themischar
Member
- Μηνύματα
- 512
- Likes
- 4.872
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- 1η μέρα, Χίος - Pamukkale & 350 Km
- 2η μέρα, Pamukkale - Konya & 390 Km
- 2η μέρα
- 3η μέρα, Konya - Goreme & 235 Km
- 3η μέρα
- 4η μέρα, Τριγύρω στο Goreme
- 4η μέρα
- 5η μέρα, και σήμερα τριγύρω από το Goreme
- 5η μέρα
- 5η μέρα
- 5η μέρα One day trip (Goreme - Derinkuyu - Ihlara - Goreme)
- 5η μέρα
- 6η μέρα, Goreme - Egirdir & 442 Km
- 7η μέρα, Egirdir - Ölüdeniz & 280 Km
- 8η μέρα, Βολτίτσα σε Kayakoy & Fethiye
- 9η μέρα, Ölüdeniz- Marmaris & 141 Km
- 10η μέρα, μια κρουαζιέρα έως και το Dalyan
- 10η μέρα
- 11η μέρα, Marmaris - Bodrum & 163 Km
- 12η μέρα, γύρω από το Bodrum
- 13η μέρα, Bodrum - Kusadasi & 154 Km
- 14η μέρα, Kusadasi - Ephesus - Kusadasi & 46 Km
- 14η μέρα
- 15η & 16η μέρα, Kusadasi - Cesme & 176 Km + Cesme - Χίος - Πειραιάς (9 +122 ) Nautical Miles
Η ζωή στο μικρό Dalyan περιστρέφεται γύρω από τον ποταμό Dalyan Çayı. Τα σκάφη που ανεβοκατεβαίνουν το ποτάμι, περιηγούνται αλωνίζοντας μέσα στο λαβύρινθο των καλαμιών.



Η υπέροχη θέα μέσα από το ποτάμι συνεχίζεται και θωρώντας τα κοκκινωπά βράχια που ξεχωρίζουν στην όχθη αισθάνεσαι πως σε προδιαθέτουν για να τα επισκεφθείς.
Πραγματικά, ο περίπλους στον ελικοειδή ποταμό, θα μπορούσε άνετα να ήταν μια εκδρομή από μόνη της.


Πάνω στα απόκρημνα κομμένα βράχια του ποταμού βρίσκονται οι διαβρωμένες προσόψεις των Λυκικών τάφων (Lycian Tombs), περίπου από το 400 π.Χ.

Η ομάδα των έξι πετρόκτιστων τάφων βρίσκεται εδώ και χιλιάδες χρόνια, μάρτυρες του μετασχηματισμού αυτής της περιοχής που παρακολουθούν σιωπηλά τον ποταμό Dalyan Çay κάτω.

Το πλοιάριο συνέχισε να ανεβαίνει μέσα στο ποτάμι και έφθασε στα λασπόλουτρα με την ιαματική θερμική πισίνα !
Δεν υπάρχει η λάθος στιγμή, που έτυχε, για να βρεθείς με τα πλήθη όταν οι κινήσεις των είναι ομαδικές.
Η λάσπη είναι μια καλή δικαιολογία για να παίξεις με τη διάθεσή σου και να ¨βοηθηθείς¨ μετέπειτα από αυτήν. Σκύβεις παίρνεις με τη χούφτα λἀσπη, την απλώνεις όσο πιο καλά μπορείς και θέλεις πάνω σου, περιμένεις να ξεραθεί αερολογόντας και μετά κατυθύνεσαι για ένα καλό ξέβγαλμα.
Διαβολικά και εμείς, μετά, το δέρμα μας το αισθανόμασταν υπέροχο όχι όμως και τα μαγιό μας που τρόμαξαν να καθαρίσουν. Τι να πω, λες και δεν είχαμε ένα παλιό μαζί μας να το φορέσουμε.




Ο φωτογράφος της ¨πλαζ¨, είναι πανταχού παρών, καραδοκεί και δε χάνει ευκαιρία να αποθανατίσει όλους τους λουόμενους -εν δράσει- και να τους καδράρει στη συνέχεια (εν είδη cart-postale) έναντι επικερδούς αμοιβής:



Μετά από τα λασπόλουτρα μας αποβίβασε για το προγραμματισμένο γεύμα στο Dalyan Nehri, όπου η παραμονή κράτησε περίπου 45 λεπτά. Με το menu 'a la carte, απολαύσαμε φρέσκια πέστροφα και μια επιλογή μεζέδων που συμπεριλαμβανόταν έτσι κι´αλλιώς στην τιμή.




Μετά το μεσημεριανό, νάμαστε, ξανά στο ποτάμι. Και λίγο μετά αρχίζει η πιλάλα όλων ανεξαίρετα των σκαφών για τη γρήγορη επιστροφή και ναι μεν το πρωί μπορεί να φύγαμε πάλι όλοι σχεδόν την ίδια ώρα χωρίς προβληματισμό, δεν έγινε κάτι παρόμοιο και στην επιστροφή.
Όλοι οι βαρκάρηδες αλαφιασμένοι, τριμάρουν τις μηχανές του σκάφους τους αναπτύσσοντας ταχύτητα. Οι προπέλες ξενερίζουν λες και βγαίνουν έξω από το νερό.
Και εδώ στράβωσε, για μας και πιστεύω και σε άλλους πολλούς, η μέρα.
Δυστυχώς κηλίδες από διαρροή ντίζελ διαγράφοταν, στην επιφάνεια του νερού, ανάμεσα στα ¨διαγωνιζόμενα¨ σκάφη και δε θελω να σκέπτομαι πόσες φτωχές χελώνες σκοτώνονται από τόσες προπέλες που περιστρέφονται σε υψηλές ταχύτητες σε αυτά τα νερά.
Ὀλα συνηγορούν πως θα υπάρξει μια παράλογη κόντρα σε εξέλιξη και η πλειοψηφία των επιβαινόντων ψάχνεται για μια πιο καλύτερη θέση στήριξης, αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο.
Μας κοιτά ο βαρκάρης, έναν έναν και θαρρώ ότι μονολογεί :
- << Ότι είδατε, είδατε. Τώρα πίσω ολόταχώς>>
Και εγώ με τη σειρά μου, κοιτώ ολοένα το πρόσωπο του, που παραμορφώνεται από την υπερπροσπάθεια με τα μάγουλά του να τραβιούνται πίσω την ώρα που ο αέρας μπαίνει μέσα στα μάτια του και ακούγω την αναπνοή του να γίνεται δύσκολη (έ, κάτι ξέρω από αυτά, την ταχύτητα ποτέ δε μίσησα και ΧΑΠ έχω !).
Για να δούμε, λοιπόν, θα αντέξει έως ότου δέσει στην αποβάθρα ;

Το ¨παιχνίδι¨ το υφαίνουν οι βαρκάρηδες καλά, γιατί το ξέρουν και το παίζουν με κέφι όταν έχουν σύμμαχο μια μπουνάτσα σαν αυτή που υπήρχε εκείνο το σούρωπο.


Δε φτάσαμε στην αποβάθρα ούτε πρώτοι αλλά ούτε και τελευταίοι, οπότε άδικος ο φόβος και τζάμπα και το μονομερές ¨στοίχημα¨ !

Η ημέρα και η βραδυά έκλεισε με ένα εξαιρετικό φαγητό στους NEIGHBOURS ¨ΓΕΙΤΟΝΕΣ¨ που είναι πολύ καλά παιδιά και τιμούν καθ´όλα τη λέξη που έχουν βάλει στην ταμπέλα του εστιατορίου τους.

Τους ευχαριστήσαμε ιδιαίτερα για την περιποίηση και την καλοκαρδία τους. Το γνωρίζουμε -εξάλλου- πως στη γείτονα χώρα όλοι δεν είναι ίδιοι, όπως επίσης και στη δική μας.



Η υπέροχη θέα μέσα από το ποτάμι συνεχίζεται και θωρώντας τα κοκκινωπά βράχια που ξεχωρίζουν στην όχθη αισθάνεσαι πως σε προδιαθέτουν για να τα επισκεφθείς.
Πραγματικά, ο περίπλους στον ελικοειδή ποταμό, θα μπορούσε άνετα να ήταν μια εκδρομή από μόνη της.


Πάνω στα απόκρημνα κομμένα βράχια του ποταμού βρίσκονται οι διαβρωμένες προσόψεις των Λυκικών τάφων (Lycian Tombs), περίπου από το 400 π.Χ.

Η ομάδα των έξι πετρόκτιστων τάφων βρίσκεται εδώ και χιλιάδες χρόνια, μάρτυρες του μετασχηματισμού αυτής της περιοχής που παρακολουθούν σιωπηλά τον ποταμό Dalyan Çay κάτω.

Το πλοιάριο συνέχισε να ανεβαίνει μέσα στο ποτάμι και έφθασε στα λασπόλουτρα με την ιαματική θερμική πισίνα !
Δεν υπάρχει η λάθος στιγμή, που έτυχε, για να βρεθείς με τα πλήθη όταν οι κινήσεις των είναι ομαδικές.
Η λάσπη είναι μια καλή δικαιολογία για να παίξεις με τη διάθεσή σου και να ¨βοηθηθείς¨ μετέπειτα από αυτήν. Σκύβεις παίρνεις με τη χούφτα λἀσπη, την απλώνεις όσο πιο καλά μπορείς και θέλεις πάνω σου, περιμένεις να ξεραθεί αερολογόντας και μετά κατυθύνεσαι για ένα καλό ξέβγαλμα.
Διαβολικά και εμείς, μετά, το δέρμα μας το αισθανόμασταν υπέροχο όχι όμως και τα μαγιό μας που τρόμαξαν να καθαρίσουν. Τι να πω, λες και δεν είχαμε ένα παλιό μαζί μας να το φορέσουμε.




Ο φωτογράφος της ¨πλαζ¨, είναι πανταχού παρών, καραδοκεί και δε χάνει ευκαιρία να αποθανατίσει όλους τους λουόμενους -εν δράσει- και να τους καδράρει στη συνέχεια (εν είδη cart-postale) έναντι επικερδούς αμοιβής:



Μετά από τα λασπόλουτρα μας αποβίβασε για το προγραμματισμένο γεύμα στο Dalyan Nehri, όπου η παραμονή κράτησε περίπου 45 λεπτά. Με το menu 'a la carte, απολαύσαμε φρέσκια πέστροφα και μια επιλογή μεζέδων που συμπεριλαμβανόταν έτσι κι´αλλιώς στην τιμή.




Μετά το μεσημεριανό, νάμαστε, ξανά στο ποτάμι. Και λίγο μετά αρχίζει η πιλάλα όλων ανεξαίρετα των σκαφών για τη γρήγορη επιστροφή και ναι μεν το πρωί μπορεί να φύγαμε πάλι όλοι σχεδόν την ίδια ώρα χωρίς προβληματισμό, δεν έγινε κάτι παρόμοιο και στην επιστροφή.
Όλοι οι βαρκάρηδες αλαφιασμένοι, τριμάρουν τις μηχανές του σκάφους τους αναπτύσσοντας ταχύτητα. Οι προπέλες ξενερίζουν λες και βγαίνουν έξω από το νερό.
Και εδώ στράβωσε, για μας και πιστεύω και σε άλλους πολλούς, η μέρα.
Δυστυχώς κηλίδες από διαρροή ντίζελ διαγράφοταν, στην επιφάνεια του νερού, ανάμεσα στα ¨διαγωνιζόμενα¨ σκάφη και δε θελω να σκέπτομαι πόσες φτωχές χελώνες σκοτώνονται από τόσες προπέλες που περιστρέφονται σε υψηλές ταχύτητες σε αυτά τα νερά.
Ὀλα συνηγορούν πως θα υπάρξει μια παράλογη κόντρα σε εξέλιξη και η πλειοψηφία των επιβαινόντων ψάχνεται για μια πιο καλύτερη θέση στήριξης, αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο.
Μας κοιτά ο βαρκάρης, έναν έναν και θαρρώ ότι μονολογεί :
- << Ότι είδατε, είδατε. Τώρα πίσω ολόταχώς>>
Και εγώ με τη σειρά μου, κοιτώ ολοένα το πρόσωπο του, που παραμορφώνεται από την υπερπροσπάθεια με τα μάγουλά του να τραβιούνται πίσω την ώρα που ο αέρας μπαίνει μέσα στα μάτια του και ακούγω την αναπνοή του να γίνεται δύσκολη (έ, κάτι ξέρω από αυτά, την ταχύτητα ποτέ δε μίσησα και ΧΑΠ έχω !).
Για να δούμε, λοιπόν, θα αντέξει έως ότου δέσει στην αποβάθρα ;

Το ¨παιχνίδι¨ το υφαίνουν οι βαρκάρηδες καλά, γιατί το ξέρουν και το παίζουν με κέφι όταν έχουν σύμμαχο μια μπουνάτσα σαν αυτή που υπήρχε εκείνο το σούρωπο.


Δε φτάσαμε στην αποβάθρα ούτε πρώτοι αλλά ούτε και τελευταίοι, οπότε άδικος ο φόβος και τζάμπα και το μονομερές ¨στοίχημα¨ !

Η ημέρα και η βραδυά έκλεισε με ένα εξαιρετικό φαγητό στους NEIGHBOURS ¨ΓΕΙΤΟΝΕΣ¨ που είναι πολύ καλά παιδιά και τιμούν καθ´όλα τη λέξη που έχουν βάλει στην ταμπέλα του εστιατορίου τους.

Τους ευχαριστήσαμε ιδιαίτερα για την περιποίηση και την καλοκαρδία τους. Το γνωρίζουμε -εξάλλου- πως στη γείτονα χώρα όλοι δεν είναι ίδιοι, όπως επίσης και στη δική μας.
Attachments
-
42 bytes Προβολές: 0