Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.213
- Likes
- 25.773
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ
30-12-2018
Palais Royale-Parc de Bruxelles-Palais de Nation-Place du Congrés-Restaurant Boulgare Mehana Chevermeto-Schaerbeek-Son et Lumière sur la Grand Place.
Για να φτάσουμε στο Mehana Chevermeto-το βουλγαρικό εστιατόριο-μπήκαμε ξανά στον όμορφο Κήπο Monts des Arts.
Aνηφορίσαμε τον λόφο και όταν φτάσαμε στην Place Royale στρίψαμε αριστερά, αυτήν τη φορά, στη Rue Royale. Αμέσως, είδαμε στα δεξιά μας το Palais Royale, το επίσημο Παλάτι του Βασιλιά και της Βασίλισσας των Βέλγων το οποίο εκτείνεται στη νότια πλευρά του μεγάλου Parc de Bruxelles. Ωστόσο, δεν χρησιμοποιείται ως βασιλική κατοικία, καθώς ο βασιλιάς και η οικογένειά του ζουν στο Βασιλικό Παλάτι του Λάκεν, στα περίχωρα της πόλης. Το Παλάτι αυτό αποτελούσε κάποτε μέρος του Παλατιού του Coudenberg για το οποίο έγινε αναφορά σε προηγούμενο κεφάλαιο. Στο Παλάτι βρίσκεται ένα σημαντικό κομμάτι της βασιλικής συλλογής το οποίο αποτελείται από πορτρέτα, έπιπλα, ασημένια σκεύη, πορσελάνες και κρύσταλλα.
Εδώ, ο βασιλιάς ασκεί την εξουσία του ως αρχηγός κράτους. Επίσης, φιλοξενεί τους ειδικούς επισκέπτες της χώρας οι περισσότεροι από τους οποίους είναι αρχηγοί κρατών. Το Παλάτι είναι ανοιχτό για το κοινό, από τις 21 Ιουλίου μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου, από Τρίτη έως Κυριακή. Ανοίγει στις 10:30 και κλείνει στις 17:00.
Μπήκαμε στο Parc de Bruxelles από την είσοδο που βρίσκεται απέναντι από το Παλάτι.
Αυτό το Πάρκο ήταν το πρώτο δημόσιο πάρκο και το μεγαλύτερο των Βρυξελλών. Κατά μήκος των μονοπατιών συναντήσαμε μικρά τμήματα με γκαζόν.
Είναι περιτριγυρισμένο από την Place des Palais στα νότια, τη Rue Royale στα δυτικά, τη Rue de la Loi στα βόρεια και τη Rue Ducale στα ανατολικά. Mια "χωμάτινη λεωφόρος" οδηγεί στην κύρια λίμνη, αλλά το Πάρκο διατρέχεται και από άλλους δρόμους οι οποίοι προσφέρουν θέα σε σημαντικά κτίρια της πόλης.
Κοσμείται από διάφορα αγάλματα αλλά η κύρια λίμνη, πριν την έξοδο της Rue de la Loi, ήταν άδεια.
Εδώ έπαιξε και δεύτερος γύρος πατινο-βόλτας, αφού το Πάρκο ήταν το ιδανικότερο μέρος για μια τέτοια δραστηριότητα. Είμαι σίγουρη ότι, αν δεν επικρατούσε η πείνα, θα μέναμε ώρα εδώ κάνοντας τα "μωρά" πατίνι σε όλα τα χωμάτινα δρομάκια. Βγήκαμε από την κύρια είσοδο-έξοδο η οποία βρίσκεται απέναντι από το επιβλητικό κτίριο του Κοινοβουλίου, στη Rue de la Loi.
Το Βελγικό Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο (Palais de la Nation), απέναντι από την κύρια είσοδο-έξοδο του Πάρκου, είναι ένα κτίριο σε νεοκλασικό σχέδιο του Γάλλου αρχιτέκτονα Gilles Barnabé Guimard και στολίζεται με επιβλητικά γλυπτά και ιωνικές στήλες οι οποίες στηρίζουν ένα αέτωμα.
Συνεχίσαμε το περπάτημα στη Rue Royale, και κοντεύαμε να φτάσουμε στο βουλγαρικό εστιατόριο, όταν στα αριστερά μας συναντήσαμε την Place du Congrés με τη Στήλη Colonne du Congrés. Αυτή η μνημειώδης Στήλη τιμά τη δημιουργία του Συντάγματος από το Εθνικό Κογκρέσο του 1830-1831.
Εμπνευσμένη από τη Στήλη του Τραϊανού της Ρώμης, στην κορυφή της στέκεται το άγαλμα του πρώτου μονάρχη του Βελγίου, Βασιλιά Λεοπόλδου Α΄. Το βάθρο περιβάλλεται από αγάλματα που χαρακτηρίζουν τις τέσσερις ελευθερίες που εγγυάται το Σύνταγμα, ενώ ο τάφος του Άγνωστου Στρατιώτη βρίσκεται στους πρόποδες της Στήλης.
Τρέξαμε με λαχτάρα στην άκρη της Πλατείας νομίζοντας ότι θα απολαύσουμε όμορφη πανοραμική θέα της πόλης, αλλά η θέα δεν έλεγε τίποτα το σπουδαίο. Πάλι η πόλη ήταν χαμένη στη θολούρα και την ομίχλη.
Φτάσαμε επιτέλους στο εστιατόριο. Η εντύπωση που αποκόμισα ήταν η εξής: φαγητό κατώτερο των προσδοκιών, αλλά οικονομικές τιμές. Αποφασίσαμε η επιστροφή στην Grand Place να γίνει με το τρένο. Το εστιατόριο βρίσκεται κοντά στον σταθμό Brussel Noord οπότε ξεκινήσαμε να περπατάμε για εκεί, ακολουθώντας αρχικά τη Rue Royale. Στη συνέχεια στρίψαμε στη Rue Dupont και περπατήσαμε σε μερικούς ακόμα δρόμους της συνοικίας Schaerbeek, καταλήγοντας στη Rue d΄Aerschot, της ίδιας συνοικίας.
Tο δυτικό τμήμα της περιοχής Schaerbeek-κοντά στον σταθμό Noord-φιλοξενεί μια μεγάλη τουρκική μεταναστευτική κοινότητα. Επίσης, φιλοξενεί μεγάλο πληθυσμό από το Μαρόκο και άλλες μεταναστευτικές κοινότητες. Είδαμε πολλά μαγαζιά με ρούχα, κουρεία αλλά και μικρά εστιατόρια. Η Rue d΄Aerschot είναι γνωστό hot spot της underground νυχτερινής ζωής της πόλης και επίσης γνωστός δρόμος για την πορνεία. Βρίσκεται στην άκρη της τουρκικής συνοικίας και έχει πολλές "βιτρίνες" με κορίτσια, χωρίς όμως τη "λάμψη" των αντίστοιχων "βιτρινών" και κοριτσιών του Άμστερνταμ. Το κτίριο του σταθμού καταλαμβάνει όλη τη δυτική πλευρά του δρόμου και φτάνοντας έξω από την είσοδο είδαμε πάλι στρατιώτες με όπλα στα χέρια να περιπολούν έξω από τον σταθμό, επί της Rue d΄Aerschot.
Βάζω αυτήν τη φωτογραφία που βρήκα στο Internet γιατί μόλις την είδα θυμήθηκα ότι έτσι ήταν τα μαγαζιά με τις "βιτρίνες" των κοριτσιών έξω από τα οποία περάσαμε, πριν εισέλθουμε στον σταθμό.
Κατά τις 19:00 βρισκόμασταν πάλι στην Grand Place όπου ο κόσμος ήταν ακόμη περισσότερος απ΄ ότι το μεσημέρι.
Ενώ είχα διαβάσει για το σόου με τα φώτα που γίνεται στην Πλατεία, το είχα εντελώς ξεχάσει. Δεν είχαν περάσει, καλά-καλά, 10-15 λεπτά από τη στιγμή που είχαμε επιστρέψει στη νυχτερινή Grand Place, και ενώ βγάζαμε φωτογραφίες τα υπέροχα φωταγωγημένα κτίρια, ξαφνικά, τα πάντα βυθίστηκαν στο απόλυτο σκοτάδι. Στην αρχή θεώρησα ότι κάποιο πρόβλημα στην ηλεκτροδότηση είχε βυθίσει την Grand Place στη μαυρίλα αφού μεσολάβησαν κάποια λεπτά μέχρι να αρχίσει το φαντασμαγορικό σόου.
Μετά θυμήθηκα αυτά που είχα διαβάσει ευχαριστώντας την καλή μας τύχη που μας ευνόησε και βρεθήκαμε στην Πλατεία ακριβώς την κατάλληλη στιγμή, διαφορετικά θα είχαμε χάσει ένα υπερθέαμα ήχου και φωτός. Όλη η μαγεία κράτησε 15 λεπτά και ο κόσμος ήταν κυριολεκτικά μαγεμένος, αφού συνέχεια άκουγες επιφωνήματα θαυμασμού και επιδοκιμασίας για το γεγονός.
Αφήσαμε την κατάμεστη Πλατεία και ξεκινήσαμε για το ραντεβού μας με τις φρεσκοψημένες, μυρωδάτες βελγικές βάφλες. Ο κόσμος που κυκλοφορούσε στους γύρω δρόμους ήταν απίστευτα πολύς. Οι ουρές που σχηματίζονταν έξω από τα βαφλάδικα ήταν ατελείωτες. Ευτυχώς βρήκαμε ένα από τα "άπειρα" μαγαζιά που εκείνη τη στιγμή δεν είχε υπερβολικό κόσμο και σταθήκαμε και εμείς.
Με τη γλυκιά λιχουδιά στα χέρια κάναμε τις τελευταίες μας βόλτες στην πόλη των Βρυξελλών και σιγά-σιγά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής προς τον σταθμό Bruxelles Central.
Ήταν μια πολύ γεμάτη μέρα, με πολύ όμορφες και διαφορετικές εικόνες. Σίγουρα δεν είδαμε όλα τα αξιοθέατα που προσφέρουν οι Βρυξέλλες, αλλά θεωρώ ότι πήραμε μια πολύ καλή γεύση η οποία μας άφησε μια εξαιρετική επίγευση και σίγουρα θα ξαναέρθω κάποια στιγμή στην πόλη για να τη γνωρίσω ακόμα καλύτερα.
Last edited: