LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.683
- Likes
- 9.016
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Περιεχόμενα
Λες και μας είχαν κουρδίσει ,μας είχαν φυτέψει μπαταρίες επαναφορτιζόμενες και δεν μπορούσαμε να ηρεμήσουμε καθόλου και με τη Πόπη αρχίσαμε να σκαρφαλώνουμε στη ψηλή κορυφή που ορθώνεται πίσω από τις σκηνές. Τα πόδια μας βούλιαζαν μέσα στη άμμο που ήταν κρύα , παγωμένη αλλά ευχάριστη. Και όπως συμβαίνει πάντα η αρχή είναι όλο τραλαρι τραλαρο, γέλια και χαρά και όταν άρχισαν να τα φτύνουν πρώτα τα πόδια μετά τα ήπατα και να κρεμάσει η γλώσσα διαπίστωσα πως ήμουν ακόμη στα μισά της ανάβασης..
- Σκάσε και κολύμπα λέω στο εαυτό μου μη τολμώντας να σκεφτώ τη πιθανότητα της εγκατάλειψης την ίδια ώρα που οι άλλοι από τη βάση έχουν καρφώσει τα μάτια προς τα πάνω και παρακολουθούν σε ετοιμότητα για να αρχίσουν τα πειράγματα Εγώ .., στα τέσσερα ,,να σέρνομαι φτάνω επιτέλους στη κορυφή και ανακαλύπτω πως μια άλλη πιο ψηλή βρίσκεται από πίσω.., βρε αí στην οργή τον ατέλειωτο έχει αυτό το βουνό φωνάζω δυνατά στη Πόπη η οποία είχε ήδη στρογγυλοκάτσει και ανάψει το τσιγαράκι της.. Η ανάσα άρχισε από βαριά και δύσκολη βρήκε πάλι το φυσιολογικό ρυθμό και συχνότητα και εμείς κρατηθήκαμε σε αυτό το ύψωμα όσο μας επέτρεψε το κρύο και η πείνα μας.. Ο γυρισμός φυσικά δεν κράτησε ούτε 2 λεπτά και κατρακυλώντας βρεθήκαμε σχεδόν στη τραπεζαρία . Δεν χρειάστηκε ούτε να τινάξουμε την άμμο από πάνω μας, γιατί αυτή η άμμος δεν κολλά στα ρούχα και πάνω σου.
Οι πελάτες του εστιατορίου απόψε είναι Ισπανοί και Έλληνες, ο τέλειος συνδυασμός ( εκτός από Ιταλούς) για γέλιο και φασαρία. Αν και η παρέα έχει υποστεί πλήγματα λόγω βρογχίτιδας εν τούτοις με προθυμία όλοι μπήκαν στη σειρά για το σελφσερβις..
Η σούπα που πάντα προσφέρεται για πρώτο πιάτο εκτιμήθηκε δεόντως αλλά τα ρέστα και το χρυσό σκούφο τα δώσαμε στο κοκκινιστό αρνάκι με κους-κούς ..
Το παραγεμισμένο στομάχι μας εμπόδισε να συζητήσουμε αρκετά για το αυριανό πρόγραμμα που φαίνεται να είναι δύσκολο, πολύωρο και τραχύ.. Το αφήνουμε στη τύχη και στο κάτω κάτω μας αρέσουν οι δυσκολίες, οι εκπλήξεις αρκεί να μην προέρχονται από τον τζουτζουκο …
Ξύπνησα νύχτα και με το που άναψε η γεννήτρια και ήλθε το φως , είχα κάνει καφέ και είχα βγει έξω στη βεράντα της σκηνής .
Σήμερα μας περιμένει μια συναρπαστική αν και δύσκολη διαδρομή. Μια πορεία 180 χιλιομέτρων μέσα από την έρημο ως το Mathkandous. Και σήμερα η έρημος αυτή είναι διαφορετική, είναι μια επίπεδη πετρώδη ατέλειωτη κοιλάδα που στα αριστερά περικλείεται από τα αμμόβουνα Idehan Murzua ( sand sea) και για μια έκταση 35000 sqkm όση περίπου είναι ολόκληρη η Ελβετία , οι διαφόρου μεγέθους και ύψους κορυφές δίνουν στο τοπίο μια απίστευτη ομορφιά. Οι κορυφές λοιπόν που φτάνουν αλλά καμιά φορά ξεπερνούν και τα 100 μέτρα ύψος σχηματίζουν κύματα μικρά η μεγάλα με κόψη σκαλιστή ανάλογα την φορά των ανέμων και μουρχεται στο νου μόνο μια παρομοίωση…,η παχιά φρεσκοχτυπημενη σαντιγί …, και καταλήγουν σε ένα πλατό από ηφαιστειογενή βράχια από όπου αρχίζει το φαράγγι Methkandous, που είναι πραγματικά μια open air art gallery. Και δεν είναι μικρό φαράγγι, μετρά 12,5 χιλιόμετρα μήκος που η μια πλευρά του είναι χαραγμένη από παραστάσεις μιας 12.000 χρόνων περασμένης ζωής. Δεν είναι όλο το φαράγγι επισκέψιμο μόνο 3 χιλιόμετρα και σε αυτά η φύση με τις κατά καιρό δυναμικές και καταστροφικές παρεμβάσεις της έχει αφήσει τα σημάδια της. Πέτρες λοιπόν που έχουν αποκολληθεί και κατρακυλήσει στο στενό δρομάκι , βράχια που έχουν σχιστεί στα 2 που έχουν αποκοπεί από το σύνολο δυσκολεύουν το πέρασμα των επισκεπτών και αν βάλεις και τα νερά που λιμνάζουν από τη άλλη μεριά πρέπει ναχεις ορειβατικές ικανότητες να ισορροπήσεις πάνω στις πέτρες δεδομένου ότι τα χέρια είναι δεσμευμένα από μηχανές και βίντεο και όχι διαθέσιμα για στήριγμα.. Για άλλη μια φορά οι εδώ παραστάσεις μας πείθουν ότι η Σαχάρα ήταν γεμάτη ζωή, νερά , πράσινο, δένδρα και άγρια ζώα. Βλέποντας λοιπόν βραχογραφίες με τις μορφές ενός ελέφαντα , ενός λιονταριού , ενός κροκόδειλου καταλαβαίνεις ότι οι άνθρωποι που χάραξαν τις φιγούρες πάνω στα βράχια ζούσαν σε περιβάλλον κοντινό με τα ζώα αυτά γνώριζαν τις συμπεριφορές τις συνήθειες τους ήξεραν πώς να προφυλαχτούν από αυτά , πώς να συμβιώσουν με αυτά..
Το θαυμασμό μας αποσπούν οι εκατομμύρια μύγες που απροκάλυπτα εισβάλουν στα αυτιά μας στα μάτια μας και αλλοίμονο και στο στόμα μας αν έμενε ανοιχτό.. τέρμα λοιπόν τα επιφωνήματα και τα αστειάκια.. Τυλιχτήκαμε στα τουρμπάνια σαν τελευταίο αμυντικό όπλο.
.. το φαραγγι ..
.. μαχη ζωων σε βραχογραφια
και παντου ο ελεφαντας
ακομη και πετρωμενος φοβεριζειι
μυγιοεπιθεσηηηηηηηηηηη
μια καταβαση....
ο μικρος τουαρεγκ του οποιου οι σκυλοι μας πηραν κυνηγι!
- Σκάσε και κολύμπα λέω στο εαυτό μου μη τολμώντας να σκεφτώ τη πιθανότητα της εγκατάλειψης την ίδια ώρα που οι άλλοι από τη βάση έχουν καρφώσει τα μάτια προς τα πάνω και παρακολουθούν σε ετοιμότητα για να αρχίσουν τα πειράγματα Εγώ .., στα τέσσερα ,,να σέρνομαι φτάνω επιτέλους στη κορυφή και ανακαλύπτω πως μια άλλη πιο ψηλή βρίσκεται από πίσω.., βρε αí στην οργή τον ατέλειωτο έχει αυτό το βουνό φωνάζω δυνατά στη Πόπη η οποία είχε ήδη στρογγυλοκάτσει και ανάψει το τσιγαράκι της.. Η ανάσα άρχισε από βαριά και δύσκολη βρήκε πάλι το φυσιολογικό ρυθμό και συχνότητα και εμείς κρατηθήκαμε σε αυτό το ύψωμα όσο μας επέτρεψε το κρύο και η πείνα μας.. Ο γυρισμός φυσικά δεν κράτησε ούτε 2 λεπτά και κατρακυλώντας βρεθήκαμε σχεδόν στη τραπεζαρία . Δεν χρειάστηκε ούτε να τινάξουμε την άμμο από πάνω μας, γιατί αυτή η άμμος δεν κολλά στα ρούχα και πάνω σου.
Οι πελάτες του εστιατορίου απόψε είναι Ισπανοί και Έλληνες, ο τέλειος συνδυασμός ( εκτός από Ιταλούς) για γέλιο και φασαρία. Αν και η παρέα έχει υποστεί πλήγματα λόγω βρογχίτιδας εν τούτοις με προθυμία όλοι μπήκαν στη σειρά για το σελφσερβις..
Η σούπα που πάντα προσφέρεται για πρώτο πιάτο εκτιμήθηκε δεόντως αλλά τα ρέστα και το χρυσό σκούφο τα δώσαμε στο κοκκινιστό αρνάκι με κους-κούς ..
Το παραγεμισμένο στομάχι μας εμπόδισε να συζητήσουμε αρκετά για το αυριανό πρόγραμμα που φαίνεται να είναι δύσκολο, πολύωρο και τραχύ.. Το αφήνουμε στη τύχη και στο κάτω κάτω μας αρέσουν οι δυσκολίες, οι εκπλήξεις αρκεί να μην προέρχονται από τον τζουτζουκο …
Ξύπνησα νύχτα και με το που άναψε η γεννήτρια και ήλθε το φως , είχα κάνει καφέ και είχα βγει έξω στη βεράντα της σκηνής .
Σήμερα μας περιμένει μια συναρπαστική αν και δύσκολη διαδρομή. Μια πορεία 180 χιλιομέτρων μέσα από την έρημο ως το Mathkandous. Και σήμερα η έρημος αυτή είναι διαφορετική, είναι μια επίπεδη πετρώδη ατέλειωτη κοιλάδα που στα αριστερά περικλείεται από τα αμμόβουνα Idehan Murzua ( sand sea) και για μια έκταση 35000 sqkm όση περίπου είναι ολόκληρη η Ελβετία , οι διαφόρου μεγέθους και ύψους κορυφές δίνουν στο τοπίο μια απίστευτη ομορφιά. Οι κορυφές λοιπόν που φτάνουν αλλά καμιά φορά ξεπερνούν και τα 100 μέτρα ύψος σχηματίζουν κύματα μικρά η μεγάλα με κόψη σκαλιστή ανάλογα την φορά των ανέμων και μουρχεται στο νου μόνο μια παρομοίωση…,η παχιά φρεσκοχτυπημενη σαντιγί …, και καταλήγουν σε ένα πλατό από ηφαιστειογενή βράχια από όπου αρχίζει το φαράγγι Methkandous, που είναι πραγματικά μια open air art gallery. Και δεν είναι μικρό φαράγγι, μετρά 12,5 χιλιόμετρα μήκος που η μια πλευρά του είναι χαραγμένη από παραστάσεις μιας 12.000 χρόνων περασμένης ζωής. Δεν είναι όλο το φαράγγι επισκέψιμο μόνο 3 χιλιόμετρα και σε αυτά η φύση με τις κατά καιρό δυναμικές και καταστροφικές παρεμβάσεις της έχει αφήσει τα σημάδια της. Πέτρες λοιπόν που έχουν αποκολληθεί και κατρακυλήσει στο στενό δρομάκι , βράχια που έχουν σχιστεί στα 2 που έχουν αποκοπεί από το σύνολο δυσκολεύουν το πέρασμα των επισκεπτών και αν βάλεις και τα νερά που λιμνάζουν από τη άλλη μεριά πρέπει ναχεις ορειβατικές ικανότητες να ισορροπήσεις πάνω στις πέτρες δεδομένου ότι τα χέρια είναι δεσμευμένα από μηχανές και βίντεο και όχι διαθέσιμα για στήριγμα.. Για άλλη μια φορά οι εδώ παραστάσεις μας πείθουν ότι η Σαχάρα ήταν γεμάτη ζωή, νερά , πράσινο, δένδρα και άγρια ζώα. Βλέποντας λοιπόν βραχογραφίες με τις μορφές ενός ελέφαντα , ενός λιονταριού , ενός κροκόδειλου καταλαβαίνεις ότι οι άνθρωποι που χάραξαν τις φιγούρες πάνω στα βράχια ζούσαν σε περιβάλλον κοντινό με τα ζώα αυτά γνώριζαν τις συμπεριφορές τις συνήθειες τους ήξεραν πώς να προφυλαχτούν από αυτά , πώς να συμβιώσουν με αυτά..
Το θαυμασμό μας αποσπούν οι εκατομμύρια μύγες που απροκάλυπτα εισβάλουν στα αυτιά μας στα μάτια μας και αλλοίμονο και στο στόμα μας αν έμενε ανοιχτό.. τέρμα λοιπόν τα επιφωνήματα και τα αστειάκια.. Τυλιχτήκαμε στα τουρμπάνια σαν τελευταίο αμυντικό όπλο.
.. το φαραγγι ..
.. μαχη ζωων σε βραχογραφια
και παντου ο ελεφαντας
ακομη και πετρωμενος φοβεριζειι
μυγιοεπιθεσηηηηηηηηηηη
μια καταβαση....
ο μικρος τουαρεγκ του οποιου οι σκυλοι μας πηραν κυνηγι!
Attachments
Last edited by a moderator:
