soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.702
- Likes
- 6.318
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο][B]Σαγκάη.[URL="http://www.travelstories.gr/#_ftn1"][B][1][/B][/URL] [/B
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο
Δεκατρείς μέρες ταξίδι από Γιβραλτάρ και είναι η πορεία που ακολούθησε ο Κολόμπος για να ανακαλύψει το Νέο Κόσμο. Μετά από πέντε χρόνια νάμαι ξανά στο δρόμο για την Κούβα. Οι εμπειρίας μου και οι γνώσεις μου είναι πολλές. Από τους υπόλοιπους συντρόφους μου κανείς τους δεν έχει πάει. Βρέθηκα λοιπόν να κάνω τον πληροφοριοδότη καθημερινώς, ασταμάτητα, για τούτο για κείνο, για τα πάντα. Όλα αυτά που έχω γράψει λεπτομερώς στην ιστορία της Κούβας. Δηλαδή για τους ελέγχους των τελωνειακών αρχών, τον περιορισμό στον χρόνο εξόδου, τον έλεγχο ξανά στην έξοδο και είσοδο κάποια φόρα μέχρι το σημείο να σε ξεγυμνώνουν, την απουσία διασκέδασης κλπ. κλπ. Οι καλύτερες αναμνήσεις μου από κει είναι η επικοινωνία που είχα με τους κατοίκους. Ο χαρακτήρας τους η υπερηφάνεια τους, η αξιοπρέπεια. Φυσικά και η φύση με τον ήλιο, το πράσινο και τα κατακάθαρα νερά στα μικρά λιμάνια.
Από τα αριστερά μας φαίνονται οι στεριές της Ισπανιόλας χωρισμένη σε δυο κράτη, την Αϊτή δυτικά και τον Αγ. Δομίνικο ανατολικά. Είναι το νησί που όπως λέγεται έφτασε πρώτα ο Κολόμπος. Στο Πορτ ω Πρενς, πρωτεύουσα της Αιτής, καταστραμμένη από τον σεισμό σήμερα, έτυχε να πάω για τρεις μέρες. Φτώχεια και κακομοιριά, συμβούλευαν και πηγαίναμε μόνο στο καζίνο στο κέντρο της πόλης, ακόμη και για καφέ μόνο, και φεύγοντας από εκεί πάντα να παίρνουμε ταξί για το πλοίο. Στο Αγ. Δομίνικο οι ομορφιές του φανταστικές. Μια λωρίδα στεριάς, ένας θαυμάσιος και πεντακάθαρος αυτοκινητόδρομος, δεξιά κι αριστερά φοίνικες και θάλασσα, μια βουτιά στα ζεστά νερά ερημικής παραλίας, τα ελάχιστα που προλάβαμε να απολαύσουμε κατά την ολιγοήμερο παραμονή μας, ήταν μηνύματα από τότε ότι το κρατίδιο αυτό θα αποτελέσει μια μέρα πόλο έλξης τουρισμού.
Πιο ανατολικά το Πόρτο Ρίκο με δυο ταξίδια, ένα στο Πόνσε στο νότιο μέρος, και μετά από δέκα μήνες στο Σαν Χουάν την πρωτεύουσα στο βόρειο. Αεροπορικό ταξίδι Πόνσε-Σαν Χουάν πάνω από το καταπράσινο κι αυτό νησί. Η Mer… Ecch…με τους «κρίκους» στο χέρι…
Ακολουθεί το «περιδέραιο» των Μικρών Αντίλλων, όπως Παρθένοι Νήσοι κ.α, κάθε νησάκι και κρατίδιο μέχρι της ακτές της Βενεζουέλας.
Μπαίνουμε στην Καραϊβική διαμέσου του στενού Αϊτής και Κούβας. Διακρίνουμε το Γουαντανάμο που τώρα το ξέρει όλος ο κόσμος. Οι κεραίες, οι εγκαταστάσεις της αμερικάνικης βάσεις ξεχωρίζουν.
Καραϊβική θάλασσα ο παράδεισος της κρουαζιέρας. Οργανωμένα τα νησάκια τουριστικά, προσφέρει ξεχωριστό προϊόν το καθένα, οι αποστάσεις που τα χωρίζουν μικρές. Όλα όμως έχουν ένα κοινό γνώρισμα. Τη musica Latina και το χορό. Κάτω από σταθερές κλιματολογικές συνθήκες, το αεράκι της Καραϊβικής να μετριάζει τη ζέστη, νύχτες τροπικές, νύχτες όνειρο.
Βλέπουμε από μακριά τα φώτα του Santiago de Cuba. To δεύτερο λιμάνι του νησιού που σε κάθε ταξίδι ερχόμασταν. Με τα περήφανα ιστορικά βουνά της Sieras Maestra από όπου ο Φιντέλ με τον Τσε και τους συντρόφους τους ξεκίνησαν τη επανάσταση. Γεμάτο από μνημεία ηρώων επαναστατών σήμερα. Ακολουθούμε να νότια παράλια της Κούβας, το Cienfuegos βρίσκεται στο μέσο και λίγο προς τα δυτικά. Φτάνουμε κοντά σε μια καταπράσινη ορεινή ακτή και σταματάμε να πάρουμε τον πλοηγό. Μπροστά μας δεν βλέπουμε ούτε λιμάνι, ούτε κάποιο κτίριο παρά μόνο βουνά και πράσινο. Με μικρή ταχύτητα πλησιάζουμε προς το πράσινο ερημικό τοπίο. Παρουσιάζεται μπροστά μας μια μικρή είσοδος ενός κόλπου και δεξιά της εισόδου βρίσκεται ένα φανταστικό κάστρο. Μπαίνουμε στον κόλπο που είναι σαν μεγάλη λίμνη, γύρω του καταλήγουν πράσινα βουνά και στο βάθος βρίσκεται το λιμάνι.
Από τα αριστερά μας φαίνονται οι στεριές της Ισπανιόλας χωρισμένη σε δυο κράτη, την Αϊτή δυτικά και τον Αγ. Δομίνικο ανατολικά. Είναι το νησί που όπως λέγεται έφτασε πρώτα ο Κολόμπος. Στο Πορτ ω Πρενς, πρωτεύουσα της Αιτής, καταστραμμένη από τον σεισμό σήμερα, έτυχε να πάω για τρεις μέρες. Φτώχεια και κακομοιριά, συμβούλευαν και πηγαίναμε μόνο στο καζίνο στο κέντρο της πόλης, ακόμη και για καφέ μόνο, και φεύγοντας από εκεί πάντα να παίρνουμε ταξί για το πλοίο. Στο Αγ. Δομίνικο οι ομορφιές του φανταστικές. Μια λωρίδα στεριάς, ένας θαυμάσιος και πεντακάθαρος αυτοκινητόδρομος, δεξιά κι αριστερά φοίνικες και θάλασσα, μια βουτιά στα ζεστά νερά ερημικής παραλίας, τα ελάχιστα που προλάβαμε να απολαύσουμε κατά την ολιγοήμερο παραμονή μας, ήταν μηνύματα από τότε ότι το κρατίδιο αυτό θα αποτελέσει μια μέρα πόλο έλξης τουρισμού.
Πιο ανατολικά το Πόρτο Ρίκο με δυο ταξίδια, ένα στο Πόνσε στο νότιο μέρος, και μετά από δέκα μήνες στο Σαν Χουάν την πρωτεύουσα στο βόρειο. Αεροπορικό ταξίδι Πόνσε-Σαν Χουάν πάνω από το καταπράσινο κι αυτό νησί. Η Mer… Ecch…με τους «κρίκους» στο χέρι…
Ακολουθεί το «περιδέραιο» των Μικρών Αντίλλων, όπως Παρθένοι Νήσοι κ.α, κάθε νησάκι και κρατίδιο μέχρι της ακτές της Βενεζουέλας.
Μπαίνουμε στην Καραϊβική διαμέσου του στενού Αϊτής και Κούβας. Διακρίνουμε το Γουαντανάμο που τώρα το ξέρει όλος ο κόσμος. Οι κεραίες, οι εγκαταστάσεις της αμερικάνικης βάσεις ξεχωρίζουν.
Καραϊβική θάλασσα ο παράδεισος της κρουαζιέρας. Οργανωμένα τα νησάκια τουριστικά, προσφέρει ξεχωριστό προϊόν το καθένα, οι αποστάσεις που τα χωρίζουν μικρές. Όλα όμως έχουν ένα κοινό γνώρισμα. Τη musica Latina και το χορό. Κάτω από σταθερές κλιματολογικές συνθήκες, το αεράκι της Καραϊβικής να μετριάζει τη ζέστη, νύχτες τροπικές, νύχτες όνειρο.
Βλέπουμε από μακριά τα φώτα του Santiago de Cuba. To δεύτερο λιμάνι του νησιού που σε κάθε ταξίδι ερχόμασταν. Με τα περήφανα ιστορικά βουνά της Sieras Maestra από όπου ο Φιντέλ με τον Τσε και τους συντρόφους τους ξεκίνησαν τη επανάσταση. Γεμάτο από μνημεία ηρώων επαναστατών σήμερα. Ακολουθούμε να νότια παράλια της Κούβας, το Cienfuegos βρίσκεται στο μέσο και λίγο προς τα δυτικά. Φτάνουμε κοντά σε μια καταπράσινη ορεινή ακτή και σταματάμε να πάρουμε τον πλοηγό. Μπροστά μας δεν βλέπουμε ούτε λιμάνι, ούτε κάποιο κτίριο παρά μόνο βουνά και πράσινο. Με μικρή ταχύτητα πλησιάζουμε προς το πράσινο ερημικό τοπίο. Παρουσιάζεται μπροστά μας μια μικρή είσοδος ενός κόλπου και δεξιά της εισόδου βρίσκεται ένα φανταστικό κάστρο. Μπαίνουμε στον κόλπο που είναι σαν μεγάλη λίμνη, γύρω του καταλήγουν πράσινα βουνά και στο βάθος βρίσκεται το λιμάνι.
