giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Semana Santa
- Μαδρίτη: Centro
- Μαδρίτη: Centro - Gran Via
- Μια βόλτα στα Μουσεία Prado & Reina Sofia
- Μαδρίτη: La Latina & Lavapies
- Μαδρίτη: Salamanca και Paseo de la Castellana!
- Στο Toledo! part 1/2
- Στο Toledo! part 2/2
- Barcelona: Eixample (Passeig de Gracia) & La Rabla + Port Vell
- Barcelona: Παλιά πόλη / Ciutat Vella (Barri Gotic)
- Barcelona: Παλιά πόλη / Ciutat Vella (La Ribera & El Born)
- Barcelona: Sagrada Familia & Gracia
- Barcelona: Camp Nou - El Raval και Font Màgica
- Barcelona: La Barceloneta!
- Barcelona: Λόφος Montjuïc
- Girona / Ζιρόνα
- Φαγοπότια
Barcelona: La Barceloneta!
Τη σημερινή ημέρα την περίμενα πιο πολύ απ’ όλες! Ούτε αξιοθέατα, ούτε εκκλησίες, ούτε Γκαουντί παρά μονάχα ήλιος, θάλασσα και χαλαρότητα. Κίτρινη γραμμή μετρό L4 και σταθμός μετρό La Barceloneta. Η συνοικία της Barceloneta ανήκει στην παλιά πόλη Ciutat Vella και έχει τη δική της ιστορία. Η La Barceloneta ήταν ουσιαστικά μια ακατοίκητη ζώνη μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα. Το 1754, ξεκίνησε η κατασκευή των πρώτων κτισμάτων από τους κατοίκους της γειτονικής συνοικίας Ribera που είχαν εκτοπιστεί λόγω της κατασκευής του πάρκου Ciutadella και είχαν μείνει άστεγοι, κι έτσι η γειτονιά γέμισε με παράγκες που κατοικούνταν από αλιείς και κατοίκους που δούλευαν σε δραστηριότητες του λιμανιού καθώς και τσιγγάνους. Είχε γίνει ένα ψαροχώρι, μια ταπεινή γειτονιά από καλύβες και παραπήγματα.
Το πρώτο που είδαμε βγαίνοντας από τον σταθμό μετρό, ήταν το Palau de Mar, χρονολογίας 1880 το οποίο ήταν ένα συγκρότημα αποθηκών στο λιμάνι. Ένα κτίσμα χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής του λιμανιού που αποτελεί σημαντικό στοιχείο της βιομηχανικής κληρονομιάς της Καταλονίας. Στεγάζει το Μουσείο Ιστορίας της Καταλονίας και υπέστη ένα δυνατό ρεκτιφιέ ενόψει των Ολυμπιακών αγώνων του 1992.
Περπατήσαμε κατά μήκος της λεωφόρου Passeig de Joan de Borbo. Στα αριστερά μας η συνοικία της Barceloneta και στα δεξιά μας η μαρίνα με τα σκάφη και απέναντι το Ενυδρείο. Κυριακή του Πάσχα και στον πεζόδρομο υπήρχε μια μικρή λαϊκή αγορά με πάγκους από τους οποίους φάγαμε κάτι αποτυχημένες πίτες!
Συνεχίσαμε στην υπέροχη παραλιακή Passeig de Joan de Borbo. Στην άκρη του μεγάλου πεζοδρόμου, Αφρικανοί είχαν απλώσει την πραμάτεια τους μετατρέποντας τον δρόμο σε μια μεγάλη υπαίθρια αγορά. Πάρα πολλά προϊόντα σε καλές τιμές, εξαιρετικές απομιμήσεις σε επώνυμες μάρκες και σκυλομετάνιωσα που δεν πήρα ένα ζευγάρι παπούτσια nike. Απλά χαζέψαμε και συνεχίσαμε ευθεία προς την παραλία.
Και φτάσαμε επιτέλους στην αρχή της Μπαρτσελονέτα στη Placa del Mar, την εξωτική πλατεία με τους φοίνικες όπου βρίσκεται και ο Torre Sant Sebastia, ο πύργος του εναέριου τελεφερίκ που οδηγεί στον λόφο του Montjuic.
Η παραλιακή της Μπαρτσελονέτα έχει τρείς παραλίες. Την San Sebastia, την Barceloneta και την Somorrostro. Μια περιοχή πρότυπο που θα ζήλευαν όλες οι μεγάλες παραθαλάσσιες πόλεις. Ατμόσφαιρα Μαϊάμι και βάλε. Χρυσαφένιες αμμουδιές, φοίνικες κατά μήκος της παραλίας, φινετσάτα μπαρ και εστιατόρια, ατελείωτος πεζόδρομος, αθλητικές εγκαταστάσεις, ουρανοξύστες και πολυτελέστατες μαρίνες. Όσες φωτογραφίες κι αν είχα δει, η ζωντανή ατμόσφαιρα αυτής της περιοχής, μας είχε εντυπωσιάσει και ενθουσιάσει. Το παλιό λιμάνι και η Μπαρτσελονέτα είναι μια πολεοδομική αναγέννηση ίσως από τις πιο μεγάλες που έχουν γίνει στην Ευρώπη και που κάθε πόλη θα ευχόταν να είχε ζήσει!
17 Οκτωβρίου 1986. Ημερομηνία ορόσημο για τη Βαρκελώνη όταν επιλέχθηκε για να φιλοξενήσει τους 25ους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992. Η ανάληψη της διοργάνωσης των Ολυμπιακών αγώνων, ήταν η αρχή της αναγέννησης που είχε τεράστιο αντίκτυπο στην αστική κουλτούρα και την προβολή της Βαρκελώνης. Δισεκατομμύρια δολάρια επενδύθηκαν σε υποδομές, οι οποίες βελτίωσαν την ποιότητα ζωής, έφεραν επενδύσεις και αύξησαν εντυπωσιακά τον τουρισμό. Διοργάνωσαν από τους πιο επιτυχημένους και καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν ποτέ, και με σκληρή δουλειά ήταν σε θέση να τους αξιοποιήσουν στο έπακρο για το μέλλον τους. Η ολυμπιακή κληρονομιά της Βαρκελώνης είναι ανεκτίμητη! Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο που η Βαρκελώνη είναι πλέον η 4η πόλη στην Ευρώπη σε επισκεψιμότητα μετά Παρίσι, το Λονδίνο και τη Ρώμη και η 12η στον κόσμο!
Όμως είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς πως ήταν αυτή η περιοχή πριν το 1992. Ακόμα και φωτογραφίες παλιές που έχω βρει, αδυνατώ να πιστέψω πως η παραγκούπολη και η βιομηχανική ζώνη του παρελθόντος, μία από τις λιγότερο επιθυμητές περιοχές της πόλης είναι σήμερα η κοσμοπολίτικη απαστράπτουσα Μπαρτσελονέτα! Μια περιοχή με μεγάλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, που έφθασε σε επίπεδα ακραίας υποβάθμισης μετά το 1950 όταν η βιομηχανική δραστηριότητα στην περιοχή άρχισε να μειώνεται έως ότου η πλειοψηφία των μεγάλων εγκαταστάσεων εγκαταλείφθηκαν, με αποκορύφωμα της παρακμής και βρωμιάς τις μεγάλες ποσότητες των αστικών και βιομηχανικών λυμάτων που χύνονταν στην θάλασσα. Οι παραγκούπολεις της Βαρκελώνης ήταν ένα φαινόμενο, ένα αστικό πρόβλημα ή μια ντροπή. Μια ''ανεπίσημη'' πόλη δίπλα από την τέλεια σχεδιασμένη πόλη στο μεγαλύτερο μέρος της όμως τη συνοικία Eixample.
Η Barceloneta παλιά...
View attachment 242271
Λουόμενοι στην παραλία San Sebastia αρχές του 1900
View attachment 242272
Οι παράγκες της Barceloneta
View attachment 242273
View attachment 242275
Η παραλία Somorrostro, το 1970
View attachment 242274
Γενική άποψη της βιομηχανικής ζώνης
View attachment 242276
Λίγα χρόνια πριν το ολικό λίφτινγκ του 1992
View attachment 242281
Οι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν η μεγάλη ευκαιρία για την αναδιάρθρωση της πόλης. Κατεδαφίστηκε όλος ο βιομηχανικός τομέας, απομακρύνθηκαν οι παράκτιες σιδηροδρομικές γραμμές έγινε καθαρισμός και εξυγίανση των ακτών, άνοιξε ένα νέο μέτωπο στη θάλασσα, δημιουργήθηκαν πάρκα και χτίστηκαν νέα σύγχρονα κτίρια και εγκαταστάσεις ενόψει Ολυμπιακών αγώνων. Μπορεί οι κάτοικοι της Βαρκελώνης ανέκαθεν να είχαν μια σχέση με τη θάλασσα, όμως αυτή η συγκυρία σήμανε μια ιστορική αλλαγή που συνέβαλε στο να είναι οι παραλίες μέρος της καθημερινότητας των κατοίκων. Το φιλόδοξο πολεοδομικό σχέδιο πήρε σάρκα και οστά και η αστική αναδιαμόρφωση μεταμόρφωσε την πόλη! Η Βαρκελώνη ανέλαβε μια σειρά από φιλόδοξες βελτιώσεις που, διαχρονικά, έχουν αποδειχθεί ότι ήταν σοφές επιλογές. Σε σύγκριση με το φαινόμενο της Βαρκελώνης, φαντάζει αστείο το φαινόμενο Αθήνα και η δική μας ανάληψη των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 και το αποτέλεσμα που έφερε. Ή μάλλον δεν έφερε! H Ολυμπιακή κατάρα έπληξε πολλές πόλεις, όμως το πιο κραυγαλέο παράδειγμα οργάνωσης Ολυμπιακών Αγώνων, έχοντας μια απόλυτα θετική επιρροή στην πόλη, είναι η Βαρκελώνη. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Βαρκελώνης στο τέλος του 20ου αιώνα δεν ήταν μόνο ένα αθλητικό γεγονός, αλλά το εφαλτήριο για τις φιλοδοξίες της πόλης για τον 21ο αιώνα!
View attachment 242277
Ενδιαφέρον έχει ένα άρθρο που βρήκα, δημοσιευμένο τον Ιούλιο του 1992 λίγες μέρες πριν την έναρξη των αγώνων, που αναφέρει τις μεγάλες αλλαγές που έχουν γίνει, τις αισιόδοξες προοπτικές για το μέλλον της πόλης αλλά και τους προβληματισμούς για πολλά ζητήματα. Μάλλον και οι ίδιοι αδυνατούσαν να πιστέψουν ότι οι Ολυμπιακοί αγώνες θα έφερναν μόνο θετικά αποτελέσματα και ένα λαμπρό μέλλον για την πόλη.
http://geographical.co.uk/places/cities/item/1840-barcelona-s-olympic-facelift
Κι εδώ ένα βίντεο με την εντυπωσιακή μεταμόρφωση της Βαρκελώνης μεταξύ 1986 – 1992
Μπορεί να μη θεωρείται η καθαρότερη θάλασσα, αλλά εμείς 1η Απριλίου την βρήκαμε πεντακάθαρη, διαυγή και δεν είναι ψέμα! Ο καιρός όμως μας τα χάλασε, γιατί μπορεί να είχε ήλιο, όμως η θερμοκρασία ήταν μόλις στους 16 βαθμούς. Αν είχε ζέστη δεν θα το σκεφτόμουν καθόλου να βουτήξω. Πλησιάζοντας στη θάλασσα ένα ξαφνικό κύμα σκέπασε τα παπούτσια μου! Αναγκαστικά τα έβγαλα μαζί με τις κάλτσες μπας και στεγνώσουν. Δεν με ένοιαζε. Το μόνο που ήθελα ήταν αράξουμε στην άμμο και να απολαύσουμε τη θαλασσινή αύρα της μεσογείου. Κόσμος πάρα πολύς. Αλήθεια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες τι γίνεται εδώ?
Στην άκρη της παραλίας Platja de Sant Sebastia το χαρακτηριστικό γυάλινο κτίριο του ξενοδοχείου W Barcelona που το 2010 πήρε το βραβείο αρχιτεκτονικής καλύτερου ξενοδοχείου στην Ευρώπη!
Playa de la Barceloneta
View attachment 242278
Υπήρχε όμως ένα μεγάλο αρνητικό στην παραλία. Οι πλανόδιοι. Χωρίς υπερβολή ανά 3 λεπτά ερχόντουσαν Ταϊλανδέζες για μασάζ ή έγχρωμοι να μας πουλήσουν τα καφτάνια τους. Λυπάμαι αλλά πήρα πέρσι από το Παλέρμο! Αλλιώς ένα καφτάνι θα το αγόραζα με τόση ποικιλία και τόσους πωλητές γύρω μου! Ήταν απίστευτα ενοχλητικό, πραγματικά δεν το έχω ξαναδεί σε τέτοιο βαθμό και δεν μας άφησαν να χαλαρώσουμε.
Μετά την ξεκούραση στην άμμο, είχε έρθει η ώρα να περπατήσουμε όλη την παραλιακή μέχρι την Ολυμπιακή μαρίνα. Ο παραλιακός πεζοδρόμος είναι ο ωραιότερος που έχω δει. Είναι σε δυο επίπεδα καθώς στην αρχή είναι ακριβώς δίπλα στην αμμουδιά, με φοίνικες, παγκάκια και πάρκα ενώ στη συνέχεια υπερυψώνεται και στο κάτω επίπεδο είναι τα περισσότερα παραλιακά μπαρ δίπλα στην αμμουδιά.
Γλυπτά στην άμμο
Το πιο χαρακτηριστικό έργο στην Μπαρτσελονέτα είναι αυτό το γλυπτό μοντέρνας τέχνης που ονομάζεται, Homenatge a la Barceloneta. Ένας πύργος από τέσσερα μεταλλικά κουτιά που συμβολίζει τα στενά, στοιβαγμένα παλιά σπίτια της γειτονιάς!
Βόλεϊ και γυμναστική στην παραλία!
Συνεχίζοντας τον παραλιακό δρόμο, η θέα προς την παραλία και την θάλασσα ήταν πιο εντυπωσιακή και ειδικά
από τα κάγκελα στο υπερυψωμένο κομμάτι του δρόμου είναι η ωραιότερη άποψη της Barceloneta.
Καταπληκτικός ποδηλατοδρόμος με φοίνικες
Στην 3η παραλία, Platja del Somorrostro
View attachment 242279
Βλέποντας αυτή την εξαιρετική τοποθεσία, συνειδητοποίησα πως όμοια αστική παραλία στην Ευρώπη δεν πρέπει να υπάρχει. Άθελα μου, έκανα την μοιραία σύγκριση με την παραλιακή της Θεσσαλονίκης. Ανέκαθεν τη θεωρούσα μέτρια, αλλά τώρα που έχω δει την απίστευτη Μπαρτσελονέτα τη θεωρώ κάτω του μετρίου. Όταν περπατάω τη νέα παραλία της Θεσσαλονίκης στεναχωριέμαι γιατί ενώ έχει όλες τις προδιαγραφές να γίνει Μπαρτσελονέτα, είναι τεράστια σε μήκος και πλάτος, όλα τα χρόνια όσες αλλαγές και να έγιναν, παρέμεινε μια απλή τσιμεντένια παραλία με κάποια μέτρια πάρκα και με κάτι άκυρα πεύκα για δέντρα! Σκεφτείτε να είχαμε αμμουδιά ή αντί για τα πεύκα φοίνικες. Ευτυχώς που έχουμε το ηλιοβασίλεμα! Αυτά συζητάμε με τον Rose καθώς περπατάμε την Μπαρτσελονέτα. Όμως ας αφήσουμε τα όνειρα το πώς θα θέλαμε την παραλία της Θεσσαλονίκης και ας συνεχίσουμε…
Είχαμε φτάσει στο τέλος του παραλιακού δρόμου ακριβώς πριν την Ολυμπιακή μαρίνα και το Vila Olimpica. Είναι ένα μέρος με πάρα πολλά εμπορικά κέντρα, πάρκα, χώρους ψυχαγωγίας ακόμα και πανεπιστημιούπολη. Στο σημείο αυτό είναι και οι δύο ψηλότεροι ουρανοξύστες της Βαρκελώνης Torre Mapfre και Hotel Arts και το πιο διάσημο μοντέρνο γλυπτό, το χρυσό ψάρι "Peix d'Or" του Frank Gehry που έφτιαξε για τους ολυμπιακούς αγώνες. Είχα δει άπειρες φωτογραφίες του ψαριού και να που το έβλεπα live!
Ακριβώς κάτω από το ψάρι, καθίσαμε και φάγαμε. Χωρίς να το ψάξουμε και χωρίς σκέψη, επιλέξαμε ένα εστιατόριο που λέγεται The Coconut Club και φάγαμε ένα νόστιμο και πανάκριβο pancake μπέργκερ! Στη συνέχεια κατεβήκαμε στην παραλία Somorrostro και Barceloneta και απαθανατίσαμε τις τελευταίες εικόνες της περιοχής.
View attachment 242280
Πριν φύγουμε οριστικά από την Barcelolena, κάναμε μια σύντομη βόλτα από τα στενά της συνοικίας όπου βρίσκεται η γοητεία αυτής της ιστορικής γειτονιάς. Η La Barceloneta είναι τόσο περήφανη συνοικία που έχει τη δική της σημαία και την είδαμε σε μπαλκόνια!
Passeig de Joan de Borbo
Η Placa de la Barceloneta με την μικρή μπαρόκ εκκλησία του 18ου αιώνα Sant Miquel del Port
View attachment 242282
View attachment 242287
Στο τέλος της Carrer Sant Carles, η κρήνη Amaya Carmen, ένα ιστορικό ορόσημο της La Barceloneta. Κατασκευάστηκε το 1959 ως φόρος τιμής για τη διάσημη χορεύτρια φλαμένκο Carmen Amaya, που γεννήθηκε σε ένα οικισμό τσιγγάνων στην La Barceloneta, το 1913.
View attachment 242284
Carrer de l'Almirall Aixada
Αυτή ήταν η Barceloneta. Δεν θέλαμε να την αποχωριστούμε. Την επόμενη φορά στην Βαρκελώνη, θα ήθελα καλοκαιρινές διακοπές, να μένω στην Μπαρτσελονέτα, να κάνω τις βουτιές μου, να απολαμβάνω μέρα και νύχτα τις αμμουδιές της, να τη γυρίσω όλη, να τρώω και να πίνω μόνο εδώ και ας μη δω καμιά άλλη περιοχή της Βαρκελώνης!
Ήταν η τελευταία μας ημέρα, και είχε μείνει μια περιοχή. Είχαμε μισή μέρα ακόμα για τον λόφο του Μοντζουίκ…
Τη σημερινή ημέρα την περίμενα πιο πολύ απ’ όλες! Ούτε αξιοθέατα, ούτε εκκλησίες, ούτε Γκαουντί παρά μονάχα ήλιος, θάλασσα και χαλαρότητα. Κίτρινη γραμμή μετρό L4 και σταθμός μετρό La Barceloneta. Η συνοικία της Barceloneta ανήκει στην παλιά πόλη Ciutat Vella και έχει τη δική της ιστορία. Η La Barceloneta ήταν ουσιαστικά μια ακατοίκητη ζώνη μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα. Το 1754, ξεκίνησε η κατασκευή των πρώτων κτισμάτων από τους κατοίκους της γειτονικής συνοικίας Ribera που είχαν εκτοπιστεί λόγω της κατασκευής του πάρκου Ciutadella και είχαν μείνει άστεγοι, κι έτσι η γειτονιά γέμισε με παράγκες που κατοικούνταν από αλιείς και κατοίκους που δούλευαν σε δραστηριότητες του λιμανιού καθώς και τσιγγάνους. Είχε γίνει ένα ψαροχώρι, μια ταπεινή γειτονιά από καλύβες και παραπήγματα.
Το πρώτο που είδαμε βγαίνοντας από τον σταθμό μετρό, ήταν το Palau de Mar, χρονολογίας 1880 το οποίο ήταν ένα συγκρότημα αποθηκών στο λιμάνι. Ένα κτίσμα χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής του λιμανιού που αποτελεί σημαντικό στοιχείο της βιομηχανικής κληρονομιάς της Καταλονίας. Στεγάζει το Μουσείο Ιστορίας της Καταλονίας και υπέστη ένα δυνατό ρεκτιφιέ ενόψει των Ολυμπιακών αγώνων του 1992.
Περπατήσαμε κατά μήκος της λεωφόρου Passeig de Joan de Borbo. Στα αριστερά μας η συνοικία της Barceloneta και στα δεξιά μας η μαρίνα με τα σκάφη και απέναντι το Ενυδρείο. Κυριακή του Πάσχα και στον πεζόδρομο υπήρχε μια μικρή λαϊκή αγορά με πάγκους από τους οποίους φάγαμε κάτι αποτυχημένες πίτες!
Συνεχίσαμε στην υπέροχη παραλιακή Passeig de Joan de Borbo. Στην άκρη του μεγάλου πεζοδρόμου, Αφρικανοί είχαν απλώσει την πραμάτεια τους μετατρέποντας τον δρόμο σε μια μεγάλη υπαίθρια αγορά. Πάρα πολλά προϊόντα σε καλές τιμές, εξαιρετικές απομιμήσεις σε επώνυμες μάρκες και σκυλομετάνιωσα που δεν πήρα ένα ζευγάρι παπούτσια nike. Απλά χαζέψαμε και συνεχίσαμε ευθεία προς την παραλία.
Και φτάσαμε επιτέλους στην αρχή της Μπαρτσελονέτα στη Placa del Mar, την εξωτική πλατεία με τους φοίνικες όπου βρίσκεται και ο Torre Sant Sebastia, ο πύργος του εναέριου τελεφερίκ που οδηγεί στον λόφο του Montjuic.
Η παραλιακή της Μπαρτσελονέτα έχει τρείς παραλίες. Την San Sebastia, την Barceloneta και την Somorrostro. Μια περιοχή πρότυπο που θα ζήλευαν όλες οι μεγάλες παραθαλάσσιες πόλεις. Ατμόσφαιρα Μαϊάμι και βάλε. Χρυσαφένιες αμμουδιές, φοίνικες κατά μήκος της παραλίας, φινετσάτα μπαρ και εστιατόρια, ατελείωτος πεζόδρομος, αθλητικές εγκαταστάσεις, ουρανοξύστες και πολυτελέστατες μαρίνες. Όσες φωτογραφίες κι αν είχα δει, η ζωντανή ατμόσφαιρα αυτής της περιοχής, μας είχε εντυπωσιάσει και ενθουσιάσει. Το παλιό λιμάνι και η Μπαρτσελονέτα είναι μια πολεοδομική αναγέννηση ίσως από τις πιο μεγάλες που έχουν γίνει στην Ευρώπη και που κάθε πόλη θα ευχόταν να είχε ζήσει!
17 Οκτωβρίου 1986. Ημερομηνία ορόσημο για τη Βαρκελώνη όταν επιλέχθηκε για να φιλοξενήσει τους 25ους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992. Η ανάληψη της διοργάνωσης των Ολυμπιακών αγώνων, ήταν η αρχή της αναγέννησης που είχε τεράστιο αντίκτυπο στην αστική κουλτούρα και την προβολή της Βαρκελώνης. Δισεκατομμύρια δολάρια επενδύθηκαν σε υποδομές, οι οποίες βελτίωσαν την ποιότητα ζωής, έφεραν επενδύσεις και αύξησαν εντυπωσιακά τον τουρισμό. Διοργάνωσαν από τους πιο επιτυχημένους και καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν ποτέ, και με σκληρή δουλειά ήταν σε θέση να τους αξιοποιήσουν στο έπακρο για το μέλλον τους. Η ολυμπιακή κληρονομιά της Βαρκελώνης είναι ανεκτίμητη! Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο που η Βαρκελώνη είναι πλέον η 4η πόλη στην Ευρώπη σε επισκεψιμότητα μετά Παρίσι, το Λονδίνο και τη Ρώμη και η 12η στον κόσμο!
Όμως είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς πως ήταν αυτή η περιοχή πριν το 1992. Ακόμα και φωτογραφίες παλιές που έχω βρει, αδυνατώ να πιστέψω πως η παραγκούπολη και η βιομηχανική ζώνη του παρελθόντος, μία από τις λιγότερο επιθυμητές περιοχές της πόλης είναι σήμερα η κοσμοπολίτικη απαστράπτουσα Μπαρτσελονέτα! Μια περιοχή με μεγάλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, που έφθασε σε επίπεδα ακραίας υποβάθμισης μετά το 1950 όταν η βιομηχανική δραστηριότητα στην περιοχή άρχισε να μειώνεται έως ότου η πλειοψηφία των μεγάλων εγκαταστάσεων εγκαταλείφθηκαν, με αποκορύφωμα της παρακμής και βρωμιάς τις μεγάλες ποσότητες των αστικών και βιομηχανικών λυμάτων που χύνονταν στην θάλασσα. Οι παραγκούπολεις της Βαρκελώνης ήταν ένα φαινόμενο, ένα αστικό πρόβλημα ή μια ντροπή. Μια ''ανεπίσημη'' πόλη δίπλα από την τέλεια σχεδιασμένη πόλη στο μεγαλύτερο μέρος της όμως τη συνοικία Eixample.
Η Barceloneta παλιά...
View attachment 242271
Λουόμενοι στην παραλία San Sebastia αρχές του 1900
View attachment 242272
Οι παράγκες της Barceloneta
View attachment 242273
View attachment 242275
Η παραλία Somorrostro, το 1970
View attachment 242274
Γενική άποψη της βιομηχανικής ζώνης
View attachment 242276
Λίγα χρόνια πριν το ολικό λίφτινγκ του 1992
View attachment 242281
Οι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν η μεγάλη ευκαιρία για την αναδιάρθρωση της πόλης. Κατεδαφίστηκε όλος ο βιομηχανικός τομέας, απομακρύνθηκαν οι παράκτιες σιδηροδρομικές γραμμές έγινε καθαρισμός και εξυγίανση των ακτών, άνοιξε ένα νέο μέτωπο στη θάλασσα, δημιουργήθηκαν πάρκα και χτίστηκαν νέα σύγχρονα κτίρια και εγκαταστάσεις ενόψει Ολυμπιακών αγώνων. Μπορεί οι κάτοικοι της Βαρκελώνης ανέκαθεν να είχαν μια σχέση με τη θάλασσα, όμως αυτή η συγκυρία σήμανε μια ιστορική αλλαγή που συνέβαλε στο να είναι οι παραλίες μέρος της καθημερινότητας των κατοίκων. Το φιλόδοξο πολεοδομικό σχέδιο πήρε σάρκα και οστά και η αστική αναδιαμόρφωση μεταμόρφωσε την πόλη! Η Βαρκελώνη ανέλαβε μια σειρά από φιλόδοξες βελτιώσεις που, διαχρονικά, έχουν αποδειχθεί ότι ήταν σοφές επιλογές. Σε σύγκριση με το φαινόμενο της Βαρκελώνης, φαντάζει αστείο το φαινόμενο Αθήνα και η δική μας ανάληψη των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 και το αποτέλεσμα που έφερε. Ή μάλλον δεν έφερε! H Ολυμπιακή κατάρα έπληξε πολλές πόλεις, όμως το πιο κραυγαλέο παράδειγμα οργάνωσης Ολυμπιακών Αγώνων, έχοντας μια απόλυτα θετική επιρροή στην πόλη, είναι η Βαρκελώνη. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Βαρκελώνης στο τέλος του 20ου αιώνα δεν ήταν μόνο ένα αθλητικό γεγονός, αλλά το εφαλτήριο για τις φιλοδοξίες της πόλης για τον 21ο αιώνα!
View attachment 242277
Ενδιαφέρον έχει ένα άρθρο που βρήκα, δημοσιευμένο τον Ιούλιο του 1992 λίγες μέρες πριν την έναρξη των αγώνων, που αναφέρει τις μεγάλες αλλαγές που έχουν γίνει, τις αισιόδοξες προοπτικές για το μέλλον της πόλης αλλά και τους προβληματισμούς για πολλά ζητήματα. Μάλλον και οι ίδιοι αδυνατούσαν να πιστέψουν ότι οι Ολυμπιακοί αγώνες θα έφερναν μόνο θετικά αποτελέσματα και ένα λαμπρό μέλλον για την πόλη.
http://geographical.co.uk/places/cities/item/1840-barcelona-s-olympic-facelift
Κι εδώ ένα βίντεο με την εντυπωσιακή μεταμόρφωση της Βαρκελώνης μεταξύ 1986 – 1992
Μπορεί να μη θεωρείται η καθαρότερη θάλασσα, αλλά εμείς 1η Απριλίου την βρήκαμε πεντακάθαρη, διαυγή και δεν είναι ψέμα! Ο καιρός όμως μας τα χάλασε, γιατί μπορεί να είχε ήλιο, όμως η θερμοκρασία ήταν μόλις στους 16 βαθμούς. Αν είχε ζέστη δεν θα το σκεφτόμουν καθόλου να βουτήξω. Πλησιάζοντας στη θάλασσα ένα ξαφνικό κύμα σκέπασε τα παπούτσια μου! Αναγκαστικά τα έβγαλα μαζί με τις κάλτσες μπας και στεγνώσουν. Δεν με ένοιαζε. Το μόνο που ήθελα ήταν αράξουμε στην άμμο και να απολαύσουμε τη θαλασσινή αύρα της μεσογείου. Κόσμος πάρα πολύς. Αλήθεια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες τι γίνεται εδώ?
Στην άκρη της παραλίας Platja de Sant Sebastia το χαρακτηριστικό γυάλινο κτίριο του ξενοδοχείου W Barcelona που το 2010 πήρε το βραβείο αρχιτεκτονικής καλύτερου ξενοδοχείου στην Ευρώπη!
Playa de la Barceloneta
View attachment 242278
Υπήρχε όμως ένα μεγάλο αρνητικό στην παραλία. Οι πλανόδιοι. Χωρίς υπερβολή ανά 3 λεπτά ερχόντουσαν Ταϊλανδέζες για μασάζ ή έγχρωμοι να μας πουλήσουν τα καφτάνια τους. Λυπάμαι αλλά πήρα πέρσι από το Παλέρμο! Αλλιώς ένα καφτάνι θα το αγόραζα με τόση ποικιλία και τόσους πωλητές γύρω μου! Ήταν απίστευτα ενοχλητικό, πραγματικά δεν το έχω ξαναδεί σε τέτοιο βαθμό και δεν μας άφησαν να χαλαρώσουμε.
Μετά την ξεκούραση στην άμμο, είχε έρθει η ώρα να περπατήσουμε όλη την παραλιακή μέχρι την Ολυμπιακή μαρίνα. Ο παραλιακός πεζοδρόμος είναι ο ωραιότερος που έχω δει. Είναι σε δυο επίπεδα καθώς στην αρχή είναι ακριβώς δίπλα στην αμμουδιά, με φοίνικες, παγκάκια και πάρκα ενώ στη συνέχεια υπερυψώνεται και στο κάτω επίπεδο είναι τα περισσότερα παραλιακά μπαρ δίπλα στην αμμουδιά.
Γλυπτά στην άμμο
Το πιο χαρακτηριστικό έργο στην Μπαρτσελονέτα είναι αυτό το γλυπτό μοντέρνας τέχνης που ονομάζεται, Homenatge a la Barceloneta. Ένας πύργος από τέσσερα μεταλλικά κουτιά που συμβολίζει τα στενά, στοιβαγμένα παλιά σπίτια της γειτονιάς!
Βόλεϊ και γυμναστική στην παραλία!
Συνεχίζοντας τον παραλιακό δρόμο, η θέα προς την παραλία και την θάλασσα ήταν πιο εντυπωσιακή και ειδικά
από τα κάγκελα στο υπερυψωμένο κομμάτι του δρόμου είναι η ωραιότερη άποψη της Barceloneta.
Καταπληκτικός ποδηλατοδρόμος με φοίνικες
Στην 3η παραλία, Platja del Somorrostro
View attachment 242279
Βλέποντας αυτή την εξαιρετική τοποθεσία, συνειδητοποίησα πως όμοια αστική παραλία στην Ευρώπη δεν πρέπει να υπάρχει. Άθελα μου, έκανα την μοιραία σύγκριση με την παραλιακή της Θεσσαλονίκης. Ανέκαθεν τη θεωρούσα μέτρια, αλλά τώρα που έχω δει την απίστευτη Μπαρτσελονέτα τη θεωρώ κάτω του μετρίου. Όταν περπατάω τη νέα παραλία της Θεσσαλονίκης στεναχωριέμαι γιατί ενώ έχει όλες τις προδιαγραφές να γίνει Μπαρτσελονέτα, είναι τεράστια σε μήκος και πλάτος, όλα τα χρόνια όσες αλλαγές και να έγιναν, παρέμεινε μια απλή τσιμεντένια παραλία με κάποια μέτρια πάρκα και με κάτι άκυρα πεύκα για δέντρα! Σκεφτείτε να είχαμε αμμουδιά ή αντί για τα πεύκα φοίνικες. Ευτυχώς που έχουμε το ηλιοβασίλεμα! Αυτά συζητάμε με τον Rose καθώς περπατάμε την Μπαρτσελονέτα. Όμως ας αφήσουμε τα όνειρα το πώς θα θέλαμε την παραλία της Θεσσαλονίκης και ας συνεχίσουμε…
Είχαμε φτάσει στο τέλος του παραλιακού δρόμου ακριβώς πριν την Ολυμπιακή μαρίνα και το Vila Olimpica. Είναι ένα μέρος με πάρα πολλά εμπορικά κέντρα, πάρκα, χώρους ψυχαγωγίας ακόμα και πανεπιστημιούπολη. Στο σημείο αυτό είναι και οι δύο ψηλότεροι ουρανοξύστες της Βαρκελώνης Torre Mapfre και Hotel Arts και το πιο διάσημο μοντέρνο γλυπτό, το χρυσό ψάρι "Peix d'Or" του Frank Gehry που έφτιαξε για τους ολυμπιακούς αγώνες. Είχα δει άπειρες φωτογραφίες του ψαριού και να που το έβλεπα live!
Ακριβώς κάτω από το ψάρι, καθίσαμε και φάγαμε. Χωρίς να το ψάξουμε και χωρίς σκέψη, επιλέξαμε ένα εστιατόριο που λέγεται The Coconut Club και φάγαμε ένα νόστιμο και πανάκριβο pancake μπέργκερ! Στη συνέχεια κατεβήκαμε στην παραλία Somorrostro και Barceloneta και απαθανατίσαμε τις τελευταίες εικόνες της περιοχής.
View attachment 242280
Πριν φύγουμε οριστικά από την Barcelolena, κάναμε μια σύντομη βόλτα από τα στενά της συνοικίας όπου βρίσκεται η γοητεία αυτής της ιστορικής γειτονιάς. Η La Barceloneta είναι τόσο περήφανη συνοικία που έχει τη δική της σημαία και την είδαμε σε μπαλκόνια!
Passeig de Joan de Borbo
Η Placa de la Barceloneta με την μικρή μπαρόκ εκκλησία του 18ου αιώνα Sant Miquel del Port
View attachment 242282
View attachment 242287
Στο τέλος της Carrer Sant Carles, η κρήνη Amaya Carmen, ένα ιστορικό ορόσημο της La Barceloneta. Κατασκευάστηκε το 1959 ως φόρος τιμής για τη διάσημη χορεύτρια φλαμένκο Carmen Amaya, που γεννήθηκε σε ένα οικισμό τσιγγάνων στην La Barceloneta, το 1913.
View attachment 242284
Carrer de l'Almirall Aixada
Αυτή ήταν η Barceloneta. Δεν θέλαμε να την αποχωριστούμε. Την επόμενη φορά στην Βαρκελώνη, θα ήθελα καλοκαιρινές διακοπές, να μένω στην Μπαρτσελονέτα, να κάνω τις βουτιές μου, να απολαμβάνω μέρα και νύχτα τις αμμουδιές της, να τη γυρίσω όλη, να τρώω και να πίνω μόνο εδώ και ας μη δω καμιά άλλη περιοχή της Βαρκελώνης!
Ήταν η τελευταία μας ημέρα, και είχε μείνει μια περιοχή. Είχαμε μισή μέρα ακόμα για τον λόφο του Μοντζουίκ…
Last edited:
