Sassenach77
Member
- Μηνύματα
- 8.102
- Likes
- 24.262
- Επόμενο Ταξίδι
- Ελλάδα
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γη του Πυρός
Ημέρα 7η – 10 Νοεμβρίου
Μέρος 3ο
Brasov
Το Μπρασόβ είναι χτισμένο στη σκιά του βουνού Τάμπα. Ιδρύθηκε το 1211 απο Τεύτονες ιππότες και υπήρξε μία από τις επτά οχυρωμένες σαξονικές πόλεις της Τρανσυλβανίας. Τα κτίρια, οι εκκλησίες και τα χρώματα της, ακόμα και οι μικρές λεπτομέρειες στις συνήθειες των κατοίκων της, όπως οι γλάστρες με τα λουλούδια έξω από τα παράθυρα των καλοδιατηρημένων σπιτιών τους, δημιουργούν μια ζεστή ατμόσφαιρα για τον επισκέπτη. Οι κάτοικοι της γύρω περιοχής είναι γνωστοί για τα θαυμάσια κεντήματά τους, αλλά και για τις ζωγραφικές παραστάσεις που δημιουργούν πάνω στο γυαλί και το ξύλο.
Η αρχιτεκτονική δομή και ταυτότητα του Μπρασόβ αντικατοπτρίζεται πλήρως στη πλατεία του Συμβουλίου και στα κτίρια που την περιτριγυρίζουν. Χτισμένη στη καρδιά της μεσαιωνικής πόλης, αποτέλεσε για αιώνες την αγορά του Μπρασόβ και το οικονομικό-πολιτικό του κέντρο. Η πλακόστρωτη επιφάνεια της, σε "προκαλεί" να την περπατήσεις και να ξεκουραστείς στις γωνιές και στα καφέ που την περιτριγυρίζουν.
***
Μπήκαμε στη πόλη γύρω στις 13:00 και κατευθυνθήκαμε "καρφί" προς τα τείχη της πόλης όπου βρίσκεται και το τελεφερίκ. Παρκάραμε, καθώς είχαμε πληρώσει για 24ωρο πάρκινγκ, και ξεκινήσαμε με τα πόδια να φτάσουμε στο τελεφερίκ. Πάνω από το κεφάλι μας βλέπαμε τη "χολιγουντιανού" τύπου επιγραφή με το όνομα της πόλης. Για να πώ την αλήθεια, αυτές οι κιτσαρίες δεν με συγκινούν καθόλου….το μόνο που ποθούσα εκείνη τη στιγμή ήταν να δώ τη πανοραμική θέα του Μπρασόβ, να δώ το παλιό οχυρό και να κάνω βόλτα στο βουνό παρέα με τις αρκούδες
Φτάνουμε λοιπόν, στο τελεφερίκ και αντιλαμβάνομαι ότι δεν υπάρχει καθόλου κινητικότητα
Σκέφτομαι ότι είναι τέτοια η εποχή, που μπορεί να μην έχει και πολύ κίνηση!... Ανεβαίνουμε πάνω και βλέπουμε δύο κυρίους να κάθονται αραχτοί. Μόλις μας είδαν σηκώνεται ο ένας και μας λέει κάτι στα ρουμάνικα. Δεν κατάλαβα τίποτα από ότι είπε, αλλά δεν μου άρεσε το αρνητικό γνέψιμο που μας έκανε
Εκείνη τη στιγμή έρχονται δύο ακόμα άτομα, ρουμάνοι ήταν και μιλάνε μαζί τους. Ρωτάμε εμείς στα αγγλικά, γιατί δεν μπορούμε να ανέβουμε; Και ένα από τα δύο παιδιά μας λύνει τη απορία: Το τελεφερίκ είναι κλειστό για συντήρηση και θα ανοίξει στις 15 Δεκεμβρίου....Τα νεύρα μου

Π: Μόνο με το τελεφερίκ μπορούμε να ανέβουμε;
Ε: Όχι! Υπάρχει και ένα δρομάκι κοντά στο προμαχώνα των Υφαντών, που οδηγεί στη κορυφή του βουνού.
Π: Γιατί δεν ανεβαίνουμε τότε με τα πόδια;
Ε: Γιατί η ώρα είναι 13:30 και θέλουμε ένα 4ωρο στο νερό, για να ανέβουμε και να κατέβουμε. Εκεί πάνω βρίσκεται και το παλιό οχυρό της πόλης! Θα νυχτώσει όταν θα κατεβαίνουμε, και φυσικά δεν θα δούμε όλα τα άλλα που έχω στο πρόγραμμα…
Θέλεις να ανέβουμε; Πάντως φακό έχω πάρει μαζί μου και είναι στο αυτοκίνητο!
Π: Σωστά! Πάμε να φύγουμε, την επόμενη φορά!
Ε: Εγώ σήμερα θέλω…


Είχα ξενερώσει τελείως!!!
Και όταν ξενερώνω εγώ δεν αστειεύομαι….όλη την υπόλοιπη μέρα ήμουν άκεφη και δεν είχα όρεξη για τίποτα! Τώρα με ενοχλούσε ακόμα πιο πολύ η χολιγουντιανή κιτσαρία που διαφήμιζε τη πόλη και κάθε φορά που γυρνούσα το κεφάλι μου προς το βουνό και το έβλεπα, "πετούσα" και ένα σιχτίρισμα…
Ο αδερφός μου με είχε παρατήσει, όσο εγώ έκλαιγα τη μοίρα μου και ξεναγούσε τον εαυτό του στους προμαχώνες των τειχών. Εγώ θέλοντας να πάω τουαλέτα πρίν φύγουμε, βρίσκω ότι υπάρχουν εκεί κοντά δημόσιες τουαλέτες. Πάω να μπώ και μου λέει ένας κύριος ότι θέλει ένα Lei…
Ναι, τον σιχτίρισα και αυτόν, πλήρωσα το Lei που ήθελε και φεύγοντας, του είπα και ευχαριστώ!...Δεν μου έφταιγε ο άνθρωπος σε τίποτα 
Κατεβαίνοντας για να βρώ τον αδερφό μου έκανα και εγώ ένα πέρασμα από τους πύργους:
Ο Πύργος των Τεχνών
Ο Πύργος των Ξυλουργών
Τα τείχη που περικλείουν τη παλιά πόλη και ένας χάρτης της παλιάς πόλης
Έτσι άδοξα λοιπόν, τελείωσε η προσπάθεια μου να κάνω πεζοπορία στο βουνό Τάμπα….μου έμεινε άλλο ένα απωθημένο!
****
Παίρνουμε το αυτοκίνητο για να μπούμε μέσα στη πόλη. Το αφήνουμε σε ένα πάρκινγκ εντός της παλιάς πόλης και ξεκινάμε να βρούμε αυτόν τον περιβόητο "Δρόμο Σχοινί"…Μετά από λίγο παίδεμα και κάποιες σβούρες το βρήκαμε, αν και μας άρεσε η βόλτα μέσα στα στενά και τους δρόμους της πόλης!
Ο δρόμος Σχοινί-Strada Sforii θεωρείται σημαντικό αξιοθέατο της πόλης. Έχει 1,3μ πλάτος και είναι ο στενότερος δρόμος του Μπρασόβ. Λένε ότι ίσως είναι ο στενότερος δρόμος της Ευρώπης….Εγώ πάλι λέω….τρίχες! Αν κάποιος έχει κάνει βόλτα στη Μονεμβασιά θα βρεί και πιο στενά δρομάκια και στο κάτω κάτω το χωριό μου είναι γεμάτο τέτοια στενάδια! Είναι μία πόλη με μεγάλη ιστορία και κάποιοι θέλησαν να προσθέσουν ένα ακόμα "αξιοθέατο" με μεγάλη αποτυχία κατά τη γνώμη μου

Αυτό που είναι ωραίο γενικά στη πόλη, είναι η βόλτα στους δρόμους της παλιάς πόλης!
Στη επόμενη φώτο, στο βάθος του δρόμου φαίνεται η Πύλη του Σκέι. Ανεγέρθη το 1827 και ήταν η μόνη πύλη, που είχαν δικαίωμα οι Ρουμάνοι να χρησιμοποιήσουν, αφού απαγορεύονταν να εισέλθουν από τις άλλες τρείς. Η αρχιτεκτονική της δομή είναι αρκετά κλασική και απλή. Στις δύο άκρες της υπάρχουν θολωτά ανοίγματα για τους πεζούς και στο κέντρο δεσπόζει το κυρίως άνοιγμα, από το οποίο περνάνε τα οχήματα. Είχαμε περάσει τόσες φορές από αυτή τη πύλη και το προηγούμενο απόγευμα και τη σημερινή μέρα, αλλά δεν έχω ούτε μία φώτο της προκοπής
****
Μαύρη Εκκλησία
Σε μικρή απόσταση από τη κεντρική πλατεία βρίσκεται η Μαύρη Εκκλησία. Είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης και ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα κτίρια της Ρουμανίας. Είναι ο μεγαλύτερος καθολικός ναός από τη Βιέννη έως την Κωνσταντινούπολη. Διαθέτει τη μεγαλύτερη καμπάνα, η οποία ζυγίζει 7 τόνους. Η άψογη αρχιτεκτονική της συμμετρία και το πομπώδες γοτθικό της στυλ, δημιουργούν δέος στον επισκέπτη! Η εκκλησία προεξέχει αρκετά από κάθε κτίριο της πόλης και φαίνεται σαν βράχος μέσα σε μια "θάλασσα" κτιρίων…
Το κτίσιμό της ολοκληρώθηκε το 1477 και έκτοτε έχει υπάρξει μάρτυς της μακράς ιστορίας της πόλης! Ο μύθος την έχει συνδέσει με πολλές και παράξενες ιστορίες, όπως αυτή του 1526, όταν μετά από πλημμύρα, οι κάτοικοι της πόλης υποτίθεται ότι βρήκαν ψάρια στο εσωτερικό της. Σε μία από τις εξωτερικές παραστάδες της νότιας πλευράς υπάρχει ένα παιδί που απεικονίζεται να κοιτάει προς τα κάτω γραπωμένο από τη παραστάδα (αμέσως επόμενη φώτο, μέσα σε κόκκινο κύκλο). Λέγεται ότι ήταν ο ικανότερος μαθητευόμενος του πρωτομάστορα, ο οποίος από ζήλια και φόβο μην του πάρει τη θέση, τον έσπρωξε από τη στέγη της εκκλησίας και σκοτώθηκε. Το πτώμα του το έκρυβε για αρκετό καιρό μέσα στην εκκλησία, μέχρι που ομολόγησε το έγκλημα του και εκτελέστηκε
Πολλές καταστροφές απείλησαν την ύπαρξη της εκκλησίας, όπως η φωτιά του 1689, η οποία έκαψε ένα μεγάλο μέρος της και δημιούργησε το σκούρο χρώμα των τοιχών της, από το οποίο πήρε και το όνομα της…"Biserica Neagra"!
Στο εσωτερικό της υπάρχει μία μεγάλη συλλογή χαλιών, που τα βλέπεις σε όποια μεριά και αν κοιτάξεις! Μετά την μεγάλη πυρκαγιά, η εκκλησία ανακαινίστηκε και πλέον σώζονται μέρη των τοιχογραφιών του 15ου αιώνα. Υπάρχουν και δύο κρύπτες με τάφους επιφανών πολιτών της πόλης. Οι φωτογραφίες στο εσωτερικό απαγορεύονται. Παρόλα αυτά έβγαλα κάποιες φωτογραφίες στη μία από τις δύο κρύπτες
Έξω από την εκκλησία υπάρχει το άγαλμα του Johann Honterus, ο οποίος υπήρξε ο πρωτεργάτης της εισαγωγής του Λουθηρανισμού στη πόλη. Ο Χόντερ είναι γνωστός επίσης και για τη χαρτογραφική του δραστηριότητα στη Ρουμανία
Το εισιτήριο εισόδου είναι 10Lei/ άτομο
***
Βγαίνοντας από τη Μαύρη Εκκλησία, κινηθήκαμε προς τη κεντρική πλατεία και τους πεζόδρομους του ιστορικού κέντρου. Πεινούσαμε, αλλά είχαμε σκοπό να φάμε στη Σινάια, οπότε μία πρόχειρη λύση ήταν να φάμε ένα κομμάτι πίτσα για τον καθένα μας (3Lei~0,7€) και ένα καφέ για μένα (4Lei~0,9€). Δεν έβρεχε και κυκλοφορούσε αρκετός κόσμος. Το τελευταίο που είχαμε να κάνουμε ήταν να ψωνίσουμε τα δώρα μας και τα σουβενίρ μας. Μετά το ξενέρωμα στο τελεφερίκ, δεν είχα διάθεση για άλλες βόλτες….και άλλωστε δεν έφτανε ο χρόνος.
Για να πώ τη αλήθεια, το Μπρασόβ δεν με ξετρέλανε
Δεν έφταιγε το τελεφερίκ, αλλά το ότι ερχόμασταν από την επαρχία! Ξαφνικά πολύς κόσμος….πολλοί τουρίστες, εγχώριοι και μη….πολύ "τυποποίηση"…. Όταν πήραμε το αυτοκίνητο για να φύγουμε από τη πόλη, ένιωσα καλύτερα!...
Επόμενος μας προορισμός ήταν και πάλι η Σινάια. Είχα αφήσει κάποιες εκκρεμότητες εκεί και έπρεπε να τις διευθετήσω
Σειρά είχε λοιπόν το μοναστήρι της Σινάια που δεν είχαμε προλάβει να το δούμε στην αρχή του ταξιδιού. Όταν βγήκαμε από το Μπρασόβ η ώρα ήταν 15:45. Πήραμε τον Ε60, ο οποίος μετα το Predeal μετονομάζεται σε 1. Είχε ξεκινήσει να βρέχει πάλι και στο δρόμο η κίνηση ήταν νορμάλ, ειδικά στο ρεύμα προς Βουκουρέστι. Φτάσαμε πολύ γρήγορα και κατευθυνθήκαμε αμέσως προς το μοναστήρι.
Μοναστήρι Σινάια
Το Μοναστήρι της Σινάια αποτελεί κοιτίδα ίδρυσης της ομώνυμης πόλης! Γύρω από το μοναστήρι χτίστηκαν στην αρχή κάποια αγροτόσπιτα, που αργότερα πλήθυναν, εκσυγχρονίστηκαν και τελικά σχημάτισαν τη σημερινή πόλη. Ιδρυτής του μοναστηριού ήταν ο πρίγκιπας Μιχάη Κατακουζινο, Ο μύθος λέει ότι ο πρίγκιπας άρχισε να το χτίζει όταν γύρισε από προσκύνημα στο όρος Σινά. Ο Καντακουζίνος είχε ενθουσιαστεί τόσο πολύ από το εκεί μοναστήρι, ώστε θέλησε να χτίσει ένα πανομοιότυπο στη χώρα του. Έτσι λοιπόν ονομάστηκε "Σινάια" που αποτελεί τη ρουμάνικη λέξη για το όρος Σινά.
Το μοναστήρι αποτελείτε από δύο τμήματα. Στο κέντρο του καθενός βρίσκεται και μία εκκλησία χτισμένη με βυζαντινά πρότυπα. Η πρώτη εκκλησία που είναι και η πιο παλιά, χτίστηκε το 1695 από τον πρίγκιπα Κατακουζινο, ενώ η δεύτερη που είναι και πιο μεγάλη, χτίστηκε το 1846. Σήμερα το μοναστήρι έχει στην κατοχή του ένα μεγάλο μέρος της συλλογής κοσμημάτων της οικογένειας Κατακουζίνο και μια βιβλιοθήκη με πολύτιμα βιβλία και χειρόγραφα όπως πχ τη πρώτη Βίβλο που είναι γραμμένη στα ρουμάνικα και χρονολογείται από το 1668.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα ωράρια και το κόστος των εισιτηρίων, παραθέτω το επίσημο σάιτ του μοναστηριού http://manastireasinaia.ro/?lang=en
****
Μπήκαμε στο χώρο του μοναστηριού όπου βρίσκεται το μεγάλο νεόκτιστο μοναστήρι. Δεν πληρώσαμε απολύτως τίποτα για να μπούμε μέσα στο μοναστήρι. Το εισιτήριο ισχύει για τους μουσειακούς χώρους του μοναστηριού. Οι φωτογραφίες απαγορεύονται μέσα στο μοναστήρι και αυτή τη φορά δεν μπόρεσα να βγάλω ούτε μία, γιατί είχε αρκετό κόσμο μέσα και δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος είναι επιτηρητής και ποιος δεν είναι. Από άκρη σε άκρη είναι γεμάτο τοιχογραφίες. Δεν υπάρχει ούτε ένα εκατοστό που να μην είναι ζωγραφισμένο!
Κάναμε βόλτα στον εσωτερικό περίβολο…
…έκανα νέες φιλίες με μία χαδιάρα γάτα, η οποία τρίβονταν στα πόδια σου μόλις την πλησίαζες και με έναν παιχνιδιάρη σκυλάκο…
….και στο τέλος κάναμε και μία μικρή βόλτα έξω από το χώρο του μοναστηριού, ώσπου το φώς έπεσε και κινήσαμε για το εστιατόριο που θα τρώγαμε.
***
Το εστιατόριο που αποφασίσαμε να φάμε είναι το Kuib
https://www.tripadvisor.com.gr/Rest...b-Sinaia_Prahova_County_Southern_Romania.html
Ο χώρος ήταν προσεγμένος, αλλά δεν μου άρεσε ο φωτισμός….πολύ κιτρινιάρικος ήταν και το φαγητό δεν το έλεγες τέλειο αλλά ήταν γευστικό!
Παραγγείλαμε τις μπύρες μας και το φαγητό μας και χαλαρώσαμε καθώς η μέρα πια είχε τελειώσει και το μόνο που έμενε ήταν να φτάσουμε στο κατάλυμα μας μετά το φαγητό.
Ο αδερφός μου πήρε κάτι σαν τηγανιά κοτόπουλου με λαχανικά, πασπαλισμένο με τυρί
Και εγώ ψητό κοτόπουλο με κρέμα τυριών στο φούρνο
Πήραμε και δύο σαλάτες
Πληρώσαμε 111Lei ~ 24€ σε μετρητά γιατί θέλαμε να ξοδέψουμε το συνάλλαγμα που μας είχε μείνει.
***
Κατά τις 18:00 και κάτι ξεκινήσαμε για να πάμε στο κατάλυμα μας. Σειρά μου να οδηγήσω. Σταματάμε πρώτα σε ένα βενζινάδικο για να πάρουμε μπύρες, γιατί ξέραμε ότι εκεί που θα πάμε δεν θα βρίσκαμε ούτε "λέπι"….Επόμενη και τελευταία στάση για σήμερα η λίμνη Snagov. Βγήκα στον 1 και μετά το Πλοϊέστι το gps με έβγαλε από τον κεντρικό δρόμο αριστερά προς την λίμνη. Σιγά σιγά εξαφανίστηκαν όλα τα φώτα και εμφανίστηκε ένα παχύ στρώμα ομίχλης….οδηγούσα "Στο δρόμο με τις λεύκες"
Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής κάναμε αστεία στο αυτοκίνητο με παλιές ταινίες και σειρές θρίλερ, όπως "Τζάκ ο αντεροβγάλτης", "Παρασκευή και 13" καθώς ήταν Παρασκευή και 10
, και τη "Λάμψη" του Stephen King! Η διαδρομή ήταν βγαλμένη από ταινία θρίλερ με τόσο ομίχλη και ερημιά που είχε….Μετά απο αρκετή ώρα, που δεν θυμάμαι πόσο ήταν, φτάσαμε σε ένα έρημο ξενοδοχείο, και μας υποδέχτηκε ένας σκύλος που γάβγιζε πραγματικά διαολεμένα 
Το ξενοδοχείο είναι αυτό
https://www.booking.com/hotel/ro/vila-maria-snagov.el.html?aid=357006;label=gog235jc-hotel-XX-ro-vilaNmariaNsnagov-unspec-gr-com-L:el-O:windowsS10-B:chrome-N:yes-S:bo-U:salo-H:s;sid=657bf332f92ce128fb8f4cb822915ec8;sb_price_type=total;type=total&
Ο «σκυλάκος» ευτυχώς ήταν μαντρωμένος, γιατί είμαι σίγουρη ότι δεν θα μπορούσα να τον "φέρω βόλτα" αν ήταν λυμένος…και ανήκε στον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου. Βγήκαμε από το αυτοκίνητο και μας υποδέχτηκε ένας συμπαθής κύριος που δεν κατάφερε ούτε αυτός να ηρεμήσει τον τετράποδο φίλο μας
Μπήκαμε μέσα και στην reception ήρθε μία νεαρή κυρία που ήταν σύζυγος του ιδιοκτήτη. Τότε ήταν που γύρισε ο ιδιοκτήτης και μας είπε στα Ελληνικά….
Ξ: Μπορείτε να μιλάτε στα Ελληνικά, γνωρίζω Ελληνικά!
Όχι, δεν ήταν Έλληνας, αλλα είχε τρέλα με την εκμάθηση ξένων γλωσσών και γνώριζε και Ελληνικά, τα οποία τα μιλούσε πάρα πολύ καλά!!! Στο booking το έγραφε αλλά δεν περίμενα ένας Ρουμάνος να μιλάει τόσο καλά Ελληνικά
Πιάσαμε μία μικρή κουβέντα για τη ζωή του, μας είπε ότι έχει δουλέψει κάποια χρόνια στην Ελλάδα (έτσι εξηγούνταν το γεγονός ότι ήξερε τόσο καλά Ελληνικά), μετά μιλήσαμε για το ταξίδι μας, μας ρώτησε αν θέλουμε να μας κάνουν πρωινό την άλλη μέρα, γιατί ήμασταν οι μόνοι ένοικοι του ξενοδοχείου εκείνη τη στιγμή! Είχαμε πετύχει το κατάλυμα λίγο πρίν κλείσει για χειμώνα, καθώς η περιοχή γύρω από τη λίμνη είναι παραθεριστικός προορισμός της Ρουμανίας. Το ξενοδοχείο διέθετε πισίνα και κήπο που έφτανε μέχρι τις όχθες της λίμνης. Στο τέλος πληρώσαμε με πιστωτική κάρτα, 48€ χωρίς πρωινό, και μας έδωσαν τα κλειδιά του δωματίου μας. Ήταν ευρύχωρο, καθαρότατο και η θέρμανση στο φούλ!
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση που ένα ξενοδοχείο ήταν ανοιχτό μόνο για εμάς, και όλα λειτουργούσαν στην εντέλεια! Για να πώ την αλήθεια είχα μία αμφιβολία για το ξενοδοχείο, λόγω της τοποθεσίας του και της περιοχής που είναι, ακριβώς επειδή ήταν Νοέμβριος και έλεγα μήπως μας την "κάνουν" οι τύποι και μείνουμε να κοιμόμαστε στο αυτοκίνητο τελευταία μέρα, παρέα με τον Τζακ τον αντεροβγάλτη
Οπότε, όσο ήμασταν στο Μπρασόβ, έκανα ένα τηλέφωνο στο κατάλυμα για να ρωτήσω δήθεν αν δέχονται πιστωτική ή μετρητά και μου είχε απαντήσει αυτός ο κύριος ότι δέχονται πιστωτική, αφού πρώτα με χαιρέτησε στα Ελληνικά. Τότε δεν είχα καταλάβει ότι μιλάει Ελληνικά, γιατί υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που εργάζονται στο τουριστικό τομέα, και γνωρίζουν βασικές φράσεις και λέξεις πολλών γλωσσών
Η διαδρομή που κάναμε εκείνη τη μέρα, είναι η παρακάτω
Ήπιαμε τις μπύρες μας, κάναμε έναν μικρό απολογισμό του ταξιδιού μας, ετοιμαστήκαμε για την αυριανή μας μέρα και μετά πέσαμε για ύπνο!
Η επόμενη μέρα θα ήταν η τελευταία μέρα του ταξιδιού μας και η μέρα αναχώρησης…..
Μέρος 3ο
Brasov

Το Μπρασόβ είναι χτισμένο στη σκιά του βουνού Τάμπα. Ιδρύθηκε το 1211 απο Τεύτονες ιππότες και υπήρξε μία από τις επτά οχυρωμένες σαξονικές πόλεις της Τρανσυλβανίας. Τα κτίρια, οι εκκλησίες και τα χρώματα της, ακόμα και οι μικρές λεπτομέρειες στις συνήθειες των κατοίκων της, όπως οι γλάστρες με τα λουλούδια έξω από τα παράθυρα των καλοδιατηρημένων σπιτιών τους, δημιουργούν μια ζεστή ατμόσφαιρα για τον επισκέπτη. Οι κάτοικοι της γύρω περιοχής είναι γνωστοί για τα θαυμάσια κεντήματά τους, αλλά και για τις ζωγραφικές παραστάσεις που δημιουργούν πάνω στο γυαλί και το ξύλο.

Η αρχιτεκτονική δομή και ταυτότητα του Μπρασόβ αντικατοπτρίζεται πλήρως στη πλατεία του Συμβουλίου και στα κτίρια που την περιτριγυρίζουν. Χτισμένη στη καρδιά της μεσαιωνικής πόλης, αποτέλεσε για αιώνες την αγορά του Μπρασόβ και το οικονομικό-πολιτικό του κέντρο. Η πλακόστρωτη επιφάνεια της, σε "προκαλεί" να την περπατήσεις και να ξεκουραστείς στις γωνιές και στα καφέ που την περιτριγυρίζουν.


***
Μπήκαμε στη πόλη γύρω στις 13:00 και κατευθυνθήκαμε "καρφί" προς τα τείχη της πόλης όπου βρίσκεται και το τελεφερίκ. Παρκάραμε, καθώς είχαμε πληρώσει για 24ωρο πάρκινγκ, και ξεκινήσαμε με τα πόδια να φτάσουμε στο τελεφερίκ. Πάνω από το κεφάλι μας βλέπαμε τη "χολιγουντιανού" τύπου επιγραφή με το όνομα της πόλης. Για να πώ την αλήθεια, αυτές οι κιτσαρίες δεν με συγκινούν καθόλου….το μόνο που ποθούσα εκείνη τη στιγμή ήταν να δώ τη πανοραμική θέα του Μπρασόβ, να δώ το παλιό οχυρό και να κάνω βόλτα στο βουνό παρέα με τις αρκούδες




Φτάνουμε λοιπόν, στο τελεφερίκ και αντιλαμβάνομαι ότι δεν υπάρχει καθόλου κινητικότητα

Π: Μόνο με το τελεφερίκ μπορούμε να ανέβουμε;
Ε: Όχι! Υπάρχει και ένα δρομάκι κοντά στο προμαχώνα των Υφαντών, που οδηγεί στη κορυφή του βουνού.
Π: Γιατί δεν ανεβαίνουμε τότε με τα πόδια;
Ε: Γιατί η ώρα είναι 13:30 και θέλουμε ένα 4ωρο στο νερό, για να ανέβουμε και να κατέβουμε. Εκεί πάνω βρίσκεται και το παλιό οχυρό της πόλης! Θα νυχτώσει όταν θα κατεβαίνουμε, και φυσικά δεν θα δούμε όλα τα άλλα που έχω στο πρόγραμμα…
Π: Σωστά! Πάμε να φύγουμε, την επόμενη φορά!
Ε: Εγώ σήμερα θέλω…



Είχα ξενερώσει τελείως!!!
Ο αδερφός μου με είχε παρατήσει, όσο εγώ έκλαιγα τη μοίρα μου και ξεναγούσε τον εαυτό του στους προμαχώνες των τειχών. Εγώ θέλοντας να πάω τουαλέτα πρίν φύγουμε, βρίσκω ότι υπάρχουν εκεί κοντά δημόσιες τουαλέτες. Πάω να μπώ και μου λέει ένας κύριος ότι θέλει ένα Lei…



Κατεβαίνοντας για να βρώ τον αδερφό μου έκανα και εγώ ένα πέρασμα από τους πύργους:
Ο Πύργος των Τεχνών

Ο Πύργος των Ξυλουργών

Τα τείχη που περικλείουν τη παλιά πόλη και ένας χάρτης της παλιάς πόλης


Έτσι άδοξα λοιπόν, τελείωσε η προσπάθεια μου να κάνω πεζοπορία στο βουνό Τάμπα….μου έμεινε άλλο ένα απωθημένο!

****
Παίρνουμε το αυτοκίνητο για να μπούμε μέσα στη πόλη. Το αφήνουμε σε ένα πάρκινγκ εντός της παλιάς πόλης και ξεκινάμε να βρούμε αυτόν τον περιβόητο "Δρόμο Σχοινί"…Μετά από λίγο παίδεμα και κάποιες σβούρες το βρήκαμε, αν και μας άρεσε η βόλτα μέσα στα στενά και τους δρόμους της πόλης!




Ο δρόμος Σχοινί-Strada Sforii θεωρείται σημαντικό αξιοθέατο της πόλης. Έχει 1,3μ πλάτος και είναι ο στενότερος δρόμος του Μπρασόβ. Λένε ότι ίσως είναι ο στενότερος δρόμος της Ευρώπης….Εγώ πάλι λέω….τρίχες! Αν κάποιος έχει κάνει βόλτα στη Μονεμβασιά θα βρεί και πιο στενά δρομάκια και στο κάτω κάτω το χωριό μου είναι γεμάτο τέτοια στενάδια! Είναι μία πόλη με μεγάλη ιστορία και κάποιοι θέλησαν να προσθέσουν ένα ακόμα "αξιοθέατο" με μεγάλη αποτυχία κατά τη γνώμη μου


Στη επόμενη φώτο, στο βάθος του δρόμου φαίνεται η Πύλη του Σκέι. Ανεγέρθη το 1827 και ήταν η μόνη πύλη, που είχαν δικαίωμα οι Ρουμάνοι να χρησιμοποιήσουν, αφού απαγορεύονταν να εισέλθουν από τις άλλες τρείς. Η αρχιτεκτονική της δομή είναι αρκετά κλασική και απλή. Στις δύο άκρες της υπάρχουν θολωτά ανοίγματα για τους πεζούς και στο κέντρο δεσπόζει το κυρίως άνοιγμα, από το οποίο περνάνε τα οχήματα. Είχαμε περάσει τόσες φορές από αυτή τη πύλη και το προηγούμενο απόγευμα και τη σημερινή μέρα, αλλά δεν έχω ούτε μία φώτο της προκοπής


****
Μαύρη Εκκλησία

Σε μικρή απόσταση από τη κεντρική πλατεία βρίσκεται η Μαύρη Εκκλησία. Είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης και ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα κτίρια της Ρουμανίας. Είναι ο μεγαλύτερος καθολικός ναός από τη Βιέννη έως την Κωνσταντινούπολη. Διαθέτει τη μεγαλύτερη καμπάνα, η οποία ζυγίζει 7 τόνους. Η άψογη αρχιτεκτονική της συμμετρία και το πομπώδες γοτθικό της στυλ, δημιουργούν δέος στον επισκέπτη! Η εκκλησία προεξέχει αρκετά από κάθε κτίριο της πόλης και φαίνεται σαν βράχος μέσα σε μια "θάλασσα" κτιρίων…

Το κτίσιμό της ολοκληρώθηκε το 1477 και έκτοτε έχει υπάρξει μάρτυς της μακράς ιστορίας της πόλης! Ο μύθος την έχει συνδέσει με πολλές και παράξενες ιστορίες, όπως αυτή του 1526, όταν μετά από πλημμύρα, οι κάτοικοι της πόλης υποτίθεται ότι βρήκαν ψάρια στο εσωτερικό της. Σε μία από τις εξωτερικές παραστάδες της νότιας πλευράς υπάρχει ένα παιδί που απεικονίζεται να κοιτάει προς τα κάτω γραπωμένο από τη παραστάδα (αμέσως επόμενη φώτο, μέσα σε κόκκινο κύκλο). Λέγεται ότι ήταν ο ικανότερος μαθητευόμενος του πρωτομάστορα, ο οποίος από ζήλια και φόβο μην του πάρει τη θέση, τον έσπρωξε από τη στέγη της εκκλησίας και σκοτώθηκε. Το πτώμα του το έκρυβε για αρκετό καιρό μέσα στην εκκλησία, μέχρι που ομολόγησε το έγκλημα του και εκτελέστηκε

Πολλές καταστροφές απείλησαν την ύπαρξη της εκκλησίας, όπως η φωτιά του 1689, η οποία έκαψε ένα μεγάλο μέρος της και δημιούργησε το σκούρο χρώμα των τοιχών της, από το οποίο πήρε και το όνομα της…"Biserica Neagra"!

Στο εσωτερικό της υπάρχει μία μεγάλη συλλογή χαλιών, που τα βλέπεις σε όποια μεριά και αν κοιτάξεις! Μετά την μεγάλη πυρκαγιά, η εκκλησία ανακαινίστηκε και πλέον σώζονται μέρη των τοιχογραφιών του 15ου αιώνα. Υπάρχουν και δύο κρύπτες με τάφους επιφανών πολιτών της πόλης. Οι φωτογραφίες στο εσωτερικό απαγορεύονται. Παρόλα αυτά έβγαλα κάποιες φωτογραφίες στη μία από τις δύο κρύπτες

Έξω από την εκκλησία υπάρχει το άγαλμα του Johann Honterus, ο οποίος υπήρξε ο πρωτεργάτης της εισαγωγής του Λουθηρανισμού στη πόλη. Ο Χόντερ είναι γνωστός επίσης και για τη χαρτογραφική του δραστηριότητα στη Ρουμανία

Το εισιτήριο εισόδου είναι 10Lei/ άτομο

***
Βγαίνοντας από τη Μαύρη Εκκλησία, κινηθήκαμε προς τη κεντρική πλατεία και τους πεζόδρομους του ιστορικού κέντρου. Πεινούσαμε, αλλά είχαμε σκοπό να φάμε στη Σινάια, οπότε μία πρόχειρη λύση ήταν να φάμε ένα κομμάτι πίτσα για τον καθένα μας (3Lei~0,7€) και ένα καφέ για μένα (4Lei~0,9€). Δεν έβρεχε και κυκλοφορούσε αρκετός κόσμος. Το τελευταίο που είχαμε να κάνουμε ήταν να ψωνίσουμε τα δώρα μας και τα σουβενίρ μας. Μετά το ξενέρωμα στο τελεφερίκ, δεν είχα διάθεση για άλλες βόλτες….και άλλωστε δεν έφτανε ο χρόνος.

Για να πώ τη αλήθεια, το Μπρασόβ δεν με ξετρέλανε


Επόμενος μας προορισμός ήταν και πάλι η Σινάια. Είχα αφήσει κάποιες εκκρεμότητες εκεί και έπρεπε να τις διευθετήσω




Μοναστήρι Σινάια

Το Μοναστήρι της Σινάια αποτελεί κοιτίδα ίδρυσης της ομώνυμης πόλης! Γύρω από το μοναστήρι χτίστηκαν στην αρχή κάποια αγροτόσπιτα, που αργότερα πλήθυναν, εκσυγχρονίστηκαν και τελικά σχημάτισαν τη σημερινή πόλη. Ιδρυτής του μοναστηριού ήταν ο πρίγκιπας Μιχάη Κατακουζινο, Ο μύθος λέει ότι ο πρίγκιπας άρχισε να το χτίζει όταν γύρισε από προσκύνημα στο όρος Σινά. Ο Καντακουζίνος είχε ενθουσιαστεί τόσο πολύ από το εκεί μοναστήρι, ώστε θέλησε να χτίσει ένα πανομοιότυπο στη χώρα του. Έτσι λοιπόν ονομάστηκε "Σινάια" που αποτελεί τη ρουμάνικη λέξη για το όρος Σινά.

Το μοναστήρι αποτελείτε από δύο τμήματα. Στο κέντρο του καθενός βρίσκεται και μία εκκλησία χτισμένη με βυζαντινά πρότυπα. Η πρώτη εκκλησία που είναι και η πιο παλιά, χτίστηκε το 1695 από τον πρίγκιπα Κατακουζινο, ενώ η δεύτερη που είναι και πιο μεγάλη, χτίστηκε το 1846. Σήμερα το μοναστήρι έχει στην κατοχή του ένα μεγάλο μέρος της συλλογής κοσμημάτων της οικογένειας Κατακουζίνο και μια βιβλιοθήκη με πολύτιμα βιβλία και χειρόγραφα όπως πχ τη πρώτη Βίβλο που είναι γραμμένη στα ρουμάνικα και χρονολογείται από το 1668.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα ωράρια και το κόστος των εισιτηρίων, παραθέτω το επίσημο σάιτ του μοναστηριού http://manastireasinaia.ro/?lang=en
****
Μπήκαμε στο χώρο του μοναστηριού όπου βρίσκεται το μεγάλο νεόκτιστο μοναστήρι. Δεν πληρώσαμε απολύτως τίποτα για να μπούμε μέσα στο μοναστήρι. Το εισιτήριο ισχύει για τους μουσειακούς χώρους του μοναστηριού. Οι φωτογραφίες απαγορεύονται μέσα στο μοναστήρι και αυτή τη φορά δεν μπόρεσα να βγάλω ούτε μία, γιατί είχε αρκετό κόσμο μέσα και δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος είναι επιτηρητής και ποιος δεν είναι. Από άκρη σε άκρη είναι γεμάτο τοιχογραφίες. Δεν υπάρχει ούτε ένα εκατοστό που να μην είναι ζωγραφισμένο!
Κάναμε βόλτα στον εσωτερικό περίβολο…





…έκανα νέες φιλίες με μία χαδιάρα γάτα, η οποία τρίβονταν στα πόδια σου μόλις την πλησίαζες και με έναν παιχνιδιάρη σκυλάκο…


….και στο τέλος κάναμε και μία μικρή βόλτα έξω από το χώρο του μοναστηριού, ώσπου το φώς έπεσε και κινήσαμε για το εστιατόριο που θα τρώγαμε.



***
Το εστιατόριο που αποφασίσαμε να φάμε είναι το Kuib
https://www.tripadvisor.com.gr/Rest...b-Sinaia_Prahova_County_Southern_Romania.html


Ο χώρος ήταν προσεγμένος, αλλά δεν μου άρεσε ο φωτισμός….πολύ κιτρινιάρικος ήταν και το φαγητό δεν το έλεγες τέλειο αλλά ήταν γευστικό!

Παραγγείλαμε τις μπύρες μας και το φαγητό μας και χαλαρώσαμε καθώς η μέρα πια είχε τελειώσει και το μόνο που έμενε ήταν να φτάσουμε στο κατάλυμα μας μετά το φαγητό.

Ο αδερφός μου πήρε κάτι σαν τηγανιά κοτόπουλου με λαχανικά, πασπαλισμένο με τυρί

Και εγώ ψητό κοτόπουλο με κρέμα τυριών στο φούρνο

Πήραμε και δύο σαλάτες

Πληρώσαμε 111Lei ~ 24€ σε μετρητά γιατί θέλαμε να ξοδέψουμε το συνάλλαγμα που μας είχε μείνει.
***
Κατά τις 18:00 και κάτι ξεκινήσαμε για να πάμε στο κατάλυμα μας. Σειρά μου να οδηγήσω. Σταματάμε πρώτα σε ένα βενζινάδικο για να πάρουμε μπύρες, γιατί ξέραμε ότι εκεί που θα πάμε δεν θα βρίσκαμε ούτε "λέπι"….Επόμενη και τελευταία στάση για σήμερα η λίμνη Snagov. Βγήκα στον 1 και μετά το Πλοϊέστι το gps με έβγαλε από τον κεντρικό δρόμο αριστερά προς την λίμνη. Σιγά σιγά εξαφανίστηκαν όλα τα φώτα και εμφανίστηκε ένα παχύ στρώμα ομίχλης….οδηγούσα "Στο δρόμο με τις λεύκες"


Το ξενοδοχείο είναι αυτό
https://www.booking.com/hotel/ro/vila-maria-snagov.el.html?aid=357006;label=gog235jc-hotel-XX-ro-vilaNmariaNsnagov-unspec-gr-com-L:el-O:windowsS10-B:chrome-N:yes-S:bo-U:salo-H:s;sid=657bf332f92ce128fb8f4cb822915ec8;sb_price_type=total;type=total&
Ο «σκυλάκος» ευτυχώς ήταν μαντρωμένος, γιατί είμαι σίγουρη ότι δεν θα μπορούσα να τον "φέρω βόλτα" αν ήταν λυμένος…και ανήκε στον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου. Βγήκαμε από το αυτοκίνητο και μας υποδέχτηκε ένας συμπαθής κύριος που δεν κατάφερε ούτε αυτός να ηρεμήσει τον τετράποδο φίλο μας
Μπήκαμε μέσα και στην reception ήρθε μία νεαρή κυρία που ήταν σύζυγος του ιδιοκτήτη. Τότε ήταν που γύρισε ο ιδιοκτήτης και μας είπε στα Ελληνικά….
Ξ: Μπορείτε να μιλάτε στα Ελληνικά, γνωρίζω Ελληνικά!
Όχι, δεν ήταν Έλληνας, αλλα είχε τρέλα με την εκμάθηση ξένων γλωσσών και γνώριζε και Ελληνικά, τα οποία τα μιλούσε πάρα πολύ καλά!!! Στο booking το έγραφε αλλά δεν περίμενα ένας Ρουμάνος να μιλάει τόσο καλά Ελληνικά

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση που ένα ξενοδοχείο ήταν ανοιχτό μόνο για εμάς, και όλα λειτουργούσαν στην εντέλεια! Για να πώ την αλήθεια είχα μία αμφιβολία για το ξενοδοχείο, λόγω της τοποθεσίας του και της περιοχής που είναι, ακριβώς επειδή ήταν Νοέμβριος και έλεγα μήπως μας την "κάνουν" οι τύποι και μείνουμε να κοιμόμαστε στο αυτοκίνητο τελευταία μέρα, παρέα με τον Τζακ τον αντεροβγάλτη

Η διαδρομή που κάναμε εκείνη τη μέρα, είναι η παρακάτω

Ήπιαμε τις μπύρες μας, κάναμε έναν μικρό απολογισμό του ταξιδιού μας, ετοιμαστήκαμε για την αυριανή μας μέρα και μετά πέσαμε για ύπνο!
Η επόμενη μέρα θα ήταν η τελευταία μέρα του ταξιδιού μας και η μέρα αναχώρησης…..