Giristroula
Member
- Μηνύματα
- 723
- Likes
- 348
- Επόμενο Ταξίδι
- κάτσε να μαζώξω κάνα χρήμ
- Ταξίδι-Όνειρο
- Κίνα, Ιαπωνία
Όγδοη μέρα
Και αυτή η μέρα είχε στο πρόγραμμα πολλά χιλιόμετρα...ουσιαστικά θα κάναμε όλα τα νότια παράλια, περνώντας κοντά από τις δαντελωτές ακτές. Για να τα καταλάβετε: η Αττάλεια είναι περίπου μεταξύ Ρόδου και Κύπρου και φτάσαμε ως το Bodrum, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την Κω.
Ξυπνήσαμε, πήραμε το πρωϊνό μας, φορτώσαμε τις βαλίτσες μας και ξεκινήσαμε...Η διαδρομή μας πότε ήταν πολύ κοντά στη θάλασσα και πότε λίγο πιο ψηλά. Το βλέμμα μας περιπλανήθηκε σε πολλές μικρές πόλεις, παραλίες, μικρά νησάκια, στην ήρεμη θάλασσα, παρέα με τα καϊκια και τους ψαράδες. Γενικά η διαδρομή ήταν πολύ ευχάριστη. Πρώτη γνωστή πόλη που περάσαμε ήταν η Φοινίκη. Κατόπιν κάναμε την πρώτη μας στάση στα Μύρα (Demre), που είναι γνωστά λόγω του Αγ. Νικολάου. Σκοπός μας να επισκεφτούμε το ναό όπου διατηρούνται σε καλή κατάσταση κάποιες τοιχογραφίες. Ο Αγ. Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας τον 3ο μ.Χ αι.από πλούσιους γονείς και πήρε επιμελημένη μόρφωση. Σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμησε μεγάλη περιουσία. Από νωρίς αφιερώθηκε στα θεία, κυρίως μετά τη μετάβασή του στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο. Χειροτονήθηκε ιερέας στα Πάταρα. Κατόπιν αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο και έγινε ηγούμενος της Μονής Σιών στα Μύρα της Λυκίας. Έτρεφε μεγάλη αγάπη για τους φτωχούς και τους αδύναμους, για τους οποίους αφιέρωσε και τη μεγάλη περιουσία του. Ίδρυσε στην αρχιεπισκοπή νοσοκομείο, πτωχοκομείο, ξενώνα και γενικά έκανε μεγάλο φιλανθρωπικό έργο.Υπέμεινε πολλά βασανιστήρια, διώξεις, φυλακίσεις. Μετά την κατάπαυση των διωγμών, ανέλαβε και πάλι το ποιμαντικό του έργο στα Μύρα. Τα θαύματα που έκανε εν ζωή, αλλά μετά την κοίμησή του ήταν αναρίθμητα. Πέθανε ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου , οπότε και τιμάμε τη μνήμη του. Μετά την κοίμησή του ονομάστηκε Μυροβλήτης, διότι τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν άγιο μύρο.Τα λείψανά του παρέμειναν στα Μύρα έως και τον 11ο αι., οπότε το 1087 κάποιοι ναύτες τα αφαίρεσαν και τα μετέφεραν στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην πόλη Μπάρι, τοποθετώντας τα στην εκκλησία του Αγ. Στεφάνου. Με εξαιρετική λαμπρότητα και δόξα τιμάται από τους Ρώσους. Πραγματικά εκεί που βρίσκεται ο τάφος του, περιμέναμε αρκετή ώρα για να πλησιάσουμε και να προσκυνήσουμε, διότι είχαν κατακλύσει το χώρο πάρα πολλοί Ρώσοι, που κάθονταν αρκετή ώρα και προσεύχονταν με κατάνυξη.
Αφού τελειώσαμε το προσκύνημα, χαζέψαμε στα μαγαζάκια, ήπιαμε καφέ και συνεχίσαμε την πορεία μας.
Περάσαμε από τις πόλεις Kas, Fethiye, Dalaman, Mugla, Yatagan, Milas, Bodrum. Δεν κάναμε κάποια στάση για ξενάγηση, παρά μόνο για βασικές ανάγκες. Κανονικά θα μέναμε στο Bodrum, αλλά επειδή είναι πάρα πολύ τουριστικό μέρος και η διαμονή μας θα ήταν μόνο μία βραδιά, δεν βρίσκαμε διαθέσιμο ξενοδοχείο. Θα μέναμε τελικά σε ένα χωριό, καμιά 20αριά χιλ. πιο πέρα. Οπότε ήταν συμφωνημένο πως το βράδυ μετά το δείπνο, θα κατεβάιναμε για βόλτα στο Bodrum. Έλα ντε όμως που όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει...Λίγο πριν φτάσουμε στο Bodrum ξεκινάει ένα μποτιλιάρισμα άνευ προηγουμένου...πηγαίναμε με την πρώτη και κινούμασταν ελάχιστα. Να μην σας τα πολυλογώ, μέχρι να φτάσουμε στο Turgutreis, όπου βρισκόταν και το ξενοδοχείο μας, μας έσπασαν τα νεύρα, κοντέψαμε να κατουρηθούμε, κάναμε πάρα πολύ ώρα, εγώ ήμουν σίγουρη οτι περάσαμε έξω από το ξενοδοχείο και φύγαμε, διότι που στο καλό ήταν στο τέλος του πουθενά;;;Τελικά φτάσαμε 2-3 ώρες αργότερα από το προγραμματισμένο, με νεύρα τσατάλια και πείνα φοβερή, ευτυχώς είχαμε ειδοποιήσει να μας κρατήσουν το φαγητό λίγο πιο αργά και όταν φτάσαμε επιτέλους καθίσαμε κατευθείαν για το δείπνο, πήραμε τα δωμάτια μας και ούτε λόγος να ξανακατεβαίναμε στο Bodrum. Θα κάναμε 2 ώρες να κατεβούμε και 2 να ανεβούμε και είμασταν και ψόφιοι. Φάγαμε με την ησυχία μας γύρω από την πισίνα, προσπαθήσαμε να χαλαρώσουμε και ξεραθήκαμε...στον ύπνο!
Και αυτή η μέρα είχε στο πρόγραμμα πολλά χιλιόμετρα...ουσιαστικά θα κάναμε όλα τα νότια παράλια, περνώντας κοντά από τις δαντελωτές ακτές. Για να τα καταλάβετε: η Αττάλεια είναι περίπου μεταξύ Ρόδου και Κύπρου και φτάσαμε ως το Bodrum, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την Κω.
Ξυπνήσαμε, πήραμε το πρωϊνό μας, φορτώσαμε τις βαλίτσες μας και ξεκινήσαμε...Η διαδρομή μας πότε ήταν πολύ κοντά στη θάλασσα και πότε λίγο πιο ψηλά. Το βλέμμα μας περιπλανήθηκε σε πολλές μικρές πόλεις, παραλίες, μικρά νησάκια, στην ήρεμη θάλασσα, παρέα με τα καϊκια και τους ψαράδες. Γενικά η διαδρομή ήταν πολύ ευχάριστη. Πρώτη γνωστή πόλη που περάσαμε ήταν η Φοινίκη. Κατόπιν κάναμε την πρώτη μας στάση στα Μύρα (Demre), που είναι γνωστά λόγω του Αγ. Νικολάου. Σκοπός μας να επισκεφτούμε το ναό όπου διατηρούνται σε καλή κατάσταση κάποιες τοιχογραφίες. Ο Αγ. Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας τον 3ο μ.Χ αι.από πλούσιους γονείς και πήρε επιμελημένη μόρφωση. Σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμησε μεγάλη περιουσία. Από νωρίς αφιερώθηκε στα θεία, κυρίως μετά τη μετάβασή του στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο. Χειροτονήθηκε ιερέας στα Πάταρα. Κατόπιν αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο και έγινε ηγούμενος της Μονής Σιών στα Μύρα της Λυκίας. Έτρεφε μεγάλη αγάπη για τους φτωχούς και τους αδύναμους, για τους οποίους αφιέρωσε και τη μεγάλη περιουσία του. Ίδρυσε στην αρχιεπισκοπή νοσοκομείο, πτωχοκομείο, ξενώνα και γενικά έκανε μεγάλο φιλανθρωπικό έργο.Υπέμεινε πολλά βασανιστήρια, διώξεις, φυλακίσεις. Μετά την κατάπαυση των διωγμών, ανέλαβε και πάλι το ποιμαντικό του έργο στα Μύρα. Τα θαύματα που έκανε εν ζωή, αλλά μετά την κοίμησή του ήταν αναρίθμητα. Πέθανε ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου , οπότε και τιμάμε τη μνήμη του. Μετά την κοίμησή του ονομάστηκε Μυροβλήτης, διότι τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν άγιο μύρο.Τα λείψανά του παρέμειναν στα Μύρα έως και τον 11ο αι., οπότε το 1087 κάποιοι ναύτες τα αφαίρεσαν και τα μετέφεραν στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην πόλη Μπάρι, τοποθετώντας τα στην εκκλησία του Αγ. Στεφάνου. Με εξαιρετική λαμπρότητα και δόξα τιμάται από τους Ρώσους. Πραγματικά εκεί που βρίσκεται ο τάφος του, περιμέναμε αρκετή ώρα για να πλησιάσουμε και να προσκυνήσουμε, διότι είχαν κατακλύσει το χώρο πάρα πολλοί Ρώσοι, που κάθονταν αρκετή ώρα και προσεύχονταν με κατάνυξη.
Αφού τελειώσαμε το προσκύνημα, χαζέψαμε στα μαγαζάκια, ήπιαμε καφέ και συνεχίσαμε την πορεία μας.
Περάσαμε από τις πόλεις Kas, Fethiye, Dalaman, Mugla, Yatagan, Milas, Bodrum. Δεν κάναμε κάποια στάση για ξενάγηση, παρά μόνο για βασικές ανάγκες. Κανονικά θα μέναμε στο Bodrum, αλλά επειδή είναι πάρα πολύ τουριστικό μέρος και η διαμονή μας θα ήταν μόνο μία βραδιά, δεν βρίσκαμε διαθέσιμο ξενοδοχείο. Θα μέναμε τελικά σε ένα χωριό, καμιά 20αριά χιλ. πιο πέρα. Οπότε ήταν συμφωνημένο πως το βράδυ μετά το δείπνο, θα κατεβάιναμε για βόλτα στο Bodrum. Έλα ντε όμως που όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει...Λίγο πριν φτάσουμε στο Bodrum ξεκινάει ένα μποτιλιάρισμα άνευ προηγουμένου...πηγαίναμε με την πρώτη και κινούμασταν ελάχιστα. Να μην σας τα πολυλογώ, μέχρι να φτάσουμε στο Turgutreis, όπου βρισκόταν και το ξενοδοχείο μας, μας έσπασαν τα νεύρα, κοντέψαμε να κατουρηθούμε, κάναμε πάρα πολύ ώρα, εγώ ήμουν σίγουρη οτι περάσαμε έξω από το ξενοδοχείο και φύγαμε, διότι που στο καλό ήταν στο τέλος του πουθενά;;;Τελικά φτάσαμε 2-3 ώρες αργότερα από το προγραμματισμένο, με νεύρα τσατάλια και πείνα φοβερή, ευτυχώς είχαμε ειδοποιήσει να μας κρατήσουν το φαγητό λίγο πιο αργά και όταν φτάσαμε επιτέλους καθίσαμε κατευθείαν για το δείπνο, πήραμε τα δωμάτια μας και ούτε λόγος να ξανακατεβαίναμε στο Bodrum. Θα κάναμε 2 ώρες να κατεβούμε και 2 να ανεβούμε και είμασταν και ψόφιοι. Φάγαμε με την ησυχία μας γύρω από την πισίνα, προσπαθήσαμε να χαλαρώσουμε και ξεραθήκαμε...στον ύπνο!
Attachments
-
30 KB Προβολές: 71
Last edited by a moderator: