Yorgos
Member
- Μηνύματα
- 10.219
- Likes
- 55.390
- Επόμενο Ταξίδι
- Nipon-Αλάσκα-Yellowstone
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού τότε, τώρα, πάντα
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Αίγυπτος
- Photos Αίγυπτος
- Σουδάν
- Photos Σουδάν
- Ιορδανία
- Photos Ιορδανία
- Ισραήλ κ Παλαιστίνη
- Photos Ισραήλ
- Top 5 Ισραήλ-Παλαιστίνης
- Σεούλ
- Photos Σεούλ
- Γκουάμ
- Photos Γκουάμ
- Παλάου
- Photos Παλάου
- Μικρονησία
- Photos Μικρονησία
- Top 5 Μικρονησίας
- Χαβάη
- Photos Χαβάη
- Αυστραλία
- Photos Αυστραλία
- Top 5 Αυστραλίας
- Βιρμανία
- Photos Βιρμανία
- Top 5 Βιρμανίας
- Χονγκ Κονγκ & Μακάο
- Photos Χονγκ Κονγκ & Μακάο
- Top 5 Hong Kong
- Λονδίνο κ περίχωρα
- Photos Λονδίνο
- Επίλογος & Αποτίμηση
- TOP-20 ταξιδιού, συνολικά.
Καλώς ήρθατε στις ΗΠΑ.
Πανικός στο αεροδρόμιο από τα τσάρτερ από Κορέα και Ιαπωνία κυρίως. Είχαν διακοπές τα γιαπωνέζικα πανεπιστήμια και βουρ στη Γκουάμ. Βασικά πάνε και κλείνονται σε ένα ξενοδοχείο και τα αποφεύματα πάνε για ψώνια duty free. Απ' ό,τι μου είπαν κάτι φοιτητριούλες, πάνε επειδή είναι ασφαλής, κοντά, έχει καλό κλίμα, φτηνά ψώνια, παραλίες και ... "με 5 μέρες ετησίως για διακοπές πού αλλού να πάμε";
Εκτός από τα τέρατα υπάρχουν και μικρότερα εμπορικά.
Τα μενού στα γιαπωνέζικα και οι τιμές...γιαπωνέζικες.
Μια εκκλησία. Αυτό.
Το καλό με τα εμπορικά είναι πως έχουν αρκουδίσιον. Αυτό.
Στο τραγικό τουρ που δε θυμάμια πόσο κόστισε, νομίζω 40-60$/άτομο για 3 τραγικά βαρετές ώρες στο γύρο του νησιού, είχαμε στάση για μια "splendid view". Kαλά, τέτοια θέα ούτε στο Ρίο...
Επόμενη στάση... μία παραλία. ΓΟΥΑΟΥ.
Και μετά στάση στο σημείο όπου έκανε την απόβασή του ο Μαγγελάνος όπου υπάρχει ένα πάρκινγκ. Α ναι, και μια καντίνα. Που είναι και υπό ενοικίαση. Τραγέλαφος.
Στο τραγελαφικό τουρ, επισκεφθήκαμε κι ένα "παραδοσιακό οικισμό". Τόσο παραδοσιακό που η γιαγιά που μας έκανε την επίδειξη "παραδοσιακής ζωής" φορούσε τζιν, αλλά μπροστά μας έβαλε μια φολυστα για να έχει ένα παραδοσιακό touch. Και μετά μας έδειξε το πώς έφτιαχναν "τα παλιά τα χρόνια" χυμό ζαχαροκάλαμου: όπως κάνουν μέχρι σήμερασε κάθε γωνιά της Κούβας. Συγκλουνννίστηκα.
Κι εδώ με τη βοήθεια του συμπαθούς Γεμρναού τουρίστα μας έδειξε πώς φτιάχνουν καπέλα. Παρεμπιπτόντως το ζευγάρι Γερμανών εργάζονταν για πολυεθνική στη Σεούλ και "κάθε χρόνο πάνε σε κάποιον εξωτικό προορισμό. Πέρσι στο Ντουμπάι, φέτος στη Γκουάμ" και τους φάνηκε υπέροχη. Ε ρε traveller που σας χρειάζεται.
Αυτό ήταν το "παλιό σπίτι". Χτίστηκε το 63. Αυτό που μένω στην Αβάνα είναι του 1912... και δε θα τολμούσε να το πει κανείς παλιό.
Τρελή εκδρομή παιδιά, μην τη χάσετε.
Φανάρι στον Ειρηνικό. Αυτό όντως ήταν αξιοθέατο. Στη Μικρονησία νομίζω δεν είχε κανένα.
Αφού τα chamorro κυνηγήθηκαν κι εξαφανίστηκαν ως γλώσσα, τώρα τα βάζουμε στις ταμπέλες του αεροδρομίου για εφέ.
Πάμε σε κανένα προορισμό της προκοπής... Επόμενος σταθμός: Παλάου.
Πανικός στο αεροδρόμιο από τα τσάρτερ από Κορέα και Ιαπωνία κυρίως. Είχαν διακοπές τα γιαπωνέζικα πανεπιστήμια και βουρ στη Γκουάμ. Βασικά πάνε και κλείνονται σε ένα ξενοδοχείο και τα αποφεύματα πάνε για ψώνια duty free. Απ' ό,τι μου είπαν κάτι φοιτητριούλες, πάνε επειδή είναι ασφαλής, κοντά, έχει καλό κλίμα, φτηνά ψώνια, παραλίες και ... "με 5 μέρες ετησίως για διακοπές πού αλλού να πάμε";
Εκτός από τα τέρατα υπάρχουν και μικρότερα εμπορικά.
Τα μενού στα γιαπωνέζικα και οι τιμές...γιαπωνέζικες.
Μια εκκλησία. Αυτό.
Το καλό με τα εμπορικά είναι πως έχουν αρκουδίσιον. Αυτό.
Στο τραγικό τουρ που δε θυμάμια πόσο κόστισε, νομίζω 40-60$/άτομο για 3 τραγικά βαρετές ώρες στο γύρο του νησιού, είχαμε στάση για μια "splendid view". Kαλά, τέτοια θέα ούτε στο Ρίο...
Επόμενη στάση... μία παραλία. ΓΟΥΑΟΥ.
Και μετά στάση στο σημείο όπου έκανε την απόβασή του ο Μαγγελάνος όπου υπάρχει ένα πάρκινγκ. Α ναι, και μια καντίνα. Που είναι και υπό ενοικίαση. Τραγέλαφος.
Στο τραγελαφικό τουρ, επισκεφθήκαμε κι ένα "παραδοσιακό οικισμό". Τόσο παραδοσιακό που η γιαγιά που μας έκανε την επίδειξη "παραδοσιακής ζωής" φορούσε τζιν, αλλά μπροστά μας έβαλε μια φολυστα για να έχει ένα παραδοσιακό touch. Και μετά μας έδειξε το πώς έφτιαχναν "τα παλιά τα χρόνια" χυμό ζαχαροκάλαμου: όπως κάνουν μέχρι σήμερασε κάθε γωνιά της Κούβας. Συγκλουνννίστηκα.
Κι εδώ με τη βοήθεια του συμπαθούς Γεμρναού τουρίστα μας έδειξε πώς φτιάχνουν καπέλα. Παρεμπιπτόντως το ζευγάρι Γερμανών εργάζονταν για πολυεθνική στη Σεούλ και "κάθε χρόνο πάνε σε κάποιον εξωτικό προορισμό. Πέρσι στο Ντουμπάι, φέτος στη Γκουάμ" και τους φάνηκε υπέροχη. Ε ρε traveller που σας χρειάζεται.
Αυτό ήταν το "παλιό σπίτι". Χτίστηκε το 63. Αυτό που μένω στην Αβάνα είναι του 1912... και δε θα τολμούσε να το πει κανείς παλιό.
Τρελή εκδρομή παιδιά, μην τη χάσετε.
Φανάρι στον Ειρηνικό. Αυτό όντως ήταν αξιοθέατο. Στη Μικρονησία νομίζω δεν είχε κανένα.
Αφού τα chamorro κυνηγήθηκαν κι εξαφανίστηκαν ως γλώσσα, τώρα τα βάζουμε στις ταμπέλες του αεροδρομίου για εφέ.
Πάμε σε κανένα προορισμό της προκοπής... Επόμενος σταθμός: Παλάου.