασα να το κάνω και το βρήκα πολύ επώδυνο
).Η δε ατμόσφαιρα ήταν πολύ βαριά. Νόμιζα ότι έχει συννεφιά και θα βρέξει, ο οδηγός όμως μας ενημέρωσε ότι έτσι είναι πάντα στην Agra από την υπερβολική ατμοσφαιρική ρύπανση. Πραγματικά είχε τόσο νέφος που το έκοβες με το μαχαίρι.
14.30 και φτάνουμε στο ξενοδοχείο. Έλεγχος στο αυτοκίνητο, στις βαλίτσες και σωματικός έλεγχος σε εμάς. “Μα τι γίνεται εδώ?” ρωτάμε. “Α! Δεν είναι τίποτα...τυπικός έλεγχος γιατί γίνονται φασαρίες ανάμεσα σε μουσουλμάνους και ινδουϊστές”. “A! Ωραία ... το πολύ πολύ να ζήσουμε και καμιά βομβιστική ενέργεια!”
Το ξενοδοχείο μετριότατο. Καθαρό μεν, αλλά παλιό, όχι καλά διατηρημένο και πολύ παρωχημένης αισθητικής. Γενικά, τα ξενοδοχεία στην Ινδία είναι μια πονεμένη ιστορία. Τα μεσαίας κατηγορίας (τα οποία επιλέξαμε εμείς) είναι απλά ανεκτά για να διανυκτερεύσεις και να κάνεις ένα μπάνιο. Αν θέλεις καλαίσθητο δωμάτιο, αίθουσες και χώρους, πρέπει να ξηλωθείς κανονικά.
Αφού τακτοποιήσαμε βαλιτσες και πήραμε μιαν ανάσα, ξανά κάτω στις 15.00 για να συναντήσουμε τον ξεναγό μας. Ο πρώτος ξεναγός μας ήταν μουσουλμάνος. Μεταξύ άλλων πήγαμε στο Agra Fort το οποίο είναι ένα άκρως εντυπωσιακό φρούριο και περιλαμβάνεται στη Λίστα Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Έχει κτιστεί από τη δυναστεία των Mughal που ήταν περσικής (και ολίγον μογγολικής καταγωγής, παρά το όνομα) και όσον αφορά το θρήσκευμα: μουσουλμάνοι. Αυτό το τελευταίο ήταν και το έναυσμα για να προχωρήσει ο ξεναγός σε μία διάλεξη που ξεκίνησε από το πόσο σπουδαία ήταν η αρχιτεκτονική των mughal, συνέχισε εκθειάζοντας τους θησαυρούς που κληροδότησαν οι μουσουλμάνοι στην Ινδία (γεγονός) και κατέληξε στο πόσο πιο δίκαιη είναι η μουσουλμανική θρησκεία έναντι της ινδουϊστικής, αφού η δεύτερη χωρίζει τους ανθρώπους σε κάστες. Μας είπε επίσης, πώς ο Γκάντι αν και υπήρξε ένα είδος σούπερ-σταρ για εμάς τους δυτικούς, ουσιαστικά δεν υποστήριξε την κατάργηση των καστών, απλά την βελτίωση των συνθηκών ζωής των ντάλιτς. Γι’ αυτό και για τους ντάλιτς, ο πραγματικός ήρωας και ηγέτης ήταν ο Αμπεντγκάρ (γεγονός και αυτό), ντάλιτ και ο ίδιος.
Εδώ να πώ για όσους ίσως να μην γνωρίζουν ότι ο ινδουϊσμός διακρίνει την κοινωνία σε 4 κάστες: στην (α) ανώτατατη κάστα των κληρικών-Βραχμάνων και ακολουθούν (β) η κάστα των Κσατρίγια- πολεμιστών (γ) η κάστα των Βασύγια-εμπόρων και (δ) η κάστα των Σούντρα- εργατών. Εκτός συστήματος καστών είναι οι ανέγγιχτοι ή ντάλιτς ή χαριζάν (όπως τους ονόμασε ο Γκάντι), η αξία των οποίων είναι ανύπαρκτη και θεωρούνται πιο ασήμαντοι και από τα ζώα.
Μετά από την ξενάγηση και τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες, καταλήξαμε σε ένα εστιατόριο, το Aria, όπου είχαμε και την πρώτη μας επαφή με την ινδική κουζίνα επί ινδικού εδάφους. Φάγαμε τα κάρυ μας, τα νάαν μας (ψωμιά), ήπιαμε τις δροσερές μας μπύρες -Kingfisher εννοείται- ακούγοντας τις τελευταίες επιτυχίες bollywood.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο για ύπνο μιας και το αυριανό εγερτήριο είχε προγραμματισθεί στις 05.00 ώστε να θαυμάσουμε το Taj Mahal με την ανατολή του ήλιου...
Attachments
Last edited:
