Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.537
- Likes
- 31.751
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2o: 20 ώρες στον δρόμο!
- Κεφάλαιο 3ο: Η πρωινή βόλτα στη γειτονιά μας και η επίσκεψη στο χωριό του Άι Βασίλη
- Κεφάλαιο 4ο: Η απογευματινή εξόρμηση στο Vikaköngäs, η πρώτη γνωριμία με το κέντρο του Rovaniemi και η προσπάθεια για νυχτερινή βόλτα στο Könkäsaari
- Κεφάλαιο 5o: Οδηγώντας έλκηθρο με Huskies και αναζητώντας παγωμένους καταρράκτες στο Εθνικό Πάρκο Korouoma.
- Κεφάλαιο 6o: Πεζοπορώντας στο εντυπωσιακό Πάρκο Auttiköngäs και ο πράσινος χορός στο Rovaniemi
- Κεφάλαιο 7o: Γνωρίζοντας τα αξιοθέατα του Rovaniemi και κυνηγώντας το Βόρειο Σέλας στην απομακρυσμένη Λίμνη Niesijärvi
- Κεφάλαιο 8o: H πεζοπορία στο Riisitunturi National Park και η απογευματινή βόλτα στο Ruka Ski Resort
- Κεφάλαιο 9o: Φέρνοντας εις πέρας μια πεζοπορική εκκρεμότητα στο νησί Könkäänsaari
- Κεφάλαιο 10o: Το μακρύ ταξίδι μέχρι το Ivalo, με ενδιάμεσες στάσεις στη Λίμνη Pyhäjärvi, στο χιονοδρομικό κέντρο Pyhätunturi και στη Λίμνη Ahvenlampi. Bonus: Τα συγκλονιστικά χρώματα του Βόρειου Σέλαος με την άφιξή μας στο Ivalo
- Κεφάλαιο 11o: Η γνωριμία με το Ivalo
- Κεφάλαιο 12o: Η πεζοπορία στο Jäniskoski Rapids και η ενδελεχής εξερεύνηση του Inari
- Κεφάλαιο 13ο: Πεζοπορώντας μέχρι τη Λίμνη Peukalojärvi, αιχμαλωτίζοντας τις τελευταίες εικόνες από το Koppelo Harbor και το Inari και αναχωρώντας για το Tornio
- Κεφάλαιο 14ο: Οδηγώντας στον Road 955 με τελικό προορισμό το Tornio, κάνοντας ενδιάμεσες στάσεις στο Levi και στο Rovaniemi
- Κεφάλαιο 15ο: Tornio: Στη δίδυμη πόλη της Λαπωνίας
- Κεφάλαιο 16ο: Οι βόλτες στο όμορφο Oulu και η μεταμεσονύκτια άφιξη στο Ελσίνκι
- Κεφάλαιο 17ο: Πρώτη ημέρα στο Ελσίνκι Μέρος 1ο
- Κεφάλαιο 18ο: Πρώτη ημέρα στο Ελσίνκι Μέρος 2ο
- Κεφάλαιο 19ο: H απογευματινή βόλτα στο Porvoo
- Κεφάλαιο 20ο: Δεύτερη ημέρα στο Ελσίνκι
- Κεφάλαιο 21ο: Εξερευνώντας τα 3 από τα 6 νησιά του φρουρίου Suomenlinna
- Κεφάλαιο 22ο: Η ημέρα της επιστροφής, ο επίλογος και ο οικονομικός απολογισμός
Κεφάλαιο 16ο: Οι βόλτες στο όμορφο Oulu και η μεταμεσονύκτια άφιξη στο Ελσίνκι
25 Ιανουαρίου 2025
25 Ιανουαρίου 2025
Μπήκαμε στην πόλη του Oulu στις 15:00 και αμέσως κατευθυνθήκαμε στο Κάστρο το οποίο χτίστηκε στο Δέλτα του ποταμού Oulujoki, το 1590. Σήμερα, δε θυμίζει σε τίποτα το ξύλινο εκείνο οικοδόμημα το οποίο κάηκε από κεραυνό, μαζί με τις πυριτιδαποθήκες του, το 1793. Στο κτίριο λειτουργεί καφετέρια από το 1912 με μια μικρή έκθεση για την ιστορία του Κάστρου.


Σταθήκαμε πάνω στη γέφυρα του Oulujoki ποταμού έχοντας θέα 360 μοιρών προς άλλες γέφυρες, προς όμορφα σπίτια και προς παγωμένα νερά.








Μπροστά μας είχαμε ένα νησί πάνω στο οποίο είναι χτισμένα δύο τεράστια γυάλινα κτίρια: η Κεντρική Βιβλιοθήκη του Oulu και δίπλα της το Θέατρο της πόλης.

Προχωρήσαμε για να δούμε από κοντά αυτά τα «κοσμήματα» του Oulu.

Ανάμεσα στα δύο κτίρια βρίσκεται η αρχή της γέφυρας Pikisaarensilta η οποία ενώνει το κέντρο της πόλης με το νησί Pikisaari. Όλη αυτή η περιοχή του Δέλτα του ποταμού Oulujoki αποτελείται από μικρά ή μεγαλύτερα νησιά τα οποία ενώνονται μεταξύ τους με γέφυρες.



Διασχίσαμε τη γέφυρα και βρεθήκαμε στην άκρη του νησιού Pikisaari, το οποίο πήρε το όνομά του από το εργοστάσιο πίσσας που βρισκόταν πάνω του τον 17ο αιώνα. Για αιώνες, το νησί χρησιμοποιήθηκε από διαφορετικές βιομηχανίες και οι μόνοι κάτοικοί του ήταν οι εργάτες των εταιρειών. Κατά τον Κριμαϊκό Πόλεμο, το Pikisaari με τα ναυπηγεία και άλλα κτίρια κάηκε ολοσχερώς από τους Άγγλους. Σήμερα, είναι ένα «σπίτι» για καλλιτέχνες και τεχνίτες.

Εδώ, στην προκυμαία του ποταμού Oulujoki, απέναντι από το Θέατρο, βρίσκεται και η Πλατεία της Αγοράς του Oulu. Τους καλοκαιρινούς μήνες είναι μια ζωντανή περιοχή, γιατί εκτός από τους παραδοσιακούς πάγκους υπάρχουν και ξύλινα κιόσκια που λειτουργούν ως μπαρ ή εστιατόρια. Τώρα με το κρύο και τον χιονιά δεν είδαμε ψυχή.
Ο Καθεδρικός Ναός του Oulu, που βρίσκεται στο κέντρο, είναι ορατός από παντού. Ολοκληρώθηκε το 1777 και χτίστηκε από πέτρες. Ήταν τόσο μεγάλος που και οι 2.400 κάτοικοι του Oulu, εκείνη την εποχή, μπορούσαν να χωρέσουν για μια λειτουργία στην εκκλησία. Την άνοιξη του 1822, το Oulu καταστράφηκε από πυρκαγιά και οι ξύλινες κατασκευές της εκκλησίας κάηκαν, επίσης. Μόνο οι πέτρινοι τοίχοι παρέμειναν άθικτοι και σώθηκε η κινητή περιουσία. Η εκκλησία ξαναχτίστηκε και ολοκληρώθηκε το 1832.


Εκεί γύρω συνεχίσαμε να βολτάρουμε, συναντώντας το χαριτωμένο μικρό Πάρκο Åström και ένα σχολείο (πρώην παρθεναγωγείο, του 1879) πραγματικό κόσμημα. Στο Πάρκο, το 1730, υπήρχε ένα πηγάδι, το νερό του οποίου χρησιμοποιήθηκε ως πηγή υγείας πιστεύοντας ότι θεραπεύει πολλές ασθένειες.



Και τώρα θα βάλετε τη φαντασία σας να δουλέψει γιατί θα σάς ξεναγήσω σε ένα πάρκο, το Ainolan puisto ή Hupisaarit, το οποίο είναι γνωστό ως το «Αρχιπέλαγος των Λευκών Γεφυρών». Αυτό το ιστορικό Πάρκο είναι μια από τις παλαιότερες και πιο διάσημες περιοχές πρασίνου του Oulu και τα ποικίλα αξιοθέατα και οι δραστηριότητές του το καθιστούν αγαπημένο προορισμό για ντόπιους και τουρίστες.

Το Πάρκο αποτελείται από πολλά νησιά με μικρά ρυάκια που ρέουν ανάμεσά τους, κάτω από το φράγμα του σταθμού παραγωγής ενέργειας Merikoski. Τα νησιά συνδέονται μεταξύ τους με λευκές ξύλινες γέφυρες. Το Ainolanpuisto βρίσκεται στο Δέλτα του ποταμού Oulujoki. Αυτό σημαίνει ότι το νερό είναι παντού και ρέει ασταμάτητα. Φανταστείτε, λοιπόν, ότι πίσω από τα γράμματα OULU υπάρχει μια λίμνη μέσα στην οποία σιντριβάνια εκτοξεύουν με δύναμη πίδακες νερού.


Φανταστείτε, επίσης, να απλώνετε ένα καρό τραπεζομάντηλο στις καλοδιατηρημένες περιοχές με γρασίδι κάνοντας πικνίκ με τις συνθέσεις των λουλουδιών να δημιουργούν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα, ενώ τα γέρικα δέντρα θα σάς προσφέρουν άφθονη σκιά.


Αυτά συζητούσαμε καθώς περιδιαβαίναμε το κατάλευκο Πάρκο, περνώντας από νησί σε νησί πάνω από τις ολόλευκες γέφυρες.


Αλλάξαμε ρότα και ήρθαμε πιο κεντρικά, στην καρδιά της πόλης και έξω από το Δημαρχείο. Η Φ. μπήκε σε ένα τεράστιο κατάστημα με vintage και second hand ρούχα και εγώ στήθηκα απέναντι από το Oulun kaupungintalo (Δημαρχείο) για τις απαραίτητες φωτογραφίες. Εν τω μεταξύ είχε ξεκινήσει να χιονίζει.
Στη θέση του σημερινού Δημαρχείου βρισκόταν ένα ξύλινο κτίριο που ήταν η μοναδική αίθουσα χορού της πόλης. Αυτό το οικοδόμημα καταστράφηκε στη μεγάλη πυρκαγιά του Oulu, το 1882. Το νεοαναγεννησιακό Δημαρχείο σχεδιάστηκε από τον Σουηδό αρχιτέκτονα Johan Erik Stenberg για να λειτουργήσει ως εστιατόριο και ξενοδοχείο, το 1885, και η αίθουσα χορού ήταν κεντρικό μέρος του σχεδιασμού του. Η αίθουσα δεξιώσεων τέθηκε σε χρήση στις 29 Οκτωβρίου του 1886, όταν τελούνταν εκεί εορταστικά δείπνα προς τιμήν της πρόσφατα ολοκληρωμένης σιδηροδρομικής γραμμής Ostrobothnia (επίσης Γραμμή Oulu).
To Δημοτικό Συμβούλιο συνεδριάζει στο κτίριο, που σήμερα λειτουργεί ως Δημαρχείο, από τις 21 Δεκεμβρίου του 1921 και η πρώτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου πραγματοποιήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1931. Το Oulu θα είναι η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2026. Κατά τη διάρκεια του έτους της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, το Δημαρχείο του Oulu θα χρησιμεύσει ως ένας από τους χώρους εκδηλώσεων στο κέντρο της πόλης.

Οδός Kirkkokatu, από τους σημαντικότερους εμπορικούς δρόμους της πόλης, και στο βάθος ο Καθεδρικός Ναός:


Συνεχίσαμε να γνωρίζουμε την καρδιά της πόλης βολτάροντας στον πεζόδρομο Rotuaari με τα εμπορικά καταστήματα, τα εστιατόρια και τα καφέ. Το Oulu αποδείχθηκε μια ολοζώντανη πόλη με πολύ κόσμο να περπατάει στους δρόμους και να γεμίζει τα εστιατόρια.


Στην κεντρική Πλατεία Oulu (ή Rotuaarinaukio) αναζητήσαμε κάποιο εστιατόριο για φαγητό. Καλές κριτικές είχε η ITALICA TABERNA, αλλά δεν μάς δέχτηκαν χωρίς κράτηση.

Όμως πριν φύγουμε, περιεργαστήκαμε το Rotuaarin Pallo, μια εγκατάσταση τέχνης που βρίσκεται πάνω στην Πλατεία. Αυτό το σφαιρικό γλυπτό, που συχνά αναφέρεται ως «The Ball of Rotuaari», χρησιμεύει ως δημοφιλές σημείο συνάντησης τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους επισκέπτες.

Η εύρεση φαγητού έγινε, πλέον, επιτακτική κι έτσι η επόμενη επιλογή που κάλυπτε τα γούστα και των τεσσάρων μας άκουγε στο όνομα: Pablos. Μικρό, αλλά πολύ cosy εστιατόριο. Ευτυχώς, μάς δέχτηκαν με χαρά και φάγαμε νοστιμότατες και πολύ χορταστικές πίτσες. Μαζί με τα αναψυκτικά πληρώσαμε 96 ευρώ.
Βγήκαμε χορτάτοι για τις τελευταίες βόλτες στην πόλη του Oulu που μάς άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Το Oulu, που σημαίνει πλημμύρα, βρίσκεται στη διοικητική περιφέρεια της Βόρειας Οστροβοθνίας και ιδρύθηκε στις 8 Αυγούστου του 1605 από τον Κάρολο Θ΄ της Σουηδίας. Όπως έχω, ήδη, αναφέρει είναι χτισμένο στις εκβολές του ποταμού Oulujoki ο οποίος ήταν παλιά εμπορική οδός. Το 1822, μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλης η οποία χτίστηκε εκ νέου με τα πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά σχέδια του Johan Carl Ludvig Engel. Εξελίχθηκε σε σημαντικό βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο και στις ημέρες μας διαθέτει το δεύτερο πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο στη Φινλανδία. Η πόλη διαθέτει δικό της λιμάνι και Πανεπιστήμιο.
Την επόμενη φορά που θα επισκεφθούμε τη χώρα καλοκαίρι, θα εντάξουμε ξανά το Oulu στο πρόγραμμά μας. Είναι μια πόλη που της αξίζει μια δεύτερη επίσκεψη με καλό καιρό. Είχε έρθει η ώρα της αναχώρησης. 607 Km και 7 ώρες και 15 λεπτά μάς χώριζαν από το Ελσίνκι. Οι 7 ώρες ταξιδιού ήταν ένα νούμερο που μάς έφερνε τρόμο με όλα αυτά που είχαμε κάνει από το πρωί μέχρι τώρα. Και να πεις ότι θα οδηγούσαμε σε καμιά Εθνική Οδό με 3-4 λωρίδες ανά κατεύθυνση, άντε να το καταπιώ. Τον ρημαδοΕ75 θα ακολουθούσαμε, με τη 1 λωρίδα, τον πάγο και τα φορτηγά να μάς τυφλώνουν από την αντίθετη μεριά. Αλλά, αυτή ήταν η πορεία μας και έπρεπε να μαζέψουμε τα κουράγια μας και να ξεκινήσουμε.
Στη θέση του οδηγού κάθισε ο γιος μου και στη θέση του συνοδηγού εγώ. Δώσαμε το ελεύθερο στη Φ. και τον Α. να ξεραθούν στον ύπνο. Τα νυχτοπούλια της παρέας (γιος και μάνα) θα έβγαζαν «τα κάστανα από τη φωτιά». Όλα κύλησαν ομαλά. Μια ώρα πριν φτάσουμε στην πρωτεύουσα ξύπνησε ο Α. και πήρε το τιμόνι. Εγώ, βράχος-συνοδηγός μέχρι που φτάσαμε στο διαμέρισμα στο Ελσίνκι. Στις 03:00 τα ξημερώματα ανοίξαμε την πόρτα του καταλύματος. Είχα όρεξη ακόμα και για φωτογραφίες, πριν απλώσουμε μπαγκάζια και μπουφάν στον χώρο. Μέχρι να τακτοποιηθούμε, να μπανιαριστούμε, να τσιμπήσουμε κανένα σνακ μάς πήρε 05:00 το πρωί για να ξαπλώσουμε. Τα ξυπνητήρια ρυθμίστηκαν για λίγο πιο αργά αυτήν τη φορά.



Ο χάρτης της σημερινής διαδρομής:

Last edited: