go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 6.032
- Likes
- 9.900
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Boca chica
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Σάντο Ντομίνγκο
- Vamos a la playa?
- Νότια ακτογράμμη
- Κεφάλαιο 10ο
- Punta Cana
- Bayahibe
- Κεφάλαιο 13ο
- Bayahibe
- Bayahibe
- Isla Saona
- Isla Saona
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
- Κεφάλαιο 20ο
- Λας Γκαλέρας
- Ελ Ρινκόν
- Ελ Ρινκόν-στον παράδεισο
- Ελ Ρινκόν
- Λοs Κακάοs
- Isla Bacardi
- Σαμάνα
- Πλάγια ελ Βάγιε
- Ελ Ρινκόν
- Salto de Limon
- Salto de Limon
- Λας Τερένας
- Loma Cercada hotel
- Amber coast
- Amber coast
- Πουέρτο Πλάτα-Σαντιάγο
- Δομηνικανές Άλπεις-Jarabacoa
- Κεφάλαιο 38ο (Επίλογος)
Τις επομενες ημερες τις αφιερωσαμε στις Αλπεις.
Όχι δε διαβαζετε λαθος ιστορια , βρισκομαστε ακομα στην καραιβικη. Αν και εκεινες τις μερες βλεποντας από κοντα πευκοφυτες πλαγιες και τοπια μακρια από αυτό που θεωρειται τροπικο αλλα κυριως νιωθωντας τη θερμοκρασια να πεφτει αισθητα από την προηγουμενη μερα , θα πιστευα οποιον μου ελεγε το αντιθετο.
Οι Δομηνικανες Αλπεις είναι παραδεισος για τους λατρεις της φυσης και μοιαζουν σαν καποιος να αναμειξε τα Αλπικα τοπια με τα δαση βροχης του El Yunque. Κι αυτος ο καποιος ειχε πολύ γουστο!
Η θερμοκρασια εδώ φτανει καποιες φορες κοντα στους 0 βαθμους , οποτε η σκεψη ‘ δεν μπορει να βρισκομαι σε τροπικο νησι’ είναι η πρωτη που κανει ο επισκεπτης.
Η μικρη Jarabacoa χτισμενη κατά μηκος του Rio Yaque del norte είναι μια πολη γουστοζικη – γνωστη και σαν η γη της παντοτινης ανοιξης. Στις γυρω καταφυτες πλαγιες της Cordillera Central φωλιαζουν καλαισθητα ραντσα που προσφερουν διαμονη αλλα και οργανωμενες εκδρομες και πληθος δραστηριοτητων που σχετιζονται με τη φυση όπως ιππασια , ραφτινκ και καγιακ στα ποταμια , τρεκινκ , μεχρι και αναβαση στην κορυφη Pico Duarte για τους πιο τολμηρους.
Εδώ ευχαριστηθηκαμε βολτες στο δασος και θαυμασαμε υπεραιωνοβια δεντρα με θεορατους κορμους , σμαραγδενια ποταμια και θεαματικους καταρρακτες.
Οδηγησαμε μεχρι την Constanza με τη γονιμη κοιλαδα που βριθει από μπανανιες , μανγκο και πληθος λουλουδιων , λιγα χιλιομετρα πανω σε ασχημο χωματοδρομο νοτια της Jarabacoa. Ο δρομος σε μερικα σημεια ηταν τοσο στενος που νομιζαμε ότι το αυτοκινητο μας ανοιγε δρομο μεσα απο τις μπανανιες που εσκυβαν πανω στο χωματοδρομο.
Ολη η περιοχη είναι γοητευτικη , αλλα το συγκλονιστικοτερο σημειο είναι αναμφιβολα ο καταρρακτης. Για την ακριβεια οι καταρρακτες είναι δυο , ο Salto de Baiguate και ο Salto de Jimenoa , με τον δευτερο να κλεβει την παρασταση. Όχι τοσο για το μεγεθος του , αφου πεφτει από μολις 40 μετρα σε μια φυσικη πισινα , οσο για την προσβαση σε αυτόν. Κρυμμενος στη ζουγκλα οπου φτασαμε μεσα από στενα μονοπατια και πανω από ξυλινες αιωρουμενες γεφυρες , αλλα παντα μεσα σε ένα πυκνοφυτο δασος.
Το δυνατο βουητο του καταρραχτη σιγονταριζε ενας ορμητικος χειμαρος που ερχοταν από τον ουρανο και σμιγοντας οι δροσοσταλιδες τους δημιουργουσαν ένα ονειρεμενο σκηνικο που εδινε νοημα στη φραση δασος βροχης! Ο χρονος εμοιαζε να εχει παγωσει , αλλα το ιδιο κι εμεις μουσκεμενοι μεχρι το κοκκαλο!
Ευτυχως βρισκομασταν στο νησι που παραγει το καλυτερο ρουμι γιατι εκεινη τη στιγμη χρειαζομασταν ένα επειγοντως!
Η επομενη μερα θα μας εβρισκε καθόδον προς Σαντο Ντομινγκο για να περασουμε την τελευταια μας μερα στο παραδεισενιο νησι!
Όχι δε διαβαζετε λαθος ιστορια , βρισκομαστε ακομα στην καραιβικη. Αν και εκεινες τις μερες βλεποντας από κοντα πευκοφυτες πλαγιες και τοπια μακρια από αυτό που θεωρειται τροπικο αλλα κυριως νιωθωντας τη θερμοκρασια να πεφτει αισθητα από την προηγουμενη μερα , θα πιστευα οποιον μου ελεγε το αντιθετο.
Οι Δομηνικανες Αλπεις είναι παραδεισος για τους λατρεις της φυσης και μοιαζουν σαν καποιος να αναμειξε τα Αλπικα τοπια με τα δαση βροχης του El Yunque. Κι αυτος ο καποιος ειχε πολύ γουστο!
Η θερμοκρασια εδώ φτανει καποιες φορες κοντα στους 0 βαθμους , οποτε η σκεψη ‘ δεν μπορει να βρισκομαι σε τροπικο νησι’ είναι η πρωτη που κανει ο επισκεπτης.
Η μικρη Jarabacoa χτισμενη κατά μηκος του Rio Yaque del norte είναι μια πολη γουστοζικη – γνωστη και σαν η γη της παντοτινης ανοιξης. Στις γυρω καταφυτες πλαγιες της Cordillera Central φωλιαζουν καλαισθητα ραντσα που προσφερουν διαμονη αλλα και οργανωμενες εκδρομες και πληθος δραστηριοτητων που σχετιζονται με τη φυση όπως ιππασια , ραφτινκ και καγιακ στα ποταμια , τρεκινκ , μεχρι και αναβαση στην κορυφη Pico Duarte για τους πιο τολμηρους.
Εδώ ευχαριστηθηκαμε βολτες στο δασος και θαυμασαμε υπεραιωνοβια δεντρα με θεορατους κορμους , σμαραγδενια ποταμια και θεαματικους καταρρακτες.
Οδηγησαμε μεχρι την Constanza με τη γονιμη κοιλαδα που βριθει από μπανανιες , μανγκο και πληθος λουλουδιων , λιγα χιλιομετρα πανω σε ασχημο χωματοδρομο νοτια της Jarabacoa. Ο δρομος σε μερικα σημεια ηταν τοσο στενος που νομιζαμε ότι το αυτοκινητο μας ανοιγε δρομο μεσα απο τις μπανανιες που εσκυβαν πανω στο χωματοδρομο.
Ολη η περιοχη είναι γοητευτικη , αλλα το συγκλονιστικοτερο σημειο είναι αναμφιβολα ο καταρρακτης. Για την ακριβεια οι καταρρακτες είναι δυο , ο Salto de Baiguate και ο Salto de Jimenoa , με τον δευτερο να κλεβει την παρασταση. Όχι τοσο για το μεγεθος του , αφου πεφτει από μολις 40 μετρα σε μια φυσικη πισινα , οσο για την προσβαση σε αυτόν. Κρυμμενος στη ζουγκλα οπου φτασαμε μεσα από στενα μονοπατια και πανω από ξυλινες αιωρουμενες γεφυρες , αλλα παντα μεσα σε ένα πυκνοφυτο δασος.
Το δυνατο βουητο του καταρραχτη σιγονταριζε ενας ορμητικος χειμαρος που ερχοταν από τον ουρανο και σμιγοντας οι δροσοσταλιδες τους δημιουργουσαν ένα ονειρεμενο σκηνικο που εδινε νοημα στη φραση δασος βροχης! Ο χρονος εμοιαζε να εχει παγωσει , αλλα το ιδιο κι εμεις μουσκεμενοι μεχρι το κοκκαλο!
Ευτυχως βρισκομασταν στο νησι που παραγει το καλυτερο ρουμι γιατι εκεινη τη στιγμη χρειαζομασταν ένα επειγοντως!
Η επομενη μερα θα μας εβρισκε καθόδον προς Σαντο Ντομινγκο για να περασουμε την τελευταια μας μερα στο παραδεισενιο νησι!
Last edited:
