Μαλαισία 4 βδομάδες στη Μαλαισία

[babaduma]

Κεφάλαιο 9: Νησιά Perhentian (Γ' Μέρος)

6.8.2009: Perhentian Kecil

Η μέρα σήμερα έλεγε Perhentian Kecil. Οι γραφές σημείωναν ότι η μεγάλη του παραλία (η ανατολική – γιατί η δυτική είναι ένα μαύρο χάλι, μόλυνση, βρωμιά, τα γνωστά) συγκεντρώνει τις προτιμήσεις των backpackers με οικονομικότερα καταλύματα και χαλαρώτερη διάθεση. Οψόμεθα…

Το ταξί απ’ το ξενοδοχείο μας προς οποιαδήποτε κατεύθυνση κόστιζε ένα ευρώ παραπάνω – άσε που δεν είχε κιόλας – οπότε, μετά το γνωστό πια άνοστο πρωινό, πήρα τον εξοπλισμό εκστρατείας και κίνησα για το Flora Bay που έβλεπα αρκετή κίνηση.

… η οποία, όμως, οφειλόταν στις βάρκες που φεύγανε με γκρουπάκια για snorkeling και diving και, σήμερα, δεν θα είχα την ίδια τύχη με χθες να με πάρουν μαζί τους – άλλη κατεύθυνση. Τι κάνουμε; Διαπραγματεύσεις. Ρωτάς εδώ, γιόκ. Ρωτάς εκεί, γιόκ. Κανείς, όλοι φύγανε. Γμτ, με τα πόδια μέχρι Abdul και αναζήτηση εκεί? Ίδρωνα και μόνο με τη σκέψη… Τελευταία απόπειρα με μια κοπελίτσα που έδειχνε κάποιο ενδιαφέρον – οι άλλοι απλώς με «γράφανε». Επιτυχής – εν μέρει – έπρεπε να περιμένω κάπου μισή ώρα να ειδιποιήσει τον πατέρα της να’ρθει απ’το χωριό των ψαράδων. Μπορούσα να κάνω κι αλλιώς; Μαζί κι ένα ζευγάρι ξανθών – γι αυτό θα’ρχόταν, 3 επιβάτες, σιγά μην έρθει μόνο για τον ένα – εκτός κι αν πλήρωνε για 3.

Συμπαθέστατος ο πατήρ, είχε και τον Βενιαμίν του μαζί, πέμπτος στη σειρά – ζωή να’χουν. Επιβίωση; Ψάρεμα και τουρισμός. Δύσκολοι καιροί… Φτάσαμε γρήγορα και χωρίς πολλές αναταράξεις. Δώσαμε ραντεβού στις 3 η ώρα – στο σημείο αποβίβασης – για την επιστροφή. Ήταν ήδη 11.

Η ακτή ήταν όπως περίμενα και όπως την περιέγραφαν. Παλίρροια – ευτυχώς – και η βάρκα βγήκε μέχρι έξω. Τα διάφορα μπανγκαλόουζ σαφώς υποδεέστερα της αντίστοιχης του Besar, ένα «εμπορικό», καναδυό εστιατόρια-φαστφουντάδικα και ομπρέλες. Ομπρέλες πολλές, πολύχρωμες, αλλά με ελάχιστους να απολαμβάνουν τον ίσκιο τους. Το γιατί το διαπίστωσα αργότερα: 10 ρίνγκιτ το παρκάρισμα – και χωρίς ξαπλώστρα παρακαλώ! Έπιασα δέντρο…



(Κολλάζ 2 φωτογραφιών)

Κάτι φωνακλάδες Ιταλοί ασχολούνταν με αθλοπαιδιές εντός θαλάσσης, κάποιοι άλλοι κολυμπούσαν παραδίπλα. Ωραία θάλασσα, άμμος, αρκετά βαθειά (τώρα στην παλίρροια), ψαράκια που μοιάζαν μουρμουράκια.


Στην άκρη της ακτής η σκάλα. Τσιμεντένια, για μεγαλύτερα σκάφη, και δίπλα βράχια. Μάζεψα την προίκα μου και τράβηξα κατά κεί. Στο τέλος της σειράς των καταλυμάτων ένα diving center και το Bubu Resort (εκεί που πήγαιναν οι Γάλλοι την πρώτη μέρα). Αξιοπρεπές φαινόταν, ίσως το καλύτερο της ακτής αλλά με ένα μεγάλο μείον: Ανάμεσα στις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες του και τη θάλασσα μεσολαβούσε ένα «κάτι σαν κανάλι, κάτι σαν λιμνούλα» που το δημιουργούσαν τα λύματα. Όχι και ότι καλύτερο…



(Θέα από την άκρη της ακτής)

Στα βράχια είχε ενδιαφέρον. Πάνω από τη σκάλα έβλεπες χιλιάδες ψάρια διαφόρων ειδών να παίρνουν το μπάνιο τους. Αποφάσισα να τους κάνω παρέα. Με υποδέχτηκαν με ενουσιασμό. Όλα έσπευδαν να συστηθούν τσιμπώντας μου τα πόδια. Πλάκα είχε.



(Διάφανα τυρκουάζ νερά)

Σύντομα έχαναν το ενδιαφέρον τους αλλά εγώ δεν το ήθελα κάτι τέτοιο. Άρχισα να σκαλίζω την άμμο. Επέστρεψαν αναζητώντας τροφή. Ομολογουμένως ήταν ο πιο πλούσιος βυθός που είχα αντικρύσει μέχρι εκείνη τη στιγμή στην περιοχή. Όχι τυχαία, σε λίγο κατέφθασε κι ένα σκάφος με μια ομάδα αρχάριων βουτηχτάδων για να κάνουν εκπαίδευση. Όλοι τους της κίτρινης φυλής. Χάζεψα λίγο, κολύμπησα μακρύτερα μπας και δω τίποτα πιο ενδιαφέρον, επέστρεψα, αυτοί εκεί. Τα μάζεψα – τα ψάρια είχαν άλλο κοινό ν’ ασχοληθεί μαζί τους. Χαλαρά κατευθύνθηκα προς τα εστιατόρια. Το πρωινό ήταν στοιχειώδες και πεινούσα.

Δεν ήταν και η επιτομή του γκουρμέ. Το κλασσικό προκάτ μενού της περιοχής – χωρίς canai – με ωραίες φωτογραφίες αλλά στην πράξη… Και οι θαμώνες νεαρόκοσμος που τσάκιζε χάμπουργκερς. Την διέπραξα την ιεροσυλία και παρήγγειλα κάτι ανάλογο – θεωρώντας ότι λόγω κατανάλωσης είχα λιγότερες πιθανότητες να βρεθώ σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης. Όταν είχα αρχίσει να απελπίζομαι, η παραγγελία μου κατέφθασε – 20 λεπτά πριν το ραντεβού. Πάντως, απ’ το πρωινό καλύτερο ήταν – ή πεινούσα περισσότερο.

Ο καπετάνιος αργούσε… Είχε πάει 3:30 κι ακόμη άφαντος. Άρχισα να κόβω βόλτες με την ελπίδα να με αναγνωρίσει γιατί εγώ αποκλειόταν. Όντως, με εντόπισε. «Πού είναι οι άλλοι;» «Ποιοι άλλοι;» «Οι φίλοι σου» «Δεν ήταν φίλοι μου» «Δε θα’ρθουν;» «Πού να ξέρω; Δεν δήλωσαν κάτι τέτοιο. Μαζί συνεννοηθήκαμε» «Α, μόνο εσένα δεν μπορώ» «Τι θα πει δεν μπορεις. Αφού συμφωνήσαμε» «Συμφωνήσαμε για όλους» «Μα, εκείνοι δεν είπαν τίποτα, μόνο μαζί μιλήσαμε» «Μόνο με σένα δεν μπορώ» «Και τι θα κάνεις; Θα γυρίσεις πίσω; Τη μισή διαδρομή την έχεις κάνει ήδη. Άκου, θα κάνουμε μια βόλτα ακόμη και θα ρεφάρεις το ναύλο» «Και πού θα πάμε;» «Turtle beach» «Α, όχι, εκεί δεν πάω» «Και γιατί παρακαλώ;» «Απαγορεύεται. Αν με πιάσουν θα με κλείσουν φυλακή» «Μα καλά, άλλοι φίλοι μου πώς πήγαν;» «Δεν ξέρω πώς πήγαν, εγώ ξέρω πως απαγορεύεται. Αν θέλεις, μόνο από μακρυά και μόνο μέσα από τη βάρκα, δε θα βουτήξεις» «Ε, αν δε βουτήξω, τι σκ… να το κάνω; Τέλος πάντων, αφού δεν γίνεται, πάμε πίσω» «Οι άλλοι πού είναι; Δε θα’ρθουν;» Δεν άντεχα ξανά το διάλογο. Ήξερα τι ήθελε: «ΟΚ, θα σου δώσω κάτι παραπάνω, δώρο για τα παιδάκια σου». Αυτό περίμενε…

Είτε περάσαμε μακρυά απ’ την Turtle Beach είτε όχι, έν και το αυτόν. Φτάσαμε πίσω στη Flora, τσίμπησε ένα πενηντάρι αντί για εικοσιπέντε (ήταν κι η έξτρα βόλτα), το φχαριστήθηκε, με προσκάλεσε και στο βραδυνό μπάρμπεκιου (με ψάρια) της οικογένειας δίπλα στο κύμα – και μόνο γι αυτό (αν ήξερα) θα του’δινα τα τριπλά. Γιατί ειδικά σήμερα το μπάρμπεκιου δεν ήξερα – ίσως λόγω της πανσελήνου. Ανανεώσαμε το ραντεβού γι αργότερα. Τα ξύλα ήδη είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται στην αμμουδιά…

Είχα χρόνο και για ξεκούραση και για να ετοιμάσω τα πράγματα για την αυριανή αναχώρηση. Τουλάχιστον το τελευταίο βράδυ στα νησιά προδιαγράφονταν περισσότερο ενδιαφέρον…

Νύχτωσε…



Η φωτιά αναμμένη, φιγούρες κινούνταν γύρω της, κόσμος τραβούσε για το εστιατόριο του ξενοδοχείου. Ο δικός μου δρόμος ήταν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Έλεγξα τον στρατό των τίγρεων, ετοιμοπόλεμες όλες, τα αναψυκτικά επίσης, και ξεκίνησα.

Με υποδέχτηκαν με πλατειά χαμόγελα και μού’δειξαν την καρέκλα στην κορυφή του τραπεζιού – το τιμώμενο πρόσωπο. Προτίμησα μιαν άλλη ανάμεσα στα πιτσιρίκια που δεν έκρυβαν την περιέργειά τους για τον ασπρουλιάρη που τους έκανε την τιμή αλλά και τη χαρά τους για το απροσδόκητο γεγονός. Παράλληλα, προσπαθούσαν να πουν, αν ήταν δυνατόν, όλες μαζί τις αγγλικές λέξεις που γνώριζαν αλλά και να μου μάθουν κάποιες δικές τους. Πολύ χαρούμενη ατμόσφαιρα, ανεπιτήδευτοι άνθρωποι, που προσπαθούσαν να κάνουν το καλύτερο για τον καλεσμένο τους, με διακριτική περιέργεια για τη χώρα καταγωγής του αλλά και κανένα πρόβλημα στο να μοιραστούν στιγμές της καθημερινότητάς τους μ’ έναν ξένο.

Το μενού απλό: ψάρια και ρύζι – χρειαζόταν τίποτ’ άλλο? Εξαιρετικό. Τα αναψυκτικά τιμήθηκαν απ’ τα παιδιά και τις γυναίκες, οι άνδρες ήπιαν μπύρα. Πραγματικά απόλαυσα την παρέα και την φιλοξενία αυτών των απλοϊκών ανθρώπων και ούτε κατάλαβα πώς πέρασε η ώρα. Δεν την έκανα αρμένικη τη βίζιτα γιατί ήξερα ότι ήταν κουρασμένοι και την επαύριον θα ήταν και πάλι στο πόδι απ’ το ξημέρωμα. Τους ευχαρίστησα και τους αποχαιρέτησα.

Ο τελευταίος τίγρης αναπαύθηκε στη μηχανή μου καθώς αποθανάτιζα το μεγαλείο της πανσελήνου…



Η τελευταία νύχτα στα Perhentian ήταν η καλύτερη. Πώς θα ήταν άραγε η επόμενη στο Redang;

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 15
• 16
• 17
• 18
• 19

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 17 of 19

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[babaduma]

Μερικές συμπληρωματικές πληροφορίες

Θερμοκρασία: Απο 21-22 μέχρι 34-35 το πολύ. Η υγρασία όμως έκανε τη διαφορά (φανταστείτε, όταν γύρισα στη Θεσσαλονίκη, γνωστή για την υγρασία της, νόμισα ότι ήμουν στο Μπαχρέιν - τόσο ξηρό μου φάνηκε το κλίμα!). Στο Bario, χαμηλότερη κατά 4-5 βαθμούς.

Χρήματα: Άν και θεωρητικά το δολλάριο Αμερικής είναι πιο δημοφιλές, τα ευρούλια αποδεικνύονται πολύ ευκολότερα στην ανταλλαγή (στα ανταλλακτήρια - δεν έχει μαύρη αγορά). Κι αυτό γιατί στα δολλάρια, για τα χαρτονομίσματα των 1, 5, 10 δίνουν χαμηλότερη ισοτιμία και στα 100-δόλλαρα γίνεται το "έλα να δείς": Άλλοι δεν παίρνουν κάποιες συγκεκριμένες σειρές, άλλοι ψάχνουν τη χρονιά έκδοσης, άλλοι και τα 2, μύλος... Άν πάρετε μαζί σας $100, φροντίστε για σιγουριά να έχουν εκδοθεί μετά το 2003.

Προσοχή και στις πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες που θα πάρετε μαζί σας: Όχι απο μία μόνο Τράπεζα - τουλάχιστον απο δύο - για να μην βρεθείτε προ δυσάρεστης εκπλήξεως (Η χρεωστική μου κάρτα απο Αμερικάνικη Τράπεζα δεν γινόταν δεκτή απο τα ΑΤΜ για ανάληψη μετρητών απο λογαριασμό μου αλλά ούτε και σαν VISA). Για τις δικές μας Τράπεζες, ξέρω ότι η Πειραιώς το ψάχνει για όλες τις συναλλαγές απο χώρες της περιοχής (Μαλαισία, Ταυλάνδη) ενώ με την Αγροτική δεν υπάρχει πρόβλημα. Οπότε, αρκετά μετρητά μαζί σας και για έναν άλλο λόγο: Σε μικρά ή απομονωμένα μέρη, ΑΤΜ μπορεί να έχει μόνο στο αεροδρόμιο ή (όπως στα νησιά) η πληρωμή με κάρτα μπορεί να σημαίνει επιβάρυνση μέχρι και 10%.

Ξενοδοχεία: Μην σας "τρομάζουν" τα μεγάλα ονόματα: εκτός ειδικών περιπτώσεων, οι τιμές είναι πολύ καλές (καμμία σύγκριση με Ελλάδα, φυσικά, που είναι απείρως ακριβότερη) και μάλιστα, οι μεγάλες αλυσίδες όπως Hilton και Starwood (Le Meridien, Sheraton, Westin) έχουν σχεδόν πάντα προσφορές με δωρεάν διαν/σεις που κατεβάζουν το κόστος στα 50 ή και λιγότερα ευρώ τη βραδυά με μπουφέ για πρωινό οπότε... αν με 50 ευρώ μένεις σε σουίτα στο Hilton, γιατί να ψάξεις το 4-στερο με 35-40; Η διαφορά στην ποιότητα των παροχών δεν συγκρίνεται και, τελικά, βγαίνεις χαμένος.

Υπάρχει και ο... ψυχολογικός παράγοντας: Όταν λείπεις απ'το πρωί, γυρίζεις πτώμα το βράδυ (ή και το μεσημέρι) και θες να φρεσκαριστείς ή να ξεκουραστείς, αλλιώς είναι να βρίσκεις ένα καλάθι με φρέσκα φρούτα και όλα τα λοιπά ... αμαρτωλά να σε περιμένουν και αλλιώς να βογκάει το αιρ-κοντίσιον σαν γκαζοζέν και να μη βγάζει και κρύο (ή να είναι 'σιβηρία' και να μη χαμηλώνει), να μην μπορείς να βολέψεις το κρύο-ζεστό στο ντούς ή να μη δουλεύει το καζανάκι... Καταλαβαίνετε...

Το μόνο "μειονέκτημα" των ξενοδοχείων πολυτελείας είναι ότι για να πετύχεις αυτές τις χαμηλές τιμές πρέπει να κάνεις κράτηση αρκετά νωρίς: Ενάμισυ μήνα πιό μπροστά και η πληρωμή γίνεται προκαταβολικά και - κατά κανόνα - δεν επιδέχονται αλλαγές χωρίς επιβάρυνση. Στα φτηνότερα ξενοδοχεία συνήθως η πληρωμή γίνεται επι τόπου και η κράτηση δεν χρειάζεται να γίνει τόσο νωρίς.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Επισκεφθείτε τα sites των αλυσίδων και γίνετε μέλη των clubs τους - έστω κι αν πρόκειται να μείνετε μόνο ένα βράδυ σε κάποιο απ' τα ξενοδοχεία τους. Τυπώστε την κάρτα μέλους και πλαστικοποιείστε την. Καταχωρείστε τον κωδικό σας στην αντίστοιχη σελίδα τους για την κράτηση. Θα έχετε σίγουρα καλύτερη εξυπηρέτηση και μπορεί, εκεί, να σας δώσουν καλύτερο δωμάτιο απ' αυτό που έχετε κλείσει και πληρώσει (μου τό'καναν 2 φορές στα Hilton). Το ίδιο ισχύει και για την αεροπορική εταιρία που θα χρησιμοποιήσετε.

Για τους καπνιστές: Όλοι ξέρετε το πρόβλημα με τα αεροδρόμια. Για να μην ψάχνε(σ)τε, στο Dubai δεν έχει καμμιά σήμανση για τα smoking rooms, οπότε, πηγαίνετε κατ' ευθείαν στις εξόδους 121 ή 125 (στο πρώτο επίπεδο). Εκεί είναι τα κοντινότερα δωμάτια.

Στο Colombo, βρίσκονται απέναντι απο τα day-rooms και τον χώρο massage. Στη Σιγκαπούρη έχει σήμανση αλλά κάπου μπερδεύει το πράγμα: Είναι στο δεύτερο όροφο και πάνω, στην ταράτσα, ανοικτό με κήπο και bar - ωραίο και ανθρώπινο.

Στη Μαλαισία, γενικά, τα πράγματα είναι πολύ πιο χαλαρά. Στα αεροδρόμια όπως παντού, αλλά στα εστιατόρια, μπάρ κλπ. μπορείτε γενικά να καπνίσετε. Ακόμη κι αν δεν βλέπετε τασάκι, μπορείτε να ζητήσετε και θα σας φέρουν.

Τι να (μην) πάρετε μαζί σας

Κάποιος είπε: "Όταν πρόκειται να ταξιδέψεις, άπλωσε όλα τα ρούχα που σκέφτεσαι να πάρεις πάνω σε ένα κρεββάτι. Δίπλα, βάλε τα χρήματα που σκέφτεσαι να πάρεις. Πάρε μαζί σου τα μισά ρούχα και τα διπλάσια χρήματα!"

Στη Μαλαισία είναι όλο το χρόνο καλοκαίρι. Στη χειρότερη περίπτωση ένα μπουφανάκι είναι αρκετό. Άντε και ένα ελαφρύ αδιάβροχο. Ομπρέλλα, ναί. Τα μπλουζάκια λερώνουν εύκολα αλλά πλένονται και εύκολα. Τα δίνετε σε ένα laundry και πληρώνετε 1 ευρώ για τα 10! Άν τα δώσετε πρωί, μπορεί να τα πάρετε και το απόγευμα. Στο ξενοδοχείο δεν συμφέρει - θα πληρώσετε τα 10πλάσια.

Βάλτε ένα στοίχημα με τον εαυτό σας: Να κρατήσετε το βάρος της αποσκευής κάτω απο τα 15 κιλά. Κάν'τε το και για έναν άλλο λόγο: Στην Air Asia θα πληρώσετε μόνο 1 ευρώ για αποσκευή 15 κιλών, ενώ για τα 20 κιλά το κόστος είναι 5 ευρώ. Βέβαια, η Emirates είναι η μόνη που επιτρέπει 30 κιλά αποσκευή. Το πολύ-πολύ, αγοράστε μια δεύτερη στο τέλος, στη Κουάλα Λουμπούρ, για τα ψώνια που θα κάνετε εκεί!

Μην κουβαλήσετε τα άπαντα του Lonely Planet μαζί σας. Φωτοτυπείστε τις σελίδες που σας χρειάζονται (μαζί με εκείνες με χρήσιμες διευθύνσεις, όπως Ελληνική Πρεσβεία, κλπ.). Ένας καλός χάρτης είναι πάντα χρήσιμος αλλά συνήθως άβολος λόγω μεγέθους. Κατεβάστε απ'το internet ότι χρειάζεστε και τυπώστε το σε Α4 ή Α3. Επισκεφθείτε τα επι τόπου γραφεία τουρισμού. Θα βρείτε τα περισσότερα απ'όσα χρειάζεστε. Όταν φεύγετε απο ένα μέρος, πετάτε τις αντίστοιχες σελίδες...

Τέλος, βγάλτε φωτοτυπίες του διαβατηρίου και των καρτών σας.

Όσο για φάρμακα, ένα κουτάκι imodium ή ercefuril φτάνει για να μην... τρέχετε. Νερό θα πίνετε εμφιαλωμένο φυσικά, αλλά αν χρειαστεί να πιείτε της βρύσης ή δεν γνωρίζετε την προέλευση του, δεν νομίζω ότι θα διατρέξετε κάποιο κίνδυνο. Το πολύ-πολύ έχετε μερικές κάψουλες καθαρισμού - για δύσκολες καταστάσεις. Εγώ, μέχρι και βρασμένο νερό βροχής (χωρίς καθαρισμό) ήπια χωρίς πρόβλημα (κι ας μη μου καλο-άρεσε το κιτρινωπό του χρώμα!). Μην το δένετε κόμπο, όμως, και για σας (έχω αρκετά αντισώματα απο προηγούμενες επισκέψεις μου σε 8 χώρες της Ασίας!).

Κάπου εδώ τελειώνει αυτό το κεφάλαιο. Ευχαρίστως να απαντήσω σε απορίες - πριν συνεχίσουμε (αρχίσουμε) το ταξείδι...

 

[mariath]

Πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες σου! Περιμένω και το ταξίδι (είναι μην μας τάξεις εμάς!)

 

[ΕΡΣΗ]

Μπραβο βρε παιδι μου! Αναλυτικοτατος και κατατοπιστικοτατος. Τωρα περιμενουμε και το ψητο. (τουλαχιστον εσυ γραφεις, οχι οπως ο αλλος ο φιλος σου, που ειναι της προφορικης παραδοσης...)

 

[babaduma]

Μπραβο βρε παιδι μου! Αναλυτικοτατος και κατατοπιστικοτατος. Τωρα περιμενουμε και το ψητο. (τουλαχιστον εσυ γραφεις, οχι οπως ο αλλος ο φιλος σου, που ειναι της προφορικης παραδοσης...)

Οσονούπω φθάνει το πρόγραμμα με πτήσεις, ξενοδοχεία και κόστη. Με πετύχατε πάνω στο editing! Είναι σε αρχείο .xls και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το ενσωματώσω εδώ ή σαν συνημμένο. Θα δούμε σε λίγο...

 

[babaduma]

Τελικά, έπρεπε να το μετατρέψω σε .pdf για να μπορέσω να το ανεβάσω... εξ ού και η καθυστέρηση. Περισσότερα... αύριο βράδυ...

 

[ΕΡΣΗ]

Παναγια μου! Τωρα με κουφανες! Μηπως να ασχοληθεις και με την καταρτιση του κρατικου προυπολογισμου βρε παλικαρι!

 

[GTS]

Τα έξοδα αυτά είναι χωρίς τα προσωπικά έξοδα ή όχι?

Επίσης, στο κομμάτι που γράφεις για τα χρήματα, εγώ δεν είμαι υπέρ των πολλών μετρητών και του συναλλάγματος. Βγάζεις τοπικά από ΑΤΜ χρήματα και πληρώνεις όπου μπορείς με πιστωτική κάρτα......πολύ καλύτερες ισοτιμίες και κυρίως, χωρίς το άγχος του να κουβαλάς ένα σωρό μετρητά μαζί σου...

 

[babaduma]

Παναγια μου! Τωρα με κουφανες! Μηπως να ασχοληθεις και με την καταρτιση του κρατικου προυπολογισμου βρε παλικαρι!

Ερση, καλημέρα...

Μου φαίνεται ότι υπερβάλλεις λιγάκι... Οπως είδες, οι πτήσεις και οι κρατήσεις ήταν πολλές - αντίστοιχα και οι κωδικοί τους (τους οποίους έχω σβήσει απο τη λίστα). Επειδή, όπως θα διαβάσεις αργότερα, δεν έχω και πολύ καλή μνήμη και ξεχνάω που βάζω πράγματα, έκανα μια σελίδα με όλες τις πληροφορίες που την είχα στην τσέπη μου. Τα πράγματα ήταν παστοποιημένα στα σακ βουαγιάζ, οπότε που βγάλε-βάλε. Υστερα, άν τυχόν γινόταν καμμιά στραβή και χάνονταν ή "χάνονταν" καμμιά αποσκευή, δεν θα έψαχνα για τηλέφωνα, επικοινωνίες, κλπ.

Όσο για τα κόστη, οι πληρωμές έγιναν με διαφορετικές κάρτες. Κάποιες είχαν προσφορά επιστροφή χρημάτων με την συμπλήρωση ενός ποσού και ήθελα να κοντρολάρω τις χρεώσεις. Επίσης, κάποια πληρώθηκαν μετρητά επι τόπου και ήθελα να κανονίζω το ποσό των χρημάτων που θα άλλαζα. Οπως λέει και ο/η GTS, δεν κουβαλούσα πολλά στις μετακινήσεις μου. Κάρτες και μετρητά έμεναν στο safe.

.... Προυπολογισμό; Ακούω προτάσεις και δέχομαι εισηγήσεις!!!

 

[babaduma]

Τα έξοδα αυτά είναι χωρίς τα προσωπικά έξοδα ή όχι?

Επίσης, στο κομμάτι που γράφεις για τα χρήματα, εγώ δεν είμαι υπέρ των πολλών μετρητών και του συναλλάγματος. Βγάζεις τοπικά από ΑΤΜ χρήματα και πληρώνεις όπου μπορείς με πιστωτική κάρτα......πολύ καλύτερες ισοτιμίες και κυρίως, χωρίς το άγχος του να κουβαλάς ένα σωρό μετρητά μαζί σου...

GTS έχεις δίκηο, και γώ της ίδιας άποψης είμαι. Αλλά...

Ευτυχώς που είχα αρκετά μετρητά μαζί μου. Τα ΑΤΜ δεν είναι τόσο πολλά όσο στην Ταυλάνδη ή και στο Βιετνάμ ακόμη. Σε ορισμένα μέρη είχε μόνο στο αεροδρόμιο ή και σε 1-2 σημεία ακόμη. Υστερα, όπως ανέφερα και στο εδάφιο για τα χρήματα, αντιμετώπισα πρόβλημα με τη χρεωστική κάρτα που είχα μαζί μου και δεν μπορούσα να πάρω απο το ΑΤΜ. Οι πιστωτικές δεν συμφέρουν σε καμμιά περίπτωση για ανάληψη μετρητών (σου παίρνουν το κεφάλι και τα 2 διαμεσολαβούντα μέρη), οπότε...

Εξάλλου, φυσικά και δεν κουβαλάς όλα τα χρήματα μαζί σου. Οσα χρειάζεσαι και τα υπόλοιπα στο safe μαζί με διαβατήρια, κλπ.

 

[GTS]

Αν έχεις χρηματοκιβώτιο εκεί που μένεις.....αυτό φυσικά δεν είναι απαραίτητο, αφού στα ταξίδια μας μένουμε και εκτός Hilton κτλ. Όσο για τις χρεώσεις ανάληψης από πιστωτική είναι ελάχιστες....π.χ. εμενα μου κρατούσε 5 ευρώ/ανάληψη από χρεωστική και 8 από πιστωτική. Τα 3 αυτά ευρώ δεν είναι λόγος του να κυκλοφορείς με 1000 ευρώ μετρητά μαζί σου, έτσι δεν είναι?

Πάντως όλα είναι σχετικά, ανάλογα με το μέρος που κινείσαι. Σε πιο τουριστικά μέρη δεν υπάρχει λόγος για μετρητά, αλλά και στα πιο απομακρυσμένα όπου δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα του ΑΤΜ, έχεις κάνει ήδη επί τόπου μετρητά από ΑΤΜ στο αεροδρόμιο π.χ. υπολογίζοντας περίπου πόσα θα χρειαστείς. Άλλο να κυκλοφορείς πάνω σου με 200 ευρώ και άλλο με 1000+. Εγώ προσωπικά από τότε που "ανακάλυψα" τα ΑΤΜ έχω ξεχάσει τα ανταλλακτήρια συναλλάγματος...

 

[babaduma]

Τα έξοδα αυτά είναι χωρίς τα προσωπικά έξοδα ή όχι?

Επίσης, στο κομμάτι που γράφεις για τα χρήματα, εγώ δεν είμαι υπέρ των πολλών μετρητών και του συναλλάγματος. Βγάζεις τοπικά από ΑΤΜ χρήματα και πληρώνεις όπου μπορείς με πιστωτική κάρτα......πολύ καλύτερες ισοτιμίες και κυρίως, χωρίς το άγχος του να κουβαλάς ένα σωρό μετρητά μαζί σου...

GTS, ξέχασα να σου πώ: Η επισυναπτόμενη λίστα περιλαμβάνει έξοδα κάποιον μετακινήσεων και φαγητού (όπου περιλαμβάνονταν στην τιμή, όπως στο Bario και το Redang).

Δεν περιλαμβάνει τα έξοδα ημερήσιων εκδρομών, φαγητού και κάποιων μετακινήσεων (ταξί), εισιτήρια εισόδου σε κάποια πάρκα και προσωπικά έξοδα. Μπορείς να υπολογίσεις ένα μέσο όρο 10 ευρώ την ημέρα για φαγητό και ποτά, ας πούμε σύνολο 300 ευρώ βαριά-βαριά, άλλα 200 ευρώ για τις εκδρομές και, ας πούμε 200 ευρώ για τα υπόλοιπα έξοδα (μαζί και τα... μασάζ!). Δεν γράφω περισσότερες λεπτομέρειες γιατί η Ερση τρόμαξε και φοβάμαι μην πάθει τίποτα άν δεί και δεύτερη λίστα!

Σύνολο, κάτω απο 3000 ευρώ...