Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.217
- Likes
- 25.846
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Κεφάλαιο 10
Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2018
Σήμερα ο γιος μου τελείωσε νωρίς από το νοσοκομείο και επιστρέφοντας με πέτυχε ακόμη στο σπίτι. Η μέρα ήταν ιδανική για μια εξόρμηση στο πάρκο Blaarmeersen, αφού η θερμοκρασία ήταν 24ο C και ο ήλιος πραγματικά έκαιγε. Αποφασίσαμε να καλύψουμε την απόσταση των τεσσάρων χιλιομέτρων από την εστία, εκείνος με το ποδήλατο, και εγώ με τα πόδια φυσικά. Μου έδωσε το προβάδισμα αφού θα έκανα περίπου 50 λεπτά για να φτάσω στο πάρκο. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής “έτρεχε” δίπλα στο ποτάμι. Όσο πιο πολύ περπατούσα και ανακάλυπτα καινούριες γειτονιές, τόσο πιο πολύ με πόρωνε αυτή η πόλη.
Συνέχεια έβλεπα όμορφες εικόνες, ωραία κτίρια, ήσυχους δρόμους, ποδηλατόδρομους παντού, προσεγμένες καθαρές γειτονιές, πράσινο και το φιδίσιο κορμί του ποταμού να αγκαλιάζει και να τυλίγει κάθε γωνιά της πόλης. Κόντευα να φτάσω στο πάρκο, όταν τσουπ……. με πλεύρισε ο γιος μου με το ποδήλατο.
Οι πρώτες εικόνες που είδαμε ήταν αυτές:
Ένα καταπράσινο στολίδι, δίπλα στο Watersportbaan, στο οποίο οι κάτοικοι έρχονται για τρέξιμο, πεζοπορία, κωπηλασία αλλά και κολύμπι στην τεράστια λίμνη με τη μεγάλη αμμώδη παραλία.
Ποτέ δε θα πίστευα, εάν δεν το έβλεπα με τα ίδια μου τα μάτια, ότι ένας τέτοιος υδάτινος χώρος μπορεί να διαθέτει μια τέτοια παραλία. Ψιλή, ξανθή άμμος, χωρίς ίχνος σκουπιδιού αγκαλιάζει ένα μέρος της λίμνης και νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε κάποιο παραθαλάσσιο μέρος, με νεροτσουλήθρες και εγκαταστάσεις για καφέ και φαγητό.
Έχει και γαλάζια σημαία!
Είμαι σίγουρη ότι αν ερχόμασταν εδώ, Σάββατο ή Κυριακή με τέτοιον καιρό, η μισή πόλη θα ήταν μέσα στο νερό και η άλλη μισή ξάπλα να λιάζεται στην παραλία.
Πάντως, αν και καθημερινή, υπήρχαν κάποιοι λουόμενοι που απολάμβαναν την ηρεμία του τοπίου.
Όπως καταλαβαίνετε εδώ αφιερώσαμε αρκετό χρόνο κάνοντας βόλτα στο απέραντο πάρκο, αλλά και αράζοντας στη σκιά μερικών δέντρων δίπλα στην παραλία, αφού η παραμονή κάτω από τον ήλιο ήταν αφόρητη.
Όταν πλέον χορτάσαμε εξοχή και βαρεθήκαμε, αποφασίσαμε να εγκαταλείψουμε το πάρκο και να επιστρέψουμε στο σπίτι. Λίγο πριν βγούμε στον δρόμο είδαμε μια εικόνα και πάθαμε παράκρουση! Δεν είναι δυνατόν να το ζούμε αυτό! Δεν υπάρχει!
Μέχρι και τσοπανόσκυλο είχε το κοπάδι να το φυλάει από τους λύκους.
Και κάπως έτσι εξηγήθηκε η πινακίδα με τα πρόβατα που είχα δει τις προάλλες στη συνοικία Bijloke.
Για την επιστροφή πήρα το λεωφορείο, αφού μου είχαν μείνει ακόμα διαθέσιμες δύο τελευταίες διαδρομές, από τη δεύτερη δεκάδα, που είχαμε αγοράσει επιστρέφοντας από τη Λιλ. Πήγαμε σούπερ μάρκετ και στη συνέχεια αράξαμε στο δωμάτιο μέχρι το βραδάκι.
Κατά τις 20:00 βγήκαμε μια βόλτα εκεί στη γειτονιά μας. Στην απέναντι πλευρά από το ποτάμι υπάρχει ο κινηματογράφος Kinepolis Gent, αλλά και μερικές βάρκες μέσα στο κανάλι οι οποίες είναι καφέ και μπαρ.
Στον δρόμο μπροστά από τον κινηματογράφο υπήρχε πολύ αυξημένη συρροή κόσμου και δυνατή μουσική. Πλησιάσαμε και εμείς να δούμε, τί στο καλό συμβαίνει, και είναι μαζεμένος τόσος κόσμος. Και εδώ ήρθε το δεύτερο σοκ της ημέρας, αφού για πρώτη φορά στη ζωή μου βρέθηκα μπροστά σε κόκκινο χαλί και διασημότητες, να φωτογραφίζονται και να μοιράζουν αυτόγραφα στους θαυμαστές τους! Ένα κανονικό πάρτι είχε στηθεί με κιόσκια, τραπεζάκια, ψηλά σκαμπό, κουστουμαρισμένους κυρίους και καλοντυμένες αιθέριες υπάρξεις, να πίνουν τα ποτά τους και να λικνίζονται υπό τους ήχους της μουσικής, ενώ κατέφθαναν συνεχώς αυτοκίνητα με κόσμο ο οποίος ανέβαινε τα σκαλιά και έμπαινε στον κινηματογράφο.
Από τα πρόβατα……στα κόκκινα χαλιά και από τα αλώνια……στα σαλόνια!!!
Όνειρο ζω μη με ξυπνάτε!! Μη με ρωτήσετε ποιοι ήταν οι celebrities γιατί δε γνωρίζω. Αυτά για σήμερα!
Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2018
Σήμερα ο γιος μου τελείωσε νωρίς από το νοσοκομείο και επιστρέφοντας με πέτυχε ακόμη στο σπίτι. Η μέρα ήταν ιδανική για μια εξόρμηση στο πάρκο Blaarmeersen, αφού η θερμοκρασία ήταν 24ο C και ο ήλιος πραγματικά έκαιγε. Αποφασίσαμε να καλύψουμε την απόσταση των τεσσάρων χιλιομέτρων από την εστία, εκείνος με το ποδήλατο, και εγώ με τα πόδια φυσικά. Μου έδωσε το προβάδισμα αφού θα έκανα περίπου 50 λεπτά για να φτάσω στο πάρκο. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής “έτρεχε” δίπλα στο ποτάμι. Όσο πιο πολύ περπατούσα και ανακάλυπτα καινούριες γειτονιές, τόσο πιο πολύ με πόρωνε αυτή η πόλη.
Συνέχεια έβλεπα όμορφες εικόνες, ωραία κτίρια, ήσυχους δρόμους, ποδηλατόδρομους παντού, προσεγμένες καθαρές γειτονιές, πράσινο και το φιδίσιο κορμί του ποταμού να αγκαλιάζει και να τυλίγει κάθε γωνιά της πόλης. Κόντευα να φτάσω στο πάρκο, όταν τσουπ……. με πλεύρισε ο γιος μου με το ποδήλατο.
Οι πρώτες εικόνες που είδαμε ήταν αυτές:
Ένα καταπράσινο στολίδι, δίπλα στο Watersportbaan, στο οποίο οι κάτοικοι έρχονται για τρέξιμο, πεζοπορία, κωπηλασία αλλά και κολύμπι στην τεράστια λίμνη με τη μεγάλη αμμώδη παραλία.
Ποτέ δε θα πίστευα, εάν δεν το έβλεπα με τα ίδια μου τα μάτια, ότι ένας τέτοιος υδάτινος χώρος μπορεί να διαθέτει μια τέτοια παραλία. Ψιλή, ξανθή άμμος, χωρίς ίχνος σκουπιδιού αγκαλιάζει ένα μέρος της λίμνης και νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε κάποιο παραθαλάσσιο μέρος, με νεροτσουλήθρες και εγκαταστάσεις για καφέ και φαγητό.
Έχει και γαλάζια σημαία!
Είμαι σίγουρη ότι αν ερχόμασταν εδώ, Σάββατο ή Κυριακή με τέτοιον καιρό, η μισή πόλη θα ήταν μέσα στο νερό και η άλλη μισή ξάπλα να λιάζεται στην παραλία.
Πάντως, αν και καθημερινή, υπήρχαν κάποιοι λουόμενοι που απολάμβαναν την ηρεμία του τοπίου.
Όπως καταλαβαίνετε εδώ αφιερώσαμε αρκετό χρόνο κάνοντας βόλτα στο απέραντο πάρκο, αλλά και αράζοντας στη σκιά μερικών δέντρων δίπλα στην παραλία, αφού η παραμονή κάτω από τον ήλιο ήταν αφόρητη.
Όταν πλέον χορτάσαμε εξοχή και βαρεθήκαμε, αποφασίσαμε να εγκαταλείψουμε το πάρκο και να επιστρέψουμε στο σπίτι. Λίγο πριν βγούμε στον δρόμο είδαμε μια εικόνα και πάθαμε παράκρουση! Δεν είναι δυνατόν να το ζούμε αυτό! Δεν υπάρχει!
Μέχρι και τσοπανόσκυλο είχε το κοπάδι να το φυλάει από τους λύκους.
Και κάπως έτσι εξηγήθηκε η πινακίδα με τα πρόβατα που είχα δει τις προάλλες στη συνοικία Bijloke.
Για την επιστροφή πήρα το λεωφορείο, αφού μου είχαν μείνει ακόμα διαθέσιμες δύο τελευταίες διαδρομές, από τη δεύτερη δεκάδα, που είχαμε αγοράσει επιστρέφοντας από τη Λιλ. Πήγαμε σούπερ μάρκετ και στη συνέχεια αράξαμε στο δωμάτιο μέχρι το βραδάκι.
Κατά τις 20:00 βγήκαμε μια βόλτα εκεί στη γειτονιά μας. Στην απέναντι πλευρά από το ποτάμι υπάρχει ο κινηματογράφος Kinepolis Gent, αλλά και μερικές βάρκες μέσα στο κανάλι οι οποίες είναι καφέ και μπαρ.
Στον δρόμο μπροστά από τον κινηματογράφο υπήρχε πολύ αυξημένη συρροή κόσμου και δυνατή μουσική. Πλησιάσαμε και εμείς να δούμε, τί στο καλό συμβαίνει, και είναι μαζεμένος τόσος κόσμος. Και εδώ ήρθε το δεύτερο σοκ της ημέρας, αφού για πρώτη φορά στη ζωή μου βρέθηκα μπροστά σε κόκκινο χαλί και διασημότητες, να φωτογραφίζονται και να μοιράζουν αυτόγραφα στους θαυμαστές τους! Ένα κανονικό πάρτι είχε στηθεί με κιόσκια, τραπεζάκια, ψηλά σκαμπό, κουστουμαρισμένους κυρίους και καλοντυμένες αιθέριες υπάρξεις, να πίνουν τα ποτά τους και να λικνίζονται υπό τους ήχους της μουσικής, ενώ κατέφθαναν συνεχώς αυτοκίνητα με κόσμο ο οποίος ανέβαινε τα σκαλιά και έμπαινε στον κινηματογράφο.
Από τα πρόβατα……στα κόκκινα χαλιά και από τα αλώνια……στα σαλόνια!!!
Όνειρο ζω μη με ξυπνάτε!! Μη με ρωτήσετε ποιοι ήταν οι celebrities γιατί δε γνωρίζω. Αυτά για σήμερα!
Last edited:
Αγοράσατε άραγε?
