Αργεντινή Μπουένος Άιρες δώστε μου, και την ψυχή μου πάρτε

10900km

Member
Μηνύματα
392
Likes
4.190

Κατά καιρούς δέχομαι μηνύματα από παιδιά που σχεδιάζουν ταξίδια σε μέρη που έχω πάει. Μόνο την τελευταία βδομάδα μού γράψατε δύο εξ υμών, για Κούβα/Μεξικό/Γουατεμάλα, και Κολομβία. Χθες το βράδυ πέρασα χρόνο γράφοντας αναλυτικά σε μία Βραζιλιάνα φίλη μου που έρχεται στο Μπουένος Άιρες σε λίγες ημέρες, τις επιλογές που έχει για να κάνει το αεροδρόμιο-κέντρο. Με αφορμή όοολα αυτά, σκέφτηκα σήμερα να μοιραστώ πέντε πρακτικά, νομίζω, tips, που μπορούν να βοηθήσουν κάποιους, είτε σύντομα, είτε στο λιγότερο προσεχές μέλλον, να γλιτώσουν κάποια χρήματα στο Μπουένος Άιρες.

Εσέισα ή Νιούμπερι;

Όσοι ψάχνετε αεροπορικά εισιτήρια στο ίντερνετ, είναι πολύ πιθανό να σας παρουσιαστούν κατά την αναζήτησή σας αεροπορικά εισιτήρια που αντιστοιχούν σε πτήσεις Ευρώπη-άλλη πόλη της Νότιας Αμερικής (βασικά πόλεις της Βραζιλίας)-Μπουένος Άιρες. Στη λίστα που θα δείτε, προσέξτε ότι κάποιες από τις πτήσεις καταλήγουν στο αεροδρόμιο Νιούμπερι, το μικρότερο αεροδρόμιο του Μπουένος Άιρες, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο. Το βασικό αεροδρόμιο της πόλης είναι το Εσέισα, πολύ μακριά από το κέντρο. Αν το κόστος δύο συνδυασμών πτήσεων είναι παρόμοιο, απλά προτιμήστε σαν προορισμό το Νιούμπερι.

Από το Εσέισα στο κέντρο. Πώς, και πόσο;

Σήμερα, επαναλαμβάνω, σήμερα, τονίζω το σήμερα, μια και με τον πληθωρισμό της Αργεντινής καμία τιμή δε μένει ίδια για περισσότερο από μερικούς μήνες, το Εσέισα-κέντρο με ταξί κοστίζει 150 πέσος (κάτι περισσότερο από 27 ευρώ). Υπάρχει σημείο εξουσιοδοτημένο στο αεροδρόμιο, στο οποίο κανονίζεις τα της μετακίνησής σου, προκειμένου να αποφύγεις τους “έξυπνους” που θα θελήσουν να σε “δαγκώσουν” βλέποντας ότι είσαι ξένος. Αν ταξιδεύεις μόνος, ακόμη κι αν ταξιδεύετε παρέα δύο άτομα, αυτή είναι η ακριβότερη επιλογή. Με 60 πέσος παίρνεις λεωφορείο της Tienda Leon, της μοναδικής εταιρείας που έχει shuttle buses μεταξύ του Εσέισα και του κέντρου. Το σάιτ τους (tiendaleon.com.ar) είναι πολύ κατατοπιστικό. Αν το ξενοδοχείο/χόστελ σας είναι πάνω στη διαδρομή τους, κατεβαίνετε πριν φθάσει στο Πουέρτο Μαδέρο. Αν δε βολεύει η διαδρομή τους, φθάνετε στο ξενοδοχείο σας είτε με μέσα μαζικής μεταφοράς, ή πληρώνοντας κάτι περισσότερο στην ίδια εταιρεία, για να σας πάει μέχρι την πόρτα του ξενοδοχείου σας με δεύτερο, μικρότερο λεωφορείο. Αν ταξιδεύεις μόνος σου, είναι προφανές ότι γλιτώνεις αρκετά χρήματα. Αν είστε δύο, και είστε μεταξύ του ταξί και της Tienda Leon, ίσως είναι προτιμότερο να δώστε κάτι περισσότερο και να πάρετε ταξί. Τρίτη επιλογή, αυτή που... τίμησε ο γράφων, είναι το αστικό λεωφορείο νούμερο 8. Στο ίντερνετ οι απόψεις διίστανται για τη συγκεκριμένη γραμμή, κάποιοι την πετάνε στην πυρά επειδή μπορεί να περάσεις μέχρι και δύο ώρες για να φθάσεις στο κέντρο (τα λεωφορεία της Tienda Leon λέγεται ότι κάνουν την ίδια διαδρομή σε 45 λεπτά, ή μία ώρα τις ώρες αιχμής), κάποιοι άλλοι λένε ότι είναι επικίνδυνη(!), κάποιοι άλλοι γράφουν ότι αν έχεις πάνω από μία αποσκευή ο οδηγός μπορεί να μη σε αφήσει να ανέβεις. Προσωπικά ταξιδεύω με έναν μεγάλο σάκο στην πλάτη, κι έναν πολύ μικρότερο στο στήθος. Το λεωφορείο ήρθε τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στη στάση, ανέβηκα πρώτος, ο οδηγός δε μου έκανε καμία απολύτως παρατήρηση, πλήρωσα τα μόλις δύο πέσος για το εισιτήριο (εξευτελιστικό το τίμημα αν αναλογιστεί κανείς την απόσταση που διανύεις), κάθισα (σημαντικό, μια και μας πήρε δύο ώρες να φθάσουμε στο κέντρο), έβαλα τον σάκο ανάμεσα στα πόδια, κι ειλικρινά δε με κούρασε καθόλου η διαδρομή, μια και αφενός άκουγα συνεπιβάτες να μιλάνε με τη χαριτωμένη πορτένια προφορά τους, κι αφετέρου χάζευα από το ανοιχτό παράθυρο με τα μάτια ορθάνοιχτα. Επαναλαμβάνω, μόλις δύο πέσος. Αλλά δύο ώρες μέχρι το κέντρο. Και για να πάρεις το συγκεκριμένο λεωφορείο πρέπει να έχεις κέρματα. Προσωπικά μου είχαν μείνει κάποια από το προηγούμενο ταξίδι μου εδώ. Διαφορετικά θα έπρεπε να είχα αγοράσει κάτι στο αεροδρόμιο, σε κάποιο μαγαζί, για να πάρω ρέστα ψιλά.

Τι γίνεται με τα ευρώ;

Αν έρθετε στο Μπουένος Άιρες χωρίς ούτε ένα πέσο στην τσέπη, αλλάξτε στο αεροδρόμιο όσο λιγότερα γίνεται, εκτός κι αν έχετε κάρτα που χρησιμοποιείτε για να βγάζετε χρήματα από ΑΤΜ. Αν έρχεστε με ρευστό, πρότασή μου είναι, έχοντας ψάξει το θέμα τολμώ να πω αρκετά, αν όχι εξονυχιστικά, τον κύριο όγκο του να τον αλλάξτε σε ένα ανταλλακτήριο που βρίσκεται πάνω στη Σαρμιέντο, μεταξύ Σαν Μαρτίν και Ρεκονκίστα. Είναι τρεις δρόμοι πάνω από την Πλάσα ντε Μάσο. Είναι το ανταλλακτήριο στο οποίο κάθε φορά που κατεβαίνω στο κέντρο, βλέπω την καλύτερη ισοτιμία. Προσωπικά, από τη στιγμή που το ευρώ άρχισε να παίρνει την κατηφόρα, άρχισα να ανταλλάσσω χρήματα με μέλη μίας ιστοσελίδας που έχω αναφέρει και σε άλλες ιστορίες μου. Στο Μπουένος Άιρες υπάρχουν αρκετοί ντόπιοι που σχεδιάζουν ταξίδι στην Ευρώπη κι ενδιαφέρονται για ευρώ, ενώ υπάρχουν και Ευρωπαίοι που δουλεύουν εδώ, πληρώνονται σε πέσος, και προτιμούν τις οικονομίες τους να τις έχουν σε ευρώ. Σπάμε στη μέση τη διαφορά στις τιμές αγοράς-πώλησης της ημέρας που κάνουμε τη “δουλειά”, κι έτσι κερδίζουμε και οι δύο. Εγώ παίρνω μία ισοτιμία που κανένα ανταλλακτήριο δεν μπορεί να μου προσφέρει, και εκείνος που παίρνει τα ευρώ μου βγαίνει το ίδιο κερδισμένος.

