Μαλαισία 4 βδομάδες στη Μαλαισία

[babaduma]

Επιτέλους η ακτή φάνηκε. Κι ύστερα το λιμάνι. Νέες σκέψεις τώρα, νέα αγωνία. Θα’ταν εκεί ο Jeff; Θα προλάβαιναν το φέρρυ; Αν τους τύχαινε κάτι στο δρόμο; Τις έδιωξε γρήγορα απ’ το μυαλό του κι έσπευσε ν’ αποβιβαστεί από τους πρώτους. Να και ο Jeff – ιδρωμένος, ανήσυχος στην αρχή, με στεναγμό ανακούφισης στη συνέχεια – και με μια πλαστική σακκούλα στο χέρι. Νερά. Παγωμένα.

«Τι έγινε; Γιατί άργησες;» «Πού να σου εξηγώ τώρα φίλε μου» σκέφτηκε. Του εξήγησε ωστόσο – καθώς όδευαν προς το αυτοκίνητο. Το κρίσιμο ερώτημα: «Θα προλάβουμε;». «Don’t worry my friend. We have time». Είχαν χρόνο… «Μωρ’ εσύ μπορεί να το λες, εγώ γιατί δεν το πιστεύω; Μακάρι να’χα τη σιγουριά σου» θα μπορούσε να του απαντήσει αλλά δεν ήθελε να τον αγχώσει γι αυτό αρκέστηκε να ψελλίσει ένα απλό «ΟΚ».

Καβάλησαν τη Ντόλυ και ξεχύθηκαν. Τρόπος του λέγειν. Κίνηση θανατηφόρα και φανάρια κάθε 200 μέτρα. Δεν ξεκίνησαν καλά. Έριχνε κλεφτές ματιές στον Jeff και προσπαθούσε να μπει μες στο μυαλό του. Εκείνος, προφανώς, άλλα σκεφτόταν άλλα έλεγε. Τον ρωτούσε για τα νησιά, για το ξενοδοχείο, πώς πέρασε, το γνωστό και σωστό επαγγελματικό ενδιαφέρον που μπορεί και να μην ήταν μόνο τέτοιο. Οι απαντήσεις σύντομες, χωρίς πολλές λεπτομέρειες, δεν ήταν ώρα για αναλύσεις, δεν ήθελε και να του αποσπάσει πολύ την προσοχή απ’ τον αντικειμενικό σκοπό…. Που εκείνη τη στιγμή έμοιαζε ν’ απέχει όσο ο Α του Κενταύρου.

Η μεγάλη πράσινη ταμπέλα του αυτοκινητόδρομου έδειχνε ευθεία για Kuala Terengganu αλλά ο Jeff έστριψε δεξιά! Τον κοίταξε ερωτηματικά. «Θ’ ακολουθήσουμε έναν παράλληλο δρόμο, στενότερο, που περνάει μέσα απ’ τα χωριά, λίγο πιο σύντομο και με λιγότερη κίνηση. Ας είναι – αν έτσι λέει αυτός, κάτι παραπάνω θα ξέρει. Ίσως χαζεύοντας και τα χωριά να ξεχνιόταν και λιγάκι…

Εμένα μου λες! Το μπλέ ταμπελάκι έδειχνε 64km και η ώρα ήταν ήδη 9:30. Οριακά. Αν καθυστερούσαν λίγο και στην πόλη… Κι ο Jeff ήταν η επιτομή της νομιμότητας στην οδήγηση! Τηρούσε τα όρια ταχύτητας, δεν έκανε προσπεράσεις, δεν έτρεχε ούτε κάν όταν ο δρόμος ήταν άδειος. Άρχισε να ιδρώνει παρά το τεχνητό πολικό ψύχος του A/C. «Δεν μπορούμε να πάμε λίγο πιο γρήγορα; Δε νομίζω ότι θα προλάβουμε». «Don’t worry my friend. We have time». «Χρόνο έχουμε, κανένα καμτσίκι για την Ντόλυ δεν έχουμε να βοηθήσουμε λίγο την κατάσταση;» δεν τον ρώτησε. Ωστόσο, ο Jeff πέρασε στην παρανομία: Αύξησε την ταχύτητα στα 100 όπου μπορούσε και έκανε και 4 προσπεράσεις! Θα’χε πολλά να διηγηθεί το βράδυ στη γυναίκα του και στα δύο του παιδιά για κείνον τον ριψοκίνδυνο τρελλο-έλληνα…

10:10. Άλλα 12km. O Jeff μιλούσε στο κινητό. Ήρεμος στην αρχή, αγχωμένος μετά. Ένα, δύο, τρία τηλεφωνήματα. Προσπαθούσε να επικοινωνήσει με το πρακτορείο, το λιμάνι. Το φέρρυ θα έφευγε κανονικά. Δεν μπορούσε να περιμένει, ήταν γεμάτο. Κι αυτός ούτε εισιτήριο δεν είχε ακόμη…

10:20. Έφταναν στην πόλη. Κίνηση, φανάρια, τα γνωστά. Και τηλεφωνήματα. Συνεχώς. Μάλλον δε θα προλάβουν. 10:25. Τα τηλεφωνήματα σταματούν. Μέχρι τότε παρακολουθούσε σιωπηλός. Τώρα ακούει «Το φέρρυ έφυγε!». «Μα, καλά πώς; Αφού έχει 5 λεπτά ακόμη!» «Έτσι μου είπαν, ότι έφυγε…» «Πόση ώρα θέλουμε μέχρι το λιμάνι;» «Καμμιά δεκαριά λεπτά ακόμη» «@#$% Για 5 @#$% λεπτά! Θ’ αναγκαστώ να περιμένω 5 @#$% ώρες μέχρι το επόμενο! @#$% την Κίνα μου και τη @#$% Ίρμα!».

10:35. Φτάνουν στην είσοδο του λιμανιού. Κάτι λέει ο Jeff απ’ το ανοικτό παράθυρο, η μπάρα σηκώνεται, μπαίνουν μέσα. Πριν προλάβουν να βγούν απ’ το αμάξι, τους πλησιάζουν δύο ένστολοι στα λευκά, λιμενικοί, ο ένας κρατάει το εισιτήριο στο χέρι, ο άλλος βουτάει τη χωροφύλλη και λέει «Follow me! The ship is waiting for you!». ΔΕΝ ΕΦΥΓΕ! Το πλοίο τον περίμενε! Μπράβο στον Jeff, μπράβο στους λιμενικούς, μπράβο στη Μαλαισία! Πώς να μην τους συμπαθήσεις αυτούς τους ανθρώπους;

Με το που σάλταρε μέσα, το «δελφίνι» ξεκίνησε. Δεν είναι ειρωνικός ο χαρακτηρισμός. Σαν τα ελληνικά «δελφίνια» ήταν. Γρήγορο, άνετο, πρώτη & δεύτερη θέση, φούλ A/C και ο Τζάκι Τσάν να βαράει κόσμο αβέρτα στο DVD. Και ανοικτό κατάστρωμα επάνω, με καθίσματα. Για τους θεριακλήδες. Ε, μετά τόση κωλοπιλάλα, το απόλαυσε. Μπορούσε να ηρεμήσει. Τέλος οι αγωνίες. Τέλος;;; Η θεά Τύχη δεν είχε τελειώσει τις πλάκες μαζί του αλλά αυτός δεν το ήξερε. Προς το παρόν, έκλεισε τα μάτια (μιας και δεν είχε τίποτα να δει στην ανοιχτή θάλασσα) κι άφησε τον ήλιο να του ζεσταίνει το πρόσωπο και το αεράκι να τον δροσίζει. Ίσως και να λαγοκοιμήθηκε λιγάκι…

Όταν τα ξανάνοιξε ήταν ώρα ν’ αναλάβει δράση η φωτογραφική μηχανή. Πλησίαζαν στην κεντρική σκάλα του Redang.










Όταν έδεσαν, ζαβλακωμένος ακόμη από τον ήλιο, ζεύτηκε κι ακολούθησε τους πολλούς στην έξοδο. Δεν είχε συνειδητοποιήσει πόσοι ήταν. Φορτωμένοι με τις βαριές Samsonite και άλλες ανάλογες, ασπροκώληδες που έκαναν μετακόμιση. Καμμιά εκατοστή μέτρα η τσιμεντένια σκάλα, οδηγούσε σε 2-3 μικρά οικήματα, το ένα εμπορικό, το άλλα κλειστό, έμοιαζε κυβερνητικό, δρόμος άσφαλτος (!) και μια ταμπέλα που έλεγε “Berjaya 3”. Τι γίνεται ρε παιδιά; Άλλα έλεγαν οι πληροφορίες: Ούτε δρόμος, ούτε αυτοκίνητα. Κι εκείνη την ώρα έφτασε κι ένα θηριώδες πούλμαν που άρχισε να φορτώνει το πλήθος. Γύρω-γύρω βουνά και παραλία πουθενά! Ο Jeff δεν του είχε πει για κάτι τέτοιο. Τι γύρευε αυτός εκεί; Κάτι δεν πήγαινε καλά. Άρχισε να ρωτάει από δω κι από κει, είτε τον αγνοούσαν, είτε δεν του έδιναν ικανοποιητικές απαντήσεις. Τα βανάκια έφευγαν, ο κόσμος λιγόστευε, αλλά το «δελφίνι» δεν είχε φύγει ακόμη. Έτρεξε ασθμαίνων πίσω να το προλάβει, ίσως εκεί του εξηγούσαν.

Και του εξήγησαν: «Μπες γρήγορα μέσα στο άλλο, το ανοικτό φέρρυ, τελευταίος είσαι, πες στον καπετάνιο πού θες να βγείς, εμείς γυρίζουμε πίσω!» Τότε έλαμψε η λογική και η αλήθεια και όλα ξεκαθάρισαν. Το μεγάλο σκάφος δεν μπορούσε να προσεγγίσει τις άλλες ακτές λόγω αβαθών. Αυτό μπορούσε μόνο να γίνει με το τοπικό “delivery” φέρρυ κι αυτό όχι παντού, αν χρειαζόταν, ερχόταν βαρκούλα και παραλάμβανε τον κόσμο απ’ τ’ ανοικτά.



(το τοπικό «delivery»)

Έχοντας καρα-τσεκάρει με τον καπετάνιο ότι – επιτέλους – θα έφτανε στον προορισμό του κι ασφαλίσει τις αποσκευές από το νερό που έμπαινε απ’ τα πλαϊνά, χάζευε το εντυπωσιακά – ομολογουμένως – καταπράσινο νησί με τις απομονωμένες παραλίες, άλλες με στοιχειώδη κι άλλες με πολυτελέστερα “resorts”, προσβάσιμες μόνο απ’ αυτό το φέρρυ μέχρις ενός σημείου και από μικρότερες βάρκες – ταξί μέχρι έξω. Μέσα από τόσο πυκνή βλάστηση σίγουρα κανείς δε θα επιχειρούσε να τις προσεγγίσει από ξηράς.


(Mozana)



(Kalong)



(Στ’ ανοιχτά της Kalong, ένα από τα σημεία που γίνονται εξορμήσεις για snorkeling)




(Bahtera)



(Laguna από μακρυά)


Τρείς επιβάτες είχαν μείνει όλοι κι άλοι στο πλοίο, ένας τους αυτός, όταν φάνηκε η μεγάλη παραλία. Το τρακτέρ για τη μεταφορά των αποσκευών στο Coral Redang island Resort περίμενε ήδη στην ακτή. Το τρέξιμο είχε λάβει τέλος οριστικά. Όλη αυτή η υπέροχη ακτή θα ήταν δική του για τις επόμενες δύο μέρες.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 17
• 18
• 19

First Προηγούμενη 19 of 19

Go to chapter

Go

[babaduma]

Μερικές συμπληρωματικές πληροφορίες

Θερμοκρασία: Απο 21-22 μέχρι 34-35 το πολύ. Η υγρασία όμως έκανε τη διαφορά (φανταστείτε, όταν γύρισα στη Θεσσαλονίκη, γνωστή για την υγρασία της, νόμισα ότι ήμουν στο Μπαχρέιν - τόσο ξηρό μου φάνηκε το κλίμα!). Στο Bario, χαμηλότερη κατά 4-5 βαθμούς.

Χρήματα: Άν και θεωρητικά το δολλάριο Αμερικής είναι πιο δημοφιλές, τα ευρούλια αποδεικνύονται πολύ ευκολότερα στην ανταλλαγή (στα ανταλλακτήρια - δεν έχει μαύρη αγορά). Κι αυτό γιατί στα δολλάρια, για τα χαρτονομίσματα των 1, 5, 10 δίνουν χαμηλότερη ισοτιμία και στα 100-δόλλαρα γίνεται το "έλα να δείς": Άλλοι δεν παίρνουν κάποιες συγκεκριμένες σειρές, άλλοι ψάχνουν τη χρονιά έκδοσης, άλλοι και τα 2, μύλος... Άν πάρετε μαζί σας $100, φροντίστε για σιγουριά να έχουν εκδοθεί μετά το 2003.

Προσοχή και στις πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες που θα πάρετε μαζί σας: Όχι απο μία μόνο Τράπεζα - τουλάχιστον απο δύο - για να μην βρεθείτε προ δυσάρεστης εκπλήξεως (Η χρεωστική μου κάρτα απο Αμερικάνικη Τράπεζα δεν γινόταν δεκτή απο τα ΑΤΜ για ανάληψη μετρητών απο λογαριασμό μου αλλά ούτε και σαν VISA). Για τις δικές μας Τράπεζες, ξέρω ότι η Πειραιώς το ψάχνει για όλες τις συναλλαγές απο χώρες της περιοχής (Μαλαισία, Ταυλάνδη) ενώ με την Αγροτική δεν υπάρχει πρόβλημα. Οπότε, αρκετά μετρητά μαζί σας και για έναν άλλο λόγο: Σε μικρά ή απομονωμένα μέρη, ΑΤΜ μπορεί να έχει μόνο στο αεροδρόμιο ή (όπως στα νησιά) η πληρωμή με κάρτα μπορεί να σημαίνει επιβάρυνση μέχρι και 10%.

Ξενοδοχεία: Μην σας "τρομάζουν" τα μεγάλα ονόματα: εκτός ειδικών περιπτώσεων, οι τιμές είναι πολύ καλές (καμμία σύγκριση με Ελλάδα, φυσικά, που είναι απείρως ακριβότερη) και μάλιστα, οι μεγάλες αλυσίδες όπως Hilton και Starwood (Le Meridien, Sheraton, Westin) έχουν σχεδόν πάντα προσφορές με δωρεάν διαν/σεις που κατεβάζουν το κόστος στα 50 ή και λιγότερα ευρώ τη βραδυά με μπουφέ για πρωινό οπότε... αν με 50 ευρώ μένεις σε σουίτα στο Hilton, γιατί να ψάξεις το 4-στερο με 35-40; Η διαφορά στην ποιότητα των παροχών δεν συγκρίνεται και, τελικά, βγαίνεις χαμένος.

Υπάρχει και ο... ψυχολογικός παράγοντας: Όταν λείπεις απ'το πρωί, γυρίζεις πτώμα το βράδυ (ή και το μεσημέρι) και θες να φρεσκαριστείς ή να ξεκουραστείς, αλλιώς είναι να βρίσκεις ένα καλάθι με φρέσκα φρούτα και όλα τα λοιπά ... αμαρτωλά να σε περιμένουν και αλλιώς να βογκάει το αιρ-κοντίσιον σαν γκαζοζέν και να μη βγάζει και κρύο (ή να είναι 'σιβηρία' και να μη χαμηλώνει), να μην μπορείς να βολέψεις το κρύο-ζεστό στο ντούς ή να μη δουλεύει το καζανάκι... Καταλαβαίνετε...

Το μόνο "μειονέκτημα" των ξενοδοχείων πολυτελείας είναι ότι για να πετύχεις αυτές τις χαμηλές τιμές πρέπει να κάνεις κράτηση αρκετά νωρίς: Ενάμισυ μήνα πιό μπροστά και η πληρωμή γίνεται προκαταβολικά και - κατά κανόνα - δεν επιδέχονται αλλαγές χωρίς επιβάρυνση. Στα φτηνότερα ξενοδοχεία συνήθως η πληρωμή γίνεται επι τόπου και η κράτηση δεν χρειάζεται να γίνει τόσο νωρίς.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Επισκεφθείτε τα sites των αλυσίδων και γίνετε μέλη των clubs τους - έστω κι αν πρόκειται να μείνετε μόνο ένα βράδυ σε κάποιο απ' τα ξενοδοχεία τους. Τυπώστε την κάρτα μέλους και πλαστικοποιείστε την. Καταχωρείστε τον κωδικό σας στην αντίστοιχη σελίδα τους για την κράτηση. Θα έχετε σίγουρα καλύτερη εξυπηρέτηση και μπορεί, εκεί, να σας δώσουν καλύτερο δωμάτιο απ' αυτό που έχετε κλείσει και πληρώσει (μου τό'καναν 2 φορές στα Hilton). Το ίδιο ισχύει και για την αεροπορική εταιρία που θα χρησιμοποιήσετε.

Για τους καπνιστές: Όλοι ξέρετε το πρόβλημα με τα αεροδρόμια. Για να μην ψάχνε(σ)τε, στο Dubai δεν έχει καμμιά σήμανση για τα smoking rooms, οπότε, πηγαίνετε κατ' ευθείαν στις εξόδους 121 ή 125 (στο πρώτο επίπεδο). Εκεί είναι τα κοντινότερα δωμάτια.

Στο Colombo, βρίσκονται απέναντι απο τα day-rooms και τον χώρο massage. Στη Σιγκαπούρη έχει σήμανση αλλά κάπου μπερδεύει το πράγμα: Είναι στο δεύτερο όροφο και πάνω, στην ταράτσα, ανοικτό με κήπο και bar - ωραίο και ανθρώπινο.

Στη Μαλαισία, γενικά, τα πράγματα είναι πολύ πιο χαλαρά. Στα αεροδρόμια όπως παντού, αλλά στα εστιατόρια, μπάρ κλπ. μπορείτε γενικά να καπνίσετε. Ακόμη κι αν δεν βλέπετε τασάκι, μπορείτε να ζητήσετε και θα σας φέρουν.

Τι να (μην) πάρετε μαζί σας

Κάποιος είπε: "Όταν πρόκειται να ταξιδέψεις, άπλωσε όλα τα ρούχα που σκέφτεσαι να πάρεις πάνω σε ένα κρεββάτι. Δίπλα, βάλε τα χρήματα που σκέφτεσαι να πάρεις. Πάρε μαζί σου τα μισά ρούχα και τα διπλάσια χρήματα!"

Στη Μαλαισία είναι όλο το χρόνο καλοκαίρι. Στη χειρότερη περίπτωση ένα μπουφανάκι είναι αρκετό. Άντε και ένα ελαφρύ αδιάβροχο. Ομπρέλλα, ναί. Τα μπλουζάκια λερώνουν εύκολα αλλά πλένονται και εύκολα. Τα δίνετε σε ένα laundry και πληρώνετε 1 ευρώ για τα 10! Άν τα δώσετε πρωί, μπορεί να τα πάρετε και το απόγευμα. Στο ξενοδοχείο δεν συμφέρει - θα πληρώσετε τα 10πλάσια.

Βάλτε ένα στοίχημα με τον εαυτό σας: Να κρατήσετε το βάρος της αποσκευής κάτω απο τα 15 κιλά. Κάν'τε το και για έναν άλλο λόγο: Στην Air Asia θα πληρώσετε μόνο 1 ευρώ για αποσκευή 15 κιλών, ενώ για τα 20 κιλά το κόστος είναι 5 ευρώ. Βέβαια, η Emirates είναι η μόνη που επιτρέπει 30 κιλά αποσκευή. Το πολύ-πολύ, αγοράστε μια δεύτερη στο τέλος, στη Κουάλα Λουμπούρ, για τα ψώνια που θα κάνετε εκεί!

Μην κουβαλήσετε τα άπαντα του Lonely Planet μαζί σας. Φωτοτυπείστε τις σελίδες που σας χρειάζονται (μαζί με εκείνες με χρήσιμες διευθύνσεις, όπως Ελληνική Πρεσβεία, κλπ.). Ένας καλός χάρτης είναι πάντα χρήσιμος αλλά συνήθως άβολος λόγω μεγέθους. Κατεβάστε απ'το internet ότι χρειάζεστε και τυπώστε το σε Α4 ή Α3. Επισκεφθείτε τα επι τόπου γραφεία τουρισμού. Θα βρείτε τα περισσότερα απ'όσα χρειάζεστε. Όταν φεύγετε απο ένα μέρος, πετάτε τις αντίστοιχες σελίδες...

Τέλος, βγάλτε φωτοτυπίες του διαβατηρίου και των καρτών σας.

Όσο για φάρμακα, ένα κουτάκι imodium ή ercefuril φτάνει για να μην... τρέχετε. Νερό θα πίνετε εμφιαλωμένο φυσικά, αλλά αν χρειαστεί να πιείτε της βρύσης ή δεν γνωρίζετε την προέλευση του, δεν νομίζω ότι θα διατρέξετε κάποιο κίνδυνο. Το πολύ-πολύ έχετε μερικές κάψουλες καθαρισμού - για δύσκολες καταστάσεις. Εγώ, μέχρι και βρασμένο νερό βροχής (χωρίς καθαρισμό) ήπια χωρίς πρόβλημα (κι ας μη μου καλο-άρεσε το κιτρινωπό του χρώμα!). Μην το δένετε κόμπο, όμως, και για σας (έχω αρκετά αντισώματα απο προηγούμενες επισκέψεις μου σε 8 χώρες της Ασίας!).

Κάπου εδώ τελειώνει αυτό το κεφάλαιο. Ευχαρίστως να απαντήσω σε απορίες - πριν συνεχίσουμε (αρχίσουμε) το ταξείδι...

 

[mariath]

Πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες σου! Περιμένω και το ταξίδι (είναι μην μας τάξεις εμάς!)

 

[ΕΡΣΗ]

Μπραβο βρε παιδι μου! Αναλυτικοτατος και κατατοπιστικοτατος. Τωρα περιμενουμε και το ψητο. (τουλαχιστον εσυ γραφεις, οχι οπως ο αλλος ο φιλος σου, που ειναι της προφορικης παραδοσης...)

 

[babaduma]

Μπραβο βρε παιδι μου! Αναλυτικοτατος και κατατοπιστικοτατος. Τωρα περιμενουμε και το ψητο. (τουλαχιστον εσυ γραφεις, οχι οπως ο αλλος ο φιλος σου, που ειναι της προφορικης παραδοσης...)

Οσονούπω φθάνει το πρόγραμμα με πτήσεις, ξενοδοχεία και κόστη. Με πετύχατε πάνω στο editing! Είναι σε αρχείο .xls και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το ενσωματώσω εδώ ή σαν συνημμένο. Θα δούμε σε λίγο...

 

[babaduma]

Τελικά, έπρεπε να το μετατρέψω σε .pdf για να μπορέσω να το ανεβάσω... εξ ού και η καθυστέρηση. Περισσότερα... αύριο βράδυ...

 

[ΕΡΣΗ]

Παναγια μου! Τωρα με κουφανες! Μηπως να ασχοληθεις και με την καταρτιση του κρατικου προυπολογισμου βρε παλικαρι!

 

[GTS]

Τα έξοδα αυτά είναι χωρίς τα προσωπικά έξοδα ή όχι?

Επίσης, στο κομμάτι που γράφεις για τα χρήματα, εγώ δεν είμαι υπέρ των πολλών μετρητών και του συναλλάγματος. Βγάζεις τοπικά από ΑΤΜ χρήματα και πληρώνεις όπου μπορείς με πιστωτική κάρτα......πολύ καλύτερες ισοτιμίες και κυρίως, χωρίς το άγχος του να κουβαλάς ένα σωρό μετρητά μαζί σου...

 

[babaduma]

Παναγια μου! Τωρα με κουφανες! Μηπως να ασχοληθεις και με την καταρτιση του κρατικου προυπολογισμου βρε παλικαρι!

Ερση, καλημέρα...

Μου φαίνεται ότι υπερβάλλεις λιγάκι... Οπως είδες, οι πτήσεις και οι κρατήσεις ήταν πολλές - αντίστοιχα και οι κωδικοί τους (τους οποίους έχω σβήσει απο τη λίστα). Επειδή, όπως θα διαβάσεις αργότερα, δεν έχω και πολύ καλή μνήμη και ξεχνάω που βάζω πράγματα, έκανα μια σελίδα με όλες τις πληροφορίες που την είχα στην τσέπη μου. Τα πράγματα ήταν παστοποιημένα στα σακ βουαγιάζ, οπότε που βγάλε-βάλε. Υστερα, άν τυχόν γινόταν καμμιά στραβή και χάνονταν ή "χάνονταν" καμμιά αποσκευή, δεν θα έψαχνα για τηλέφωνα, επικοινωνίες, κλπ.

Όσο για τα κόστη, οι πληρωμές έγιναν με διαφορετικές κάρτες. Κάποιες είχαν προσφορά επιστροφή χρημάτων με την συμπλήρωση ενός ποσού και ήθελα να κοντρολάρω τις χρεώσεις. Επίσης, κάποια πληρώθηκαν μετρητά επι τόπου και ήθελα να κανονίζω το ποσό των χρημάτων που θα άλλαζα. Οπως λέει και ο/η GTS, δεν κουβαλούσα πολλά στις μετακινήσεις μου. Κάρτες και μετρητά έμεναν στο safe.

.... Προυπολογισμό; Ακούω προτάσεις και δέχομαι εισηγήσεις!!!

 

[babaduma]

Τα έξοδα αυτά είναι χωρίς τα προσωπικά έξοδα ή όχι?

Επίσης, στο κομμάτι που γράφεις για τα χρήματα, εγώ δεν είμαι υπέρ των πολλών μετρητών και του συναλλάγματος. Βγάζεις τοπικά από ΑΤΜ χρήματα και πληρώνεις όπου μπορείς με πιστωτική κάρτα......πολύ καλύτερες ισοτιμίες και κυρίως, χωρίς το άγχος του να κουβαλάς ένα σωρό μετρητά μαζί σου...

GTS έχεις δίκηο, και γώ της ίδιας άποψης είμαι. Αλλά...

Ευτυχώς που είχα αρκετά μετρητά μαζί μου. Τα ΑΤΜ δεν είναι τόσο πολλά όσο στην Ταυλάνδη ή και στο Βιετνάμ ακόμη. Σε ορισμένα μέρη είχε μόνο στο αεροδρόμιο ή και σε 1-2 σημεία ακόμη. Υστερα, όπως ανέφερα και στο εδάφιο για τα χρήματα, αντιμετώπισα πρόβλημα με τη χρεωστική κάρτα που είχα μαζί μου και δεν μπορούσα να πάρω απο το ΑΤΜ. Οι πιστωτικές δεν συμφέρουν σε καμμιά περίπτωση για ανάληψη μετρητών (σου παίρνουν το κεφάλι και τα 2 διαμεσολαβούντα μέρη), οπότε...

Εξάλλου, φυσικά και δεν κουβαλάς όλα τα χρήματα μαζί σου. Οσα χρειάζεσαι και τα υπόλοιπα στο safe μαζί με διαβατήρια, κλπ.

 

[GTS]

Αν έχεις χρηματοκιβώτιο εκεί που μένεις.....αυτό φυσικά δεν είναι απαραίτητο, αφού στα ταξίδια μας μένουμε και εκτός Hilton κτλ. Όσο για τις χρεώσεις ανάληψης από πιστωτική είναι ελάχιστες....π.χ. εμενα μου κρατούσε 5 ευρώ/ανάληψη από χρεωστική και 8 από πιστωτική. Τα 3 αυτά ευρώ δεν είναι λόγος του να κυκλοφορείς με 1000 ευρώ μετρητά μαζί σου, έτσι δεν είναι?

Πάντως όλα είναι σχετικά, ανάλογα με το μέρος που κινείσαι. Σε πιο τουριστικά μέρη δεν υπάρχει λόγος για μετρητά, αλλά και στα πιο απομακρυσμένα όπου δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα του ΑΤΜ, έχεις κάνει ήδη επί τόπου μετρητά από ΑΤΜ στο αεροδρόμιο π.χ. υπολογίζοντας περίπου πόσα θα χρειαστείς. Άλλο να κυκλοφορείς πάνω σου με 200 ευρώ και άλλο με 1000+. Εγώ προσωπικά από τότε που "ανακάλυψα" τα ΑΤΜ έχω ξεχάσει τα ανταλλακτήρια συναλλάγματος...

 

[babaduma]

Τα έξοδα αυτά είναι χωρίς τα προσωπικά έξοδα ή όχι?

Επίσης, στο κομμάτι που γράφεις για τα χρήματα, εγώ δεν είμαι υπέρ των πολλών μετρητών και του συναλλάγματος. Βγάζεις τοπικά από ΑΤΜ χρήματα και πληρώνεις όπου μπορείς με πιστωτική κάρτα......πολύ καλύτερες ισοτιμίες και κυρίως, χωρίς το άγχος του να κουβαλάς ένα σωρό μετρητά μαζί σου...

GTS, ξέχασα να σου πώ: Η επισυναπτόμενη λίστα περιλαμβάνει έξοδα κάποιον μετακινήσεων και φαγητού (όπου περιλαμβάνονταν στην τιμή, όπως στο Bario και το Redang).

Δεν περιλαμβάνει τα έξοδα ημερήσιων εκδρομών, φαγητού και κάποιων μετακινήσεων (ταξί), εισιτήρια εισόδου σε κάποια πάρκα και προσωπικά έξοδα. Μπορείς να υπολογίσεις ένα μέσο όρο 10 ευρώ την ημέρα για φαγητό και ποτά, ας πούμε σύνολο 300 ευρώ βαριά-βαριά, άλλα 200 ευρώ για τις εκδρομές και, ας πούμε 200 ευρώ για τα υπόλοιπα έξοδα (μαζί και τα... μασάζ!). Δεν γράφω περισσότερες λεπτομέρειες γιατί η Ερση τρόμαξε και φοβάμαι μην πάθει τίποτα άν δεί και δεύτερη λίστα!

Σύνολο, κάτω απο 3000 ευρώ...