Δανία Ισλανδία Πλήρης γύρος Ισλανδίας, κεντρική έρημος, Δυτικά Φιορδ και μια τζούρα από Γροιλανδία

isabelle

Member
Μηνύματα
902
Likes
4.163

Ο Χρυσός Κύκλος

Μετά από την 24ωρη ανάπαυλα στο Ρέικιαβικ, να’μαστε λοιπόν πάλι στο δρόμο. Στο τιμόνι ενός Jeep Liberty SUV αυτή τη φορά. Η θυελλώδης σχέση μας με το αλανιάρικο Wrangler, που μαζί του ζήσαμε τόσες και τόσες περιπέτειες και χτυποκάρδια για σχεδόν τρεις βδομάδες, έλαβε οριστικό τέλος το βράδυ της άφιξής μας στο Ρέικιαβικ.

Νέο αυτοκίνητο για την παρέα, άρα και νέο ξεκίνημα. Έτσι τουλάχιστον θέλω να αντιμετωπίζω τις τέσσερις μέρες που μας έχουν απομείνει να περάσουμε στο νησί. Όχι με τη γεύση του τέλους, παρά σαν ένα σύντομο αυτοτελές ταξίδι που αρχίζει μόλις τώρα. Πόσοι και πόσοι στο κάτω κάτω δεν αρκούνται σε μια επίσκεψη 4-5 ημερών στην Ισλανδία, άντε μιας βδομάδας το πολύ;

Ετεροχρονισμένοι λοιπόν κατά τρεις βδομάδες, σήμερα τραβάμε για κει απ’ όπου εκκινεί συνήθως η περιήγηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των επισκεπτών: τον λεγόμενο «Χρυσό Κύκλο» (ή και Χρυσό Τρίγωνο) ήτοι Thingvellir – Geysir – Gullfoss.


Στάση 1, Thingvellir


Αυτό που θα πω ενέχει τον κίνδυνο να κατηγορηθώ (αδίκως και μόνο απ’ όσους δεν με γνωρίζουν προσωπικά) για σνομπισμό, ελιτισμό και άλλα συναφή και εξ ίσου απεχθή, ωστόσο δεν μπορώ παρά να είμαι ειλικρινής μαζί σας: δεν εντυπωσιάστηκα. Νομίζω ότι ακόμα κι αν δεν είχαν προηγηθεί όσα θαυμαστά παρέλασαν μπροστά από τα μάτια μας όλο το προηγούμενο διάστημα, και πάλι το Thingvellir δεν είχε καμμιά πιθανότητα να εγγραφεί ως ιδιαίτερα σημαντικό στη μνήμη μου. Με μια λέξη: υπερτιμημένο.

Εντάξει, το ξέρω ότι το μέρος έχει ιδιαίτερη ιστορική και συμβολική αξία για τους Ισλανδούς αφού από δω ξεκίνησαν κατά τον 10ο αιώνα οι υπαίθριες συνεδριάσεις του Althing, του ισλανδικού κοινοβουλίου, γεγονός που δικαίως καθιέρωσε το Thingvellir ως λίκνο του ισλανδικού έθνους και της δημοκρατίας του. Ωστόσο, τα επί τόπου αρχαιολογικά ευρήματα είναι περίπου ασήμαντα και πάντως όχι ικανά να πλουτίσουν με εικόνες την θεωρητική επίγνωση της ιστορικότητας του μέρους.

Εντάξει, γνωρίζω επίσης ότι το πάρκο διατρέχεται από το ρήγμα του Ατλαντικού, ότι δηλαδή κάπου εδώ εφάπτεται η βορειοαμερικάνικη με την ευρασιατική πλάκα σε μια άκρως ασταθή και ταραχώδη σχέση και πως οι κατά καιρούς τσακωμοί τους έχουν αφήσει τις ρωγμές τους σε διάφορα σημεία του πάρκου. Για να τα διακρίνεις όμως όλα αυτά, υπάρχει μια βασική προϋπόθεση: να γνωρίζεις προκαταβολικά τι είναι αυτό που βλέπεις. Γιατί, κατά λοιπά, αν δεν είσαι γεωλογικά ψυλλιασμένος, το μόνο που αντιλαμβάνεσαι είναι ότι περπατάς πότε κατά μήκος και πότε στο χείλος ενός απολύτως συνηθισμένου κάνυον, ούτε ιδιαίτερα βαθιού (τριάντα μέτρα μάξιμουμ) ούτε ιδιαίτερα στενού, εν ολίγοις όχι ιδιαίτερα θεαματικού, και επιπλέον γεμάτο χαζοχαρούμενους τουρίστες όπως εσύ ο ίδιος. Γιατί αυτό ακριβώς ένοιωσα στο Thingvellir: Τουρίστας. Για πρώτη και τελευταία φορά στην Ισλανδία.

Γιαυτό λοιπόν, ένα φωτογραφικό κλικ για μια γενική λήψη από μακριά, ίσα να έχουμε να θυμόμαστε ότι περάσαμε από δω, και μετά άντε γεια, και πάμε γι άλλα!



Σταση 2, Geysir

Κι εδώ η πυκνότητα των επισκεπτών είναι αρκετά μεγάλη (για δεδομένα Ισλανδίας πάντα), τουλάχιστον όμως το «δρώμενο» είναι πραγματικά μοναδικό και, επιπροσθέτως, εγγυημένη η θέασή του. Ο λόγος για τον θερμοπίδακα Strokkur, ο οποίος σε αντίθεση με τον απρόβλεπτο χαρακτήρα των περισσότερων μελών της συνομοταξίας του, έχει αποκτήσει το καλό συνήθειο να τινάζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα προς μεγάλη τέρψη όσων ταξιδεύουν ως εδώ ακριβώς για να θαυμάσουν αυτό το σπάνιο γεωθερμικό φαινόμενο.



Η παλιά σταρ του πάρκου ήταν – το μαντέψατε – ο θερμοπίδακας Geysir που έδωσε το brand name όχι μόνο στο πάρκο αλλά, διεθνώς, σε ολόκληρο τον κλάδο των γκέιζερ. Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο εν λόγω Geysir όχι μόνο εκτοξευόταν πολλές φορές την ημέρα σε ύψος ακόμη και εξήντα μέτρων, αλλά το κάθε ξέσπασμά του διαρκούσε μέχρι και μία ώρα. Η έντονη δραστηριότητα συνεχίστηκε και στις αρχές του 20ου αιώνα, με διαστήματα ενεργοποίησης ακόμα και ανά μισή ώρα, μα κάπου το 1916 οι εκρήξεις σταμάτησαν, μάλλον εξαιτίας υπόγειων μετατοπίσεων από σεισμό που έφραξαν τον σωλήνα του θερμοπίδακα. Έτσι, τα επόμενα ογδόντα περίπου χρόνια, ο Geysir είχε μόνο περιστασιακή δραστηριότητα (μερικές φορές μάλιστα «κατά παραγγελία» μετά από παρέμβαση γεωλόγων), αλλά πάντως εξόχως θεαματική όποτε αυτή εκδηλωνόταν, με εκτινάξεις αναβράζοντος νερού μέχρι ύψους εβδομήντα μέτρων. Ώσπου ένα σεισμός το 2000 ξύπνησε τον Geysir για τα καλά, προκαλώντας για δύο μέρες τις μεγαλύτερες εκτινάξεις θερμοπίδακα της νεότερης ιστορίας: 122 μέτρα ύψος!

Τα επόμενα τρία χρόνια, ο Geysir συνέχισε να εκρήγνυται με συχνότητα περί τις οκτώ φορές την ημέρα ώσπου, από το 2003 και πέρα η δραστηριότητά του άρχισε και πάλι να φθίνει και έχει πλέον περιοριστεί και πάλι σε μεμονωμένα απρόβλεπτα ξεσπάσματα.



Με μια τόσο ασταθή συμπεριφορά, επόμενο ήταν ο Geysir να χάσει τελικά την πρωτοκαθεδρία στην αγάπη του κοινού και να εκτοπιστεί από τον Strokkur, το μικρό γεωθερμικό αδερφάκι του, μέτριων μεν πλην σταθερών επιδόσεων. Μπορεί ο Strokkur να τινάζεται «μόνο» μέχρι το μέγιστο ύψος των τριάντα μέτρων, το κάνει όμως με μεγάλη συχνότητα και με μία εντυπωσιακή ωρολογιακή ακρίβεια (κάθε έξι με δέκα λεπτά). Πώς λοιπόν να μην τον προτιμήσεις όταν μέσα σε μόλις ένα τέταρτο της ώρας μπορεί να χαρείς το φαινόμενο δυο, ίσως και τρεις φορές; Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι!



Στάση 3, Gulfoss

Σε απόσταση αναπνοής από τον Strokkur, οι καταρράκτες Gulfoss είναι οι διασημότεροι όλης της Ισλανδίας καθότι και οι πλέον εύκολα επισκέψιμοι.



Στερούνται βέβαια την υπέροχη μοναξιά που απολαύσαμε σε άλλες τοποθεσίες, αλλά η ομορφιά είναι πάντα ομορφιά.













Χώρια που ο βρόντος του νερού παρέχει πλήρη ηχομόνωση από οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη παρεμβολή.



Και ξανά προς τη λόξα τραβά!


Και μετά την αναπόφευκτη περιήγηση στον Χρυσό Κύκλο, να λοιπόν που έφτασε η στιγμή που, έστω και ανομολόγητα, όλοι ενδόμυχα περιμέναμε: η ώρα της νέας εξόρμησης στην ενδοχώρα!

Συνεχίζοντας από το Gulfoss, η είσοδος μας στα σπλάχνα της ισλανδικής γης αυτή τη φορά θα πραγματοποιηθεί μέσω της χωμάτινης F35, γνωστής και ως δρόμος Kjalvegur ή Kjolur, ο μόνος που ένωνε άλλοτε την νότια με τη βόρεια πλευρά του νησιού. Κακοτράχαλος και πανάρχαιος, αναφέρεται στις sagas της ισλανδικής μυθολογίας ως ο δρόμος των παρανόμων (το γιατί θα το καταλάβουμε στη συνέχεια).

Η διαδρομή ξεκινάει χαλαρά, διασχίζοντας αρχικά περιοχές χαμηλής βλάστησης όπου βόσκουν αμέριμνα κάποια πανέμορφα ισλανδικά άλογα







Πριν ξεχυθεί ορμητικά μέσα από κατάμαυρα πεδία λαβάς,



ανάμεσα στους δυο παγετώνες Langjokull kai Hofsjokull.











Ψυχή ζώσα. Ή περίπου. Ξαναβρίσκουμε την τόσο προσφιλή σε μας, απόκοσμη και άγρια ισλανδική μοναξιά



που περισσότερο υπογραμμίζει παρά ανατρέπει η αναπάντεχη παρουσία δύο θαρραλέων ποδηλατών στην διασταύρωση για Kerlingarfjoll.



Τιθασεύοντας με δυσκολία την περιέργεια μας (πώς να είναι άραγε αυτό το Kerlingarfjoll;), αναβάλλουμε την εξερεύνηση για την επόμενη μέρα και κατευθυνόμαστε αποφασιστικά προς τον σημερινό στόχο μας, το Hveravellir όπου και πρόκειται να διανυκτερεύσουμε.

Hveravellir

Σε όλα τα αποκαλούμενα Icelandic highlands, ή αλλιώς στην ισλανδική ενδοχώρα, η μοναδική δυνατότητα στεγασμένης διανυκτέρευσης παρέχεται από καταφύγια. Ιδού αυτό του Hveravellir.



Μετά τις κλασικές διεκπεραιώσεις στη ρεσεψιόν, η μοναδική μας έννοια είναι να παρατήσουμε όπως όπως τα σακίδια πάνω στα κρεβάτια του κοιτώνα και μετά, όλοι μαζί, γραμμή για μπάνιο.

Και για να μην παρεξηγηθούμε, δεν εννοώ όλοι μαζί στο ντους, αλλά στην γεωθερμική πισίνα, που βρίσκεται ακριβώς απ’ έξω από το καταφύγιο.



Η οποία «πισίνα» τροφοδοτείται ανελλιπώς από τη Φύση, που φροντίζει όχι μόνο για τη σωστή θερμοκρασία του νερού αλλά και για τη συνεχή ανανέωσή του.



Ορίστε και ο φίλος μας ο Βαγγέλης, που ως συνήθως μας έβαλε τα γυαλιά στην άσκηση θάρρους με τίτλο «στριπ τιζ στα γρήγορα με μονοψήφιες θερμοκρασίες» και ήδη ρίχνει τη βουτιά του.



Σε λίγο τον ακολουθούμε και οι υπόλοιποι χτυπώντας καστανιέτες με τα δόντια κατά το υπαίθριο γδύσιμο (διανύουμε τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου και όμως μιλάμε ήδη για απίστευτο ψόφο!) και βγάζοντας στη συνέχεια μακρόσυρτα Ααααααα! ανακούφισης καθώς βυθιζόμαστε στο νερό. Αγαλλίαση!

Η έξοδος από τη ζεστή κολυμπήθρα απαιτεί ευτυχώς σαφώς λιγότερο θάρρος απ’ αυτό που χρειάστηκε να επιστρατευτεί για το γδύσιμο. Περίπου καθόλου για την ακρίβεια. Η μόνη δυσκολία είναι καθαρά ψυχολογική, μέχρι να πάρει κανείς την απόφαση να εγκαταλείψει την απολαυστική αγκαλιά του νερού. Όταν κάποτε το αποφασίζουμε, διαπιστώνουμε ότι η ανεβασμένη θερμοκρασία του σώματος παρέχει όλο τον απαιτούμενο χρόνο για να ντυθούμε χωρίς να τουρτουρίσουμε, φορώντας όλα τα χρειαζούμενα για εξωτερικές συνθήκες πέντε βαθμών κελσίου (τόσο αναγράφει το θερμόμετρο που κρέμεται δίπλα στην πόρτα του καταφυγίου). Έτοιμοι! Και τώρα τι λέτε για έναν περίπατο στα πέριξ;





Το Hveravellir δεν συνοψίζεται απλά στη θερμή φυσική πισίνα όπου τσαλαβουτάσαμε απολαυστικά τα κορμιά μας πριν λίγα μόλις λεπτά. Δεν πρόκειται δηλαδή για ένα ακόμη (μεγάλο έστω) «χοτ ποτ» σαν τόσα και τόσα που συναντήσαμε στο διάβα μας, διασκορπισμένα σε διάφορα σημεία της ισλανδικής υπαίθρου. Το Hveravellir είναι ένα ολόκληρο γεωθερμικό πεδίο, κάτι σαν compact εκδοχή του Hverir στα περίχωρα του Myvatn. Ένα Hverir μινιατούρα σαν να λέμε, μείον τους τουρίστες.

Και για του λόγου το αληθές ιδού και οι σχετικές φωτογραφίες














Του έρωτα και της παρανομίας

Πέρα όμως από τα εμφανή και εντυπωσιακά, το Hveravellir περιβάλλεται επιπροσθέτως και από την αόρατη αύρα του πλέον θρυλικού ζευγαριού παρανόμων του νησιού: Του Fjalla-Eyvindur, ή αλλιώς Eyvindur των Βουνών, και της γυναίκας του Halla.

Σύμφωνα λοιπόν με την ιστορία (ή και με τον μύθο, καθώς γεγονότα και θρύλοι συχνά περιπλέκονται μεταξύ τους, ειδικά στην Ισλανδία), η υπόθεση ξεκινάει κάπου στα μέσα του 18ου αιώνα όταν ο Eyvindur βρίσκεται ανηλεώς κυνηγημένος από τις αρχές του νησιού για την ασήμαντη κλοπή κάποιου τυριού. Κάτι σαν Γιάννης Αϊ Γιάννης δηλαδή σε ισλανδική εκδοχή.

Ο Eyvindur ωστόσο καταφέρνει να ξεφύγει, αλλάζει ταυτότητα, και βρίσκει καταφύγιο στην φάρμα της Halla που τον προσλαμβάνει ως εργάτη γης χωρίς να γνωρίζει ποιος είναι. Άφραγκος πλην παιδαράς αυτός, κυρία ευκατάστατη μεν εκείνη αλλά με σαφή ροπή προς τον αντικομφορμισμό μέχρι ταξικής προδοσίας, δεν θέλει πολύ για να ερωτευτούν τρελά. Ως εδώ όλα καλά, και θα μπορούσαν να συνεχίσουν έτσι μέχρι να βαρεθούνε αν κάποιοι χωνομύτηδες γείτονες δεν ανακάλυπταν την πραγματική ταυτότητα του Eyvindur. Αυτό ήταν! «Καθωσπρέπει» και προφανώς ανέραστοι οι εν λόγω «καλοί πολίτες» ξεκινούν τις απειλές ότι θα παραδώσουν τον τυροκλέφτη εραστή στην αστυνομία, επιβεβαιώνοντας με την ευκαιρία τη γνωστή σκατοψυχιά του πολιτίκαλυ κορρέκτ νομοταγούς μικροαστού «που κοιτάζει τη δουλειά του» κι ασχολείται με τους άλλους μονάχα όταν πρόκειται να τους βλάψει.

Και τώρα τι γίνεται;

Έρως ανίκατε μάχαν! Μπροστά στην απειλή του χωρισμού, το ζευγάρι τα παίζει όλα για όλα και αποφασίζει να πάρει μαζί το δρόμο της μεγάλης φυγής. Και στην Ισλανδία του 18ου αιώνα ο δρόμος αυτός δεν είναι άλλος από την Klojur, τη στράτα που οδηγεί στα κεντρικά υψίπεδα. Τη στράτα των παρανόμων που λέγαμε προηγουμένως.

Είκοσι χρόνια έζησαν (κατά άλλες εκδοχές σαράντα!) ο Eyvindur μαζί με τη Halla, περιφερόμενοι από κρυψώνα σε κρυψώνα, μέσα στην άφιλη παγωμένη ενδοχώρα. Κι απ’ όλα τα κρησφύγετα, καλύτερο απ’ όλα αποδείχτηκε ένα σπήλαιο χωμένο μέσα στη λάβα του Hveravellir όπου το ζευγάρι έστησε το, ας πούμε, σπιτικό του, καλύπτοντας την είσοδο με τύρφη και εξασφαλίζοντας την τροφή του με περιοδικά ντου στα πεδινά για να κλέψει αρνιά, προτιμώντας μάλιστα, κατά πώς λέγεται, να τα αρπάζει από ιδιοκτήτες που είχαν συκοφαντήσει τον Eyvindur στα νιάτα του. Επιβίωση και απόδοση δικαίου, δύο σε ένα!

Το βράδυ στο καταφύγιο, πίνοντας τσάι με μια παρέα Ισλανδών, πληροφορούμαι και την κατάληξη της ιστορίας. Σε προχωρημένη πια ηλικία, το ζευγάρι των παρανόμων επιστρέφει στην κοινωνία των ανθρώπων όταν πια η δίωξη κατά του Eyvindur έχει παύσει αυτοδίκαια λόγω παραγραφής. Δεν φυλακίζονται ποτέ, και πεθαίνουν κι οι δυο ελεύθεροι σε βαθιά γεράματα, φιλοξενούμενοι σε κάποια φάρμα που ο Eyvindur είχε χτίσει στα νιάτα του με τα χεράκια του. Χάππυ εντ, έστω και στα πολύ στερνά!


Kerlingarfjoll

Μετά το Hveravellir, η F35 (η αλλιώς Klojur) συνεχίζει βόρεια για καμιά κατοστή χιλιόμετρα ώσπου συναντάει την γνωστή περιφερειακή Ring Road στο ύψος του Blonduos. Από το οποίο Blonduos έχουμε ήδη περάσει όταν διατρέχαμε την βόρεια ακτή καθ’οδόν για το Akureyri και το Myvatn, όπως ίσως θυμάστε από παλιότερα επεισόδια.

Το δικό μας ενδιαφέρον ωστόσο παραμένει επικεντρωμένο στην ενδοχώρα. Θα αγνοήσουμε κατά συνέπεια το βόρειο τμήμα της F35 επιλέγοντας αντ’ αυτού να περιφερθούμε λίγο ακόμα στην περιοχή όπου βρισκόμαστε. Xθες, κατά τη διαδρομή μας για το Hveravellir είχαμε αντισταθεί (προσωρινά) στον πειρασμό της πινακίδας που σε μια διασταύρωση της Klojur έδειχνε ανατολικά προς Kerlingarfjoll. Ε, καιρός λοιπόν να πάμε να ανακαλύψουμε τι διάολο υπάρχει εκεί!

Θερμές πηγές, καπνίζουσα γη και ηφαιστειακά βουνά ντυμένα σε έντονα χρώματα υπόσχονται τα σχετικά ενημερωτικά έντυπα. Σαν καλό μου ακούγεται. Για να δούμε τι θα δούμε!

Τίποτε δεν θα δούμε. Από τα αναγγελθέντα, εννοώ. Πώς να τα δούμε αφού τα έχει καλύψει το χιόνι; Μα καλά, χιόνι Αύγουστο μήνα, θα μου πείτε; Μάλιστα, ναι, έτσι ακριβώς όπως το διαβάσατε. Ο καιρός της Ισλανδίας έκανε πάλι το θαύμα του…!

Η είσοδος στην περιοχή του Kerlingarfjoll, όπου και οι σεμνές εγκαταστάσεις για διαμονή, μας προδιαθέτει αρχικά για μια εξόχως βουκολική εμπειρία: Χορτάρι καταπράσινο, ποταμάκι, γεφυράκι, λιτά σπιτάκια με ζωηρά χρώματα. Με δυο λέξεις, χαρούμενη Φύση!







Μα κάπου εδώ τελειώνουν τα ανέμελα και ξεκινούν τα δύσκολα. Με το πού αρχίζει λίγο πιο πέρα η ανάβαση προς τα ορεινά, να’ σου και η λασπουριά. Κι όταν λέμε λασπουριά, εννοούμε από εκείνες τις θανατηφόρες που δεν ξέρεις ποια στιγμή κινδυνεύεις να βουλιάξεις μέσα και να κολλήσεις για τα καλά και ποια να πατινάρεις πάνω για να καταλήξεις σε κάνα χαντάκι.








Κι ενώ η οδήγηση ήδη απαιτεί την μέγιστη προσοχή, λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα τα πράγματα ζορίζουν κι άλλο καθώς μπαίνουμε πλέον σε λευκή ζώνη: Τα πάντα χιονισμένα. Μα και τι ομορφιά συνάμα!











Όταν συναντάμε δε κι έναν μοναχικό μοτοσικλετιστή να πορεύεται αγόγγυστα μέσα στο λευκό τοπίο, κόβουμε ακαριαία κάθε σχόλιο περί δυσκολιών και υποκλινόμαστε νοερά μπροστά στο πείσμα του ταξιδευτή. Άξιος!





Όλα ένα γύρω είναι παγωμένα. Ακόμα και η απαγορευτική για τα οχήματα πινακίδα στην εκκίνηση του περιπατητικού μονοπατιού.





Εδώ κι εκεί σκόρπια φυτά, τυλιγμένα στο παγωμένο περίβλημά τους φωτίζουν το γκρίζο με τις κρυστάλλινες λάμψεις τους. Σαν συλλογή από κοσμήματα Swarovski αποφαίνεται η φίλη μου η Καίτη. Ποιος είναι αυτός ο Σβαρόβσκι; ρωτάω εγώ η άξεστη των σπηλαίων που από κοσμηματοποιούς οριακά θυμάμαι το όνομα Ζολώτας.





Περπατάμε αργά καθώς ελάχιστα διακρίνονται μέσα στην ομίχλη ενώ σε κάθε βήμα μοιάζει να παραμονεύει κάποια γλιστερή παγίδα.



Και την ίδια στιγμή, αυτή ακριβώς η απροσδιοριστία είναι που προσδίδει στα πάντα μια άκρως γοητευτική αχλή μυστηρίου.





Επί τόπου τροχαδάκι μπας και ζεσταθούμε. Μάταια. Δεν αντέχεται άλλο με το κρύο. Πίσω στο αυτοκίνητο.

Επιστρέφοντας από την ίδια διαδρομή της προηγούμενης μέρας και λίγο πριν φτάσουμε ξανά στο Gulfoss, λες κι αλλάζουμε χώρα. Η γη είναι στεγνή, ο ήλιος λάμπει αδιατάρακτα και η θερμοκρασία έχει κάνει ένα άλμα δέκα βαθμών. Τα ισλανδικά highlands είναι τελικά ένα τελείως ξεχωριστό και απομονωμένο σύμπαν που ελάχιστη σχέση έχει με το υπόλοιπο νησί.



Αργά το απόγευμα, παίρνουμε τον δρόμο για το Vik όπου σκοπεύουμε να κοιμηθούμε. Από κει θα εφορμήσουμε αύριο για μια νέα και ύστατη επίσκεψη στα ενδότερα της ισλανδικής γης. Landmannalaugar εν όψει!
 

Attachments

Last edited by a moderator:

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.150
Likes
14.438
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
όπου δεν έχω πάει
Ααααααααααααααχχχχχχχχχχχχχχ
Πολλαπλοί οργασμοί (ταξιδιωτικοί) νυχτιάτικα.
Ευχαριστούμε!!!!!!!!!!!
 

_antonis_

Member
Μηνύματα
3.357
Likes
1.237
Αχχχχ!!! Πάω για ύπνο!!! Θα ονειρεύομαι ότι διαβάζω την ιστορία σου!
Αύριο όμως στην πραγματικότητα... !! Ανυπομονώ!!
 

underwater

Member
Μηνύματα
2.692
Likes
11.085
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ανταρκτική
Από τους top ονειρεμένους προορισμούς μου! Αναμένω εναγωνίως.:xmas_biggrin:
 

villi

Member
Μηνύματα
1.088
Likes
2.789
Από τους πλέον ενδιαφέροντες προορισμούς!Ανυπομονώ για τη συναρπαστική συνέχεια...
 

North66

Member
Μηνύματα
4.297
Likes
5.032
Ονειρεμένο Ταξίδι
Γροιλανδία
25 ημέρες Ισλανδία είναι ταξιδιωτική λαιμαργία για τους περισσότερους που αρκούνται στη μία εβδομάδα:xmas_evil:

Η εκδρομή στον κρατήρα Askja και η διάσχιση του δρόμου των υψιπέδων, υποθέτω, από Landmannalaugar μέχρι τη Myvatn είναι ψαγμένες και δύσκολες επιλογές, ειδικά με τον ευμετάβλητο καιρό ακόμα και το καλοκαίρι.

Φυσικά, περιμένω εναγωνίως και Γροιλανδία αν και θα προτιμήσω τη δυτική μεριά στο μέλλον για πρώτη επαφή μαζί με μια έξτρα τζούρα Ισλανδία παίρνοντας ιδέες από το grand tour σου.
 

isabelle

Member
Μηνύματα
902
Likes
4.163
Από τους top ονειρεμένους προορισμούς μου! Αναμένω εναγωνίως.:xmas_biggrin:
Underwater κι εγώ που πήγα, εξακολουθώ να ονειρεύομαι πότε θα μπορέσω να ξαναπάω...! Δεν είναι απλά top. Είναι το top των top!

Η όμορφη φωτό από την Jokulsarlon?
Όχι, είναι από το Breidarlon καμιά 15αριά χλμ. δυτικά του Jokulsarlon. Εκεί το lagoon είναι ελαφρώς λιγότερο εντυπωσιακό αλλά σχεδόν έρημο από τουρίστες.
 

vagantos

Member
Μηνύματα
2.030
Likes
1.610
Επόμενο Ταξίδι
Θιβέτ, K.Aμερική ή Αφρική
Ονειρεμένο Ταξίδι
στου Ν.Καββαδία τα μέρη
Ααααααααααααααχχχχχχχχχχχχχχ
Πολλαπλοί οργασμοί (ταξιδιωτικοί) νυχτιάτικα.
Ευχαριστούμε!!!!!!!!!!!
Θυμαμαι μια Ισλανδία απ τον Μcelk. Πιο προσφατη του Παναγιώτη.
Τώρα θα μας αποτελειώσεις Ισαβέλα.
Ασε που υπάρχει πάντα η απορία: Τι απέγινε αυτο το κράτος μετα την απόρριψη του μνημονίου;
Αρχίζω λοιπόν λογαριασμους και ερευνα για ζευγος συνταξιιδωτων, εσυ φροντισε να μας πληροφορησεις σύντομα για τα υπόλοιπα.
ΥΓ: Τα Hostels της Ισλανδιας φαινονται παλατια μπροστα σ αυτα της Ιρλανδίας που απήλαυσα περσί
 

isabelle

Member
Μηνύματα
902
Likes
4.163
25 ημέρες Ισλανδία είναι ταξιδιωτική λαιμαργία για τους περισσότερους που αρκούνται στη μία εβδομάδα:xmas_evil:

Η εκδρομή στον κρατήρα Askja και η διάσχιση του δρόμου των υψιπέδων, υποθέτω, από Landmannalaugar μέχρι τη Myvatn είναι ψαγμένες και δύσκολες επιλογές, ειδικά με τον ευμετάβλητο καιρό ακόμα και το καλοκαίρι.

Φυσικά, περιμένω εναγωνίως και Γροιλανδία αν και θα προτιμήσω τη δυτική μεριά στο μέλλον για πρώτη επαφή μαζί με μια έξτρα τζούρα Ισλανδία παίρνοντας ιδέες από το grand tour σου.
Ε, ναι παραδέχομαι ότι κυλίστηκα βαθειά μέσα στο βούρκο του τρίτου από τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα, την απληστία δηλαδή, αλλά μόνο την ταξιδιωτική. Ως προς τις ανέσεις υπήρξα σεμνή όπως φρόντισα να τονίσω, έτσι εξάλλου μπόρεσα να ικανοποιήσω το βασικό μου πάθος. :xmas_mrgreen:

Ως προς τις διασχίσεις και την ενδοχώρα:

1. Ακολουθήσαμε τη διαδρομή της F88 μέχρι την Askja, κι από κει πήραμε την F910 που μας οδήγησε στο Adalbol, την πιο μεσόγεια φάρμα της Ισλανδίας όπου διανυκτερεύσαμε πριν βγούμε την επομένη στην ανατολική ακτή στο Seydisfjordur.
2. Από το Hvoll, φτάσαμε στο ηφαίστειο του Laki για ολοήμερη περιήγηση και τo βράδυ καταλήξαμε στο Vik.
3. Οδηγήσαμε τον δρόμο 35 (Kjolur road) που χώνεται στην ενδοχώρα ανάμεσα στους παγετώνες Langjokull και Hofsjokull για να διανυκτερεύσουμε στο καταφύγιο δίπλα στο γεωθερμικό πεδίο του Hveravellir. Μετά το Hveravellir, o δρόμος 35 συνεχίζει για να ενωθεί με την ring road στο ύψος του Blonduos. Επειδή όμως είχαμε ήδη καλύψει τον βορρά, προτιμήσαμε να χωθούμε προς το Kerlingarfjoll μέσω του δρόμου F347.
4. Και βεβαίως πήγαμε στο Landmannalaugar μέσω της F208, και μετά την επίσκεψη οδηγήσαμε μέχρι το καταφύγιο του Jokulheimar μέσω της F228.

Η ενδοχώρα είναι απλά ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ!

Για την Γροιλανδία μίλησα για τζούρα. Αυτό ακριβώς ήταν. Ίσα για να μας ανοίξει μια όρεξη ΝΑ, και να μας μείνει η πείνα μέχρι σήμερα.:xmas_sad:
 

vagantos

Member
Μηνύματα
2.030
Likes
1.610
Επόμενο Ταξίδι
Θιβέτ, K.Aμερική ή Αφρική
Ονειρεμένο Ταξίδι
στου Ν.Καββαδία τα μέρη
Ωχ Παναγία μου...τι μας περιμένει πάλι...
Θα δημοσιεύσεις και χαρτη Ισαβελλα ή το αφηνεις σε μας;
 

Just Lori

Member
Μηνύματα
449
Likes
1.675
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ανταρκτική
Αυτά είναι.....περιμένω και'γω τη συνέχεια....:xmas_wink:. Ονειρεμένος προορισμός.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.108
Μηνύματα
880.493
Μέλη
38.836
Νεότερο μέλος
ipagou

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom