Sassenach77
Member
- Μηνύματα
- 8.102
- Likes
- 24.262
- Επόμενο Ταξίδι
- Ελλάδα
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γη του Πυρός
Ημέρα 8η – 11 Νοεμβρίου
Όταν ξύπνησα το πρωί, δεν σηκώθηκα αμέσως. Καθόμουν στο κρεβάτι και σκεφτόμουν όλα αυτά που είδα στη Ρουμανία. Στο τέλος κατέληξα οτι ήταν σωστή η επιλογή του οδικού, μέχρι βόρεια των Μαραμούρων και ότι έχω αφήσει ανοικτούς λογαριασμούς με τη Ρουμανία….
Χτύπησε το ξυπνητήρι. Σηκώθηκα και πήγα να ανοίξω τις κουρτίνες. Η ταινία θρίλερ εξακολουθούσε να προβάλλεται στη "μικρή οθόνη" του ταξιδιού μας…..Το δωμάτιο που μας είχαν δώσει είχε θέα τη λίμνη, μόνο που η λίμνη δεν φαινόταν! Η ομίχλη "χόρευε" παντού τριγύρω και μου έφερε στο νού κάποιους στίχους ενός αγαπημένου μου ποιήματος του Edgar Allan Poe:
…..Όλα όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
Όνειρο είναι μονάχα μέσα σε όνειρο…..
Ντύθηκα, ετοίμασα τα πράγματα μου, έκανα έναν καφέ και βγήκα στο μπαλκόνι να καπνίσω μέχρι να ετοιμαστεί και ο αδερφός μου, που μόλις είχε σηκωθεί. Είχα μπροστά μου τη πισίνα και τον κήπο του ξενοδοχείου και σκεφτόμουν το επόμενο και τελευταίο αξιοθέατο που είχαμε να δούμε σε αυτό το ταξίδι, το μοναστήρι που βρίσκεται στο νησί της λίμνης. Σε λίγη ώρα είχαμε κάνει check out, χαιρετίσαμε τον ξενοδόχο και τη σύζυγό του, μας αποχαιρέτισε και ο τετράποδος ξενοδόχος με πολλά γαβγίσματα…και μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να φύγουμε. Η διαδρομή από το ξενοδοχείο μέχρι το σημείο που βρίσκεται η γέφυρα που ενώνει το νησί με τη ξηρά ήταν όνειρο…
Φτάνοντας στη γέφυρα, αφήσαμε το αυτοκίνητο στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο πάρκινγκ που υπάρχει στα δεξιά του δρόμου πριν την απαγορευτική πινακίδα διέλευσης προς την γέφυρα.
Η πόρτα της γέφυρας ήταν κλειστή. Η ώρα ήταν 09:00 και η ταμπέλα με τα ωράρια που βρίσκονταν πάνω στη πόρτα έλεγε ότι η είσοδος είναι από τις 07:30 καθημερινά…βέβαια ήταν Σάββατο, αλλά αυτό δεν με εμπόδισε να ανοίξω τη πόρτα που ήταν κλεισμένη με έναν μπλέ σπάγκο μόνο! Περνάμε λοιπόν την πόρτα και προχωράμε στη γέφυρα. Η ατμόσφαιρα γύρω μας ομιχλώδης και επικρατούσε πλήρη ησυχία…
Όταν φτάσαμε στην απέναντι όχθη, η είσοδος στο νησί ήταν κλειστή με ένα συρμάτινο πλέγμα που κάλυπτε από άκρη ως άκρη την γέφυρα. Πίσω από το πλέγμα υπήρχε ένα γλυκίτατο σκυλάκι που μόλις μας είδε άρχισε να κουνάει τη ουρά του
Το πλέγμα ήταν πιασμένο με σύρμα και όχι τόσο πρόχειρα, οπότε είπα να μην συνεχίσω τις "παραβιάσεις" γιατί μπορεί να έβρισκα και το μπελά μου
Γυρνώντας πίσω, συναντήσαμε έναν κύριο. Μας είπε ότι είναι ξεναγός και είχε έρθει να κάνει ξενάγηση στην κυρία που ήταν μαζί του. Του είπαμε ότι εμείς είχαμε ανοίξει τη πόρτα και μας εξήγησε ότι λόγω εποχής δεν ανοίγει καθημερινά το μοναστήρι. Με τα πολλά και με τα λίγα μπήκαμε όλοι μαζί, περάσαμε τη γέφυρα και όταν φτάσαμε απέναντι μας περίμενε ένας κύριος που μας άνοιξε το πλέγμα για να περάσουμε….άρα είχε πέσει "σύρμα", οπότε ήμασταν τυχεροί που πετύχαμε μία ξενάγηση και μπορέσαμε να περάσουμε απέναντι στο νησί και να δούμε το μοναστήρι, αλλιώς θα έπρεπε να ψάχνουμε να βρούμε κάποιον υπεύθυνο!
Μοναστήρι Snagov
Λίγα χιλιόμετρα βόρεια του Βουκουρστίου υπάρχει η λιμνη Snagov. Στο κέντρο περίπου της λίμνης υπάρχει ένα νησί με ένα μοναστήρι. Η πρώτη αναφορά του μοναστηριού γίνεται το 1386 κατά τα χρόνια του Μιρτσέα Β’ του πρεσβύτερου, που ήταν ο παππούς του Βλάντ Τσέπες. Το 1456 Ο Τσέπες είχε χτίσει μία γέφυρα και μία φυλακή εδώ στο νησί για όλους τους προδότες και τους κλέφτες. Λέγεται ότι είχε ανοίξει και μία σήραγγα κάτω από το νερό, η οποία υπάρχει ακόμα….
Σύμφωνα με τον μύθο, στο μοναστήρι αυτό ενταφιάστηκε ο Βλάντ Τσέπες. Πράγματι στο εσωτερικό του μοναστηριού υπάρχει ένας τάφος που κάποιοι λένε ότι είναι του Τσέπες και κάποιοι άλλοι το αμφισβητούν αυτό. Το 1933 ο τάφος ανοίχτηκε και βρέθηκε κενός. Το γεγονός αυτό όμως δεν έχει αμφισβητηθεί, αλλά ούτε επιβεβαιωθεί από κανέναν! Το αν το σώμα του Τσέπες είναι όντως θαμμένο στην τοποθεσία αυτή, δεν είναι εξακριβωμένο ιστορικά αφού κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς απέγινε η σωρός του μετά το θάνατο του το 1476.
Το μοναστήρι διαθέτει την πληρέστερη συλλογή αγιογραφιών της Βλαχίας, η οποία χρονολογείται από το 16ο αιώνα.
Το μοναστήρι έχει χρησιμοποιηθεί ως βασιλική νεκρόπολη, που στέγαζε τους τάφους των αποκεφαλισμένων ευγενών για προδοσία. Περιμετρικά της εκκλησίας υπάρχουν τάφοι
****
Όταν φτάσαμε στο μοναστήρι, ήρθε ένας νεαρός και ζήτησε χρήματα για το αντίτιμο του εισιτηρίου. Μας είπε σε πολύ λίγα αγγλικά και σε πολύ νοηματική ότι το κόστος του εισιτηρίου ήταν 15Lei/άτομο και ήθελε άλλα 9Lei για φωτογραφίες. Του έδωσα 40 lei και όσο πήρατε εσείς ρέστα από αυτόν, άλλο τόσο πήρα και εγώ….
Μπήκαμε όλοι μαζί στην εκκλησία, έτσι λοιπόν είχαμε μία άλφα ποιότητας δωρεάν ξενάγηση. Όταν βγήκαμε από τη εκκλησία ο μικρός τετράποδος που είχα πρωτοσυναντήσει στη γέφυρα, ήταν από έξω και με περίμενε. Άρχισε να με ακολουθεί παντού, όπου και αν πήγαινα και αυτό συνεχίστηκε μέχρι να φύγουμε από το νησί…έτρεμε από το κρύο και την υγρασία το καημένο!
Κάναμε βόλτα στη μικρή προβλήτα που υπήρχε δεξιά του μοναστηριού και σε όλο τον περιβάλοντα χώρο του
Είχε έρθει η ώρα να φύγουμε….γυρίσαμε προς την γέφυρα, αποχαιρέτησα τον μικρό τετράποδο φίλο μου και ξεκινήσαμε για το χώρο του πάρκινγκ. Πρίν φύγουμε, καθαρίσαμε και συμμαζέψαμε το αυτοκίνητο γιατί θα το παραδίδαμε σε λίγη ώρα και μετά μπήκαμε μέσα και φύγαμε. Μέχρι να απομακρυνθούμε από τη λίμνη, η ομίχλη καλά κρατούσε και μας χάριζε πανέμορφες εικόνες!
Βγήκαμε στο κεντρικό δρόμο 1 και κατευθυνθήκαμε προς τις εγκαταστάσεις της εταιρείας που είχαμε νοικιάσει το αυτοκίνητο. Σταματήσαμε σε ένα βενζινάδικο πρώτα, για να βάλουμε 5€ βενζίνη, ίσα ίσα να παέι στο μισό και κάτι το ντεπόζιτο και να το παρδώσουμε όπως μας το είχαν δώσει. Όταν φτάσαμε εκεί, παραδώσαμε τα κλειδιά, μας ευχαρίστησαν και μου έδωσαν κάποιες πληροφορίες που ζήτησα. Μπήκαμε στο βανάκι της εταιρείας και μας πήγανε σε λίγα λεπτά στο αεροδρόμιο. Η πτήση μας αναχωρούσε στις 13:45 και δεν είχαμε καμία καθυστέρηση.
****
Το κλειδί για ένα επιτυχημένο ταξίδι είναι αυτό που το κρατάει ένας άξιος κλειδοκράτορας.-
Όταν ξύπνησα το πρωί, δεν σηκώθηκα αμέσως. Καθόμουν στο κρεβάτι και σκεφτόμουν όλα αυτά που είδα στη Ρουμανία. Στο τέλος κατέληξα οτι ήταν σωστή η επιλογή του οδικού, μέχρι βόρεια των Μαραμούρων και ότι έχω αφήσει ανοικτούς λογαριασμούς με τη Ρουμανία….
Χτύπησε το ξυπνητήρι. Σηκώθηκα και πήγα να ανοίξω τις κουρτίνες. Η ταινία θρίλερ εξακολουθούσε να προβάλλεται στη "μικρή οθόνη" του ταξιδιού μας…..Το δωμάτιο που μας είχαν δώσει είχε θέα τη λίμνη, μόνο που η λίμνη δεν φαινόταν! Η ομίχλη "χόρευε" παντού τριγύρω και μου έφερε στο νού κάποιους στίχους ενός αγαπημένου μου ποιήματος του Edgar Allan Poe:
…..Όλα όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
Όνειρο είναι μονάχα μέσα σε όνειρο…..
Ντύθηκα, ετοίμασα τα πράγματα μου, έκανα έναν καφέ και βγήκα στο μπαλκόνι να καπνίσω μέχρι να ετοιμαστεί και ο αδερφός μου, που μόλις είχε σηκωθεί. Είχα μπροστά μου τη πισίνα και τον κήπο του ξενοδοχείου και σκεφτόμουν το επόμενο και τελευταίο αξιοθέατο που είχαμε να δούμε σε αυτό το ταξίδι, το μοναστήρι που βρίσκεται στο νησί της λίμνης. Σε λίγη ώρα είχαμε κάνει check out, χαιρετίσαμε τον ξενοδόχο και τη σύζυγό του, μας αποχαιρέτισε και ο τετράποδος ξενοδόχος με πολλά γαβγίσματα…και μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να φύγουμε. Η διαδρομή από το ξενοδοχείο μέχρι το σημείο που βρίσκεται η γέφυρα που ενώνει το νησί με τη ξηρά ήταν όνειρο…
Φτάνοντας στη γέφυρα, αφήσαμε το αυτοκίνητο στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο πάρκινγκ που υπάρχει στα δεξιά του δρόμου πριν την απαγορευτική πινακίδα διέλευσης προς την γέφυρα.
Η πόρτα της γέφυρας ήταν κλειστή. Η ώρα ήταν 09:00 και η ταμπέλα με τα ωράρια που βρίσκονταν πάνω στη πόρτα έλεγε ότι η είσοδος είναι από τις 07:30 καθημερινά…βέβαια ήταν Σάββατο, αλλά αυτό δεν με εμπόδισε να ανοίξω τη πόρτα που ήταν κλεισμένη με έναν μπλέ σπάγκο μόνο! Περνάμε λοιπόν την πόρτα και προχωράμε στη γέφυρα. Η ατμόσφαιρα γύρω μας ομιχλώδης και επικρατούσε πλήρη ησυχία…
Όταν φτάσαμε στην απέναντι όχθη, η είσοδος στο νησί ήταν κλειστή με ένα συρμάτινο πλέγμα που κάλυπτε από άκρη ως άκρη την γέφυρα. Πίσω από το πλέγμα υπήρχε ένα γλυκίτατο σκυλάκι που μόλις μας είδε άρχισε να κουνάει τη ουρά του
Το πλέγμα ήταν πιασμένο με σύρμα και όχι τόσο πρόχειρα, οπότε είπα να μην συνεχίσω τις "παραβιάσεις" γιατί μπορεί να έβρισκα και το μπελά μου
Γυρνώντας πίσω, συναντήσαμε έναν κύριο. Μας είπε ότι είναι ξεναγός και είχε έρθει να κάνει ξενάγηση στην κυρία που ήταν μαζί του. Του είπαμε ότι εμείς είχαμε ανοίξει τη πόρτα και μας εξήγησε ότι λόγω εποχής δεν ανοίγει καθημερινά το μοναστήρι. Με τα πολλά και με τα λίγα μπήκαμε όλοι μαζί, περάσαμε τη γέφυρα και όταν φτάσαμε απέναντι μας περίμενε ένας κύριος που μας άνοιξε το πλέγμα για να περάσουμε….άρα είχε πέσει "σύρμα", οπότε ήμασταν τυχεροί που πετύχαμε μία ξενάγηση και μπορέσαμε να περάσουμε απέναντι στο νησί και να δούμε το μοναστήρι, αλλιώς θα έπρεπε να ψάχνουμε να βρούμε κάποιον υπεύθυνο!
Μοναστήρι Snagov
Λίγα χιλιόμετρα βόρεια του Βουκουρστίου υπάρχει η λιμνη Snagov. Στο κέντρο περίπου της λίμνης υπάρχει ένα νησί με ένα μοναστήρι. Η πρώτη αναφορά του μοναστηριού γίνεται το 1386 κατά τα χρόνια του Μιρτσέα Β’ του πρεσβύτερου, που ήταν ο παππούς του Βλάντ Τσέπες. Το 1456 Ο Τσέπες είχε χτίσει μία γέφυρα και μία φυλακή εδώ στο νησί για όλους τους προδότες και τους κλέφτες. Λέγεται ότι είχε ανοίξει και μία σήραγγα κάτω από το νερό, η οποία υπάρχει ακόμα….
Σύμφωνα με τον μύθο, στο μοναστήρι αυτό ενταφιάστηκε ο Βλάντ Τσέπες. Πράγματι στο εσωτερικό του μοναστηριού υπάρχει ένας τάφος που κάποιοι λένε ότι είναι του Τσέπες και κάποιοι άλλοι το αμφισβητούν αυτό. Το 1933 ο τάφος ανοίχτηκε και βρέθηκε κενός. Το γεγονός αυτό όμως δεν έχει αμφισβητηθεί, αλλά ούτε επιβεβαιωθεί από κανέναν! Το αν το σώμα του Τσέπες είναι όντως θαμμένο στην τοποθεσία αυτή, δεν είναι εξακριβωμένο ιστορικά αφού κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς απέγινε η σωρός του μετά το θάνατο του το 1476.
Το μοναστήρι διαθέτει την πληρέστερη συλλογή αγιογραφιών της Βλαχίας, η οποία χρονολογείται από το 16ο αιώνα.
Το μοναστήρι έχει χρησιμοποιηθεί ως βασιλική νεκρόπολη, που στέγαζε τους τάφους των αποκεφαλισμένων ευγενών για προδοσία. Περιμετρικά της εκκλησίας υπάρχουν τάφοι
****
Όταν φτάσαμε στο μοναστήρι, ήρθε ένας νεαρός και ζήτησε χρήματα για το αντίτιμο του εισιτηρίου. Μας είπε σε πολύ λίγα αγγλικά και σε πολύ νοηματική ότι το κόστος του εισιτηρίου ήταν 15Lei/άτομο και ήθελε άλλα 9Lei για φωτογραφίες. Του έδωσα 40 lei και όσο πήρατε εσείς ρέστα από αυτόν, άλλο τόσο πήρα και εγώ….
Μπήκαμε όλοι μαζί στην εκκλησία, έτσι λοιπόν είχαμε μία άλφα ποιότητας δωρεάν ξενάγηση. Όταν βγήκαμε από τη εκκλησία ο μικρός τετράποδος που είχα πρωτοσυναντήσει στη γέφυρα, ήταν από έξω και με περίμενε. Άρχισε να με ακολουθεί παντού, όπου και αν πήγαινα και αυτό συνεχίστηκε μέχρι να φύγουμε από το νησί…έτρεμε από το κρύο και την υγρασία το καημένο!
Κάναμε βόλτα στη μικρή προβλήτα που υπήρχε δεξιά του μοναστηριού και σε όλο τον περιβάλοντα χώρο του
Είχε έρθει η ώρα να φύγουμε….γυρίσαμε προς την γέφυρα, αποχαιρέτησα τον μικρό τετράποδο φίλο μου και ξεκινήσαμε για το χώρο του πάρκινγκ. Πρίν φύγουμε, καθαρίσαμε και συμμαζέψαμε το αυτοκίνητο γιατί θα το παραδίδαμε σε λίγη ώρα και μετά μπήκαμε μέσα και φύγαμε. Μέχρι να απομακρυνθούμε από τη λίμνη, η ομίχλη καλά κρατούσε και μας χάριζε πανέμορφες εικόνες!
Βγήκαμε στο κεντρικό δρόμο 1 και κατευθυνθήκαμε προς τις εγκαταστάσεις της εταιρείας που είχαμε νοικιάσει το αυτοκίνητο. Σταματήσαμε σε ένα βενζινάδικο πρώτα, για να βάλουμε 5€ βενζίνη, ίσα ίσα να παέι στο μισό και κάτι το ντεπόζιτο και να το παρδώσουμε όπως μας το είχαν δώσει. Όταν φτάσαμε εκεί, παραδώσαμε τα κλειδιά, μας ευχαρίστησαν και μου έδωσαν κάποιες πληροφορίες που ζήτησα. Μπήκαμε στο βανάκι της εταιρείας και μας πήγανε σε λίγα λεπτά στο αεροδρόμιο. Η πτήση μας αναχωρούσε στις 13:45 και δεν είχαμε καμία καθυστέρηση.
****
Το κλειδί για ένα επιτυχημένο ταξίδι είναι αυτό που το κρατάει ένας άξιος κλειδοκράτορας.-
....όλοι μας έχουμε κάποια μείον...ο αδερφός μου έχει αυτό! Εφησυχάζεται με εμένα που οργανώνω τα πάντα και όταν του λέω οτι θα πρέπει να συμμετέχει η απάντηση είναι: "αφού εσύ το κάνεις καλά, γιατί εγώ να σου στερήσω αυτή τη χαρά;;;" 
μόλις διαπιστώσω πόσα πολλά δεν είδα....