Μετακινήσεις εντός Μπουένος Άιρες;

Πριν από δύο χρόνια πέρασα μια βδομάδα στο Αμπάστο, δύο τετράγωνα από σταθμό του Σούμπτε, του μετρό, και μία βδομάδα στο Μπελγκράνο, επίσης σχετικά κοντά σε σταθμό του μετρό, οπότε για όλες τις μετακινήσεις μου χρησιμοποιούσα τον υπόγειο. Σχεδόν 40 μέρες τώρα, τον Σούμπτε τον έχω πάρει ΜΙΑ φορά. Χρησιμοποιώ τρένα και λεωφορεία. Οι γραμμές των τρένων είναι... προφανείς. Μπαίνεις tbanet.com.ar, και έχεις (κάποιες από) τις γραμμές “πιάτο”. Τι γίνεται όμως με τα λεωφορεία; Μπαίνεις omnilineas.com, επιλέγεις “city buses”, κι απλά παίζεις με τον χάρτη. Κάνεις ένα κλικ στο σημείο που βρίσκεσαι, δεύτερο κλικ στο σημείο που θέλεις να πας, κι αμέσως βλέπεις με ατελείωτες λεπτομέρειες όλες τις επιλογές σου, πάνω στον χάρτη. Γιατί να πάρεις λεωφορείο σε μία πόλη που έχει μετρό; Επειδή η... γεωγραφία των γραμμών του μετρό είναι τέτοια, που μερικές φορές για να πας από... Θεσσαλονίκη μέχρι Αθήνα, πρέπει να περάσεις πρώτα από Πάτρα. Ανεβαίνεις στο λεωφορείο, λες στον οδηγό πού πηγαίνεις, σου λέει πόσο κοστίζει η διαδρομή σου (οι περισσότερες είναι σήμερα 1,25 πέσο), και πληρώνεις στο μηχάνημα με κέρματα. Αν περάστε αρκετές ημέρες στο Μπουένος Άιρες ΑΞΙΖΕΙ να στηθείτε την πρώτη μέρα σε μία ουρά για να βγάλετε τη SUBE, τη μαγνητική κάρτα που σας δίνεται δωρεάν, απλά συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας σε ένα χαρτί. “Γεμίζετε” την κάρτα με κρέντιτ, και δεν αγχώνεστε για κέρματα.

Ήρθε η ώρα να πας αλλού στην Αργεντινή;

Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου στην Αργεντινή ταξιδεύει με λεωφορεία. Οι τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων δεν είναι για όλους, και το σιδηροδρομικό δίκτυο δεν είναι και... ανύπαρκτο, σίγουρα όμως είναι φτωχούτσικο, αν όχι φτωχό. Η προφανής επιλογή για λεωφορεία είναι να πας στον Ρετίρο, στον κεντρικό σταθμό λεωφορείων, και να διαλέξεις την εταιρεία που σου “κάθεται” καλύτερα. Οι τιμές ποικίλουν ανάλογα με την παρεχόμενη υπηρεσία, βασικά ανάλογα με το αν η θέση σου είναι απλή, ημι-κρεβάτι, ή κρεβάτι. Εκείνο που δεν είναι πολύ-πολύ γνωστό, είναι ότι στο Μπουένος Άιρες υπάρχει και δεύτερο σημείο αναχώρησης λεωφορείων, τα οποία έχουν πάνω τους νοερά κρεμασμένη την ταμπέλα “παράνομα”. Τα “μη επίσημα αδειοδοτημένα” λεωφορεία αναχωρούν από την πλατεία δίπλα στον Όνσε, τον σιδηροδρομικό σταθμό (άλλο Όνσε, άλλο Ρετίρο -όπου βρίσκεται ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός- άλλο Κονστιτουσιόν. Είναι τρεις διαφορετικοί σταθμοί). Όπως και για την αστική γραμμή 8 που πηγαίνει στο Εσέισα, οι απόψεις διίστανται. Όλοι δέχονται ότι οι τιμές είναι μέχρι και 50% χαμηλότερες από τις τιμές που ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ βρίσκεις στον Ρετίρο. Κάποιοι όμως λένε ότι είναι επικίνδυνα, ότι δεν περνούν από ελέγχους, κι ότι αν με κάποιον μαγικό τρόπο χαθεί η αποσκευή σου, την πάτησες, μια και ούτε καν στην αστυνομία μπορείς να πας για να βρεις το δίκιο σου. Άλλοι λένε ότι τα λεωφορεία είναι εξίσου καλά με τα “επίσημα”, ίσως ακόμα και καλύτερα, κι ότι το σέρβις είναι πιο... προσωπικό, πιο ζεστό, επειδή τα λεωφορεία τα οδηγούν και γενικά τα προσέχουν οικογένειες, για τις οποίες το λεωφορείο είναι το μέσο βιοπορισμού τους. Μέχρι στιγμής δεν έχω πάρει “παράνομο” λεωφορείο, όμως όταν φύγω από Μπουένος Άιρες για Κόρδοβα ή Μεντόσα, θα πάω στον Όνσε, όχι στα “επίσημα” λεωφορεία του Ρετίρο. Το παιδί που με φιλοξενεί ταξίδεψε με την κοπέλα του πριν από μερικούς μήνες μέχρι τη Βολιβία με “παράνομο” λεωφορείο, κι έμειναν και οι δυο τους απόλυτα ικανοποιημένοι. Ο Μαρτίν είναι της... γύρας, οπότε την άποψή του τη λαμβάνω υπόψη μου μεν, αλλά είναι η θετική εντύπωση με την οποία έμεινε η Κλάρα που με κάνει πολύ περισσότερο να βλέπω τα “παράνομα” λεωφορεία με καλό μάτι, μια και η Κλάρα μού δίνει την εντύπωση ότι είναι πιο... μαζεμένη, πιο διστακτική, πιο “των σίγουρων”, κι αν ένα ΤΕΤΟΙΟ άτομο λέει ότι το λεωφορείο ήταν μια χαρά, η άποψή του μετράει πολύ.

Ξέρω ότι αν κάποιος δε σχεδιάζει ταξίδι στο Μπουένος Άιρες, το σημερινό κείμενο πρέπει να το παράτησε πριν ακόμη το “Εσέισα ή Νιούμπερι;” Αν όμως όσα έγραψα βοηθήσουν έστω και μετά από καιρό, έστω και έναν, να γλιτώσει κάποια χρήματα στο Μπουένος Άιρες, θα χαρώ (αν μου γράψει, για να το ξέρω).

Χαιρετίσματα από το Μπουένος Άιρες των 35+ βαθμών Κελσίου εδώ και 2-3 ημέρες...
 

Attachments

Last edited by a moderator:

KLEOPATRA

Member
Μηνύματα
5.869
Likes
2.260
Ταξίδι-Όνειρο
Ειρηνικος ..παντου
Mη μασας ..μια χαρα θα πανε ολα ...ξεκρεμαστος δεν εισαι ...κυκλο εκει ψιλοεχεις κ θα δημιουργησεις κι αλλο .
Για ποσο καιρο λες να κατσεις εκει?
Αυτη ειναι ζωη Δημητρη !!!!On the road ...χωρις συμβιβασμους ,τυπικοτητες,ελευθερος να κανεις ο,τι αγαπαει η ψυχη σου,χωρις υποχρεωσεις που να σε κρατουν κολλημενο σε ενα τοπο.Μια ζωη που λαχταρω..αλλα μαλλον δε θα την εχω ποτε.
 

fenia42

Member
Μηνύματα
3.883
Likes
14.445
Επόμενο Ταξίδι
Азербайджан
Ταξίδι-Όνειρο
Γροιλανδία,Σβάλμπαρντ
Τέτοιες ιστορίες να διαβάζουμε!
 

zmaria

Member
Μηνύματα
1.335
Likes
1.201
Επόμενο Ταξίδι
Ρώμη (αμήν)
Ταξίδι-Όνειρο
Κούβα,Περού,Ν.Αφρική
Καλώς τον αγαπημένο μου ιστοριολόγο! Επιτέλους ιστορία από μια χώρα από αυτές που ανήκεις... Χαίρομαι που σου έχουν πάει όλα καλά μέχρι στιγμής! :p
 

erminathess

Member
Μηνύματα
566
Likes
321
Ταξίδι-Όνειρο
αργεντινη,μεξικο
Ευχομαι ολα να σου πανε βολικα στο νεο σου ξεκινημα!
Οσο για το Μπουενος, ζηλευω τρελα!
 

go2dbeach

Member
Μηνύματα
5.968
Likes
9.384
Επόμενο Ταξίδι
Λατινική Αμερική
Ταξίδι-Όνειρο
Λατινική Αμερική
Καλα , σε χαζο-χαμογελο σε τρωω λαχανο!
Διοτι να εχεις φτασει σε προορισμο ονειρο και να χαμογελας ειναι φυσικο.Αλλα να εισαι βουτηγμενος σε μια ντανα φακελους και τιμολογια (σε λιγο θα χρειαζομαι αναπνευστηρα!) και να χαμογελας επειδη ανακαλυψες νεο ποστ απο τον 10900km πως σου φαινεται?
Η Αργεντινη δεν ειναι απο τους τοπ αγαπημενους μου προορισμους , αλλα οι ανταποκρισεις σου απο κει θετουν σοβαρη υποψηφιοτητα για τα καλυτερα διαλειμματα-ανασες που θα παιρνω αυτο το μηνα :)
Να παρακαλεσω κι εγω να μας γραφεις οσο συχνοτερα γινεται!
Αληθεια πως φαινεται στον εκει κοσμο το οτι η χωρα μας βρισκεται εκει που βρισκονταν εκεινοι πριν απο μερικα χρονια?

Disfrute de su viaje amigo :D
 

mariath

Member
Μηνύματα
2.223
Likes
5.761
Ταξίδι-Όνειρο
Όλη η Νότια Αμερική
Όπως έχεις καταλάβει σ' ακολουθούμε όπου κι αν πας. Από την Μαλαισία στο Κίεβο και τώρα ξανά πάλι στην μαγική νότια Αμερική. Το χαμόγελό σου είναι μεταδοτικό πρέπει να ξέρεις. Να είσαι καλά και να μας θυμάσαι πότε πότε να μας πετάς ένα "ξεροκόμματο" από Μπουένος Άιρες. Δεν ζητάμε πολλά, ένα "ξεροκόμματο" μια στο τόσο για να χαμογελάμε και μεις...
 

periklis

Member
Μηνύματα
16
Likes
7
Ταξίδι-Όνειρο
τζαμαϊκα
Σκεφτομαι πολυ σοβαρα να πουλησω τα παντα και να κανω το ιδιο.
 

pattyyy

Member
Μηνύματα
1.565
Likes
1.271
Επόμενο Ταξίδι
χμ...
Ταξίδι-Όνειρο
νότια αφρική
Aπολαυστικότατη αφήγηση...
 

10900km

Member
Μηνύματα
392
Likes
4.190
Kleopatra, η πτήση της επιστροφής μου στη Θεσσαλονίκη είναι στις 19 Μαΐου, όχι όμως από Μπουένος Άιρες, αλλά από Βραζιλία. Το σχέδιο είναι να περάσω πέντε μήνες στην Αργεντινή, και 2-3 εβδομάδες σε πόλεις της Βραζιλίας που έχω φίλους, κυρίως στο Ρίο.

Go2dbeach, αν βρεθείς στο Μπουένος Άιρες από Νοέμβρη μέχρι Μάρτη, βάζω στοίχημα τα νεφρά μου ότι θα “τσιμπηθείς” μαζί του. Τους ανοιξιατικοκαλοκαιρινούς μήνες αυτή η πόλη sells itself, που λένε κι οι Αμερικάνοι. Σαν πωλητής δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα για να την “πουλήσεις” σαν “προϊόν”. “Πουλιέται” μόνη της. Μια και ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτησή μου ότι τον Οκτώβριο πούλησα το αμάξι μου, ας το θέσω έτσι: είναι σαν να πουλάς μεταχειρισμένη (πενταμήνου, όχι 15ετίας) Φεράρι, άθικτη, με 1500 ευρώ, σε 15 άτοκες δόσεις, με πληρωμένα τα τέλη κυκλοφορίας, και με το κλειδί να σου αποστέλλεται σπίτι και να σου παραδίδεται από την περσινή Μις Ιταλία... Αν μπορείς, πες όχι... Για το πώς φαίνεται στους Αργεντινούς το ότι η Ελλάδα σήμερα είναι στα ίδια χάλια που ήταν η δική τους χώρα πριν από δέκα χρόνια, διάβασε πιο κάτω.

Periklis, αν το σκέφτεσαι σοβαρά, είμαι ο τελευταίος που θα σου πει να το ξανασκεφτείς και να... καθίσεις στα αυγά σου. Το να ταξιδεύεις για πολύ καιρό, ή το να ζεις και να δουλεύεις στο εξωτερικό, είναι ένα πακέτο με θετικά ΚΑΙ αρνητικά, για κάποιους το “σκορ” είναι 90-10 (υπέρ των θετικών), για κάποιους άλλους το... ματς είναι αμφίρροπο, όμως όπως και να έχει, ο μόνος τρόπος να δεις αν “σου κάνει” αυτός ο τρόπος ζωής (έστω και προσωρινά) είναι -φυσικά- να τον δοκιμάσεις...

Mariath, αφενός με έπιασε νευρικό γέλιο όταν είδα το “άει στο διάολο όλοι τους” σου (για κάποιον λόγο, μέσα στην απλότητά του, μου φάνηκε ξεκαρδιστικό), αφετέρου σε θυμήθηκα την επόμενη μέρα, σουλατσάροντας σε ένα βιβλιοπωλείο (από τα οποία φροντίζω πάντως να μένω μακριά, επειδή είμαι γενετικά ανήμπορος να αντισταθώ στον πειρασμό να αγοράσω κάτι κάθε φορά που μπαίνω σε ένα). Το μάτι μου έπεσε σε ένα βιβλίο (από τα πολλά που κυκλοφορούν με παρεμφερές θέμα) που ασχολείται με το πώς κύλησαν τα δέκα τελευταία χρόνια στην Αργεντινή. Στην εισαγωγή του γράφει τι ακολούθησε το ξέσπασμα του κόσμου το 2001, και το “que se vayan todos” (“να φύγουν όλοι”) που φώναζαν τότε οι αγανακτισμένοι Αργεντινοί. Ακριβώς δίπλα ήταν ένα βιβλίο αφιερωμένο στην ποδοσφαιρική ομάδα που τις ημέρες που έπιανε πάτο η Αργεντινή πριν από δέκα χρόνια, εκείνη κατακτούσε το πρωτάθλημα. Το βιβλίο ναι μεν ασχολείται με την ομάδα και την κατάκτηση εκείνου του πρωταθλήματος, όμως είναι άρρηκτα δεμένο το περιεχόμενό του με το πώς ήταν εκείνες τις ημέρες η κατάσταση στη χώρα, μπροστά-μπροστά αυτό που βλέπεις είναι χαρακτηριστικές ατάκες/συνθήματα που κυριαρχούσαν εκείνη την εποχή. Ξανά, το “que se vayan todos” σε περίοπτη θέση. “Λάιτ”, σε σύγκριση με το δικό σου “άει στο διάολο” :), αλλά... στο ίδιο μήκος κύματος, γι' αυτό σε θυμήθηκα...

Πώς είναι τα πράγματα σήμερα στην Αργεντινή; Εννοείται ότι μετά τις τρεις εβδομάδες που πέρασα εδώ πριν από δύο χρόνια και τις δέκα μέρες που μετράω τώρα, δεν παίζω την κατάσταση στα δάκτυλα, όμως το γεγονός ότι και πριν από δύο χρόνια, και πολύ περισσότερο τώρα, πέρασα/περνάω τον περισσότερο χρόνο μου με Αργεντινούς, παρά μόνος, ή με άλλους ξένους ταξιδιώτες, μου δίνει νομίζω την ευκαιρία να έχω... πιάσει την άκρη του νήματος, να έχω λύση την πρώτη άσκηση στο τεστ “πώς είναι σήμερα τα πράγματα στην Αργεντινή”. Αντί όμως να μεταφέρω σχόλια δικά μου, νομίζω ότι είναι καλύτερα να μεταφέρω εικόνες που βλέπει κανείς κυκλοφορώντας στο Μπουένος Άιρες, αλλά και τι λένε τα παιδιά που περνάω χρόνο μαζί τους δέκα μέρες τώρα. Προχθές έκανα βόλτα στο κέντρο, κι έξω από ένα βιβλιοπωλείο είδα μία ουρά να “αγκαλιάζει” τη γωνία του τετραγώνου, και να φθάνει σχεδόν στη γωνία του επόμενου τετραγώνου. Στην ουρά ήταν στημένες κοπέλες, οι περισσότερες μεταξύ 20 και 30, με φακέλους στα χέρια. Το βιβλιοπωλείο είχε αναρτήσει ανακοίνωση στην είσοδό του, κάνοντας γνωστό ότι θα προσλάμβανε δύο άτομα, συγκεκριμένα κοπέλες.

Το πλήθος των κοριτσιών που πήγαν για συνέντευξη, νομίζω ότι κάτι λέει για το πώς έχει η κατάσταση στο Μπουένος Άιρες στο μέτωπο “εργασία/απασχόληση”. Σχεδόν σε κάθε πάρκο, από τα κεντρικά μέχρι και τα απομακρυσμένα από το κέντρο στα οποία έτυχε να βρεθώ, μπορείς να δεις άστεγους. Κάποιοι μάλιστα έχουν μετατρέψει κομμάτια πάρκων σε αυτοσχέδια καταλύματα, και δεν εννοώ τους... βετεράνους του πολέμου στις Μαλβίνες που έχουν εγκατασταθεί σε κεντρική πλατεία εδώ και χρόνια και την έχουν γεμίσει με πανό που ζητούν τη δικαίωση και αποκατάστασή τους, αλλά για κόσμο, ακόμη και οικογένειες, που χρησιμοποιούν δέντρα και κάγκελα πάρκων για να κάνουν έναν χώρο κατοικήσιμο (λέμε τώρα...). Ακόμη και στο κέντρο, στην περιοχή όπου κάθε δεύτερο κτήριο είναι είτε κυβερνητικό είτε τράπεζα, βλέπεις στις εισόδους κτηρίων, σε εσοχές, αστέγους να έχουν εγκατασταθεί, με στρώματα και καρότσια σούπερ μάρκετ. Το ίδιο και σε εισόδους θεάτρων στην Κορριέντες, λεωφόρος με πάμπολλα θέατρα, που ειδικά μετά την έναρξη της τελευταίας βραδινής παράστασης, ουσιαστικά “παραδίδονται” στους άστεγους. Εννοείται δε ότι ακόμη βλέπεις ΠΟΛΥ κόσμο να κυκλοφορεί με μεγάλα καρότσια και να... κάνει διαλογή χαρτονιών στα σκουπίδια.

Οι “καρτονέρος” είναι εδώ. Ακόμα. Και δεν είναι μόνο οι... περιθωριακοί, οι αλκοολικοί, οι “παράξενοι”, αλλά είναι και κανονικές οικογένειες, μαμά/μπαμπάς/παιδιά. Για να το κλείσω με τα... ψυχοπλακωτικά, οι “φαβέλες” στο Μπουένος Άιρες (σε μία εκ των οποίων βρέθηκα αργά χθες το βράδυ πηγαίνοντας στο γήπεδο της Σαν Λορένσο, το οποίο παραδόξως είναι κτισμένο στην καρδιά μίας περιοχής που οι Πορτένιος θεωρούν “μία από τις πιο επικίνδυνες σε όλο το Μπουένος Άιρες”), μεγαλώνουν, και παρά την ανέχειά του, ο κόσμος εκεί κάνει πολλά παιδιά, παιδιά τα οποία μεγαλώνουν όπως μεγαλώνουν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το αύριο και το μεθαύριο του Μπουένος Άιρες. Δεν εννοώ ότι ένα παιδί που μεγαλώνει σε φαβέλα θα γίνει στα 15 του οπωσδήποτε μέλος συμμορίας, ας είμαστε όμως ειλικρινείς, οι πιθανότητες στα 18 του να έχει προβλήματα με την αστυνομία είναι περισσότερες από το να έχει πάρει υποτροφία για κάποιο πανεπιστήμιο...

Στον αντίποδα, είναι προφανές ότι ένα σημαντικό κομμάτι της μεσαίας τάξης, αυτή που έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της πριν από δέκα χρόνια, χωρίς να έχει ανακάμψει πλήρως, είναι... σε καλό δρόμο. Τα παιδιά του στενότερου κύκλου μου στο Μπουένος Άιρες έχουν ικανοποιητικό εισόδημα, εισόδημα που δεν τους επιτρέπει βέβαια τρελές πολυτέλειες, δεν ξυπνάνε ένα πρωί λέγοντας... “δεν πετάγομαι μέχρι το Ρίο για τετραήμερο;”, όμως δεν τους λείπει τίποτα βασικό, κι επιπλέον μπορούν και βγαίνουν, μπορούν και αφιερώνουν χρήματα σε χόμπι, σε εκμάθηση μίας γλώσσας, ή σε μαθήματα χορού για παράδειγμα. Τα μαγαζιά με φαγητό τα βλέπεις συνέχεια με κόσμο, και εκείνοι που βγαίνουν από ένα κατάστημα με σακούλα στο χέρι, είναι περισσότεροι (αυτήν την αίσθηση έχω) από εκείνους που βγαίνουν με άδεια χέρια, ή που απλά χαζεύουν τις βιτρίνες.

Επιπλέον, στα κομμάτια του Μπουένος Άιρες που εγώ έχω δει τις τελευταίες δέκα ημέρες (κι έχω κυκλοφορήσει αρκετά, με αφορμή ποδοσφαιρικούς αγώνες, τους οποίους χρησιμοποιώ και σαν ευκαιρίες για να “εξερευνήσω” γειτονιές της πόλης που υπό διαφορετικές συνθήκες δε θα πήγαινα, την περιοχή Λανούς για παράδειγμα, που είναι και μιάμιση ώρα με αστικό λεωφορείο από εκεί που μένω), δε βλέπεις τόσο έντονα την α-πο-καρ-δι-ω-τι-κή εικόνα που μου μαύριζε την καρδιά στη Θεσσαλονίκη κάθε φορά που έβγαινα από το σπίτι τον περασμένο μήνα, δε βλέπεις το ένα πίσω από το άλλο, μαγαζιά κλειστά, άδεια, “φαντάσματα”, με τις βιτρίνες τους καλυμμένες με αφίσες και “δυστυχώς, αγαπητοί μας επί 20 χρόνια πελάτες, δεν πάει άλλο, με πόνο καρδιάς κλείνουμε, ευχαριστούμε για την προτίμησή σας και τη στήριξή σας” ταμπέλες, που κάθε φορά που τις έβλεπα στη Θεσσαλονίκη σε εισόδους μαγαζιών που τα θυμόμουν εκεί από πιτσιρικάς, αναστέναζα... Επίσης, βλέπεις πολλές υπό ανέγερση οικοδομές. Δεν είναι και... Κίνα, δε θα χαρακτήριζα το Μπουένος Άιρες “απέραντο εργοτάξιο”, όμως αισθάνεσαι ότι ο κλάδος των κατασκευών “ρολάρει”. Πόσοι είναι αυτοί που μπορούν να διαθέσουν τα όλο και περισσότερα χρήματα για την απόκτηση νέου διαμερίσματος; Σύμφωνα με τον οικοδεσπότη μου, λίγοι. Το ότι όμως χτίζονται τόσες νέες οικοδομές, το ότι βλέπεις κόσμο στις σκαλωσιές, άρα έργο σε εξέλιξη, κι όχι παρατημένο, πάει να πει ότι εκείνοι που βάζουν τα λεφτά τους, πιστεύουν ότι υπάρχει αγορά να απορροφήσει τα νέα διαμερίσματα...

Όσο για το Αργεντινή 2001-Ελλάδα 2011, η αίσθηση που μου αφήνουν οι Αργεντινοί όταν μιλάμε για το θέμα, είναι ότι μας “πονάνε”, επειδή ξέρουν πώς είναι να βλέπεις την ανεργία να διπλασιάζεται μέσα σε μερικούς μήνες, επειδή ξέρουν πώς είναι να ζεις σχετικά άνετα, και ξαφνικά να αισθάνεσαι μια θηλιά να σφίγγει στον λαιμό σου όλο και περισσότερο, μέχρι που φθάνεις στο σημείο να αρπάξεις μία κατσαρόλα και να βγεις στον δρόμο φωνάζοντας “QUE SE VAYAN TODOS”.

Κανείς δε μου είπε το ηλίθιο “πάτε για χρεωκοπία επειδή είστε τεμπέληδες και δουλεύετε όποτε θέλετε για όσο θέλετε, ΑΝ θέλετε”, που άκουσα στην Πολωνία και στη Σλοβακία τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, και σε μία πιο “λάιτ” παράλλαξή του στην Ουκρανία, στη Γερμανία, και στην Τσεχία. Δεν το άκουσα εδώ, επειδή ο κόσμος ξέρει ότι δεν είναι η τεμπελιά των κατοίκων μίας χώρας που μπορεί να την οδηγήσει στο πώς είναι σήμερα η Ελλάδα, ή στο πώς ήταν η Αργεντινή το 2001. Άλλα κουσούρια, ναι (για παράδειγμα, το να ζούμε πέρα από τις δυνατότητές μας, ξοδεύοντας περισσότερα απ' όσα βγάζουμε). Η τεμπελιά, επιχείρημα de mierda που με βγάζει από τα ρούχα μου όταν σκέφτομαι τους γονείς μου που δούλευαν από τα 12 τους μέχρι και μετά τα 65, και ζουν τώρα με μία (μία και για τους δύο, όχι ΑΠΟ μία, δική τους μακακία αυτή) σύνταξη ακόμη πιο de mierda, η τεμπελιά λοιπόν, όχι... Ανακεφαλαιώνοντας, αισθάνομαι ότι με τους Αργεντινούς έχουμε το “δέσιμο” που έχει ένας πρώην πολύ σοβαρά ασθενής, ο οποίος βρίσκεται ακόμα στη φάση της αποθεραπείας, έχοντας αφήσει όμως τα πολύ-πολύ χειρότερα πίσω του, με κάποιον που αντιμετωπίζει την ίδια ακριβώς πολύ σοβαρή ασθένεια, που είναι ήδη “βαριά”, χωρίς όμως ακόμα να έχει φθάσει στο “πιο βαριά δε γίνεται, από εδώ και πέρα μόνο καλύτερα μπορούν να πάνε τα πράγματα”. Έτσι το βλέπω, έτσι το αισθάνομαι, από αυτά που μου λένε, και από τη χροιά της φωνής τους...

Χαιρετίσματα από Μπουένος Άιρες, κι ευχαριστίες σε όλους σας που με διαβάζετε.
 
Last edited by a moderator:

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Ενεργά Μέλη

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.219
Μηνύματα
884.061
Μέλη
38.910
Νεότερο μέλος
giota789

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom