soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.702
- Likes
- 6.319
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο]Μετά από 31 μέρες παραμονή στην Κεϋλάνη ξεκινήσαμε για Ταϊλάνδη. Ταϊλάνδη, πρώην Σιάμ, με μια όμορφη Βασίλισσα να το κυβερνά, ειρηνική χώρα, χωρίς να απασχολεί τον τύπο με πολέμους ή εμφύλιους. Αυτές ήταν οι γνώσεις μου τότε γι’ αυτή τη χώρα. Στρίψουμε από την νότια άκρη του νησιού και συνεχίζουμε ανατολικά. Οι μέρες είναι ηλιόλουστες και η θάλασσα γαλήνια. Στο στενό μεταξύ Κεϋλάνης και Ινδίας είναι η Γέφυρα του Αδάμ που όμως λέει ο Καββαδίας: [I]«Πέρα απ’ τη γέφυρα του Αδάμ στην Νότια Κίνα-χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια…»[/I
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
Φτάσαμε στο λιμάνι εκφόρτωσης στο Κολόμβο της Κεϋλάνης. 43 μέρες ταξίδι μαζί με τις καθυστερήσεις για εφοδιασμό. Κολόμβο η πρωτεύουσα της Κεϋλάνης, που από το 1972 λέγεται Sri Lanka. Είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και από τα ποιο μεγάλα στον Ινδικό Ωκεανό. Είναι ένας μεγάλος όρμος που μπροστά του ένας κυματοθραύστης αφήνει δυο στενές εισόδους και τον προστατεύει από τα κύματα. Βρισκόμαστε αγκυροβολημένοι στο λιμάνι, όπου εδώ θα γίνει η εκφόρτωση. Επιτέλους ησυχάσαμε από το ρυθμικό θόρυβο των μηχανών που έβγαιναν από την τσιμινιέρα. Η επικοινωνία με τη στεριά θα γίνεται με λάντζες. Μόλις έφυγαν οι τοπικές αρχές, λιμεναρχείο και τελωνείο, έφτασαν οι έμποροι των πολύτιμων λίθων. Ρουμπίνια, σμαράγδια, ζαφείρια διαμάντια και άλλα. Μας άδειασαν στο τραπέζι το εμπόρευμα τους, και άρχισαν τα παζάρια. Ποιος όμως έχει εμπιστοσύνη σ΄ αυτούς τους πλανόδιους εμπόρους όταν έξω υπάρχουν αρκετά μαγαζιά με πέτρες; Αλλά και ποιος έχει όρεξη για τέτοια πράματα!! Η Κεϋλάνη είναι χώρα καταπράσινη. Παλιά αγγλική αποικία, έγινε ανεξάρτητη μετά τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο. Στα ηπειρωτικά υπάρχουν αρκετά βουνά απ΄ όπου πηγάζουν πολλά ποτάμια, και στα παράλια είναι πεδινή. Οι κάτοικοι είναι βουδιστές, ινδουιστές, ισλαμιστές, κι ένα μικρό ποσοστό χριστιανοί και ταοϊστές. Ο αναλφαβητισμός είναι πολύ μικρός, και η επαιτεία ελάχιστη. Δεν έχει καμία σχέση με την Ινδία.
Τα χαρακτηριστικά των κατοίκων είναι όπως των Ινδών. Πραότητα, ανεκτικότητα, αυτοσεβασμός. Σίγουρα όμως, έχουν τα δικά τους τοπικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες που ο ξένος δεν μπορεί να τα διακρίνει. Το πράσινο και τα ποτάμια από τα ενδότερα της χώρας, φτάνουν μέσα στην πόλη του Κολόμβο, όπου σχηματίζουν πολλά πάρκα, γέφυρες, δενδροστοιχίες.
Υπάρχουν πολλά αρχιτεκτονικά μνημεία ιδίως ναοί κάθε θρησκείας, που είναι ανακατεμένα με τα απλά κτίρια, τα κάθε είδους καταστήματα και σπίτια Στο εσωτερικό του νησιού υπάρχουν πολλά θρησκευτικά κέντρα, με ναούς υψίστης αρχιτεκτονικής. Ένα απ αυτά είναι το Κάντυ, όπου σε ένα ναό φυλάσσεται το δόντι του Βούδα. Χιλιάδες προσκυνητών συρρέουν εδώ για προσκύνημα, ιδίως κάθε Αύγουστο που γίνονται μεγάλες γιορτές. Είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ το ναό όπου βρισκόταν σε μια περιοχή απείρου κάλλους, Βγήκα ένα πρωινό για πρώτη γνωριμία με την πόλη. Στην επιστροφή ήμουν φορτωμένος με κάθε λογής τροπικά φρούτα, και μεταξύ αυτών θυμάμαι ένα ολόκληρο σταφύλι από μικρές μπανάνες , αλλά τόσο αρωματικές που μοσχοβολούσαν κάθε φορά που έμπαινα στην καμπίνα.
Δυο χιλιόμετρα από την πόλη άρχισε μια απέραντη παραλία με τους φοίνικες να φτάνουν μέχρι την άμμο. Πήγαινα συχνά για μπάνιο αλλά ήμουν μόνο εγώ στην παραλία και η θάλασσα τίποτα το ιδιαίτερο. Ο τουρισμός δεν είχε ακόμη αναπτυχθεί. Οι περισσότεροι ξένοι ήταν Άγγλοι, πολλοί από τους οποίους εργάζονταν εκεί. Ήμουν όμως τακτικός πελάτης, ενός απλού εστιατορίου, που προσέφερε μόνο θαλασσινά, και κυρίως γαρίδες και καβούρια. Τεράστιες γαρίδες, αλλά ιδίως άσπρα καβούρια που το μέγεθος καθενός ήταν όσο ένα μεσαίου μεγέθουσ πιάτο. Ένα ήταν αρκετό, και μαζί με τη κρύα μπύρα στην τροπική ζέστη ήταν απόλαυση.
Με το λεωφορείο επήγαμε στον ζωολογικό κήπο του Κολόμβου. Έπαινε μια πολύ μεγάλη έκταση, πυκνή βλάστηση, τα ζώα στο φυσικό κλιματιστικό τους περιβάλλον. Μου έκαναν εντύπωση τα πολλά φίδια και οι κροκόδειλοι Όμως η φήμη αυτού του ζωολογικού κήπου είναι για την ατραξιόν που δίνουν οι ελέφαντες Σ΄ ένα αμφιθεατρικό χώρο με κερκίδες, στο κέντρο ο θηριοδαμαστής με τους ελέφαντες, μικρούς και μεγάλους να κάνουν απίθανα πράγματα. Λίγα χιλιόμετρα νότια απ την πόλη και δίπλα στην παραλία ήταν η περιοχή του καζίνου. Στη γύρω απ’ αυτό περιοχή βρίσκονταν πολλά τοπικά εστιατόρια, καφέ, εμπορικά καταστήματα, και κινηματογράφοι. Δίπλα στο καζίνο υπήρχε μια πολύ μεγάλη αίθουσα διασκέδασης για ποτό ή και για φαγητό, και στο βάθος μια σκηνή όπως του θεάτρου. Μια ορχήστρα διασκέδαζε τους θαμώνες με ξένη μοντέρνα μουσική, και έδινε την ευκαιρία για χορό. Εδώ ερχόμασταν συχνά και μια μέρα έκανε το πλήρωμα μας αισθητή την παρουσία του Στο καράβι είχαμε δύο αδέλφια. Το Γ. Ν…και τον Ν. Ν… από τον Πειραιά. Ήταν ναύτες και οι δύο, ο δεύτερος πήγαινε και για δόκιμος καπετάνιος. Ήταν πάντα με το τραγούδι στα χείλη , ο μεν πρώτος ξένα και ο δεύτερος ξένα αλλά και ελληνικά. Όταν είδαν ότι ένα γνωστό τραγούδι του Tom Jones, η ορχήστρα το έπαιζε μόνο με μουσική, μετά από συνεννόηση με την ορχήστρα απεφάσισε ο Γ.Ν. να το τραγουδήσει. Έχοντας από νωρίς κάνει δοκιμές με τους μουσικούς, ερμήνευσε το ίδιο βράδυ το τραγούδι στην κατάμεστη αίθουσα με αρκετή επιτυχία. Είχε προηγηθεί σχετική ενημέρωση προς το κοινό. Κατόπιν τα δύο αδέρφια χόρεψαν ένα χασάπικο με μουσική του Ζορμπά, φέρνοντας λίγο ελληνικό χρώμα στους θαμώνες..
Τον δεύτερο αδελφό το Ν.Ν. μετά από επτά περίπου χρόνια, τον διάβασα στον τύπο και τον είδα στην ΤV. Είναι ο γνωστός κάποια εποχή, τραγουδιστής-πλοίαρχος του ελαφρολαϊκού τραγουδιού στη Ελλάδα.
Τα χαρακτηριστικά των κατοίκων είναι όπως των Ινδών. Πραότητα, ανεκτικότητα, αυτοσεβασμός. Σίγουρα όμως, έχουν τα δικά τους τοπικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες που ο ξένος δεν μπορεί να τα διακρίνει. Το πράσινο και τα ποτάμια από τα ενδότερα της χώρας, φτάνουν μέσα στην πόλη του Κολόμβο, όπου σχηματίζουν πολλά πάρκα, γέφυρες, δενδροστοιχίες.
Υπάρχουν πολλά αρχιτεκτονικά μνημεία ιδίως ναοί κάθε θρησκείας, που είναι ανακατεμένα με τα απλά κτίρια, τα κάθε είδους καταστήματα και σπίτια Στο εσωτερικό του νησιού υπάρχουν πολλά θρησκευτικά κέντρα, με ναούς υψίστης αρχιτεκτονικής. Ένα απ αυτά είναι το Κάντυ, όπου σε ένα ναό φυλάσσεται το δόντι του Βούδα. Χιλιάδες προσκυνητών συρρέουν εδώ για προσκύνημα, ιδίως κάθε Αύγουστο που γίνονται μεγάλες γιορτές. Είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ το ναό όπου βρισκόταν σε μια περιοχή απείρου κάλλους, Βγήκα ένα πρωινό για πρώτη γνωριμία με την πόλη. Στην επιστροφή ήμουν φορτωμένος με κάθε λογής τροπικά φρούτα, και μεταξύ αυτών θυμάμαι ένα ολόκληρο σταφύλι από μικρές μπανάνες , αλλά τόσο αρωματικές που μοσχοβολούσαν κάθε φορά που έμπαινα στην καμπίνα.
Δυο χιλιόμετρα από την πόλη άρχισε μια απέραντη παραλία με τους φοίνικες να φτάνουν μέχρι την άμμο. Πήγαινα συχνά για μπάνιο αλλά ήμουν μόνο εγώ στην παραλία και η θάλασσα τίποτα το ιδιαίτερο. Ο τουρισμός δεν είχε ακόμη αναπτυχθεί. Οι περισσότεροι ξένοι ήταν Άγγλοι, πολλοί από τους οποίους εργάζονταν εκεί. Ήμουν όμως τακτικός πελάτης, ενός απλού εστιατορίου, που προσέφερε μόνο θαλασσινά, και κυρίως γαρίδες και καβούρια. Τεράστιες γαρίδες, αλλά ιδίως άσπρα καβούρια που το μέγεθος καθενός ήταν όσο ένα μεσαίου μεγέθουσ πιάτο. Ένα ήταν αρκετό, και μαζί με τη κρύα μπύρα στην τροπική ζέστη ήταν απόλαυση.
Με το λεωφορείο επήγαμε στον ζωολογικό κήπο του Κολόμβου. Έπαινε μια πολύ μεγάλη έκταση, πυκνή βλάστηση, τα ζώα στο φυσικό κλιματιστικό τους περιβάλλον. Μου έκαναν εντύπωση τα πολλά φίδια και οι κροκόδειλοι Όμως η φήμη αυτού του ζωολογικού κήπου είναι για την ατραξιόν που δίνουν οι ελέφαντες Σ΄ ένα αμφιθεατρικό χώρο με κερκίδες, στο κέντρο ο θηριοδαμαστής με τους ελέφαντες, μικρούς και μεγάλους να κάνουν απίθανα πράγματα. Λίγα χιλιόμετρα νότια απ την πόλη και δίπλα στην παραλία ήταν η περιοχή του καζίνου. Στη γύρω απ’ αυτό περιοχή βρίσκονταν πολλά τοπικά εστιατόρια, καφέ, εμπορικά καταστήματα, και κινηματογράφοι. Δίπλα στο καζίνο υπήρχε μια πολύ μεγάλη αίθουσα διασκέδασης για ποτό ή και για φαγητό, και στο βάθος μια σκηνή όπως του θεάτρου. Μια ορχήστρα διασκέδαζε τους θαμώνες με ξένη μοντέρνα μουσική, και έδινε την ευκαιρία για χορό. Εδώ ερχόμασταν συχνά και μια μέρα έκανε το πλήρωμα μας αισθητή την παρουσία του Στο καράβι είχαμε δύο αδέλφια. Το Γ. Ν…και τον Ν. Ν… από τον Πειραιά. Ήταν ναύτες και οι δύο, ο δεύτερος πήγαινε και για δόκιμος καπετάνιος. Ήταν πάντα με το τραγούδι στα χείλη , ο μεν πρώτος ξένα και ο δεύτερος ξένα αλλά και ελληνικά. Όταν είδαν ότι ένα γνωστό τραγούδι του Tom Jones, η ορχήστρα το έπαιζε μόνο με μουσική, μετά από συνεννόηση με την ορχήστρα απεφάσισε ο Γ.Ν. να το τραγουδήσει. Έχοντας από νωρίς κάνει δοκιμές με τους μουσικούς, ερμήνευσε το ίδιο βράδυ το τραγούδι στην κατάμεστη αίθουσα με αρκετή επιτυχία. Είχε προηγηθεί σχετική ενημέρωση προς το κοινό. Κατόπιν τα δύο αδέρφια χόρεψαν ένα χασάπικο με μουσική του Ζορμπά, φέρνοντας λίγο ελληνικό χρώμα στους θαμώνες..
Τον δεύτερο αδελφό το Ν.Ν. μετά από επτά περίπου χρόνια, τον διάβασα στον τύπο και τον είδα στην ΤV. Είναι ο γνωστός κάποια εποχή, τραγουδιστής-πλοίαρχος του ελαφρολαϊκού τραγουδιού στη Ελλάδα.
