psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.094
- Likes
- 45.323
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Peru, Japan, Iceland
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Πιστεύεις στα σημάδια; (οι πρώτες συζητήσεις)
- Ο μεγάλος σχεδιασμός της εκδρομής
- Έφτασ’ η μέρα
- Good Morning New York
- Απ’ τον ουρανό στις δυο ρόδες…
- Νύχτα, μέχρι …όσο πάει
- Φύγαμε για Louisiana
- Good morning NOLA
- Laissez les bon temps rouler (Ένα ατέλειωτο Party)
- Στο πάρκο, το μνημείο & την Mid-City
- WELCOME TO, NBA JAM!
- Στην απέναντι όχθη
- Goodbye Big Easy city
- Back to Big Apple
- Πλέοντας το Manhattan
- Αμέρικα ήταν και πάει…
- Απολογισμός – σύνοψη
Ο μεγάλος σχεδιασμός της εκδρομής
Εδώ είχαμε δουλίτσα κακά τα ψέματα. Δε πηγαίναμε Ευρώπη, είχαμε πολλά διαδικαστικά, λίγο χρόνο μέχρι το ταξίδι και περιορισμένες ημέρες εκεί (8 στο σύνολο) προκειμένου να μας βγει οικονομικά, προσπαθώντας να χωρέσουμε ό,τι χωράει και να τα συνδυάσουμε όλα όπως πρέπει.
Το πλέον εύκολο αποδείχτηκε πως ήταν το εισιτήριο με την τιμή της Turkish για πτήση μετ’ επιστροφής από Θεσσαλονίκη και εξαιρετικά βολικές ώρες να βγαίνει λίγο επάνω από τα 450€ μέσω skyscanner και κράτηση από τρίτο γραφείο με το όνομα smartfares. Μυαλό δε βάζουμε, τουλάχιστον άμα γινόταν πάλι η στραβή ξέρουμε τη λύση (αμφισβήτηση), η τιμή όμως δεν έπαυε να είναι μεγάλο δέλεαρ για Αμερική με σοβαρή εταιρεία. Επιπλέον η χρυσή κάρτα της συμμαχίας Star Alliance του Νίκου θα μας έκανε το ταξίδι βολικότερο.
Το δεύτερο που έπρεπε να τσεκάρουμε άμεσα ήταν οι εσωτερικές πτήσεις, μιας και έπρεπε να κλείσουν νωρίς βάσει τιμής και διαθεσιμότητας. Ευτυχώς αεροπορικές και αεροδρόμια υπάρχουν μπόλικα στη Νέα Υόρκη, πράγμα που μας έδινε τη δυνατότητα να ελιχθούμε, οι καλύτερες όμως περιπτώσεις ήταν και πάλι από το JFK.
- American Airlines ή Delta θέλω φίλε αποκλειστικά, δηλαδή τι, πιο μάγκας είναι ο Clooney στο “Up in the air”, πιο πλούσιος ή πιο ωραίος; Πάντως πιο ψηλός δεν είναι σίγουρα.
Με αυτά τα πολύ σοβαρά επιχειρήματα μου, πίνοντας μπυρίτσες στην προκυμαία της Gżira στη Μάλτα την ίδια ώρα που ο Νίκος ήταν πάνω από το laptop στο σπίτι του κάνοντας έρευνα (δίκαιο) μιλώντας με βιντεοκλήση, προχωρήσαμε σε κράτηση μέσω της Delta τελικά και τιμή 170€ μετ’ επιστροφής για το αεροδρόμιο LSU της Νέας Ορλεάνης.
Όλα αυτά εν τω μεταξύ ενώ είχαμε προσπαθήσει να χωρέσουμε κι ένα βραδάκι στο Nashville, κάτι που όμως ήταν απαγορευτικό βάσει των λίγων ημερών της εκδρομής, έτσι καταλήξαμε στο πρόγραμμα διανυκτερεύσεων 2-4-1 (Ν.Υόρκη-Ν.Ορλεάνη-Ν.Υόρκη), ξεκινώντας άμεσα το διάβασμα.
Διαμονή λέει στη Νέα Υόρκη, χα. ΧΑ - ΧΑ – ΧΑ. Τι να σας πω που τα ξέρετε ήδη, οι τιμές ήταν εξωφρενικές παρόλο που πέφταμε σε λιγότερο τουριστικό μήνα, η μεταcovid περίοδος είναι τραγελαφική, με τιμές τύπου 50€ το κρεββάτι σε hostel. Ρε καθήστε καλά ρε, τι νομίζετε ότι είστε;
Εξαντλητικό ψάξιμο λοιπόν στις πλατφόρμες και διάβασμα τις ιστορίες (όπως η καταπληκτική της @evaT , του @manosmarka , του @nasos_traveler και άλλων) για να καταλάβω που πρέπει να μείνουμε στο Manhattan, μιας και η σύντομη διαμονή μας δεν επέτρεπε κάτι άλλο. Ευτυχώς τσίμπησα δύο προσφορές της booking με άμεση εξόφληση για δίκλινο δωμάτιο σε ξενοδοχείο, επιστρέφοντας στην πλατφόρμα που με είχε ψιλοαπογοητεύσει τελευταία.
Τις δύο πρώτες μέρες επιλέχθηκε ως τόπος διαμονής το Midtown Manhattan δίπλα στην περιοχή του Chelsea και το Heritage Hotel New York City με τιμή 130€/βράδυ, και για την τελευταία ημέρα το Lower Manhattan και η περιοχή Financial District, με την επιλογή του ξενοδοχείου The Wall Street Inn σε τιμή 150€ με πρωινό. Πολύ καλό το δεύτερο, μετριότητα το πρώτο αλλά σε εξαιρετική περιοχή.
Στη Νέα Ορλεάνη τα πράγματα ήταν εύκολα, με τη διαφορά τιμής να είναι εμφανέστατη, όχι βέβαια πολύ χαμηλή. Το India House Hostel και οι εικόνες του που παρέπεμπαν σε περασμένες δεκαετίες μας έκανε από την πρώτη στιγμή το κλικ, παρόλο που βρισκόταν στην περιοχή Mid-City, λίγο μακριά δηλαδή από το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Τιμή 310€ εδώ για 4 νύχτες διαμονής σε ιδιωτικό δωμάτιο με μπάνιο.
Είχαμε τις πτήσεις, είχαμε τις διαμονές, έπρεπε από το σημείο αυτό και μετά ν’ αρχίσουμε να οργανώνουμε τα υπόλοιπα του ταξιδιού με μεγάλο ψάξιμο, από τα διαδικαστικά, ως τα αξιοθέατα για τα οποία λίγα κάναμε εκ των προτέρων κράτηση (στη Νέα Υόρκη) μέσω των προσφορών γι’ αξιοθέατα της booking, καθώς επίσης και για τα εισιτήρια θεάματος στη Νέα Ορλεάνη, αλλά γι’ αυτά θ’ αναφερθώ στα επιμέρους κεφάλαια, για να μη βγει τεράστιο αυτό που διαβάζετε. Το μόνο που οφείλω να επισημάνω είναι πως αξίζει η προ-κράτηση, γιατί πέρα από την έκπτωση που λαμβάνει κανείς γλιτώνει πολλές φορές και τον ανάλογο φόρο.
Ξεκινώντας απ’ το έγγραφο ESTA λοιπόν που όλοι έχουμε ακούσει και θεωρείται απαραίτητο για όσους εισέρχονται στις ΗΠΑ, κάναμε τη διαδικασία στο επίσημο site χωρίς να είμαστε πολύ σίγουροι, μιας και υπήρχε η προ πενταετίας επίσκεψη στην Κούβα. Ναι μεν δεν αναφέρεται στις «επικίνδυνες» όπως θεωρεί η Αμερική χώρες (Iran, Iraq, Sudan, Syria, Libya, Somalia, Yemen) αλλά υπήρχε μια θολούρα στην πληροφόρηση που δε μπορούσε να ξεδιαλύνει εύκολα, ούτε από τον επίσημο φορέα όπου απευθυνθήκαμε, εν προκειμένω η πρεσβεία. Αποφασίσαμε λοιπόν από κοινού να προχωρήσουμε έτσι, έχοντας ήδη καινούρια διαβατήρια στα χέρια μας χωρίς τις παλαιότερες σφραγίδες, πληρώνοντας το αντίτιμο των 21$ μέσω paypal, κι ότι είναι να γίνει ας γίνει. Τσάμπα το άγχος όπως αποδείχτηκε, μιας και έμαθα χειρότερα περιστατικά πρόσβασης στη χώρα, ωστόσο με τους παρανοϊκούς σε κάτι τέτοια Αμερικανούς δε μπορείς να ‘σαι σίγουρος έως τη τελευταία στιγμή.
Άκρως απαραίτητη κι ευτυχώς αχρείαστη ήταν και η ασφάλεια υγείας που κάναμε μέσω Anytime, κόστους 35€ έκαστος, μιας και δε θέλαμε να μάθουμε τι θα γινόταν αν στράβωνε κάτι. Σας παραπέμπω ξανά στην ιστορίας της @evaT για να καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ.
Για τις οικονομικές συναλλαγές που ήταν καθαρά για τα έξοδα μας μιας και όλα τα υπόλοιπα ήταν προπληρωμένα είχαμε αποφασίσει να κινηθούμε με Revolut και 100$ έκαστος σε μετρητά, τα οποία τελικά δεν έφτασαν και αναγκαστήκαμε να βγάλουμε άλλα τόσα.
Ένα ακόμα ζήτημα που μας απασχόλησε ήταν αυτό της ιντερνετικής κάλυψης, άκρως απαραίτητης πλέον σε ταξίδια. Τα κινητά μας δεν υποστηρίζουν esim, οι πάροχοι της Αμερικής δεν υποστηρίζουν Xiaomi, οπότε εκ των πραγμάτων καταλήξαμε σε δύο εταιρείες (h2o wireless & Lycamobile) που μας έκαναν τη ζωή δύσκολη. Η μεν πρώτη δεν έστελνε την παραγγελία σε ξενοδοχεία παρά μόνο σε ιδιώτες (!) η δεύτερη από την άλλη δεν έκανε δεκτή την πληρωμή με καμία τραπεζική κάρτα. Να ναι καλά η εταιρεία που εργάζομαι που έδωσε τελικά τη λύση, αφήνοντας με να έχω το εταιρικό νούμερο ενεργό για ναμε βρίσκουν όποτε θέλουν και να δουλεύω μπορώ να κινούμαι άνετα, επωμιζόμενη το κόστος των 13,5€ + ΦΠΑ/ ημέρα. Μέσω του hotspot βολευτήκαμε και οι δύο, οπότε τέλος καλό.
Επιβεβλημένη επίσης ήταν και η αγορά ενός αντάπτορα ρεύματος από US σε EU για τη φόρτιση των συσκευών όπως αυτός της φωτογραφίας κόστους 3.60€ , αν και στο αεροπλάνο της Turkish για όσους θέλουν να φορτίσουν laptop χρειάζεται κι ένας UK σε EU.
Τέλος, δεδομένης της κούρασης που τυχόν θα κουβαλούσαμε αλλά κι ακόμα μιας προσφοράς μεταφοράς της booking στα 50€, κάναμε κράτηση κι ενός transfer από το αεροδρόμιο JFK έως το ξενοδοχείο μας στο Midtown Manhattan κατά την άφιξη μας στη χώρα.
Το μόνο που έμενε ήταν το ενδελεχές ψάξιμο των πόλεων και των αξιοθέατων τους, μ’ εμένα να ρίχνω το βάρος στη Νέα Υόρκη και τον Νίκο στη Νέα Ορλεάνη. Πέρα από την ιστορία που σας προανέφερα, την κατάλληλη στιγμή ήρθε και η βοήθεια της @zoi που γνώρισα στην εκδήλωση κοπής πίτας της Θεσσαλονίκης, με τις πολύ χρήσιμες γνώσεις της να μας βοηθούν σημαντικά το ταξίδι μας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ κι από εδώ.
Ήμασταν απόλυτα έτοιμοι γι’ Αμέρικα!
Εδώ είχαμε δουλίτσα κακά τα ψέματα. Δε πηγαίναμε Ευρώπη, είχαμε πολλά διαδικαστικά, λίγο χρόνο μέχρι το ταξίδι και περιορισμένες ημέρες εκεί (8 στο σύνολο) προκειμένου να μας βγει οικονομικά, προσπαθώντας να χωρέσουμε ό,τι χωράει και να τα συνδυάσουμε όλα όπως πρέπει.
Το πλέον εύκολο αποδείχτηκε πως ήταν το εισιτήριο με την τιμή της Turkish για πτήση μετ’ επιστροφής από Θεσσαλονίκη και εξαιρετικά βολικές ώρες να βγαίνει λίγο επάνω από τα 450€ μέσω skyscanner και κράτηση από τρίτο γραφείο με το όνομα smartfares. Μυαλό δε βάζουμε, τουλάχιστον άμα γινόταν πάλι η στραβή ξέρουμε τη λύση (αμφισβήτηση), η τιμή όμως δεν έπαυε να είναι μεγάλο δέλεαρ για Αμερική με σοβαρή εταιρεία. Επιπλέον η χρυσή κάρτα της συμμαχίας Star Alliance του Νίκου θα μας έκανε το ταξίδι βολικότερο.
Το δεύτερο που έπρεπε να τσεκάρουμε άμεσα ήταν οι εσωτερικές πτήσεις, μιας και έπρεπε να κλείσουν νωρίς βάσει τιμής και διαθεσιμότητας. Ευτυχώς αεροπορικές και αεροδρόμια υπάρχουν μπόλικα στη Νέα Υόρκη, πράγμα που μας έδινε τη δυνατότητα να ελιχθούμε, οι καλύτερες όμως περιπτώσεις ήταν και πάλι από το JFK.
- American Airlines ή Delta θέλω φίλε αποκλειστικά, δηλαδή τι, πιο μάγκας είναι ο Clooney στο “Up in the air”, πιο πλούσιος ή πιο ωραίος; Πάντως πιο ψηλός δεν είναι σίγουρα.
Με αυτά τα πολύ σοβαρά επιχειρήματα μου, πίνοντας μπυρίτσες στην προκυμαία της Gżira στη Μάλτα την ίδια ώρα που ο Νίκος ήταν πάνω από το laptop στο σπίτι του κάνοντας έρευνα (δίκαιο) μιλώντας με βιντεοκλήση, προχωρήσαμε σε κράτηση μέσω της Delta τελικά και τιμή 170€ μετ’ επιστροφής για το αεροδρόμιο LSU της Νέας Ορλεάνης.
Όλα αυτά εν τω μεταξύ ενώ είχαμε προσπαθήσει να χωρέσουμε κι ένα βραδάκι στο Nashville, κάτι που όμως ήταν απαγορευτικό βάσει των λίγων ημερών της εκδρομής, έτσι καταλήξαμε στο πρόγραμμα διανυκτερεύσεων 2-4-1 (Ν.Υόρκη-Ν.Ορλεάνη-Ν.Υόρκη), ξεκινώντας άμεσα το διάβασμα.
Διαμονή λέει στη Νέα Υόρκη, χα. ΧΑ - ΧΑ – ΧΑ. Τι να σας πω που τα ξέρετε ήδη, οι τιμές ήταν εξωφρενικές παρόλο που πέφταμε σε λιγότερο τουριστικό μήνα, η μεταcovid περίοδος είναι τραγελαφική, με τιμές τύπου 50€ το κρεββάτι σε hostel. Ρε καθήστε καλά ρε, τι νομίζετε ότι είστε;
Εξαντλητικό ψάξιμο λοιπόν στις πλατφόρμες και διάβασμα τις ιστορίες (όπως η καταπληκτική της @evaT , του @manosmarka , του @nasos_traveler και άλλων) για να καταλάβω που πρέπει να μείνουμε στο Manhattan, μιας και η σύντομη διαμονή μας δεν επέτρεπε κάτι άλλο. Ευτυχώς τσίμπησα δύο προσφορές της booking με άμεση εξόφληση για δίκλινο δωμάτιο σε ξενοδοχείο, επιστρέφοντας στην πλατφόρμα που με είχε ψιλοαπογοητεύσει τελευταία.
Τις δύο πρώτες μέρες επιλέχθηκε ως τόπος διαμονής το Midtown Manhattan δίπλα στην περιοχή του Chelsea και το Heritage Hotel New York City με τιμή 130€/βράδυ, και για την τελευταία ημέρα το Lower Manhattan και η περιοχή Financial District, με την επιλογή του ξενοδοχείου The Wall Street Inn σε τιμή 150€ με πρωινό. Πολύ καλό το δεύτερο, μετριότητα το πρώτο αλλά σε εξαιρετική περιοχή.
Στη Νέα Ορλεάνη τα πράγματα ήταν εύκολα, με τη διαφορά τιμής να είναι εμφανέστατη, όχι βέβαια πολύ χαμηλή. Το India House Hostel και οι εικόνες του που παρέπεμπαν σε περασμένες δεκαετίες μας έκανε από την πρώτη στιγμή το κλικ, παρόλο που βρισκόταν στην περιοχή Mid-City, λίγο μακριά δηλαδή από το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Τιμή 310€ εδώ για 4 νύχτες διαμονής σε ιδιωτικό δωμάτιο με μπάνιο.
Είχαμε τις πτήσεις, είχαμε τις διαμονές, έπρεπε από το σημείο αυτό και μετά ν’ αρχίσουμε να οργανώνουμε τα υπόλοιπα του ταξιδιού με μεγάλο ψάξιμο, από τα διαδικαστικά, ως τα αξιοθέατα για τα οποία λίγα κάναμε εκ των προτέρων κράτηση (στη Νέα Υόρκη) μέσω των προσφορών γι’ αξιοθέατα της booking, καθώς επίσης και για τα εισιτήρια θεάματος στη Νέα Ορλεάνη, αλλά γι’ αυτά θ’ αναφερθώ στα επιμέρους κεφάλαια, για να μη βγει τεράστιο αυτό που διαβάζετε. Το μόνο που οφείλω να επισημάνω είναι πως αξίζει η προ-κράτηση, γιατί πέρα από την έκπτωση που λαμβάνει κανείς γλιτώνει πολλές φορές και τον ανάλογο φόρο.
Ξεκινώντας απ’ το έγγραφο ESTA λοιπόν που όλοι έχουμε ακούσει και θεωρείται απαραίτητο για όσους εισέρχονται στις ΗΠΑ, κάναμε τη διαδικασία στο επίσημο site χωρίς να είμαστε πολύ σίγουροι, μιας και υπήρχε η προ πενταετίας επίσκεψη στην Κούβα. Ναι μεν δεν αναφέρεται στις «επικίνδυνες» όπως θεωρεί η Αμερική χώρες (Iran, Iraq, Sudan, Syria, Libya, Somalia, Yemen) αλλά υπήρχε μια θολούρα στην πληροφόρηση που δε μπορούσε να ξεδιαλύνει εύκολα, ούτε από τον επίσημο φορέα όπου απευθυνθήκαμε, εν προκειμένω η πρεσβεία. Αποφασίσαμε λοιπόν από κοινού να προχωρήσουμε έτσι, έχοντας ήδη καινούρια διαβατήρια στα χέρια μας χωρίς τις παλαιότερες σφραγίδες, πληρώνοντας το αντίτιμο των 21$ μέσω paypal, κι ότι είναι να γίνει ας γίνει. Τσάμπα το άγχος όπως αποδείχτηκε, μιας και έμαθα χειρότερα περιστατικά πρόσβασης στη χώρα, ωστόσο με τους παρανοϊκούς σε κάτι τέτοια Αμερικανούς δε μπορείς να ‘σαι σίγουρος έως τη τελευταία στιγμή.
Άκρως απαραίτητη κι ευτυχώς αχρείαστη ήταν και η ασφάλεια υγείας που κάναμε μέσω Anytime, κόστους 35€ έκαστος, μιας και δε θέλαμε να μάθουμε τι θα γινόταν αν στράβωνε κάτι. Σας παραπέμπω ξανά στην ιστορίας της @evaT για να καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ.
Για τις οικονομικές συναλλαγές που ήταν καθαρά για τα έξοδα μας μιας και όλα τα υπόλοιπα ήταν προπληρωμένα είχαμε αποφασίσει να κινηθούμε με Revolut και 100$ έκαστος σε μετρητά, τα οποία τελικά δεν έφτασαν και αναγκαστήκαμε να βγάλουμε άλλα τόσα.
Ένα ακόμα ζήτημα που μας απασχόλησε ήταν αυτό της ιντερνετικής κάλυψης, άκρως απαραίτητης πλέον σε ταξίδια. Τα κινητά μας δεν υποστηρίζουν esim, οι πάροχοι της Αμερικής δεν υποστηρίζουν Xiaomi, οπότε εκ των πραγμάτων καταλήξαμε σε δύο εταιρείες (h2o wireless & Lycamobile) που μας έκαναν τη ζωή δύσκολη. Η μεν πρώτη δεν έστελνε την παραγγελία σε ξενοδοχεία παρά μόνο σε ιδιώτες (!) η δεύτερη από την άλλη δεν έκανε δεκτή την πληρωμή με καμία τραπεζική κάρτα. Να ναι καλά η εταιρεία που εργάζομαι που έδωσε τελικά τη λύση, αφήνοντας με να έχω το εταιρικό νούμερο ενεργό για να
Επιβεβλημένη επίσης ήταν και η αγορά ενός αντάπτορα ρεύματος από US σε EU για τη φόρτιση των συσκευών όπως αυτός της φωτογραφίας κόστους 3.60€ , αν και στο αεροπλάνο της Turkish για όσους θέλουν να φορτίσουν laptop χρειάζεται κι ένας UK σε EU.
Τέλος, δεδομένης της κούρασης που τυχόν θα κουβαλούσαμε αλλά κι ακόμα μιας προσφοράς μεταφοράς της booking στα 50€, κάναμε κράτηση κι ενός transfer από το αεροδρόμιο JFK έως το ξενοδοχείο μας στο Midtown Manhattan κατά την άφιξη μας στη χώρα.
Το μόνο που έμενε ήταν το ενδελεχές ψάξιμο των πόλεων και των αξιοθέατων τους, μ’ εμένα να ρίχνω το βάρος στη Νέα Υόρκη και τον Νίκο στη Νέα Ορλεάνη. Πέρα από την ιστορία που σας προανέφερα, την κατάλληλη στιγμή ήρθε και η βοήθεια της @zoi που γνώρισα στην εκδήλωση κοπής πίτας της Θεσσαλονίκης, με τις πολύ χρήσιμες γνώσεις της να μας βοηθούν σημαντικά το ταξίδι μας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ κι από εδώ.
Ήμασταν απόλυτα έτοιμοι γι’ Αμέρικα!
