Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.217
- Likes
- 25.846
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Κεφάλαιο 16
Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018
Λίγες βόλτες με τον γιο μου στο κέντρο και σε κάποια εμπορικά για ψώνια και μετά σπίτι για ξεκούραση και ανασύνταξη δυνάμεων.
Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2018
Οι μέρες παραμονής μου στη Γάνδη πλησίαζαν προς το τέλος. Όχι ότι είχα κάποιον ιδιαίτερο λόγο για να επισπεύσω την επιστροφή μου στην Ελλάδα, απλώς βρήκα ένα εισιτήριο με τη Ryan στα 17 ευρώ και αυτό ήταν ένα κίνητρο για να βάλω ένα προσωρινό τέλος στις πολυήμερες διακοπές μου, αφού όλες τις επόμενες ημερομηνίες οι τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων ήταν στα ύψη.
Είχα αφήσει σε εκκρεμότητα ένα πολύ ιδιαίτερο και μάλιστα UNESCO site αξιοθέατο που ήθελα οπωσδήποτε να επισκεφθώ πριν αναχωρήσω από την πόλη. Το Great Beguinage of Sint Elizabeth στην περιοχή Sint Amandsberg βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη. Aυτό το Beguinage είναι ένα από τα δύο Beguinage της Γάνδης που περιλαμβάνεται στον κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Από το σπίτι που διαμέναμε, η περιοχή Sint Amandsberg απείχε 4 χιλιόμετρα, με 50 λεπτά χρόνο περπατήματος. Oύτε λόγος να σκεφτώ ότι θα χρησιμοποιούσα κάποιο μεταφορικό μέσο. Mε τα πόδια θα κάλυπτα όλη τη διαδρομή. Κάτι όμως έπρεπε να γίνει με τις φουσκάλες που ήδη με ταλαιπωρούσαν στο περπάτημα. Ευτυχώς όμως είχα τον γιατρό “μέσα στα πόδια μου”, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Φορώντας τα ιατρικά του γάντια είχε αναλάβει τη φροντίδα των ποδιών μου. Με μια καρφίτσα έκανε μια τρυπούλα στη φουσκάλα και αφαιρούσε το υγρό, κλείνοντας στη συνέχεια με αυτοκόλλητη αποστειρωμένη γάζα την περιοχή, μουρμουρίζοντας όση ώρα διαρκούσε η “επέμβαση”: -“Πονάς? Είσαι παλαβή, δεν πας καλά! Πότε θα βάλεις μυαλό? Θα πας πάλι τόσο δρόμο με τα πόδια? Ξέρεις πόσο μακριά είναι αυτό το μέρος που θέλεις να πας?” Εγώ: -“Ξέρω! Tελευταίες μέρες είναι. Μετά θα πάω σπίτι και θα ξεκουραστώ. Τώρα όμως θα πάω”!
Και ξεκίνησα!
Έκανα όλη τη γνωστή σε εμένα διαδρομή φτάνοντας μέχρι το Baudelopark και βγήκα ακριβώς μπροστά στο ποτάμι, στο Portus Ganda.
Διέσχισα τη γέφυρα και βρέθηκα στην άλλη πλευρά του ποταμού, σε μια εντελώς άγνωστη σε εμένα περιοχή. Παρόλο που η συνοικία Sint Amandsberg απέχει αρκετά από το κέντρο της πόλης, παρατήρησα ότι και εδώ οι γειτονιές είναι όμορφες, με αρκετά καθαρούς δρόμους, ποδηλατόδρομους και επίσης χρωματιστά σπιτάκια.
Η γειτονιά εξυπηρετείται από λεωφορειακή σύνδεση και ο δεύτερος σιδηροδρομικός σταθμός της Γάνδης, ο Gent Dampoort, βρίσκεται στην περιοχή. Φτάνοντας έξω από τον ψηλό τούβλινο τοίχο δε μπορούσα με τίποτα να φανταστώ τον θησαυρό που κρυβόταν πίσω από αυτόν.
Πέρασα την Πύλη εισόδου και βρέθηκα σε ένα μοναδικό μέρος.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικά μεγάλο Beguinage, το οποίο αποτελούσε ένα ασφαλές μέρος, όπου οι γυναίκες μπορούσαν να ζουν κάπως ανεξάρτητες και αυτoσυντηρούμενες, πλέκοντας δαντέλες ή φτιάχνοντας καραμέλες ή φροντίζοντας τα παιδιά. Οι Beguines που εντάχθηκαν σε αυτές τις κοινότητες δεν ήταν καλόγριες. Aφιέρωσαν τη ζωή τους στον Θεό, αλλά δεν εγκατέλειψαν τα κοσμικά αγαθά τους και δεν πήραν όρκους, όπως οι μοναχές. Θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν την κοινότητα όποτε ήθελαν. Κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών υπήρχαν πολλές άγαμες γυναίκες οι οποίες τότε είχαν τις επιλογές, είτε να παντρευτούν, είτε να ζουν με την οικογένειά τους, είτε να ζουν σε ένα μοναστήρι.
Η Αγία Ελισάβετ χτίστηκε μεταξύ 1873 και 1874.
Σε λιγότερο από δύο χρόνια, 18 εργολάβοι και 600 εργάτες έχτισαν συνολικά 80 σπίτια, 14 μοναστήρια, μια αίθουσα συνεδριάσεων, ένα ιατρείο, ένα παρεκκλήσι και μια εκκλησία, γύρω από τρεις πλατείες και οκτώ δρόμους.
Για καλή μου τύχη δύο κύριοι μετέφεραν κάποια πράγματα από το εσωτερικό της εκκλησίας σε ένα αυτοκίνητο που ήταν παρκαρισμένο ακριβώς έξω από την πόρτα. Έτσι, είχα λίγο χρόνο για να μπω στο εσωτερικό της εκκλησίας, να ρίξω μια γρήγορη ματιά και να πάρω μια φωτογραφία. Μετά από λίγο οι κύριοι κλείδωσαν την πόρτα και έφυγαν.
Αυτό που κάνει την επίσκεψη τόσο γοητευτική και τόσο ωραία είναι ο τρόπος με τον οποίο είναι όλα κατασκευασμένα και τοποθετημένα στον χώρο. Υπάρχει η εκκλησία της Αγίας Ελισάβετ, μια μεγάλη πράσινη περιοχή και πολλά περιτοιχισμένα σπίτια γύρω από αυτήν, που αποτελούν το σύνολο του Beguinage.
Tα κτίρια είναι όλα πίσω από ψηλούς τοίχους σε διπλή σειρά,
με καμάρες και τοξωτές ξύλινες πόρτες,
με εσωτερικές αυλές και κήπους,
και όλο αυτό το σκηνικό αποπνέει κάτι μυστηριώδες, ενώ κάθε σπίτι έχει την ονομασία ενός Αγίου.
Όλο το στιλ του είναι σε νεο-γοτθικό ύφος και θυμίζει εικόνα μεσαιωνικής πόλης.
Γοητευμένη από αυτό το μέρος πήρα τον μακρύ δρόμο της επιστροφής προς το σπίτι. Οι λίγες επόμενες μέρες μου στην πόλη κύλησαν κάνοντας μικρές βόλτες με τον γιο μου, στα όμορφα σημεία του κέντρου χωρίς να κυνηγήσω κάποιο καινούριο αξιοθέατο, απολαμβάνοντας τις ηλιόλουστες και ζεστές μέρες του Οκτώβρη. Επέστρεψα στην Ελλάδα καταγοητευμένη από αυτό το ταξίδι και έδωσα νέο ραντεβού με τη Γάνδη, στις 26 Δεκεμβρίου του 2018, ετοιμάζοντας νέες εξορμήσεις αυτήν τη φορά μαζί με τον σύζυγο.
Ευχαριστώ όλους όσοι διαβάσατε την ιστορία μου και με επιβραβεύσατε με "like" και όμορφα σχόλια αλλά και εσάς που δεν το κάνατε. Εύχομαι Καλές Γιορτές! Ευτυχισμένος ο Καινούργιος Χρόνος 2019 με υγεία, δημιουργικότητα, με πολλά και ασφαλή ταξίδια!
Δεσμεύομαι για νέες εικόνες από τη Γάνδη και όχι μόνο, στο topic Live from, από τις 26 Δεκεμβρίου του 2018 και μετά!
Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018
Λίγες βόλτες με τον γιο μου στο κέντρο και σε κάποια εμπορικά για ψώνια και μετά σπίτι για ξεκούραση και ανασύνταξη δυνάμεων.
Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2018
Οι μέρες παραμονής μου στη Γάνδη πλησίαζαν προς το τέλος. Όχι ότι είχα κάποιον ιδιαίτερο λόγο για να επισπεύσω την επιστροφή μου στην Ελλάδα, απλώς βρήκα ένα εισιτήριο με τη Ryan στα 17 ευρώ και αυτό ήταν ένα κίνητρο για να βάλω ένα προσωρινό τέλος στις πολυήμερες διακοπές μου, αφού όλες τις επόμενες ημερομηνίες οι τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων ήταν στα ύψη.
Είχα αφήσει σε εκκρεμότητα ένα πολύ ιδιαίτερο και μάλιστα UNESCO site αξιοθέατο που ήθελα οπωσδήποτε να επισκεφθώ πριν αναχωρήσω από την πόλη. Το Great Beguinage of Sint Elizabeth στην περιοχή Sint Amandsberg βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη. Aυτό το Beguinage είναι ένα από τα δύο Beguinage της Γάνδης που περιλαμβάνεται στον κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Από το σπίτι που διαμέναμε, η περιοχή Sint Amandsberg απείχε 4 χιλιόμετρα, με 50 λεπτά χρόνο περπατήματος. Oύτε λόγος να σκεφτώ ότι θα χρησιμοποιούσα κάποιο μεταφορικό μέσο. Mε τα πόδια θα κάλυπτα όλη τη διαδρομή. Κάτι όμως έπρεπε να γίνει με τις φουσκάλες που ήδη με ταλαιπωρούσαν στο περπάτημα. Ευτυχώς όμως είχα τον γιατρό “μέσα στα πόδια μου”, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Φορώντας τα ιατρικά του γάντια είχε αναλάβει τη φροντίδα των ποδιών μου. Με μια καρφίτσα έκανε μια τρυπούλα στη φουσκάλα και αφαιρούσε το υγρό, κλείνοντας στη συνέχεια με αυτοκόλλητη αποστειρωμένη γάζα την περιοχή, μουρμουρίζοντας όση ώρα διαρκούσε η “επέμβαση”: -“Πονάς? Είσαι παλαβή, δεν πας καλά! Πότε θα βάλεις μυαλό? Θα πας πάλι τόσο δρόμο με τα πόδια? Ξέρεις πόσο μακριά είναι αυτό το μέρος που θέλεις να πας?” Εγώ: -“Ξέρω! Tελευταίες μέρες είναι. Μετά θα πάω σπίτι και θα ξεκουραστώ. Τώρα όμως θα πάω”!
Και ξεκίνησα!
Έκανα όλη τη γνωστή σε εμένα διαδρομή φτάνοντας μέχρι το Baudelopark και βγήκα ακριβώς μπροστά στο ποτάμι, στο Portus Ganda.
Διέσχισα τη γέφυρα και βρέθηκα στην άλλη πλευρά του ποταμού, σε μια εντελώς άγνωστη σε εμένα περιοχή. Παρόλο που η συνοικία Sint Amandsberg απέχει αρκετά από το κέντρο της πόλης, παρατήρησα ότι και εδώ οι γειτονιές είναι όμορφες, με αρκετά καθαρούς δρόμους, ποδηλατόδρομους και επίσης χρωματιστά σπιτάκια.
Η γειτονιά εξυπηρετείται από λεωφορειακή σύνδεση και ο δεύτερος σιδηροδρομικός σταθμός της Γάνδης, ο Gent Dampoort, βρίσκεται στην περιοχή. Φτάνοντας έξω από τον ψηλό τούβλινο τοίχο δε μπορούσα με τίποτα να φανταστώ τον θησαυρό που κρυβόταν πίσω από αυτόν.
Πέρασα την Πύλη εισόδου και βρέθηκα σε ένα μοναδικό μέρος.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικά μεγάλο Beguinage, το οποίο αποτελούσε ένα ασφαλές μέρος, όπου οι γυναίκες μπορούσαν να ζουν κάπως ανεξάρτητες και αυτoσυντηρούμενες, πλέκοντας δαντέλες ή φτιάχνοντας καραμέλες ή φροντίζοντας τα παιδιά. Οι Beguines που εντάχθηκαν σε αυτές τις κοινότητες δεν ήταν καλόγριες. Aφιέρωσαν τη ζωή τους στον Θεό, αλλά δεν εγκατέλειψαν τα κοσμικά αγαθά τους και δεν πήραν όρκους, όπως οι μοναχές. Θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν την κοινότητα όποτε ήθελαν. Κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών υπήρχαν πολλές άγαμες γυναίκες οι οποίες τότε είχαν τις επιλογές, είτε να παντρευτούν, είτε να ζουν με την οικογένειά τους, είτε να ζουν σε ένα μοναστήρι.
Η Αγία Ελισάβετ χτίστηκε μεταξύ 1873 και 1874.
Σε λιγότερο από δύο χρόνια, 18 εργολάβοι και 600 εργάτες έχτισαν συνολικά 80 σπίτια, 14 μοναστήρια, μια αίθουσα συνεδριάσεων, ένα ιατρείο, ένα παρεκκλήσι και μια εκκλησία, γύρω από τρεις πλατείες και οκτώ δρόμους.
Για καλή μου τύχη δύο κύριοι μετέφεραν κάποια πράγματα από το εσωτερικό της εκκλησίας σε ένα αυτοκίνητο που ήταν παρκαρισμένο ακριβώς έξω από την πόρτα. Έτσι, είχα λίγο χρόνο για να μπω στο εσωτερικό της εκκλησίας, να ρίξω μια γρήγορη ματιά και να πάρω μια φωτογραφία. Μετά από λίγο οι κύριοι κλείδωσαν την πόρτα και έφυγαν.
Αυτό που κάνει την επίσκεψη τόσο γοητευτική και τόσο ωραία είναι ο τρόπος με τον οποίο είναι όλα κατασκευασμένα και τοποθετημένα στον χώρο. Υπάρχει η εκκλησία της Αγίας Ελισάβετ, μια μεγάλη πράσινη περιοχή και πολλά περιτοιχισμένα σπίτια γύρω από αυτήν, που αποτελούν το σύνολο του Beguinage.
Tα κτίρια είναι όλα πίσω από ψηλούς τοίχους σε διπλή σειρά,
με καμάρες και τοξωτές ξύλινες πόρτες,
με εσωτερικές αυλές και κήπους,
και όλο αυτό το σκηνικό αποπνέει κάτι μυστηριώδες, ενώ κάθε σπίτι έχει την ονομασία ενός Αγίου.
Όλο το στιλ του είναι σε νεο-γοτθικό ύφος και θυμίζει εικόνα μεσαιωνικής πόλης.
Γοητευμένη από αυτό το μέρος πήρα τον μακρύ δρόμο της επιστροφής προς το σπίτι. Οι λίγες επόμενες μέρες μου στην πόλη κύλησαν κάνοντας μικρές βόλτες με τον γιο μου, στα όμορφα σημεία του κέντρου χωρίς να κυνηγήσω κάποιο καινούριο αξιοθέατο, απολαμβάνοντας τις ηλιόλουστες και ζεστές μέρες του Οκτώβρη. Επέστρεψα στην Ελλάδα καταγοητευμένη από αυτό το ταξίδι και έδωσα νέο ραντεβού με τη Γάνδη, στις 26 Δεκεμβρίου του 2018, ετοιμάζοντας νέες εξορμήσεις αυτήν τη φορά μαζί με τον σύζυγο.
Ευχαριστώ όλους όσοι διαβάσατε την ιστορία μου και με επιβραβεύσατε με "like" και όμορφα σχόλια αλλά και εσάς που δεν το κάνατε. Εύχομαι Καλές Γιορτές! Ευτυχισμένος ο Καινούργιος Χρόνος 2019 με υγεία, δημιουργικότητα, με πολλά και ασφαλή ταξίδια!
Δεσμεύομαι για νέες εικόνες από τη Γάνδη και όχι μόνο, στο topic Live from, από τις 26 Δεκεμβρίου του 2018 και μετά!
ΤΕΛΟΣ
Last edited:
Αγοράσατε άραγε?
