soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.781
- Likes
- 6.647
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο]Μετά από 31 μέρες παραμονή στην Κεϋλάνη ξεκινήσαμε για Ταϊλάνδη. Ταϊλάνδη, πρώην Σιάμ, με μια όμορφη Βασίλισσα να το κυβερνά, ειρηνική χώρα, χωρίς να απασχολεί τον τύπο με πολέμους ή εμφύλιους. Αυτές ήταν οι γνώσεις μου τότε γι’ αυτή τη χώρα. Στρίψουμε από την νότια άκρη του νησιού και συνεχίζουμε ανατολικά. Οι μέρες είναι ηλιόλουστες και η θάλασσα γαλήνια. Στο στενό μεταξύ Κεϋλάνης και Ινδίας είναι η Γέφυρα του Αδάμ που όμως λέει ο Καββαδίας: [I]«Πέρα απ’ τη γέφυρα του Αδάμ στην Νότια Κίνα-χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια…»[/I
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
Δυστυχώς δεν μου δόθηκε η δυνατότητα για περιπλάνηση στο τροπικό δάσος που τόσο επιθυμούσα. Αλλά και οι ντόπιοι δεν μου το συνιστούσαν θεωρώντας το επικίνδυνο. Δεν είχαν ακόμα αναπτυχθεί τα τουριστικά «προϊόντα». Όμως ο καθαρός αέρας του νησιού μακριά από τη μόλυνση των πόλεων, ο θαλασσινός και βουνίσιος αέρας του δάσους, έκανε τη διαμονή στο νησί ονειρική.
Η επικοινωνία με τους ντόπιους δεν ήταν δύσκολη. Η επίσκεψη μας εκεί αποτελούσε ένα ξεχωριστό γεγονός για τη μικρή πόλη. Έβλεπαν και κάποιον άλλο άνθρωπο διψούσαν για νέα.
Το βράδυ έκλειναν τα πάντα εκτός από το μπαρ. Ο μεγαλύτερος του χώρος ήταν υπαίθριος κάτω από τους κοκκοφοίνικες και με μια πίστα στη μέση. Η κρύα μπύρα στην ζεστή νύχτα, ο έναστρος ουρανός με τα παράξενα αστέρια του νοτίου ημισφαιρίου να διακρίνονται ανάμεσα από τα δένδρα, δεν μπορούσες να μη θυμηθείς το τραγούδι του Τσιτσάνη : Νύχτες μαγικές κι’ ονειρεμένες στην ξενιτιά…όπου: αραπίνες λάγνες ερωτιάρες…με κορμιά φιδίσια καμωμένα, λικνίζονταν κάτω από τη φωνή και τους ήχους του Mick Jagger και της παρέας του!!!!
Το πλήρωμα μας δεν έβρισκε δυσκολία στην επικοινωνία. Οι κοπέλες φιλόξενες και καταδεχτικές. Όλοι μαζί στην πίστα, και κατά τα μεσάνυχτα η λάντζα του δρομολογίου προς το βαπόρι ήταν γεμάτη από ασπρόμαυρα ζευγαράκια. Έχετε το νου σας παιδιά μήπως κάποια μέρα λάβετε γράμμα από κανένα μαυράκι να ψάχνει τον πατέρα του!! Μόνο μερική «κατάληψη» του πλοίου γινόταν. Τα πρωί οι κοπελιές έφευγαν για τις δουλειές τους.
Η επικοινωνία με τους ντόπιους δεν ήταν δύσκολη. Η επίσκεψη μας εκεί αποτελούσε ένα ξεχωριστό γεγονός για τη μικρή πόλη. Έβλεπαν και κάποιον άλλο άνθρωπο διψούσαν για νέα.
Το βράδυ έκλειναν τα πάντα εκτός από το μπαρ. Ο μεγαλύτερος του χώρος ήταν υπαίθριος κάτω από τους κοκκοφοίνικες και με μια πίστα στη μέση. Η κρύα μπύρα στην ζεστή νύχτα, ο έναστρος ουρανός με τα παράξενα αστέρια του νοτίου ημισφαιρίου να διακρίνονται ανάμεσα από τα δένδρα, δεν μπορούσες να μη θυμηθείς το τραγούδι του Τσιτσάνη : Νύχτες μαγικές κι’ ονειρεμένες στην ξενιτιά…όπου: αραπίνες λάγνες ερωτιάρες…με κορμιά φιδίσια καμωμένα, λικνίζονταν κάτω από τη φωνή και τους ήχους του Mick Jagger και της παρέας του!!!!
Το πλήρωμα μας δεν έβρισκε δυσκολία στην επικοινωνία. Οι κοπέλες φιλόξενες και καταδεχτικές. Όλοι μαζί στην πίστα, και κατά τα μεσάνυχτα η λάντζα του δρομολογίου προς το βαπόρι ήταν γεμάτη από ασπρόμαυρα ζευγαράκια. Έχετε το νου σας παιδιά μήπως κάποια μέρα λάβετε γράμμα από κανένα μαυράκι να ψάχνει τον πατέρα του!! Μόνο μερική «κατάληψη» του πλοίου γινόταν. Τα πρωί οι κοπελιές έφευγαν για τις δουλειές τους.
