Γαλλία Πως είναι στα Γαλλικά το φθηνό; Αφιέρωμα στις πόλεις της Γαλλίας.

[Señor_Nada]

Paris (μέρος 3ο)

Θα ξεκινήσω με ένα κουίζ: Ποια είναι η πρωτεύουσα της ηλεκτρονικής μουσικής; Η απάντηση στο ποστ που ακολουθεί.

Ο 17ο αιώνας ήταν πολύ σημαντικός για το Παρίσι ιστορικά. Το 1635 φτιάχτηκε ο κήπος Jardin des Plantes σαν κήπος με φαρμακευτικά βότανα για τον βασιλιά Louis XIII. Μετά τη Γαλλική επανάσταση ο κήπος προφανώς έχασε το βασιλικό του χαρακτήρα. Σε αυτόν τον κήπο θα βρείτε παμπάλαια δέντρα και το μουσείο φυσικής ιστορίας. Ωραίος κήπος για βόλτα και συνδυάζεται εύκολα με πανεπιστήμιο της Sorbonne, Pantheon και arénes de Lutéce. Συνδυάζεται και με κήπους και παλάτι Louxembourg, αλλά αυτά προτείνω να συνδυαστούν με βόλτα στην περιοχή Montparnasse, θα γράψω σε επόμενο ποστ για αυτό.

Στον jardin des plantes βρίσκεται και ένας απ'τους παλιότερους ζωολογικούς κήπους στον κόσμο. Οι βασιλιάδες ήθελαν να διακοσμούν τα παλάτια τους με εξωτικά ζώα. Ο Louis XIV είχε μαζέψει διάφορα ζώα στο παλάτι των Βερσαλλιών. Μετά την γαλλική επανάσταση τα ζώα μεταφέρθηκαν στον jardin des plantes. Με μια βόλτα στο πάρκο βλέπεις και κάποια ζώα αφού τα κρύβουν μόνο κάτι δέντρα. Πολύ πιθανό να πετύχετε το κόκκινο πάντα για παράδειγμα. Ενώ έχει και μερικά wallabies έξω απ'το ζωολογικό κήπο.

Δίπλα από τον κήπο βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά της Γαλλίας, Grande Mosquée de Paris. Έχει και καφετέρια με τσάι με μέντα (ότι καλύτερο) και αραβικά γλυκά. Γίνεται πανικός από κόσμο, αν και είναι μεγάλος χώρος δεν βρίσκεις εύκολα να κάτσεις.

Ήρθε η ώρα του le Grand. Το 1638 γεννιέται στο château Neuf της Saint-Germain-en-Laye ο Louis XIV. Ένα κάστρο που δεν υπάρχει σήμερα αφού κατά τη διάρκεια της γαλλικής επανάστασης εθνικοποιήθηκε, μετέπειτα πουλήθηκε και ο νέος ιδιοκτήτης προτίμησε να το γκρεμίσει και να πουλήσει το οικόπεδο και τα επί μέρους υλικά. Αυτό που διατηρείται μέχρι σήμερα είναι το κάστρο château Vieux, το οποίο μάλιστα είχε τροποποιηθεί στο Αναγεννησιακό στυλ. Όχι μόνο είναι επισκέψιμο σήμερα αλλά στεγάζει και το εξαιρετικό εθνικό αρχαιολογικό μουσείο. Μια επίσκεψη σε αυτό το μουσείο ισοδυναμεί με ταξίδι στην εξέλιξη της ανθρωπότητας μέσα από ευρήματα της Γαλλίας. Το highlight του μουσείου είναι χωρίς αμφιβολία το γλυπτό σε ελεφαντόδοντο περίπου 25 χιλιάδων ετών της dame de brassempouy. Το μοναδικό γλυπτό από εκείνη την εποχή που έχουν διασωθεί οι λεπτομέρειες του προσώπου. Το κτίριο είναι από μόνο του όμορφο.

Απέναντι από το κάστρο έχει και ωραία ιδιαίτερη εκκλησία. Αυτό όμως που πιθανότατα θα τραβήξει την προσοχή σας είναι η θέα που προσφέρει ο λόφος προς το Παρίσι. Είναι φανερό ότι τα προάστια του Παρισιού τα χαρακτηρίζουν οι μεγάλες πράσινες εκτάσεις. Σε αντίθεση με το κέντρο του Παρισιού που το κατατάσσουν σε μία από τις πρωτεύουσες με λιγότερο πράσινο στην Ευρώπη.

Ο Louis XIV έγινε βασιλιάς στην ώριμη ηλικία των 5 χρονών. Άρχισε να κυβερνά πραγματικά στα 23 του. Μέχρι τότε είχαν χτιστεί πολλά παλάτια οπότε μπορούσε να αλλάζει παραστάσεις. Εκτός από τα παλάτια που έχω ήδη αναφέρει, ένα απ'τα παλάτια που έμενε ήταν το Vincennes. Με έναν από τους ψηλότερους πύργους που είχαν χτιστεί εκείνη την εποχή.

Το κάστρο βρίσκεται δίπλα στη μεγάλη έκταση πρασίνου bois de Vincennes. Είναι ωραία για βόλτα κι έχει και ένα άλλο μέρος εκεί που αξίζει μια βόλτα, θα επανέλθω σε επόμενο ποστ.

Ο Louis XIV έφερε σημαντικές αλλαγές στο Παρίσι όπως το να γεμίσει την πόλη με λάμπες για να παραμένει φωτεινή το βράδυ. Αυτό συνεχίστηκε με την πόλη να διαθέτει χιλιάδες λάμπες σήμερα πράγμα που της δίνει τον τίτλο η πόλη του φωτός. Προώθησε τις τέχνες, ιδρύοντας την θεατρική ομάδα Comédie-Française (δεν βρισκόταν στο ίδιο θέατρο που ανέφερα στο προηγούμενο ποστ), την ακαδημία χορού και την ακαδημία της όπερας. Η επιθυμία του να έχει μια μεγαλοπρεπή διαδρομή προς το παλάτι οδήγησε στο άνοιγμα του δρόμου που γνωρίζουμε σήμερα σαν Champs-Élysées. Ίσως η πιο εντυπωσιακή λεωφόρος του Παρισιού στην οποία γίνονται και πάρα πολλά δρώμενα. Από θερινό σινεμά μέχρι καρναβάλι των χωρών της Καραϊβικής.

Καλή φάση είναι να την πετύχετε κλειστή για τα αυτοκίνητα που μετατρέπεται σε έναν απέραντο πεζόδρομο. Κατά την διάρκεια της journée de patrimoine είναι μια τέτοια περίπτωση. Εννοείται πως πλημμυρίζει από κόσμο.

Οι περίφημες οχυρώσεις του Vauban, σε κάποιες από τις οποίες έχω αναφερθεί σε προηγούμενα ποστ, χτίστηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας του Louis XIV. Το κτίριο hôtel des Invalides χτίστηκε με εντολή του Louis XIV για να φιλοξενεί τραυματίες πολέμου αλλά και να λειτουργεί σαν γηροκομείο για τους στρατιώτες. Σήμερα εκεί είναι το πολεμικό μουσείο και ο τάφος του Ναπολέοντα του πρώτου. Δεν το έχω επισκεφθεί. Τόσες επιτυχίες έκανε ο Louis XIV δεν άξιζε αψίδες θριάμβου; Ζήτησε να μετατρέψουν τις μεσαιωνικές πύλες Porte Saint Denis και Porte Saint Martin σε αψίδες του θριάμβου. Η Porte Saint Denis.

Τόσα χρόνια βασιλιάς δεν άξιζε κι ένα ταπεινό παλατάκι; Εκείνο το εξοχικό που έχουμε στις Βερσαλλίες για κυνήγι δεν μπορούμε να το κάνουμε παλάτι; Οι εργασίες κράτησαν 54 χρόνια με τον Louis XIV να μετακομίζει μόνιμα εκεί το 1682. Όλη αυτή η μεγαλομανία του συνοδεύτηκε από την καθιέρωση του βασιλιά στον απόλυτο μονάρχη. Έχοντας την δύναμη να κάνουν ότι γουστάρουν χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν ούτε καν την εκκλησία και την αριστοκρατία. Η απόλυτη μοναρχία συνεχίστηκε και από τους μετέπειτα βασιλιάδες για να την τελειώσει με πάταγο η Γαλλική επανάσταση. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της μεγαλομανίας του Louis XIV είναι το παλάτι των Βερσαλλιών και οι κήποι του. Αποτελεί μνημείο Ουνέσκο και είναι πραγματικά πολύ εντυπωσιακό. Διοργανώνονται και χοροί στην αίθουσα χορού του παλατιού με παραδοσιακές ενδυμασίες της εποχής αν εκτιμάτε τις γραφικές καταστάσεις.

Η επίσκεψη στους κήπους είναι δωρεάν με εξαίρεση τις φορές που έχει κάποιο δρώμενο που μπορεί να είναι συναυλία ή σόου με τα πυροτεχνήματα. Πέρσι για να τιμήσουν τον Molière και τα 400 χρόνια από την γέννησή του είχαν και παραστάσεις στους κήπους στα 2ε. Εγώ τους είχα πετύχει χιονισμένους και με παγωμένα συντριβάνια.

Ο χρόνος για το κουίζ τελείωσε. Η πρωτεύουσα της ηλεκτρονικής μουσικής είναι φυσικά οι Βερσαλλίες! Τι; Δεν το ξέρατε; Τι να σας πω, Παριζιάνοι μου το είπαν, εγώ δεν ακούω αυτή τη μουσική. Λένε έχει βγάλει πολύ μεγάλα ονόματα όπως οι Daft Punk και οι Phoenix και γίνονται και φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής ακόμα και στο παλάτι. Δεν με έχουν πείσει.

Η μεγαλομανία του Louis XIV δεν βγήκε σε καλό στους Γάλλους φυσικά. Ο θανάτος του το 1715 πέρα απ'το ότι τον κατατάσσει σε έναν από τους μακροβιότερους βασιλιάδες που έχουν υπάρξει, άφησε κι ένα τεράστιο χρέος στους Γάλλους. Και τι μ'αυτό, οι μοναρχιδιές συνεχίστηκαν. Νέο παλάτι στο κέντρο του Παρισιού το Palais de l’Élysée. Εδώ σήμερα μένει ο βασιλιάς της Ανδόρας, δηλαδή ο πρόεδρος της Γαλλίας δηλαδή ο Μακρόν. Και αυτό το κτίριο είναι επισκέψιμο στη journée de patrimoine. Αν έχω γράψει ότι πολλές φορές δεν προλαβαίνεις να δεις καν την ανακοίνωση, καταλαβαίνετε τι ζήτηση έχει αυτό. Το παλάτι βρίσκεται πίσω από ψηλούς φράχτες και δεν μπορείς να δεις ούτε το εξωτερικό του μέρος.

Στη journée de patrimoine υπάρχουν άπειρες επιλογές. Ακόμα και μεγάλοι οίκοι μόδας ή κοσμημάτων μπορούν να σας κάνουν δωρεάν τουρ. Εγώ είχα πάει στο υπουργείο εξωτερικών. Ένα κτίριο που είναι του 19ου αιώνα και είναι και αυτό εντυπωσιακό. Εδώ είχε φιλοξενηθεί το βασιλικό ζεύγος της Αγγλίας το 1938 για το οποίο έχτισαν ειδικά δωμάτια που χρησιμοποιήθηκαν μόνο για τη διαμονή τους. Money well spent που λέμε. Αν πάτε θα έχετε την τιμή να δείτε τις λεκάνες που ακούμπησαν τα βασιλικά τους κωλομάγουλα. Time well spent που λέμε.

Και η κόρη του Louis XIV που θα έμενε; Στο δρόμο; Ας είμαστε σοβαροί. Νέο παλάτι στο κέντρο του Παρισιού, το Palais Bourbon. Με τη Γαλλική επανάσταση ήρθε η εθνικοποίηση του και σήμερα φιλοξενεί το Γαλλικό κοινοβούλιο. Η πρόσοψη του χτίστηκε τον 19ο αιώνα αντιγράφοντας την εκκλησία της Madeleine. Δεν μπορώ να θυμηθώ αν όσο είμαι στο Παρίσι το έχω δει χωρίς αυτό το σεντόνι. Σίγουρα το είχα δει χωρίς σεντόνι το 2011.

Δεν είχαμε όμως μόνο την κατασκευή παλατιών αλλά και εκκλησιών. Τον 17ο αιώνα χτίστηκε πάνω στα θεμέλια μια εκκλησίας του 13ου αιώνα η 2η μεγαλύτερη εκκλησία του Παρισιού μετά τη Notre-Dame, η Saint-Sulpice. Μια εκκλησία που συνέχισαν να χτίζουν μέχρι τον 18ο αιώνα και ουσιαστικά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Την έχτιζαν έχοντας σαν πρότυπο τον καθεδρικό Saint Paul του Λονδίνου αλλά οι κορυφές των πύργων δεν χτίστηκαν ποτέ.

Διοργανώνονται συναυλίες κλασσικής ή εκκλησιαστικής μουσικής στη Saint-Sulpice, ενώ κάνουν και δωρεάν ξεναγήσεις στο υπόγειο κομμάτι της εκκλησίας που μπορείς να δεις τα θεμέλια του παλιού ναού και αγάλματα από τότε. Πιθανότατα θα δείτε και τον μίκι μάους και δεν εννοώ αυτόν της Disney. Έχω πάει στη ξενάγηση και δεν θα την πρότεινα γιατί είναι μόνο στα Γαλλικά και κρατάει 2 ώρες! Δεν νομίζω ότι χρειαζόταν να το κουράσουν τόσο. Βέβαια ψοφάω για τα μακάβρια και σκοτεινά έργα τέχνης των εκκλησιών.

Το 1749 ο Louis XV στην προσπάθεια του να περάσει ακόμα έναν φόρο βρήκε την αντίσταση της βουλής του Παρισιού. Φυσικά διέλυσε τη βουλή και έδωσε περισσότερη εξουσία στον εαυτό του και στους παρατρεχάμενους του. Έτσι φτάνουμε στο 1751 και μια ομάδα φιλοσόφων με επικεφαλής τους Diderot και D'Alembert εκδίδουν τον πρώτο από τους 28 τόμους της Εγκυκλοπαίδειας. Έχουμε τη γέννηση του Διαφωτισμού. Ο Voltaire καλεί σε αντίσταση κατά της καταπίεσης, ο Diderot αμφισβητεί την απόλυτη μοναρχία του βασιλιά, ο Montesquieu εξήγησε την ανάγκη για διαχωρισμό της εκτελεστικής, της νομοθετικής και της δικαστικής εξουσίας και ο Rousseau βεβαιώνει ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι απέναντι στο νόμο. Ακόμα και η ανοχή στις άλλες θρησκείες τονίστηκε από τους φιλόσοφους. Ο Montesquieu κι ο Voltaire θεωρούνται πρωτοπόροι στο κίνημα της κατάργησης της δουλείας. Η υποκρισία τελικά περίσσευε και για τους φιλόσοφους του Διαφωτισμού. Ο Voltaire συγκεκριμένα μάλλον ήταν φιλόσοφος του σκοταδιού. Πέρα απ'τό ότι ήταν αντισημίτης, υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία με συμμετοχή του Voltaire σε χρηματοδοτήσεις πλοίων που μετέφεραν σκλάβους. Έφαγε cancel και το άγαλμα του στο Παρίσι βανδαλίστηκε με αποτέλεσμα να το μετακινήσουν. Δεν γνωρίζω αν το έχουν επιστρέψει μέχρι σήμερα στην αρχική του θέση, νομίζω πως όχι. Ο Voltaire κι ο Rousseau έχουν μπει στο Panthéon του Παρισιού. Μια πρώην εκκλησία που μετά τη Γαλλική επανάσταση μετατράπηκε σε χώρο που θα τιμούσε τους σημαντικούς άντρες της Γαλλίας. Το Panthéon φτιάχτηκε για να φιλοξενεί μόνο άντρες, φαίνεται και από το Aux grands hommes που είναι γραμμένο στην πρόσοψη του. Φέτος μπήκε στο Panthéon η Josephine Baker όπως βλέπετε στο πανό. Κάποιοι κακόγουστοι έχουν βάλει μια φούστα με μπανάνες μπροστά στον τάφο της επειδή ήταν χορεύτρια. Ήμαρτον!

Στο Panthéon πλέον βρίσκονται 6 γυναίκες. Η πρώτη γυναίκα που μπήκε στο Panthéon ήταν η Marie Curie. Το μουσείο της Marie Curie που ήταν το γραφείο και το εργαστήριο της βρίσκεται μερικά μέτρα μακριά και είναι δωρεάν. Είμαι απαράδεκτος, δεν το έχω επισκεφθεί ακόμα. Αντίθετα στο Panthéon έχω μπει μέσα. Είναι από τα μέρη που θα σας πρότεινα να μην πάτε. Δεν είναι τόσο εντυπωσιακό μέσα, ειδικά το κομμάτι των τάφων και πιθανότατα δεν θα έχετε ιδέα ποιοι είναι οι περισσότεροι αν δεν πάτε με κάποιον Γάλλο ή ξεναγό. Δυστυχώς πήγα χειμώνα και έχασα την δυνατότητα να ανέβω πάνω και να δω και λίγη θέα αφού το πάνω μέρος ανοίγει από την άνοιξη. Στο κεντρικό δωμάτιο του Panthéon μπορείτε να δείτε και το εκκρεμές του Foucault.

Να πω επίσης ότι έχει πολύ καλή παμπ πίσω από το Panthéon που γίνεται χαμός όταν έχει κάποιο ποδοσφαιρικό αγώνα, η le bombardier.

Στα τέλη του 18ου αιώνα έχουμε επίσης πολύ σημαντικά γεγονότα για το Παρίσι. Ο υπουργός Tourgot που συμμετείχε στην Εγκυκλοπαίδεια του Διαφωτισμού βλέπει ότι η πληρωμή φόρων που δεν πιάνει τους κληρικούς και τους αρχόντους έχει δημιουργήσει τρεις τάξεις με την εργατική τάξη να είναι καταφανέστατα αδικημένη. Προτείνει λοιπόν την πληρωμή φόρων σε όλους τους ιδιοκτήτες για να τους πιάσει όλους. Φυσικά αυτό δεν ευχαρίστησε τους αρχόντους και μετά το φιάσκο με την έλλειψη λόγω κακών σοδειών του βασικού αγαθού που είναι τα σιτηρά, οδήγησε στην απόλυση του. Το αποκορύφωμα της αγανάκτησης ήρθε το 1788 που ο πληθυσμός της Γαλλίας είχε αυξηθεί, ο λιμός είχε εξαπλωθεί στην επαρχία, ενώ στο Παρίσι είχαμε αύξηση τιμών στο ψωμί που έφερε διαδηλώσεις. Ο λαός είχε ξεφραγκιαστεί από τους φόρους και η αριστοκρατία δεν ήθελε να πληρώσει άλλους φόρους. Η Γαλλία είχε πτωχεύσει. Σαν αποκορύφωμα τα νεκροταφεία τους είχαν αρχίσει να γίνονται υγειονομικές βόμβες. Το νεκροταφείο des Innocents στη συνοικία Halles, που ήταν αφιερωμένο στα παιδιά που είχε σκοτώσει ο Ηρώδης, έκλεισε και τελικά μετατράπηκε σε αγορά. Σήμερα στην πλατεία βρίσκεται ένα συντριβάνι του 16ου αιώνα.

Στην περιοχή les Halles υπάρχει και τεράστιο εμπορικό κέντρο με πολλά μαγαζιά και πολλά φαγάδικα, καφέ κάπως πιο οικονομικά από άλλα μέρη του Παρισιού. Εκεί είναι και το μουσείο μοντέρνας τέχνης Bourse de commerce καθώς και το Centre Pompidou. Η μοντέρνα τέχνη με απωθεί όπως τα σκόρδα τον δράκουλα, δεν έχω πάει ούτε τις τσάμπα ημέρες. Τα Χριστούγεννα θα πετύχετε στο εμπορικό τον μπαρμπά Βασίλη να αράζει.

Καθώς τα νεκροταφεία άρχισαν να κλείνουν, αποφασίζουν να τοποθετήσουν τα κόκκαλα υπόγεια. Έτσι σταδιακά έχουμε την δημιουργία των κατακομβών του Παρισιού. Υπάρχουν μπόλικες κατακόμβες στο Παρίσι, στο μεγαλύτερο κομμάτι είναι παράνομο να πας αλλά διοργανώνουν σε αυτές από ξεναγήσεις με δάδες μέχρι πάρτι. Εγώ έχω πάει στο επίσημα επισκέψιμο κομμάτι και το προτείνω. Έχει πολύ ενδιαφέρον ο χώρος. Έχουν τοποθετήσει τα κόκκαλα με καλλιτεχνικό τρόπο. Οπωσδήποτε κάντε κράτηση γιατί παίρνουν περιορισμένο αριθμό επισκεπτών και εξαντλούνται γρήγορα.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 29
• 30
• 31
• 32
• 33
• …

  Go to chapter

  Go
• 46

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 31 of 46

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Sassenach77]

Επιτέλους!

 

[paefstra]

Και στο ΗΒ το open university δεχεται φοιτητες χωρις προυποθεσεις εδω και δεκαετιες και οποιος μπορει το τελειωνει και μαλιστα εχει υψηλο επιπεδο σπουδων. Ο κλειστος αριθμος εισακτεων ειναι ελληνικο καταλοιπο που συνδεοταν με την κοινωνικη κινητικοτητα που επεφερε ενα πτυχιο (Βασιλακης Καιλας απο λουστρακος γιατρος). Σε καποιες χωρες δεν υπαρχει κοινωνικη κινητικοτητα γιατι ο "λουστρακος" δεν θα προσπαθησει ποτε να γινει γιατρος για πολλους λογους και εχουν μπει απο νωρις οι κοινωνικες προυποθεσεις γι αυτο. Σταματω εδω, πολυ περιπλοκο θεμα που εχει αναλυθει εκτεταμενα στην κοινωνιολογια της εκπαιδευσης.
Ωραιο τοπικ, παρακολουθω.

 

[chrisbd]

Γαλλία ανεξάντλητη... οτι και να πούμε είναι λίγο.. Πόλεις, φύση, πολιτισμος ιστορία .. λατρεία..

Αυτό με την γραφή το θυμάμαι απο μικρός στο γυμνάσιο, κάπου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όταν η όμορφη καθηγήτριά μας πάσχιζε να μάθει σε μας τα βούρλα όπως και το αξάν, αλλά εις μάτην, είχε χαθεί η συγκέντρωση .. μιλάμε για 70's σε Αρρένων..

Η ολιγόχρονη παραμονή στο Παρίσι με όλη την οικογένεια μου δημιούργησε πολλά σύνδρομα.. Για το εκπαιδευτικό έχω ξαναγράψει πριν χρόνια εδω και ισως το ξανακάνω πάλι ... υπάρχει μεγάλη διαφορά με μας αλλά το πιο σημαντικό είναι η διαφορά φιλοσοφίας απο όλους.. εκπαιδευτικούς και γονείς.. Και αυτό που με εκνεύριζε ήταν ότι αρκετοί δεν ηταν ικανοποιημένοι..

 

[paefstra]

Μια παρατηρηση: σε ενα απο τα ταξιδια μου ειχα πεσει στην τεραστια απεργια των σιδηροδρομικων που ειχε παραλυσει τη χωρα και μου εκανε εντυπωση η ισχυς των σωματειων. Με εκπληξη διαβαζω τωρα πως και τα εκπαιδευτικα σωματεια ειναι πανισχυρα. Μπραβο τους.

 

[panpan]

Έχοντας ζήσει ήδη κοντά στα 4 χρόνια στη Γαλλία

Που ακριβώς είσαι Γαλλία;

ανοίγω αυτό το θέμα στο οποίο θα γράφω την άποψή μου για τις Γαλλικές πόλεις

Περιμένω με ενδιαφέρον την άποψη σου , ειδικά για τις δυτικές περιοχές (πόλεις)
Languedoc Roussillon, Midi Pyrenees, Aquitaine.

 

[Señor_Nada]

Ο κλειστος αριθμος εισακτεων ειναι ελληνικο καταλοιπο

Και στη Γαλλία ο αριθμός των εισακτέων είναι συγκεκριμένος κι επειδή δεν έχουν εισαγωγικές εξετάσεις αυτό δημιουργεί κάποια προβλήματα. Δεν θέλω να επεκταθώ γιατί φοβάμαι ότι θα αρχίσει πολιτική κουβέντα..... για την Ελλάδα!

Που ακριβώς είσαι Γαλλία;

Είμαι στη Δουνκέρκη αλλά σύντομα θα μετακομίσω σε προάστιο του Παρισιού.

Περιμένω με ενδιαφέρον την άποψη σου , ειδικά για τις δυτικές περιοχές

H Aquitaine είναι στα πλάνα μου για φέτος το καλοκαίρι αν συνεχιστούν οι δυσκολίες στις μετακινήσεις εκτός χώρας. Οι άλλες περιοχές που έγραψες είναι απ'τις αγαπημένες μου στην Γαλλία

 

[Παρίσακτος]

Γαλλία και @Señor_Nada, εννοείται ακολουθώ.

Για την Aquitaine (Μπορντώ, Δορδόνη) έχω ακούσει τα καλύτερα, μαζί με την Προβηγκία από τις τοπ προτεραιότητές μου στη χώρα. Οπότε καθόλου κακό πλάνο για το καλοκαίρι του 2021.

Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα να μοιραστείς και τις εντυπώσεις σου κι από τη ζωή στη Γαλλία (όπως είχες κάνει και με την Ολλανδία στο παρελθόν), καθώς είναι από τις χώρες που θα ήθελα να ζήσω (και θα το είχα καταφέρει αν δεν με προλάβαινε ο κορωνοϊός).

 

[Señor_Nada]

Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα να μοιραστείς και τις εντυπώσεις σου κι από τη ζωή στη Γαλλία

Προτιμώ σε αυτό το τοπικ να γράψω μόνο για πόλεις. Αν θες το συζητάμε σε άλλο τοπικ. Φυσικά αν έχεις κάποια απορία ή χρειάζεσαι βοήθεια σε κάτι μην διστασεις. Πάντως έχω γράψει κατά καιρούς κάποια πράγματα.

 

[Señor_Nada]

Θα ξεκινήσω με τις πιο "γεμάτες" περιοχές της Γαλλίας και αυτές που θα πρότεινα να επισκεφθείτε ειδικά αν δεν έχετε ταξιδέψει στην χώρα. Αυτές είναι η Occitanie και η Provence. Σε αυτές τις περιοχές μπορείτε να δείτε πόλεις με πανέμορφη αρχιτεκτονικη, ρωμαϊκά αρχαία σε απίστευτη κατάσταση, προϊστορικές σπηλαιογραφίες, μεσαιωνικές πόλεις, πόλεις Ουνέσκο, μνημεία Ουνέσκο, φύση. Χάνει η μάνα το παιδί! Έχω κάτσει συνολικά 2 βδομάδες στην περιοχή κι υπάρχουν πολλά πράγματα ακόμα που θέλω να δω.

Avignon

Το όνομα της πόλης έχει Ελληνικές ρίζες. Ήταν η πόλη στην οποία για ένα διάστημα ζούσε ο πάπας (για την ακρίβεια 7 διαδοχικοί) αντί της Ρώμης. Το παλάτι που ζούσε, Palais des Papes, δεσπόζει στο κέντρο της πόλης. Τα μεσαιωνικά της τείχη που περιβάλλουν την πόλη διατηρούνται σε εξαιρετική κατάσταση με το ιστορικό της κέντρο να ανήκει στην λίστα της Ουνέσκο. Μου αρέσει πολύ αυτή η πόλη αλλά έχει τόσο όμορφες πόλεις αυτή η χώρα που δεν θα έμπαινε σε δεκάδα από αυτές που έχω δει μέχρι στιγμής. Την θεωρώ όμως άχαστο μέρος γιατί έχει πολύ ενδιαφέρον, είναι όμορφη αλλά κυρίως επειδή βρίσκεται κοντά σ'ένα μέρος που θα αναφέρω στο δεύτερο κομμάτι του ποστ.

Μια γέυση απ'τα τείχη της πόλης.

Εδώ τα τείχη και στο βάθος υπερυψωμένο το Palais des Papes. Η είσοδος στο παλάτι κοστίζει 12ε.

Αν και το δυνατό σημείο της Γαλλίας είναι τα κέντρα των πόλεων, στα δικά μου μάτια πάσχουν στις πλατείες. Μου φαίνονται απλά άδειοι ανοιχτοί χώροι. Μία απ΄τις εξαιρέσεις είναι η πλατεία μπροστά απ΄το Palais des Papes. Ο συνδυασμός του κτιρίου με τα δέντρα μου αρέσει. Πίσω απ'το παλάτι είναι ένας κινηματογράφος που ονομάζεται Utopia και στον οποίο σερβίρουν και καφέδες, ποτά. Είναι καταπληκτικός χώρος και τον προτείνω. Προειδοποίηση, μαζεύει πολύ κόσμο.

Απ΄την πόλη περνάει το ποτάμι Rhône και ένα απ'τα χαρακτηριστικά σημεία της πόλης είναι η γέφυρα Saint-Bénézet. Μια μεσαιωνική γέφυρα που πλέον της λείπει ένα κομμάτι. Η ιστορία της έχει ενδιαφέρον. Για να ανέβεις στη γέφυρα πληρώνεις εισιτήριο (5ε, υπάρχει και συνδυαστικό εισιτήριο μαζί με το παλάτι) που περιλαμβάνει και αφήγηση της ιστορίας της. Το αν αξίζει η είσοδος ή όχι το αφήνω σε εσάς.

Αυτό που μου αρέσει στη Γαλλία είναι ότι και τα μοντέρνα κομμάτια της πόλης με τα μαγαζιά και τα φαγάδικα είναι συνήθως καλόγουστα.

Να πω επίσης ότι είναι ζωντανή πόλη με αρκετή νυχτερινή ζωή και ειδικά το καλοκαίρι υπάρχουν πολλά δρώμενα στην πόλη.

Orange

Μόλις 15 λεπτά μακριά με το τρένο βρίσκεται η πόλη Orange. Αυτός για μένα είναι ο βασικός λόγος που δεν χάνεται η Avignon. Σε αυτή την πολή υπάρχουν 2 μνημεία Ουνέσκο που είναι κι απ΄τα πιο εντυπωσιακά ολόκληρης της χώρας. Είχα διαβάσει και είχα δει φωτογραφίες απ'το ρωμαϊκό αμφιθέατρο που πιθανότατα είναι το πιο καλοδιατηρημένο σήμερα και παρόλα αυτά το δέος που ένιωσα ήταν μοναδικό. Αντίστοιχο δέος με ρωμαϊκο δημιούργημα έχω νιώσει μόνο με το Πάνθεον στη Ρώμη. Τα τείχη πίσω απ΄τη σκηνή διατηρούνται σε τέτοια κατάσταση που πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις. Βασικά όταν έφτασα απ'έξω και είδα τα τείχη ξανακοίταγα τον χάρτη για να βεβαιωθώ ότι είναι αυτό γιατι δεν μπορούσα να το πιστέψω.

Οι πύλες και οι διάδρομοι είναι κάπως έτσι.

Όταν μπαίνεις μέσα και βλέπεις αυτό, νομίζω ότι τα λόγια είναι περιττά.

Η είσοδος στο θέατρο κοστίζει 9.5ε και περιλαμβάνει και είσοδο στο μουσείο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Το μουσείο είναι μικρό και με λίγα εκθέματα. Υπάρχουν και συνδυαστικά εισιτήρια με τα αξιοθέατα της Nîmes (θα αναφερθώ σε άλλο ποστ) που κοστίζει 18,5ε. Πάντως το καταπληκτικό είναι ότι δεν χρειάζεται καν να πληρώσετε είσοδο για να δείτε τον εσωτερικό χώρο αφού ακριβώς από πίσω υπάρχει λόφος και έχεις το θέατρο στο πιάτο.

Το άλλο μνημείο Ουνέσκο που βρίσκεται στην πόλη είναι η αψίδα του θριάμβου που έχει χτιστεί επίσης απ'τους Ρωμαίους. Αν δείτε φωτογραφίες θα δείτε ότι και αυτή είναι σε τρομερή κατάσταση. Δυστυχώς όταν βρέθηκα στην πόλη έκαναν καποιες εργασίες συντήρησης στην αψίδα και ήταν όλη κρυμμένη πίσω από σιδεριές. Θα ξαναπάω οπωσδήποτε στην πόλη όμως γιατί θέλω να δω και βραδινή παράσταση σε αυτό το θέατρο (γίνονται κανονικά παράστασεις και συναυλίες) και ελπίζω να την δω τότε.

Το κέντρο της πόλης είναι επίσης συμπαθητικό. Ότι πρέπει για χαλαρή βόλτα.

Αν δεν υπάρχει χρόνος για βόλτα αξίζει η επίσκεψη στην πόλη ακόμα και μόνο για να δείτε αυτό το μοναδικό θέατρο.

 

[gkalla]

Μία απ΄τις εξαιρέσεις είναι η πλατεία μπροστά απ΄το Palais des Papes.

Σ' αυτή την καταπληκτική πλατεία συχνά παίζουν πολλοί πλανόδιοι μουσικοί. Μου έχει τύχει να υπάρχουν ταυτόχρονα στις 3 άκρες της, ένα μίνι αναγεννησιακό συγκρότημα, ένα περουβιανό συγκρότημα με τους χαρακτηριστικούς αυλούς και ένας ροκάς με την ηλεκτρική του κιθάρα.

ένα απ'τα χαρακτηριστικά σημεία της πόλης είναι η γέφυρα Saint-Bénézet

Γνωστή για το περίφημο παιδικό τραγουδάκι "Sur le pont d'Avignon" που μαθαίναμε ως παιδιά από την καθηγήτρια Γαλλικών στο γυμνάσιο.

και ειδικά το καλοκαίρι υπάρχουν πολλά δρώμενα στην πόλη.

Υπάρχει σταθερά (νομίζω κάθε καλοκαίρι, Ιούλιο;; ) ένα πολύ γνωστό φεστιβάλ θεάτρου που για την Γαλλία τουλάχιστον είναι σημαντικότατο.

Μόλις 15 λεπτά μακριά με το τρένο βρίσκεται η πόλη Orange. Αυτός για μένα είναι ο βασικός λόγος που δεν χάνεται η Avignon.

Καλή η Orange αλλά η Avignon είναι κλάσεις ανώτερη, κατά την γνώμη μου πάντα. Πέρα από το παλάτι των Παπών (που εσωτερικά δεν λέει και πολλά) η ίδια η παλιά πόλη σε "μεταφέρει" απ' ευθείας στον Μεσαίωνα.

 

[Señor_Nada]

Καλή η Orange αλλά η Avignon είναι κλάσεις ανώτερη, κατά την γνώμη μου πάντα.

Αυτό το έγραψα με την λογική ότι είναι τόσο κοντά η Orange και τόσο εύκολο να πας που την επισκέφθεσαι με βάση την Avignon, εκεί πήγαινε το είναι ο βασικός λόγος για να πας. Το θέατρο δεν χάνεται κατά τη γνώμη μου. Φυσικά συμφωνώ μαζί σου ότι αν τις συγκρίνεις σαν πόλεις η Avignon είναι κλάσεις ανώτερη, είναι μεγαλύτερη, έχει πράγματα να δεις, έχει μέρη για να βγεις το βράδυ. Η Orange όπως έγραψα έχει απλά ένα συμπαθητικό κέντρο.