Άγιος Δομήνικος Καραϊβική Καραϊβική - Yaman

Yorgos

Member
Μηνύματα
9.615
Likes
50.261
Επόμενο Ταξίδι
Umhlanga
Ονειρεμένο Ταξίδι
Περού τότε, τώρα, πάντα

Δε θυμάμαι και πολλά από τη διαδρομή με το πλοίο, άρα μάλλον έπαιζα πάλι FootballManager παίρνοντας το τέταρτο σερί ChampionsLeague με το Αιγάλεω και ο D μάλλον ροχάλιζε πάλι.


Η θέα με την άφιξη είναι ενθαρρυντική, αν και η αλήθεια είναι πως είμαι θετικά προκατειλημένος: η Ντομινίκα είναι το νησί που ήθελα πιο πολύ να επισκεφθώ. Για το ηφαίστειο, τους τελευταίους εναπομείναντες Ινδιάνους στην Καραϊβική, το επικό trekking, τον πρόεδρο ράστα κολλητό του Τσάβες, την έλλειψη τουριστών, την ησυχία, μη σου πω και την έλλειψη παραλιών. Το λιμανάκι του Roseau είναι συμπαθέστατο, με λίγα και χαριτωμένα ξύλινα κτίρια στην ακτογραμμή του και αναμένω ένα εξαιρετικά θερμό καλωσόρισμα, μιας που έτσι κι αλλιώς αυτοί που κατέβηκαν από το καράβι είναι ελάχιστοι.


Αμ δε. Μια πελώρια μαύρη στον έλεγχο διαβατηρίων (στο όρθιο, χωρίς γραφείο, σαν ελεγκτής εισιτηρίων στο τρόλεϊ ας πούμε) μας κοιτάει με μισό μάτι. “Πού είναι το εισιτήριο με το οποίο θα φύγετε από το νησί;” μας λέει. Ε, δεν έχουμε. “Α, τότε θα σας απελάσουμε”. Τι λέει μωρέ αυτή, που ακόμη δεν ήρθαμε και θα μας απελάσουν κιόλας. “Κοιτάξτε”, λέει η φωνή που γίνεται βαθιά και βγαίνει το διπλωματικό διαβατήριο από την τσέπη “αυτό εδώ είναι ένα διπλωματικό διαβατήριο και όπως ξέρετε…”. Μπα, ανένδοτη η κυρία. “Δεν ξέρω τίποτε! Χέστηκα κι αν είναι διπλωματικό! Εισιτήριο αναχώρησης έχετε ή δεν έχετε;”.

Ε δεν έχουμε. Αλλά αδυνατώ να καταλάβω πώς θα μας απελάσει η κυριούλα, αφού το πλοίο έφυγε και το επόμενο έρχεται σε τρεις μέρες πάλι. Στη θάλασσα θα μας πετάξει; Με τα πολλά την πείθω να με αφήσει να μπω στη χώρα (δηλαδή να κάνω… δύο βήματα πίσω της!), να αγοράσω εισιτήρια αναχώρησης και μετά να μας αφήσει. Δέχεται αφού μουρμουράει κάτι για τους διπλωμάτες και πως δεν κατανοεί πώς ταξιδεύει ο κόσμος χωρίς εισιτήρια, αλλά συμφωνεί εν τέλει μόνο υπό τον όρο ότι ένας εκ των δύο θα μείνει μαζί της ως… όμηρος.


Εννοείται πως θα μείνει ο κύριος D. Κι αυτό γιατί είναι πιο Νεάντερταλ κι από μένα τον Κρο Μάνιον και δεν έχει ούτε ΑΤΜ ούτε πιστωτική, οπότε σε μένα πέφτει ο κλήρος να βγάλω λεφτά για να αγοράσουμε το πολυπόθητο εισιτήριο. Ρωτάω και μου λένε πως διαθέτει δύο ΑΤΜ το νησί. Το πρώτο δε δουλεύει, όμορφα. Πάω στο δεύτερο σκεφτόμενος πως αν δε δουλεύει κι αυτό την κάτσαμε και θα πρέπει μάλλον να κάνει κάποιο ψυχικό ο κύριος D με τη μαμά Άφρικα για να μας αφήσει ήσυχους. Τελικώς δούλεψε κι έτσι τα χέρια μου γέμισαν με δολάρια Καραϊβικής και ο Dέχασε την ευκαιρία να γνωρίσει καλύτερα την υπερτροφική μαυρούλα.


Δεν έχουμε ιδέα πού πηγαίνουμε, αλλά έχει ένα γραφείο τουριστικών πληροφοριών, όπου όσο περιμένω να έρθει η σειρά μου βλέπω αφίσες που προσκαλούν τους ξένους να αγοράσουν ακίνητα στη Ντομινίκα, η οποία σε αντάλλαγμα δίνει καθεστώς μόνιμου κατοίκου και υπηκοότητα (!), βλέπω μια μπροσούρα για 14ήμερο τρέκ και ορισμένες εξαιρετικές φωτογραφίες του νησιού. Γαμάτο φαίνεται το νησί, όπως κι η κοπελίτσα στις πληροφορίες, που όταν της είπα πως ψάχνουμε κάτι μέσα στη φύση, μακριά από το λιμάνι και οικογενειακό μου πρότεινε το PetitParadise και μου υπέδειξε πώς καταλήγουμε εκεί, παίρνοντας ένα μινι βαν το οποίο ανεβαίνει “προς τα πάνω”. Υποθέτω πως πήγαμε κάπου κοντά στο Trafalgar, δεν είμαι και πολύ σίγουρος.


Αυτό που θυμάμαι είναι να το βαν να κάνει ολιγόλεπτο ζιγκ ζαγκ υπό τους ήχους της ρέγγε. Να περνάει δίπλα από ξύλινα πολύχρωμα σπιτάκια, με κήπους με λουλούδια όλων των δυνατών αποχρώσεων, μυρωδιές και χρώματα σε κάτι που επιτέλους θυμίζει τα πρώτα νησάκια που είχαμε επισκεφθεί στο ταξίδι, αλλά στο πιο τροπικό. Ο Μικρός Παράδεισος είναι ένα guesthouse πολύ προσεγμένο με παιχνιδιάρικα χρώματα πάνω στην ξύλινη κατασκευή, εξωτερικά μπάνια αλλά κυρίως μια θέα επί της ζούγκλας που κόβει την ανάσα.


Γιατί η Ντομινίκα ακριβώς αυτό είναι: το νησί που δεν έχει παραλίες (κι επομένως τη γλιτώνει από το μαζικό τουρισμό), όπου οι κρουαζιεράδες περιορίζονται σε 2-3 ώρες για ψώνια στην αγορά του λιμανιού (που κι αυτή ανεπιτήδευτη είναι, ουσιαστικά 5-6 περίπτερα με κολιέ και μπλουζάκια), όπου ζουν μερικές εκατοντάδες απόγονοι των ανθρωποφάγων μέχρι σχετικά πρόσφατα Caribe, όπου ο βυθός είναι εκπληκτικός, όπου η πρωτογενής βλάστηση επιβίωσε αφού λόγω της ορεινότητας δεν την έκαψαν για ζαχαροκάλαμο οι αποικιοκράτες, όπου το τρεκκινγκ είναι επικό κι όπου οι ρυθμοί είναι χαλλαροί.


Μας υποδέχθηκε μια χοντρούλα (είπαμε όλοι χοντρούληδες είναι σε αυτό το κομμάτι της Καραϊβικής) ονόματι Τζοάν και μας ανακοινώνει με ένα χαμόγελο χιλίων καρατίων ότι ναι, έχει δωμάτιο. Πεινάμε και πετάγεται ο άντρας της με ποδιά (!) και μας λέει πως είμαστε στο σωστό σημείο γιατί είναι ο καλύτερος μάγειρας στο νησί. Καθόμαστε στην ξύλινη βεράντα του ξύλινου σπιτιού τους με την απίστευτη θέα, απολαμβάνουμε δυο κρύες λεμονάδες και παραγγέλνουμε ψαράκι στα κάρβουνα, αφού πρώτα ρωτάμε τι προλαβαίνουμε να δούμε μέχρι να πέσει ο ήλιος και να μαγειρέψει ο μάστορας. Μας είπαν πως οι καταρράκτες είναι μόλις μισή ώρα μακριά και προλαβαίνουμε στο τσακ να πάμε πριν σκοτεινιάσει, οπότε φέυγουμε με τη μία, ονειρευόμενοι ήδη το ψάρι που βλέπουμε να καθαρίζεται.


Η διαδρομή είναι σε άσφαλτο, αλλά αμάξια δεν υπάρχουν. Η βλάστηση εντυπωσιακή, όπως και οι ανηφόρες, αλλά μετά από τόσες ώρες στο καράβι, το χρειαζόμασταν. Τα σπιτάκια όλα χαριτωμένα, περνάμε από ένα μπαρ που είναι “κλειστό έως αύριο”, το οποίο μου φαίνεται πολύ πιο ειλικρινές από το “επιστρέφω αμέσως”. Περιττό να πω πως και τις επόμενες μέρες κλειστό “έως άυριο” ήταν… Βλάστηση μπόλικη, πουλιά και πεταλούδες το ίδιο, η ώρα είναι ιδανική (ο ήλιος έχει αρχίσει να πέφτει), βρήκαμε και το μονοπάτι κι αρχίζουμε να κατεβαίνουμε, όπου προφανώς είμαστε μόνοι μας. Περπατάμε πάνω σε πέτρες για να μη μας πάρει το ποτάμι και από κάποιο σημείο κι έπειτα ακούμε και τον καταρράκτη, αλλά δεν τον βλέπουμε μέχρι να φτάσουμε από κάτω του. Α μάλιστα, αυτός είναι καφές, δηλαδή καταρράκτης. Πολύ όμορφο τοπίο, άξιζε τη βόλτα, βγάλαμε τις selfies μας σαν καλοί τουρίστες, μόνο που πλέον νυχτώνει κι ευτυχώς βρήκε ο D το μονοπάτι αλλιώς εκεί θα κοιμόμασταν και θα χάναμε και το ψαράκι.
 

varioAthens

Member
Μηνύματα
5.415
Likes
7.756
Μόλις διάβασα τον τίτλο αναρωτήθηκα τι δουλειά είχες εσύ κεί πέρα και ότι δεν σου ταιριάζει σαν ταξίδι... στη συνέχεια κατάλαβα ότι το πήγατε διαφορετικά... για να δούμε τι θα δούμε! :)
 

Aria_C

Member
Μηνύματα
318
Likes
112
Επόμενο Ταξίδι
Στ' αυγά μου :(
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υποσαχάρια Αφρική
Αααα, και Καραϊβική και Χόρχε;
Εδώ ταιριάζει ακριβώς το "Πω πω πω πω... Όνειρο ζω μην με ξυπνάτε!!!!!!!!!!"
 

periklis

Member
Μηνύματα
16
Likes
7
Ονειρεμένο Ταξίδι
τζαμαϊκα
επιτελους. και ελεγα που εχεις εξαφανιστει. i m your biggest fan κοιτα μη σε βρω στα χιονια καμια μερα.
 

maltakias

Member
Μηνύματα
2.538
Likes
3.226
Επόμενο Ταξίδι
Όπου λάχει
Ονειρεμένο Ταξίδι
Περού
Φωτογραφική μηχανή: Η ίδια άθλια που διαλύθηκε στην Αφρική και βγάζει τις μισές φωτογραφιές πουά επειδή γέμισε κόκκους άμμου στη Σαχάρα και τις άλλες μισές με ευκρίνεια θολωμένου καθρέφτη σε σάουνα (κοινώς, μην περιμένετε φωτό της προκοπής, μάλλον δε θα βάλω καμία)
Βρε παπατζή,ολόκληρη έρευνα αγοράς σου είχα στείλει για πάρτη σου και τελικά έμεινες με την μπακατέλα;

Τώρα θα έχουν αλλάξει τα μοντέλα πάλι,μην μου ξαναζητήσεις νέα έρευνα.Ζήτα από κανέναν άλλον πρόθυμο.
 

Yorgos

Member
Μηνύματα
9.615
Likes
50.261
Επόμενο Ταξίδι
Umhlanga
Ονειρεμένο Ταξίδι
Περού τότε, τώρα, πάντα
Έλεγα να αγοράσω μία στα duty free του Αγ. Δομίνικου, αλλά μου έφαγε τη μισή ώρα η φανταστική Υπ. Μετανάστευσης (όπου πάω σημαδεμένος είμαι τελικά...) και όταν εν τέλει μπήκα στο κατάστημα, είχαν 5-6 μοντέλα όλα κι όλα, που αν ήταν γυναίκες θα ήταν η Φάνη Πάλλη Πετραλιά. Οπότε το άφησα για κανένα επόμενο, πιο σοβαρό ταξίδι. Αυτό του άλλου μήνα ας πούμε. Άρα έχεις έναν ολόκληρο μήνα για έρευνα αγοράς! Χοσέ!
 

_antonis_

Member
Μηνύματα
3.357
Likes
1.237
A ρε Yorgo, ιστορία!!
Πώ πω, ανυπομονούμε! Με όλη τη σημασία της λέξης...

Αυτή η περιγραφή της φωτογραφικής μηχανής, τι να πώ.
Πώς ένα ασήμαντο σημείο μπορεί κανείς να το κάνει τόσο μα τόσο ενδιαφέρον!
 

KLEOPATRA

Member
Μηνύματα
5.869
Likes
2.260
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ειρηνικος ..παντου
Και γω δε σε εχω συνδυασει με Καραιβικες , κοκτειλ και παραλιες ειναι η αληθεια .
Ωστοσο η Καραιβικη ειναι παντα καλοδεχουμενη και η "ετσι" και η "αλλιως.":D
 

YBONNH

Member
Μηνύματα
234
Likes
115
Ονειρεμένο Ταξίδι
γυρος του κοσμου
Μμμ...Θαλασσα ειχε ,νησακια ειχε, κοκτειλ- δεν μπορει- θα ειχε, ρυθμους calypso ειχε σιγουρα...ξεχναω κατι?
Α, ναι! Ρασταμαν ειχε!
Μια χαρα Καραιβικη μου φαινεται:D
 

JohnyE

Member
Μηνύματα
192
Likes
194
Ο Yorgos είχε πει οτι δεν θα πολυγράφει αλλά ευτυχώς για όλους μας δεν μπόρεσε να το κάνει χεχε. μπραβο ρε Γιώργο. Ωραία ιστορία ακόυγεται αυτή. Επίσης , βλέπω στην αντίστροφη RTW trip και είμαι πολύ περίεργος σε ποιές άκρες του κόσμου θα πας πάλι :)
να σαι καλά
 

toumpiotis

Member
Μηνύματα
892
Likes
649
Ονειρεμένο Ταξίδι
LENSOIS MARAHENSES
Ο Yorgos είχε πει οτι δεν θα πολυγράφει αλλά ευτυχώς για όλους μας δεν μπόρεσε να το κάνει χεχε. μπραβο ρε Γιώργο. ...............
να σαι καλά
Ευτυχώς για το φόρουμ ,ο Γιώργος είναι απο τα πιο αγαπητά άτομα ,με πολύ ιδιαίτερα ταξίδια και χωρίς αυτόν το φόρουμ είναι φτωχότερο.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.109
Μηνύματα
880.575
Μέλη
38.837
Νεότερο μέλος
koliswa

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom