alma
Member
- Μηνύματα
- 4.304
- Likes
- 18.491
Έξω από το Κρεμλίνο στέκεται ένα τεράστιο άγαλμα με ένα εξίσου μεγάλων διαστάσεων σταυρό στο χέρι του. Μοιάζει να βλέπει τα πάντα στην πόλη και είναι αρκετά εντυπωσιακό, τόσο περνώντας δίπλα του, όσο και βλέποντας το από μακριά να στέκει αγέρωχο, ενώ γύρω του συνεχίζεται το πυκνό μποτιλιάρισμα των αυτοκινήτων μιας συνηθισμένης μέρας στην πολύβουη Μόσχα.
Φυσικά αναφορά στο άγαλμα δεν υπήρχε στον ταξιδιωτικό οδηγό μας, μιας και η ανέγερση του είναι πρόσφατη και έγινε το 2016.
Το πανύψηλο άγαλμα αναπαριστά τον Άγιο Βλαδίμηρο ή Βλαδίμηρο Α’ τον Μεγάλο, ο οποίος υπήρξε αρχηγός του κράτους των Ρως και ήταν αυτός που εισήγαγε στην χώρα την Χριστιανική Ορθόδοξη πίστη ως επίσημη θρησκεία. Βαπτίστηκε Χριστιανός Ορθόδοξος και παντρεύτηκε την Άννα Πορφυρογέννητη, κόρη του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ρωμανού Β’ και αδελφή των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου και Κωνσταντίνου Η’. Η ανέγερση μάλιστα του αγάλματος αποτέλεσε άλλη μια αφορμή (ή αιτία) έντασης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, μιας και τον Άγιο Βλαδίμηρο, εκτός από τους Ρώσους διεκδικούν και οι Ουκρανοί.
Συνεχίζοντας το περπάτημα διαπιστώσαμε πως μόλις είχαμε κάνει ένα από τα βασικά λάθη που πρέπει να αποφύγει κανείς σε ταξίδι….Ξεχάσαμε να φορτίσουμε την φωτογραφική μηχανή, που είχε ήδη βγάλει ειδοποίηση πως άδειαζε από μπαταρία…
Περπατήσαμε ως το ναό του Χριστού Σωτήρος (“Храм Христа Спасителя”) . Λέγεται πως είναι η ψηλότερη ορθόδοξη εκκλησία του κόσμου.Η ιστορία της συγκεκριμένης εκκλησίας με είχε εντυπωσιάσει πολύ πριν το ταξίδι, όταν διάβαζα για αυτήν σε ένα ρώσικο κείμενο.
Η εκκλησία όμως που αντικρίζει κανείς σήμερα δεν είναι η αρχική. Ο αρχικός ναός κατεδαφίστηκε την δεκαετία του’30 με εντολή του Στάλιν και κάποια από τα μάρμαρα του ναού, βρέθηκαν να κοσμούν σταθμούς μετρό. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Η ανέγερση της εκκλησίας για πρώτη φορά, αποφασίστηκε μετά την νίκη των Ρώσων έναντι στον Ναπολέοντα το 1812. Σε ανάμνηση αυτής της νίκης ο τσάρος Αλέξανδρος Α’ υποσχέθηκε να χτίσει μια εκκλησία για να ευχαριστήσει τον Θεό και ο ναός ξεκίνησε να χτίζεται στα Воробьёвы горы το ψηλότερο σημείο της πόλης. Στο μεταξύ ο Αλέξανδρος Α’ πέθανε και τον διαδέχτηκε ο αδελφός του ο Νικόλαος Α’, ο οποίος άλλαξε, εκτός από την τοποθεσία όπου θα χτιζόταν ο ναός, και τον αρχιτέκτονα που θα τον έχτιζε.
Οι εργασίες προχωρούσαν αργά και πέρασαν δεκαετίες μέχρι να ολοκληρωθεί το χτίσιμο, ενώ άλλα 20 χρόνια διήρκεσε και η αγιογράφηση του ναού. Όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες ο ναός ήταν πολύ εντυπωσιακός και πολυτελής. Σε ρώσικα κείμενα αναφέρεται πως μπορούσαν να βρίσκονται ταυτόχρονα 7.200 άτομα μέσα, αλλά σε πανηγυρικές λειτουργίες ο κόσμος ξεπερνούσε κατά πολύ αυτό το νούμερο. Μέσα στο ναό αναγράφονταν τα ονόματα ηρώων της μάχης έναντι στο Ναπολέοντα.
Στην εποχή του Στάλιν όμως αποφασίστηκε η κατεδάφιση του ναού και στη θέση του το χτίσιμο του Дворец Советов. Όμως ούτε αυτό έμελλε να στεριώσει μιας και εξαιτίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι εργασίες σταμάτησαν.
Το 1958 τελικά ο χώρος μετατράπηκε σε μια τεράστια ανοιχτή πισίνα.
Τη δεκαετία του ’90 αποφασίστηκε να ξαναχτιστεί η εκκλησία. Συγκεντρώθηκαν αρκετά χρήματα από δωρεές απλών πολιτών και τελικά τέλος του'99-αρχές 2000 η εκκλησία άνοιξε ξανά.
Εξίσου περιπετειώδης αποδείχτηκε όμως και η προσπάθεια μας να δούμε την εκκλησία εκ των έσω…Και μάλιστα οι προσπάθειες συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες. Αυτά όμως σε επόμενο κεφάλαιο.
Περπατήσαμε αρκετά και αρχίσαμε να πεινάμε.Και που καταλήξαμε να φάμε; Σε εστιατόριο με φαγητό….Σιβηρίας. Οι επιλογές πολλές από ψάρια, πάπια, ελάφι μέχρι και…. αρκούδα σε μπιφτέκι.
Η φωτογραφική μηχανή εδέησε-παρά το πόσο ξεφόρτιστη ήταν η καημένη- να βγάλει μια φωτό και έτσι έχω μια ωραία ανάμνηση από την μερίδα μου με πάπια και φρούτα…
Φυσικά αναφορά στο άγαλμα δεν υπήρχε στον ταξιδιωτικό οδηγό μας, μιας και η ανέγερση του είναι πρόσφατη και έγινε το 2016.
Το πανύψηλο άγαλμα αναπαριστά τον Άγιο Βλαδίμηρο ή Βλαδίμηρο Α’ τον Μεγάλο, ο οποίος υπήρξε αρχηγός του κράτους των Ρως και ήταν αυτός που εισήγαγε στην χώρα την Χριστιανική Ορθόδοξη πίστη ως επίσημη θρησκεία. Βαπτίστηκε Χριστιανός Ορθόδοξος και παντρεύτηκε την Άννα Πορφυρογέννητη, κόρη του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ρωμανού Β’ και αδελφή των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου και Κωνσταντίνου Η’. Η ανέγερση μάλιστα του αγάλματος αποτέλεσε άλλη μια αφορμή (ή αιτία) έντασης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, μιας και τον Άγιο Βλαδίμηρο, εκτός από τους Ρώσους διεκδικούν και οι Ουκρανοί.
Συνεχίζοντας το περπάτημα διαπιστώσαμε πως μόλις είχαμε κάνει ένα από τα βασικά λάθη που πρέπει να αποφύγει κανείς σε ταξίδι….Ξεχάσαμε να φορτίσουμε την φωτογραφική μηχανή, που είχε ήδη βγάλει ειδοποίηση πως άδειαζε από μπαταρία…
Περπατήσαμε ως το ναό του Χριστού Σωτήρος (“Храм Христа Спасителя”) . Λέγεται πως είναι η ψηλότερη ορθόδοξη εκκλησία του κόσμου.Η ιστορία της συγκεκριμένης εκκλησίας με είχε εντυπωσιάσει πολύ πριν το ταξίδι, όταν διάβαζα για αυτήν σε ένα ρώσικο κείμενο.
Η εκκλησία όμως που αντικρίζει κανείς σήμερα δεν είναι η αρχική. Ο αρχικός ναός κατεδαφίστηκε την δεκαετία του’30 με εντολή του Στάλιν και κάποια από τα μάρμαρα του ναού, βρέθηκαν να κοσμούν σταθμούς μετρό. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Η ανέγερση της εκκλησίας για πρώτη φορά, αποφασίστηκε μετά την νίκη των Ρώσων έναντι στον Ναπολέοντα το 1812. Σε ανάμνηση αυτής της νίκης ο τσάρος Αλέξανδρος Α’ υποσχέθηκε να χτίσει μια εκκλησία για να ευχαριστήσει τον Θεό και ο ναός ξεκίνησε να χτίζεται στα Воробьёвы горы το ψηλότερο σημείο της πόλης. Στο μεταξύ ο Αλέξανδρος Α’ πέθανε και τον διαδέχτηκε ο αδελφός του ο Νικόλαος Α’, ο οποίος άλλαξε, εκτός από την τοποθεσία όπου θα χτιζόταν ο ναός, και τον αρχιτέκτονα που θα τον έχτιζε.
Οι εργασίες προχωρούσαν αργά και πέρασαν δεκαετίες μέχρι να ολοκληρωθεί το χτίσιμο, ενώ άλλα 20 χρόνια διήρκεσε και η αγιογράφηση του ναού. Όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες ο ναός ήταν πολύ εντυπωσιακός και πολυτελής. Σε ρώσικα κείμενα αναφέρεται πως μπορούσαν να βρίσκονται ταυτόχρονα 7.200 άτομα μέσα, αλλά σε πανηγυρικές λειτουργίες ο κόσμος ξεπερνούσε κατά πολύ αυτό το νούμερο. Μέσα στο ναό αναγράφονταν τα ονόματα ηρώων της μάχης έναντι στο Ναπολέοντα.
Στην εποχή του Στάλιν όμως αποφασίστηκε η κατεδάφιση του ναού και στη θέση του το χτίσιμο του Дворец Советов. Όμως ούτε αυτό έμελλε να στεριώσει μιας και εξαιτίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι εργασίες σταμάτησαν.
Το 1958 τελικά ο χώρος μετατράπηκε σε μια τεράστια ανοιχτή πισίνα.
Τη δεκαετία του ’90 αποφασίστηκε να ξαναχτιστεί η εκκλησία. Συγκεντρώθηκαν αρκετά χρήματα από δωρεές απλών πολιτών και τελικά τέλος του'99-αρχές 2000 η εκκλησία άνοιξε ξανά.
Εξίσου περιπετειώδης αποδείχτηκε όμως και η προσπάθεια μας να δούμε την εκκλησία εκ των έσω…Και μάλιστα οι προσπάθειες συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες. Αυτά όμως σε επόμενο κεφάλαιο.
Περπατήσαμε αρκετά και αρχίσαμε να πεινάμε.Και που καταλήξαμε να φάμε; Σε εστιατόριο με φαγητό….Σιβηρίας. Οι επιλογές πολλές από ψάρια, πάπια, ελάφι μέχρι και…. αρκούδα σε μπιφτέκι.
Η φωτογραφική μηχανή εδέησε-παρά το πόσο ξεφόρτιστη ήταν η καημένη- να βγάλει μια φωτό και έτσι έχω μια ωραία ανάμνηση από την μερίδα μου με πάπια και φρούτα…
...
