go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 5.968
- Likes
- 9.384
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Boca chica
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Σάντο Ντομίνγκο
- Vamos a la playa?
- Νότια ακτογράμμη
- Κεφάλαιο 10ο
- Punta Cana
- Bayahibe
- Κεφάλαιο 13ο
- Bayahibe
- Bayahibe
- Isla Saona
- Isla Saona
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
- Κεφάλαιο 20ο
- Λας Γκαλέρας
- Ελ Ρινκόν
- Ελ Ρινκόν-στον παράδεισο
- Ελ Ρινκόν
- Λοs Κακάοs
- Isla Bacardi
- Σαμάνα
- Πλάγια ελ Βάγιε
- Ελ Ρινκόν
- Salto de Limon
- Salto de Limon
- Λας Τερένας
- Loma Cercada hotel
- Amber coast
- Amber coast
- Πουέρτο Πλάτα-Σαντιάγο
- Δομηνικανές Άλπεις-Jarabacoa
- Κεφάλαιο 38ο (Επίλογος)
Κατηφορισαμε και μπηκαμε μεσα στον απιθανο πινακα ζωγραφικης , περασαμε το ξυλινο γεφυρακι πανω απο το ποταμι και θαυμαζοντας την αστειρευτη εμπνευση της φυσης , φτασαμε στο Σαντσεζ.
Πιο αργα απ’οτι περιμεναμε , αλλα αξιζε τον κοπο. Ηταν η πιο ωραια διαδρομη που εκανα ποτε , αλλα αν καποιος θελησει να το κανει , ας εφοδιαστει με εναν λεπτομερεστατο χαρτη και σιγουρα με αυτοκινητο 4*4 , αφου πιστευω οτι ημασταν τυχεροι και δεν μειναμε καπου.
Στη διασταυρωση του Σαντσεζ , υπηρχαν τρικυκλα που πουλουσαν φαγητα και καθισαμε σε ενα παγκακι-τραπεζι και φαγαμε.Στον κεντρικο δρομο ανεβοκατεβαιναν φορτηγακια με τις καροτσες γεματες εργατες , και διαφορα ειδη προς πωληση. Απο φρουτα και λαχανικα μεχρι τζην και παπουτσια.Πιτσιρικια κρεμοντουσαν απ’τα κατεβασμενα παραθυρα και διαλαλουσαν την πραματεια , η οποια κρεμονταν απο παντου γυρω απ’το φορτηγακι.
Ηταν πια απογευμα οταν φτασαμε στο τελος της χερσονησου , στο Las Galeras ενα μικρο και ησυχο ψαροχωρι με λιγοστους κατοικους και κανεναν τουριστα.
Κατεβηκα απ’το αυτοκινητο και μπηκα στο μπαρακι κατω απ’τη μεγαλη palapa οπου υπηρχε κρεμασμενη μια πινακιδα για δωματια.Πλησιασα τα κοριτσια στο μπαρ και ρωτησα αν μιλανε αγγλικα. Οχι φυσικα! Μα τι λεω! Μιλουσαν ισπανικα και γαλλικα, αλλα αγγλικα κανενας. Αρχισα να προσπαθω να τους δωσω να καταλαβουν οτι θελαμε δωματιο , αλλα εκεινες με σταματησαν και φωναξαν καποιον Κρις. Ο Κρις ηταν αμερικανος που μιλουσε ισπανικα και εμενε εδω – προς το παρον , αυριο ποιος ηξερε που θα ηταν , οπως μου ειπε με νοημα. Τον ζηλεψα!
Βοηθησε στο να πιασουμε το δωματιο και μας ειπε οτι πολυ θα ηθελε να τα πουμε στο δειπνο , να μιλησει λιγο αγγλικα οπως ειπε γελωντας.
Καναμε μια βολτα κατω στην πανεμορφη παραλια πριν δυσει ο ηλιος.
Ενας Δομηνικανος τακτοποιουσε μια ψαροβαρκα και μολις μας ειδε ρωτησε ‘Playa Rincon?’
Η παραλια του Ron σκεφτηκα και αμεσως του ειπα ‘Si , playa Rincon’
Ok! Μου ειπε...manana playa Rincon..αυριο λοιπον!
Γυρισαμε στο μπαρακι και καθισαμε για φαγητο κι ευτυχως που ηταν ο Κρις εκει και μπορεσαμε να φαμε. Ο Κρις ηταν ενας πολυ γελαστος και κεφατος τυπος – κι εγω θα ημουν αν ζουσα οπως αυτος – που γυρνουσε χωρις προορισμο σε ολη την καραιβικη , με προτιμηση σε μερη οπως αυτο που δεν ειχε φτασει ακομα ο τουρισμος.
Εκανε σαν τρελλος οταν του ειπαμε οτι ειμαστε Ελληνες , αφου ειχε ερθει στην Ελλαδα και του αρεσε πολυ. Τον ρωτησα αν του αρεσε η Ελλαδα πιο πολυ απο τον Δομηνικο. Απο την Ελλαδα περασα , ξετρελλαθηκα αλλα εφυγα. Στο Δομηνικο ηρθα πριν μηνες και δεν μπορω να φυγω...σου απαντησα? ρωτησε...Μου απαντησες , του ειπα.
Πεσαμε ψοφιοι για υπνο μετα την ολοημερη περιπετεια που ζησαμε.Εγω με τα ματια ανοιχτα ονειρευομουνα την ομορφη φωτογραφια που μου ειχε στειλει ο Ron…και αυριο θα ημουν εκει!
Πιο αργα απ’οτι περιμεναμε , αλλα αξιζε τον κοπο. Ηταν η πιο ωραια διαδρομη που εκανα ποτε , αλλα αν καποιος θελησει να το κανει , ας εφοδιαστει με εναν λεπτομερεστατο χαρτη και σιγουρα με αυτοκινητο 4*4 , αφου πιστευω οτι ημασταν τυχεροι και δεν μειναμε καπου.
Στη διασταυρωση του Σαντσεζ , υπηρχαν τρικυκλα που πουλουσαν φαγητα και καθισαμε σε ενα παγκακι-τραπεζι και φαγαμε.Στον κεντρικο δρομο ανεβοκατεβαιναν φορτηγακια με τις καροτσες γεματες εργατες , και διαφορα ειδη προς πωληση. Απο φρουτα και λαχανικα μεχρι τζην και παπουτσια.Πιτσιρικια κρεμοντουσαν απ’τα κατεβασμενα παραθυρα και διαλαλουσαν την πραματεια , η οποια κρεμονταν απο παντου γυρω απ’το φορτηγακι.
Ηταν πια απογευμα οταν φτασαμε στο τελος της χερσονησου , στο Las Galeras ενα μικρο και ησυχο ψαροχωρι με λιγοστους κατοικους και κανεναν τουριστα.
Κατεβηκα απ’το αυτοκινητο και μπηκα στο μπαρακι κατω απ’τη μεγαλη palapa οπου υπηρχε κρεμασμενη μια πινακιδα για δωματια.Πλησιασα τα κοριτσια στο μπαρ και ρωτησα αν μιλανε αγγλικα. Οχι φυσικα! Μα τι λεω! Μιλουσαν ισπανικα και γαλλικα, αλλα αγγλικα κανενας. Αρχισα να προσπαθω να τους δωσω να καταλαβουν οτι θελαμε δωματιο , αλλα εκεινες με σταματησαν και φωναξαν καποιον Κρις. Ο Κρις ηταν αμερικανος που μιλουσε ισπανικα και εμενε εδω – προς το παρον , αυριο ποιος ηξερε που θα ηταν , οπως μου ειπε με νοημα. Τον ζηλεψα!
Βοηθησε στο να πιασουμε το δωματιο και μας ειπε οτι πολυ θα ηθελε να τα πουμε στο δειπνο , να μιλησει λιγο αγγλικα οπως ειπε γελωντας.
Καναμε μια βολτα κατω στην πανεμορφη παραλια πριν δυσει ο ηλιος.
Ενας Δομηνικανος τακτοποιουσε μια ψαροβαρκα και μολις μας ειδε ρωτησε ‘Playa Rincon?’
Η παραλια του Ron σκεφτηκα και αμεσως του ειπα ‘Si , playa Rincon’
Ok! Μου ειπε...manana playa Rincon..αυριο λοιπον!
Γυρισαμε στο μπαρακι και καθισαμε για φαγητο κι ευτυχως που ηταν ο Κρις εκει και μπορεσαμε να φαμε. Ο Κρις ηταν ενας πολυ γελαστος και κεφατος τυπος – κι εγω θα ημουν αν ζουσα οπως αυτος – που γυρνουσε χωρις προορισμο σε ολη την καραιβικη , με προτιμηση σε μερη οπως αυτο που δεν ειχε φτασει ακομα ο τουρισμος.
Εκανε σαν τρελλος οταν του ειπαμε οτι ειμαστε Ελληνες , αφου ειχε ερθει στην Ελλαδα και του αρεσε πολυ. Τον ρωτησα αν του αρεσε η Ελλαδα πιο πολυ απο τον Δομηνικο. Απο την Ελλαδα περασα , ξετρελλαθηκα αλλα εφυγα. Στο Δομηνικο ηρθα πριν μηνες και δεν μπορω να φυγω...σου απαντησα? ρωτησε...Μου απαντησες , του ειπα.
Πεσαμε ψοφιοι για υπνο μετα την ολοημερη περιπετεια που ζησαμε.Εγω με τα ματια ανοιχτα ονειρευομουνα την ομορφη φωτογραφια που μου ειχε στειλει ο Ron…και αυριο θα ημουν εκει!
Last edited:
