Yorgos
Member
- Μηνύματα
- 9.892
- Likes
- 51.987
- Επόμενο Ταξίδι
- Umhlanga
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού τότε, τώρα, πάντα
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Αίγυπτος
- Photos Αίγυπτος
- Σουδάν
- Photos Σουδάν
- Ιορδανία
- Photos Ιορδανία
- Ισραήλ κ Παλαιστίνη
- Photos Ισραήλ
- Top 5 Ισραήλ-Παλαιστίνης
- Σεούλ
- Photos Σεούλ
- Γκουάμ
- Photos Γκουάμ
- Παλάου
- Photos Παλάου
- Μικρονησία
- Photos Μικρονησία
- Top 5 Μικρονησίας
- Χαβάη
- Photos Χαβάη
- Αυστραλία
- Photos Αυστραλία
- Top 5 Αυστραλίας
- Βιρμανία
- Photos Βιρμανία
- Top 5 Βιρμανίας
- Χονγκ Κονγκ & Μακάο
- Photos Χονγκ Κονγκ & Μακάο
- Top 5 Hong Kong
- Λονδίνο κ περίχωρα
- Photos Λονδίνο
- Επίλογος & Αποτίμηση
- TOP-20 ταξιδιού, συνολικά.
Στάση στα νησιά Μάρσαλ. Δεν άκουσα και τα καλύτερα...
Ημέρα Αγίου Πατρικίου στη Χαβάη. Δηλαδή αντί για Πολυνησία και χορούς χούλα, ιρλανδόφατσες και μπυροκατάσταση. Αίσχος.
Τι άλλο θα δούμε...στη Χαβάη;
Καλές παραλίες έχει το Οάχου, αλλά δεν πέθανα κιόλας.
Στην Τσάινατάουν λιγότεροι ιρλανδομεθύστακες, αλλά το φαγητό γενικώς κάτω των προσδοκιών. Αυτό που μου άρεσε πάντως ήταν που ακόμη και στο τελευταίο σούπερ μάρκετ έβρισκα υγιεινό φαγητό, π.χ. σαλάτες με κίνοα και γαρίδες. Για τον @James να τονίσω ότι έχασα 10 κιλά στο ταξίδι. Όχι παίζουμε!
Σοβαρό αξιοθέατο: το παλάτι των βασιλιάδων της Χαβάης, το οποίο λειτουργεί ως μουσείο ιστορίας. Θλιβερή ιστορία το νησί με τους Αμερικανούς να υφαρπάζουν ξεδιάντροπα την εξουσία από ηγέτες κράτους που οι ίδιοι αναγνώρισαν.
Οι Πολυνήσιοι ντυμένοι ευρωπαίοι λόρδοι είναι κάπως.
Εξαιρετικοί πίνακες ως αποτύπωση της χαβανέζικης κουλτούρας.
Το σερφ, αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής στο Οάχου.
Εκπαιδευτική η επίσκεψη στο Περλ Χάρμπορ, εδώ φωτό από βυθισμένο υποβρύχιο.
Έπεσα και πάνω σε κάτι τσιρλίντερς, χάλια οι κοπέλες.
Απίστευτη ανοργανωσιά και ερασιτεχνισμός από τους Αμερικανούς στη γιαπωνέζικη επίθεση. Αλλά έμαθαν και με το παραπάνω.
Ενδιαφέροντα πράγματα βρίσκει κανείς στα αμερικάνικα φαρμακεία.
Διαβάζοντας κανείς τη θλιβερότατη ιστορία των τελευταίων βασιλισσών της Χαβάης με τα εξωτικά ονόματα, είναι εύκολο να φανταστεί πολυνησιακές καλλονές. Ε, όχι ακριβώς, αν και τα ξεσκονόπανα δίνουν έναν άλφα βασιλικό αέρα.
Στο πραγματικά καταπληκτικό μουσείο Bishop, η διαδραστικότητα δίνει και παίρνει. Εδώ π.χ. μπορεί κανείς να πειραματιστεί με τα σχέδια υφασμάτων στην Ωκεανία.
Εξαιρετικό φωτογραφικό υλικό από όλη την Ωκεανία. Αν ο στόχος του μουσείου είναι να σε κάνει να θες να επισκεφθείς την περιοχή, επιτεύχθηκε εντελώς.
Αυτή εδώ η εφαρμογή για παράδειγμα, με απασχόλησε για πάνω από μίσή ώρα ως linguistic freak: παίρνεις μια βασική έννοια (σπίτι, σκύλος, πίνω, ψάρι) και βλέπεις με ποια λέξη εκφράζεται στις διάφορες περιοχές της αχανούς Ωκεανίας. Η γλωσσολογική αλληλουχία δίνει μια πολύ αποκαλυπτική εικόνα του πώς κινήθηκαν οι ανθτώπινοι πληθυσμοί.
Μην ξανακούσω λέξη για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Καλά, δεν ήταν και όλα ρόδιναστην Ωκεανία.
Πολλοί από τους Ιάπωνες μετανάστες παντρεύονταν με συνοικέσιο δια αλληλογραφίας, επιλέγοντας νύφες από φωτογραφίες που σε πολλές περιπτώσεις δεν ήταν τελείως αντιπροσωπευτικές.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, είχαν να αντιμετωπίσουν και έναν εργασιακό ρατσιστικό μεσαίωνα.
Στη Χονολουλού μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε αυτό το ναό, να δείτε το τηλεοπτικό τους κανάλι και να τους κάνετε και like, είναι καταπληκτικοί όλοι τους. Για περίπτωση ανάγκης μπορείτε να πάρετε και στο 24/7/365 προσευχοτηλέφωνο (με το αζημίωτο).
Δεν εντυπωσιάστηκα με το φαγητό, οπότε είπα να πάω πιο επιλεγμένα, έψαξα και βρήκα ένα βιετναμέζικο με πολύ καλές συστάσεις, αλλά παρότι πήγα εντός ωραρίου, έφαγα χιλόπιτα. Mahalo=μπάχαλο. Πάντως από τα πολύ θετικά ήταν ότι ακόμη και στα σούπερ μάρκετ είχε υγιεινά φαγητά, οπως σαλάτες από κίνοα με γαρίδες.
Αμφιταλαντεύτηκα ανάμεσα σε οργανωμένη εκδρομή και την ενοικίαση μοτοσικλέτας. Με δεδομένη τη βροχή σε κάποια στιγμή της ημέρας, πήρα την εκδρομή. Ο ξεναγός ήταν ντόπιος και οδηγούσε ενόσω ξεναγούσε το τεράστιο λεωφορείο του, το οποίο βρήκα ενοχλητικό, ήταν αδύνατον να είναι 100% συγκεντρωμένος σε αυτά που έλεγε. Τουλάχιστον ήταν ντόπιος και κάποιας ηλικίας, οπότε είχε μνήμες από παλαιότερες εποχές και φυσικά εξαιρετικά ευγενής, american style. Κάποια τοπία ήταν πολύ χαριτωμένα.
Πολύ όμορφος γιαπωνέζικος ναός σε εκπληκτικό τοπίο.
Α ναι υπάρχει και ο μεγαλύτερος λαβύρινθος στον κόσμο στο νησί. Δεν τρελάθηκα κιόλας.
Ωραίο όνομα αλυσίδας καταστημάτων. Αν κρίνω από τα προϊόντα προς πώληση, είναι και ειλικρινής.
Ειδικά λεωφορεία και τουρ για γιαπωνέζους τουρίστες.
Κάθε βράδυ έχει και χορούς χούλα δωρεάν πάνω στην παραλία. Χαριτωμένη η χορεύτρια, αλλά πολύ στημένο το όλο σκηνικό σε μια απελπισμένη προσπάθεια έμπνευσης κλίματος Ωκεανίας.
Ε, από ηλιοβασίλεματα και σερφ καλά πάνε πάντως.
Επόμενη στάση: Αυστραλία.
Ημέρα Αγίου Πατρικίου στη Χαβάη. Δηλαδή αντί για Πολυνησία και χορούς χούλα, ιρλανδόφατσες και μπυροκατάσταση. Αίσχος.
Τι άλλο θα δούμε...στη Χαβάη;
Καλές παραλίες έχει το Οάχου, αλλά δεν πέθανα κιόλας.
Στην Τσάινατάουν λιγότεροι ιρλανδομεθύστακες, αλλά το φαγητό γενικώς κάτω των προσδοκιών. Αυτό που μου άρεσε πάντως ήταν που ακόμη και στο τελευταίο σούπερ μάρκετ έβρισκα υγιεινό φαγητό, π.χ. σαλάτες με κίνοα και γαρίδες. Για τον @James να τονίσω ότι έχασα 10 κιλά στο ταξίδι. Όχι παίζουμε!
Σοβαρό αξιοθέατο: το παλάτι των βασιλιάδων της Χαβάης, το οποίο λειτουργεί ως μουσείο ιστορίας. Θλιβερή ιστορία το νησί με τους Αμερικανούς να υφαρπάζουν ξεδιάντροπα την εξουσία από ηγέτες κράτους που οι ίδιοι αναγνώρισαν.
Οι Πολυνήσιοι ντυμένοι ευρωπαίοι λόρδοι είναι κάπως.
Εξαιρετικοί πίνακες ως αποτύπωση της χαβανέζικης κουλτούρας.
Το σερφ, αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής στο Οάχου.
Εκπαιδευτική η επίσκεψη στο Περλ Χάρμπορ, εδώ φωτό από βυθισμένο υποβρύχιο.
Έπεσα και πάνω σε κάτι τσιρλίντερς, χάλια οι κοπέλες.
Απίστευτη ανοργανωσιά και ερασιτεχνισμός από τους Αμερικανούς στη γιαπωνέζικη επίθεση. Αλλά έμαθαν και με το παραπάνω.
Ενδιαφέροντα πράγματα βρίσκει κανείς στα αμερικάνικα φαρμακεία.
Διαβάζοντας κανείς τη θλιβερότατη ιστορία των τελευταίων βασιλισσών της Χαβάης με τα εξωτικά ονόματα, είναι εύκολο να φανταστεί πολυνησιακές καλλονές. Ε, όχι ακριβώς, αν και τα ξεσκονόπανα δίνουν έναν άλφα βασιλικό αέρα.
Στο πραγματικά καταπληκτικό μουσείο Bishop, η διαδραστικότητα δίνει και παίρνει. Εδώ π.χ. μπορεί κανείς να πειραματιστεί με τα σχέδια υφασμάτων στην Ωκεανία.
Εξαιρετικό φωτογραφικό υλικό από όλη την Ωκεανία. Αν ο στόχος του μουσείου είναι να σε κάνει να θες να επισκεφθείς την περιοχή, επιτεύχθηκε εντελώς.
Αυτή εδώ η εφαρμογή για παράδειγμα, με απασχόλησε για πάνω από μίσή ώρα ως linguistic freak: παίρνεις μια βασική έννοια (σπίτι, σκύλος, πίνω, ψάρι) και βλέπεις με ποια λέξη εκφράζεται στις διάφορες περιοχές της αχανούς Ωκεανίας. Η γλωσσολογική αλληλουχία δίνει μια πολύ αποκαλυπτική εικόνα του πώς κινήθηκαν οι ανθτώπινοι πληθυσμοί.
Μην ξανακούσω λέξη για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Καλά, δεν ήταν και όλα ρόδιναστην Ωκεανία.
Πολλοί από τους Ιάπωνες μετανάστες παντρεύονταν με συνοικέσιο δια αλληλογραφίας, επιλέγοντας νύφες από φωτογραφίες που σε πολλές περιπτώσεις δεν ήταν τελείως αντιπροσωπευτικές.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, είχαν να αντιμετωπίσουν και έναν εργασιακό ρατσιστικό μεσαίωνα.
Στη Χονολουλού μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε αυτό το ναό, να δείτε το τηλεοπτικό τους κανάλι και να τους κάνετε και like, είναι καταπληκτικοί όλοι τους. Για περίπτωση ανάγκης μπορείτε να πάρετε και στο 24/7/365 προσευχοτηλέφωνο (με το αζημίωτο).
Δεν εντυπωσιάστηκα με το φαγητό, οπότε είπα να πάω πιο επιλεγμένα, έψαξα και βρήκα ένα βιετναμέζικο με πολύ καλές συστάσεις, αλλά παρότι πήγα εντός ωραρίου, έφαγα χιλόπιτα. Mahalo=μπάχαλο. Πάντως από τα πολύ θετικά ήταν ότι ακόμη και στα σούπερ μάρκετ είχε υγιεινά φαγητά, οπως σαλάτες από κίνοα με γαρίδες.
Αμφιταλαντεύτηκα ανάμεσα σε οργανωμένη εκδρομή και την ενοικίαση μοτοσικλέτας. Με δεδομένη τη βροχή σε κάποια στιγμή της ημέρας, πήρα την εκδρομή. Ο ξεναγός ήταν ντόπιος και οδηγούσε ενόσω ξεναγούσε το τεράστιο λεωφορείο του, το οποίο βρήκα ενοχλητικό, ήταν αδύνατον να είναι 100% συγκεντρωμένος σε αυτά που έλεγε. Τουλάχιστον ήταν ντόπιος και κάποιας ηλικίας, οπότε είχε μνήμες από παλαιότερες εποχές και φυσικά εξαιρετικά ευγενής, american style. Κάποια τοπία ήταν πολύ χαριτωμένα.
Πολύ όμορφος γιαπωνέζικος ναός σε εκπληκτικό τοπίο.
Α ναι υπάρχει και ο μεγαλύτερος λαβύρινθος στον κόσμο στο νησί. Δεν τρελάθηκα κιόλας.
Ωραίο όνομα αλυσίδας καταστημάτων. Αν κρίνω από τα προϊόντα προς πώληση, είναι και ειλικρινής.
Ειδικά λεωφορεία και τουρ για γιαπωνέζους τουρίστες.
Κάθε βράδυ έχει και χορούς χούλα δωρεάν πάνω στην παραλία. Χαριτωμένη η χορεύτρια, αλλά πολύ στημένο το όλο σκηνικό σε μια απελπισμένη προσπάθεια έμπνευσης κλίματος Ωκεανίας.
Ε, από ηλιοβασίλεματα και σερφ καλά πάνε πάντως.
Επόμενη στάση: Αυστραλία.