ggonholidays
Member
- Μηνύματα
- 576
- Likes
- 1.164
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νησιά Γκαλαπάγκος
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Chiang Mai (Ι)
- Chiang Mai (ΙΙ)
- Chiang Mai (III)
- Chiang Mai (ΙV)
- Chiang Mai (V)
- Chiang Mai (VΙ)
- Chiang Mai (VII)
- Ατελείωτοι Λογαριασμοί Part I
- Κο Σαμούι (Ι)
- Κο Σαμούι (ΙΙ)
- Ao Nang
- Hong Island
- 4 Νησιά
- Khao Lak (I)
- Khao Lak (II)
- Mu Ko Surin
- Ko Πανγκάν (Ι)
- Ko Πανγκάν (ΙΙ)
- Ατελείωτοι Λογαριασμοί Part II
- Μπανγκόκ (Ι)
- Μπανγκόκ (ΙΙ)
- Μπανγκόκ (ΙΙΙ)
- Μπανγκόκ (ΙV)
- Μπανγκόκ (V)
- Μπανγκόκ (VI)
Τελευταία μας μέρα στη Μπανγκόκ και μιας και η πτήση μας ήταν αργά το απόγευμα είχαμε κανονίσει μαραθώνιο shoppingστη Chatuchak weekend market. Η αγορά αυτή είναι η μεγαλύτερη στη Ταϊλάνδη. Με πάνω από 15000 πωλητές μπορείς να βρεις ότι έχει σκεφτεί αλλά και αδυνατεί να σκεφτεί το μυαλουδάκι σου. Η αγορά λειτουργεί από το 1982 και τα περισσότερα μαγαζάκια είναι ανοικτά μόνο το Σαββατοκύριακο από τις 9.00 π.μ. με 18.00 μ.μ. και τις Παρασκευές από 18.00 μέχρι 24.00 μ.μ. Στην αγορά φτάνετε εύκολα με Skytrain (στάση Mo Chit) ή ΜRT (στάση Chatuchak Park).
Στόχος της ημέρας ήταν να πάρουμε όλα τα δώρα που οφείλαμε για να βγάλουμε τις υποχρεώσεις μας μιας και σε όλο το ταξίδι δεν είχαμε αγοράσει τίποτα για να μην τα κουβαλάμε από μέρος σε μέρος. Για αυτούς που είχαν αναλάβει το παιδί μας, για αυτούς που είχαν αναλάβει το τετράποδο παιδί μας, για αυτούς που είχαν αναλάβει τα δύο φυτά μας κλπ. Με αυτούς τους τελευταίους πολύ είχα απογοητευτεί. Δεν έπαθαν τίποτα τα σκασμένα και έκανα μεγάλη προσπάθεια να αναθέσω στους πιο αχαΐρευτους. Επέστρεψα και τα βρήκα πιο ζωντανά από ποτέ. Ξεπαστρεμό δεν έχουν αυτά τα άτιμα. Δυο γλάστρες έχω όλες κι όλες, δώρα κάτι μακρινών θειάδων. Προσπάθησα να τα χαρίσω αλλά δεν τα παίρνει κανένας και αυτά για εκδίκηση μεγαλώνουν μεγαλώνουν και έχουν καταλάβει το μισό σαλόνι. Ζούγκλα έχουμε γίνει. Είχα μια ελπίδα ότι δεν θα τα ξανάβλεπα αλλά όχι.... αυτά εκεί, αγέρωχα. Το χειρότερο δώρο πήρα λοιπόν στους κηπουρούς με την ελπίδα την επόμενη φορά να παραδειγματιστούν και να μην κάνουν καλά την δουλειά τους.
Η αγορά είναι χαώδης. Τεράστια. Με δαιδαλώδης διαδρόμους που εύκολα χάνεσαι. Σε κάποιο σημείο υπάρχει ένα κιόσκι πληροφοριών όπου σου δίνουν χάρτη για να μπορείς να περιπλανιέσαι στα διάφορα τμήματα της αγοράς, να βρίσκεις τις εξόδους, τις τράπεζες και τις τουαλέτες. Ειδικά για αυτές τις τελευταίες δώστε ιδιαίτερη προσοχή. Σκεφτείτε να σας τύχει άμεση επιτακτική ανάγκη και να είστε χαμένοι σε αυτούς τους διαδρόμους, να πρέπει να τρέξετε για να τις βρείτε, να ρωτάτε δεξιά αριστερά, να περιμένετε στην ουρά, να έχετε σε ψιλά 5 Β για να πληρώσετε, να ποδοπατήσετε 1-2 Ταϊλανδές γιαγιούλες που πήγαν να σας πάρουν τη σειρά για να φτάσετε στη πολυπόθητη τουαλέτα.
(Σκεφτείτε λέμε. Όχι ότι γνωρίζω κάποιον που του έτυχε επανειλημμένα την ίδια μέρα
... Επίσης να έχετε μαζί σας ένα ζακετάκι, μια πασμίνα κάτι τέλος πάντων για όταν μπαίνετε στο Skytrain. Κάνει παγωνιά εκεί μέσα. Ειδικότερα εσείς που το πεπτικό σας σύστημα διαφωνεί με τις χαμηλές θερμοκρασίες).
Οι τέσσερις ώρες που περάσαμε στην αγορά δεν ήταν αρκετές για να καλύψουμε ούτε τη μισή. Φαγητό, σουβενίρ, ρούχα, ζώα, είδη για το σπίτι, τα πάντα μπορούσες να βρεις σε αυτούς τους διαδρόμους. Βάλαμε μπρος τις διαπραγματευτικές μας ικανότητες, τέχνη στην οποία είχαμε ενδιατρίψει στη Κίνα και κάναμε χρήση της αποδεδειγμένα εξαιρετικής πρακτικής, μυστικό του μεγάλου γκουρού μας «Όταν βγαίνει ο Μάο στο τραπέζι οι αντιστάσεις κάμπτονται» μας είχε πει και μεις σαν καλοί μαθητές τέτοιες διδαχές δεν τις αφήνουμε να πέσουν κάτω. Ακολουθήστε το θα με θυμηθείτε. Όταν νοιώθετε ότι χάνετε στη διαπραγμάτευση, εμφανίστε τα μετρητά στο τραπέζι. Δεν υπάρχει Ασιάτης πωλητής που δεν θα υποκύψει σε θέα των κολλαριστών χαρτονομισμάτων.
Επιστρέψαμε σέρνοντας ένα σακβουαγιάζ γεμάτο δώρα. Το σακβουαγιάζ ήταν το μόνο για το οποίο δεν πετύχανε καλό ντιλ. Θεωρήσαμε ότι θα βρήκαμε εκεί εύκολα και φτηνά ένα σάκο αλλά πέσαμε έξω. Δεν υπήρχαν πολλοί να πουλάνε βαλίτσες και επειδή έχουν μεγάλη ζήτηση εκεί δεν ρίχνουν τις τιμές. Στις βραδινές αγορές της πόλης θα βρείτε πολύ καλύτερες τιμές. Επίσης είναι καλύτερα να έχει ροδάκια για να βάζετε μέσα τα ψώνια σας και να τα σέρνετε αντί να τα κουβαλάτε. Γενικότερα οι τιμές είναι πιο ακριβές από τις υπόλοιπες αγορές τις πόλης και οι πωλητές διαπραγματεύονται πολύ πιο δύσκολα από ότι αλλού. Αξίζει όμως η επίσκεψη στην αγορά μόνο και μόνο για την εμπειρία.
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο την ώρα που έφτανε και το ταξί που θα μας έπαιρνε στο αεροδρόμιο για την επιστροφή. Και είναι τότε που εμφανίζεται και το πρωτόγνωρο για μένα μέχρι τότε συναίσθημα. Της χαράς που ένα ταξίδι τελειώνει και της έντονης ανυπομονησίας να βρεθώ σπίτι μου. Ήταν το καλύτερο ταξίδι που είχα κάνει μέχρι τότε. Γεμάτο ανατροπές, εκπλήξεις και απρόοπτα, ευτράπελα, απάτες, υπέροχες στιγμές, πανέμορφα τοπία, παραμυθένιες παραλίες αλλά και εικόνες φτώχιας και εξαθλίωσης που κάνουν τη ψυχή σου να ραγίζει αλλά και σε προσγειώνουν απότομα όταν συνειδητοποιείς εσύ είσαι απλά ο τυχερός που γεννήθηκε κάπου αλλού γιατί απλά έτσι αποφάσισε η ανώτερη δύναμη εκεί πάνω και πως αύριο μπορεί να έχει άλλα κέφια και να αλλάξει καταστάσεις και δεδομένα. Ή όταν αντιλαμβάνεσαι πως κάποιοι μπορούν να είναι ευτυχισμένοι με ελάχιστα από αυτά που έχεις και απολαμβάνεις ενώ εσύ δεν ικανοποιείσαι με τίποτα. Σε άλλες εποχές η Ταϊλάνδη θα ήταν μια χώρα που θα μπορούσε να με κρατήσει για μήνες αλλά η ανάγκη μου να βρεθώ στο σπίτι μου όπου μια φατσούλα με περιμένει με έκανε να χαίρομαι που επιτέλους αυτό το ταξίδι τελείωσε, πράγμα που μερικά χρόνια πριν για μένα θα ήταν αδιανόητο. Άφησα πολλούς ατελείωτους λογαριασμούς με αυτή τη χώρα και γι’ αυτό εύχομαι να αξιωθώ να επιστρέψω κάποτε και τότε ίσως να υποστείτε το σίκουελ «Ταϊλάνδη! Τελειώνοντας τους ατελείωτους λογαριασμούς» κοιτάτε μην μου το κλέψει κανένας.
Σας ευχαριστώ που είχατε την υπομονή να διαβάσετε την ιστορία μου. Προσπάθησα να γράψω επίλογο αλλά μου βγαίνει μελό και δεν μου πάει. Το μόνο που έχω να πω σε όσους σκέφτονται ένα τέτοιο ταξίδι είναι να προχωρήσουν χωρίς ενδοιασμούς. Η Ταϊλάνδη είναι μαγεία.
Ουφ... τα είπα! Καλοί μου διαχειριστές αν διαβάζει κανένας πάρτε την στις ολοκληρωμένες.
Στόχος της ημέρας ήταν να πάρουμε όλα τα δώρα που οφείλαμε για να βγάλουμε τις υποχρεώσεις μας μιας και σε όλο το ταξίδι δεν είχαμε αγοράσει τίποτα για να μην τα κουβαλάμε από μέρος σε μέρος. Για αυτούς που είχαν αναλάβει το παιδί μας, για αυτούς που είχαν αναλάβει το τετράποδο παιδί μας, για αυτούς που είχαν αναλάβει τα δύο φυτά μας κλπ. Με αυτούς τους τελευταίους πολύ είχα απογοητευτεί. Δεν έπαθαν τίποτα τα σκασμένα και έκανα μεγάλη προσπάθεια να αναθέσω στους πιο αχαΐρευτους. Επέστρεψα και τα βρήκα πιο ζωντανά από ποτέ. Ξεπαστρεμό δεν έχουν αυτά τα άτιμα. Δυο γλάστρες έχω όλες κι όλες, δώρα κάτι μακρινών θειάδων. Προσπάθησα να τα χαρίσω αλλά δεν τα παίρνει κανένας και αυτά για εκδίκηση μεγαλώνουν μεγαλώνουν και έχουν καταλάβει το μισό σαλόνι. Ζούγκλα έχουμε γίνει. Είχα μια ελπίδα ότι δεν θα τα ξανάβλεπα αλλά όχι.... αυτά εκεί, αγέρωχα. Το χειρότερο δώρο πήρα λοιπόν στους κηπουρούς με την ελπίδα την επόμενη φορά να παραδειγματιστούν και να μην κάνουν καλά την δουλειά τους.
Η αγορά είναι χαώδης. Τεράστια. Με δαιδαλώδης διαδρόμους που εύκολα χάνεσαι. Σε κάποιο σημείο υπάρχει ένα κιόσκι πληροφοριών όπου σου δίνουν χάρτη για να μπορείς να περιπλανιέσαι στα διάφορα τμήματα της αγοράς, να βρίσκεις τις εξόδους, τις τράπεζες και τις τουαλέτες. Ειδικά για αυτές τις τελευταίες δώστε ιδιαίτερη προσοχή. Σκεφτείτε να σας τύχει άμεση επιτακτική ανάγκη και να είστε χαμένοι σε αυτούς τους διαδρόμους, να πρέπει να τρέξετε για να τις βρείτε, να ρωτάτε δεξιά αριστερά, να περιμένετε στην ουρά, να έχετε σε ψιλά 5 Β για να πληρώσετε, να ποδοπατήσετε 1-2 Ταϊλανδές γιαγιούλες που πήγαν να σας πάρουν τη σειρά για να φτάσετε στη πολυπόθητη τουαλέτα.
(Σκεφτείτε λέμε. Όχι ότι γνωρίζω κάποιον που του έτυχε επανειλημμένα την ίδια μέρα
... Επίσης να έχετε μαζί σας ένα ζακετάκι, μια πασμίνα κάτι τέλος πάντων για όταν μπαίνετε στο Skytrain. Κάνει παγωνιά εκεί μέσα. Ειδικότερα εσείς που το πεπτικό σας σύστημα διαφωνεί με τις χαμηλές θερμοκρασίες).Οι τέσσερις ώρες που περάσαμε στην αγορά δεν ήταν αρκετές για να καλύψουμε ούτε τη μισή. Φαγητό, σουβενίρ, ρούχα, ζώα, είδη για το σπίτι, τα πάντα μπορούσες να βρεις σε αυτούς τους διαδρόμους. Βάλαμε μπρος τις διαπραγματευτικές μας ικανότητες, τέχνη στην οποία είχαμε ενδιατρίψει στη Κίνα και κάναμε χρήση της αποδεδειγμένα εξαιρετικής πρακτικής, μυστικό του μεγάλου γκουρού μας «Όταν βγαίνει ο Μάο στο τραπέζι οι αντιστάσεις κάμπτονται» μας είχε πει και μεις σαν καλοί μαθητές τέτοιες διδαχές δεν τις αφήνουμε να πέσουν κάτω. Ακολουθήστε το θα με θυμηθείτε. Όταν νοιώθετε ότι χάνετε στη διαπραγμάτευση, εμφανίστε τα μετρητά στο τραπέζι. Δεν υπάρχει Ασιάτης πωλητής που δεν θα υποκύψει σε θέα των κολλαριστών χαρτονομισμάτων.
Επιστρέψαμε σέρνοντας ένα σακβουαγιάζ γεμάτο δώρα. Το σακβουαγιάζ ήταν το μόνο για το οποίο δεν πετύχανε καλό ντιλ. Θεωρήσαμε ότι θα βρήκαμε εκεί εύκολα και φτηνά ένα σάκο αλλά πέσαμε έξω. Δεν υπήρχαν πολλοί να πουλάνε βαλίτσες και επειδή έχουν μεγάλη ζήτηση εκεί δεν ρίχνουν τις τιμές. Στις βραδινές αγορές της πόλης θα βρείτε πολύ καλύτερες τιμές. Επίσης είναι καλύτερα να έχει ροδάκια για να βάζετε μέσα τα ψώνια σας και να τα σέρνετε αντί να τα κουβαλάτε. Γενικότερα οι τιμές είναι πιο ακριβές από τις υπόλοιπες αγορές τις πόλης και οι πωλητές διαπραγματεύονται πολύ πιο δύσκολα από ότι αλλού. Αξίζει όμως η επίσκεψη στην αγορά μόνο και μόνο για την εμπειρία.
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο την ώρα που έφτανε και το ταξί που θα μας έπαιρνε στο αεροδρόμιο για την επιστροφή. Και είναι τότε που εμφανίζεται και το πρωτόγνωρο για μένα μέχρι τότε συναίσθημα. Της χαράς που ένα ταξίδι τελειώνει και της έντονης ανυπομονησίας να βρεθώ σπίτι μου. Ήταν το καλύτερο ταξίδι που είχα κάνει μέχρι τότε. Γεμάτο ανατροπές, εκπλήξεις και απρόοπτα, ευτράπελα, απάτες, υπέροχες στιγμές, πανέμορφα τοπία, παραμυθένιες παραλίες αλλά και εικόνες φτώχιας και εξαθλίωσης που κάνουν τη ψυχή σου να ραγίζει αλλά και σε προσγειώνουν απότομα όταν συνειδητοποιείς εσύ είσαι απλά ο τυχερός που γεννήθηκε κάπου αλλού γιατί απλά έτσι αποφάσισε η ανώτερη δύναμη εκεί πάνω και πως αύριο μπορεί να έχει άλλα κέφια και να αλλάξει καταστάσεις και δεδομένα. Ή όταν αντιλαμβάνεσαι πως κάποιοι μπορούν να είναι ευτυχισμένοι με ελάχιστα από αυτά που έχεις και απολαμβάνεις ενώ εσύ δεν ικανοποιείσαι με τίποτα. Σε άλλες εποχές η Ταϊλάνδη θα ήταν μια χώρα που θα μπορούσε να με κρατήσει για μήνες αλλά η ανάγκη μου να βρεθώ στο σπίτι μου όπου μια φατσούλα με περιμένει με έκανε να χαίρομαι που επιτέλους αυτό το ταξίδι τελείωσε, πράγμα που μερικά χρόνια πριν για μένα θα ήταν αδιανόητο. Άφησα πολλούς ατελείωτους λογαριασμούς με αυτή τη χώρα και γι’ αυτό εύχομαι να αξιωθώ να επιστρέψω κάποτε και τότε ίσως να υποστείτε το σίκουελ «Ταϊλάνδη! Τελειώνοντας τους ατελείωτους λογαριασμούς» κοιτάτε μην μου το κλέψει κανένας.
Σας ευχαριστώ που είχατε την υπομονή να διαβάσετε την ιστορία μου. Προσπάθησα να γράψω επίλογο αλλά μου βγαίνει μελό και δεν μου πάει. Το μόνο που έχω να πω σε όσους σκέφτονται ένα τέτοιο ταξίδι είναι να προχωρήσουν χωρίς ενδοιασμούς. Η Ταϊλάνδη είναι μαγεία.
Ουφ... τα είπα! Καλοί μου διαχειριστές αν διαβάζει κανένας πάρτε την στις ολοκληρωμένες.
...
