giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Semana Santa
- Μαδρίτη: Centro
- Μαδρίτη: Centro - Gran Via
- Μια βόλτα στα Μουσεία Prado & Reina Sofia
- Μαδρίτη: La Latina & Lavapies
- Μαδρίτη: Salamanca και Paseo de la Castellana!
- Στο Toledo! part 1/2
- Στο Toledo! part 2/2
- Barcelona: Eixample (Passeig de Gracia) & La Rabla + Port Vell
- Barcelona: Παλιά πόλη / Ciutat Vella (Barri Gotic)
- Barcelona: Παλιά πόλη / Ciutat Vella (La Ribera & El Born)
- Barcelona: Sagrada Familia & Gracia
- Barcelona: Camp Nou - El Raval και Font Màgica
- Barcelona: La Barceloneta!
- Barcelona: Λόφος Montjuïc
- Girona / Ζιρόνα
- Φαγοπότια
Girona / Ζιρόνα!
Ημέρα αναχώρησης από την Βαρκελώνη. Στο σιδηροδρομικό σταθμό Barcelona Sants η αμαξοστοιχία της renfe αναχωρούσε στις 09:45. Τα εισιτήρια τα είχα κλείσει από το επίσημο site της renfe με κόστος 16,80€ το άτομο η μονή διαδρομή, και τα είχα ως pdf στο κινητό μου. Περάσαμε τον έλεγχο, δείξαμε τα ηλεκτρονικά μας εισιτήρια και επιβιβαστήκαμε στο υπερσύγχρονο τρένο. Σε μόλις 38 λεπτά το τρένο έφτασε στον κεντρικό σταθμό της Girona, 100 χιλιόμετρα βόρεια της Βαρκελώνης. Το τρένο τερματίζει στο νέο κτίριο του σταθμού λεωφορείων που συνδέεται με τον σταθμό τρένων.
Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνουμε είναι να ξεφορτωθούμε τις αποσκευές μας. Στο νέο κτίριο υπάρχουν ντουλάπια αποθήκευσης αποσκευών για χειραποσκευές και μεγάλες βαλίτσες. Το ντουλάπι για την χειραποσκευή κοστίζει 3,50€. Υπήρχε όμως ένα προβληματάκι. Για το κλείδωμα τους είναι απαραίτητο να έχεις μόνο κέρματα των 1€, 2€ και 0,50€ κι εμείς είχαμε 10ευρω και 20ευρω και φυσικά κάρτες που είναι άχρηστες σε αυτή την περίπτωση. Μέσα στο δωμάτιο υπήρχε και ένα μηχάνημα που υποτίθεται βάζεις μέσα το χαρτονόμισμα και σου ρίχνει τα ψιλά, αλλά ΔΕΝ λειτουργούσε. Ο Rose έκανε την πρώτη απόπειρα να ψάξει τρόπο να χαλάσει τα χαρτονομίσματα. Τον περίμενα αρκετή ώρα και ήρθε με άδεια τα χέρια. Μου είπε πως στο νέο κτίριο δεν υπάρχει κάποιο κυλικείο! Η δεύτερη προσπάθεια έγινε από μένα. Βγήκα από το κτίριο και σαν τον χαζό χωρίς προσανατολισμό έψαχνα να βρω κάποιο μαγαζί να κάνω ψιλά. Δευτέρα του Πάσχα και όλα ήταν κλειστά. Η πόλη σε εκείνο το σημείο νεκρή. Τελικά εντόπισα ένα καφενείο που το είχαν Κινέζοι. Με δυσκολία και με νοηματική ο Κινέζος κατάλαβε τι ήθελα, του έδωσα το 10ευρω και μου τα έδωσε στα κέρματα που ήθελα. Επανήλθα στον Rose όλο καμάρι που τα κατάφερα. Βέβαια να πω ότι ξεχάσαμε πως ακριβώς δίπλα από το νέο κτίριο είναι ο σταθμός τρένων! Εκεί όλο και κάποιο κυλικείο θα έχει. Όπως και να έχει, ρίξαμε τα κέρματα, κλειδώσαμε τις αποσκευές μας και βγήκαμε ανάλαφροι να γνωρίσουμε την Girona.
Το νέο κτίριο δίπλα από τον σιδηροδρομικό σταθμό
Parc Central
Με τη βοήθεια του gps προσανατολίστηκα για το ποια κατεύθυνση να πάρουμε για το ιστορικό κέντρο.
Σε 10 λεπτά ήμασταν στην Placa de Catalunya δίπλα στον ποταμό και τη γέφυρα Pont de Pedra.
Το ιστορικό κέντρο με την σύγχρονη πόλη, χωρίζεται από τον ήρεμο ποταμό Ονιάρ, η στάθμη του οποίου ήταν ιδιαίτερα χαμηλή. Πάνω από τον ποταμό, μια σειρά από γέφυρες, άλλες από πέτρα και άλλες από σίδερο, σε συνδυασμό με τα χρωματιστά σπίτια στις όχθες του, αποτελούν την πιο χαρακτηριστική εικόνα της Girona.
Για την Girona δεν ήξερα πολλά πράγματα ούτε έκανα κάποια προετοιμασία για το που θα πάμε και τι θα δούμε. Θα είχαμε στη διάθεσή μας γύρω στις 5 ώρες οπότε ήθελα χαλαρές βόλτες στην παλιά πόλη. Η Girona ή Ζιρόνα όπως τη λένε οι Καταλανοί, είναι η 11η σε πληθυσμό πόλη της Καταλονίας με 99.000 κατοίκους, όμως είναι από τις ομορφότερες πόλεις, χάρις στο γεωγραφικό της ανάγλυφο και το πλούσιο ιστορικό της κέντρο είναι σημαντικός τουριστικός προορισμός, κι έτσι είναι η 2η πιο δημοφιλής πόλη της Καταλονίας μετά τη Βαρκελώνη.
Η πόλη βρισκόταν στο χάρτη ήδη από τα ρωμαϊκά χρόνια και η ρωμαϊκή κληρονομιά της διατηρείται μέχρι σήμερα. Πριν από τους Ρωμαίους, από την πόλη αυτή πέρασαν Φοίνικες και Κέλτες, για να ακολουθήσουν Άραβες και Εβραίοι. Όλοι έχουν αφήσει τα ίχνη τους. Αν και οι ιστορικές καταγραφές αναφέρονται σε 25 επιβεβαιωμένες επιδρομές, οι Ισπανοί αναφέρονται στη Χιρόνα ως την ''πόλη των 1.000 επιδρομών''.
Σίγουρα ήταν πολλά αυτά που δεν προλάβαμε να δούμε και να κάνουμε, όπως τον περίφημο ''περίπατο του τείχους'' (Passeig de la Muralla) γύρω από την παλιά πόλη, μια διαδρομή που ενώνει τα τείχη που περιτριγυρίζουν την παλιά πόλη και περιέχει τμήματα των τειχών του 9ου αιώνα και του ύστερου Μεσαίωνα (14ου και 15ου αιώνα). Μπορεί η Girona να είναι μικρή, όμως έχει πλήθος πολιτισμικών αξιοθέατων και δεν γινόταν να τα δούμε όλα μέσα σε λίγες ώρες. Είναι μια γνήσια Καταλανική μικρή πόλη, ατμοσφαιρική με πληθωρική προσωπικότητα! Πήραμε μια καλή γεύση από την εξαιρετική μεσαιωνική πόλη και απολαύσαμε ιδιαίτερα τη βόλτα μας. Στο μεγαλύτερο μέρος της παλιάς πόλης απουσιάζουν τα αυτοκίνητα κι έτσι περπατιέται πολύ ευχάριστα και μάλιστα χωρίς να υπάρχουν πλήθη τουριστών.
Κύρια είσοδος στην παλιά πόλη είναι η πεζοδρομημένη Rambla de la llibertat. Οι ρυθμοί της πόλης ήταν νωχελικοί και χαλαροί με τα περισσότερα καφέ να έχουν ελάχιστο κόσμο. Στα περισσότερα μπαλκόνια κρεμασμένες οι Καταλανικές σημαίες!
Σε ένα στενάκι αριστερά στρίψαμε και μπήκαμε στην κόκκικη γέφυρα Pont de les Peixateries Velles, την γέφυρα που είναι δημιουργία του Γουστάβ Αϊφελ, του ανθρώπου που έφτιαξε τον διάσημο Πύργο του Άιφελ.
Και στις δύο όχθες του ποταμού Ονιάρ, βρίσκονται χτισμένα κολλητά σπίτια διαφόρων χρωμάτων και μεγεθών, που συνθέτουν μια πολύ χαρακτηριστική εικόνα της πόλης. Κατασκευασμένα πάνω στα παλιά τείχη, είναι δείγμα της άτακτης αστικής ανάπτυξης που έζησε η πόλη κατά τον 20ό αιώνα.
Από την Rambla de la llibertat μπήκαμε στο επόμενο στενό και στην άλλη γέφυρα του ποταμού, την Pont de Sant Agusti. Συνεχίσαμε να παρατηρούμε τις ιδιαίτερες πολυκατοικίες με τα γήινα και παστέλ χρώματα, με τα μπαλκόνια τους να κρέμονται κυριολεκτικά πάνω από το ποτάμι. Μια εικόνα γραφική αλλά και μίζερη!
Περίεργος και γοητευτικός συνδυασμός!
Η γέφυρα Pont de Sant Agusti συνδέεται με την μεγάλη πλατεία ανεξαρτησίας, Placa de la Independencia που περιτριγυρίζεται από νεοκλασικά κτήρια και μου θύμισε λιγάκι Κέρκυρα! Η κομψή πλατεία είναι από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της Girona, μέρα και νύχτα και έχει από τα κορυφαία εστιατόρια της πόλης.
Στη συνέχεια περάσαμε στα ενδότερα του ιστορικού κέντρου. Χωρίς χάρτες περιπλανηθήκαμε στα πλακόστρωτα σοκάκια της παλιάς πόλης. Κάποια δρομάκια μας έβγαλαν σε αδιέξοδο και άλλα μέσα από πέτρινες σκάλες σε μικρές αυλές ή πλατείες. Ήθελα να την γυρίσουμε όλοι αλλά κινηθήκαμε περισσότερο στην ατμοσφαιρική εβραϊκή συνοικία El Call η οποία είναι μια από τις καλύτερα διατηρημένες στην Ευρώπη.
Carrer de la Cort Reial και Carrer de la Forca
Carrer Dr. Oliva i Prat
Carrer de la Forca
Carrer de Sant Llorenc
Απρόσμενα η Girona με ενθουσίασε και δεν το περίμενα. Η παλιά πόλη μέσα στα τείχη, κρύβει παλιά σπίτια μικρά μπαλκόνια, μεσαιωνικές αψίδες, βαριές σιδερένιες πόρτες, παλαιοπωλεία, γκαλερί, γοτθικές εκκλησίες και μουσεία που μας μετέφεραν στο μεσαιωνικό χθες! Ανεβαίνοντας την Pujada de la Catedral.
Είχαμε φτάσει πλευρικά του Καθεδρικού ναού μέσω της Pujada de la Catedral
Museu d'Art de Girona
Η Girona όπως και όλες οι ισπανικές πόλεις που σέβονται τον εαυτό τους, διαθέτει έναν επιβλητικό καθεδρικό ναό, τον Catedral de Santa Maria de Gerona. Η κατασκευή του ξεκίνησε τον 11ο αιώνα. Ο κυρίως ναός, ο οποίος χτίστηκε το 1416 θεωρείται ότι έχει το μεγαλύτερο γοτθικό κλίτος στον κόσμο με 23 μέτρα, και το δεύτερο-μεγαλύτερο κλίτος παγκοσμίως από όλα τα στυλ μετά την Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη! Είναι πραγματικά τεράστιες οι διαστάσεις του Καθεδρικού για το μέγεθος της πόλης. Εκτός όμως από τον ναό, τα μάτια μας πήγαν προς την επιβλητική χιονοσκεπή οροσειρά των Πυρηναίων που φαίνονταν στο βάθος!
Απέναντι ξεπροβάλει το καμπαναριό της Basilica de Sant Feliu
Από τον Καθεδρικό, η Placa de la Catedral
Η κεντρική μπαρόκ πρόσοψη του Καθεδρικού ναού
Συνεχίσαμε την περιπλάνηση, χαμηλά στην παλιά πόλη χωρίς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Περπατήσαμε στα στενά κοντά στην Placa de la Catedral και την εκκλησία Sant Feliu de Girona.
Εξαιρετική μεσαιωνική αρχιτεκτονική και μοναδική ατμόσφαιρα!
Από τις κεντρικές οδούς χαμηλά στο ιστορικό κέντρο, η Carrer de les Ballesteries
Μετά από αμέτρητα tapas, είπαμε το τελευταίο μας γεύμα να είναι κάτι άλλο, κι έτσι φάγαμε σε ένα ιταλικό που εντοπίσαμε στην μικρή Placa del Correu Vell. Ένα ποιοτικό με ωραία αισθητική ταχυφαγείο που κάνει εξαιρετικά ζυμαρικά τα οποία τρως σε χάρτινη συσκευασία. Δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα. Πάντως οι τιμές ήταν μια χαρά και οι μακαρονάδες απολαυστικές. Μετά από αυτό ήμασταν στην τελική ευθεία για την αποχώρηση μας από την παλιά πόλη. Περάσαμε ακόμα μια γέφυρα του ποταμού Ονιάρ την Pont d'en Gomez, απολαύσαμε ξανά τα χρωματιστά σπίτια στις δυο όχθες και περάσαμε στην απέναντι πλευρά στην Passeig Jose Canalejas.
Από την Passeig Jose Canalejas
Η γέφυρα Pont de Sant Feliu και ευθεία η μεσαιωνική εκκλησία Sant Feliu του 14ου αιώνα
Περάσαμε την Pont de Sant Feliu και βρεθήκαμε στην Carrer d'En Jaume Pons Marti. Συνεχίσαμε κατά μήκος του ποταμού, περάσαμε κάτω από την σιδηροδρομική γέφυρα και λίγο μετά περάσαμε και την γέφυρα, Pont de Pedret .
Είχαμε βγει πια από την παλιά πόλη. Μπροστά μας η Rotonda del Pont de Pedret και το εκπληκτικό Parc de la Devesa. Είναι ο πνεύμονας πρασίνου της πόλης στη συμβολή των ποταμών Ονιάρ και Τερ, που περισσότερο μοιάζει με δάσος! Αν και τα δέντρα ήταν ακόμα γυμνά μιας και ήταν η αρχή της άνοιξης, το μέρος ήταν πανέμορφο και η συμμετρία των δέντρων το έκαναν να μοιάζει ψεύτικο!
Η εξαιρετική βόλτα στο ιστορικό κέντρο της Girona είχε φτάσει στο τέλος της. Επιστρέψαμε στον σταθμό και πήραμε τις αποσκευές μας. Στο ισόγειο του ίδιου κτιρίου είναι ο κεντρικός σταθμός λεωφορείων της πόλης Estacio d'Autobusos de Girona. Το λεωφορείο της sagales για το αεροδρόμιο αναχωρεί από τον διάδρομο 17 και το εισιτήριο των 2,75€ το κόψαμε απευθείας από τον οδηγό. Η διαδρομή ήταν σύντομη και σε 20 λεπτά είχαμε φτάσει στο αεροδρόμιο Costa Brava. Το αεροδρόμιο μου φάνηκε εξαιρετικό για μικρή πόλη (καμία σχέση με το Μακεδονία ας πούμε), και το καλύτερο ήταν ότι επικρατούσε η απόλυτη ηρεμία. Είχε ελάχιστο κόσμο. Αράξαμε σε δύο πολυθρόνες, φορτίσαμε τα κινητά μας απολαμβάνοντας τη θέα των Πυρηναίων!
Το ταξίδι έφτασε στο τέλος του!
Ακολουθεί το τελευταίο κεφαλαίο με τα φαγοπότια μας στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη!
Ημέρα αναχώρησης από την Βαρκελώνη. Στο σιδηροδρομικό σταθμό Barcelona Sants η αμαξοστοιχία της renfe αναχωρούσε στις 09:45. Τα εισιτήρια τα είχα κλείσει από το επίσημο site της renfe με κόστος 16,80€ το άτομο η μονή διαδρομή, και τα είχα ως pdf στο κινητό μου. Περάσαμε τον έλεγχο, δείξαμε τα ηλεκτρονικά μας εισιτήρια και επιβιβαστήκαμε στο υπερσύγχρονο τρένο. Σε μόλις 38 λεπτά το τρένο έφτασε στον κεντρικό σταθμό της Girona, 100 χιλιόμετρα βόρεια της Βαρκελώνης. Το τρένο τερματίζει στο νέο κτίριο του σταθμού λεωφορείων που συνδέεται με τον σταθμό τρένων.
Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνουμε είναι να ξεφορτωθούμε τις αποσκευές μας. Στο νέο κτίριο υπάρχουν ντουλάπια αποθήκευσης αποσκευών για χειραποσκευές και μεγάλες βαλίτσες. Το ντουλάπι για την χειραποσκευή κοστίζει 3,50€. Υπήρχε όμως ένα προβληματάκι. Για το κλείδωμα τους είναι απαραίτητο να έχεις μόνο κέρματα των 1€, 2€ και 0,50€ κι εμείς είχαμε 10ευρω και 20ευρω και φυσικά κάρτες που είναι άχρηστες σε αυτή την περίπτωση. Μέσα στο δωμάτιο υπήρχε και ένα μηχάνημα που υποτίθεται βάζεις μέσα το χαρτονόμισμα και σου ρίχνει τα ψιλά, αλλά ΔΕΝ λειτουργούσε. Ο Rose έκανε την πρώτη απόπειρα να ψάξει τρόπο να χαλάσει τα χαρτονομίσματα. Τον περίμενα αρκετή ώρα και ήρθε με άδεια τα χέρια. Μου είπε πως στο νέο κτίριο δεν υπάρχει κάποιο κυλικείο! Η δεύτερη προσπάθεια έγινε από μένα. Βγήκα από το κτίριο και σαν τον χαζό χωρίς προσανατολισμό έψαχνα να βρω κάποιο μαγαζί να κάνω ψιλά. Δευτέρα του Πάσχα και όλα ήταν κλειστά. Η πόλη σε εκείνο το σημείο νεκρή. Τελικά εντόπισα ένα καφενείο που το είχαν Κινέζοι. Με δυσκολία και με νοηματική ο Κινέζος κατάλαβε τι ήθελα, του έδωσα το 10ευρω και μου τα έδωσε στα κέρματα που ήθελα. Επανήλθα στον Rose όλο καμάρι που τα κατάφερα. Βέβαια να πω ότι ξεχάσαμε πως ακριβώς δίπλα από το νέο κτίριο είναι ο σταθμός τρένων! Εκεί όλο και κάποιο κυλικείο θα έχει. Όπως και να έχει, ρίξαμε τα κέρματα, κλειδώσαμε τις αποσκευές μας και βγήκαμε ανάλαφροι να γνωρίσουμε την Girona.
Το νέο κτίριο δίπλα από τον σιδηροδρομικό σταθμό
Parc Central
Με τη βοήθεια του gps προσανατολίστηκα για το ποια κατεύθυνση να πάρουμε για το ιστορικό κέντρο.
Σε 10 λεπτά ήμασταν στην Placa de Catalunya δίπλα στον ποταμό και τη γέφυρα Pont de Pedra.
Το ιστορικό κέντρο με την σύγχρονη πόλη, χωρίζεται από τον ήρεμο ποταμό Ονιάρ, η στάθμη του οποίου ήταν ιδιαίτερα χαμηλή. Πάνω από τον ποταμό, μια σειρά από γέφυρες, άλλες από πέτρα και άλλες από σίδερο, σε συνδυασμό με τα χρωματιστά σπίτια στις όχθες του, αποτελούν την πιο χαρακτηριστική εικόνα της Girona.
Για την Girona δεν ήξερα πολλά πράγματα ούτε έκανα κάποια προετοιμασία για το που θα πάμε και τι θα δούμε. Θα είχαμε στη διάθεσή μας γύρω στις 5 ώρες οπότε ήθελα χαλαρές βόλτες στην παλιά πόλη. Η Girona ή Ζιρόνα όπως τη λένε οι Καταλανοί, είναι η 11η σε πληθυσμό πόλη της Καταλονίας με 99.000 κατοίκους, όμως είναι από τις ομορφότερες πόλεις, χάρις στο γεωγραφικό της ανάγλυφο και το πλούσιο ιστορικό της κέντρο είναι σημαντικός τουριστικός προορισμός, κι έτσι είναι η 2η πιο δημοφιλής πόλη της Καταλονίας μετά τη Βαρκελώνη.
Η πόλη βρισκόταν στο χάρτη ήδη από τα ρωμαϊκά χρόνια και η ρωμαϊκή κληρονομιά της διατηρείται μέχρι σήμερα. Πριν από τους Ρωμαίους, από την πόλη αυτή πέρασαν Φοίνικες και Κέλτες, για να ακολουθήσουν Άραβες και Εβραίοι. Όλοι έχουν αφήσει τα ίχνη τους. Αν και οι ιστορικές καταγραφές αναφέρονται σε 25 επιβεβαιωμένες επιδρομές, οι Ισπανοί αναφέρονται στη Χιρόνα ως την ''πόλη των 1.000 επιδρομών''.
Σίγουρα ήταν πολλά αυτά που δεν προλάβαμε να δούμε και να κάνουμε, όπως τον περίφημο ''περίπατο του τείχους'' (Passeig de la Muralla) γύρω από την παλιά πόλη, μια διαδρομή που ενώνει τα τείχη που περιτριγυρίζουν την παλιά πόλη και περιέχει τμήματα των τειχών του 9ου αιώνα και του ύστερου Μεσαίωνα (14ου και 15ου αιώνα). Μπορεί η Girona να είναι μικρή, όμως έχει πλήθος πολιτισμικών αξιοθέατων και δεν γινόταν να τα δούμε όλα μέσα σε λίγες ώρες. Είναι μια γνήσια Καταλανική μικρή πόλη, ατμοσφαιρική με πληθωρική προσωπικότητα! Πήραμε μια καλή γεύση από την εξαιρετική μεσαιωνική πόλη και απολαύσαμε ιδιαίτερα τη βόλτα μας. Στο μεγαλύτερο μέρος της παλιάς πόλης απουσιάζουν τα αυτοκίνητα κι έτσι περπατιέται πολύ ευχάριστα και μάλιστα χωρίς να υπάρχουν πλήθη τουριστών.
Κύρια είσοδος στην παλιά πόλη είναι η πεζοδρομημένη Rambla de la llibertat. Οι ρυθμοί της πόλης ήταν νωχελικοί και χαλαροί με τα περισσότερα καφέ να έχουν ελάχιστο κόσμο. Στα περισσότερα μπαλκόνια κρεμασμένες οι Καταλανικές σημαίες!
Σε ένα στενάκι αριστερά στρίψαμε και μπήκαμε στην κόκκικη γέφυρα Pont de les Peixateries Velles, την γέφυρα που είναι δημιουργία του Γουστάβ Αϊφελ, του ανθρώπου που έφτιαξε τον διάσημο Πύργο του Άιφελ.
Και στις δύο όχθες του ποταμού Ονιάρ, βρίσκονται χτισμένα κολλητά σπίτια διαφόρων χρωμάτων και μεγεθών, που συνθέτουν μια πολύ χαρακτηριστική εικόνα της πόλης. Κατασκευασμένα πάνω στα παλιά τείχη, είναι δείγμα της άτακτης αστικής ανάπτυξης που έζησε η πόλη κατά τον 20ό αιώνα.
Από την Rambla de la llibertat μπήκαμε στο επόμενο στενό και στην άλλη γέφυρα του ποταμού, την Pont de Sant Agusti. Συνεχίσαμε να παρατηρούμε τις ιδιαίτερες πολυκατοικίες με τα γήινα και παστέλ χρώματα, με τα μπαλκόνια τους να κρέμονται κυριολεκτικά πάνω από το ποτάμι. Μια εικόνα γραφική αλλά και μίζερη!
Περίεργος και γοητευτικός συνδυασμός!
Η γέφυρα Pont de Sant Agusti συνδέεται με την μεγάλη πλατεία ανεξαρτησίας, Placa de la Independencia που περιτριγυρίζεται από νεοκλασικά κτήρια και μου θύμισε λιγάκι Κέρκυρα! Η κομψή πλατεία είναι από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της Girona, μέρα και νύχτα και έχει από τα κορυφαία εστιατόρια της πόλης.
Στη συνέχεια περάσαμε στα ενδότερα του ιστορικού κέντρου. Χωρίς χάρτες περιπλανηθήκαμε στα πλακόστρωτα σοκάκια της παλιάς πόλης. Κάποια δρομάκια μας έβγαλαν σε αδιέξοδο και άλλα μέσα από πέτρινες σκάλες σε μικρές αυλές ή πλατείες. Ήθελα να την γυρίσουμε όλοι αλλά κινηθήκαμε περισσότερο στην ατμοσφαιρική εβραϊκή συνοικία El Call η οποία είναι μια από τις καλύτερα διατηρημένες στην Ευρώπη.
Carrer de la Cort Reial και Carrer de la Forca
Carrer Dr. Oliva i Prat
Carrer de la Forca
Carrer de Sant Llorenc
Απρόσμενα η Girona με ενθουσίασε και δεν το περίμενα. Η παλιά πόλη μέσα στα τείχη, κρύβει παλιά σπίτια μικρά μπαλκόνια, μεσαιωνικές αψίδες, βαριές σιδερένιες πόρτες, παλαιοπωλεία, γκαλερί, γοτθικές εκκλησίες και μουσεία που μας μετέφεραν στο μεσαιωνικό χθες! Ανεβαίνοντας την Pujada de la Catedral.
Είχαμε φτάσει πλευρικά του Καθεδρικού ναού μέσω της Pujada de la Catedral
Museu d'Art de Girona
Η Girona όπως και όλες οι ισπανικές πόλεις που σέβονται τον εαυτό τους, διαθέτει έναν επιβλητικό καθεδρικό ναό, τον Catedral de Santa Maria de Gerona. Η κατασκευή του ξεκίνησε τον 11ο αιώνα. Ο κυρίως ναός, ο οποίος χτίστηκε το 1416 θεωρείται ότι έχει το μεγαλύτερο γοτθικό κλίτος στον κόσμο με 23 μέτρα, και το δεύτερο-μεγαλύτερο κλίτος παγκοσμίως από όλα τα στυλ μετά την Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη! Είναι πραγματικά τεράστιες οι διαστάσεις του Καθεδρικού για το μέγεθος της πόλης. Εκτός όμως από τον ναό, τα μάτια μας πήγαν προς την επιβλητική χιονοσκεπή οροσειρά των Πυρηναίων που φαίνονταν στο βάθος!
Απέναντι ξεπροβάλει το καμπαναριό της Basilica de Sant Feliu
Από τον Καθεδρικό, η Placa de la Catedral
Η κεντρική μπαρόκ πρόσοψη του Καθεδρικού ναού
Συνεχίσαμε την περιπλάνηση, χαμηλά στην παλιά πόλη χωρίς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Περπατήσαμε στα στενά κοντά στην Placa de la Catedral και την εκκλησία Sant Feliu de Girona.
Εξαιρετική μεσαιωνική αρχιτεκτονική και μοναδική ατμόσφαιρα!
Από τις κεντρικές οδούς χαμηλά στο ιστορικό κέντρο, η Carrer de les Ballesteries
Μετά από αμέτρητα tapas, είπαμε το τελευταίο μας γεύμα να είναι κάτι άλλο, κι έτσι φάγαμε σε ένα ιταλικό που εντοπίσαμε στην μικρή Placa del Correu Vell. Ένα ποιοτικό με ωραία αισθητική ταχυφαγείο που κάνει εξαιρετικά ζυμαρικά τα οποία τρως σε χάρτινη συσκευασία. Δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα. Πάντως οι τιμές ήταν μια χαρά και οι μακαρονάδες απολαυστικές. Μετά από αυτό ήμασταν στην τελική ευθεία για την αποχώρηση μας από την παλιά πόλη. Περάσαμε ακόμα μια γέφυρα του ποταμού Ονιάρ την Pont d'en Gomez, απολαύσαμε ξανά τα χρωματιστά σπίτια στις δυο όχθες και περάσαμε στην απέναντι πλευρά στην Passeig Jose Canalejas.
Από την Passeig Jose Canalejas
Η γέφυρα Pont de Sant Feliu και ευθεία η μεσαιωνική εκκλησία Sant Feliu του 14ου αιώνα
Περάσαμε την Pont de Sant Feliu και βρεθήκαμε στην Carrer d'En Jaume Pons Marti. Συνεχίσαμε κατά μήκος του ποταμού, περάσαμε κάτω από την σιδηροδρομική γέφυρα και λίγο μετά περάσαμε και την γέφυρα, Pont de Pedret .
Είχαμε βγει πια από την παλιά πόλη. Μπροστά μας η Rotonda del Pont de Pedret και το εκπληκτικό Parc de la Devesa. Είναι ο πνεύμονας πρασίνου της πόλης στη συμβολή των ποταμών Ονιάρ και Τερ, που περισσότερο μοιάζει με δάσος! Αν και τα δέντρα ήταν ακόμα γυμνά μιας και ήταν η αρχή της άνοιξης, το μέρος ήταν πανέμορφο και η συμμετρία των δέντρων το έκαναν να μοιάζει ψεύτικο!
Η εξαιρετική βόλτα στο ιστορικό κέντρο της Girona είχε φτάσει στο τέλος της. Επιστρέψαμε στον σταθμό και πήραμε τις αποσκευές μας. Στο ισόγειο του ίδιου κτιρίου είναι ο κεντρικός σταθμός λεωφορείων της πόλης Estacio d'Autobusos de Girona. Το λεωφορείο της sagales για το αεροδρόμιο αναχωρεί από τον διάδρομο 17 και το εισιτήριο των 2,75€ το κόψαμε απευθείας από τον οδηγό. Η διαδρομή ήταν σύντομη και σε 20 λεπτά είχαμε φτάσει στο αεροδρόμιο Costa Brava. Το αεροδρόμιο μου φάνηκε εξαιρετικό για μικρή πόλη (καμία σχέση με το Μακεδονία ας πούμε), και το καλύτερο ήταν ότι επικρατούσε η απόλυτη ηρεμία. Είχε ελάχιστο κόσμο. Αράξαμε σε δύο πολυθρόνες, φορτίσαμε τα κινητά μας απολαμβάνοντας τη θέα των Πυρηναίων!
Το ταξίδι έφτασε στο τέλος του!
Ακολουθεί το τελευταίο κεφαλαίο με τα φαγοπότια μας στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη!
Last edited:
