Señor_Nada
Member
- Μηνύματα
- 1.722
- Likes
- 9.609
- Ταξίδι-Όνειρο
- Άβυσσος
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Avignon και Orange
- Marseille
- Arles και Montpellier
- Nîmes
- Perpignan και Carcassonne
- Pérouges και Albi
- Toulouse
- Lyon και Annecy
- Αλσατία: Strasbourg
- Obernai, Sélestat και Colmar
- Centre-Val de Loire: Orléans και Blois
- Centre-Val de Loire: Tours και Rennes
- Νορμανδία: Mont Saint-Michel, Honfleur και Étretat
- Νορμανδία: Rouen και Caen
- Hauts-de-France: Noyelles-sur-mer, Saint-Valery-sur-Somme και Berck ή Berck-sur-Mer
- Hauts-de-France: Amiens, Arras, Cambrai
- Lille
- Nord+Pas-de-Calais: Montreuil-sur-Mer, Bergues, Saint-Omer
- Nord+Pas-de-Calais: Dunkerque, Boulogne-sur-Mer, Calais
- Chartres, Le Mans
- Angers, Nantes
- Nancy, Metz
- Vienne, Dijon
- Provins, Dinan
- Saint-Malo, Dol-de-Bretagne,
- Bordeaux, Bayonne
- Κάστρα Chambord και Chenonceau και Amboise
- Paris (μέρος 1ο)
- Paris (μέρος 2ο)
- Paris (μέρος 3ο)
- Paris (μέρος 4ο)
- Paris (μέρος 5ο)
- Paris (μέρος 6ο και τελευταίο!)
- Le Havre και Troyes
- Vitré και Vannes
- Fougères
- Πρώτη μου φορά στη Γαλλία, που να πάω;
- Carnac και Quimper
- Paris (μέρος 7ο η επιστροφή!)
- Paris (μέρος 8ο και τελευταίο, αυτή τη φορά το εννοώ!)
- Reims και Laon
- Autun, Beaune και Lorient
- Saint-Rémy-de-Provence και Aix-en-Provence
- Monaco και Grenoble
- Nice
Angers
Όταν έγραψα για πρώτη φορά για πόλεις της κοίλαδας της Loire, είχα γράψει ότι η Angers είναι αυτή που μου άρεσε περισσότερο. Πλέον έχοντας δει μερικές ακόμα συνεχίζω να έχω την ίδια γνώμη. Εδώ μπορείτε να δείτε και την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική των σπιτιών με την τριχρωμία, ξύλινα σπίτια, πλακόστρωτα δρομάκια κι ένα απ'τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα της περιοχής. Είναι σχετικά μεγάλη και κάποιος πιο απλωμένη απ'τη Blois και γι'αυτό από μακριά δεν φαίνεται το ίδιο γραφική.
Έχει την τύχη να περνάει ο ποταμός Maine από ωραίο μέρος της πόλης, πράγμα που την ανεβάζει πολύ.
Στο βάθος βλέπετε τον καθεδρικό της πόλης Saint-Maurice d'Angers. Δεν ξέρω αν γνωρίζετε ότι κάποια αγάλματα και κάποια σημεία των καθεδρικών ακόμα και Γοτθικού στυλ μια φορά κι έναν καιρό είχαν χρώμα. Στην είσοδο του συγκεκριμένου καθεδρικού κάποια χρώματα είχαν διατηρηθεί, σε κάποια φάση έγιναν και εργασίες για να επαναφέρουν το χρώμα και σήμερα εξακολουθούν να είναι ορατά. Αν δεν κάνω λάθος εξακολουθούν να γίνονται προσπάθειες να επαναφέρουν τα χρώματα. Αυτό το κομμάτι προφυλάσσεται και δεν είναι φιλικό στις φωτογραφίσεις. Ελπίζω να παίρνετε μια ιδέα.
Η περιοχή γύρω απ'τον καθεδρικό είναι πολύ ωραία για βόλτα.
Στην απέναντι πλευρά του ποταμού υπάρχει επίσης γραφικότητα.
Αν διασχίσετε την rue beaurepaire θα δείτε και τα χαρακτηριστικά σπιτάκια. Όχι στο βαθμό που τα βλέπεις στη Rennes.
Το σήμα κατατεθέν της πόλης είναι το κάστρο της, του οποίου διατηρούνται οι πύργοι τα τείχη και κάποιες αίθουσες.
Η επίσκεψη σε κάστρα και παλάτια δεν με τραβάει. Μου αρέσουν οι καστροπολιτείες και με εντυπωσιάζουν αν είναι καλοδιατηρημένο το εξωτερικό τους. Οι επισκέψεις στις αίθουσες συνήθως με αφήνουν αδιάφορο. Εδώ υπάρχει μια εξαίρεση, ναι μεν έχουν κάποιες αίθουσες αφιερωμένες σε όπλα, πανοπλίες και ενδυμασίες της εποχής αλλά αυτό που πουλάνε κυρίως είναι η ταπετσαρία του 14ου αιώνα που απεικονίζει την αποκάλυψη σε συνδυασμό με τον πόλεμο Αγγλίας-Γαλλίας (la tenture de l'Apocalypse). Δεν είναι μόνο ότι έχουν καταφέρει να την διατηρήσουν σε τρομερή κατάσταση, δεν είναι ότι έχουν πολλές επεξηγήσεις στο τι θα δεις πριν μπεις στην αίθουσα, αυτό που το κάνει επικό είναι το πως το εκθέτουν. Σε μια σκοτεινή αίθουσα με φωτισμό μόνο στην ταπετσαρία. Έξτρα μαγκιά τα καθίσματα απέναντι απ'την ταπετσαρία για να το ευχαριστηθείς.
Εν τω μεταξύ τι σχεδίαζαν τα άτομα, ούτε εξώφυλλα για black metal συγκρότημα να έφτιαχναν.
Πολύ κοντά στο κάστρο βρίσκεται και το πιο παλιό σπίτι της πόλης που χρονολογείται το 1400 και είναι απλά υπέροχο.
Δίπλα σε αυτό βρίσκεται η Crêperie du Château την οποία καραπροτείνω. Πολύ καλές κρέπες και galette και πολλά είδη μηλίτη. Μια κρέπα, μια galette και κάτι να πιεις βγαίνει γύρω στα 20ε, για Γαλλία λες και ευχαριστώ. Στα παραπάνω προσθέστε ότι είναι πολύ όμορφος χώρος σαν τα Γαλλικά μαγαζιά που βλέπετε σε ταινίες.
Nantes
Συνήθως όταν προτείνω πόλεις, ειδικά σε άγνωστους, προτιμώ να έχουν κάποια αξιοθέατα ή να είναι τόσο γραφικές ώστε να μην τους πάρω στο λαιμό μου. Εδώ θα κάνω μια εξαίρεση. Δεν θεωρώ ότι η Nantes έχει κάποιο πολύ δυνατό αξιοθέατο ή είναι τόσο ωραία που να αξίζει επίσκεψη, είναι όμως με διαφορά η πιο ζωντανή πόλη που έχω δει στη Loire. Μου θύμισε νότια Γαλλία. Το κέντρο είναι γεμάτο μπαράκια, καφέ, εστιατόρια. Κόσμος πάει κι έρχεται. Επειδή τις υπόλοιπες πόλεις της Loire τις βρίσκω αρκετά υποτονικές θα πρότεινα διανυκτέρευση εδώ αν σας λείψει αυτό.
Δεν είναι άσχημη πόλη ούτε αυτή φυσικά. Την τριχρωμία στα σπίτια τη συνναντάς κι εδώ. Απλά λόγω του ότι είναι μεγαλύτερη κι απ'την Angers, τα κτίρια είναι μεγαλύτερα και δεν είναι το ίδιο γραφικά.
Έχω γράψει για τους ανοιχτούς άδειους χώρους που είναι οι Γαλλικές πλατείες. Στη Δουνκέρκη έγραφα ότι μπορεί να προσγειωθεί ελικόπτερο, στη Nantes αγκυροβόλησε καράβι!
Το κέντρο έχει παντού μαγαζιά για να φας/πιεις.
Ακόμα κι αν δεν σας ενδιαφέρουν τα μαγαζιά ή τα εμπορικά κέντρα, πιστεύω ότι αξίζει ένα πέρασμα απ'τη Pommeraye.
Η πόλη διαθέτει και κάστρο. Δεν το έχω επισκεφθεί μέσα. Η περιοχή γύρω είναι ωραία για βόλτα. Παρατηρήστε αριστερά ένα μεταλλικό σωλήνα με κλίση προς τα κάτω. Είναι τσουλήθρα! Μπορείς να βγεις απ'το κάστρο από εκεί!
Πέτυχα και latin συναυλία ένα βράδυ στον εξωτερικό χώρο του κάστρου. Γενικά γίνονται πραγματάκια στην πόλη.
Στα πολύ θετικά της πόλης είναι ότι δίπλα στο σταθμό των τρένων υπάρχει ένα μεγάλο πάρκο, το jardin des plantes. Αντί λοιπόν να περιμένεις στον άχαρο χωρο του σταθμού, μπορείς να αράξεις σε αυτό το πολύ όμορφο πάρκο.
Για το τέλος άφησα αυτό που με κέρδισε περισσότερο στην πόλη και ίσως είναι ο λόγος που κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να την ξαναεπισκεφθώ. Στη Nantes γεννήθηκε ο Jules Verne. Το πρώτο βιβλίο που διάβασα στη ζωή μου ήταν το ταξίδι στο κέντρο της γης. Είχα πάθει πλάκα από την φαντασία και τις εικόνες που μου δημιουργούσε. Κάποιοι αρχιτέκτονες λοιπόν είχαν την ιδέα με έμπνευση τον Jules Verne να αλλάξουν τελείως μια αδιάφορη πλατεία και να φτιάξουν ένα μέρος με μηχανικά δέντρα και ζώα σαν αυτά που βλέπουμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Είναι ένα τεράστιο πρότζεκτ που περιλαμβάνει από κρεμαστούς κήπους, ένα δέντρο στο οποίο θα μπορείς να μετακινείσαι απο κλαδί σε κλαδί με μηχανοκίνητους πελεκάνους και διάφορα ακόμα μηχανικά ζώα ή έντομα (Les machines de l'île - Machine of the isle of Nantes). Πολύ έξυπνη κίνηση στη νησίδα της Nantes που είναι πνιγμένη στην άσφαλτο και τα άσχημα κτίρια. Αγοράζεις εισιτήριο για να δεις τα μηχανοκίνητα ζώα και νομίζω ότι ακόμα κι αν το πάρεις online πρέπει να περιμένεις στην ουρά για να μπεις. Αν δείτε ότι δεν υπάρχουν εισιτήρια online μην απογοητευτείτε, στο ταμείο πουλάνε έξτρα εισιτήρια. Δεν μπήκα να τα δω γιατί δυστυχώς δεν είχα πολύ χρόνο. Αυτό που είδα ήταν ο ελέφαντας που κάνει βόλτα στην πλατεία (επίσης αγοράζεις εισιτήριο). Έχουν κάνει τρομερή δουλειά. Μέχρι και τα βλέφαρα του κουνιούνται!
Η διαδρομή απ'ότι κατάλαβα παίρνει αρκετή ώρα, ενώ κάνει και στάσεις. Αν θέλετε να ανεβείτε στον ελέφαντα και να δείτε και τα υπόλοιπα μηχανοκίνητα, υπολογίστε να φάτε μισή μέρα εδώ.
Υπάρχει και μουσείο αφιερωμένο στον Verne αλλά λόγω του ότι βρίσκεται αρκετά μακριά απ'το κέντρο και επειδή τους Γάλλους δεν τους πολυεμπιστεύομαι σε τέτοιου είδους μουσεία δεν το επισκέφθηκα.
Αν καταφέρουν να ολοκληρώσουν το πρότζεκτ με τους πελεκάνους τα δέντρα κλπ θα την ξαναεπισκεφθώ σίγουρα.
Όταν έγραψα για πρώτη φορά για πόλεις της κοίλαδας της Loire, είχα γράψει ότι η Angers είναι αυτή που μου άρεσε περισσότερο. Πλέον έχοντας δει μερικές ακόμα συνεχίζω να έχω την ίδια γνώμη. Εδώ μπορείτε να δείτε και την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική των σπιτιών με την τριχρωμία, ξύλινα σπίτια, πλακόστρωτα δρομάκια κι ένα απ'τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα της περιοχής. Είναι σχετικά μεγάλη και κάποιος πιο απλωμένη απ'τη Blois και γι'αυτό από μακριά δεν φαίνεται το ίδιο γραφική.

Έχει την τύχη να περνάει ο ποταμός Maine από ωραίο μέρος της πόλης, πράγμα που την ανεβάζει πολύ.

Στο βάθος βλέπετε τον καθεδρικό της πόλης Saint-Maurice d'Angers. Δεν ξέρω αν γνωρίζετε ότι κάποια αγάλματα και κάποια σημεία των καθεδρικών ακόμα και Γοτθικού στυλ μια φορά κι έναν καιρό είχαν χρώμα. Στην είσοδο του συγκεκριμένου καθεδρικού κάποια χρώματα είχαν διατηρηθεί, σε κάποια φάση έγιναν και εργασίες για να επαναφέρουν το χρώμα και σήμερα εξακολουθούν να είναι ορατά. Αν δεν κάνω λάθος εξακολουθούν να γίνονται προσπάθειες να επαναφέρουν τα χρώματα. Αυτό το κομμάτι προφυλάσσεται και δεν είναι φιλικό στις φωτογραφίσεις. Ελπίζω να παίρνετε μια ιδέα.

Η περιοχή γύρω απ'τον καθεδρικό είναι πολύ ωραία για βόλτα.

Στην απέναντι πλευρά του ποταμού υπάρχει επίσης γραφικότητα.


Αν διασχίσετε την rue beaurepaire θα δείτε και τα χαρακτηριστικά σπιτάκια. Όχι στο βαθμό που τα βλέπεις στη Rennes.


Το σήμα κατατεθέν της πόλης είναι το κάστρο της, του οποίου διατηρούνται οι πύργοι τα τείχη και κάποιες αίθουσες.


Η επίσκεψη σε κάστρα και παλάτια δεν με τραβάει. Μου αρέσουν οι καστροπολιτείες και με εντυπωσιάζουν αν είναι καλοδιατηρημένο το εξωτερικό τους. Οι επισκέψεις στις αίθουσες συνήθως με αφήνουν αδιάφορο. Εδώ υπάρχει μια εξαίρεση, ναι μεν έχουν κάποιες αίθουσες αφιερωμένες σε όπλα, πανοπλίες και ενδυμασίες της εποχής αλλά αυτό που πουλάνε κυρίως είναι η ταπετσαρία του 14ου αιώνα που απεικονίζει την αποκάλυψη σε συνδυασμό με τον πόλεμο Αγγλίας-Γαλλίας (la tenture de l'Apocalypse). Δεν είναι μόνο ότι έχουν καταφέρει να την διατηρήσουν σε τρομερή κατάσταση, δεν είναι ότι έχουν πολλές επεξηγήσεις στο τι θα δεις πριν μπεις στην αίθουσα, αυτό που το κάνει επικό είναι το πως το εκθέτουν. Σε μια σκοτεινή αίθουσα με φωτισμό μόνο στην ταπετσαρία. Έξτρα μαγκιά τα καθίσματα απέναντι απ'την ταπετσαρία για να το ευχαριστηθείς.

Εν τω μεταξύ τι σχεδίαζαν τα άτομα, ούτε εξώφυλλα για black metal συγκρότημα να έφτιαχναν.

Πολύ κοντά στο κάστρο βρίσκεται και το πιο παλιό σπίτι της πόλης που χρονολογείται το 1400 και είναι απλά υπέροχο.

Δίπλα σε αυτό βρίσκεται η Crêperie du Château την οποία καραπροτείνω. Πολύ καλές κρέπες και galette και πολλά είδη μηλίτη. Μια κρέπα, μια galette και κάτι να πιεις βγαίνει γύρω στα 20ε, για Γαλλία λες και ευχαριστώ. Στα παραπάνω προσθέστε ότι είναι πολύ όμορφος χώρος σαν τα Γαλλικά μαγαζιά που βλέπετε σε ταινίες.

Nantes
Συνήθως όταν προτείνω πόλεις, ειδικά σε άγνωστους, προτιμώ να έχουν κάποια αξιοθέατα ή να είναι τόσο γραφικές ώστε να μην τους πάρω στο λαιμό μου. Εδώ θα κάνω μια εξαίρεση. Δεν θεωρώ ότι η Nantes έχει κάποιο πολύ δυνατό αξιοθέατο ή είναι τόσο ωραία που να αξίζει επίσκεψη, είναι όμως με διαφορά η πιο ζωντανή πόλη που έχω δει στη Loire. Μου θύμισε νότια Γαλλία. Το κέντρο είναι γεμάτο μπαράκια, καφέ, εστιατόρια. Κόσμος πάει κι έρχεται. Επειδή τις υπόλοιπες πόλεις της Loire τις βρίσκω αρκετά υποτονικές θα πρότεινα διανυκτέρευση εδώ αν σας λείψει αυτό.
Δεν είναι άσχημη πόλη ούτε αυτή φυσικά. Την τριχρωμία στα σπίτια τη συνναντάς κι εδώ. Απλά λόγω του ότι είναι μεγαλύτερη κι απ'την Angers, τα κτίρια είναι μεγαλύτερα και δεν είναι το ίδιο γραφικά.


Έχω γράψει για τους ανοιχτούς άδειους χώρους που είναι οι Γαλλικές πλατείες. Στη Δουνκέρκη έγραφα ότι μπορεί να προσγειωθεί ελικόπτερο, στη Nantes αγκυροβόλησε καράβι!

Το κέντρο έχει παντού μαγαζιά για να φας/πιεις.

Ακόμα κι αν δεν σας ενδιαφέρουν τα μαγαζιά ή τα εμπορικά κέντρα, πιστεύω ότι αξίζει ένα πέρασμα απ'τη Pommeraye.

Η πόλη διαθέτει και κάστρο. Δεν το έχω επισκεφθεί μέσα. Η περιοχή γύρω είναι ωραία για βόλτα. Παρατηρήστε αριστερά ένα μεταλλικό σωλήνα με κλίση προς τα κάτω. Είναι τσουλήθρα! Μπορείς να βγεις απ'το κάστρο από εκεί!

Πέτυχα και latin συναυλία ένα βράδυ στον εξωτερικό χώρο του κάστρου. Γενικά γίνονται πραγματάκια στην πόλη.

Στα πολύ θετικά της πόλης είναι ότι δίπλα στο σταθμό των τρένων υπάρχει ένα μεγάλο πάρκο, το jardin des plantes. Αντί λοιπόν να περιμένεις στον άχαρο χωρο του σταθμού, μπορείς να αράξεις σε αυτό το πολύ όμορφο πάρκο.


Για το τέλος άφησα αυτό που με κέρδισε περισσότερο στην πόλη και ίσως είναι ο λόγος που κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να την ξαναεπισκεφθώ. Στη Nantes γεννήθηκε ο Jules Verne. Το πρώτο βιβλίο που διάβασα στη ζωή μου ήταν το ταξίδι στο κέντρο της γης. Είχα πάθει πλάκα από την φαντασία και τις εικόνες που μου δημιουργούσε. Κάποιοι αρχιτέκτονες λοιπόν είχαν την ιδέα με έμπνευση τον Jules Verne να αλλάξουν τελείως μια αδιάφορη πλατεία και να φτιάξουν ένα μέρος με μηχανικά δέντρα και ζώα σαν αυτά που βλέπουμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Είναι ένα τεράστιο πρότζεκτ που περιλαμβάνει από κρεμαστούς κήπους, ένα δέντρο στο οποίο θα μπορείς να μετακινείσαι απο κλαδί σε κλαδί με μηχανοκίνητους πελεκάνους και διάφορα ακόμα μηχανικά ζώα ή έντομα (Les machines de l'île - Machine of the isle of Nantes). Πολύ έξυπνη κίνηση στη νησίδα της Nantes που είναι πνιγμένη στην άσφαλτο και τα άσχημα κτίρια. Αγοράζεις εισιτήριο για να δεις τα μηχανοκίνητα ζώα και νομίζω ότι ακόμα κι αν το πάρεις online πρέπει να περιμένεις στην ουρά για να μπεις. Αν δείτε ότι δεν υπάρχουν εισιτήρια online μην απογοητευτείτε, στο ταμείο πουλάνε έξτρα εισιτήρια. Δεν μπήκα να τα δω γιατί δυστυχώς δεν είχα πολύ χρόνο. Αυτό που είδα ήταν ο ελέφαντας που κάνει βόλτα στην πλατεία (επίσης αγοράζεις εισιτήριο). Έχουν κάνει τρομερή δουλειά. Μέχρι και τα βλέφαρα του κουνιούνται!



Η διαδρομή απ'ότι κατάλαβα παίρνει αρκετή ώρα, ενώ κάνει και στάσεις. Αν θέλετε να ανεβείτε στον ελέφαντα και να δείτε και τα υπόλοιπα μηχανοκίνητα, υπολογίστε να φάτε μισή μέρα εδώ.
Υπάρχει και μουσείο αφιερωμένο στον Verne αλλά λόγω του ότι βρίσκεται αρκετά μακριά απ'το κέντρο και επειδή τους Γάλλους δεν τους πολυεμπιστεύομαι σε τέτοιου είδους μουσεία δεν το επισκέφθηκα.
Αν καταφέρουν να ολοκληρώσουν το πρότζεκτ με τους πελεκάνους τα δέντρα κλπ θα την ξαναεπισκεφθώ σίγουρα.
