giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Semana Santa
- Μαδρίτη: Centro
- Μαδρίτη: Centro - Gran Via
- Μια βόλτα στα Μουσεία Prado & Reina Sofia
- Μαδρίτη: La Latina & Lavapies
- Μαδρίτη: Salamanca και Paseo de la Castellana!
- Στο Toledo! part 1/2
- Στο Toledo! part 2/2
- Barcelona: Eixample (Passeig de Gracia) & La Rabla + Port Vell
- Barcelona: Παλιά πόλη / Ciutat Vella (Barri Gotic)
- Barcelona: Παλιά πόλη / Ciutat Vella (La Ribera & El Born)
- Barcelona: Sagrada Familia & Gracia
- Barcelona: Camp Nou - El Raval και Font Màgica
- Barcelona: La Barceloneta!
- Barcelona: Λόφος Montjuïc
- Girona / Ζιρόνα
- Φαγοπότια
Στο Toledo! part 2/2
Χωρίς να το καταλάβουμε, είχαμε εισέλθει στην Εβραϊκή συνοικία. Το πρώτο μνημείο που συναντήσαμε ήταν το παλιό τζαμί του El Salvador. Η σημερινή εκκλησία είναι χτισμένη πάνω από ένα παλαιό μουσουλμανικό τέμενος του 9ου αιώνα και μετατράπηκε σε εκκλησία το 1159. Ο πύργος της εκκλησίας φτιάχτηκε πάνω στον αρχικό μιναρέ του τζαμιού.
Προχωρήσαμε στην Calle Santo Tome και λίγο μετά στρίψαμε για την Plaza del Conde
Το δεύτερο σημαντικό μνημείο που είδαμε στην Εβραϊκή συνοικία ήταν η εκκλησία Santo Tome του 13ου αιώνα στην Plaza del Conde. Και αυτή η εκκλησία ήταν ένα αρχαίο τζαμί και ο πρώην μιναρές του τζαμιού μετατράπηκε σε ένα καμπαναριό Mudejar. Δίπλα από την εκκλησία είναι το Palacio de Fuensalida.
Ο Rose προτίμησε να αράξει στη μικρή πλατεία κι εγώ αφού πλήρωσα 2,80€ στην είσοδο του Santo Tome , με το που μπήκα μέσα βρέθηκα στο παρεκκλήσι απέναντι στο αριστουργηματικό έργο του Ελ Γκρέκο ''Η ταφή του κόμη του Orgaz'' (“El Entierro del Senor de Orgaz”). Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος δημιούργησε το έργο αυτό μεταξύ 1586 και 1588, και είναι βέβαιο πως ορισμένες μορφές του πίνακα απεικονίζουν επιφανείς προσωπικότητες του Τολέδου εκείνης της εποχής. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα και πιο θαυμαστά έργα του Ελ Γκρέκο και κάθισα να το απολαύσω αρκετά λεπτά παρέα με καμιά 20αρια άτομα!
Η εβραϊκή συνοικία είναι μάλλον αυτή που είδαμε καλύτερα στο Τολέδο.
Συνεχίσαμε στην Calle San Juan de Dios…
και με το που στρίψαμε αριστερά στην Calle de los Reyes Catolicos, πέσαμε πάνω στην Συναγωγή του Ελ Τρανσίτο που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα η οποία στεγάζει το Μουσείο Sefardi.
Ακριβώς δίπλα από τη συναγωγή στην Paseo del Transito, είναι το Museo del Greco. Το σπίτι που νοίκιαζε ο ίδιος ο καλλιτέχνης για 27 χρόνια, στεγάζει τη συλλογή των έργων του με σημαντικά κομμάτια του 16ου και 17ου αιώνα που αντιπροσωπεύει όχι μόνο τη ζωή και το έργο του Ελ Γκρέκο, ιδιαίτερα από τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αλλά και τον πολιτισμό και την κοινωνία του Τολέδο. Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, που έγινε διάσημος με το ισπανικό προσωνύμιο El Greco, γεννήθηκε στην Κρήτη, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το έζησε μακριά από την Ελλάδα. Στο Τολέδο εγκαταστάθηκε το 1577, όπου μεγαλούργησε και ολοκλήρωσε ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του και άφησε την τελευταία του πνοή το 1614. Στο μουσείο δεν μπήκαμε και κλεφτά προσπάθησα να βγάλω μια φωτογραφία της οικίας που έζησε για σχεδόν 3 δεκαετίες.
Στο πάρκο ακριβώς απέναντι είναι άλλο ένα μπαλκόνι του Τολέδο.
Το Mirador del Paseo del Transito με θέα την κοιλάδα του Ποταμού Τάγου.
Συνεχίσαμε στην εβραϊκή συνοικία στην οδό Calle de los Reyes Catolicos, και φτάσαμε στην Συναγωγή της Santa Maria la Blanca. Η εβραϊκή συνοικία είχε ξεκινήσει και πάλι μια περίοδο μεγαλείου από τα μέσα του 12ου αιώνα με την μαζική άφιξη των Εβραίων επιστημόνων, ποιητών, γραμματικών και φιλοσόφων που αύξησε το κύρος του Τολέδο. Σε αυτό το πλαίσιο, μεταξύ του τέλους των 12ου αιώνα και στις αρχές του 13ου αιώνα κατασκευάστηκε η συναγωγή Santa Maria la Blanca. Επειδή και εδώ το εισιτήριο ήταν μόνο2,80€ μπήκαμε για λίγα λεπτά στο λιτό όσο και εντυπωσιακό εσωτερικό της με τις πεταλοειδείς αψίδες. Δεν είναι για πολύ. Μια ματιά και συνεχίζουμε.
Calle de los Reyes Catolicos
Escuela de Arte Toledo / Σχολείο τέχνης του Τολέδο
Monasterio de San Juan de los Reyes / Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη στο Τολέδο
Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του Τολέδο που ήθελα οπωσδήποτε να επιστεφτώ ήταν το μοναστήρι San Juan de los Reyes. Ο Rose προτίμησε να ξεκουραστεί σε ένα παγκάκι στην είσοδο πριν το εκδοτήριο. Εγώ έκοψα το εισιτήριο των 2,80€ και πέρασα στο εσωτερικό του εξαιρετικού μοναστηριού.
Το μοναστήρι γοτθικής Mudejar Ισπανό-Φλαμανδικής αρχιτεκτονικής ανεγέρθηκε από τους καθολικούς βασιλιάδες τον 15ο αιώνα υπό την αιγίδα της βασίλισσας Ισαβέλλα της Καστίλης, σε ανάμνηση της μάχης του Toro που έγινε το 1476. Η περιήγηση μέσα στο μοναστήρι ήταν εξαιρετική και χωρίς πολυκοσμία. Επισκέφτηκα την εκκλησία, τα παρεκκλήσια, το μοναστήρι και την υπέροχη μοναστηριακή αυλή. Χόρτασε το μάτι μου άφθονη διακόσμηση με φανταστικά μοτίβα και γλυπτά. Ας τον Rose να κάθεται κι εγώ να απολαμβάνω το αριστουργηματικό μοναστήρι!
Η εκκλησία ολοκληρώθηκε το 1495 και χαρακτηριστικό της αποτελεί το έργο τέχνης altarpiece ή αλλιώς το τέμπλο πίσω από το βωμό.
Ανάγλυφα με τους καθολικούς μονάρχες στο εσωτερικό της Εκκλησίας
Προετοιμασίες για τον επιτάφιο
Η εσωτερική μοναστηριακή αυλή και η Σκήτη με τις αψίδες τα διακοσμητικά ανάγλυφα με μοτίβα της φύσης, με ζώα και ανθρώπινες αναπαραστάσεις μου άρεσαν περισσότερο από την εκκλησία γιατί παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρουν. Νομίζω έκαναν την καλύτερη επιλογή να επισκεφτώ το μοναστήρι. Μπορεί το Τολέδο να έχει αμέτρητα αξιοθέατα και αριστουργηματικά μνημεία, όμως για μένα το μοναστήρι San Juan de los Reyes είναι το καλύτερο και θεωρώ πως η επίσκεψη εδώ επιβάλλεται!
Άποψη της Σκήτης και της αυλής από τον δεύτερο όροφο
Αποχώρησα γεμάτος από το μοναστήρι, και στην έξοδο συνάντησα τον Rose που με περίμενε για τη συνέχεια της περιήγησής μας. Ότι ήταν να επισκεφτούμε στο Τολέδο το επισκεφτήκαμε. Για τις λίγες ώρες που είχαν μείνει, επικεντρωθήκαμε στις χαλαρές βόλτες, στην πανοραμική θέα της περιοχής και στην ξεκούραση.
Plaza de San Juan de los Reyes
Από την οδό Bajada San Martin, κατηφορίσαμε και λίγα λεπτά μετά φτάσαμε στην δεύτερη ιστορική γέφυρα του Τολέδο την Puente de San Martin.
Η μεσαιωνική γέφυρα San Martin είναι ένα εθνικό μνημείο για την Ισπανία. Έχει 5 αψίδες και διαθέτει δύο πύργους στα άκρα της. Είναι μια εξαιρετική ιστορική πέτρινη γέφυρα που δένει μοναδικά με την κοιλάδα του ποταμού Τάγου.
Σε ένα σημείο της γέφυρας συναντήσαμε και πάλι την τρελοπαρέα των πορνοσταρ! Ήταν έτοιμοι ομαδικώς για εξτριμ δραστηριότητα. Με σχοινί ένας ένας αιωρούνταν πάνω από τον ποταμό και περνούσαν στην απέναντι πλευρά της γέφυρας. Ωραίο για τους τολμηρούς και ωραίο για εμάς μόνο να το βλέπουμε.
Περάσαμε την πύλη και βγήκαμε πάνω στην γέφυρα. Ατενίσαμε την όμορφη θέα της κοιλάδας και βολτάραμε κάνοντας ουσιαστικά ηλιοθεραπεία αφού η θερμοκρασία είχε φτάσει και τους 27 βαθμούς!
Λίγο πριν επιστρέψουμε, παραμείναμε στην περιοχή της γέφυρας San Martin. Κατεβήκαμε κάτι σκαλιά στον λόφο κατά μήκος των τειχών και πήγαμε σε ένα άλλο σημείο που ονομάζεται Banos De La Cava. Ήμασταν ολομόναχοι και σε ένα σκιερό μέρος καθίσαμε και απολαύσαμε τη θέα της κοιλάδας και της γέφυρας και φυσικά την ηρεμία μακριά από τα πλήθη.
Περπατήσαμε τον κεντρικό δρόμο πάνω από τα τείχη και φτάσαμε στην πύλη Puerta Del Cambron. Από την Paseo Recaredo και το μεγάλο πάρκο είχαμε ωραία πανοραμική θέα στον ποταμό Τάγο, στον κάμπο και την ευρύτερη περιοχή του Τολέδου. Στο βάθος μου έκανε εντύπωση ένα άγαλμα δίπλα στο ποτάμι. Είναι το Μνημείο στην ιερή καρδιά του Ιησού (Monumento al Sagrado Corazon de Jesus).
Puerta Del Cambron
Paseo Recaredo
Οι κυλιόμενες σκάλες που οδηγούν στο Mirador de La Granja
Puerta de Alfonso VI
Δεν είχε μείνει άλλος χρόνος για περισσότερη περιήγηση στο ιστορικό κέντρο του Τολέδο. Περάσαμε την εντυπωσιακή πύλη Puerta de Bisagra του 1540 φτάνοντας στην Calle Real del Arrabal.
Εξωτερική και εσωτερική πρόσοψη της Puerta de Bisagra
Και το βόρειο τμήμα του ιστορικού κέντρου είναι εξαιρετικό. Η Calle Real del Arrabal είναι ακόμα ένας γραφικός δρόμος του Τολέδο και η εκκλησία Santiago del Arrabal του 13ου αιώνα ήταν το πρώτο πράγμα που είδαμε μπαίνοντας στην παλιά μουσουλμανική γειτονιά.
Λίγα μέτρα πιο μετά στην Calle Real del Arrabal, η πύλη Puerta del sol του 14ου αιώνα την οποία έχτισαν οι γνωστοί σε μας Ιωαννίτες Ιππότες που είχαν την έδρα τους και στο νησί της Ρόδου!
Δίπλα ακριβώς είναι η Puerta de Valmardon που ξεκινά η οδός Calle Cristo de la Luz με ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία του Τολέδο, την εκκλησία Cristo de la luz. Χτίστηκε το 999 ως ένα τζαμί ενώ το 1186 οι ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη το καθιέρωσαν ως το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού (Ermita de la Santa Cruz). Το κτίριο αυτό είναι από τα πιο σημαντικά μνημεία της ισπανικής-μουσουλμανικής mudejar αρχιτεκτονικής της Ισπανίας, και είναι κάτι σπάνιο, δεδομένου ότι είναι στην ίδια κατάσταση όπως όταν χτίστηκε αρχικά.
Το είδαμε μόνο απ’ έξω, και ξανά βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο στην Calle Real del Arrabal κατά μήκων των τειχών έχοντας το βόρειο τμήμα του Τολέδο στο πιάτο! Η πανοραμική θέα και από αυτό το ''μπαλκόνι'' δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητη.
Στο τέλος του δρόμου, μπήκαμε στο Paseo del Miradero, ένα μεγάλο μπαλκόνι με πανοραμική θέα. Εκεί είναι και ένα σύγχρονο κτίριο που γράφει στα ελληνικά ''Δομήνικος Θεοτοκόπουλος'' αλλά δεν έχω ιδέα τι είναι. Πήραμε και μια πίτα από ένα φούρνο και καθίσαμε ωραιότατα στα παγκάκια στο Paseo del Miradero ατενίζοντας τη θέα, τα τελευταία λεπτά μας στο Τολέδο.
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς τον σταθμό τρένων περνώντας από την κεντρική πλατεία Zocodover, την Calle Miguel de Cervantes, από τα τείχη της πόλης και την γέφυρα Puente de Alcantara.
Ήθελα τόσο πολύ να μείνω και να δω το Τολέδο να ανάβει τα φώτα του καθώς βραδιάζει. Θα μπορούσε να γίνει όμως για όλα φταίει το μουσείο Reina Sofia! Ήθελα να το προλάβουμε στην δωρεάν είσοδό του μεταξύ 19:00 - 21:00. Έτσι έκανα την επιλογή μου να μη κάτσουμε μέχρι το βράδυ στο Τολέδο. Όπως και να χει το Τολέδο, είτε τη μέρα είτε το βράδυ είναι χάρμα οφθαλμών. Είχαμε δει αρκετά, αλλά σίγουρα δεν είδαμε πολλά ακόμα. Όμως δεν είχε σημασία αν δεν είδαμε όλους τους ναούς, όλα τα μνημεία, όλες τις πύλες ή όλα τα σοκάκια. Το Τολέδο, η πόλη των τριών πολιτισμών Παγκόσμιας κληρονομιάς, η μεσαιωνική πόλη ανοιχτό μουσείο μας άφησε μια επίγευση γλυκιά και γεμάτη.
Adios Toledo! Siguiente parada, Barcelona!
Χωρίς να το καταλάβουμε, είχαμε εισέλθει στην Εβραϊκή συνοικία. Το πρώτο μνημείο που συναντήσαμε ήταν το παλιό τζαμί του El Salvador. Η σημερινή εκκλησία είναι χτισμένη πάνω από ένα παλαιό μουσουλμανικό τέμενος του 9ου αιώνα και μετατράπηκε σε εκκλησία το 1159. Ο πύργος της εκκλησίας φτιάχτηκε πάνω στον αρχικό μιναρέ του τζαμιού.
Προχωρήσαμε στην Calle Santo Tome και λίγο μετά στρίψαμε για την Plaza del Conde
Το δεύτερο σημαντικό μνημείο που είδαμε στην Εβραϊκή συνοικία ήταν η εκκλησία Santo Tome του 13ου αιώνα στην Plaza del Conde. Και αυτή η εκκλησία ήταν ένα αρχαίο τζαμί και ο πρώην μιναρές του τζαμιού μετατράπηκε σε ένα καμπαναριό Mudejar. Δίπλα από την εκκλησία είναι το Palacio de Fuensalida.
Ο Rose προτίμησε να αράξει στη μικρή πλατεία κι εγώ αφού πλήρωσα 2,80€ στην είσοδο του Santo Tome , με το που μπήκα μέσα βρέθηκα στο παρεκκλήσι απέναντι στο αριστουργηματικό έργο του Ελ Γκρέκο ''Η ταφή του κόμη του Orgaz'' (“El Entierro del Senor de Orgaz”). Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος δημιούργησε το έργο αυτό μεταξύ 1586 και 1588, και είναι βέβαιο πως ορισμένες μορφές του πίνακα απεικονίζουν επιφανείς προσωπικότητες του Τολέδου εκείνης της εποχής. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα και πιο θαυμαστά έργα του Ελ Γκρέκο και κάθισα να το απολαύσω αρκετά λεπτά παρέα με καμιά 20αρια άτομα!
Η εβραϊκή συνοικία είναι μάλλον αυτή που είδαμε καλύτερα στο Τολέδο.
Συνεχίσαμε στην Calle San Juan de Dios…
και με το που στρίψαμε αριστερά στην Calle de los Reyes Catolicos, πέσαμε πάνω στην Συναγωγή του Ελ Τρανσίτο που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα η οποία στεγάζει το Μουσείο Sefardi.
Ακριβώς δίπλα από τη συναγωγή στην Paseo del Transito, είναι το Museo del Greco. Το σπίτι που νοίκιαζε ο ίδιος ο καλλιτέχνης για 27 χρόνια, στεγάζει τη συλλογή των έργων του με σημαντικά κομμάτια του 16ου και 17ου αιώνα που αντιπροσωπεύει όχι μόνο τη ζωή και το έργο του Ελ Γκρέκο, ιδιαίτερα από τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αλλά και τον πολιτισμό και την κοινωνία του Τολέδο. Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, που έγινε διάσημος με το ισπανικό προσωνύμιο El Greco, γεννήθηκε στην Κρήτη, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το έζησε μακριά από την Ελλάδα. Στο Τολέδο εγκαταστάθηκε το 1577, όπου μεγαλούργησε και ολοκλήρωσε ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του και άφησε την τελευταία του πνοή το 1614. Στο μουσείο δεν μπήκαμε και κλεφτά προσπάθησα να βγάλω μια φωτογραφία της οικίας που έζησε για σχεδόν 3 δεκαετίες.
Στο πάρκο ακριβώς απέναντι είναι άλλο ένα μπαλκόνι του Τολέδο.
Το Mirador del Paseo del Transito με θέα την κοιλάδα του Ποταμού Τάγου.
Συνεχίσαμε στην εβραϊκή συνοικία στην οδό Calle de los Reyes Catolicos, και φτάσαμε στην Συναγωγή της Santa Maria la Blanca. Η εβραϊκή συνοικία είχε ξεκινήσει και πάλι μια περίοδο μεγαλείου από τα μέσα του 12ου αιώνα με την μαζική άφιξη των Εβραίων επιστημόνων, ποιητών, γραμματικών και φιλοσόφων που αύξησε το κύρος του Τολέδο. Σε αυτό το πλαίσιο, μεταξύ του τέλους των 12ου αιώνα και στις αρχές του 13ου αιώνα κατασκευάστηκε η συναγωγή Santa Maria la Blanca. Επειδή και εδώ το εισιτήριο ήταν μόνο2,80€ μπήκαμε για λίγα λεπτά στο λιτό όσο και εντυπωσιακό εσωτερικό της με τις πεταλοειδείς αψίδες. Δεν είναι για πολύ. Μια ματιά και συνεχίζουμε.
Calle de los Reyes Catolicos
Escuela de Arte Toledo / Σχολείο τέχνης του Τολέδο
Monasterio de San Juan de los Reyes / Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη στο Τολέδο
Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του Τολέδο που ήθελα οπωσδήποτε να επιστεφτώ ήταν το μοναστήρι San Juan de los Reyes. Ο Rose προτίμησε να ξεκουραστεί σε ένα παγκάκι στην είσοδο πριν το εκδοτήριο. Εγώ έκοψα το εισιτήριο των 2,80€ και πέρασα στο εσωτερικό του εξαιρετικού μοναστηριού.
Το μοναστήρι γοτθικής Mudejar Ισπανό-Φλαμανδικής αρχιτεκτονικής ανεγέρθηκε από τους καθολικούς βασιλιάδες τον 15ο αιώνα υπό την αιγίδα της βασίλισσας Ισαβέλλα της Καστίλης, σε ανάμνηση της μάχης του Toro που έγινε το 1476. Η περιήγηση μέσα στο μοναστήρι ήταν εξαιρετική και χωρίς πολυκοσμία. Επισκέφτηκα την εκκλησία, τα παρεκκλήσια, το μοναστήρι και την υπέροχη μοναστηριακή αυλή. Χόρτασε το μάτι μου άφθονη διακόσμηση με φανταστικά μοτίβα και γλυπτά. Ας τον Rose να κάθεται κι εγώ να απολαμβάνω το αριστουργηματικό μοναστήρι!
Η εκκλησία ολοκληρώθηκε το 1495 και χαρακτηριστικό της αποτελεί το έργο τέχνης altarpiece ή αλλιώς το τέμπλο πίσω από το βωμό.
Ανάγλυφα με τους καθολικούς μονάρχες στο εσωτερικό της Εκκλησίας
Προετοιμασίες για τον επιτάφιο
Η εσωτερική μοναστηριακή αυλή και η Σκήτη με τις αψίδες τα διακοσμητικά ανάγλυφα με μοτίβα της φύσης, με ζώα και ανθρώπινες αναπαραστάσεις μου άρεσαν περισσότερο από την εκκλησία γιατί παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρουν. Νομίζω έκαναν την καλύτερη επιλογή να επισκεφτώ το μοναστήρι. Μπορεί το Τολέδο να έχει αμέτρητα αξιοθέατα και αριστουργηματικά μνημεία, όμως για μένα το μοναστήρι San Juan de los Reyes είναι το καλύτερο και θεωρώ πως η επίσκεψη εδώ επιβάλλεται!
Άποψη της Σκήτης και της αυλής από τον δεύτερο όροφο
Αποχώρησα γεμάτος από το μοναστήρι, και στην έξοδο συνάντησα τον Rose που με περίμενε για τη συνέχεια της περιήγησής μας. Ότι ήταν να επισκεφτούμε στο Τολέδο το επισκεφτήκαμε. Για τις λίγες ώρες που είχαν μείνει, επικεντρωθήκαμε στις χαλαρές βόλτες, στην πανοραμική θέα της περιοχής και στην ξεκούραση.
Plaza de San Juan de los Reyes
Από την οδό Bajada San Martin, κατηφορίσαμε και λίγα λεπτά μετά φτάσαμε στην δεύτερη ιστορική γέφυρα του Τολέδο την Puente de San Martin.
Η μεσαιωνική γέφυρα San Martin είναι ένα εθνικό μνημείο για την Ισπανία. Έχει 5 αψίδες και διαθέτει δύο πύργους στα άκρα της. Είναι μια εξαιρετική ιστορική πέτρινη γέφυρα που δένει μοναδικά με την κοιλάδα του ποταμού Τάγου.
Σε ένα σημείο της γέφυρας συναντήσαμε και πάλι την τρελοπαρέα των πορνοσταρ! Ήταν έτοιμοι ομαδικώς για εξτριμ δραστηριότητα. Με σχοινί ένας ένας αιωρούνταν πάνω από τον ποταμό και περνούσαν στην απέναντι πλευρά της γέφυρας. Ωραίο για τους τολμηρούς και ωραίο για εμάς μόνο να το βλέπουμε.
Περάσαμε την πύλη και βγήκαμε πάνω στην γέφυρα. Ατενίσαμε την όμορφη θέα της κοιλάδας και βολτάραμε κάνοντας ουσιαστικά ηλιοθεραπεία αφού η θερμοκρασία είχε φτάσει και τους 27 βαθμούς!
Λίγο πριν επιστρέψουμε, παραμείναμε στην περιοχή της γέφυρας San Martin. Κατεβήκαμε κάτι σκαλιά στον λόφο κατά μήκος των τειχών και πήγαμε σε ένα άλλο σημείο που ονομάζεται Banos De La Cava. Ήμασταν ολομόναχοι και σε ένα σκιερό μέρος καθίσαμε και απολαύσαμε τη θέα της κοιλάδας και της γέφυρας και φυσικά την ηρεμία μακριά από τα πλήθη.
Περπατήσαμε τον κεντρικό δρόμο πάνω από τα τείχη και φτάσαμε στην πύλη Puerta Del Cambron. Από την Paseo Recaredo και το μεγάλο πάρκο είχαμε ωραία πανοραμική θέα στον ποταμό Τάγο, στον κάμπο και την ευρύτερη περιοχή του Τολέδου. Στο βάθος μου έκανε εντύπωση ένα άγαλμα δίπλα στο ποτάμι. Είναι το Μνημείο στην ιερή καρδιά του Ιησού (Monumento al Sagrado Corazon de Jesus).
Puerta Del Cambron
Paseo Recaredo
Οι κυλιόμενες σκάλες που οδηγούν στο Mirador de La Granja
Puerta de Alfonso VI
Δεν είχε μείνει άλλος χρόνος για περισσότερη περιήγηση στο ιστορικό κέντρο του Τολέδο. Περάσαμε την εντυπωσιακή πύλη Puerta de Bisagra του 1540 φτάνοντας στην Calle Real del Arrabal.
Εξωτερική και εσωτερική πρόσοψη της Puerta de Bisagra
Και το βόρειο τμήμα του ιστορικού κέντρου είναι εξαιρετικό. Η Calle Real del Arrabal είναι ακόμα ένας γραφικός δρόμος του Τολέδο και η εκκλησία Santiago del Arrabal του 13ου αιώνα ήταν το πρώτο πράγμα που είδαμε μπαίνοντας στην παλιά μουσουλμανική γειτονιά.
Λίγα μέτρα πιο μετά στην Calle Real del Arrabal, η πύλη Puerta del sol του 14ου αιώνα την οποία έχτισαν οι γνωστοί σε μας Ιωαννίτες Ιππότες που είχαν την έδρα τους και στο νησί της Ρόδου!
Δίπλα ακριβώς είναι η Puerta de Valmardon που ξεκινά η οδός Calle Cristo de la Luz με ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία του Τολέδο, την εκκλησία Cristo de la luz. Χτίστηκε το 999 ως ένα τζαμί ενώ το 1186 οι ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη το καθιέρωσαν ως το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού (Ermita de la Santa Cruz). Το κτίριο αυτό είναι από τα πιο σημαντικά μνημεία της ισπανικής-μουσουλμανικής mudejar αρχιτεκτονικής της Ισπανίας, και είναι κάτι σπάνιο, δεδομένου ότι είναι στην ίδια κατάσταση όπως όταν χτίστηκε αρχικά.
Το είδαμε μόνο απ’ έξω, και ξανά βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο στην Calle Real del Arrabal κατά μήκων των τειχών έχοντας το βόρειο τμήμα του Τολέδο στο πιάτο! Η πανοραμική θέα και από αυτό το ''μπαλκόνι'' δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητη.
Στο τέλος του δρόμου, μπήκαμε στο Paseo del Miradero, ένα μεγάλο μπαλκόνι με πανοραμική θέα. Εκεί είναι και ένα σύγχρονο κτίριο που γράφει στα ελληνικά ''Δομήνικος Θεοτοκόπουλος'' αλλά δεν έχω ιδέα τι είναι. Πήραμε και μια πίτα από ένα φούρνο και καθίσαμε ωραιότατα στα παγκάκια στο Paseo del Miradero ατενίζοντας τη θέα, τα τελευταία λεπτά μας στο Τολέδο.
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς τον σταθμό τρένων περνώντας από την κεντρική πλατεία Zocodover, την Calle Miguel de Cervantes, από τα τείχη της πόλης και την γέφυρα Puente de Alcantara.
Ήθελα τόσο πολύ να μείνω και να δω το Τολέδο να ανάβει τα φώτα του καθώς βραδιάζει. Θα μπορούσε να γίνει όμως για όλα φταίει το μουσείο Reina Sofia! Ήθελα να το προλάβουμε στην δωρεάν είσοδό του μεταξύ 19:00 - 21:00. Έτσι έκανα την επιλογή μου να μη κάτσουμε μέχρι το βράδυ στο Τολέδο. Όπως και να χει το Τολέδο, είτε τη μέρα είτε το βράδυ είναι χάρμα οφθαλμών. Είχαμε δει αρκετά, αλλά σίγουρα δεν είδαμε πολλά ακόμα. Όμως δεν είχε σημασία αν δεν είδαμε όλους τους ναούς, όλα τα μνημεία, όλες τις πύλες ή όλα τα σοκάκια. Το Τολέδο, η πόλη των τριών πολιτισμών Παγκόσμιας κληρονομιάς, η μεσαιωνική πόλη ανοιχτό μουσείο μας άφησε μια επίγευση γλυκιά και γεμάτη.
Adios Toledo! Siguiente parada, Barcelona!
Last edited:
