ggonholidays
Member
- Μηνύματα
- 576
- Likes
- 1.164
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νησιά Γκαλαπάγκος
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Chiang Mai (Ι)
- Chiang Mai (ΙΙ)
- Chiang Mai (III)
- Chiang Mai (ΙV)
- Chiang Mai (V)
- Chiang Mai (VΙ)
- Chiang Mai (VII)
- Ατελείωτοι Λογαριασμοί Part I
- Κο Σαμούι (Ι)
- Κο Σαμούι (ΙΙ)
- Ao Nang
- Hong Island
- 4 Νησιά
- Khao Lak (I)
- Khao Lak (II)
- Mu Ko Surin
- Ko Πανγκάν (Ι)
- Ko Πανγκάν (ΙΙ)
- Ατελείωτοι Λογαριασμοί Part II
- Μπανγκόκ (Ι)
- Μπανγκόκ (ΙΙ)
- Μπανγκόκ (ΙΙΙ)
- Μπανγκόκ (ΙV)
- Μπανγκόκ (V)
- Μπανγκόκ (VI)
Chiang Mai - 3η Μέρα - Part IV
Επιβίβαση ξανά στο λεωφορείο για την τρίτη και τελευταία μας στάση. ‘’Ραφτιγκ’’με σχεδίες από μπαμπού στο ποτάμι. Ξεκίνησαν πρώτα οι κινέζοι και οι υπόλοιποι περιμέναμε τους οδηγούς μας που δεν είχαν φτάσει ακόμα. 5 λεπτά αργότερα καταφθάνουν 2 έμπειροι, ώριμοι και πολύ καλά καταρτισμένοι 12χρονοι μαζί με τον μπαμπά τους. Μοιραστήκαμε σε 3 σχεδίες και ξεκινήσαμε τη βαρκάδα μας.
Το ποτάμι αρχικά ήταν ήρεμο. Ακούγονταν μόνο τα πουλιά στο δάσος και ο ήχος των φύλλων. Το τοπίο καταπράσινο. Ο ουρανός κρυβόταν από την πυκνή βλάστηση που δημιουργούσε μια πράσινη καμάρα πάνω από το ποτάμι.Η σχεδία με τις επιδέξιες κινήσεις του εμπειρότατου οδηγού μας διέσχιζε αρμονικά τα νερά και είχαμε πλημυρίσει από γαλήνη και ηρεμία. Εκεί που είχαμε χαλαρώσει και μαγευτεί από το γαλήνιο τοπίο τα νερά του ποταμού άρχισαν να γίνονται πιο άγρια και απότομα. Τα βράχια πλήθαιναν και οι οδηγοί μας πάσχιζαν να μας κρατήσουν πάνω στις σχεδίες. Ώσπου η σχεδία των ολλανδών ξέφυγε από την πορεία της μπήκε κάτω από τη δική μας η οποία με τη σειρά της σφήνωσε στα βράχια. Κατεβήκαμε όλοι από τις σχεδίες για να μπορέσουν οι οδηγοί να τις ξεφρακάρουν. Το νερό του ποταμού μας έφτανε μέχρι τη γάμπα ήταν θολό, δεν υπήρχε καθόλου ορατότητα στο βυθό και στο σημείο αυτό ήταν αρκετά ορμητικό. Οι άντρες βοηθούσαν τους οδηγούς και εγώ σκεφτόμουνα την μπορείνα υπάρχει μέσα σε αυτά τα νερά όταν η μια ολλανδή κυρία παρασύρθηκε από τα ορμητικά νερά του ποταμού, η φίλη της προσπάθησε να την βοηθήσει και παρασύρθηκε μαζί της όταν αναλάβαμε δράση διάσωσης με τη γαλλίδα μέχρι που και οι τέσσερεις βρεθήκαμε να πατάμε πάνω σε κάτι γλοιώδες που έβγαζε μπουρμπουλήθρες. Η γαλλίδα χοροπηδώντας άρχισε να απαριθμηθεί τα ενδεχόμενα του τι μπορεί να είναι, οι ολλανδές να τσιρίζουν, εμένα να μου έχει σηκωθεί η τρίχα κάγκελο και οι άντρες να έχουν λυθεί στο γελοίο. Με κινήσεις ζογκλέρ και ελαστικότητα αιλουροειδούς βρεθήκαμε και οι τέσσερις πάνω στις σχεδίες που είχαν μόλις απελευθερωθεί. Η σχεδία συνέχισε τη πορεία της περνώντας από ξύλινες καλύβες όπου οι ντόπιοι έκανανπικνικκαι χάζευαντους χαζούςτουρίστες που γίνονταν λούτσα από τα λασπωμένα νερά του ποταμού. Φτάσαμε στο τέρμα χωρίς άλλα απρόοπτα στάζοντας νερά από παντού. Ευτυχώς το πρακτορείο μας είχε προειδοποιήσει και είχαμε μαζί μας στεγνά ρούχα.
Επιστροφή στη πόλη όπου στο κέντρο κάποιο δρόμοι ήταν κλειστοί αφού είχε ξεκινήσει η Κυριακάτικη αγορά. Ανταλλάξαμε email με τουςσυνταξιδιώτες τους αποχαιρετίσαμεκαι ζητήσαμε από τον οδηγό να μας αφήσει κάπου κοντά στην αγορά. Στην πορεία πετύχαμε μια εκδήλωση για το φεστιβάλ των λουλουδιών και παρακολουθήσαμε για μερικά λεπτά τον χορό παιδιών με συνοδεία τυμπάνων.
Προχωρήσαμε στην αγορά που είχε τεράστια ποικιλία εμπορευμάτων, κυρίως ρούχα και διακοσμητικά σε πολύ καλές τιμές. Εμείς είχαμε αποφασίσει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τις αγορές μας αφού είχαμε πολύ δρόμο μπροστά μας για να κουβαλάμε εξτρα βάρος.Πάντως εύκολα θα μπορούσα να είχα ξεφύγει και να είχα βρεθεί φορτωμένη με 1002 μπιχλιμπίδια.
Περιπλανηθήκαμε στην αγορά, βρήκαμε το Wat Phra Singh που μας είχε ξεφύγει την πρώτη μέρα και τελικά καταλήξαμε που αλλού στο food court της αγοράς. Για τους λάτρεις του σπορ,το food court βρίσκετε λίγο πριν τη πύληTaphae.Μας πήρε λίγη ώρα να καταλήξουμε στο τι θα πάρουμε αφού οι επιλογές ήταν πάρα πολλές,όταν συνειδητοποιήσαμε ότι η ώρα είχε πάει 7.30μ.μ. και το αργότερο στις 9 έπρεπε να είμαστε στο αεροδρόμιο.
Πήραμε το πιατάκι μας με το Phat Thai omelet στο χέρι και ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο. Στις 8.30 είχαμε κάνει check out και ήμασταν ήδη στο ταξί που μας είχε κανονίσει το ξενοδοχείο για το αεροδρόμιο.Σημειώστε ότι το ξενοδοχείο μας κατάκλεψε εν γνώσει μας αφού μας χρέωσαν 200Β για το ταξί που δεν κάνει πάνω από 90Β και άλλα 10Β για το τηλεφώνημα που έκαναν εκ μέρους μας.
Στο ταξί ξαναπαίχτηκε το σκηνικό Cy what?Με τον οδηγό να ξεκαρδίζεται όταν του είπαμε ότι είμαστε λιγότεροι από ένα εκατομμύριο. Ο άνθρωπος παραξενεύτηκε τόσο πολύ που μας έδωσε τη κάρτα του και μας παρακάλεσε πολύ ευγενικά να του στείλουμε πληροφορίες για την χώρα μας.
Καθισμένη στην αίθουσα αναχωρήσεων του αεροδρομίου της Chiang Mai σκεφτόμουν τη καταπληκτική μέρα που είχαμε μόλις περάσει όταν τη προσοχή μου τράβηξε μια κοπέλα με έναν τεράστιο φιόγκο στο κεφάλι. Μάλλον και στον σύζυγο το ίδιο γιατί άρχισε να με μαλώνει για τα κοκαλάκια υπερπαραγωγές που κάποτε βάζω στη κόρη μας.
Ήταν η πρώτη φορά που ταξίδευα με την AirAsia αλλά είχα διαβάσει αρκετά για την εταιρεία στο forum τα περισσότερα θετικά. Πήραμε της θέσεις μας, ευχαρίστησα για άλλη μια φορά το θεό για το 1,60 ύψος μου που με κάνει να χωράω παντού και μερικά λεπτά αργότερα δίπλα μου κάθισε ο τεράστιος φιόγκος.
Καθώς η κοπέλα κοιμόταν δίπλα μου κατά τη διάρκεια της πτήσης έκανα την παρατήρηση ότι το εντυπωσιακό αξεσουάρ της άνετα με μία κίνηση θα μπορούσε να μετατραπεί σε μάσκα ύπνου. Φοβερό γκατζετάκι για ταξίδια 2 σε 1. Μάλιστα με άλλη μια κίνηση γινόταν μαξιλαράκι αυχένα! 3 σε 1!!! Επίσης θα μπορούσε άνετα να σκεπάσει τα αυτιά σε ψυχρό κλίμα. 4 σε 1 λοιπόν???? Το βλέπω να κάνει τρελές πωλήσεις σε καταστήματα ειδών ταξιδίου.
Η πτήση για Μπανγκόγκ άνετη και απροβλημάτιστη. Αποχαιρετίσαμε τη Βόρεια Ταϊλάνδη με τις καλύτερες εντυπώσεις. Πάμε για άλλα
Επόμενη στάση Κο Σαμουι!?!?!?!? (ή μηπως όχι?????)
Επιβίβαση ξανά στο λεωφορείο για την τρίτη και τελευταία μας στάση. ‘’Ραφτιγκ’’με σχεδίες από μπαμπού στο ποτάμι. Ξεκίνησαν πρώτα οι κινέζοι και οι υπόλοιποι περιμέναμε τους οδηγούς μας που δεν είχαν φτάσει ακόμα. 5 λεπτά αργότερα καταφθάνουν 2 έμπειροι, ώριμοι και πολύ καλά καταρτισμένοι 12χρονοι μαζί με τον μπαμπά τους. Μοιραστήκαμε σε 3 σχεδίες και ξεκινήσαμε τη βαρκάδα μας.
Το ποτάμι αρχικά ήταν ήρεμο. Ακούγονταν μόνο τα πουλιά στο δάσος και ο ήχος των φύλλων. Το τοπίο καταπράσινο. Ο ουρανός κρυβόταν από την πυκνή βλάστηση που δημιουργούσε μια πράσινη καμάρα πάνω από το ποτάμι.Η σχεδία με τις επιδέξιες κινήσεις του εμπειρότατου οδηγού μας διέσχιζε αρμονικά τα νερά και είχαμε πλημυρίσει από γαλήνη και ηρεμία. Εκεί που είχαμε χαλαρώσει και μαγευτεί από το γαλήνιο τοπίο τα νερά του ποταμού άρχισαν να γίνονται πιο άγρια και απότομα. Τα βράχια πλήθαιναν και οι οδηγοί μας πάσχιζαν να μας κρατήσουν πάνω στις σχεδίες. Ώσπου η σχεδία των ολλανδών ξέφυγε από την πορεία της μπήκε κάτω από τη δική μας η οποία με τη σειρά της σφήνωσε στα βράχια. Κατεβήκαμε όλοι από τις σχεδίες για να μπορέσουν οι οδηγοί να τις ξεφρακάρουν. Το νερό του ποταμού μας έφτανε μέχρι τη γάμπα ήταν θολό, δεν υπήρχε καθόλου ορατότητα στο βυθό και στο σημείο αυτό ήταν αρκετά ορμητικό. Οι άντρες βοηθούσαν τους οδηγούς και εγώ σκεφτόμουνα την μπορείνα υπάρχει μέσα σε αυτά τα νερά όταν η μια ολλανδή κυρία παρασύρθηκε από τα ορμητικά νερά του ποταμού, η φίλη της προσπάθησε να την βοηθήσει και παρασύρθηκε μαζί της όταν αναλάβαμε δράση διάσωσης με τη γαλλίδα μέχρι που και οι τέσσερεις βρεθήκαμε να πατάμε πάνω σε κάτι γλοιώδες που έβγαζε μπουρμπουλήθρες. Η γαλλίδα χοροπηδώντας άρχισε να απαριθμηθεί τα ενδεχόμενα του τι μπορεί να είναι, οι ολλανδές να τσιρίζουν, εμένα να μου έχει σηκωθεί η τρίχα κάγκελο και οι άντρες να έχουν λυθεί στο γελοίο. Με κινήσεις ζογκλέρ και ελαστικότητα αιλουροειδούς βρεθήκαμε και οι τέσσερις πάνω στις σχεδίες που είχαν μόλις απελευθερωθεί. Η σχεδία συνέχισε τη πορεία της περνώντας από ξύλινες καλύβες όπου οι ντόπιοι έκανανπικνικκαι χάζευαντους χαζούςτουρίστες που γίνονταν λούτσα από τα λασπωμένα νερά του ποταμού. Φτάσαμε στο τέρμα χωρίς άλλα απρόοπτα στάζοντας νερά από παντού. Ευτυχώς το πρακτορείο μας είχε προειδοποιήσει και είχαμε μαζί μας στεγνά ρούχα.
Επιστροφή στη πόλη όπου στο κέντρο κάποιο δρόμοι ήταν κλειστοί αφού είχε ξεκινήσει η Κυριακάτικη αγορά. Ανταλλάξαμε email με τουςσυνταξιδιώτες τους αποχαιρετίσαμεκαι ζητήσαμε από τον οδηγό να μας αφήσει κάπου κοντά στην αγορά. Στην πορεία πετύχαμε μια εκδήλωση για το φεστιβάλ των λουλουδιών και παρακολουθήσαμε για μερικά λεπτά τον χορό παιδιών με συνοδεία τυμπάνων.
Προχωρήσαμε στην αγορά που είχε τεράστια ποικιλία εμπορευμάτων, κυρίως ρούχα και διακοσμητικά σε πολύ καλές τιμές. Εμείς είχαμε αποφασίσει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τις αγορές μας αφού είχαμε πολύ δρόμο μπροστά μας για να κουβαλάμε εξτρα βάρος.Πάντως εύκολα θα μπορούσα να είχα ξεφύγει και να είχα βρεθεί φορτωμένη με 1002 μπιχλιμπίδια.
Περιπλανηθήκαμε στην αγορά, βρήκαμε το Wat Phra Singh που μας είχε ξεφύγει την πρώτη μέρα και τελικά καταλήξαμε που αλλού στο food court της αγοράς. Για τους λάτρεις του σπορ,το food court βρίσκετε λίγο πριν τη πύληTaphae.Μας πήρε λίγη ώρα να καταλήξουμε στο τι θα πάρουμε αφού οι επιλογές ήταν πάρα πολλές,όταν συνειδητοποιήσαμε ότι η ώρα είχε πάει 7.30μ.μ. και το αργότερο στις 9 έπρεπε να είμαστε στο αεροδρόμιο.
Πήραμε το πιατάκι μας με το Phat Thai omelet στο χέρι και ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο. Στις 8.30 είχαμε κάνει check out και ήμασταν ήδη στο ταξί που μας είχε κανονίσει το ξενοδοχείο για το αεροδρόμιο.Σημειώστε ότι το ξενοδοχείο μας κατάκλεψε εν γνώσει μας αφού μας χρέωσαν 200Β για το ταξί που δεν κάνει πάνω από 90Β και άλλα 10Β για το τηλεφώνημα που έκαναν εκ μέρους μας.
Στο ταξί ξαναπαίχτηκε το σκηνικό Cy what?Με τον οδηγό να ξεκαρδίζεται όταν του είπαμε ότι είμαστε λιγότεροι από ένα εκατομμύριο. Ο άνθρωπος παραξενεύτηκε τόσο πολύ που μας έδωσε τη κάρτα του και μας παρακάλεσε πολύ ευγενικά να του στείλουμε πληροφορίες για την χώρα μας.
Καθισμένη στην αίθουσα αναχωρήσεων του αεροδρομίου της Chiang Mai σκεφτόμουν τη καταπληκτική μέρα που είχαμε μόλις περάσει όταν τη προσοχή μου τράβηξε μια κοπέλα με έναν τεράστιο φιόγκο στο κεφάλι. Μάλλον και στον σύζυγο το ίδιο γιατί άρχισε να με μαλώνει για τα κοκαλάκια υπερπαραγωγές που κάποτε βάζω στη κόρη μας.
Ήταν η πρώτη φορά που ταξίδευα με την AirAsia αλλά είχα διαβάσει αρκετά για την εταιρεία στο forum τα περισσότερα θετικά. Πήραμε της θέσεις μας, ευχαρίστησα για άλλη μια φορά το θεό για το 1,60 ύψος μου που με κάνει να χωράω παντού και μερικά λεπτά αργότερα δίπλα μου κάθισε ο τεράστιος φιόγκος.
Καθώς η κοπέλα κοιμόταν δίπλα μου κατά τη διάρκεια της πτήσης έκανα την παρατήρηση ότι το εντυπωσιακό αξεσουάρ της άνετα με μία κίνηση θα μπορούσε να μετατραπεί σε μάσκα ύπνου. Φοβερό γκατζετάκι για ταξίδια 2 σε 1. Μάλιστα με άλλη μια κίνηση γινόταν μαξιλαράκι αυχένα! 3 σε 1!!! Επίσης θα μπορούσε άνετα να σκεπάσει τα αυτιά σε ψυχρό κλίμα. 4 σε 1 λοιπόν???? Το βλέπω να κάνει τρελές πωλήσεις σε καταστήματα ειδών ταξιδίου.
Η πτήση για Μπανγκόγκ άνετη και απροβλημάτιστη. Αποχαιρετίσαμε τη Βόρεια Ταϊλάνδη με τις καλύτερες εντυπώσεις. Πάμε για άλλα
Επόμενη στάση Κο Σαμουι!?!?!?!? (ή μηπως όχι?????)
...
