Μαλαισία 4 βδομάδες στη Μαλαισία

[babaduma]

Τζάμπα πήγαν οι 300++ σελίδες που τύπωσα από αναφορές σαν αυτή, πληροφορίες, tips και ότι άλλο τέλος πάντων θεώρησα ότι μου χρειαζόταν για το ταξίδι… Ή, σχεδόν τζάμπα.

Η ανάγκη για όσο λιγότερο βάρος στις αποσκευές με οδήγησε τελικά στην αυστηρή επιλογή καμιά τριανταριά με τα απολύτως απαραίτητα. Τι να πρωτοχωρέσει η καημένη πράσινη «Heinekenί» τσαντούλα (που περνάει και ως cabin baggage);
Έξω και τα γλυκάκια για τα παιδάκια, μέσα όμως τα ουζάκια και τσιπουράκια. Υποχρεωτικά, γιατί στη χειραποσκευή… θα τα γλεντούσαν οι σεκιουριτάδες!

Στο σακίδιο όλη η χαρτούρα (κρατήσεις, εισιτήρια, διαβατήρια, ψιλικόν οξύ) μαζί με τα φωτο/κινηματογραφικά, ομπρέλλα, γυαλιά και «μπουντουάρ» και, φυσικά, sudoku.

Επ’ ώμου, φύγαμε!

Η πτήση της Aegean on time στο Ελ-Βελ, οι ζελέδες και οι αλοιφές πέρασαν χωρίς πρόβλημα τους ελέγχους, η «χλωροφύλλη» σταμάτησε στα 13.8kg, excellent!

Tρεις ώρες μέχρι την αναχώρηση για Dubai, λύνω μερικά sudoku, φορτώνομαι και 2 σαββατιάτικες απ’του Παπασωτηρίου, είχαν και 2 DVD και ένα βιβλίο του Ψαθά, τέλεια, θά’χουμε και πνευματική τροφή – αν χρειαστεί… Check-in στο counter της Emirates, χαμογελάκια απ’τις αεροσυνοδούς, η αποσκευή τσεκάρεται για Σιγκαπούρη, θα τα καταφέρει άραγε να φτάσει στον προορισμό της;

Ήρθε η ώρα, σηκωθήκαμε. Άνετη η Emirates, το χαμόγελό μου στην κοπέλα στο counter μου εξασφάλισε θέση στις εξόδους, μπορώ ν’απλώσω τα πόδια μου. Γενικά, πάντως, όλες οι θέσεις στην economy είναι πιο άνετες από τις αντίστοιχες στις Thai και Singapore. Όσο για το φαγητό, δεν το συζητάω: Καμμία σύγκριση, πραγματικά πολύ καλό, εφάμιλλο καλού εστιατορίου. Άσε τα cocktails…

Δίπλα μου ένα ζευγάρι, νιόπαντροι, πάνε ταξίδι του μέλιτος στις Μαλδίβες. Πιάνουμε κουβέντα, καλά παιδιά, τους λέω για την ψαρούκλα 4.5kg που έβγαλα στο Paradise island, ο άντρας με κοιτάει με μισό μάτι «τι παραμύθια μας λέει τώρα ο μ..», πού να’βλεπε τον Γιαπωνέζο που ήταν μαζί μας στην ίδια βάρκα: κόντεψε να κάνει χαρακίρι. Τέλος πάντων, εξισορροπώ την κατάσταση χαρίζοντάς τους το «Γεω» της Ελευθεροτυπίας που – σύμπτωση – είχε αφιέρωμα στις Μαλδίβες!

Οι οθόνες ατομικές, εκατοντάδες επιλογές, περνάει μια ώρα ώσπου να επιλέξεις, ευτυχώς και η επόμενη πτήση είναι με ίδιου τύπου σκάφος, οπότε το τέλος της ταινίας το βλέπουμε καθ’οδόν για Colombo.

Πανδαισία των καφέ αποχρώσεων η γή του εμιράτου, που και που κανένας πράσινος λεκές, το αεροδρόμιο του Dubai χαοτικό, σε χτυπάει σαν μπουνιά στα μούτρα η θερμοκρασία των 37°C στις 10 η ώρα το βράδυ. Εδώ θα περάσουμε άλλες 4 ώρες.

Αποχαιρετιζόμαστε με τα παιδιά για τις Μαλδίβες, αυτοί πετάνε μια ώρα αργότερα από μένα, αρχίζω να κόβω βόλτες και να χαζεύω. Ετσι κι αλλιώς τα καταστήματα δεν είναι φτηνά, το ήξερα προκαταβολικά αυτό, τα τσιγάρα όμως είναι… Οι χουρμάδες μου κάνουν ένα κλίκ (για την ακρίβεια: πολλά κλίκ) αλλά διατηρώ την αυτοκυριαρχία μου και συντηρώ την επιθυμία μου για την επιστροφή. Μου ανοίγει η όρεξη όμως, οπότε χτυπάω ένα Club σάντουιτς με πλαστικές γαριδούλες και 2 υπέροχους φυσικούς χυμούς ενώ χαζεύω τους μερχαμπάδες να κυκλοφορούνε φρέσκοι με τα σιντόνια τους μόλις βγαίνουν απ’ τα μπάνια που είναι απέναντι.

Μ’αυτά και με τ’άλλα περνάει η ώρα, μας φορτώνουν ξανά, διαφορετική η σύνθεση του φορτίου αυτή τη φορά, πιο μαυρέτσκο, δίπλα μου μια χοντροκώλα αγγλίδα, πάει για δουλειά στο Colombo, σίγουρα βιομηχανική κατασκοπεία κάνει…

Ξανατρώμε. Chicken αυτή τη φορά, το ίδιο καλό με το ψάρι της προηγούμενης πτήσης. Στραγγίζω και 2 μπουκαλάκια λευκό κρασί μπας και ζαλιστώ λιγάκι και πάρω κανέναν υπνάκο αλλά πού… Δεύτερη ταινία, ως το τέλος αυτή τη φορά.

Ήδη έχει ξημερώσει, το αεροπλάνο παίρνει την κατηφόρα, πρασινίζει η γή από κάτω, μού’ρχονται και κάτι μυρωδιές, φαντασιώνομαι το αεροδρόμιο του Cochin με τα μπαχαρικά του («Α, ρε πατρίδα!» που θα’λεγε κι ο Πετράκης!), προσγειωνόμαστε.

Καινούργιο αεροδρόμιο. Μού’ρχονται αναμνήσεις απ’το παλιό, 10 χρόνια πρίν, να περιμένουμε στην ουρά όπως στα ιατρεία του ΙΚΑ, σε κάτι πού’φερνε πιο πολύ σε γιαπί, για να βγάλουμε τη βίζα. Κι ύστερα, τον βασιλιά των διαπραγματεύσεων Πετράκη να κανονίζει με τον επιτόπου πράκτορα τα της παραμονής και μετακινήσεών μας στη Σρι Λάνκα. (Θυμάσαι Γιωργάκη;;; )

Αυτή τη φορά δεν βλέπω πρακτορεία, μόνο μαγαζιά, νυστάζω κιόλας, μάλλον να αναβάλω τη βόλτα στο Colombo. Συγχρόνως βλέπω και τα day-rooms μια τροφαντή κυριούλα στο γκισέ, ευγενέστατη, «έχουμε δωμάτια αλλά κάνουν $20» μου λέει, «κανένα πρόβλημα» της λέω, θα με ξυπνήσουν κιόλας. Μικρό αλλά καθαρό το δωμάτιο, έχει και A/C και μπάνιο, την πέφτω κανα τρίωρο, σηκώνομαι φρέσκος και καθαρός, βούρ στη έξοδο.

Ο τυπάκος στο control με αλαφιάζει – προς στιγμήν: «Σας αλλάξαμε θέση» μου λέει με ύφος συνωμοτικό, να μην ακούσουν οι πισινοί μου. «Γιατί;» τον ρωτάω, με το ίδιο συνωμοτικό ύφος. «Σας κάναμε upgrade στην business class!» μου λέει. «Ah, OK» του αντιτείνω με ύφος μπλαζέ και «καραμελίτσα;» του προσφέρω. Την παίρνει και χαμογελάει.

Πάντα είχα επιτυχίες στην Ινδία, μόνο στο… λάθος φύλο!

H business class άλλη αίσθηση: Χλίδα! Με τα χαβιάρια μας, τις σαμπάνιες, τους φυσικοί χυμοί και τις κούκλες διαρκώς πάνω απ’το κεφάλι σου ή δίπλα σου να σκύβουν να σου φτιάξουν το μαξιλάρι στην πολυθρόνα που έχει γίνει κρεββάτι και να σε πλημμυρίζουν τα αρώματά τους! Κόλαση! Ταραχή και… τρίτο bloody Μary να ηρεμήσω!

Βράδυασε, εν τω μεταξύ, πολύ στενοχωριόμουν που πλησίαζε η ώρα της προσγείωσης στη Σιγκαπούρη, αλλά τι τα θες, όλα τα ωραία πράγματα κρατάνε λίγο, ας μην παραπονιέμαι, τώρα έπαιζε άλλο θέμα: Θα προλάβαινα να πάρω έγκαιρα την αποσκευή ώστε να κάνω check-in με την Air Asia για Kuala Lumpur; Το διάστημα των 70 λεπτών που μεσολαβούσαν ‘άφιξη – αναχώρηση’ το’κανε να φαντάζει πολύ χλωμό αλλά… ποτέ δεν ξέρεις.

Το immigration μας έφαγε μόλις 10 λεπτά, αναθάρρησα λιγάκι, είχα μία ώρα ακόμη, δυστυχώς όμως η «χλωροφύλλη» κάπου έπεσε σε μποτιλιάρισμα και έφτασε από τις τελευταίες μετά από μισή ώρα με μια γρατζουνιά στο μέτωπο και με το ένα τακούνι να της λείπει… «Πάλι καλά που έφτασα ζωντανή» μου είπε και σκέφτηκα ότι είχε απόλυτο δίκηο.

Το counter για την πτήση μου είχε κλείσει φυσικά όταν έφτασα εκεί, ήταν ανοικτό όμως της προηγούμενης που είχε 2 ώρες καθυστέρηση! Θα μπορούσα να ταξιδέψω με κείνη αλλά έπρεπε να εκθυλακώσω 75 ευρά, οπότε, δεν πειράζει, έτσι κι αλλιώς έχουμε εισιτήριο και για αύριο το πρωί, πάμε για schlaffen τώρα.

Την κάνω προς την έξοδο και ψάχνω για το πουλμανάκι του Chiangi Village που ήξερα πως έχει δωρεάν μεταφορά από/προς το αεροδρόμιο. Ρωτάω σ’ένα stand δίπλα στην έξοδο, «εμείς είμαστε» μου λέει η κινεζούλα, «θαύμα» της λέω, «πού φορτώνετε;», πληρώνω, έρχεται το όχημα, ανεβαίνουν και κάτι αφροαμερικάνοι.

Σε 20 λεπτά φτάνουμε στο χοτέλι, ωραίο 4 αστέρων, πιο εντυπωσιακός ο χώρος υποδοχής και λοιπά απ’τα δωμάτια, το service όμως της reception της απελπισίας. Κοντά ένα μισάωρο της έφαγε της τύπισσας να μου δώσει το κλειδί, εν τω μεταξύ γίναμε κολλητάρια μ’έναν απ’τους black, «κι εσείς για το golf tournament?» μου λέει ο διπλανός μου, «φυσικά» του λέω, «που ήσασταν πρίν;» με ρωτάει, «Ισπανία και Ιρλανδία» του απαντώ και τον αφήνω μ’ένα απορημένο βλέμμα. «See you tomorrow» λέμε και καληνυχτιζόμαστε.

Άμεση οριζοντίωση στο δωμάτιο μετά από ένα γρήγορο ντούς. Περασμένα μεσάνυχτα. Έχω κάπου ένα οκτάωρο ύπνου στη διάθεσή μου. Ξεράθηκα αμέσως!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• …

  Go to chapter

  Go
• 19

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 19

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[babaduma]

Μερικές συμπληρωματικές πληροφορίες

Θερμοκρασία: Απο 21-22 μέχρι 34-35 το πολύ. Η υγρασία όμως έκανε τη διαφορά (φανταστείτε, όταν γύρισα στη Θεσσαλονίκη, γνωστή για την υγρασία της, νόμισα ότι ήμουν στο Μπαχρέιν - τόσο ξηρό μου φάνηκε το κλίμα!). Στο Bario, χαμηλότερη κατά 4-5 βαθμούς.

Χρήματα: Άν και θεωρητικά το δολλάριο Αμερικής είναι πιο δημοφιλές, τα ευρούλια αποδεικνύονται πολύ ευκολότερα στην ανταλλαγή (στα ανταλλακτήρια - δεν έχει μαύρη αγορά). Κι αυτό γιατί στα δολλάρια, για τα χαρτονομίσματα των 1, 5, 10 δίνουν χαμηλότερη ισοτιμία και στα 100-δόλλαρα γίνεται το "έλα να δείς": Άλλοι δεν παίρνουν κάποιες συγκεκριμένες σειρές, άλλοι ψάχνουν τη χρονιά έκδοσης, άλλοι και τα 2, μύλος... Άν πάρετε μαζί σας $100, φροντίστε για σιγουριά να έχουν εκδοθεί μετά το 2003.

Προσοχή και στις πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες που θα πάρετε μαζί σας: Όχι απο μία μόνο Τράπεζα - τουλάχιστον απο δύο - για να μην βρεθείτε προ δυσάρεστης εκπλήξεως (Η χρεωστική μου κάρτα απο Αμερικάνικη Τράπεζα δεν γινόταν δεκτή απο τα ΑΤΜ για ανάληψη μετρητών απο λογαριασμό μου αλλά ούτε και σαν VISA). Για τις δικές μας Τράπεζες, ξέρω ότι η Πειραιώς το ψάχνει για όλες τις συναλλαγές απο χώρες της περιοχής (Μαλαισία, Ταυλάνδη) ενώ με την Αγροτική δεν υπάρχει πρόβλημα. Οπότε, αρκετά μετρητά μαζί σας και για έναν άλλο λόγο: Σε μικρά ή απομονωμένα μέρη, ΑΤΜ μπορεί να έχει μόνο στο αεροδρόμιο ή (όπως στα νησιά) η πληρωμή με κάρτα μπορεί να σημαίνει επιβάρυνση μέχρι και 10%.

Ξενοδοχεία: Μην σας "τρομάζουν" τα μεγάλα ονόματα: εκτός ειδικών περιπτώσεων, οι τιμές είναι πολύ καλές (καμμία σύγκριση με Ελλάδα, φυσικά, που είναι απείρως ακριβότερη) και μάλιστα, οι μεγάλες αλυσίδες όπως Hilton και Starwood (Le Meridien, Sheraton, Westin) έχουν σχεδόν πάντα προσφορές με δωρεάν διαν/σεις που κατεβάζουν το κόστος στα 50 ή και λιγότερα ευρώ τη βραδυά με μπουφέ για πρωινό οπότε... αν με 50 ευρώ μένεις σε σουίτα στο Hilton, γιατί να ψάξεις το 4-στερο με 35-40; Η διαφορά στην ποιότητα των παροχών δεν συγκρίνεται και, τελικά, βγαίνεις χαμένος.

Υπάρχει και ο... ψυχολογικός παράγοντας: Όταν λείπεις απ'το πρωί, γυρίζεις πτώμα το βράδυ (ή και το μεσημέρι) και θες να φρεσκαριστείς ή να ξεκουραστείς, αλλιώς είναι να βρίσκεις ένα καλάθι με φρέσκα φρούτα και όλα τα λοιπά ... αμαρτωλά να σε περιμένουν και αλλιώς να βογκάει το αιρ-κοντίσιον σαν γκαζοζέν και να μη βγάζει και κρύο (ή να είναι 'σιβηρία' και να μη χαμηλώνει), να μην μπορείς να βολέψεις το κρύο-ζεστό στο ντούς ή να μη δουλεύει το καζανάκι... Καταλαβαίνετε...

Το μόνο "μειονέκτημα" των ξενοδοχείων πολυτελείας είναι ότι για να πετύχεις αυτές τις χαμηλές τιμές πρέπει να κάνεις κράτηση αρκετά νωρίς: Ενάμισυ μήνα πιό μπροστά και η πληρωμή γίνεται προκαταβολικά και - κατά κανόνα - δεν επιδέχονται αλλαγές χωρίς επιβάρυνση. Στα φτηνότερα ξενοδοχεία συνήθως η πληρωμή γίνεται επι τόπου και η κράτηση δεν χρειάζεται να γίνει τόσο νωρίς.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Επισκεφθείτε τα sites των αλυσίδων και γίνετε μέλη των clubs τους - έστω κι αν πρόκειται να μείνετε μόνο ένα βράδυ σε κάποιο απ' τα ξενοδοχεία τους. Τυπώστε την κάρτα μέλους και πλαστικοποιείστε την. Καταχωρείστε τον κωδικό σας στην αντίστοιχη σελίδα τους για την κράτηση. Θα έχετε σίγουρα καλύτερη εξυπηρέτηση και μπορεί, εκεί, να σας δώσουν καλύτερο δωμάτιο απ' αυτό που έχετε κλείσει και πληρώσει (μου τό'καναν 2 φορές στα Hilton). Το ίδιο ισχύει και για την αεροπορική εταιρία που θα χρησιμοποιήσετε.

Για τους καπνιστές: Όλοι ξέρετε το πρόβλημα με τα αεροδρόμια. Για να μην ψάχνε(σ)τε, στο Dubai δεν έχει καμμιά σήμανση για τα smoking rooms, οπότε, πηγαίνετε κατ' ευθείαν στις εξόδους 121 ή 125 (στο πρώτο επίπεδο). Εκεί είναι τα κοντινότερα δωμάτια.

Στο Colombo, βρίσκονται απέναντι απο τα day-rooms και τον χώρο massage. Στη Σιγκαπούρη έχει σήμανση αλλά κάπου μπερδεύει το πράγμα: Είναι στο δεύτερο όροφο και πάνω, στην ταράτσα, ανοικτό με κήπο και bar - ωραίο και ανθρώπινο.

Στη Μαλαισία, γενικά, τα πράγματα είναι πολύ πιο χαλαρά. Στα αεροδρόμια όπως παντού, αλλά στα εστιατόρια, μπάρ κλπ. μπορείτε γενικά να καπνίσετε. Ακόμη κι αν δεν βλέπετε τασάκι, μπορείτε να ζητήσετε και θα σας φέρουν.

Τι να (μην) πάρετε μαζί σας

Κάποιος είπε: "Όταν πρόκειται να ταξιδέψεις, άπλωσε όλα τα ρούχα που σκέφτεσαι να πάρεις πάνω σε ένα κρεββάτι. Δίπλα, βάλε τα χρήματα που σκέφτεσαι να πάρεις. Πάρε μαζί σου τα μισά ρούχα και τα διπλάσια χρήματα!"

Στη Μαλαισία είναι όλο το χρόνο καλοκαίρι. Στη χειρότερη περίπτωση ένα μπουφανάκι είναι αρκετό. Άντε και ένα ελαφρύ αδιάβροχο. Ομπρέλλα, ναί. Τα μπλουζάκια λερώνουν εύκολα αλλά πλένονται και εύκολα. Τα δίνετε σε ένα laundry και πληρώνετε 1 ευρώ για τα 10! Άν τα δώσετε πρωί, μπορεί να τα πάρετε και το απόγευμα. Στο ξενοδοχείο δεν συμφέρει - θα πληρώσετε τα 10πλάσια.

Βάλτε ένα στοίχημα με τον εαυτό σας: Να κρατήσετε το βάρος της αποσκευής κάτω απο τα 15 κιλά. Κάν'τε το και για έναν άλλο λόγο: Στην Air Asia θα πληρώσετε μόνο 1 ευρώ για αποσκευή 15 κιλών, ενώ για τα 20 κιλά το κόστος είναι 5 ευρώ. Βέβαια, η Emirates είναι η μόνη που επιτρέπει 30 κιλά αποσκευή. Το πολύ-πολύ, αγοράστε μια δεύτερη στο τέλος, στη Κουάλα Λουμπούρ, για τα ψώνια που θα κάνετε εκεί!

Μην κουβαλήσετε τα άπαντα του Lonely Planet μαζί σας. Φωτοτυπείστε τις σελίδες που σας χρειάζονται (μαζί με εκείνες με χρήσιμες διευθύνσεις, όπως Ελληνική Πρεσβεία, κλπ.). Ένας καλός χάρτης είναι πάντα χρήσιμος αλλά συνήθως άβολος λόγω μεγέθους. Κατεβάστε απ'το internet ότι χρειάζεστε και τυπώστε το σε Α4 ή Α3. Επισκεφθείτε τα επι τόπου γραφεία τουρισμού. Θα βρείτε τα περισσότερα απ'όσα χρειάζεστε. Όταν φεύγετε απο ένα μέρος, πετάτε τις αντίστοιχες σελίδες...

Τέλος, βγάλτε φωτοτυπίες του διαβατηρίου και των καρτών σας.

Όσο για φάρμακα, ένα κουτάκι imodium ή ercefuril φτάνει για να μην... τρέχετε. Νερό θα πίνετε εμφιαλωμένο φυσικά, αλλά αν χρειαστεί να πιείτε της βρύσης ή δεν γνωρίζετε την προέλευση του, δεν νομίζω ότι θα διατρέξετε κάποιο κίνδυνο. Το πολύ-πολύ έχετε μερικές κάψουλες καθαρισμού - για δύσκολες καταστάσεις. Εγώ, μέχρι και βρασμένο νερό βροχής (χωρίς καθαρισμό) ήπια χωρίς πρόβλημα (κι ας μη μου καλο-άρεσε το κιτρινωπό του χρώμα!). Μην το δένετε κόμπο, όμως, και για σας (έχω αρκετά αντισώματα απο προηγούμενες επισκέψεις μου σε 8 χώρες της Ασίας!).

Κάπου εδώ τελειώνει αυτό το κεφάλαιο. Ευχαρίστως να απαντήσω σε απορίες - πριν συνεχίσουμε (αρχίσουμε) το ταξείδι...

 

[mariath]

Πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες σου! Περιμένω και το ταξίδι (είναι μην μας τάξεις εμάς!)

 

[ΕΡΣΗ]

Μπραβο βρε παιδι μου! Αναλυτικοτατος και κατατοπιστικοτατος. Τωρα περιμενουμε και το ψητο. (τουλαχιστον εσυ γραφεις, οχι οπως ο αλλος ο φιλος σου, που ειναι της προφορικης παραδοσης...)

 

[babaduma]

Μπραβο βρε παιδι μου! Αναλυτικοτατος και κατατοπιστικοτατος. Τωρα περιμενουμε και το ψητο. (τουλαχιστον εσυ γραφεις, οχι οπως ο αλλος ο φιλος σου, που ειναι της προφορικης παραδοσης...)

Οσονούπω φθάνει το πρόγραμμα με πτήσεις, ξενοδοχεία και κόστη. Με πετύχατε πάνω στο editing! Είναι σε αρχείο .xls και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το ενσωματώσω εδώ ή σαν συνημμένο. Θα δούμε σε λίγο...

 

[babaduma]

Τελικά, έπρεπε να το μετατρέψω σε .pdf για να μπορέσω να το ανεβάσω... εξ ού και η καθυστέρηση. Περισσότερα... αύριο βράδυ...

 

[ΕΡΣΗ]

Παναγια μου! Τωρα με κουφανες! Μηπως να ασχοληθεις και με την καταρτιση του κρατικου προυπολογισμου βρε παλικαρι!

 

[GTS]

Τα έξοδα αυτά είναι χωρίς τα προσωπικά έξοδα ή όχι?

Επίσης, στο κομμάτι που γράφεις για τα χρήματα, εγώ δεν είμαι υπέρ των πολλών μετρητών και του συναλλάγματος. Βγάζεις τοπικά από ΑΤΜ χρήματα και πληρώνεις όπου μπορείς με πιστωτική κάρτα......πολύ καλύτερες ισοτιμίες και κυρίως, χωρίς το άγχος του να κουβαλάς ένα σωρό μετρητά μαζί σου...

 

[babaduma]

Παναγια μου! Τωρα με κουφανες! Μηπως να ασχοληθεις και με την καταρτιση του κρατικου προυπολογισμου βρε παλικαρι!

Ερση, καλημέρα...

Μου φαίνεται ότι υπερβάλλεις λιγάκι... Οπως είδες, οι πτήσεις και οι κρατήσεις ήταν πολλές - αντίστοιχα και οι κωδικοί τους (τους οποίους έχω σβήσει απο τη λίστα). Επειδή, όπως θα διαβάσεις αργότερα, δεν έχω και πολύ καλή μνήμη και ξεχνάω που βάζω πράγματα, έκανα μια σελίδα με όλες τις πληροφορίες που την είχα στην τσέπη μου. Τα πράγματα ήταν παστοποιημένα στα σακ βουαγιάζ, οπότε που βγάλε-βάλε. Υστερα, άν τυχόν γινόταν καμμιά στραβή και χάνονταν ή "χάνονταν" καμμιά αποσκευή, δεν θα έψαχνα για τηλέφωνα, επικοινωνίες, κλπ.

Όσο για τα κόστη, οι πληρωμές έγιναν με διαφορετικές κάρτες. Κάποιες είχαν προσφορά επιστροφή χρημάτων με την συμπλήρωση ενός ποσού και ήθελα να κοντρολάρω τις χρεώσεις. Επίσης, κάποια πληρώθηκαν μετρητά επι τόπου και ήθελα να κανονίζω το ποσό των χρημάτων που θα άλλαζα. Οπως λέει και ο/η GTS, δεν κουβαλούσα πολλά στις μετακινήσεις μου. Κάρτες και μετρητά έμεναν στο safe.

.... Προυπολογισμό; Ακούω προτάσεις και δέχομαι εισηγήσεις!!!

 

[babaduma]

Τα έξοδα αυτά είναι χωρίς τα προσωπικά έξοδα ή όχι?

Επίσης, στο κομμάτι που γράφεις για τα χρήματα, εγώ δεν είμαι υπέρ των πολλών μετρητών και του συναλλάγματος. Βγάζεις τοπικά από ΑΤΜ χρήματα και πληρώνεις όπου μπορείς με πιστωτική κάρτα......πολύ καλύτερες ισοτιμίες και κυρίως, χωρίς το άγχος του να κουβαλάς ένα σωρό μετρητά μαζί σου...

GTS έχεις δίκηο, και γώ της ίδιας άποψης είμαι. Αλλά...

Ευτυχώς που είχα αρκετά μετρητά μαζί μου. Τα ΑΤΜ δεν είναι τόσο πολλά όσο στην Ταυλάνδη ή και στο Βιετνάμ ακόμη. Σε ορισμένα μέρη είχε μόνο στο αεροδρόμιο ή και σε 1-2 σημεία ακόμη. Υστερα, όπως ανέφερα και στο εδάφιο για τα χρήματα, αντιμετώπισα πρόβλημα με τη χρεωστική κάρτα που είχα μαζί μου και δεν μπορούσα να πάρω απο το ΑΤΜ. Οι πιστωτικές δεν συμφέρουν σε καμμιά περίπτωση για ανάληψη μετρητών (σου παίρνουν το κεφάλι και τα 2 διαμεσολαβούντα μέρη), οπότε...

Εξάλλου, φυσικά και δεν κουβαλάς όλα τα χρήματα μαζί σου. Οσα χρειάζεσαι και τα υπόλοιπα στο safe μαζί με διαβατήρια, κλπ.

 

[GTS]

Αν έχεις χρηματοκιβώτιο εκεί που μένεις.....αυτό φυσικά δεν είναι απαραίτητο, αφού στα ταξίδια μας μένουμε και εκτός Hilton κτλ. Όσο για τις χρεώσεις ανάληψης από πιστωτική είναι ελάχιστες....π.χ. εμενα μου κρατούσε 5 ευρώ/ανάληψη από χρεωστική και 8 από πιστωτική. Τα 3 αυτά ευρώ δεν είναι λόγος του να κυκλοφορείς με 1000 ευρώ μετρητά μαζί σου, έτσι δεν είναι?

Πάντως όλα είναι σχετικά, ανάλογα με το μέρος που κινείσαι. Σε πιο τουριστικά μέρη δεν υπάρχει λόγος για μετρητά, αλλά και στα πιο απομακρυσμένα όπου δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα του ΑΤΜ, έχεις κάνει ήδη επί τόπου μετρητά από ΑΤΜ στο αεροδρόμιο π.χ. υπολογίζοντας περίπου πόσα θα χρειαστείς. Άλλο να κυκλοφορείς πάνω σου με 200 ευρώ και άλλο με 1000+. Εγώ προσωπικά από τότε που "ανακάλυψα" τα ΑΤΜ έχω ξεχάσει τα ανταλλακτήρια συναλλάγματος...

 

[babaduma]

Τα έξοδα αυτά είναι χωρίς τα προσωπικά έξοδα ή όχι?

Επίσης, στο κομμάτι που γράφεις για τα χρήματα, εγώ δεν είμαι υπέρ των πολλών μετρητών και του συναλλάγματος. Βγάζεις τοπικά από ΑΤΜ χρήματα και πληρώνεις όπου μπορείς με πιστωτική κάρτα......πολύ καλύτερες ισοτιμίες και κυρίως, χωρίς το άγχος του να κουβαλάς ένα σωρό μετρητά μαζί σου...

GTS, ξέχασα να σου πώ: Η επισυναπτόμενη λίστα περιλαμβάνει έξοδα κάποιον μετακινήσεων και φαγητού (όπου περιλαμβάνονταν στην τιμή, όπως στο Bario και το Redang).

Δεν περιλαμβάνει τα έξοδα ημερήσιων εκδρομών, φαγητού και κάποιων μετακινήσεων (ταξί), εισιτήρια εισόδου σε κάποια πάρκα και προσωπικά έξοδα. Μπορείς να υπολογίσεις ένα μέσο όρο 10 ευρώ την ημέρα για φαγητό και ποτά, ας πούμε σύνολο 300 ευρώ βαριά-βαριά, άλλα 200 ευρώ για τις εκδρομές και, ας πούμε 200 ευρώ για τα υπόλοιπα έξοδα (μαζί και τα... μασάζ!). Δεν γράφω περισσότερες λεπτομέρειες γιατί η Ερση τρόμαξε και φοβάμαι μην πάθει τίποτα άν δεί και δεύτερη λίστα!

Σύνολο, κάτω απο 3000 ευρώ...