varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 5.488
- Likes
- 7.986
Μετά την επίσκεψη στα χωριά των Bishnoi, αποχαιρετήσαμε την έρημο Ταρ και τον ξεναγό μας, αφήνοντάς του όλα τα ζαρζαβατικά που μας είχαν φιλέψει οι Bishnoi και πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς τη Jodphur και το αεροδρόμιό της για να πετάξουμε για Udaipur.
Η πτήση με την Air India ήταν σύντομη και ξεκούραστη, μόλις 40΄ αντί των 6 ωρών που θα χρειαζόμασταν οδικώς.
Η Udaipur μας προϊδέασε θετικά ήδη από το αεροδρόμιο. Μικρό μεν, αλλά πολύ μοντέρνο και πεντακάθαρο. “Η καλή μέρα από το πρωϊ φαίνεται” σκέφτηκα και πράγματι με το που μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο, δεν μπορούσα να πιστέψω με αυτά που έβλεπα ότι βρισκόμουν στην Ινδία..... πολύ πράσινο, λιγότερο καυσαέριο, λιγότερη κίνηση και γενικώς πολύ πιο ήρεμοι ρυθμοί ζωής από αυτά που είχαμε συνηθίσει στην Ινδία. Οι λίμνες, δε, να διαδέχονται η μία την άλλη. Έτσι εξηγείται και η πλούσια βλάστηση.
Λόγω των λιμνών, η Udaipur ονομάζεται και City of Lakes.
H πιο γνωστή (και η πιο όμορφη - μέχρι και James Bond έχει γυριστεί εκεί) είναι η Lake Pichola και ακολουθεί η Fateh Sagar Lake.
Εμείς είχαμε κλείσει ξενοδοχείο στις όχθες της 2ης και δεν περιμέναμε και πολλά, αλλά ευτυχώς για πρώτη φορά σε αυτό το ταξίδι, μας έτυχε (επιτέλους) όμορφο ξενοδοχείο , με ωραίους χώρους, κήπους και μία τεράστια βεράντα που “έβλεπε” στη λίμνη.
Όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο ήταν η ώρα του afternoon chai(αγγλικά κατάλοιπα γαρ). Το chai(και όχι tea) που συνηθίζουν οι Ινδοί, αντί του καφέ, όλες τις ώρες της ημέρας, είναι ουσιαστικά τσάϊ βρασμένο μαζί με κατσικίσιο γάλα. Καθίσαμε κι εμείς στην υπέροχη βεράντα και απολαύσαμε ένα φλυτζάνι chai masala συνοδεία γλυκισμάτων με μπαχαρικά (ναι, ναι!!! βάζουν μπαχαρικά ακόμα και στο τσάϊ και στα γλυκίσματα!!!).
Η πόλη αυτή προδιαθέτει τόσο πολύ τον επισκέπτη για χαλάρωση και ξεκούραση, ώστε εδώ για πρώτη φορά σε όλο το ταξίδι μπήκα στον πειρασμό και δοκίμασα το παραδοσιακό αγιουρβεδέζικο μασάζ. Όχι ότι είδα μεγάλη διαφορά από ένα οποιοδήποτε χαλαρωτικό μασάζ, αλλά αν βρίσκεσαι στη χώρα της Αγιουρβέδα, νομίζω ότι επιβάλλεται μία δοκιμή.
Η επόμενη μέρα περιελάμβανε επίσκεψη σε Παλάτια: το City Palace και το Jag Μandir Palace. Το 2ο βρίσκεται σε ένα νησάκι μέσα στην Lake Pichola. Εννοείται πώς πας με βάρκα κάνοντας και μία ωραιότατη βόλτα μέσα στη λίμνη. Φέτος μάλιστα που είχε και τους πιο καλούς μουσώνες εδώ και μία εικοσαετία, όπως μας είπαν, η λίμνη ήταν γεμάτη και έτσι όπως αντανακλούσε η καταπράσινη φύση γύρω της, έδινε στα νερά ένα υπέροχο σμαραγδί χρώμα.
Η Udaipur ήταν ίσως η μόνη πόλη απ? όσες πήγαμε στην Ινδία όπου μπορείς να απολαύσεις περίπατο χωρίς να διακινδυνεύσεις τη ζωή σου
(από μηχανάκια, αγελάδες κ.λ.π.)...Έτσι κι εμείς, περιπλανηθήκαμε με τις ώρες σε παζάρια και ναούς στην Παλιά Πόλη, η οποία μάλιστα ήταν στολισμένη και ακουγόταν δυνατά ινδική μουσική από μεγάφωνα που είχαν στηθεί για ένα πολυήμερο φεστιβάλ που γινόταν στην Udaipur.
Η παραμονή στην Udaipur έκλεισε με βραδυνό φαγητό στο Ambrai, το οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα. Ένας δροσερός κήπος ακριβώς πάνω στην μία όχθη της Lake Pichola, χαμηλός φωτισμός από κεράκια και πανοραμική θέα της φωτισμένης πόλης... τα κατάφωτα παλάτια που δεσπόζουν γύρω-γύρω από τη λίμνη έμοιαζαν σα να αναδύονται μέσα από το νερό... Αν προσθέσεις και το πεντανόστιμο φαγητό που σερβίρει το εστιατόριο, τι άλλο να ζητήσει κανείς στην πιο ρομαντική πόλη του Rajasthan?
Η πτήση με την Air India ήταν σύντομη και ξεκούραστη, μόλις 40΄ αντί των 6 ωρών που θα χρειαζόμασταν οδικώς.
Η Udaipur μας προϊδέασε θετικά ήδη από το αεροδρόμιο. Μικρό μεν, αλλά πολύ μοντέρνο και πεντακάθαρο. “Η καλή μέρα από το πρωϊ φαίνεται” σκέφτηκα και πράγματι με το που μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο, δεν μπορούσα να πιστέψω με αυτά που έβλεπα ότι βρισκόμουν στην Ινδία..... πολύ πράσινο, λιγότερο καυσαέριο, λιγότερη κίνηση και γενικώς πολύ πιο ήρεμοι ρυθμοί ζωής από αυτά που είχαμε συνηθίσει στην Ινδία. Οι λίμνες, δε, να διαδέχονται η μία την άλλη. Έτσι εξηγείται και η πλούσια βλάστηση.
Λόγω των λιμνών, η Udaipur ονομάζεται και City of Lakes.
H πιο γνωστή (και η πιο όμορφη - μέχρι και James Bond έχει γυριστεί εκεί) είναι η Lake Pichola και ακολουθεί η Fateh Sagar Lake.
Εμείς είχαμε κλείσει ξενοδοχείο στις όχθες της 2ης και δεν περιμέναμε και πολλά, αλλά ευτυχώς για πρώτη φορά σε αυτό το ταξίδι, μας έτυχε (επιτέλους) όμορφο ξενοδοχείο , με ωραίους χώρους, κήπους και μία τεράστια βεράντα που “έβλεπε” στη λίμνη.
Όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο ήταν η ώρα του afternoon chai(αγγλικά κατάλοιπα γαρ). Το chai(και όχι tea) που συνηθίζουν οι Ινδοί, αντί του καφέ, όλες τις ώρες της ημέρας, είναι ουσιαστικά τσάϊ βρασμένο μαζί με κατσικίσιο γάλα. Καθίσαμε κι εμείς στην υπέροχη βεράντα και απολαύσαμε ένα φλυτζάνι chai masala συνοδεία γλυκισμάτων με μπαχαρικά (ναι, ναι!!! βάζουν μπαχαρικά ακόμα και στο τσάϊ και στα γλυκίσματα!!!).
Η πόλη αυτή προδιαθέτει τόσο πολύ τον επισκέπτη για χαλάρωση και ξεκούραση, ώστε εδώ για πρώτη φορά σε όλο το ταξίδι μπήκα στον πειρασμό και δοκίμασα το παραδοσιακό αγιουρβεδέζικο μασάζ. Όχι ότι είδα μεγάλη διαφορά από ένα οποιοδήποτε χαλαρωτικό μασάζ, αλλά αν βρίσκεσαι στη χώρα της Αγιουρβέδα, νομίζω ότι επιβάλλεται μία δοκιμή.
Η επόμενη μέρα περιελάμβανε επίσκεψη σε Παλάτια: το City Palace και το Jag Μandir Palace. Το 2ο βρίσκεται σε ένα νησάκι μέσα στην Lake Pichola. Εννοείται πώς πας με βάρκα κάνοντας και μία ωραιότατη βόλτα μέσα στη λίμνη. Φέτος μάλιστα που είχε και τους πιο καλούς μουσώνες εδώ και μία εικοσαετία, όπως μας είπαν, η λίμνη ήταν γεμάτη και έτσι όπως αντανακλούσε η καταπράσινη φύση γύρω της, έδινε στα νερά ένα υπέροχο σμαραγδί χρώμα.
Η Udaipur ήταν ίσως η μόνη πόλη απ? όσες πήγαμε στην Ινδία όπου μπορείς να απολαύσεις περίπατο χωρίς να διακινδυνεύσεις τη ζωή σου
(από μηχανάκια, αγελάδες κ.λ.π.)...Έτσι κι εμείς, περιπλανηθήκαμε με τις ώρες σε παζάρια και ναούς στην Παλιά Πόλη, η οποία μάλιστα ήταν στολισμένη και ακουγόταν δυνατά ινδική μουσική από μεγάφωνα που είχαν στηθεί για ένα πολυήμερο φεστιβάλ που γινόταν στην Udaipur.Η παραμονή στην Udaipur έκλεισε με βραδυνό φαγητό στο Ambrai, το οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα. Ένας δροσερός κήπος ακριβώς πάνω στην μία όχθη της Lake Pichola, χαμηλός φωτισμός από κεράκια και πανοραμική θέα της φωτισμένης πόλης... τα κατάφωτα παλάτια που δεσπόζουν γύρω-γύρω από τη λίμνη έμοιαζαν σα να αναδύονται μέσα από το νερό... Αν προσθέσεις και το πεντανόστιμο φαγητό που σερβίρει το εστιατόριο, τι άλλο να ζητήσει κανείς στην πιο ρομαντική πόλη του Rajasthan?
Attachments
Last edited:
