Φινλανδία 4.028 παγωμένα χιλιόμετρα

Klair

Member
Μηνύματα
2.537
Likes
31.751
Ταξίδι-Όνειρο
Υπερσιβηρικός
Περιεχόμενα
  1. Κεφάλαιο 1
  2. Κεφάλαιο 2o: 20 ώρες στον δρόμο!
  3. Κεφάλαιο 3ο: Η πρωινή βόλτα στη γειτονιά μας και η επίσκεψη στο χωριό του Άι Βασίλη
  4. Κεφάλαιο 4ο: Η απογευματινή εξόρμηση στο Vikaköngäs, η πρώτη γνωριμία με το κέντρο του Rovaniemi και η προσπάθεια για νυχτερινή βόλτα στο Könkäsaari
  5. Κεφάλαιο 5o: Οδηγώντας έλκηθρο με Huskies και αναζητώντας παγωμένους καταρράκτες στο Εθνικό Πάρκο Korouoma.
  6. Κεφάλαιο 6o: Πεζοπορώντας στο εντυπωσιακό Πάρκο Auttiköngäs και ο πράσινος χορός στο Rovaniemi
  7. Κεφάλαιο 7o: Γνωρίζοντας τα αξιοθέατα του Rovaniemi και κυνηγώντας το Βόρειο Σέλας στην απομακρυσμένη Λίμνη Niesijärvi
  8. Κεφάλαιο 8o: H πεζοπορία στο Riisitunturi National Park και η απογευματινή βόλτα στο Ruka Ski Resort
  9. Κεφάλαιο 9o: Φέρνοντας εις πέρας μια πεζοπορική εκκρεμότητα στο νησί Könkäänsaari
  10. Κεφάλαιο 10o: Το μακρύ ταξίδι μέχρι το Ivalo, με ενδιάμεσες στάσεις στη Λίμνη Pyhäjärvi, στο χιονοδρομικό κέντρο Pyhätunturi και στη Λίμνη Ahvenlampi. Bonus: Τα συγκλονιστικά χρώματα του Βόρειου Σέλαος με την άφιξή μας στο Ivalo
  11. Κεφάλαιο 11o: Η γνωριμία με το Ivalo
  12. Κεφάλαιο 12o: Η πεζοπορία στο Jäniskoski Rapids και η ενδελεχής εξερεύνηση του Inari
  13. Κεφάλαιο 13ο: Πεζοπορώντας μέχρι τη Λίμνη Peukalojärvi, αιχμαλωτίζοντας τις τελευταίες εικόνες από το Koppelo Harbor και το Inari και αναχωρώντας για το Tornio
  14. Κεφάλαιο 14ο: Οδηγώντας στον Road 955 με τελικό προορισμό το Tornio, κάνοντας ενδιάμεσες στάσεις στο Levi και στο Rovaniemi
  15. Κεφάλαιο 15ο: Tornio: Στη δίδυμη πόλη της Λαπωνίας
  16. Κεφάλαιο 16ο: Οι βόλτες στο όμορφο Oulu και η μεταμεσονύκτια άφιξη στο Ελσίνκι
  17. Κεφάλαιο 17ο: Πρώτη ημέρα στο Ελσίνκι Μέρος 1ο
  18. Κεφάλαιο 18ο: Πρώτη ημέρα στο Ελσίνκι Μέρος 2ο
  19. Κεφάλαιο 19ο: H απογευματινή βόλτα στο Porvoo
  20. Κεφάλαιο 20ο: Δεύτερη ημέρα στο Ελσίνκι
  21. Κεφάλαιο 21ο: Εξερευνώντας τα 3 από τα 6 νησιά του φρουρίου Suomenlinna
  22. Κεφάλαιο 22ο: Η ημέρα της επιστροφής, ο επίλογος και ο οικονομικός απολογισμός


Κεφάλαιο 11o: Η γνωριμία με το Ivalo
23 Ιανουαρίου 2025

Παρότι κοιμηθήκαμε πολύ αργά, κάναμε έναν ύπνο βαθύ που μάς ξεκούρασε αρκετά. Τα παιδιά δεν ξύπνησαν μαζί μας κι έτσι ο Α. και εγώ, αφού πήραμε το πρωινό μας, βγήκαμε έξω για να γνωρίσουμε τη γειτονιά μας με το πρώτο φως. Είχαμε -20 βαθμούς Κελσίου, αλλά η ημέρα φαινόταν ότι θα κυλούσε με καθαρό ουρανό και με έναν ήλιο που πάσχιζε να σηκωθεί πάνω από τον ορίζοντα. Εδώ πάνω, θα είχαμε ακόμα λιγότερες ώρες ημερήσιου φωτός σε σχέση με το Rovaniemi. Τρία με τέσσερα κτίρια και μια σάουνα αποτελούσαν τη γειτονιά μας, στο Koppelo Harbor. Στον αυλόγυρο υπήρχαν ένα παλιό τρακτέρ και ένα κανόνι για ντεκόρ.

IMG_4274.jpeg



IMG_4273.jpeg



IMG_4225.jpeg



IMG_4242.jpeg



IMG_4270.jpg



IMG_4271.jpg


Περπατήσαμε μέχρι την ακροποταμιά και είδαμε τη μικρή μαρίνα, στην όχθη του Ivalo ποταμού, μόλις να αχνοφαίνεται κάτω από το παχύ χιόνι. Είδαμε και ταρανδοπατουσάκια πάνω στον φρέσκο και απάτητο πάγο.

IMG_4231.jpeg



IMG_4233.jpeg



IMG_4239.jpeg



IMG_4235.jpeg


Μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να πάμε στο Ivalo. Σε όλη τη Λαπωνία, έξω από όλα τα σπίτια, υπάρχουν πρίζες με μακριά καλώδια που συνδέουν τα αυτοκίνητα για να κρατούν τις μηχανές τους ζεστές. Σαν κανονικοί ομφάλιοι λώροι, τα καλώδια, κρατούν ζεστά τα μωρά-οχήματα για να λειτουργούν απρόσκοπτα και χωρίς προβλήματα. Πάντως, το δικό μας αυτοκίνητο που δεν είχε υποδοχή για σύνδεση μια χαρά έπαιρνε μπρος σε όλες τις αντίξοες θερμοκρασίες στις οποίες το υποβάλαμε.

IMG_4241.jpeg


Η διαδρομή από το κατάλυμα μέχρι την πόλη του Ivalo ήταν γύρω στα 10 Km και κινούνταν, άλλοτε παράλληλα με το ποτάμι και άλλοτε περνούσε από πάνω του με κάποια γέφυρα. Τριγύρω επικρατούσε πυκνή βλάστηση. Φτάνοντας στον κεντρικό δρόμο (Ε75) που διασχίζει την πόλη, το πρώτο αξιοθέατο που είδαμε ήταν η Ivalo Church, δίπλα στην όχθη του ομώνυμου ποταμού. Η Λουθηρανική αυτή εκκλησία είναι η κύρια εκκλησία του δήμου Inari και έχει μια εντελώς ασυνήθιστη αρχιτεκτονική.

IMG_4277.jpeg


Βαθιά στον Αρκτικό Κύκλο, η πόλη Ivalo, είναι ένα μέρος που, περίπου, 4.000 άνθρωποι αποκαλούν σπίτι τους. Το Ivalo είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του δήμου Inari και διαθέτει όλες τις απαραίτητες εγκαταστάσεις για να κάνει την καθημερινή ζωή άνετη, όπως κέντρο ιατρικής περίθαλψης, σχολεία, πολλά καταστήματα, αεροδρόμιο, ακόμα και κινηματογράφο! Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, το Ivalo είναι ένα τέλειο μέρος για να απολαύσει ο επισκέπτης κάθε είδους δραστηριότητες, όπως snowmobiling, ψάρεμα στον πάγο και σκι αντοχής, αλλά και θέαση του Βόρειου Σέλαος.

Η πολική νύχτα στο Ivalo ξεκινά την 1η Δεκεμβρίου και διαρκεί έως τις 9 Ιανουαρίου. Για 40 ημέρες ο ήλιος παραμένει κάτω από τον ορίζοντα. Για 40 ημέρες επικρατεί λυκόφως που είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για να γνωρίσει κανείς τη φύση από μια διαφορετική οπτική γωνία και φυσικά, επειδή η νύχτα διαρκεί περισσότερο, είναι μια πολύ καλή περίοδος για θέαση του Βόρειου Σέλαος. Το πιο σημαντικό όμως είναι ο επισκέπτης, που δεν ζει και δεν έχει ιδέα από αυτές τις συνθήκες, να εκτιμήσει ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή, τον ήλιο!

«Kaamos» είναι η φινλανδική λέξη για την πολική νύχτα, αλλά, όπως είπα πιο πριν, δεν επικρατεί εντελώς σκοτάδι. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της πολικής νύχτας υπάρχουν λίγες ώρες φωτός την ημέρα. Εμείς, εσκεμμένα διαλέξαμε να έρθουμε αυτήν την περίοδο για να βιώσουμε, κατά κάποιον τρόπο, όλες τις συνθήκες. Λίγο ημερήσιο φως, σούρουπο από τις 15:00 με 15:30 και φυσικά τις ισχυρές πιθανότητες να δούμε το Βόρειο Σέλας.

Ας εξερευνήσουμε, λοιπόν, αυτήν την ιδιαίτερη και αρκετά όμορφη πόλη υπό το φως του ηλίου που είχε, πια, φτάσει σε ικανοποιητικό ύψος χαρίζοντάς μας διαύγεια και καθαρότητα. Αφήσαμε τον κεντρικό δρόμο και μπήκαμε σε μικρά-μικρά στενά και χιονισμένα δρομάκια. Ξύλινα σπιτάκια με ωραία χρώματα ήταν αραδιασμένα μέσα στο δάσος ή δίπλα στο ποτάμι. Απ’ έξω, στις αυλές, βλέπαμε παρκαρισμένα τροχόσπιτα, βάρκες, snowmobiles, έλκηθρα και φυσικά τα αυτοκίνητά τους. Όλα τα μηχανοκίνητα, και όχι μόνο, οχήματα στην εξυπηρέτηση των κατοίκων. Τροχόσπιτα και βάρκες για τις καλοκαιρινές εξορμήσεις τους στα ποτάμια και τις «άπειρες» λίμνες και snowmobiles για τις χειμερινές βόλτες και δραστηριότητές τους στα παγωμένα τοπία. Έλκηθρα, και για παιχνίδι αλλά και για μεταφορές. Και μια χαριτωμένη εκκλησία, έτσι για την αλλαγή του σκηνικού!

IMG_4255.jpeg



IMG_4251.jpeg



IMG_4253.jpeg



IMG_4247.jpeg



IMG_4259.jpeg



IMG_4256.jpeg



IMG_4268.jpg


Το ποτάμι τυλίγεται σαν φίδι γύρω από το Ivalo. Μέχρι και μεγάλη αμμώδη παραλία προσφέρει ο ζωοδότης ποταμός στους κατοίκους της πόλης, αλλά που να τη δεις με τόσο χιόνι. Κατέβηκα, όμως, και περπάτησα πάνω στην παγωμένη επιφάνειά του που έμοιαζε με λεωφόρο.

Όχι, δεν είναι κάποια χιονισμένη λεωφόρος, είναι ο παγωμένος ποταμός Ivalo:

IMG_4263.jpeg



IMG_4261.jpeg



IMG_4265.jpg



IMG_4266.jpg


Σχεδόν 200 Km μήκος έχει ο ποταμός Ivalo (Ivalojoki στα φινλανδικά) και ήταν καλά κρυμμένος στο παρθένο δάσος της Λαπωνίας, ένα άγνωστο μέρος για τους περισσότερους ανθρώπους μέχρι το 1868, όταν μια ομάδα αποστολής που έστειλε η κυβέρνηση βρήκε χρυσό στη Nulkkamukka. Ψηφίστηκαν νέοι νόμοι σχετικά με την εξόρυξη χρυσού και αργά αλλά σταθερά η περιοχή άρχισε να κερδίζει την προσοχή του κοινού. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι έσπευσαν στη Λαπωνία αναζητώντας χρυσό και ο ποταμός μετατράπηκε, από μια άγνωστη και επίφοβη διαδρομή, σε ένα ποτάμι ελπίδας.

Μέχρι και Μουσείο Χρυσού υπάρχει στην Tankavaara. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον μέρος για επίσκεψη, 62 Km νότια του Ivalo, όπου ο επισκέπτης μπορεί να μάθει περισσότερα για την ιστορία του χρυσού στη Λαπωνία. Εγώ, όμως, στα ενδιαφέροντά μου είχα συμπεριλάβει ένα άλλο μουσείο το οποίο θα επισκεπτόμουν λίγες ώρες αργότερα.

Συνεχίσαμε την περιπλάνησή μας στα δρομάκια και τις γειτονιές της μικρής πόλης μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο γιος μας ο οποίος μας καλούσε να επιστρέψουμε στο σπίτι. Ήταν έτοιμοι και μάς περίμεναν για να επισκεφθούμε όλοι μαζί τους επόμενους προορισμούς που είχαμε στο πλάνο μας.


 
Last edited:

Klair

Member
Μηνύματα
2.537
Likes
31.751
Ταξίδι-Όνειρο
Υπερσιβηρικός
Κεφάλαιο 2o: 20 ώρες στον δρόμο!
17 Ιανουαρίου 2025

Έφτασε η πολυπόθητη 17η Ιανουαρίου! Πουρνό-πουρνό, πριν ξυπνήσουν οι υπόλοιποι, ξεκίνησα να ετοιμάζω τα σάντουιτς που θα είχαμε μαζί μας στο ταξίδι (για το οδικό από το Ελσίνκι στο Rovaniemi).

IMG_2915.jpg


Γέμισα μια χειραποσκευή με διάφορα φαγώσιμα για να έχουμε να μασουλάμε τις «ατελείωτες» ώρες που θα χρειάζονταν για να καλυφθούν τα 820 Km από το Αεροδρόμιο του Ελσίνκι μέχρι το κατάλυμά μας στο Rovaniemi. Κέικ, ξηροί καρποί, ριζογκοφρέτες, τσουρέκια και σοκολάτες μπήκαν, μαζί με τα σάντουιτς, στη μικρή βαλίτσα. Επιπλέον, φρόντισα να πάρω μαζί μου ελαιόλαδο, ζυμαρικά και τονοσαλάτες για το πρώτο μαγείρεμα μέχρι να τακτοποιηθούμε και να κάνουμε τις αγορές μας στο super market της πόλης.

Στις 07:00 και οι υπόλοιποι βρίσκονταν στο πόδι, πανέτοιμοι για την αναχώρηση. Η πτήση μας ήταν πρωινή, στις 09:15, με προβλεπόμενη ώρα άφιξης στις 13:05. Οι χρόνοι τηρήθηκαν, σχεδόν, με ακρίβεια. Δώσαμε όλες τις αποσκευές για φόρτωση στο αμπάρι, εκτός από το σακίδιο με τα ηλεκτρονικά. Η Φ. και εγώ κρατούσαμε και τις τσάντες μας με τις οποίες δεν ασχολήθηκε κανείς.

IMG_2926.jpg



IMG_2929.jpg


Η πτήση ήταν ήρεμη και στις 13:09 τροχοδρομήσαμε στο παγωμένο και συννεφιασμένο Διεθνές Αεροδρόμιο του Ελσίνκι.

IMG_2949.JPG


Διασχίσαμε το όμορφο και σύγχρονο αεροδρόμιο, κατευθυνόμενοι στον ιμάντα παραλαβής των αποσκευών. Φτάνοντας εκεί, είδαμε αστυνομικούς και έναν σκύλο να δέχεται εντολές να μυρίσει τις πρώτες βαλίτσες που είχαν αρχίσει να καταφθάνουν.

IMG_2961.jpg



IMG_2957.jpg


Ο γιος μου άρχισε το τρολάρισμα, λέγοντας: -«Να δεις που ψάχνουν τη βαλίτσα σου με τα σάντουιτς γιατί θα νομίζουν ότι μέσα στα αλουμινόχαρτα έχεις τυλίξει ναρκωτικά ή εκρηκτικά». -«Το πολύ-πολύ να κεράσω τον σκύλο κανένα τοστάκι για να του φύγει η λιγούρα» του ανταπάντησα. Εκείνο που μας έκανε εντύπωση και βάλαμε τα γέλια ήταν το γεγονός ότι όταν όντως μύρισε τη βαλίτσα μου με τα φαγητά, αμέσως, γύρισε στον αστυνομικό που τον κρατούσε και του ζήτησε τη λιχουδιά του. Εκείνος, του έβαλε κάτι στο στόμα και ο σκύλος συνέχισε τη δουλειά του με τις επόμενες βαλίτσες. Τελικά, δε βρέθηκε τίποτα ύποπτο, το team με τον σκύλο αποχώρησε και εμείς συνεχίσαμε για το γραφείο της AVIS.

Δεν υπήρχε κανείς άλλος πριν από εμάς κι έτσι η διαδικασία παραλαβής του αυτοκινήτου ήταν πολύ σύντομη. Λάβαμε τις οδηγίες για το garage στο οποίο βρισκόταν παρκαρισμένο το Skoda και βγήκαμε έξω από το αεροδρόμιο αντιμετωπίζοντας για πρώτη φορά τον πολύ παγωμένο αέρα της χώρας η οποία μάς υποδέχτηκε με συννεφιά, χιόνι και θερμοκρασία στον 1 βαθμό Κελσίου.

Το λευκό Skoda Octavia iV Hybrid μάς περίμενε, ολοκάθαρο, με τα 1400 κυβικά του για να μάς ταξιδέψει στην κατεψυγμένη Λαπωνία. Με τα ελαστικά δεν είχαμε καμία ανησυχία, αφού όλα τα οχήματα στη χώρα φορούν λάστιχα με καρφιά τα οποία ανταποκρίνονται άψογα στο παγωμένο και ολισθηρό οδόστρωμα.

IMG_0436.JPG



IMG_0438.JPG


Στις 14:30 είχαμε, ήδη, φορτώσει τα πράγματά μας και ξεκινούσαμε το μακρύ μας ταξίδι προς το Rovaniemi.

IMG_0440.JPG


821 Km και 9 ώρες και 40 λεπτά το έδινε ο χάρτης, χωρίς τις στάσεις για ξεκούραση και τουαλέτα. Ακολουθώντας τον Ε18 συναντήσαμε αυξημένη κίνηση και χιόνι στις άκρες του δρόμου. Το οδόστρωμα ήταν καθαρό.

IMG_0442.jpeg


Μπαίνοντας στον Ε75 η κίνηση αραίωσε, αλλά το παγωμένο χιόνι κάλυπτε και την άσφαλτο. Η Ευρωπαϊκή Διαδρομή E75 ξεκινάει από το Vardø της Νορβηγίας και διασχίζει τη Φινλανδία, την Πολωνία, την Τσεχία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, τη Σερβία, τη Βόρεια Μακεδονία και καταλήγει, μετά από περίπου 4.380 Km (χωρίς να υπολογίζονται τα πλοία), στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Σητεία της Κρήτης. Το να ταξιδέψει κάποιος σε όλο το μήκος του Ε75, σίγουρα, θα είναι μια εκπληκτική περιπέτεια, ωστόσο, και η δική μας οδήγηση σε τμήματα αυτού του απίστευτου δρόμου θα αποτελέσει μια εξαιρετικά αξέχαστη εμπειρία ζωής.

Ήδη, είχαμε ξεκινήσει το φαγοπότι μέσα στο αυτοκίνητο με αυξημένη, όμως, προσοχή για να μην λερώσουμε τίποτα, καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να το διατηρήσουμε καθαρό μέχρι και το τέλος του ταξιδιού πράγμα που τελικά το καταφέραμε.

Καταπίναμε αχόρταγα τα χιλιόμετρα κάνοντας ολιγόλεπτες στάσεις για ξεμούδιασμα και τουαλέτα. Τα όρια ταχύτητας είναι χαμηλά 60-80 και 100 σε όλο το οδικό δίκτυο της Λαπωνίας και ανά 500 μέτρα υπάρχει κάμερα για τον έλεγχο της κυκλοφορίας και τον εντοπισμό των παραβατών. Εμείς τηρούσαμε ευλαβικά το όριο, αλλά οι Φινλανδοί μάς προσπερνούσαν τρέχοντας σαν δαιμονισμένοι σε έναν δρόμο (τον Ε75 θυμίζω) με μια και μόνη λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση και χωρίς καμία προστατευτική μπάρα ή διαχωριστική νησίδα από το αντίθετο ρεύμα.

Φτάσαμε στη Jyväskylä γύρω στις 18:00 το απόγευμα. Εννοείται, ότι είχε νυχτώσει ώρες πριν. Ο συγγραφέας Elias Lönnrot ονόμασε την πόλη «η Αθήνα της Φινλανδίας» για τη σημασία της Juväskylä ως εκπαιδευτικού κέντρου της χώρας. Εδώ, σταματήσαμε για φαγητό γνωρίζοντας ότι η πόλη περιβάλλεται από 328 λίμνες αφού βρίσκεται στη φινλανδική Lakeland και σίγουρα θα είναι εντυπωσιακή να την εξερευνήσει κάποιος το καλοκαίρι που το νερό δε θα είναι παγωμένο.

Καλά τα σάντουιτς και τα σνακς μέχρι στιγμής, αλλά οι οδηγοί ήθελαν κάτι πιο «μεστό» για να αναλάβουν δυνάμεις. Τη λύση έδωσαν τα McDonalds που βρέθηκαν πάνω στον δρόμο μας. Παρκάραμε έξω από το μαγαζί και κατεβήκαμε. Το παγωμένο χιόνι γλιστρούσε διαολεμένα. Τσίκι-τσίκι, σαν τις κοτούλες, μπήκαμε μέσα. Την ίδια στιγμή, ένας μπαμπάς με κοντομάνικο και βερμούδα έβγαινε έξω στον ψόφο μαζί με τον γιο του. Δεν τρώμε ποτέ φαγητό στην Ελλάδα από τα συγκεκριμένα ταχυφαγεία (δεν ξέρω καν αν υφίστανται ως αλυσίδα στη χώρα μας) και έπαθα πλάκα με τις τιμές που αντίκρισαν τα ματάκια μου. Αν είναι να έχουν τέτοιες χρεώσεις τα McDonalds, τί γίνεται με τα εστιατόρια της χώρας; Μωρέ, θα πάει το super market και το μαγείρεμα «σύννεφο».

Αφήσαμε τη Juväskylä συνεχίζοντας να ανηφορίζουμε. Είχαμε πάρα πολύ δρόμο μπροστά μας. 560 Km μάς χώριζαν, ακόμη, από το Rovaniemi. Πλησίαζαν μεσάνυχτα όταν φτάσαμε έξω από το Oulu. Αναθαρρήσαμε, αντλήσαμε όσα κουράγια μάς απέμεναν και είπαμε: -«Άντε παιδιά, φτάνουμε». -«220 Km μάς απομένουν. Πείτε ότι τώρα ξεκινήσαμε από την Αθήνα για να πάμε στη Βυτίνα».

70 Km μετά το Oulu, το αετίσιο μάτι του γιου μου αναγνώρισε, στο βάθος του ορίζοντα, την ανεπαίσθητη εμφάνιση του Βόρειου Σέλαος. -«Παιδιά, μάλλον, έχουμε Φώτα στα αριστερά μας», μάς ανακοίνωσε. Συναγερμός στην ομήγυρη! -«Μόλις βρω δρόμο θα βγω από τον κεντρικό και θα πάω αριστερά για να τα πλησιάσουμε». Πράγματι, στρίψαμε αριστερά και μπήκαμε στο δάσος. Χιόνι παντού, και στον καρόδρομο ακόμα περισσότερο και απάτητο. Ερημιά και σκοτάδι. Κάποια στιγμή, ξεχωρίσαμε μες΄ τη μαυρίλα μια λευκή, φαρδιά, παγωμένη «γραμμή».

IMG_2987.JPG


Ήταν ο ποταμός Kaupinniva. Βρήκαμε μια απλωσιά και σταματήσαμε. Με τα φώτα του αυτοκινήτου διακρίναμε κάμποσα ξύλινα σπιτάκια αραδιασμένα δίπλα στην όχθη. Δεν υπήρχε ψυχή. Ο μόνος θόρυβος που ακουγόταν ήταν το σπάσιμο του πάγου από τα βήματά μας. Γλιστρούσε απίστευτα, αλλά καταφέραμε να προσεγγίσουμε την ξύλινη βεράντα μιας καμπίνας η οποία δεν είχε παγωμένο χιόνι αφού προστατευόταν από ένα μικρό στέγαστρο. Και εκεί, στη μέση του πουθενά, δίπλα σε ένα παγωμένο ποτάμι είδαμε το θέαμα που κυνηγά μανιωδώς πάρα πολύς κόσμος πληρώντας ουκ ευκαταφρόνητα ποσά σε γραφεία που οργανώνουν εξορμήσεις για τη θέασή του. Μισή ώρα «χόρευε» μπροστά στα μάτια μας προσφέροντάς μας απόλαυση και ευφορία, διώχνοντας ως δια μαγείας την κούραση που μάς είχε υποτάξει μετά τις τόσες ώρες στον δρόμο. Και ξαφνικά, ξεθώριασε και χάθηκε!

IMG_2992.JPG



IMG_9360.jpg



IMG_3003.JPG


Πλησιάζαμε στον προορισμό μας. 30 Km μάς χώριζαν, πλέον, από το «σπιτάκι» και τα κρεβατάκια μας.

IMG_9367.jpg


Ο ιδιοκτήτης είχε ενημερωθεί ότι θα φτάναμε πολύ αργά και μάς είχε στείλει mail με τους κωδικούς για την είσοδό μας στο διαμέρισμα. Το Rovaniemi ήταν κουκουλωμένο, απ’ άκρη σ’ άκρη, με χιόνι. Η θέση μας στο ιδιωτικό parking μας περίμενε. Αρχίσαμε να ξεφορτώνουμε τις αποσκευές και να τις μεταφέρουμε στο εσωτερικό με τα πόδια μας να βουλιάζουν στο παχύ, ολόλευκο χιόνι. Η ώρα ήταν 03:00 μετά τα μεσάνυχτα και το κρύο πάρα πολύ. Στις 03:10 έπαιρνα τις πρώτες φωτογραφίες του ζεστού και χουχουλιάρικου σπιτιού που ερωτευτήκαμε με την πρώτη ματιά.

IMG_3010.jpg



IMG_3012.JPG



IMG_3016.JPG



IMG_3025.JPG



IMG_3030.jpg


Κλείσαμε 20 ώρες στο πόδι. Από το Αεροδρόμιο του Ελσίνκι μέχρι να φτάσουμε στο διαμέρισμα κάναμε 12 ½ ώρες μαζί με τις στάσεις, αλλά άξιζε ο κόπος. Τα συγχαρητήρια, βέβαια, ανήκουν στους δύο οδηγούς (τον γιο και τον σύζυγο) οι οποίοι μάς ταξίδεψαν με ασφάλεια στον προορισμό μας. Οι συνθήκες στον δρόμο ήταν πολύ δύσκολες και η οδήγηση σε τόσο παγωμένο και ολισθηρό οδόστρωμα πρωτόγνωρη για όλους μας. Οι Φινλανδοί οδηγοί (συνηθισμένοι σε αυτές τις καταστάσεις) τρέχουν και κάνουν προσπεράσεις με ταχύτητες μεγαλύτερες από το όριο με αποτέλεσμα να «τρως» πάνω στο παρμπρίζ το χιόνι και το νερό από τα λάστιχά τους. Για λίγα δευτερόλεπτα δε βλέπεις απολύτως τίποτα μέχρι να απομακρυνθούν και να καθαρίσει το οπτικό πεδίο. Ένα άλλο, πολύ σημαντικό πρόβλημα, είναι τα φορτηγά που έρχονται από το αντίθετο ρεύμα. Βλέπεις από μακριά τους προβολείς που έχουν αναμμένους να φτάνουν στη στρατόσφαιρα και να μετατρέπουν τη νύχτα σε ημέρα. Τους χαμηλώνουν, βέβαια, αλλά και πάλι είναι δυνατοί. Το δε χιόνι που εκτοξεύουν πάνω σου, μόλις βρεθούν δίπλα σου, σε καθιστά «τυφλό» για αρκετά δευτερόλεπτα. Να, για πάρτε μια ιδέα από αυτό που συμβαίνει σε ολόκληρο το οδικό δίκτυο της Λαπωνίας.






Μέχρι να τακτοποιηθούμε, να μπανιαριστούμε και να πέσουμε στα κρεβάτια πήγε η ώρα 05:00 το πρωί. Είχαμε συμφωνήσει ότι την ημέρα, που σε λίγο θα ξημέρωνε, θα την «πηγαίναμε» λίγο πιο χαλαρά. Θα κοιμόμασταν λιγάκι παραπάνω για να προλάβουμε να ξεκουραστούμε και δεν είχαμε βάλει καμία μακρινή εξόρμηση. Κοντινές βολτούλες στην πόλη και στο χωριό του Άι Βασίλη, με τέτοια χαλαρά πραγματάκια θα τη γεμίζαμε.

Ο χάρτης της σημερινής διαδρομής:

17-1-2025.jpeg
 
Last edited:

ZoiT

Member
Μηνύματα
62
Likes
179
Επόμενο Ταξίδι
Αλσατία
Ταξίδι-Όνειρο
Βιετνάμ
Περίμενα την ιστορία σου από τις φωτογραφίες που ανέβαζες στο νήμα live from... Αναμένουμε τη συνέχεια!!!
 

Klair

Member
Μηνύματα
2.537
Likes
31.751
Ταξίδι-Όνειρο
Υπερσιβηρικός
Υπεροχο ξεκινημα! Ειμαι σιγουρη οτι με τον τροπο που γραφεις και τις πανεμορφες, ως συνηθως, φωτογραφιες σου θα εχουμε ιστοριαρα!
Ευχαριστώ πολύ @varioAthens! Ευελπιστώ να σας μεταφέρω με την αφήγηση και τις εικόνες μου όλα όσα είδαμε, μάθαμε και ζήσαμε σε αυτό το τόσο ιδιαίτερο, ξεχωριστό και συναρπαστικό ταξίδι.
 

Klair

Member
Μηνύματα
2.537
Likes
31.751
Ταξίδι-Όνειρο
Υπερσιβηρικός
Περίμενα την ιστορία σου από τις φωτογραφίες που ανέβαζες στο νήμα live from... Αναμένουμε τη συνέχεια!!!
Ελπίζω να σε ανταμείψω με τις περιγραφές και τις φωτογραφίες μου.
 

Smaragda53

Member
Μηνύματα
1.137
Likes
2.584
Επόμενο Ταξίδι
αχ, μακάρι νάξερα!
Ταξίδι-Όνειρο
Πολυνησία
Επιτέλους! Εμφανίστηκες ξανά με ταξιδαρα, με τις λεπτομέρειές της, τις ωραίες φωτογραφίες της και το τρεχούμενο γραψιμό της! Τέλεια! Απολαμβάνω!
 

Klair

Member
Μηνύματα
2.537
Likes
31.751
Ταξίδι-Όνειρο
Υπερσιβηρικός
Όντως οι φωτογραφίες ήταν φανταστικές και σίγουρα αντίστοιχη θα είναι και η ιστορία!
Σε ευχαριστώ πολύ! Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να επιβεβαιώσω τα ωραία λόγια σου.
 

Klair

Member
Μηνύματα
2.537
Likes
31.751
Ταξίδι-Όνειρο
Υπερσιβηρικός
Επιτέλους! Εμφανίστηκες ξανά με ταξιδαρα, με τις λεπτομέρειές της, τις ωραίες φωτογραφίες της και το τρεχούμενο γραψιμό της! Τέλεια! Απολαμβάνω!
Εδώ είμαι, εμφανίστηκα αγαπημένη @Smaragda53! Χαίρομαι που το απολαμβάνεις από τόσο νωρίς. Υπόσχομαι ότι η συνέχεια θα είναι ακόμα πιο περιπετειώδης και απολαυστική!
 

Sassenach77

Member
Μηνύματα
8.170
Likes
24.525
Επόμενο Ταξίδι
Ελλάδα
Ταξίδι-Όνειρο
Γη του Πυρός
ταξίδι στη Λαπωνία
Πήγες Λαπωνία και έκανες και οδικό;;; 😍😍😍 Πω πω λιώωωωνω 😍😍😍

Τι καλά, θα διαβάσω ιστορία για μέρη που θέλω να πάω πολύ απο τα χεράκια σου!
 

Klair

Member
Μηνύματα
2.537
Likes
31.751
Ταξίδι-Όνειρο
Υπερσιβηρικός
Πήγες Λαπωνία και έκανες και οδικό;;; 😍😍😍 Πω πω λιώωωωνω 😍😍😍
Πήγα, πήγα και ομολογώ ότι ήταν το πιο ριψοκίνδυνο και πιο συναρπαστικό οδικό ταξίδι που έχω κάνει μέχρι τώρα ή μάλλον θα το κατέτασσα στον ίδιο βαθμό επικινδυνότητας (για άλλους όμως λόγους) με τη διαδρομή Κατμαντού-Ποκάρα.

Βέβαια, εξαρτάται και το πως ταξιδεύει κανείς. Εμείς, για παράδειγμα, οδηγήσαμε μεγάλες αποστάσεις βράδυ με πολύ αντίξοες καιρικές συνθήκες που ανέβαζαν τον βαθμό δυσκολίας και επικινδυνότητας.

Τι καλά, θα διαβάσω ιστορία για μέρη που θέλω να πάω πολύ απο τα χεράκια σου!
Θα είμαι όσο περισσότερο μπορώ αναλυτική για να βοηθήσω και εσένα, αλλά και άλλους μελλοντικούς ταξιδιώτες να οργανώσουν ένα τέτοιο ταξίδι.

Σου εύχομαι ολόψυχα να πας. Ήταν μοναδικά και υπέροχα!
 
Last edited:

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Ενεργά Μέλη

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
34.053
Μηνύματα
927.069
Μέλη
39.775
Νεότερο μέλος
nick87

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom