kalspiros
Member
- Μηνύματα
- 2.554
- Likes
- 3.998
- Επόμενο Ταξίδι
- remaining UK
- Ταξίδι-Όνειρο
- yeah, whatever...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Trip to the under: μικρή γνωριμία με την μαγεία...
- Οι νύχτες της Ακκρά
- Πρωτεύουσα στο φως της ημέρας
- Κυριακή στην παραλία
- Μια βόλτα στα προάστια
- You choose life, Life choose you
- Obruni Vol1
- Obruni Vol2 - The Volta move
- Λαμπερή συλλογή
- Στερεογραφήματα (look closer)
- Ουόταα (το νερό στα Γκανέζικα)
- Obruni Vol3 - Obibini call (για κοιτα με στο χρώμα, λοιπόν...)
- Βραδιές θεάτρου στην Γκάνα?
- Ασκήσεις αντανακλαστικών
- Δαμάζοντας το Eastern Region
- Asafo ένα χωριό σαν όλα τ' άλλα
- Η πρεσβεία των αισθήσεων και των παραισθήσεων
- Η ιστορία του ενός σημείου
- Εικόνες απ' το βάζο vol1
- Εικόνες απ' το βάζο vol2
- Μια Volta στα νησιά
- Πεζός στους αιθέρες: Kakum
- Μια απαίσια ιστορία
- Αθήνα- Elmina έστω κι αυθημερόν
- Συνοπτικά, σύντομα.. πριν το αντίο...
- Μαύρο είναι το δέρμα (αποχαιρετώντας την Γκάνα)][media=youtube]0VgScmN66sM[/media
Πάλι καλά που πέρασε ο πυρετός! Οι συνάδελφοι (και όχι η Marian) το απέδωσαν σε εκείνη ότι μου έκανε juju magic για να μην πάω με καμία άλλη. (H απάντηση της Pat ήταν αφοπλιστική: this is Africa!)
Σαββάτο βράδυ δεν έχει έξοδο καθώς πρέπει να ξυπνήσουμε νωρίς το πρωί της Κυριακής για την βόλτα στην Βόλτα. Άρα περιοριζόμαστε σε μια απλή περιήγηση. Ξεκινάμε από τα Cantonments με πορεία προς James Town και κατάληξη στο LaPlaz Hotel. Η διαδρομή γεμάτη μπλόκα από αστυνομικούς. Αν δεν είχαμε τον Λιβανέζο μαζί, ο προϋπολογισμός μας θα εκτροχιαζόταν. Μιλούσε σε όλους με την δική τους γλώσσα. Οι δυο Έλληνες δεν έπαιρναν χαμπάρι πότε και με ποιον τρόπο την γλυτώναμε κάθε φορά (medase wy και medase wy (ευχαριστώ και άντε γεια). Τους ρωτούσε μάλιστα και τα ονόματά τους δίνοντάς τους έτσι τις φρούδες ελπίδες ότι θα επιστρέψει για να τους «τακτοποιήσει». Η Oxford street (Osu) ήταν γεμάτη κόσμο. Όχι σε διαφορετική μορφή από ότι τους βλέπεις στο καθημερινό λιοπύρι. Τα ίδια ρούχα, τα ίδια πράγματα φορτωμένα στο κεφάλι. Αυτό που διαφέρει είναι κάποιοι χώροι που είναι γεμάτοι με πλαστικά τραπέζια όπου ντόπιοι κάθονται και τρώνε. Κάποια στιγμή, πιο αργά, σηκώνονται και αρχίζουν τον χορό στην μέση του δρόμου υπό τους ρυθμούς της χαρωπής παραδοσιακής μουσικής τους, παραμορφωμένα και μπουκωμένα βγαλμένη από τα ηχεία ενός φορητού ευμεγέθους κασετοφώνου. Αυτό δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στην κίνηση των αυτοκινήτων. Η κεντρική πλατεία με το μαύρο αστέρι είναι πολύ όμορφα φωταγωγημένη. Το JamesTown μάλλον ήταν καλύτερο το βράδυ καθώς δεν μπορούσες να διακρίνεις πολλά πράγματα. Ακολουθούμε την συμβουλή του Έλι (Λιβανέζος) και αποτραβιόμαστε από την επιθυμία μας να χωθούμε στα στενά, καθώς είναι μέρα κηδειών και οι συμπεριφορές των ντόπιων μπορεί να είναι απρόβλεπτες. Αλλαγή πορείας: LaPlaz. Αυτή την φορά προχωράμε ακόμα παραπέρα όπου φτάνουμε σε beachbarμε ζωντανή μουσική. Ο καλλιτέχνης το μόνο που πέτυχε ήταν τα ράστα αλλά Lenny Kravitz. Γιατί κατά τ άλλα μάλλον συγκαταλέγεται σε τρόπους βασανιστηρίων. Επιστροφή για ύπνο.

Σαββάτο βράδυ δεν έχει έξοδο καθώς πρέπει να ξυπνήσουμε νωρίς το πρωί της Κυριακής για την βόλτα στην Βόλτα. Άρα περιοριζόμαστε σε μια απλή περιήγηση. Ξεκινάμε από τα Cantonments με πορεία προς James Town και κατάληξη στο LaPlaz Hotel. Η διαδρομή γεμάτη μπλόκα από αστυνομικούς. Αν δεν είχαμε τον Λιβανέζο μαζί, ο προϋπολογισμός μας θα εκτροχιαζόταν. Μιλούσε σε όλους με την δική τους γλώσσα. Οι δυο Έλληνες δεν έπαιρναν χαμπάρι πότε και με ποιον τρόπο την γλυτώναμε κάθε φορά (medase wy και medase wy (ευχαριστώ και άντε γεια). Τους ρωτούσε μάλιστα και τα ονόματά τους δίνοντάς τους έτσι τις φρούδες ελπίδες ότι θα επιστρέψει για να τους «τακτοποιήσει». Η Oxford street (Osu) ήταν γεμάτη κόσμο. Όχι σε διαφορετική μορφή από ότι τους βλέπεις στο καθημερινό λιοπύρι. Τα ίδια ρούχα, τα ίδια πράγματα φορτωμένα στο κεφάλι. Αυτό που διαφέρει είναι κάποιοι χώροι που είναι γεμάτοι με πλαστικά τραπέζια όπου ντόπιοι κάθονται και τρώνε. Κάποια στιγμή, πιο αργά, σηκώνονται και αρχίζουν τον χορό στην μέση του δρόμου υπό τους ρυθμούς της χαρωπής παραδοσιακής μουσικής τους, παραμορφωμένα και μπουκωμένα βγαλμένη από τα ηχεία ενός φορητού ευμεγέθους κασετοφώνου. Αυτό δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στην κίνηση των αυτοκινήτων. Η κεντρική πλατεία με το μαύρο αστέρι είναι πολύ όμορφα φωταγωγημένη. Το JamesTown μάλλον ήταν καλύτερο το βράδυ καθώς δεν μπορούσες να διακρίνεις πολλά πράγματα. Ακολουθούμε την συμβουλή του Έλι (Λιβανέζος) και αποτραβιόμαστε από την επιθυμία μας να χωθούμε στα στενά, καθώς είναι μέρα κηδειών και οι συμπεριφορές των ντόπιων μπορεί να είναι απρόβλεπτες. Αλλαγή πορείας: LaPlaz. Αυτή την φορά προχωράμε ακόμα παραπέρα όπου φτάνουμε σε beachbarμε ζωντανή μουσική. Ο καλλιτέχνης το μόνο που πέτυχε ήταν τα ράστα αλλά Lenny Kravitz. Γιατί κατά τ άλλα μάλλον συγκαταλέγεται σε τρόπους βασανιστηρίων. Επιστροφή για ύπνο.
Attachments
-
168,7 KB Προβολές: 4.092