Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ημέρα 0 - Αναχώρηση
- Ημέρα 1
- Ημέρα 2 - Σαϊγκόν (Χο Τσι Μίν)
- Ημέρα 3 - Σαϊγκόν Σήραγγες Cu Chi
- Ημέρα 4 - Εκδρομή στο Δέλτα του ποταμού Μεκόνγκ
- Ημέρα 5 - Άφιξη στη Χόι Αν
- Ημέρα 6 - Χρυσή Γέφυρα
- Ημέρα 7 - Χόι Αν My Son
- Ημέρα 8 - Αναχώρηση για Hue
- Ημέρα 9 - Αυτοκρατορική πόλη Hue
- Ημέρα 10 - Άφιξη σε Ha Noi
- Ημέρα 11 - Ha Noi
- Ημέρα 12 - Hà Nội, Ninh Bình - Hoa Lư - Tràng An - Hang Múa (Mua Cave)
- Ημέρα 13 - Ha Noi
- Ημέρα 14 - Ha Noi
- Ημέρα 15 - Ha Noi
- Ημέρα 16 - Σινγκαπούρη
- Ημέρα 17 - Σιγκαπούρη κ Αναχώρηση
- Επίλογος
Ημέρα 12η: Hà Nội, Ninh Bình - Hoa Lư - Tràng An - Hang Múa (Mua Cave)
(Από εδώ και πέρα η ιστορία συνεχίζεται ενώ ήδη έχουμε επιστρέψει στην Ελλάδα. Δυστυχώς η κούραση και ο χρόνος που δεν είχαμε, δεν μας επέτρεψε να συνεχίσουμε να γράφουμε κάθε ημέρα ή την επόμενη σε πραγματικό χρόνο. Αλλά ελπίζω οτι δεν θα είναι αντιληπτή η διαφορά αυτή...)
Η ημέρα αυτή αφιερώθηκε σε μία ακόμη εκδρομή. Ninh Bình, Hoa Lư, Tràng An, Hang Múa είναι οι περιοχές που επιλέξαμε να πάμε. Ξυπνήσαμε πρωί πρωί, μέ έντονα ακόμη τα σημάδια από την κούραση της προηγούμενης ημέρας. Μετά το πρωινό βγήκαμε από το ξενοδοχείο για να περιμένουμε το λεωφορείο και την "ομάδα" μας. Τα μαγαζιά και τα φαγάδικα δεν είχαν ανοίξει ακόμη. Η κίνηση στον δρόμο δεν ήταν στο peak της. Το λεωφορείο και ο οδηγός μας ήρθαν στην ώρα τους αφού είχε προηγηθεί συννενόηση μέσω WhatsApp εφαρμογής από την προηγούμενη ημέρα όπως και σε όλες τις εκδρομές που πήγαμε. Ήμασταν οι πρώτοι, οπότε επιλέξαμε και την θέση μας. Κατευθυνθήκαμε νότια και οι εικόνες παρόμοιες με ότι είχαμε ζήσει μέχρι τότε.
Σήμερα το νέφος ήταν έντονο. Αρκετές στιγμές τα απογεύματα στη Σαϊγκόν και στο Ανόι τα μάτια μας έτσουζαν...
Μετά από διαδρομή 1,5 ώρας, με χαμηλή ταχύτητα όχι πάνω από 80 χλμ/ώρα σταματήσαμε για "φρεσκάρισμα". Στον χώρο λειτουργούσε εργαστήριο κατασκευής διαφόρων χειροτεχνήματων πολύ όμορφης αισθητικής με έντονα χρώματα και θέματα από την αγροτική ζωή της χώρας. Όπως και σε αντίστοιχο εργαστήριο προηγούμενης εκδρομής οι άνθρωποι που δουλεύουν είναι οι ανάπηροι του χημικού πολέμου. Ήταν τόσο όμορφα τα έργα αυτά που δεν αντέξαμε να μην αγοράσουμε!
Συνεχίσαμε την διαδρομή μας περνώντας από το πιο πλούσιο και ακριβό σπίτι σε όλο το Βιετνάμ. Για όποιον ενδιαφέρεται είναι εδώ.
Μετά από λίγο φτάνουμε στην παλιά πρωτεύσουσα του Βιετνάμ, την Hoa Lư.
