Καμπότζη Λάος Ταϊλάνδη «Holiday in Cambodia» κι άλλες ιστορίες από την Ινδοκίνα

[psilos3]

Απολογισμός & συμπεράσματα



Έχω συνηθίσει σε τέτοιες μεγάλες ιστορίες να κάνω τον απολογισμό με τη μορφή ερωταπαντήσεων προς τον εαυτό μου, έτσι λέω ν’ ακολουθήσω την ίδια τακτική και τώρα, εξάγοντας μερικά επιπλέον συμπεράσματα που θέλω να πιστεύω πως θα φανούν χρήσιμα σε κάποιους.

Προέχει όμως να ευχαριστήσω όσους διάβασαν, σχολίασαν κι άνοιξαν περαιτέρω τη συζήτηση και σ’ αυτήν εδώ την ιστορία, βοηθώντας έμμεσα κι εμένα να ξεδιπλωθώ αλλά κι όλους τους υπόλοιπους που ήταν απλοί αναγνώστες της, ελπίζοντας παράλληλα να μη κούρασα. Πάμε:

• Σου έφτασε ο χρόνος που είχες στη διάθεση σου;

Ξεκινάμε με ανέκδοτα βλέπω, ωραία, καλά θα πάει και αυτό! Είναι αστείο να βάζεις στην ίδια πρόταση τρεις προορισμούς στην Ασία κι από δίπλα ένα ενδεκαήμερο, δε γίνεται, δεν αρκεί με τίποτα και φυσικά το γνωρίζεις από την αρχή. Στα πλαίσια όμως του εφικτού βάσει συνθηκών νομίζω πως πήγαμε καλά, συνδυάζοντας τα πάντα, αξιοθέατα, εκδρομές, διασκέδαση, όλα στο βαθμό που μπορούσαμε.

• Πιστεύεις ότι πήρες καλή γεύση από τα μέρη που επισκέφτηκες;

Μικρή σίγουρα, καλή σίγουρα, θεωρώ ότι έτσι όπως κινηθήκαμε μεταξύ των τριών χωρών, πόλεων κατ’ ουσία κάναμε το βέλτιστο δυνατό και γεμίσαμε εικόνες κι εμπειρίες που άλλοι θα ήθελαν περισσότερο χρόνο για να ζήσουν. Καθένας φτιάχνει το πρόγραμμα του βέβαια, ασφαλώς στο δικό μας βοήθησε πολύ η από καιρού οργάνωση μας, όπως έπαιξαν ρόλο στην τελική έκβαση του προγράμματος (πλην εκδρομών) οι δύσκολες συνθήκες υπερβολικής ζέστης και υγρασίας, ευτυχώς καλύτερες σε σχέση με τον Απρίλιο/Μάιο που ακολουθούσαν απ’ ότι μάθαμε. Πρόσημο θετικότατο.

• Πόσες μέρες πιστεύεις ότι θα ήταν ιδανικά να έχεις στη διάθεση σου και γιατί;

Θα σταθώ μόνο στη διαδρομή που κάναμε στο ταξίδι γιατί αν αρχίσω να το πλατειάζω ευρύτερα στις τρεις αυτές χώρες δε θα μπορούσε να μας φτάσει ούτε δίμηνο.
Τώρα που το σκέφτομαι ψυχρά, θα πω 6-7 ημέρες επιπλέον, μοιράζοντας τες με συγκεκριμένο τρόπο. 2 μέρες στη Siem Reap, προκειμένου να κάνουμε ακόμη μια ξενάγηση μόνοι μας επιλεκτικά σε ορισμένα σημεία του Angkor Wat αλλά ίσως και καμιά ακόμη εκδρομή μισής/μίας ημέρας, 1-2 στη Luang Prabang με ακριβώς το ίδιο σκεπτικό, και τις υπόλοιπες στη Bangkok που ούτε αυτές θα έφταναν για να δούμε άνετα και όπως πρέπει την πόλη αλλά και τα κοντινά σημεία ενδιαφέροντος που απαιτούν ημερήσιες δραστηριότητες.

• Θεωρείς πως έχουν μείνει εκκρεμότητες; Μήπως μετάνιωσες για τον τρόπο που έγινε η εκδρομή έχοντας τόσο λίγο χρόνο στη διάθεση σου;

Προφανώς κι έχουν μείνει εκκρεμότητες, κατά κύριο λόγο στην Bangkok όπως προανέφερα, που ελπίζω να καλυφθούν σε μεταγενέστερα ταξίδια. Δε μετανιώσαμε επ’ ουδενί όμως για την εκδρομή και τον τρόπο που επιλέξαμε να γίνει χωρίζοντας τις μέρες με τη δική μας λογική. Το είχαμε καημό, όνειρο, απωθημένο, όπως θέλετε πείτε το δεν έχει σημασία και χαρήκαμε που το βγάλαμε έτσι.

Να αναφέρω κάπου εδώ διευκρινιστικά λοιπόν πως το όλο εγχείρημα στήθηκε σε γνωστά και τουριστικά ίσως μονοπάτια, κάτι που δε μας πειράζει και δεν αποποιούμαστε, γνωρίζοντας πως ναι μεν οι χώρες αυτές είχαν πολλά περισσότερα να προσφέρουν όμως από την άλλη δε γινόταν διαφορετικά τουλάχιστον όσον αφορά την πρώτη μας επίσκεψη σ’ αυτές.

Ας κριθεί παρακαλώ και αυτή η ιστορία ως προς αυτόν τον παρονομαστή, μιας και δεν έχει νόημα να θίξουμε το τι διαφορετικό θα μπορούσαμε να κάνουμε…

• Θα ξαναπήγαινες σε κάποια από αυτές τις πόλεις;

Εύκολη ερώτηση, δύσκολη απάντηση, μιας και δε κάνουμε κάθε μέρα τέτοιου τύπου ταξίδια. Εκτός από την Μπανγκόκ που θα επιδίωκα και ίσως βολέψει γι’ αεροπορικούς λόγους ως πέρασμα, όχι τόσο εύκολα τις άλλες δύο, μόνο αν έβγαινε τυχαία ή είχα πολύ χρόνο στη διάθεση μου σε μελλοντικό ταξίδι, ποιος ξέρει. Δεν είναι πως δε μου άρεσαν, απλά αν ξαναβρεθώ στη μαγική γωνιά του πλανήτη που λέγεται Ινδοκίνα θα επιδίωκα κάτι άλλο, όπως ίσως τη Βιρμανία που αποτελεί κι αυτή άλλωστε στόχος.

• Ένιωσες κάποια στιγμή στις πόλεις αυτές φόβο ή ανασφάλεια;

Γελάει ο κόσμος για δεύτερη φορά στο κεφάλαιο αυτό. Ούτε μας πέρασε καν από το μυαλό, ακόμα και στην πολύβουη Bangkok, ίσως να κινδυνεύαμε πιο πολύ από κάποιον σουρωμένο/μαστουρωμένο καγκουροτουρίστα παρά από Ασιάτη.
Καλά σε Siem Reap και Luang Prabang δε το συζητάω έτσι, δεν υπήρχε ούτε η παραμικρή υποψία φόβου, τουλάχιστον εκεί που συνηθίζει να κινείται κάποιος επισκέπτης, καθιστώντας αυτές τις περιοχές απόλυτα ασφαλείς στα μάτια μας.

• Πόσο τελικά κόστισε το ταξίδι;

Εδώ όπως είπα και στον πρόλογο μου δε ξέρω αν βοήθησα τόσο, δεδομένου ότι το βασικό εισιτήριο και μεγαλύτερο έξοδο του κλείστηκε χρησιμοποιώντας Star Alliance μίλια με σχεδόν τσάμπα φόρους. Τα υπόλοιπα όλα, με ακριβές ενδιάμεσες πτήσεις, βίζες, διαμονές, μεταφορές, ποτά, φαγητά, εξωφρενικά πολλά μα πολλά ψώνια και μικροέξοδα γύρω στο ενάμισι, χωρίς να στερηθούμε απολύτως τίποτα.

• Γινόταν να πραγματοποιηθεί με λιγότερα έξοδα;

Βεβαίως και γινόταν, ίσως εξοικονομώντας χρήματα από κάποιες διαμονές αν και με τόσες λίγες μέρες και μέσο όρο 30€ ανά διανυκτέρευση δεν υπήρχε λόγος. Επίσης θα γινόταν με λιγότερα ψώνια και δώρα σε σχέση με όσα κάναμε εμείς, γιατί μας έπιασε μια υπερβολή μάλλον από την εξαετή έλλειψη Ασίας και φθηνών αγορών, όπως επίσης και μια μικρή εξοικονόμηση χρησιμοποιώντας τα ΜΜΜ έναντι transfer, ακόμα κι από τις οργανωμένες εκδρομές που -ίσως, δεν είναι και σίγουρο- αν κλείναμε επιτόπου να βρίσκαμε φθηνότερα. Για τα ποτά δε λέω, μη κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας…

• Θεωρείς ότι είναι κάτι που μπορούσες να κάνεις και δε το έκανες;

Στα δεδομένα του τόσο στενού χρονικού περιθωρίου, της εξωφρενικής ζέστης, κίνησης και υπερδραστηριότητας όχι, είμαι νομίζω καλυμμένος από την προσπάθεια που κάναμε και είδαμε όσα είδαμε, που αν βοηθούσε ο καιρός θα ήταν λίγο περισσότερα. Το μόνο που θα μου μείνει απωθημένο όμως είναι το περίφημο Skytrain στην Bangkok, το οποίο παρόλο που ‘χα αγοράσει εισιτήρια δε προλάβαμε να δούμε και να χρησιμοποιήσουμε. Ας είναι, την επόμενη φορά καλά να είμαστε.

• Ήταν τελικά το ταξίδι τόσο ωραίο όσο το περίμενες;

Όχι. Ήταν πολύ καλύτερο και χαίρομαι πολύ που επιμείναμε, το περιμέναμε για χρόνια, το σχεδιάσαμε ξανά και ξανά και δε μας απογοήτευσε καθόλου, καθιστώντας το ένα από τα καλύτερα κι αρτιότερα που έχουμε κάνει, παρόλη την ιδιομορφία του.

• Συνιστάς σε κάποιον την εκδρομή την ίδια περίοδο, όσον αφορά τις καιρικές και όχι μόνο συνθήκες;

Ανεπιφύλακτα παιδιά τι να λέμε. Σε περίπτωση που τύχει και βρει οικονομικό αεροπορικό τρόπο μετάβασης προς εκείνα τα μέρη, είναι μια εξαιρετική επιλογή, πανέμορφη, ιδιαίτερη, ασφαλής, μια γαστρονομική απόλαυση, με σπουδαία μνημεία, διασκέδαση, με λίγα λόγια τα έχει όλα ο μπαξές και σε μεγάλες δόσεις. Τώρα όσον αφορά την εποχή θέλει προσοχή, τουλάχιστον απ’ όσο μας είπαν οι ντόπιοι ξεναγοί ειδικά οι μήνες που χτυπάει 45άρια (!) είναι απαγορευτικοί μιας και δε θα μπορέσεις να ευχαριστηθείς τίποτα. Διπλή προσοχή στην Καμπότζη όπου παίζει ρόλο και η βροχερή περίοδος, η στάθμη των νερών και τα σχετικά.

• Υπάρχει κάποιο σχόλιο για τους ανθρώπους που συναναστράφηκες σ’ αυτή την εκδρομή;

Σίγουρα υπάρχει, θέλοντας να σταθώ ιδιαίτερα στους Καμποτζιανούς του Siem Reap όπου μου έκανε μεγάλη εντύπωση η εξωστρέφεια, η ευγένεια και το χαμόγελο τους, γεγονός που σίγουρα δε περίμενα με τίποτα να συναντήσω έχοντας κατά νου την πρότερη εμπειρία μου στην Ασία. Από κοντά και αυτοί του Λάος και Ταϊλάνδη που παρόλο τον υπερτουρισμό διατηρούν ακόμη όπως φαίνεται κάποιες αρχές.

• Τι θα συμβούλευες σε όποιον ψάχνεται να κάνει μια ανάλογη εκδρομή; Να το δοκιμάσει μόνος, οργανωμένα, να επιλέξει και τις τρεις χώρες και γιατί;

Αυτό είναι κάτι που πιστεύω να το απάντησε η έως τώρα εξιστόρηση και το κάθε κεφάλαιο, όμως για να το συνοψίσω θα πω αρχικά πως όντως άξιζε ο οχι περίεργος τελικά συνδυασμός αυτών των χωρών-πόλεων (δεν ήμασταν οι μόνοι, το κάνανε κι άλλοι ταξιδιώτες), ότι δεν ήταν καθόλου δύσκολος παρόλο που φαίνεται, αποτελώντας μια ιδανική εκδρομή που τα συμπεριλαμβάνει όλα μα όλα. Ξαναλέω γιατί πρέπει: Σπουδαία μνημεία, αρχαιολογία, ναούς, φύση, ανθρωπογεωγραφία, γαστρονομία, αγορές, διασκέδαση, αστικό τοπίο, πραγματικά δε ξέρω τι να πρωτογράψω, θέλω να πιστεύω πως σας παρουσίασα ό,τι μπορούσα. Προσωπικά δε βρίσκω κανέναν απολύτως λόγο να απευθυνθεί κάποιος σε πρακτορείο για οργανωμένη εκδρομή, καθώς με στοιχειώδη οργάνωση και διάβασμα μπορεί να φτιάξει κάτι πολύ ωραίο.

• Νομίζεις πως πέρασε το συναίσθημα της ευρύτερης αυτής περιοχής μέσα απ’ την ιστορία σου;

Πάλι θα επικαλεστώ την κρίση των αναγνωστών της ιστορίας, ελπίζω να σας άφησα εν τέλει κάτι για την υπέροχη Ινδοκίνα, θέλοντας να δείξω όσο πιο καλά γινόταν -ίσως και σε υπερβολικό βαθμό- την περιήγηση μας εκεί και όλα όσα βιώσαμε και νιώσαμε.

• Βρήκες ομοιότητες σε σχέση με αντίστοιχα ταξίδια σου;

Προφανώς, είναι κάτι που ανέφερα στον πρόλογο μου και τελικά επιβεβαιώθηκα όπως ίσως να περιμένατε, υπήρχαν ομοιότητες με το Βιετνάμ καθώς μιλάμε για ίδιες περιοχές και έντονη αλληλεπίδραση, ωστόσο όχι αυτή που νομίζει κάποιος μιας και οι μεν έχουν επιρροές από τον Κινεζικό, οι δε από τον Ινδικό πολιτισμό. Αρκετά όμοια πλην όμως διαφορετικά, με την οδήγηση να είναι αυτό που ξεχώρισα από τη πρώτη στιγμή, καμία σχέση με την ηχορύπανση από τις κόρνες στο Βιετνάμ!

• Πιστεύεις ότι μπορεί ν’ ακολουθήσει κάποιος τη ταξιδιωτική σου διαδρομή βρίσκοντας αφορμή αυτήν εδώ την ιστορία ;

Μακάρι να το κάνει, αν όχι την ίδια ένα μέρος της διαδρομής, καθώς θέλω να πιστεύω ότι έδωσα μέσω του γραπτού πειστικά επιχειρήματα για τους λόγους που θα άξιζε να το σκεφτεί κι εν τέλει να το επιχειρήσει. Είμαι εδώ διαθέσιμος να βοηθήσω αν μπορώ όποιον θελήσει, για ό,τι χρειαστεί.


Μέχρι τότε,
Δίνουμε ραντεβού στην επόμενη ιστορία, ίσως στην Ασία, την Αμερική , την Ευρώπη ή οποιαδήποτε άλλη ήπειρο, χώρα ή νησί αυτού του κόσμου.

Ραντεβού πάντα ψηλά πάνω απ’ τα σύννεφα!

Υ.Γ. Το μόνο που θ’ αφήσουμε ιστορίες, και κανα - δυο φωτογραφίες…

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 21
• 22
• 23

First Προηγούμενη 23 of 23

Go to chapter

Go

[evaT]

Καιρός ήταν.
Γεννηθήκαμε έτοιμοι!
Εσύ αργείς

 

[ANASTAPAP]

«Holiday in Cambodia» κι άλλες ιστορίες από την Ινδοκίνα

​

Χαρά. Μια μεγάλη και ανείπωτη χαρά. Αυτό είναι το βασικότερο συναίσθημα που αν με ρωτούσε κάποιος θα του έλεγα δίχως δισταγμό ότι με διακατέχει ξεκινώντας την συγγραφή μιας ακόμα ιστορίας, της δεύτερης δικής μου Ασιατικής ιστορίας.

Από πού προκύπτει όμως κάτι τέτοιο; Ίσως από το ίδιο το γεγονός της επιστροφής έξι έτη μετά -και κατόπιν όσων μεσολάβησαν- στην αγαπημένη αυτή γωνιά του πλανήτη που ονομάζεται ευρύτερα «Ινδοκίνα» ,ένα μέρος που πάντα συγκλονίζει με τις δυνατές και ιστορικές εικόνες του τον επισκέπτη, μέρος που είχαμε υποσχεθεί στους εαυτούς μας να επιστρέψουμε, εξερευνώντας όσο γίνεται περισσότερα πράγματα.

Ίσως από την άλλη η χαρά να οφείλεται και στο γεγονός πως ετοιμάζομαι να περιγράψω ένα ταξίδι που αν και είχε αντικειμενικές δυσκολίες όπως μικρό χρονικό διάστημα περάτωσης, δέκα πτήσεις, είσοδο κι έξοδο από τέσσερις χώρες, επιτόπου απαιτητικές εκδρομές, δύσκολες συνθήκες λόγω υπερβολικής ζέστης και υγρασίας κ.α, ολοκληρώθηκε με απόλυτη κατά τη γνώμη μου επιτυχία και σε τελικό συμπέρασμα αυτό είναι που μένει.

Η αλήθεια είναι πως το είχαμε στο μυαλό μας ως σενάριο, συζητώντας το ακόμα από το μακρινό πλέον 2019 που βρεθήκαμε σ’ εκείνα τα μέρη. Είναι από τις περιπτώσεις που πάντα τοποθετείς αόριστα σε μια ταξιδιωτική κουβέντα δίχως να έχεις ψάξει τι παίζει, θέτοντας απλά έναν ταξιδιωτικό στόχο για συγκεκριμένους λόγους, κάτι που νομίζω κάνουμε όλοι μας. Ακριβολογώντας, οι γνωστές αυτές χώρες και πιο συγκεκριμένα πόλεις που επισκεφτήκαμε για να είμαι πιο δίκαιος αποτελούν το ορόσημο νομίζω της περιοχής, οπότε η γέννηση της ιδέας δεν ήταν και πολύ δύσκολη εδώ που τα λέμε.

Η κατάρτιση όμως του πλάνου και ο συνδυασμός όλων αυτών που πρόκειται να εξιστορήσω ήθελε δουλίτσα, καλό ψάξιμο, είχε σε ορισμένα εγχειρήματα αυξημένο κόστος και όπως διαπιστώσαμε για να πραγματοποιηθεί τελικά απαιτούσε ευνοϊκές συγκυρίες και για άλλη μια φορά ιδανικό συγχρονισμό γεγονότων, εισιτηρίων (μιλίων), όπως θα δείτε απ’ το αμέσως επόμενο κεφάλαιο.

Angkor Wat, Cambodia
View attachment 498582

Παλιά μου τέχνη κόσκινο θα πει κανείς, μιας και για κάτι τέτοια τελικά ζούμε και ταξιδεύουμε, καθώς η προετοιμασία πολλές φορές όπως μεταξύ σοβαρού και αστείου λέω αποτελεί το μισό ταξίδι. Πόσο μάλλον όταν όλο αυτό πηγαίνει τελικά κατ’ ευχήν, σε κάνει να χαίρεσαι σαν μικρό παιδί όταν μέρες μετά πραγματοποιείς τον απολογισμό σου.

Kuang Si, Laos
View attachment 498584

Χαρά λοιπόν για το Siem Reap και το τεράστιας σημασίας μνημείο της Καμπότζης που είδαν τα μάτια μας κι αποτελούσε το βασικότερο κίνητρο της εκδρομής, χαρά για την εκπληκτική Luang Prabang στο Λάος και τις γύρω περιοχές του ποταμού Menkong με τις ασύλληπτες φυσικές εικόνες του, χαρά και για την σπουδαία χαοτική μητρόπολη με την παρακμιακή κι όχι μόνο γοητεία που ονομάζεται Bangkok στην Ταϊλάνδη, σ’ ένα τριεθνές ταξίδι που θα μνημονεύουμε σίγουρα για αρκετό καιρό.

Damnoen Saduak, Thailand
View attachment 498585

Δανείζομαι λοιπόν ευθύς αμέσως τον τίτλο απ’ το διάσημο τραγούδι των Dead Kennedys, ξεδιαλέγω τις καλύτερες φωτογραφίες μου, συγκεντρώνω και καταγράφω τις πληροφορίες και προσπαθώντας να μη το ξεχειλώσω αυτή τη φορά (δύσκολο) και λέω να ξεκινήσω, αποφεύγοντας επιφανειακές ιστορικές προσεγγίσεις (συνήθως μέσω wiki) που σιχαίνομαι, για τις δύσκολες αλλά πανέμορφες αυτές χώρες που είχαμε την τύχη να βρεθούμε.
Χώρες τόσο ίδιες σε ορισμένα πράγματα αλλά συνάμα τόσο διαφορετικές, με ξεχωριστή κουλτούρα και ιστορία. Μέχρι και οι -παρόμοιες κατά μία έννοια- σημαίες τους συνηγορούν σε αυτό…

View attachment 498588


Είστε έτοιμοι;

Πανέτοιμοι!

 

[psilos3]

Καιρός ήταν.
Γεννηθήκαμε έτοιμοι!
Εσύ αργείς

Το καλό πράμα αργεί, χρειάζεται υπεμονή!

Πανέτοιμοι!

Πήρα φόρα!

 

[psilos3]

Μην αγνοείς τα σημάδια (για νιοστή φορά)



Όχι, δεν ήταν μόνο το γεγονός πως θέλαμε να κάνουμε κάποιο ταξίδι. Πάντα θέλουμε, δεν αλλάζει αυτό. Ούτε η κοινή μας απόφαση πως ήρθε επιτέλους η ώρα να ξοδέψουμε τα μίλια που με κόπο μαζεύουμε τόσο καιρό, αγοράζοντας ηλεκτρικές σκούπες και μίξερ, ψωνίζοντας σαμπουάν & φυστικοβούτυρα, βάζοντας πετρέλαιο ή με οποιονδήποτε άλλο ευφάνταστο και μη τρόπο.

Υπήρχε η κοινή απόφαση μετά την περσινή εκδρομή μας στο Περού, πως το βλέμμα μας θα πέσει αποκλειστικά στη δεξιά «πλευρά» του χάρτη, έχοντας ξεκάθαρο στόχο την ανατολή. Θέλω Ασία φίλε, είπα σχεδόν επιτακτικά πριν ξεκινήσουμε το ψαχτήρι, μου ‘χει λείψει αυτό το χυμαδιό, μη σου πω και η βρωμιά της, ακόμα και το ποντίκι που περνάει από μπροστά μου των ώρα που τρώω! Πειστικό το επιχείρημα δε λέω, όχι πως ο Νίκος είναι απ’ αυτούς που φέρνουν αντιρρήσεις σε τέτοια πράγματα…

Κάπως έτσι ξεκίνησε λοιπόν το καλοκαίρι του 2024 άλλη μια διαδικασία αναζήτησης, ή καλύτερα καψίματος θα έλεγα, αυτού ακριβώς που λατρεύουμε και μη σας πω προσδοκούμε κιόλας, ένα βήμα πίσω όμως αυτή τη φορά καθώς το πρώτο μέλημα μας ήταν να βρούμε προορισμό. Όπως γνωρίζετε θαρρώ οι περισσότεροι, η αναζήτηση μακρινών εισιτηρίων με εξαργύρωση μιλίων είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που απαιτεί καλή έρευνα και πολλές φορές τύχη ή απλά φώτιση προκειμένου να σου έρθει η κατάλληλη ιδέα στο δαιδαλώδες σύστημα προορισμών που προσφέρει.

Ήταν 20 του Σεπτέμβρη, με το ραντεβού μας να δίνεται στο σαλόνι υποδοχής της Aegean στη Θεσσαλονίκη, όπου πίνοντας ποτάκια ξεκινήσαμε να μελετάμε τις εισηγήσεις μας, περιμένοντας παράλληλα την βραδινή πτήση για Ηράκλειο προκειμένου να γράψουμε ακόμα ένα καλοκαιρινό τριήμερο σ’ έναν αδελφικό μου φίλο που ζει και εργάζεται στα Μάλια.

• Βρήκες τίποτα καλό;
• Έχω υπεραναλύσει τις πτήσεις από & προς Ιαπωνία, βγαίνει άκρη. Εσύ;
• Το ίδιο, μόνο που κοιτούσα με αναχώρηση τη Θεσσαλονίκη. Επίσης βρήκα και για Κίνα, με λιγότερο κόστος σε φόρους.
• Ωραία ιδέα, τι τελικά σκέφτεσαι να κάνουμε για να ψάξουμε καλύτερα;
• Δε ξέρω φίλε, μου αρέσουν και με μπερδεύουν όμως όλα, γι’ αυτό βρήκα και μια τρίτη εναλλακτική πρόταση.
• Για πες;
• Αναχώρηση από Κωνσταντινούπολη, προορισμός η Καμπότζη κι επιστροφή από Ταϊλάνδη, με εξευτελιστικούς μάλιστα φόρους. Θυμάσαι πόσες φορές το έχουμε συζητήσει αυτό το σενάριο έτσι;
• Εννοείται, όλα είναι καλά, ας πιούμε τις τσικουδιές μας στην Κρήτη το ΣΚ και το βλέπουμε.

Όπως καταλαβαίνετε όλα τα σενάρια ήταν πολύ θελκτικά στα μάτια μας, το μπέρδεμα όμως είχε γίνει μεγαλύτερο αδυνατώντας να κατασταλάξουμε, όσο κι αν το συζητήσαμε τις επόμενες ώρες, κλίνοντας περισσότερο προς Ιαπωνία μεριά. Ήταν απλά από ‘κείνες τις στιγμές που με κάποιο τρόπο -ο οποίος συνήθως δε βασίζεται σε καμία λογική- περιμένεις μια ένδειξη, μια κατεύθυνση, ή καλύτερα όπως αρέσκομαι να λέω ένα σημάδι.

Παιχνίδι της μοίρας, ανώτερη δύναμη του καλού θεούλη των ταξιδιωτών, αυθυποβολή ή κάτι άλλο; Δε ξέρω και δεν έχει σημασία, αυτό που μετράει είναι πως συνέβη για άλλη μια φορά έτσι ώστε να μη το αγνοήσουμε, ξεδιαλύνοντας τη σκέψη και την αναποφασιστικότητα στην οποία είχαμε περιέλθει. Ήταν η επόμενη κιόλας μέρα, το απόγευμα περιμένοντας τον Κώστα να σχολάσει από τη δουλειά του.

• Ψηλέ πλάκωσε κόσμος, σε κανένα μισάωρο σχολάω κι ετοιμάζομαι να πάμε για φαγητό και ρακές.
• Με την ησυχία σου φίλε, εμείς έτσι κι αλλιώς τουρίστες είμαστε, θα πάμε να πιούμε μια μπύρα εδώ πιο κάτω σε μια ωραία παμπ που ανακαλύψαμε και θα σε περιμένουμε.
• Που θα πάτε ρε μαλάκες, στην παμπ της Καμποτζιανής;
• Ορίστε; Πως το πες αυτό;
• Ναι ρε, αυτήν εδώ πιο κάτω λέτε την ξέρω. Μια κοπέλα απ’ την Καμπότζη την έχει, προφανώς μετανάστρια μαζί με τον Ευρωπαίο άντρα της.

Κοιταχτήκαμε με το Νίκο για ένα δευτερόλεπτό και χαμογελάσαμε. Ήταν αρκετό, δε χρειάστηκε να πούμε ούτε κουβέντα καθώς μετά από τόσα χρόνια συνεννοούμαστε σε άλλο επίπεδο. Η απόφαση είχε παρθεί κι εμείς δεν είχαμε σχεδόν καμία συμμετοχή σ’ αυτό. Το πεπρωμένο βλέπετε…

Ούτε 24 ώρες μετά είμασταν κιόλας έτοιμοι για το επόμενο αποφασιστικό βήμα, έχοντας μπροστά μας άλλους έξι μήνες να διαμορφώσουμε την εκδρομή όπως θέλουμε.
Η δουλειά έγινε γρήγορα, όπως έπρεπε κι όπως σας έχω πει πολλάκις κινδυνεύοντας να χαρακτηριστώ γραφικός:

«Το καλύτερο ταξίδι είναι αυτό που κλείνεται όταν βρίσκεσαι ήδη σε ταξίδι».

Πόσο μάλλον σ’ ένα παραδοσιακό καφενείο της Κρήτης, πίνοντας παγωμένες μπυρίτσες. Υπάρχει καλύτερος τρόπος;

Ο κύβος ερρίφθη!

 

[varioAthens]

Κι αναρωτιομουν γιατι αυτο το αψηλο παληκαρι δεν εχει ξεκινησει τοσο καιρο την ιστορια την ασιατική!!! Για παμε!!!

 

[psilos3]

Κι αναρωτιομουν γιατι αυτο το αψηλο παληκαρι δεν εχει ξεκινησει τοσο καιρο την ιστορια την ασιατική!!! Για παμε!!!

Μόνο οι φωτογραφίες και η επεξεργασία τους μου έφαγαν πόσες μέρες, χώρια το γραπτό που μου πήρε πάνω από μήνα να ολοκληρώσω και να μου μένουν μόνο διορθώσεις... Για να δούμε.

 

[psilos3]

Η προσεκτική και ιδιαίτερη προετοιμασία



Το καλό με την κράτηση σε βάθος εξαμήνου ήταν πως υπήρχε άφθονος χρόνος, οπότε έχοντας τα εισιτήρια στα χέρια μπορούσαμε να μελετήσουμε με την ησυχία μας και να προσαρμόσουμε το ταξίδι όπως θέλαμε κι όπως ήταν καλύτερα εφικτό μέσα στις μέρες που είχαμε στη διάθεση μας.

Μιας που είπα για εισιτήρια ας ξεκινήσω από αυτό γιατί δε το διευκρίνισα επακριβώς έως τώρα. Κόστισε 90.000 μίλια Star Alliance έκαστος συν 56€ φόρων, σ’ ένα πολύ καλή όπως ψάξαμε ανταλλαγή (δε ξέρω αν συμφωνείτε οι πιο έμπειροι), μιας και το αντίστοιχο εισιτήριο της Singapore Airlines με την οποία ταξιδέψαμε είχε κόστος πάνω από 1150€ κανονικά. Αφετηρία ήταν το αεροδρόμιο IST της Κωνσταντινούπολης, όπου μέσω Σιγκαπούρης θα προσγειωνόμασταν στο SAI του Σιεμ Ρεπ της Καμπότζης. Επιστροφή πάλι μέσω Σιγκαπούρης, αυτή τη φορά όμως από το BKK της Μπανγκόκ στην Ταϊλάνδη.

Ένα ακόμη μεγάλο πλεονέκτημα της κράτησης αυτής που θα διευκόλυνε πολύ τις μικρές ή μεγάλες αναμονές μας, ήταν η χρυσή βαθμίδα του Νίκου που μας έδινε πρόσβαση σε όλα τα διαθέσιμα σαλόνια. Είναι εντελώς διαφορετικό το ταξίδι έτσι.

Η πτήση από/προς την Κωνσταντινούπολη ήταν ξεχωριστή υπόθεση για τον καθένα μας εφόσον είχαμε διαφορετική αφετηρία, κόστισε όμως σχεδόν ισάξια λίγο πάνω από 150€, εκμεταλλευόμενοι την προσφορά που έτρεχε τον Σεπτέμβρη του 2024 και κάποια κουπόνια της Aegean.

Αεροπορικά εισιτήρια αφορούσε και το τρίτο μας μέλημα για τα ενδο-Ασιατικά αυτή τη φορά, ειδικότερα από τη στιγμή που γνωρίζαμε πως οι πτήσεις μεταξύ των πόλεων που θα επισκεπτόμασταν ήταν λίγες και σε μια περίπτωση μονοπωλιακές. Πιο συγκεκριμένα η πτήση της Vietnam Airlines από το Σιεμ Ρεπ προς το αεροδρόμιο LPQ στο Λάος μας πόνεσε στάζοντας 170€ κατ’ άτομο, με την αντίστοιχη της Bangkok Airways από τη Λουάνγκ Πραμπάνγκ προς το BKK της Μπανγκόκ να κοστίζει περί τα 100€, αμφότερες με αποσκευή μιας και τα κιλά που έδιναν στον οικονομικό ναύλο προσωπικό αντικείμενο ήταν για γέλια. Οι κρατήσεις αυτές πραγματοποιήθηκαν πέντε μήνες πριν το ταξίδι κι όπως συμπεράναμε παρακολουθώντας τις τιμές πράξαμε σοφά κλείνοντας τες νωρίς, μιας και συνέχιζαν την ανοδική τάση τους με το πέρασμα των μηνών.

(Οι δέκα πτήσεις μου)

Σειρά είχαν οι κρατήσεις των καταλυμάτων, που τη φορά αυτή έγιναν αποκλειστικά μέσω της πλατφόρμας booking μέσα στον Νοέμβριο του 2024. Τέσσερα βράδια στο «Home Indochine D'angkor Hotel» στη Σιεμ Ρεπ και τιμή 135$, τρία βράδια στο «Sabai Sabai Luang Prabang Hostel» στην Λουάνγ Πραμπάνγκ με τιμή 105$, κι άλλα τρία στο «Samsen Street Hotel» της Μπανγκόκ με κόστος 120$. Όχι κι άσχημα λοιπόν, με συνολική τιμή περίπου 155€ για τον καθένα μας για διαμονή σε ιδιωτικό δωμάτιο με κλιματισμό (πολύ βασικό), πρωινό (εξίσου), καθώς και πισίνα στο καθένα που θα καταλάβετε στην εξιστόρηση πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε τελικά. Η Ασία όσο κι αν ακρίβυνε κι αυτή κρατάει κάποια δεδομένα:

(οι θέσεις των ξενοδοχείων στο κέντρο των πόλεων)


Για μένα υπήρχε και μια επιπλέον κράτηση καθώς θεώρησα σκόπιμο να διανυκτερεύσω στην Κωνσταντινούπολη παρά στην Αθήνα με μεγαλύτερη ταλαιπωρία, κρατώντας ένα δωμάτιο στην περιοχή Arnavutköy με το όνομα «Meshk Airport Hotel» σε τιμή 25€ μόνο.



Εισιτήρια είχαμε, διαμονή είχαμε, τι άλλο έμενε; Μα φυσικά οι βίζες σε δύο από τις τρεις χώρες (εξαιρείται η Ταϊλάνδη που δε χρειαζόταν) με τη διαδικασία να είναι προαπαιτούμενη τουλάχιστον για την Καμπότζη, ένα μήνα πριν το ταξίδι μέσω της σελίδας «www.evisa.gov.kh» και κόστος 52€ και για τους δύο. Από την άλλη το Λάος μας χορήγησε Visa νωρίτερα, επίσης μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του «laoevisa.gov.la» σε διπλάσιο κόστος, 110€ μαζί. Πολύ ωραία τα έγγραφα που λάβαμε, είχα την προσδοκία να κολληθούν και στο διαβατήριο όπως ανάλογα είχε συμβεί στο Βιεντάμ, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε.



Σειρά είχαν τα αξιοθέατα και οι δραστηριότητες που είχαμε κατά νου και θα αναλύσω στα επιμέρους κεφάλαια για να μη μακρύνω περισσότερο αυτό. Πρέπει όμως να αναφερθώ στο αποκορύφωμα ίσως της εκδρομής που δεν ήταν άλλο από την επίσκεψη στο Angkor Wat, όπου με βαριά καρδιά και κατόπιν σκέψης κλείσαμε ημερήσιο εισιτήριο κόστους 37$ μέσω της επίσημης ιστοσελίδας «www.angkorenterprise.gov.kh» ,που σου επιτρέπει να κάνεις κράτηση το πολύ ένα μήνα πριν. Στην ίδια σελίδα, μπορείς μάλιστα να δεις και τη μέτρηση επισκεψιμότητας του μνημείου από την αρχή του έτους!

Ένα ακόμη ζήτημα για το οποίο δε θέλαμε να σπαταλήσουμε χρόνο ήταν οι μετακινήσεις από τα αεροδρόμια προς τα ξενοδοχεία και αντίστροφα, ειδικά στην Σιεμ Ρεπ και την Μπανγκόκ που οι αποστάσεις ήταν ιδιαίτερα μεγάλες. Κράτηση μέσω booking κι εδώ για ταξί αεροδρομίου με κόστη 58€, 34€ και 31€ μετ’ επιστροφής και για τις τρεις περιπτώσεις.

Εφόσον είχαν δρομολογηθεί τα περισσότερα ψάξαμε τον τελευταίο μήνα και για τα υπόλοιπα διαδικαστικά, ξεκινώντας από την προληπτική ασφάλεια υγείας, μέσω της Mondial Assistance αυτή τη φορά με κόστος περί τα 52€ κατ’ άτομο. Μια που έπιασα τα της υγείας, να πω ότι απ’ όσο είχα ψάξει κανένα κράτος από τα τρία δεν είχε την απαίτηση για κάποιο εμβόλιο, βρήκα όμως την ευκαιρία μετά από επίσκεψη σ’ ένα γιατρό του ΕΟΠΥ να γράψω και να ανανεώσω αυτό του τετάνου, αλλά να κάνω και ένα τεστ αντισωμάτων για να δω αν χρειαστεί να γίνει το ίδιο με αυτά της ηπατίτιδάς.

Να πω επίσης ότι το μικρό φαρμακείο που κουβαλάω σε τέτοια ταξίδια εμπλουτίστηκε αυτή τη φορά με βιταμίνες αλλά και δύο πολύ βασικά ακόμη προϊόντα, ένα αντηλιακό υψηλού δείκτη προστασίας και του συγκεκριμένου δυνατού και πολύ καλού αντικουνουπικού σπρέι. Άκρως απαραίτητα και τα δύο από την αρχή έως το τέλος της εκδρομής!



Απαραίτητα ήταν και τα δολάρια που μας έκοψε κι αγοράσαμε μερικές ημέρες πριν την αναχώρηση μας, μιας και οι κάρτες σε κάτι τέτοια μέρη συνήθως δε φτουράνε, κάτι που θα διαπιστώναμε με κακό τρόπο. Συν τοις άλλοις ήμασταν ενήμεροι πως το συγκεκριμένο νόμισμα χρησιμοποιείται για συναλλαγές τουλάχιστον στην Καμπότζη (τελικά και στις άλλες δύο) οπότε η ανταλλαγή τελικά κρίθηκε ακόμη πιο χρήσιμη.

Τέλος όσον αφορά την πρόσβαση στο ίντερνετ μέσω δεδομένων κινητής θα το βλέπαμε επιτόπου και θα σας αναφέρω τι λύση βρήκαμε σε κάθε κεφάλαιο κατά την άφιξη μας στις χώρες, μιας και δε διαθέτουμε τηλέφωνα με esim. Τους αντάπτορες φόρτισης μια φορά τσάμπα τους κουβάλησα καθώς δεν χρειάστηκαν πουθενά πέρα από το αεροπλάνο ίσως σε περίπτωση που χρειαστεί κανείς να φορτίσει φορητό υπολογιστή.

Θεωρώντας πως είχαμε κάνει ότι μπορούσαμε αναφορικά με την προετοιμασία, ήμασταν πλέον έτοιμοι για την επιστροφή μας στην Ασία, συμπληρώνοντας όπως πάντα τον ηλεκτρονικό χάρτη διαβάζοντας Travelstories:

(οι σημαδεμένες περιοχές με τα σημεία ενδιαφέροντος)


Για την ακρίβεια ανυπομονούσαμε!








*Πολλές ευχαριστίες κάπου εδώ σε @Kyriakao για τις πάντα σωστές συμβουλές του, @misha19 για την ιδέα του μέσω της ιστορίας του, @poised για ευνόητους λόγους Ασιατικής καταγραφής και φυσικά @erodios που διάβασα την ιστορία του παράλληλα με τη συγγραφή της δικής μου για το Περού και με έψησε υποσυνείδητα, καθώς όμως και όλους τους γράφοντες όλα αυτά τα χρόνια που διευκολύνουν με τον τρόπο τους το έργο μας.

 

[IrisAthens]

Τι ωραία αρχή! Dead Kennedys και έκρηξη χαράς! Ανυπομονώ για τη συνέχεια!

 

[psilos3]

Τι ωραία αρχή! Dead Kennedys και έκρηξη χαράς!

Σ' ευχαριστώ πολύ, αν και συνήθως αυτά τα δύο δε πάνε μαζί, αλλά για τις ανάγκες της ιστορίας όλα γίνοναι...

Ανυπομονώ για τη συνέχεια!

Από ΄δω και πέρα ξεκινάνε τα καλά.

 

[Vicks]

«Holiday in Cambodia» κι άλλες ιστορίες από την Ινδοκίνα

​

Χαρά. Μια μεγάλη και ανείπωτη χαρά. Αυτό είναι το βασικότερο συναίσθημα που αν με ρωτούσε κάποιος θα του έλεγα δίχως δισταγμό ότι με διακατέχει ξεκινώντας την συγγραφή μιας ακόμα ιστορίας, της δεύτερης δικής μου Ασιατικής ιστορίας.

Από πού προκύπτει όμως κάτι τέτοιο; Ίσως από το ίδιο το γεγονός της επιστροφής έξι έτη μετά -και κατόπιν όσων μεσολάβησαν- στην αγαπημένη αυτή γωνιά του πλανήτη που ονομάζεται ευρύτερα «Ινδοκίνα» ,ένα μέρος που πάντα συγκλονίζει με τις δυνατές και ιστορικές εικόνες του τον επισκέπτη, μέρος που είχαμε υποσχεθεί στους εαυτούς μας να επιστρέψουμε, εξερευνώντας όσο γίνεται περισσότερα πράγματα.

Ίσως από την άλλη η χαρά να οφείλεται και στο γεγονός πως ετοιμάζομαι να περιγράψω ένα ταξίδι που αν και είχε αντικειμενικές δυσκολίες όπως μικρό χρονικό διάστημα περάτωσης, δέκα πτήσεις, είσοδο κι έξοδο από τέσσερις χώρες, επιτόπου απαιτητικές εκδρομές, δύσκολες συνθήκες λόγω υπερβολικής ζέστης και υγρασίας κ.α, ολοκληρώθηκε με απόλυτη κατά τη γνώμη μου επιτυχία και σε τελικό συμπέρασμα αυτό είναι που μένει.

Η αλήθεια είναι πως το είχαμε στο μυαλό μας ως σενάριο, συζητώντας το ακόμα από το μακρινό πλέον 2019 που βρεθήκαμε σ’ εκείνα τα μέρη. Είναι από τις περιπτώσεις που πάντα τοποθετείς αόριστα σε μια ταξιδιωτική κουβέντα δίχως να έχεις ψάξει τι παίζει, θέτοντας απλά έναν ταξιδιωτικό στόχο για συγκεκριμένους λόγους, κάτι που νομίζω κάνουμε όλοι μας. Ακριβολογώντας, οι γνωστές αυτές χώρες και πιο συγκεκριμένα πόλεις που επισκεφτήκαμε για να είμαι πιο δίκαιος αποτελούν το ορόσημο νομίζω της περιοχής, οπότε η γέννηση της ιδέας δεν ήταν και πολύ δύσκολη εδώ που τα λέμε.

Η κατάρτιση όμως του πλάνου και ο συνδυασμός όλων αυτών που πρόκειται να εξιστορήσω ήθελε δουλίτσα, καλό ψάξιμο, είχε σε ορισμένα εγχειρήματα αυξημένο κόστος και όπως διαπιστώσαμε για να πραγματοποιηθεί τελικά απαιτούσε ευνοϊκές συγκυρίες και για άλλη μια φορά ιδανικό συγχρονισμό γεγονότων, εισιτηρίων (μιλίων), όπως θα δείτε απ’ το αμέσως επόμενο κεφάλαιο.

Angkor Wat, Cambodia
View attachment 498582

Παλιά μου τέχνη κόσκινο θα πει κανείς, μιας και για κάτι τέτοια τελικά ζούμε και ταξιδεύουμε, καθώς η προετοιμασία πολλές φορές όπως μεταξύ σοβαρού και αστείου λέω αποτελεί το μισό ταξίδι. Πόσο μάλλον όταν όλο αυτό πηγαίνει τελικά κατ’ ευχήν, σε κάνει να χαίρεσαι σαν μικρό παιδί όταν μέρες μετά πραγματοποιείς τον απολογισμό σου.

Kuang Si, Laos
View attachment 498584

Χαρά λοιπόν για το Siem Reap και το τεράστιας σημασίας μνημείο της Καμπότζης που είδαν τα μάτια μας κι αποτελούσε το βασικότερο κίνητρο της εκδρομής, χαρά για την εκπληκτική Luang Prabang στο Λάος και τις γύρω περιοχές του ποταμού Menkong με τις ασύλληπτες φυσικές εικόνες του, χαρά και για την σπουδαία χαοτική μητρόπολη με την παρακμιακή κι όχι μόνο γοητεία που ονομάζεται Bangkok στην Ταϊλάνδη, σ’ ένα τριεθνές ταξίδι που θα μνημονεύουμε σίγουρα για αρκετό καιρό.

Damnoen Saduak, Thailand
View attachment 498585

Δανείζομαι λοιπόν ευθύς αμέσως τον τίτλο απ’ το διάσημο τραγούδι των Dead Kennedys, ξεδιαλέγω τις καλύτερες φωτογραφίες μου, συγκεντρώνω και καταγράφω τις πληροφορίες και προσπαθώντας να μη το ξεχειλώσω αυτή τη φορά (δύσκολο) και λέω να ξεκινήσω, αποφεύγοντας επιφανειακές ιστορικές προσεγγίσεις (συνήθως μέσω wiki) που σιχαίνομαι, για τις δύσκολες αλλά πανέμορφες αυτές χώρες που είχαμε την τύχη να βρεθούμε.
Χώρες τόσο ίδιες σε ορισμένα πράγματα αλλά συνάμα τόσο διαφορετικές, με ξεχωριστή κουλτούρα και ιστορία. Μέχρι και οι -παρόμοιες κατά μία έννοια- σημαίες τους συνηγορούν σε αυτό…

View attachment 498588


Είστε έτοιμοι;

Τι λες τώρα! Πανέτοιμοι!

 

[panlek30]

Μόνο οι φωτογραφίες και η επεξεργασία τους μου έφαγαν πόσες μέρες

Ψηλε τις παραεπεξεργάζεσαι θα έλεγα και χάνουν παρα προσθέτουν (ταπεινη μου γνώμη). Αναμένω με αγωνια τη συνέχεια..