soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.701
- Likes
- 6.318
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο][B]Σαγκάη.[URL="http://www.travelstories.gr/#_ftn1"][B][1][/B][/URL] [/B
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο
Ταξιδεύoυμε ξανά στην Κίτρινη Θάλασσα και κοντά στις δυτικές ακτές της Νοτίου Κορέας. Τα βουνά της από την δυτική πλευρά είναι βραχώδη και γυμνά από πράσινο. Μοιάζουν με τα ελληνικά των νησιών. Το Ποχάνγκ, το Πουσάν και την Ιντζόν. Στα δύο τελευταία βρέθηκα από τέσσερεις φορές με προηγούμενα ταξίδια Στην Ιντζόν, κάναμε μια επίσκεψη στο συμμαχικό νεκροταφείο που βρίσκεται μια ώρα έξω από την πόλη. Εκεί είναι μεταξύ των άλλων και το ελληνικό μνημείο με τα ονόματα των Ελλήνων σκοτωμένων στο πόλεμο της Κορέας. Κάναμε επίσης μια ολιγόωρη επίσκεψη στην πρωτεύουσα Σεούλ. Στο κέντρο της υπήρχαν αρκετοί ουρανοξύστες αλλά και μεγάλοι ελεύθεροι χώροι. Το βιοτικό επίπεδο των Κορεατών ήταν το ένα τρίτο ή και το ένα τέταρτο από αυτό των Γιαπωνέζων. Αυτό φαινόταν καθαρά στους ανθρώπους, και στην εικόνα των πόλεων. Η εργατικότητα τους όμως και η πειθαρχία, προανήγγειλε από τότε την βιομηχανική τους ανάπτυξη. Οι Κορεάτες είναι πιο ψηλοί από τους Γιαπωνέζους, και πιο χοντροκόκαλοι, και διακρίνονται εύκολα
Αξέχαστες μου είναι, οι μεγάλες κλειστές ψαραγορές στο Πουσάν και στην Ιντζόν που βρισκόταν κοντά στο χώρο του λιμανιού. . Εδώ κατέληγαν τα αλιεύματα όλων των μηχανοτρατών. Βλέπαμε όλο το θαλάσσιο πλούτο των γύρω θαλασσών, όπως σκυλόψαρα, καρχαρίες, τεράστια σαλάχια, χελώνες και άλλα μικρότερα ψάρια, αλλά η δική μας αγορά ήταν μεγάλα καβούρια και γαρίδες σε τιμή που αντιστοιχούσε σε χίλιες δραχμές το κιβώτιο.
Το χαμηλό βιοτικό επίπεδο της Κορέας εν σχέση με την Ιαπωνία, φαινόταν και από τη οργανωμένη πορνεία που υπήρχε στην πρώτη. Σ αυτό συντελούσε φυσικά η ανεργία και η φτώχεια. Πίσω από βιτρίνα σε αμφιθεατρικά φτιαγμένο χώρο, ίσως και είκοσι ζευγάρια μάτια στραμμένα πάνω σου. Κοπέλες από 18 έως από 25 χρονών και μια απ΄ αυτές περίμενε ένα νεύμα σου. Αυτή που διάλεγες δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά της που προτιμήθηκε ανάμεσα σε τόσες άλλες και μάλιστα από ένα ξένο. Ταλαίπωρα κι αυτά φτωχά πλάσματα από κάποια επαρχία, αλλά καλοπροαίρετα χωρίς τον στεγνό επαγγελματισμό. Όμως και η επικοινωνία του Κορεάτη ή της Κορεάτισσας σε καφέ ή στο δρόμο με τον ξένο ήταν πολύ πιο ελεύθερη και άνετη απ΄ ότι ήταν στους Γιαπωνέζους. Στην Ιαπωνία είναι πολύ υψηλό το αίσθημα της ντροπής, της ηθικής και του καθωσπρεπισμού. Γνώμη μου είναι επίσης, ότι οι Γιαπωνέζοι τον κάθε λευκό επισκέπτη τον βλέπουν σαν Αμερικανό καταστροφέα, ενώ οι Κορεάτες σαν απελευθερωτή τους.
Μετά από τέσσερις μέρες ταξίδι σε ήρεμες θάλασσες, φτάσαμε στη Γιοκοχάμα. Τέσσερις μήνες μετά την αναχώρηση μας από τον Πειραιά, και αφού γνωρίσαμε τα καθεστώτα της Κούβας και της Κίνας, φτάσαμε επί τέλους σ΄ ένα κόσμο όμοιο με τον δικό μας.
Αξέχαστες μου είναι, οι μεγάλες κλειστές ψαραγορές στο Πουσάν και στην Ιντζόν που βρισκόταν κοντά στο χώρο του λιμανιού. . Εδώ κατέληγαν τα αλιεύματα όλων των μηχανοτρατών. Βλέπαμε όλο το θαλάσσιο πλούτο των γύρω θαλασσών, όπως σκυλόψαρα, καρχαρίες, τεράστια σαλάχια, χελώνες και άλλα μικρότερα ψάρια, αλλά η δική μας αγορά ήταν μεγάλα καβούρια και γαρίδες σε τιμή που αντιστοιχούσε σε χίλιες δραχμές το κιβώτιο.
Το χαμηλό βιοτικό επίπεδο της Κορέας εν σχέση με την Ιαπωνία, φαινόταν και από τη οργανωμένη πορνεία που υπήρχε στην πρώτη. Σ αυτό συντελούσε φυσικά η ανεργία και η φτώχεια. Πίσω από βιτρίνα σε αμφιθεατρικά φτιαγμένο χώρο, ίσως και είκοσι ζευγάρια μάτια στραμμένα πάνω σου. Κοπέλες από 18 έως από 25 χρονών και μια απ΄ αυτές περίμενε ένα νεύμα σου. Αυτή που διάλεγες δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά της που προτιμήθηκε ανάμεσα σε τόσες άλλες και μάλιστα από ένα ξένο. Ταλαίπωρα κι αυτά φτωχά πλάσματα από κάποια επαρχία, αλλά καλοπροαίρετα χωρίς τον στεγνό επαγγελματισμό. Όμως και η επικοινωνία του Κορεάτη ή της Κορεάτισσας σε καφέ ή στο δρόμο με τον ξένο ήταν πολύ πιο ελεύθερη και άνετη απ΄ ότι ήταν στους Γιαπωνέζους. Στην Ιαπωνία είναι πολύ υψηλό το αίσθημα της ντροπής, της ηθικής και του καθωσπρεπισμού. Γνώμη μου είναι επίσης, ότι οι Γιαπωνέζοι τον κάθε λευκό επισκέπτη τον βλέπουν σαν Αμερικανό καταστροφέα, ενώ οι Κορεάτες σαν απελευθερωτή τους.
Μετά από τέσσερις μέρες ταξίδι σε ήρεμες θάλασσες, φτάσαμε στη Γιοκοχάμα. Τέσσερις μήνες μετά την αναχώρηση μας από τον Πειραιά, και αφού γνωρίσαμε τα καθεστώτα της Κούβας και της Κίνας, φτάσαμε επί τέλους σ΄ ένα κόσμο όμοιο με τον δικό μας.