Αντιγράφουμε : "Η Hoa Lư είναι μια αρχαία πόλη που περιβάλλεται από τα ασβεστολιθικά βουνά Tràng An. Βορειοδυτικά συνορεύει με τον ποταμό Χοανγκ Λονγκ, οι παραποτάμοι του οποίου διατρέχουν την πρωτεύουσα, ψύχοντας τον καιρό εντός της πόλης και χρησιμεύοντας ως πλωτοί δρόμοι.
Η Hoa Lu είναι γνωστή ως η πρώτη πρωτεύουσα του Βιετνάμ με ένα ευρύ φάσμα ιστορικών ορόσημων. Το 968 μ.Χ., ο αυτοκράτοραςς Đinh Bộ Lĩnh του Đại Cồ Việt (παλιό όνομα του Βιετνάμ) έφτιαξε την πρωτεύουσά του στη Hoa Lu και κυβέρνησε μέχρι το έτος 980.
Στη συνέχεια, η Hoa Lu κυβερνήθηκε για σχεδόν τριάντα χρόνια από την δυναστεία των Lê (980-1009) και στην συνέχεια για ένα χρόνο από την δυναστεία των Lý (1009-1010). Το 1010, ο βασιλιάς Lý Thái Tổ μετακίνησε την πρωτεύουσα στο Thăng Long (σημερινό Ανόι) και από τότε, η Hoa Lu παρέμεινε μια αρχαία πρωτεύουσα που διατηρεί πολλούς αρχαίους ναούς και ερείπια του Βιετνάμ.
Η Βασιλική Αυλή χτίστηκε σε μια έκταση 150 εκταρίων στο ανατολικό τμήμα της πρωτεύουσας, ενώ το δυτικό τμήμα χρησίμευσε ως χώρος για την εκπαίδευση και την προστασία των παιδιών. Το περιβάλλον είναι αρκετά γραφικό, με λίμνες και ασβεστολιθικούς όγκους σχηματίζοντας έναν οδοντωτό ορίζοντα".
Στην παρακάτω φωτογραφία είναι η σημαία που συναντάμε σε πολλά σημεία στο Βιετνάμ, κύρια σε θρησκευτικούς χώρους ή σε χώρους με ιστορική σημασία. Χρησιμοποιείται επίσης και σε φεστιβάλ ή άλλες εκδηλώσεις. Τα χρώματα συμβολίζουν τα πέντε βασικά στοιχεία της φύσης. Κόκκινο, κίτρινο, μπλε, λευκό και πράσινο συμβολίζουν αντίστοιχα την Φωτιά (Hỏa) , την Γη (Thổ) , το Νερό (Thủy), το Μέταλλο (Kim) και το Ξύλο (Mộc). (Για τον Αριστοτέλη τέσσερα ήταν τα βασικά στοιχεία της φύσης, Γη, Νερό, Φωτιά και Αέρας).
Ο οδηγός μας εξηγεί την πινακίδα (Ναός του Αυτοκράτορα Đinh Tiên Hoàng).
Καταπληκτικά ξυλόγλυπτα.
Στον περίγυρο υπάρχουν πολλά ανθισμένα δέντρα (bombax). Όταν έχουν πολλά άνθη σημαίνει οτι το καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα ζεστό.
Φεύγοντας από τον όμορφο χώρο κατευθυνθήκαμε σε εστιατόριο (έιχε περάσει ή ώρα).
Αλλά πριν από το φαγητό κάναμε βόλτα με ποδήλατο στο χωριό. Τυπικό βιετναμέζικο χωριό χωρίς την βοή της πόλης από τα κορναρίσματα.
Αφού γευτήκαμε χρώματα και εικόνες, το στομάχι άρχισε να διαμαρτύρεται και αυτό. Οπότε κάτσαμε στο εστιατόριο και απολαύσαμε υπέροχες γεύσεις χωρίς περιορισμό (σύστημα buffet). Από τα καλύτερα εδέσματά μας στο Βιετνάμ.
Επόμενος σταθμός ο ποταμός Tràng An. Στον ποταμό μπορείς να κάνεις υπέροχες βαρκάδες και να θαυμάσεις το πλούσιο τοπίο. Ο ποταμός περιβάλεται από ασβεστολιθικούς καρστικούς σχηματισμούς, πολλές φορές με κάθετες πλευρές, πολλές σπηλιές από τις οποίες περνάς με την βάρκα, και ποτάμια ήσυχα όπου ο μαναδικός θόρυβος είναι τα πουλιά και οι φωνές των ανθρώπων που τα διασχίζουν. Η περιοχή αποτελεί ιδανικό καταφύγιο πρωτόγονων κοινοτικών σχηματισμών. Παρέχουν τέλεια προστασία από εξωτερικές επιθέσεις αφού μοναδική πρόσβαση σε αυτές είναι το ποτάμι το οποίο περνάει μέσα από σπηλιές. Στην διαδρομή που κάναμε περάσαμε από διάφορους ναούς και παγόδες.
Η περιοχή είναι πλήρως αξιοποιημένη τουριστικά και άριστα οργανωμένη. Μιλούνια οι τουρίστες. Η διαδρομή με την βάρκα είναι αρκετά μεγάλη σε χρόνο (περίπου δύο ώρες). Κατά κύριο λόγο τις βάρκες τις οδηγούν με ένα κουπί γυναίκες από την γύρω περιοχή. Υπάρχουν και βοηθητικά κουπιά για όποιον θέλει να κωπηλατήσει.
Εδώ ξεκινάνε όλα.
Ξεκινάμε την πορεία μας στο ποτάμι...
Περνώντας την πρώτη σπηλιά. Θα ακολουθήσουν και άλλες.
Εδώ κάναμε στάση:
Αντίγραφο πρωτόγονου οικισμού:
Και η επιστροφή:
Οι βαρκάρισσες μετά το τελείωμα της ημέρας:
Ξανά στο λεωφορείο για να πάμε στην τελευταία μας στάση, την σπηλιά Hang Múa. Δύο διαφορετικές θέσεις στο ύψωμα προσφέρουν απίστευτη θέα στα γύρω ασβεστολιθικά βουνά, βαθιές κοιλάδες που καλύπτονται από ορυζώνες και τοπικά αγροκτήματα και χωριά. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να ανέβεις πεντακόσια (500) σκαλοπάτια. Απολογούμαι, δεν τα ανεβήκαμε. Ίσως να χάσαμε την υπέροχη θέα, αλλά τα πόδια μας δεν συνεργάζονταν. Προστιμήσαμε να μείνουμε κάτω και να περιπλανηθούμε στους διαδρόμους μέσα στα υδάτινα χωράφια όπου φυτρώνουν άνθη λωτού και άλλα τροπικά. Δυστυχώς δεν ήρθαμε σε καλή εποχή, δεν υπήρχε λωτός ούτε για δείγμα. Παντού υπάρχουν πινακίδες οτι το κόψιμο και η συγκομιδή των άνθεων διώκεται μαζί με πρόστιμο.
Ο ήλιος μας εγκατέλειψε και εμείς πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Νωρίς το βράδυ φτάσαμε στο Ανόι. Τα βιώματα της ημέρας, τα χρώματα, οι εικόνες, οι γεύσεις μας ανταπόδωσαν την κούραση. Αύριο είναι μια άλλη ημέρα.
(Από εδώ και πέρα η ιστορία συνεχίζεται ενώ ήδη έχουμε επιστρέψει στην Ελλάδα. Δυστυχώς η κούραση και ο χρόνος που δεν είχαμε, δεν μας επέτρεψε να συνεχίσουμε να γράφουμε κάθε ημέρα ή την επόμενη σε πραγματικό χρόνο. Αλλά ελπίζω οτι δεν θα είναι αντιληπτή η διαφορά αυτή...)
Η ημέρα αυτή αφιερώθηκε σε μία ακόμη εκδρομή. Ninh Bình, Hoa Lư, Tràng An, Hang Múa είναι οι περιοχές που επιλέξαμε να πάμε. Ξυπνήσαμε πρωί πρωί, μέ έντονα ακόμη τα σημάδια από την κούραση της προηγούμενης ημέρας. Μετά το πρωινό βγήκαμε από το ξενοδοχείο για να περιμένουμε το λεωφορείο και την "ομάδα" μας. Τα μαγαζιά και τα φαγάδικα δεν είχαν ανοίξει ακόμη. Η κίνηση στον δρόμο δεν ήταν στο peak της. Το λεωφορείο και ο οδηγός μας ήρθαν στην ώρα τους αφού είχε προηγηθεί συννενόηση μέσω WhatsApp εφαρμογής από την προηγούμενη ημέρα όπως και σε όλες τις εκδρομές που πήγαμε. Ήμασταν οι πρώτοι, οπότε επιλέξαμε και την θέση μας. Κατευθυνθήκαμε νότια και οι εικόνες παρόμοιες με ότι είχαμε ζήσει μέχρι τότε.
Σήμερα το νέφος ήταν έντονο. Αρκετές στιγμές τα απογεύματα στη Σαϊγκόν και στο Ανόι τα μάτια μας έτσουζαν...
Μετά από διαδρομή 1,5 ώρας, με χαμηλή ταχύτητα όχι πάνω από 80 χλμ/ώρα σταματήσαμε για "φρεσκάρισμα". Στον χώρο λειτουργούσε εργαστήριο κατασκευής διαφόρων χειροτεχνήματων πολύ όμορφης αισθητικής με έντονα χρώματα και θέματα από την αγροτική ζωή της χώρας. Όπως και σε αντίστοιχο εργαστήριο προηγούμενης εκδρομής οι άνθρωποι που δουλεύουν είναι οι ανάπηροι του χημικού πολέμου. Ήταν τόσο όμορφα τα έργα αυτά που δεν αντέξαμε να μην αγοράσουμε!
Συνεχίσαμε την διαδρομή μας περνώντας από το πιο πλούσιο και ακριβό σπίτι σε όλο το Βιετνάμ. Για όποιον ενδιαφέρεται είναι εδώ.
Μετά από λίγο φτάνουμε στην παλιά πρωτεύσουσα του Βιετνάμ, την Hoa Lư.
Αντιγράφουμε : "Η Hoa Lư είναι μια αρχαία πόλη που περιβάλλεται από τα ασβεστολιθικά βουνά Tràng An. Βορειοδυτικά συνορεύει με τον ποταμό Χοανγκ Λονγκ, οι παραποτάμοι του οποίου διατρέχουν την πρωτεύουσα, ψύχοντας τον καιρό εντός της πόλης και χρησιμεύοντας ως πλωτοί δρόμοι.
Η Hoa Lu είναι γνωστή ως η πρώτη πρωτεύουσα του Βιετνάμ με ένα ευρύ φάσμα ιστορικών ορόσημων. Το 968 μ.Χ., ο αυτοκράτοραςς Đinh Bộ Lĩnh του Đại Cồ Việt (παλιό όνομα του Βιετνάμ) έφτιαξε την πρωτεύουσά του στη Hoa Lu και κυβέρνησε μέχρι το έτος 980.
Στη συνέχεια, η Hoa Lu κυβερνήθηκε για σχεδόν τριάντα χρόνια από την δυναστεία των Lê (980-1009) και στην συνέχεια για ένα χρόνο από την δυναστεία των Lý (1009-1010). Το 1010, ο βασιλιάς Lý Thái Tổ μετακίνησε την πρωτεύουσα στο Thăng Long (σημερινό Ανόι) και από τότε, η Hoa Lu παρέμεινε μια αρχαία πρωτεύουσα που διατηρεί πολλούς αρχαίους ναούς και ερείπια του Βιετνάμ.
Η Βασιλική Αυλή χτίστηκε σε μια έκταση 150 εκταρίων στο ανατολικό τμήμα της πρωτεύουσας, ενώ το δυτικό τμήμα χρησίμευσε ως χώρος για την εκπαίδευση και την προστασία των παιδιών. Το περιβάλλον είναι αρκετά γραφικό, με λίμνες και ασβεστολιθικούς όγκους σχηματίζοντας έναν οδοντωτό ορίζοντα".
Στην παρακάτω φωτογραφία είναι η σημαία που συναντάμε σε πολλά σημεία στο Βιετνάμ, κύρια σε θρησκευτικούς χώρους ή σε χώρους με ιστορική σημασία. Χρησιμοποιείται επίσης και σε φεστιβάλ ή άλλες εκδηλώσεις. Τα χρώματα συμβολίζουν τα πέντε βασικά στοιχεία της φύσης. Κόκκινο, κίτρινο, μπλε, λευκό και πράσινο συμβολίζουν αντίστοιχα την Φωτιά (Hỏa) , την Γη (Thổ) , το Νερό (Thủy), το Μέταλλο (Kim) και το Ξύλο (Mộc). (Για τον Αριστοτέλη τέσσερα ήταν τα βασικά στοιχεία της φύσης, Γη, Νερό, Φωτιά και Αέρας).
Ο οδηγός μας εξηγεί την πινακίδα (Ναός του Αυτοκράτορα Đinh Tiên Hoàng).
Καταπληκτικά ξυλόγλυπτα.
Στον περίγυρο υπάρχουν πολλά ανθισμένα δέντρα (bombax). Όταν έχουν πολλά άνθη σημαίνει οτι το καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα ζεστό.
Φεύγοντας από τον όμορφο χώρο κατευθυνθήκαμε σε εστιατόριο (έιχε περάσει ή ώρα).
Αλλά πριν από το φαγητό κάναμε βόλτα με ποδήλατο στο χωριό. Τυπικό βιετναμέζικο χωριό χωρίς την βοή της πόλης από τα κορναρίσματα.
Αφού γευτήκαμε χρώματα και εικόνες, το στομάχι άρχισε να διαμαρτύρεται και αυτό. Οπότε κάτσαμε στο εστιατόριο και απολαύσαμε υπέροχες γεύσεις χωρίς περιορισμό (σύστημα buffet). Από τα καλύτερα εδέσματά μας στο Βιετνάμ.
Επόμενος σταθμός ο ποταμός Tràng An. Στον ποταμό μπορείς να κάνεις υπέροχες βαρκάδες και να θαυμάσεις το πλούσιο τοπίο. Ο ποταμός περιβάλεται από ασβεστολιθικούς καρστικούς σχηματισμούς, πολλές φορές με κάθετες πλευρές, πολλές σπηλιές από τις οποίες περνάς με την βάρκα, και ποτάμια ήσυχα όπου ο μαναδικός θόρυβος είναι τα πουλιά και οι φωνές των ανθρώπων που τα διασχίζουν. Η περιοχή αποτελεί ιδανικό καταφύγιο πρωτόγονων κοινοτικών σχηματισμών. Παρέχουν τέλεια προστασία από εξωτερικές επιθέσεις αφού μοναδική πρόσβαση σε αυτές είναι το ποτάμι το οποίο περνάει μέσα από σπηλιές. Στην διαδρομή που κάναμε περάσαμε από διάφορους ναούς και παγόδες.
Η περιοχή είναι πλήρως αξιοποιημένη τουριστικά και άριστα οργανωμένη. Μιλούνια οι τουρίστες. Η διαδρομή με την βάρκα είναι αρκετά μεγάλη σε χρόνο (περίπου δύο ώρες). Κατά κύριο λόγο τις βάρκες τις οδηγούν με ένα κουπί γυναίκες από την γύρω περιοχή. Υπάρχουν και βοηθητικά κουπιά για όποιον θέλει να κωπηλατήσει.
Εδώ ξεκινάνε όλα.
Ξεκινάμε την πορεία μας στο ποτάμι...
Περνώντας την πρώτη σπηλιά. Θα ακολουθήσουν και άλλες.
Εδώ κάναμε στάση:
Αντίγραφο πρωτόγονου οικισμού:
Και η επιστροφή:
Οι βαρκάρισσες μετά το τελείωμα της ημέρας:
Ξανά στο λεωφορείο για να πάμε στην τελευταία μας στάση, την σπηλιά Hang Múa. Δύο διαφορετικές θέσεις στο ύψωμα προσφέρουν απίστευτη θέα στα γύρω ασβεστολιθικά βουνά, βαθιές κοιλάδες που καλύπτονται από ορυζώνες και τοπικά αγροκτήματα και χωριά. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να ανέβεις πεντακόσια (500) σκαλοπάτια. Απολογούμαι, δεν τα ανεβήκαμε. Ίσως να χάσαμε την υπέροχη θέα, αλλά τα πόδια μας δεν συνεργάζονταν. Προστιμήσαμε να μείνουμε κάτω και να περιπλανηθούμε στους διαδρόμους μέσα στα υδάτινα χωράφια όπου φυτρώνουν άνθη λωτού και άλλα τροπικά. Δυστυχώς δεν ήρθαμε σε καλή εποχή, δεν υπήρχε λωτός ούτε για δείγμα. Παντού υπάρχουν πινακίδες οτι το κόψιμο και η συγκομιδή των άνθεων διώκεται μαζί με πρόστιμο.
Ο ήλιος μας εγκατέλειψε και εμείς πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Νωρίς το βράδυ φτάσαμε στο Ανόι. Τα βιώματα της ημέρας, τα χρώματα, οι εικόνες, οι γεύσεις μας ανταπόδωσαν την κούραση. Αύριο είναι μια άλλη ημέρα.
Last edited by a moderator:
