isabelle
Member
- Μηνύματα
- 902
- Likes
- 4.165
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Μια τζούρα από Γροιλανδία
- Βεστφιδιρ
- Τοπίο Στην Ομίχλη
- Πρακτικές Πληροφορίες
- Περιδιαβαίνοντας Ισλανδικό Βορρά
- Λίγα Λόγια Περι Φαλαινοθηρίας
- Μύβατν
- Κοχλάζουσα Γη
- Dettifoss
- Διευκρινίσεις
- Στο δρόμο για την Askja
- Viti όπως λέμε κόλαση
- Ο ταρανδοκυνηγός
- Στου Vatnajokull την ράχη
- Jokulsarlon, η λίμνη με τα παγάκια
- Laki
- Vik
- Ολίγη από Ρέικιαβικ
- Χρυσός Κύκλος
- Landmannalaugar των χρωμάτων
Μερικές διευκρινίσεις αναφορικά με τους F δρόμους:
Στους F δρόμους δεν απαγορεύεται η κίνηση των συμβατικών αυτοκινήτων, απλά δεν καλύπτονται ασφαλιστικά. Με άλλα λόγια δεν παρανομείς οδηγώντας συμβατικό αυτοκίνητο σε χωματόδρομο, αλλά αυτόματα παίρνεις το ρίσκο (σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά) να πληρώσεις τη ζημιά από την τσέπη του.
Σημειωτέον ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα τζιπ, που ενώ γενικά καλύπτονται για οδήγηση σε F δρόμους παύουν αυτόματα να είναι ασφαλισμένα κατά τη διάρκεια διάσχισης ποταμού ασχέτως αν το ποτάμι βρίσκεται πάνω στην F διαδρομή και δεν υπάρχει εναλλακτικός τρόπος για να συνεχίσεις την πορεία σου. Και σ’ αυτήν την περίπτωση το ρίσκο της διάσχισης (και τα πιθανή κόστη) βαρύνουν αποκλειστικά τον οδηγό.
Επειδή κατά τη διάρκεια της ισλανδικής μας περιπλάνησης οδηγήσαμε σε πολλούς F δρόμους, καταθέτω εδώ μετά λόγου γνώσεως ότι η γκάμα δυσκολίας είναι τεράστια. Στα Δυτικά Φιορδ για παράδειγμα πάνω από το 90% των αποκαλούμενων F διαδρομών μπορούνε άνετα να πραγματοποιηθούν και με συμβατικό αυτοκίνητο τουλάχιστον τον Ιούλιο και τον Αύγουστο (εκτός πια κι αν μεσολαβήσουν πολυήμερες καταρρακτώδεις βροχές, οπότε σ’ αυτή την περίπτωση δεν παίρνω και όρκο!). Στον αντίποδα ακριβώς είναι ο δρόμος για την Askja, κι από κει ο δρόμος που βγάζει στο Eggilsstadir (θα τα πούμε αναλυτικότερα στη συνέχεια της ιστορίας), που χωρίς να είναι παντού κακός, εν τούτοις διαθέτει ορισμένα υποχρεωτικά περάσματα όπου μόνο ένα καθαρόαιμο τζιπ μπορεί να τα βγάλει πέρα (ακόμα κι ένα SUV είναι αμφίβολο αν μπορεί να τα καταφέρει με ασφάλεια).
Φαίνεται λοιπόν ότι απ’ όσους γνωρίζουν την ύπαρξη αυτών των μεγάλων ποιοτικών διαφορών μεταξύ των F δρόμων (και εννοείται ότι οι γνωρίζοντες είναι κυρίως Ισλανδοί), μερικοί εξ αυτών αποτολμάνε να οδηγήσουν σ’ αυτούς με τα συμβατικά τους αυτοκίνητα. Η F864 για παράδειγμα είναι μια τέτοια οριακή περίπτωση όπου μ’ ένα κάπως ψηλό συμβατικό αυτοκίνητο και με πολύ προσεκτική (και ψυχοβγαλτική) οδήγηση μπορεί κανείς να φτάσει από την Ring Road στο Dettifoss.
Στους F δρόμους δεν απαγορεύεται η κίνηση των συμβατικών αυτοκινήτων, απλά δεν καλύπτονται ασφαλιστικά. Με άλλα λόγια δεν παρανομείς οδηγώντας συμβατικό αυτοκίνητο σε χωματόδρομο, αλλά αυτόματα παίρνεις το ρίσκο (σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά) να πληρώσεις τη ζημιά από την τσέπη του.
Σημειωτέον ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα τζιπ, που ενώ γενικά καλύπτονται για οδήγηση σε F δρόμους παύουν αυτόματα να είναι ασφαλισμένα κατά τη διάρκεια διάσχισης ποταμού ασχέτως αν το ποτάμι βρίσκεται πάνω στην F διαδρομή και δεν υπάρχει εναλλακτικός τρόπος για να συνεχίσεις την πορεία σου. Και σ’ αυτήν την περίπτωση το ρίσκο της διάσχισης (και τα πιθανή κόστη) βαρύνουν αποκλειστικά τον οδηγό.
Επειδή κατά τη διάρκεια της ισλανδικής μας περιπλάνησης οδηγήσαμε σε πολλούς F δρόμους, καταθέτω εδώ μετά λόγου γνώσεως ότι η γκάμα δυσκολίας είναι τεράστια. Στα Δυτικά Φιορδ για παράδειγμα πάνω από το 90% των αποκαλούμενων F διαδρομών μπορούνε άνετα να πραγματοποιηθούν και με συμβατικό αυτοκίνητο τουλάχιστον τον Ιούλιο και τον Αύγουστο (εκτός πια κι αν μεσολαβήσουν πολυήμερες καταρρακτώδεις βροχές, οπότε σ’ αυτή την περίπτωση δεν παίρνω και όρκο!). Στον αντίποδα ακριβώς είναι ο δρόμος για την Askja, κι από κει ο δρόμος που βγάζει στο Eggilsstadir (θα τα πούμε αναλυτικότερα στη συνέχεια της ιστορίας), που χωρίς να είναι παντού κακός, εν τούτοις διαθέτει ορισμένα υποχρεωτικά περάσματα όπου μόνο ένα καθαρόαιμο τζιπ μπορεί να τα βγάλει πέρα (ακόμα κι ένα SUV είναι αμφίβολο αν μπορεί να τα καταφέρει με ασφάλεια).
Φαίνεται λοιπόν ότι απ’ όσους γνωρίζουν την ύπαρξη αυτών των μεγάλων ποιοτικών διαφορών μεταξύ των F δρόμων (και εννοείται ότι οι γνωρίζοντες είναι κυρίως Ισλανδοί), μερικοί εξ αυτών αποτολμάνε να οδηγήσουν σ’ αυτούς με τα συμβατικά τους αυτοκίνητα. Η F864 για παράδειγμα είναι μια τέτοια οριακή περίπτωση όπου μ’ ένα κάπως ψηλό συμβατικό αυτοκίνητο και με πολύ προσεκτική (και ψυχοβγαλτική) οδήγηση μπορεί κανείς να φτάσει από την Ring Road στο Dettifoss.
Attachments
Last edited by a moderator:
