LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.525
- Likes
- 7.781
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Περιεχόμενα
Η ματιά σου από εκεί ψηλά χαϊδεύει την τελειότερη αρχαία ελληνική πόλη Κυρήνεια, που από το λιμάνι αναρριχάται μέχρι το λόφο σε διαφορετικά επίπεδα και τελειώνει εδώ στο μεγαλοπρεπή ναό του Δια . Σαν να καταλαβαίνει και ο Κρυγιωτης την έκσταση μας και διακριτικά μας αφήνει για αρκετή ώρα να ταξιδέψουμε σε ένα δοξασμένο παρελθόν …. Η περιπλάνηση συνεχίζεται με ενθουσιασμό απορροφώντας σαν σφουγγάρια την όποια πληροφορία παίρναμε..
Η Κυρήνεια λοιπόν χτίσθηκε αρχές του 7 αιώνα από καμιά εκατοστή Σαντορινιούς με αρχηγό τον Batto που εγκατέλειψαν την Θήρα λόγω πολιτικών αναταράξεων και που μετά από περιπλανήσεις νότια της Κρήτης καταστάλαξαν στην Κυρήνεια ιδρύοντας ένα λαμπρό βασίλειο, που διήρκησε από το 631bc στο 440 bc με πρώτο και καλύτερο βασιλιά τον Battus που για 40 συναπτά έτη έδωσε την αρχή,, τις βάσεις , της ανάπτυξης, της αίγλης και μιας χρυσής εποχής για τη νέα του πατρίδα. Το 331 bc ο Αλέξανδρος ο Μέγας ανέλαβα τα ινία της Κυρήνειας αλλά όταν το βασίλειο του κατέρρευσε ,η Πεντάπολις της οποίας μέλος και πρωτεύουσα ήταν η Κυρήνεια, ανεξαρτητοποιήθηκε.. ..μετά ήλθαν οι Πτολεμαίοι για να τους διαδεχθούν οι Ρωμαίοι και τελευταίοι σαν κατακτητές το 643 dc οι Ισλαμιστές..
Μας αρέσει που περπατώντας ,που κατεβαίνοντας κατηφοριές , σκαρφαλώνοντας από βράχο σε βράχο, περνώντας από ναό σε ναό από το φόρουμ στο γυμναστήριο, από αγορά στα λουτρά ανακαλύπτομαι μια ένδοξη ιστορία… Αμέτρητες κολώνες, δεκάδες ναοί, η κατοικία του Ησύχιου που στο ψηφιδωτό πάτωμα υπάρχει γραμμένο ακόμη στα ελληνικά το έμβλημα με το όνομα του, τα δεκάδες γυναικεία αγάλματα στολίζουν ένα μακρύ δρόμο που ξεκινά από το ναό της Δήμητρας και καταλήγει στο υπέρλαμπρο ναό του Απόλλωνα, οι πηγές του Απόλλωνα , ο ναός της Άρτεμης, τα γυμναστήρια κάτι ανάλογο με τα σημερινά spa, τα ελληνικά λουτρά με την πρωτότυπη αρχιτεκτονική , τουλάχιστον εγώ δεν έχω ξαναδεί, τα θέατρα, το φόρουμ , για όλα αυτά θα μπορούσα να σας περιγράψω την κάθε πέτρα, κάθε κολώνα κάθε γωνιά αυτής της ελληνικής ιστορίας με τον ίδιο ενθουσιασμό που ο Κρυγιωτης μας τα παρουσιάζει, αλλά θα γίνω κουραστική , ίσως αδικήσω κάποια κομμάτια , άσε που δεν πρόκειται ιστορικό ανάγνωσμα αλλά για ένα ταξίδι , για αυτό θα πω μόνο ότι ήταν μια πολύ συγκινητική πορεία , ένας θαυμασμός για ένα κόσμο που έγραψε μια λαμπρή ιστορία, την ιστορία μας..
Το μεσημέρι ανηφορίσαμε για φαγητό σε ένα εστιατόριο-σπηλιά , ναι σπηλιά . Εδώ η πλαγιά του λόφου είναι γεμάτη από σπηλιές- τάφους, πάνω από 2000 τάφοι του 6 πχ αιώνα αποτελούν την γνωστή νεκρόπολη και που αργότερα χρησιμοποιήθηκαν ως κατοικίες από τους νομάδες… Σε μια τέτοια λοιπόν σπηλιά, ένα υγρό ανακαινισμένο και ευτυχώς άδειο τάφο , στεγάζεται ένα πολύ καλό εστιατόριο που πως αλλιώς θα λέγονταν αν όχι cave restaurant? Με το που μπαίνεις μέσα, μια κάποια ανατριχίλα και ψιλοσόκ το παθαίνεις, θες από την υγρασία , θες από το ιστορικό παρελθόν , αλλά το φιλικό προσωπικό και το άψογο σέρβις σε επαναφέρουν χωρίς απινίδωση, όσο για το φαί ? να αδειάζεις το πιάτο σου εν ριπή οφθαλμού και να εποφθαλμιάς τα πιάτα των διπλανών σου ελπίζοντας και προσευχοντας να απωθήσουν λογω αηδίας τουλάχιστον αυτό με τη σαλάτα …, αλλά που τέτοια τύχη !!!! όλοι της παρέας αποδεικνύονται καλοφαγάδες, θρεφτάρια και το κυριότερο όχι σιχασιάρηδες και μικροβιοφοβοι που να πάρει , που να πάρει..
Η χωνεψη μας βρήκε στο περπάτημα σε μια άλλη ελληνική πόλη την Απολλώνια ., μια πόλη χτισμένη δίπλα στο κύμα και το νερό σκεπάζει αρκετά τμήματα της , είναι σαν να έχεις το ένα σου πόδι στη στεριά και το άλλο στη θάλασσα...
τα ελληνικα λουτρα!!!
.. η αγορα...
το σπιτι του Ησυχιου
κατηφοριζοντας στη Κυρηνεια
η νεκρόπολις..
.. η θεα απο το μπαλκονι μου στο ξενοδοχειο Αλ Μαναρ
Η Κυρηνεια .....
το αρχαιο θεατρο.....
η σπηλια εστιατορειο....
Η Κυρήνεια λοιπόν χτίσθηκε αρχές του 7 αιώνα από καμιά εκατοστή Σαντορινιούς με αρχηγό τον Batto που εγκατέλειψαν την Θήρα λόγω πολιτικών αναταράξεων και που μετά από περιπλανήσεις νότια της Κρήτης καταστάλαξαν στην Κυρήνεια ιδρύοντας ένα λαμπρό βασίλειο, που διήρκησε από το 631bc στο 440 bc με πρώτο και καλύτερο βασιλιά τον Battus που για 40 συναπτά έτη έδωσε την αρχή,, τις βάσεις , της ανάπτυξης, της αίγλης και μιας χρυσής εποχής για τη νέα του πατρίδα. Το 331 bc ο Αλέξανδρος ο Μέγας ανέλαβα τα ινία της Κυρήνειας αλλά όταν το βασίλειο του κατέρρευσε ,η Πεντάπολις της οποίας μέλος και πρωτεύουσα ήταν η Κυρήνεια, ανεξαρτητοποιήθηκε.. ..μετά ήλθαν οι Πτολεμαίοι για να τους διαδεχθούν οι Ρωμαίοι και τελευταίοι σαν κατακτητές το 643 dc οι Ισλαμιστές..
Μας αρέσει που περπατώντας ,που κατεβαίνοντας κατηφοριές , σκαρφαλώνοντας από βράχο σε βράχο, περνώντας από ναό σε ναό από το φόρουμ στο γυμναστήριο, από αγορά στα λουτρά ανακαλύπτομαι μια ένδοξη ιστορία… Αμέτρητες κολώνες, δεκάδες ναοί, η κατοικία του Ησύχιου που στο ψηφιδωτό πάτωμα υπάρχει γραμμένο ακόμη στα ελληνικά το έμβλημα με το όνομα του, τα δεκάδες γυναικεία αγάλματα στολίζουν ένα μακρύ δρόμο που ξεκινά από το ναό της Δήμητρας και καταλήγει στο υπέρλαμπρο ναό του Απόλλωνα, οι πηγές του Απόλλωνα , ο ναός της Άρτεμης, τα γυμναστήρια κάτι ανάλογο με τα σημερινά spa, τα ελληνικά λουτρά με την πρωτότυπη αρχιτεκτονική , τουλάχιστον εγώ δεν έχω ξαναδεί, τα θέατρα, το φόρουμ , για όλα αυτά θα μπορούσα να σας περιγράψω την κάθε πέτρα, κάθε κολώνα κάθε γωνιά αυτής της ελληνικής ιστορίας με τον ίδιο ενθουσιασμό που ο Κρυγιωτης μας τα παρουσιάζει, αλλά θα γίνω κουραστική , ίσως αδικήσω κάποια κομμάτια , άσε που δεν πρόκειται ιστορικό ανάγνωσμα αλλά για ένα ταξίδι , για αυτό θα πω μόνο ότι ήταν μια πολύ συγκινητική πορεία , ένας θαυμασμός για ένα κόσμο που έγραψε μια λαμπρή ιστορία, την ιστορία μας..
Το μεσημέρι ανηφορίσαμε για φαγητό σε ένα εστιατόριο-σπηλιά , ναι σπηλιά . Εδώ η πλαγιά του λόφου είναι γεμάτη από σπηλιές- τάφους, πάνω από 2000 τάφοι του 6 πχ αιώνα αποτελούν την γνωστή νεκρόπολη και που αργότερα χρησιμοποιήθηκαν ως κατοικίες από τους νομάδες… Σε μια τέτοια λοιπόν σπηλιά, ένα υγρό ανακαινισμένο και ευτυχώς άδειο τάφο , στεγάζεται ένα πολύ καλό εστιατόριο που πως αλλιώς θα λέγονταν αν όχι cave restaurant? Με το που μπαίνεις μέσα, μια κάποια ανατριχίλα και ψιλοσόκ το παθαίνεις, θες από την υγρασία , θες από το ιστορικό παρελθόν , αλλά το φιλικό προσωπικό και το άψογο σέρβις σε επαναφέρουν χωρίς απινίδωση, όσο για το φαί ? να αδειάζεις το πιάτο σου εν ριπή οφθαλμού και να εποφθαλμιάς τα πιάτα των διπλανών σου ελπίζοντας και προσευχοντας να απωθήσουν λογω αηδίας τουλάχιστον αυτό με τη σαλάτα …, αλλά που τέτοια τύχη !!!! όλοι της παρέας αποδεικνύονται καλοφαγάδες, θρεφτάρια και το κυριότερο όχι σιχασιάρηδες και μικροβιοφοβοι που να πάρει , που να πάρει..
Η χωνεψη μας βρήκε στο περπάτημα σε μια άλλη ελληνική πόλη την Απολλώνια ., μια πόλη χτισμένη δίπλα στο κύμα και το νερό σκεπάζει αρκετά τμήματα της , είναι σαν να έχεις το ένα σου πόδι στη στεριά και το άλλο στη θάλασσα...
τα ελληνικα λουτρα!!!
.. η αγορα...
το σπιτι του Ησυχιου
κατηφοριζοντας στη Κυρηνεια
η νεκρόπολις..
.. η θεα απο το μπαλκονι μου στο ξενοδοχειο Αλ Μαναρ
Η Κυρηνεια .....
το αρχαιο θεατρο.....
η σπηλια εστιατορειο....
Attachments
Last edited by a moderator:
