Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ημέρα 0 - Αναχώρηση
- Ημέρα 1
- Ημέρα 2 - Σαϊγκόν (Χο Τσι Μίν)
- Ημέρα 3 - Σαϊγκόν Σήραγγες Cu Chi
- Ημέρα 4 - Εκδρομή στο Δέλτα του ποταμού Μεκόνγκ
- Ημέρα 5 - Άφιξη στη Χόι Αν
- Ημέρα 6 - Χρυσή Γέφυρα
- Ημέρα 7 - Χόι Αν My Son
- Ημέρα 8 - Αναχώρηση για Hue
- Ημέρα 9 - Αυτοκρατορική πόλη Hue
- Ημέρα 10 - Άφιξη σε Ha Noi
- Ημέρα 11 - Ha Noi
- Ημέρα 12 - Hà Nội, Ninh Bình - Hoa Lư - Tràng An - Hang Múa (Mua Cave)
- Ημέρα 13 - Ha Noi
- Ημέρα 14 - Ha Noi
- Ημέρα 15 - Ha Noi
- Ημέρα 16 - Σινγκαπούρη
- Ημέρα 17 - Σιγκαπούρη κ Αναχώρηση
- Επίλογος
Ημέρα 14η: Hà Nội
Σιγά σιγά το ταξίδι μας φτάνει στο τέλος του κι εμείς προσπαθούμε να ρουφήξουμε όσο γίνεται περισσότερα από τις ημέρες που απομένουν. Πρωινό ξύπνημα από τα κορναρίσματα του δρόμου χωρίς ιδιαίτερη βιάση. Η μέρα σήμερα πρέπει να είναι χαλαρή για την βραδυνή "έξοδο".
Σήμερα θα επισκεφτούμε την Αυτοκρατορική Ακρόπολη της Thang Long (Hoàng Thành Thăng Long), παλιά ονομασία του Ανόι. Η Ακρόπολη βρίσκεται νότια της λίμνης Hồ Tây (δυτική λίμνη), πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας. Ξεκινήσαμε και φτάσαμε λοιπόν.
Ήρθαμε σχετικά νωρίς οπότε μάλλον προλάβαμε να δούμε τα πολλά σχολεία που επισκέφτηκαν τον χώρο. Δεκάδες παιδικά προσωπάκια ντυμένα ομοιόμορφα από σχολείο σε σχολείο με τις δασκάλες τους στα ίδια χρώματα, παιδικά γέλια και φωνές, στησίματα για σχολικές φωτογραφήσεις αποτελούν το παζλ των εικόνων που βλέπουμε.
Από κοντά κι ένα συνεργείο που έστηνε μια εξέδρα και ηχητικές εγκαταστάσεις, μάλλον για εκδηλώσεις του επόμενου ΣΚ.
Παραδίπλα μια χορευτική ομάδα που έκανε πρόβα ή τράβαγε βιντεοκλιπ.
Χαρούμενα προσωπάκια παντού. Ανεβαίνοντας τις σκάλες που οδηγούν στο φρούριο της κεντρικής πύλης.
Ένα πανέμορφο μοντέλο φωτογραφίζεται...
Οι δυναστείες που πέρασαν αππό τον χώρο.
Πάνω στο φρούριο της κεντρικής πύλης.
Εικόνες μέσα στην ακρόπολη.
Στον χώρο της ακρόπολης υπάρχει το καταφύγιο της γενικής διοίκησης του βιετναμέζικου λαϊκού στρατού το οποίο λειτούργησε την περίοδο του βομβαρδισμού του Ανόι από τα αμερικανικά αεροπλάνα. Σε αυτό εδώ το καταφύγιο από τις 18.12.1974 μέχρι 8.1.1975 συνεδρίασαν από κοινού το Πολιτικό Γραφείο του Κομμουνιστικού Κόμματος, η στρατιωτική κεντρική επιτροπή και οι επικεφαλής μεγάλων στρατιωτικών σχηματισμών και αποφάσισαν την γενίκευση της επίθεσης στο νότο και την απελευθέρωσή του.
Συνεχίζουμε την περιήγησή μας στους πανέμορφους κήπους.
Μία από τις οκτώ πύλες στην ακρόπολη.
Ακόμη μία πύλη.
Ο πύργος της σημαίας.
Μετά από τρεις ώρες παραμονής και περιήγησης διαβήκαμε την κεντρική πύλη φεύγοντας προς την αγορά Đồng Xuân. Η αγορά αυτή είναι στεγασμένη και είναι η μεγαλύτερη της πόλης όπου πραγματοποιείται χονδρικό εμπόριο, κύρια ρούχων. Οι τιμές λιανικής είναι τσιμπημένες σε σχέση με αυτές που βρήκαμε στα δεκάδες εμπορικά μαγαζιά που βρίσκονται στο κέντρο.
Εδώ βρήκαμε καφέ σε πολύ καλή τιμή και φυσικά αγοράσαμε (150.000 VND τα 250 γρ).
Φύγαμε από την αγορά και πήραμε τον δρόμο για να γεμίσουμε τα στομάχια μας. Σήμερα το μενού περιλαμβάνει το παραδοσιακό φαγητό του Ανόι, το bún chả ta, το οποίο είναι ψητό χοιρινό με noodles. Πήγαμε στο Bun Cha Ta Hanoi το οποίο μας είχε συστηθεί από φίλους που είχαν κάνει το ταξίδι σε προγενέστερο χρόνο. Ο χώρος μικρός. Ισόγειο και πρώτος. Ανεβήκαμε πάνω και βρεθήκαμε μπροστά σε μια έκπληξη. Έπρεπε να βγάλουμε τα παπούτσια μας και να κάτσουμε σε κοινόχρηστα τραπέζια-πάγκους με μακριά καθίσματα. Δεν είχαμε άλλη επιλογή. Αλλά το φαγητό μας το ανταπόδωσε. Οι γευστικοί μας κάλυκες το ευχαριστήθηκαν. Ήπιαμε και κρασί ρυζιού δυνατό σαν ουίσκυ.
Μετά από αυτό πήγαμε κατευθείαν για μεσημεριανή ξεκούραση. Πολύτιμη!
Το βράδυ είπαμε να κινήσουμε να πάμε να ακούσουμε τζαζ. Το τζαζ μπαρ βρίσκεται πίσω από την όπερα του Ανόι και λέγεται Binh Minh Jazz Club. Το μπαρ ήταν μια ευχάριστη έκπληξη και αλλαγή στα ακούσματα που είχαμε μέχρι τότε. Είναι το παλιότερο στην καρδιά της παλιάς συνοικίας του Ανόι και ανήκει στον Quyen Van Minh, από τους παλιότερους σαξοφωνίστες της χώρας. Πήγαμε νωρίς και έπρεπε να κάνουμε κάποια βόλτα μέχρι να πάει 9μμ όπου ξεκινάει το ζωντανό πρόγραμμα με τζαζ μουσική και τραγούδι. Όμορφη ατμόσφαιρα. Η ορχήστρα καταπληκτική και οι δύο φωνές απλά υπέροχες. Κάτσαμε μέχρι το τέλος του δίωρου προγράμματος και δεν απογοητευτήκαμε. Ήπιαμε και τα ποτά μας και μάλιστα με επανάληψη.
Γεμάτοι από ήχους όμορφους και εικόνες μελωδικές, με προχωρημένη τη νύχτα κινήσαμε για το ξενοδοχείο. Οι δρόμοι πλέον είχαν ερημώσει, τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια είχαν αποσυρθεί. Μια πρωτόγνωρη ησυχία κυριαρχούσε.
Σιγά σιγά το ταξίδι μας φτάνει στο τέλος του κι εμείς προσπαθούμε να ρουφήξουμε όσο γίνεται περισσότερα από τις ημέρες που απομένουν. Πρωινό ξύπνημα από τα κορναρίσματα του δρόμου χωρίς ιδιαίτερη βιάση. Η μέρα σήμερα πρέπει να είναι χαλαρή για την βραδυνή "έξοδο".
Σήμερα θα επισκεφτούμε την Αυτοκρατορική Ακρόπολη της Thang Long (Hoàng Thành Thăng Long), παλιά ονομασία του Ανόι. Η Ακρόπολη βρίσκεται νότια της λίμνης Hồ Tây (δυτική λίμνη), πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας. Ξεκινήσαμε και φτάσαμε λοιπόν.
Ήρθαμε σχετικά νωρίς οπότε μάλλον προλάβαμε να δούμε τα πολλά σχολεία που επισκέφτηκαν τον χώρο. Δεκάδες παιδικά προσωπάκια ντυμένα ομοιόμορφα από σχολείο σε σχολείο με τις δασκάλες τους στα ίδια χρώματα, παιδικά γέλια και φωνές, στησίματα για σχολικές φωτογραφήσεις αποτελούν το παζλ των εικόνων που βλέπουμε.
Από κοντά κι ένα συνεργείο που έστηνε μια εξέδρα και ηχητικές εγκαταστάσεις, μάλλον για εκδηλώσεις του επόμενου ΣΚ.
Παραδίπλα μια χορευτική ομάδα που έκανε πρόβα ή τράβαγε βιντεοκλιπ.
Χαρούμενα προσωπάκια παντού. Ανεβαίνοντας τις σκάλες που οδηγούν στο φρούριο της κεντρικής πύλης.
Ένα πανέμορφο μοντέλο φωτογραφίζεται...
Οι δυναστείες που πέρασαν αππό τον χώρο.
Πάνω στο φρούριο της κεντρικής πύλης.
Εικόνες μέσα στην ακρόπολη.
Στον χώρο της ακρόπολης υπάρχει το καταφύγιο της γενικής διοίκησης του βιετναμέζικου λαϊκού στρατού το οποίο λειτούργησε την περίοδο του βομβαρδισμού του Ανόι από τα αμερικανικά αεροπλάνα. Σε αυτό εδώ το καταφύγιο από τις 18.12.1974 μέχρι 8.1.1975 συνεδρίασαν από κοινού το Πολιτικό Γραφείο του Κομμουνιστικού Κόμματος, η στρατιωτική κεντρική επιτροπή και οι επικεφαλής μεγάλων στρατιωτικών σχηματισμών και αποφάσισαν την γενίκευση της επίθεσης στο νότο και την απελευθέρωσή του.
Συνεχίζουμε την περιήγησή μας στους πανέμορφους κήπους.
Μία από τις οκτώ πύλες στην ακρόπολη.
Ακόμη μία πύλη.
Ο πύργος της σημαίας.
Μετά από τρεις ώρες παραμονής και περιήγησης διαβήκαμε την κεντρική πύλη φεύγοντας προς την αγορά Đồng Xuân. Η αγορά αυτή είναι στεγασμένη και είναι η μεγαλύτερη της πόλης όπου πραγματοποιείται χονδρικό εμπόριο, κύρια ρούχων. Οι τιμές λιανικής είναι τσιμπημένες σε σχέση με αυτές που βρήκαμε στα δεκάδες εμπορικά μαγαζιά που βρίσκονται στο κέντρο.
Εδώ βρήκαμε καφέ σε πολύ καλή τιμή και φυσικά αγοράσαμε (150.000 VND τα 250 γρ).
Φύγαμε από την αγορά και πήραμε τον δρόμο για να γεμίσουμε τα στομάχια μας. Σήμερα το μενού περιλαμβάνει το παραδοσιακό φαγητό του Ανόι, το bún chả ta, το οποίο είναι ψητό χοιρινό με noodles. Πήγαμε στο Bun Cha Ta Hanoi το οποίο μας είχε συστηθεί από φίλους που είχαν κάνει το ταξίδι σε προγενέστερο χρόνο. Ο χώρος μικρός. Ισόγειο και πρώτος. Ανεβήκαμε πάνω και βρεθήκαμε μπροστά σε μια έκπληξη. Έπρεπε να βγάλουμε τα παπούτσια μας και να κάτσουμε σε κοινόχρηστα τραπέζια-πάγκους με μακριά καθίσματα. Δεν είχαμε άλλη επιλογή. Αλλά το φαγητό μας το ανταπόδωσε. Οι γευστικοί μας κάλυκες το ευχαριστήθηκαν. Ήπιαμε και κρασί ρυζιού δυνατό σαν ουίσκυ.
Μετά από αυτό πήγαμε κατευθείαν για μεσημεριανή ξεκούραση. Πολύτιμη!
Το βράδυ είπαμε να κινήσουμε να πάμε να ακούσουμε τζαζ. Το τζαζ μπαρ βρίσκεται πίσω από την όπερα του Ανόι και λέγεται Binh Minh Jazz Club. Το μπαρ ήταν μια ευχάριστη έκπληξη και αλλαγή στα ακούσματα που είχαμε μέχρι τότε. Είναι το παλιότερο στην καρδιά της παλιάς συνοικίας του Ανόι και ανήκει στον Quyen Van Minh, από τους παλιότερους σαξοφωνίστες της χώρας. Πήγαμε νωρίς και έπρεπε να κάνουμε κάποια βόλτα μέχρι να πάει 9μμ όπου ξεκινάει το ζωντανό πρόγραμμα με τζαζ μουσική και τραγούδι. Όμορφη ατμόσφαιρα. Η ορχήστρα καταπληκτική και οι δύο φωνές απλά υπέροχες. Κάτσαμε μέχρι το τέλος του δίωρου προγράμματος και δεν απογοητευτήκαμε. Ήπιαμε και τα ποτά μας και μάλιστα με επανάληψη.
Γεμάτοι από ήχους όμορφους και εικόνες μελωδικές, με προχωρημένη τη νύχτα κινήσαμε για το ξενοδοχείο. Οι δρόμοι πλέον είχαν ερημώσει, τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια είχαν αποσυρθεί. Μια πρωτόγνωρη ησυχία κυριαρχούσε.
Last edited by a moderator:
