ggonholidays
Member
- Μηνύματα
- 576
- Likes
- 1.164
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νησιά Γκαλαπάγκος
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Chiang Mai (Ι)
- Chiang Mai (ΙΙ)
- Chiang Mai (III)
- Chiang Mai (ΙV)
- Chiang Mai (V)
- Chiang Mai (VΙ)
- Chiang Mai (VII)
- Ατελείωτοι Λογαριασμοί Part I
- Κο Σαμούι (Ι)
- Κο Σαμούι (ΙΙ)
- Ao Nang
- Hong Island
- 4 Νησιά
- Khao Lak (I)
- Khao Lak (II)
- Mu Ko Surin
- Ko Πανγκάν (Ι)
- Ko Πανγκάν (ΙΙ)
- Ατελείωτοι Λογαριασμοί Part II
- Μπανγκόκ (Ι)
- Μπανγκόκ (ΙΙ)
- Μπανγκόκ (ΙΙΙ)
- Μπανγκόκ (ΙV)
- Μπανγκόκ (V)
- Μπανγκόκ (VI)
Chiang Mai - ημερα 1η(part ΙΙ)
Με το που μπήκαμε στη πόλη έπαθα και το πρώτο σοκ που με ακολουθούσε και τις 16 μέρες που ήμουν εκεί. Τα καλώδια του ηλεκτρικού ρεύματος είναι σαν σπαγγέτι! Πολλά, πάρα πολλά, ανακατεμένα, κομμένα και σε πολλές περιπτώσεις ακουμπούσαν το έδαφος. Βάλθηκα να τα φωτογραφίζω με μανία σαν γιαπωνέζα τουρίστρια μέχρι που ο σύζυγος, φωνή της λογικής, με πρόσταξε να σταματήσω γιατί θα του γεμίσω τις κάρτες.
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο περνώντας από τα στενά δρομάκια της πόλης με απώλειες την πινακίδα ενός παπιού και μια γρατσουνιά στην καλογυαλισμένη μπογιά του αυτοκινήτου του κου Τσιαγκτσιάη, όταν ώρα είχε πάει περασμένες 3. Παρόλο που ήμασταν κουρασμένοι ανυπομονούσαμε να τελειώνουμε με το τσεκ ιν για να χυθούμε στη πόλη. Αυτό το τσεκ ιν όμως δεν τελείωνε με τίποτα. Οι υπάλληλοι στην υποδοχή είχαν πολύ αργούς ρυθμούς. Έδειχναν μπερδεμένοι και δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν ακόμα και μεταξύ τους. Ο νεαρός που προσπαθούσε να μας εξυπηρετήσει εξαφανιζόταν για 10 λεπτά, επέστρεφε κάτι έκανε ότι κάνει στον υπολογιστή και ξεναεξεφανιζόταν για άλλα 10 λεπτά και τούμπαλιν. Παρόλο που συνήθως έχω υπομονή όνου, μια η κούραση μια το ότι χάναμε πολύτιμο χρόνο με έκαναν έτοιμη να εκραγώ. Δεν μας έβρισκαν δωμάτιο και δεν δέχονταν τη πιστωτική μας για εγγύηση. Σημειώστε ότι το δωμάτιο ήταν προπληρωμένο online και πουθενά δεν αναφερόταν στην συγκεκριμένη ιστοσελίδα ότι έπρεπε να πληρώσουμε εγγύηση. Τα μετρητά που είχαμε αλλάξει στο αεροδρόμιο της Μπανγκόκ ίσα που έφταναν και τελικά μετά από δύσκολη διαπραγμάτευση αφού τα αγγλικά τους ήταν επιπέδου Ζουμπουλίας στο Παραπέντε τους καταφέραμε να πάρουν μόνο το μισό ποσό, 500 Β. Και αφού στο τσακ γλύτωσε την κολοφιξαρισμένη του κόμη ο κατά τα άλλα χαριτωμένος νεαρός πήραμε επιτέλους τα κλειδιά του δωματίου μας.
Το δωμάτιο δεν είχε κάτι τι ιδιαίτερο αλλά ήταν άνετο και καθαρό. Το ξενοδοχείο βρισκόταν έξω από την πύλη Thapae και ήταν πολύ βολικό για την εξερεύνηση της πόλης. Τις επόμενες 3+ ώρες περιπλανιόμασταν στους δρόμους τις παλιάς πόλης με τους πολυάριθμους ναούς. Προσπαθήσαμε να βρούμε αυτούς που αναφέρονταν στο χάρτη που κρατούσαμε και καταφέραμε να δούμε τους περισσότερους από αυτούς αλλά και μερικούς άλλους που δεν αναφέρονταν στον τουριστικό χάρτη αλλά πέφταμε τυχαία πάνω τους αφού η πόλη είναι διάσπαρτη από ναούς. Δρόμο παίρναμε δρόμο αφήναμε, σε ναό μπαίναμε από ναό βγαίναμε. Ο ένας πιο όμορφος από τον άλλο!!!
Wat Chiang Man
Wat Chedi Luang
Wat Phan Tao
Wat Phan Tao
Η πόλη βρισκόταν σε εορταστικό κλίμα αφού ήταν η μέρα έναρξης του φεστιβάλ των λουλουδιών που πραγματοποιείται στην πόλη το πρώτο Σαββατοκύριακο του Φεβρουαρίου. Σε πολλά σημεία τις πόλης διοργανώνονταν διάφορες εκδηλώσεις με αποκορύφωμα την μεγάλη παρέλαση αρμάτων την Κυριακή.
Αφού ξεποδαριαστήκαμε, ξεκινήσαμε για την νυκτερινή αγορά που βρίσκεται στην οδό Chang Khlan Road και στους γύρω δρόμους, περίπου 15 λεπτά με τα πόδια από την πύλη Ταπαε. Στο δρόμο σταματήσαμε για τηγανιτό ρύζι στον πάγκο αυτής της κυρίας στη μέση του πουθενά .
Κρίμα που δεν συγκράτησα την διασταύρωση γιατί πραγματικά ήταν το ωραιότερο τηγανιτό ρύζι που έχω φάει.
Η οδός Chang Khlan είναι πολύ κεντρική με McDonalds, Burgerking, Starbucks κλπ για αυτούς που τα προτιμούν. Στη νυκτερινή αγορά της Τσιαγκ Μέη πωλούντα κάθε λογής σουβενίρ και μαϊμούδες (τσάντες, ρούχα, ρολόγια κλπ) , χειροποίητες κατασκευές και βεβαίως πασμίνες . Στο υπόγειο του κτηρίου βρίσκεται η στοά με τους ζωγράφους. Έχοντας φύγει με τσαντισμένη με τον εαυτό μου από την Ρώμη στο προηγούμενο μας ταξίδι αυτή τη φορά πήγα προετοιμασμένη με τις φωτογραφίες τις κορούλας μου τυπωμένες αλλά … προσεκτικά φυλαγμένες στο τσεπάκι της βαλίτσας μου στο δωμάτιο του ξενοδοχείου.
-Πάω να τις φέρω. Θα πάρω ένα τουκ τουκ και σε 10 λεπτά θα είμαι πίσω.
-Κάτσε χριστιανή μου να ρωτήσουμε πρώτα. Μπορεί να προλαβαίνουν να μας το κάνουν αύριο. Να κόψουμε ποιον θέλουμε, να μας κόψει και μια τιμή…
Αφού κάναμε μια βόλτα και θαυμάσαμε τις εξαιρετικές δημιουργίες των καλλιτεχνών καταλήξαμε σε ένα νεαρό που ετοίμαζε το εντυπωσιακό πορτραίτο μιας ταϊλανδής γιαγιάς όπου μπορούσες να διακρίνεις τους πόρους του δέρματος της στο ρυτιδιασμένο της πρόσωπο. Αφού διαπραγματευτήκαμε την τιμή που βασικά ήταν ταρίφα που χρέωναν όλοι, του εξηγήσαμε τι έγινε με τις φωτογραφίες και ρωτήσαμε αν θα προλάβανε να το τελειώσει αν τις πηγαίναμε την επομένη.
-Τις έχετε στο τηλέφωνό σας?
-Ναι
-Για να δω… Αυτήν να φτιάξετε.
Και βάζει το ταπεινό του SAMSUNG GALAXY S4 πάνω από το κινητό μας και τραβάει φωτογραφία την φωτογραφία. Τόσο απλά! Αφού την ελέγχει ότι φαίνεται τέλεια λέει:
-Είναι οκ αλλιώς θα μου την στέλνατε με BLUETOOTH.
Αφού η αναποφάσιστη μάνα έκανε κανένα δεκαπεντάλεπτο να αποφασίσει ποια φώτο ήθελε, τελικά πείστηκε από τον καλλιτέχνη και τον άφησε να δημιουργήσει. Πληρώσαμε προκαταβολή και δώσαμε ραντεβού για την επομένη στις 10 το βράδυ.
Τελικά καταλήξαμε πού αλλού… στο food court της αγοράς που βρίσκετε στο απέναντι κτήριο. Οι τιμές άκρως Ταϊλανδέζικες 30-60 Β το κάθε πιάτο. Υπήρχε μεγάλη ποικιλία από κυρίως Ταϊλανδέζικη κουζίνα αλλά και βιετναμέζική και Ιαπωνική(σουσι). Θαμώνες κυρίως τουρίστες. Δίπλα από το food court υπήρχε ένας χώρος όπου παρουσιάζονταν παραδοσιακοί χοροί και μουσική. Θεωρήσαμε όμως καθήκον να ενδιατρίψουμε στην Ταϊλανδέζικης κουζίνα. Η τέχνη μπορούσε να περιμένει!
Το νόστιμο δείπνο μας ήταν το τέλειο κλείσιμο μιας πολύ μεγάλης αλλά υπέροχης μέρας και ενίσχυσε τον ήδη μεγάλο ενθουσιασμό μας γι αυτή τη χώρα πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας κατάκοποι.
Την επόμενη έχουμε πρωινό εγερτήριο για Χρυσό Τρίγωνο!
Σημειώσεις
- Το ξενοδοχείο μας ήταν το Amora Thapae Chiang Mai Hotel. Το απλό δίκλινο δωμάτιο στοίχιζε περίπου Ε 25/βράδι χωρίς πρωινό. Από ότι διαπιστώσαμε μέσα στην παλιά πόλη υπάρχουν πολύ αξιοπρεπείς ξενώνες με δωμάτια με ιδιωτικό μπάνιο με Ε10/βράδι με πρωινό δυστυχώς όμως όταν αποφασίσαμε ήταν πολύ αργά.
- Τα ανταλλακτήρια στο αεροδρόμιο της Μπανγκόκ είχαν την χειρότερη συναλλαγματική ισοτιμία που βρήκαμε σε όλη τη χώρα, έδιναν όλοι 38,85Β/Ευρω αν θυμάμαι καλά. Στην Τσιαγκ Μαη είχαν μακράν την καλύτερη μέχρι 42,25 Β/Ευρω. Στις υπόλοιπες περιοχές που πήγαμε η ισοτιμία που μας έδιναν ήταν κοντά στο 39,90Β ανα Ευρω.
Με το που μπήκαμε στη πόλη έπαθα και το πρώτο σοκ που με ακολουθούσε και τις 16 μέρες που ήμουν εκεί. Τα καλώδια του ηλεκτρικού ρεύματος είναι σαν σπαγγέτι! Πολλά, πάρα πολλά, ανακατεμένα, κομμένα και σε πολλές περιπτώσεις ακουμπούσαν το έδαφος. Βάλθηκα να τα φωτογραφίζω με μανία σαν γιαπωνέζα τουρίστρια μέχρι που ο σύζυγος, φωνή της λογικής, με πρόσταξε να σταματήσω γιατί θα του γεμίσω τις κάρτες.
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο περνώντας από τα στενά δρομάκια της πόλης με απώλειες την πινακίδα ενός παπιού και μια γρατσουνιά στην καλογυαλισμένη μπογιά του αυτοκινήτου του κου Τσιαγκτσιάη, όταν ώρα είχε πάει περασμένες 3. Παρόλο που ήμασταν κουρασμένοι ανυπομονούσαμε να τελειώνουμε με το τσεκ ιν για να χυθούμε στη πόλη. Αυτό το τσεκ ιν όμως δεν τελείωνε με τίποτα. Οι υπάλληλοι στην υποδοχή είχαν πολύ αργούς ρυθμούς. Έδειχναν μπερδεμένοι και δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν ακόμα και μεταξύ τους. Ο νεαρός που προσπαθούσε να μας εξυπηρετήσει εξαφανιζόταν για 10 λεπτά, επέστρεφε κάτι έκανε ότι κάνει στον υπολογιστή και ξεναεξεφανιζόταν για άλλα 10 λεπτά και τούμπαλιν. Παρόλο που συνήθως έχω υπομονή όνου, μια η κούραση μια το ότι χάναμε πολύτιμο χρόνο με έκαναν έτοιμη να εκραγώ. Δεν μας έβρισκαν δωμάτιο και δεν δέχονταν τη πιστωτική μας για εγγύηση. Σημειώστε ότι το δωμάτιο ήταν προπληρωμένο online και πουθενά δεν αναφερόταν στην συγκεκριμένη ιστοσελίδα ότι έπρεπε να πληρώσουμε εγγύηση. Τα μετρητά που είχαμε αλλάξει στο αεροδρόμιο της Μπανγκόκ ίσα που έφταναν και τελικά μετά από δύσκολη διαπραγμάτευση αφού τα αγγλικά τους ήταν επιπέδου Ζουμπουλίας στο Παραπέντε τους καταφέραμε να πάρουν μόνο το μισό ποσό, 500 Β. Και αφού στο τσακ γλύτωσε την κολοφιξαρισμένη του κόμη ο κατά τα άλλα χαριτωμένος νεαρός πήραμε επιτέλους τα κλειδιά του δωματίου μας.
Το δωμάτιο δεν είχε κάτι τι ιδιαίτερο αλλά ήταν άνετο και καθαρό. Το ξενοδοχείο βρισκόταν έξω από την πύλη Thapae και ήταν πολύ βολικό για την εξερεύνηση της πόλης. Τις επόμενες 3+ ώρες περιπλανιόμασταν στους δρόμους τις παλιάς πόλης με τους πολυάριθμους ναούς. Προσπαθήσαμε να βρούμε αυτούς που αναφέρονταν στο χάρτη που κρατούσαμε και καταφέραμε να δούμε τους περισσότερους από αυτούς αλλά και μερικούς άλλους που δεν αναφέρονταν στον τουριστικό χάρτη αλλά πέφταμε τυχαία πάνω τους αφού η πόλη είναι διάσπαρτη από ναούς. Δρόμο παίρναμε δρόμο αφήναμε, σε ναό μπαίναμε από ναό βγαίναμε. Ο ένας πιο όμορφος από τον άλλο!!!
Wat Chiang Man
Wat Chedi Luang
Wat Phan Tao
Wat Phan Tao
Η πόλη βρισκόταν σε εορταστικό κλίμα αφού ήταν η μέρα έναρξης του φεστιβάλ των λουλουδιών που πραγματοποιείται στην πόλη το πρώτο Σαββατοκύριακο του Φεβρουαρίου. Σε πολλά σημεία τις πόλης διοργανώνονταν διάφορες εκδηλώσεις με αποκορύφωμα την μεγάλη παρέλαση αρμάτων την Κυριακή.
Αφού ξεποδαριαστήκαμε, ξεκινήσαμε για την νυκτερινή αγορά που βρίσκεται στην οδό Chang Khlan Road και στους γύρω δρόμους, περίπου 15 λεπτά με τα πόδια από την πύλη Ταπαε. Στο δρόμο σταματήσαμε για τηγανιτό ρύζι στον πάγκο αυτής της κυρίας στη μέση του πουθενά .
Η οδός Chang Khlan είναι πολύ κεντρική με McDonalds, Burgerking, Starbucks κλπ για αυτούς που τα προτιμούν. Στη νυκτερινή αγορά της Τσιαγκ Μέη πωλούντα κάθε λογής σουβενίρ και μαϊμούδες (τσάντες, ρούχα, ρολόγια κλπ) , χειροποίητες κατασκευές και βεβαίως πασμίνες . Στο υπόγειο του κτηρίου βρίσκεται η στοά με τους ζωγράφους. Έχοντας φύγει με τσαντισμένη με τον εαυτό μου από την Ρώμη στο προηγούμενο μας ταξίδι αυτή τη φορά πήγα προετοιμασμένη με τις φωτογραφίες τις κορούλας μου τυπωμένες αλλά … προσεκτικά φυλαγμένες στο τσεπάκι της βαλίτσας μου στο δωμάτιο του ξενοδοχείου.
-Πάω να τις φέρω. Θα πάρω ένα τουκ τουκ και σε 10 λεπτά θα είμαι πίσω.
-Κάτσε χριστιανή μου να ρωτήσουμε πρώτα. Μπορεί να προλαβαίνουν να μας το κάνουν αύριο. Να κόψουμε ποιον θέλουμε, να μας κόψει και μια τιμή…
Αφού κάναμε μια βόλτα και θαυμάσαμε τις εξαιρετικές δημιουργίες των καλλιτεχνών καταλήξαμε σε ένα νεαρό που ετοίμαζε το εντυπωσιακό πορτραίτο μιας ταϊλανδής γιαγιάς όπου μπορούσες να διακρίνεις τους πόρους του δέρματος της στο ρυτιδιασμένο της πρόσωπο. Αφού διαπραγματευτήκαμε την τιμή που βασικά ήταν ταρίφα που χρέωναν όλοι, του εξηγήσαμε τι έγινε με τις φωτογραφίες και ρωτήσαμε αν θα προλάβανε να το τελειώσει αν τις πηγαίναμε την επομένη.
-Τις έχετε στο τηλέφωνό σας?
-Ναι
-Για να δω… Αυτήν να φτιάξετε.
Και βάζει το ταπεινό του SAMSUNG GALAXY S4 πάνω από το κινητό μας και τραβάει φωτογραφία την φωτογραφία. Τόσο απλά! Αφού την ελέγχει ότι φαίνεται τέλεια λέει:
-Είναι οκ αλλιώς θα μου την στέλνατε με BLUETOOTH.
Αφού η αναποφάσιστη μάνα έκανε κανένα δεκαπεντάλεπτο να αποφασίσει ποια φώτο ήθελε, τελικά πείστηκε από τον καλλιτέχνη και τον άφησε να δημιουργήσει. Πληρώσαμε προκαταβολή και δώσαμε ραντεβού για την επομένη στις 10 το βράδυ.
Τελικά καταλήξαμε πού αλλού… στο food court της αγοράς που βρίσκετε στο απέναντι κτήριο. Οι τιμές άκρως Ταϊλανδέζικες 30-60 Β το κάθε πιάτο. Υπήρχε μεγάλη ποικιλία από κυρίως Ταϊλανδέζικη κουζίνα αλλά και βιετναμέζική και Ιαπωνική(σουσι). Θαμώνες κυρίως τουρίστες. Δίπλα από το food court υπήρχε ένας χώρος όπου παρουσιάζονταν παραδοσιακοί χοροί και μουσική. Θεωρήσαμε όμως καθήκον να ενδιατρίψουμε στην Ταϊλανδέζικης κουζίνα. Η τέχνη μπορούσε να περιμένει!
Το νόστιμο δείπνο μας ήταν το τέλειο κλείσιμο μιας πολύ μεγάλης αλλά υπέροχης μέρας και ενίσχυσε τον ήδη μεγάλο ενθουσιασμό μας γι αυτή τη χώρα πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας κατάκοποι.
Την επόμενη έχουμε πρωινό εγερτήριο για Χρυσό Τρίγωνο!
Σημειώσεις
- Το ξενοδοχείο μας ήταν το Amora Thapae Chiang Mai Hotel. Το απλό δίκλινο δωμάτιο στοίχιζε περίπου Ε 25/βράδι χωρίς πρωινό. Από ότι διαπιστώσαμε μέσα στην παλιά πόλη υπάρχουν πολύ αξιοπρεπείς ξενώνες με δωμάτια με ιδιωτικό μπάνιο με Ε10/βράδι με πρωινό δυστυχώς όμως όταν αποφασίσαμε ήταν πολύ αργά.
- Τα ανταλλακτήρια στο αεροδρόμιο της Μπανγκόκ είχαν την χειρότερη συναλλαγματική ισοτιμία που βρήκαμε σε όλη τη χώρα, έδιναν όλοι 38,85Β/Ευρω αν θυμάμαι καλά. Στην Τσιαγκ Μαη είχαν μακράν την καλύτερη μέχρι 42,25 Β/Ευρω. Στις υπόλοιπες περιοχές που πήγαμε η ισοτιμία που μας έδιναν ήταν κοντά στο 39,90Β ανα Ευρω.
...
