Señor_Nada
Member
- Μηνύματα
- 1.722
- Likes
- 9.609
- Ταξίδι-Όνειρο
- Άβυσσος
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Avignon και Orange
- Marseille
- Arles και Montpellier
- Nîmes
- Perpignan και Carcassonne
- Pérouges και Albi
- Toulouse
- Lyon και Annecy
- Αλσατία: Strasbourg
- Obernai, Sélestat και Colmar
- Centre-Val de Loire: Orléans και Blois
- Centre-Val de Loire: Tours και Rennes
- Νορμανδία: Mont Saint-Michel, Honfleur και Étretat
- Νορμανδία: Rouen και Caen
- Hauts-de-France: Noyelles-sur-mer, Saint-Valery-sur-Somme και Berck ή Berck-sur-Mer
- Hauts-de-France: Amiens, Arras, Cambrai
- Lille
- Nord+Pas-de-Calais: Montreuil-sur-Mer, Bergues, Saint-Omer
- Nord+Pas-de-Calais: Dunkerque, Boulogne-sur-Mer, Calais
- Chartres, Le Mans
- Angers, Nantes
- Nancy, Metz
- Vienne, Dijon
- Provins, Dinan
- Saint-Malo, Dol-de-Bretagne,
- Bordeaux, Bayonne
- Κάστρα Chambord και Chenonceau και Amboise
- Paris (μέρος 1ο)
- Paris (μέρος 2ο)
- Paris (μέρος 3ο)
- Paris (μέρος 4ο)
- Paris (μέρος 5ο)
- Paris (μέρος 6ο και τελευταίο!)
- Le Havre και Troyes
- Vitré και Vannes
- Fougères
- Πρώτη μου φορά στη Γαλλία, που να πάω;
- Carnac και Quimper
- Paris (μέρος 7ο η επιστροφή!)
- Paris (μέρος 8ο και τελευταίο, αυτή τη φορά το εννοώ!)
- Reims και Laon
- Autun, Beaune και Lorient
- Saint-Rémy-de-Provence και Aix-en-Provence
- Monaco και Grenoble
- Nice
Το σημερινό ποστ είναι για 2 πόλεις που βρίσκονται σε ξεχωριστές περιοχές έχουν όμως κάποια κοινά. Απέχουν περίπου το ίδιο απ'το Παρίσι, ο ποταμός Seine περνάει και απ'τις 2 πόλεις και κατά τη γνώμη μου αρκεί μια ολιγόωρη επίσκεψη για να τις δεις. Η μία μου άρεσε και η άλλη όχι. Θα ξεκινήσω με αυτήν που δεν μου άρεσε γιατί νομίζω ότι είναι αυτή που θα προτιμούσαν οι περισσότεροι για μια μονοήμερη απ'το Παρίσι. Να τονίσω ότι αν βρίσκεστε στο Παρίσι, αν δεν έχετε από βδομάδα και πάνω μην ψάχνεστε για μονοήμερες.
Le Havre
Η μεγαλύτερη πόλη της Νορμανδίας. Το λιμάνι της ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα καθώς οι εμπορικές ανάγκες αυξάνονταν. Το πικ της ήρθε τον 18ο αιώνα με έντονη δραστηριότητα εμπορίου καφέ, σοκολάτας και βαμβακιού. Μέχρι σήμερα μπορείτε να δείτε να φεύγουν τεράστια εμπορικά για υπερατλαντικά ταξίδια.
Στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν και δημοφιλής παραθαλάσσιος προορισμός για τους Ευρωπαίους. Πρέπει να είχαν τον πήχη πολύ χαμηλά. Είναι απ'τις πιο αδιάφορες αστικές παραλίες που έχω δει. Έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να απέχει μόλις ένα τέταρτο περπάτημα απ'το κέντρο. Τι να το κάνεις, άθλιο καιρός. Πριν καμιά δεκαριά μέρες την επισκέφθηκα και χωρίς μπουφάν δεν μπορούσες να σταθείς. Ήλιος; Τι είναι αυτό; Τρώγεται; Το χειρότερο από όλα για μένα είναι ότι στο μεγαλύτερο κομμάτι της έχει πέτρες. Από αυτή την άποψη προτιμώ χίλιες φορές τις παραλίες στην περιοχή Nord (πχ Dunkerque) που τουλάχιστον έχουν μόνο άμμο. Η θέα απ'το φάρο.
Η πόλη ισοπεδώθηκε από βομβαρδισμούς των συμμάχων κατά τη διάρκεια του 2ου ΠΠ. Κι εδώ έρχεται το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της πόλης και ο λόγος που με έκανε να την επισκεφθώ. Το πλάνο ανοικοδόμησης ανατίθεται στον αρχιτέκτονα Auguste Perret, ο οποίος δεν σκέφτεται να ξαναχτίσει την πόλη όπως ήταν προπολεμικά, αλλά αντίθετα να σχεδιάσει μια σύγχρονη πόλη με μεγάλους ανοιχτούς χώρους, που να είναι φωτεινή (πως είπατε
και να έχει μοντέρνα κτίρια. Την πόλη του αύριο αν θέλετε. Αυτή η αρχιτεκτονική και ο σχεδιασμός της πόλης την έβαλαν στη λίστα της Ούνεσκο. Η μόνη σύγχρονα σχεδιασμένη πόλη που βρίσκεται στη λίστα της μαζί με τη Μπραζίλια. Αυτές οι άπλες που όντως έχει η πόλη λόγω της έλλειψης κίνησης την κάνει να φαίνεται ακόμα πιο άδεια απ'ότι είναι. Γενικά δεν θα την χαρακτήριζα ζωντανή πόλη.
Η κεντρική πλατεία, στο κλασσικό Γαλλικό στυλ-δηλαδή άδειος ανοιχτός χώρος- με κάποια κτίρια που πλέον δεν τα λες μοντέρνα.
Ακόμα και το δημαρχείο είναι χτισμένο σε πιο μοντέρνο στυλ, καμία σχέση με τα γραφικά κτίρια που βλέπεις στις άλλες Γαλλικές πόλεις. Μου θυμίζει φυλακή.
Το κτίριο που ξεχωρίζει και φαίνεται σαν φάρος όπου κι αν βρίσκεστε στην πόλη είναι η εκκλησία Saint Joseph με τον χαρακτηριστικό πύργο της. Από τις πιο όμορφες μοντέρνες εκκλησίες που έχω δει.
Ειδικά το εσωτερικό της.
Το highlight της πόλης θα έλεγα ότι είναι η βιβλιοθήκη Oscar Niemeyer που βρίσκεται κολλητά με το θέατρο της πόλης που μοιάζει με εργοστάσιο.
Η βιβλιοθήκη Oscar Niemeyer πήρε το όνομα της απ'το Βραζιλιάνο αρχιτέκτονα που την σχεδίασε. Ο Oscar Niemeyer ήταν κι ένας απ'τους βασικούς αρχιτέκτονες της πρωτεύουσας της Βραζιλίας που όπως έγραψα ανήκει και αυτή στη λίστα της Ουνέσκο. Η βιβλιοθήκη είναι ένας πανέμορφος χώρος που μπορείς να πάρεις ένα απ'τα άπειρα βιβλία που έχει και να διαβάσεις με την ησυχία σου εντελώς δωρεάν. Πρέπει να το χω ξαναγράψει αλλά πιστεύω δεν υπάρχει Γαλλική πόλη χωρίς βιβλιοθήκη, θέατρο και μουσείο. Ο μέσος Γάλλος είναι αρκετά καλλιεργημένος. Πολλές φορές έχω φανεί εντελώς αστοιχείωτος σε παρέες με Γάλλους. Εξαιρετικός χώρος.
Από την πόλη περνάει κι ο Seine για να αδειάσει στη θάλασσα. Θα δείτε παραπόταμους να περνάνε από την πόλη. Το μνημείο για τους νεκρούς Γάλλους την περίοδο της εισβολής τους στην Ασία το αφήνω ασχολίαστο.
Για την παραλία έγραψα ήδη ότι δεν μου άρεσε. Να προσθέσω ότι δεν έχει καλή περατζάδα.
Εννοείται ότι όπου υπάρχει άμμος είναι ευκαιρία για τους Γάλλους να παίξουν με τα μπαλάκια τους.
Από την μεριά του λιμανιού γίνεται διαγωνισμός άσχημου κτιρίου με υψηλό ανταγωνισμό.
Παρόλο που η πόλη είναι μοντέρνα, το κέντρο είναι πεζοδρομημένο σε μεγάλο βαθμό και αρκετά προσεγμένο, απλά δεν με ενθουσιάζει. Είχε πάντως περισσότερη κίνηση σε σχέση με το παραλιακό κομμάτι.
Έχει και δύο πρώην φρούρια που πλέον χρησιμοποιούνται σαν πάρκο το ένα και σαν καλλιτεχνικός χώρος το άλλο. Είναι και τα δύο λίγο πιο έξω απ'την πόλη. Αυτό είναι και το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της Νορμανδίας, ότι μπορείς να δεις πολλά ιστορικά μέρη του 2ου ΠΠ. Ο 2ος ΠΠ είναι κάτι που τουριστικά με αφήνει αδιάφορο και γι'αυτό τη Νορμανδία δεν την έχω σε μεγάλη εκτίμηση τουριστικά. Φυσικά υπάρχει το διαμάντι Mont St Michel αλλά όπως έχω γράψει συνδυάζεται πιο εύκολα με την κατα πολύ ομορφότερη/ενδιαφέρουσα Bretagne.
Troyes
Μεταφερόμαστε στην περιοχή Gran Est και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Champagne-Ardenne, δηλαδή την περιοχή της σαμπάνιας. Μόνο ότι βγαίνει από αυτή την περιοχή μπορεί να χαρακτηριστεί σαμπάνια όλα τα άλλα ανήκουν στην κατηγορία αφρώδης οίνος. Οι Γάλλοι θα σας πουν ότι αν δεν έχετε πιει σαμπάνια από αυτή την περιοχή δεν έχετε πιει σαμπάνια. Πέρα από τη σαμπάνια η Troyes είναι διάσημη για το λικέρ δαμάσκηνο (prunelle de Troyes), το οποίο έχω δοκιμάσει και μου αρέσει πολύ. Να σημειώσω ότι τα φρουτώδη λικέρ μου αρέσουν γενικά πολύ οπότε δεν είμαι και ο καλύτερος κριτής. Η Troyes είναι επίσης διάσημη για ένα από τα χειρότερα Γαλλικά εδέσματα, το andouillete. Έχω αφιερώσει ποστ για αυτή την αηδία στο φόρουμ και σας παραπέμπω εκεί. Δοκιμάζετε με δική σας ευθύνη. Η μάχη της κουζίνας! Ποια είναι η χώρα με την αγαπημένη σας κουζίνα;
Γνώριζα ότι η Troyes είναι μεσαιωνικού τύπου πόλη πριν την επισκεφθώ και παρόλα αυτά με εντυπωσίασε ευχάριστα. Τα χαρακτηριστικά ξύλινα σπιτάκια απλώνονται σε μεγάλη έκταση της πόλης και είναι όπως πάντα υπέροχα. Το κέντρο είναι πολύ προσεγμένο και κατα κύριο λόγο πλακόστρωτο με γουστόζικα μαγαζάκια, πράγμα που πρέπει να έχεις δεδομένο σε Γαλλική πόλη.
Τι να ειπωθεί για ένα τέτοιο δρομάκι;
Η κεντρική της πλατεία, με το δημαρχείο στα δεξιά, τα χαρακτηριστικά σπιτάκια παντού και που όπως μπορείτε να δείτε είχε κίνηση. Πρέπει να έχει μπόλικο εσωτερικό τουρισμό απ'ότι κατάλαβα. Σε κάποια εστιατόρια υπήρχαν ουρές.
Εννοείται πως έχει θέατρο, μην τα ξαναγράφω, σε αναγεννησιακό στυλ.
Ο καθεδρικός της πόλης άρχισε να χτίζεται πάνω στην άνθιση του γοτθικού στυλ και φυσικά ακολούθησε αυτό το στυλ.
Ο καθεδρικός μαζί με καμιά δεκαριά ακόμα εκκλησίες και πολλά απ'τα ξύλινα σπίτια προστατεύονται ως κομμάτια πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης. Η πιο όμορφη εκκλησία που είδα ήταν η St Nizier με τις χαρακτηριστικές πολύχρωμες σκεπές της Βουργουνδίας.
Από την πόλη περνάει ο Seine, χωρίς να προσφέρει φωτογενείς λήψεις. Έχει γνωρίσει και καλύτερες μέρες ο ποταμός.
Η πόλη διαθέτει και αγορά που εκτός από τοπικά προϊόντα μπορείτε και να τσιμπήσετε τίποτα.
Στην αγορά βρίσκεται και ζαχαροπλαστείο-σοκολατερί Caffet. Πρόκειται για τελειότητα και πραγματικά δεν μπορώ να το προτείνω αρκετά. Πήγα σε αυτό που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Μόνο που το είδα εξωτερικά ήμουν σίγουρος ότι θα ναι επιτυχία. Με το που μπήκα με κέρασαν σοκολατάκι που ήταν εκπληκτικό και προφανώς αγόρασα κουτί. Οι τιμές βαράνε όπως όλα τα ζαχαροπλαστεία της Γαλλίας, αλλά είναι κρίμα να βρεθείτε σε αυτή τη χώρα και να μην δοκιμάσετε γλυκά από κάποιο τοπικό ζαχαροπλαστείο. Μαζί με ότι έπαιρνες έκαναν δώρο δύο συσκευασμένα macaron τα οποία ήταν τα πιο νόστιμα macaron που έχω φάει. Πραγματικά δεν μπορώ να το προτείνω αρκετά!
Δεν έχει νόημα να επεκταθώ καθώς δεν έχει πολλά σημεία ενδιαφέροντος. Για ολιγόωρη βόλτα τη βρίσκω εξαιρετική επιλογή. Κι επειδή μου αρέσουν οι συγκρίσεις, μου άρεσε αρκετά περισσότερο σε σχέση με την Provins που είναι επίσης μεσαιωνικού στυλ πόλη.
Δεν είμαι hater της Αλσατίας, πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί είναι τόσο δημοφιλής προορισμός για τα ξύλινα σπιτάκια, όταν αυτό είναι κάτι που μπορείς να δεις σε πάρα πολλά μέρη της Γαλλίας και που μάλιστα συνδυάζονται με πιο ενδιαφέροντα πράγματα. Μου κάνει εντύπωση πως έχει καθιερωθεί σε σχέση με τα άλλα μέρη.
Le Havre
Η μεγαλύτερη πόλη της Νορμανδίας. Το λιμάνι της ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα καθώς οι εμπορικές ανάγκες αυξάνονταν. Το πικ της ήρθε τον 18ο αιώνα με έντονη δραστηριότητα εμπορίου καφέ, σοκολάτας και βαμβακιού. Μέχρι σήμερα μπορείτε να δείτε να φεύγουν τεράστια εμπορικά για υπερατλαντικά ταξίδια.

Στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν και δημοφιλής παραθαλάσσιος προορισμός για τους Ευρωπαίους. Πρέπει να είχαν τον πήχη πολύ χαμηλά. Είναι απ'τις πιο αδιάφορες αστικές παραλίες που έχω δει. Έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να απέχει μόλις ένα τέταρτο περπάτημα απ'το κέντρο. Τι να το κάνεις, άθλιο καιρός. Πριν καμιά δεκαριά μέρες την επισκέφθηκα και χωρίς μπουφάν δεν μπορούσες να σταθείς. Ήλιος; Τι είναι αυτό; Τρώγεται; Το χειρότερο από όλα για μένα είναι ότι στο μεγαλύτερο κομμάτι της έχει πέτρες. Από αυτή την άποψη προτιμώ χίλιες φορές τις παραλίες στην περιοχή Nord (πχ Dunkerque) που τουλάχιστον έχουν μόνο άμμο. Η θέα απ'το φάρο.

Η πόλη ισοπεδώθηκε από βομβαρδισμούς των συμμάχων κατά τη διάρκεια του 2ου ΠΠ. Κι εδώ έρχεται το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της πόλης και ο λόγος που με έκανε να την επισκεφθώ. Το πλάνο ανοικοδόμησης ανατίθεται στον αρχιτέκτονα Auguste Perret, ο οποίος δεν σκέφτεται να ξαναχτίσει την πόλη όπως ήταν προπολεμικά, αλλά αντίθετα να σχεδιάσει μια σύγχρονη πόλη με μεγάλους ανοιχτούς χώρους, που να είναι φωτεινή (πως είπατε

Η κεντρική πλατεία, στο κλασσικό Γαλλικό στυλ-δηλαδή άδειος ανοιχτός χώρος- με κάποια κτίρια που πλέον δεν τα λες μοντέρνα.

Ακόμα και το δημαρχείο είναι χτισμένο σε πιο μοντέρνο στυλ, καμία σχέση με τα γραφικά κτίρια που βλέπεις στις άλλες Γαλλικές πόλεις. Μου θυμίζει φυλακή.

Το κτίριο που ξεχωρίζει και φαίνεται σαν φάρος όπου κι αν βρίσκεστε στην πόλη είναι η εκκλησία Saint Joseph με τον χαρακτηριστικό πύργο της. Από τις πιο όμορφες μοντέρνες εκκλησίες που έχω δει.

Ειδικά το εσωτερικό της.

Το highlight της πόλης θα έλεγα ότι είναι η βιβλιοθήκη Oscar Niemeyer που βρίσκεται κολλητά με το θέατρο της πόλης που μοιάζει με εργοστάσιο.

Η βιβλιοθήκη Oscar Niemeyer πήρε το όνομα της απ'το Βραζιλιάνο αρχιτέκτονα που την σχεδίασε. Ο Oscar Niemeyer ήταν κι ένας απ'τους βασικούς αρχιτέκτονες της πρωτεύουσας της Βραζιλίας που όπως έγραψα ανήκει και αυτή στη λίστα της Ουνέσκο. Η βιβλιοθήκη είναι ένας πανέμορφος χώρος που μπορείς να πάρεις ένα απ'τα άπειρα βιβλία που έχει και να διαβάσεις με την ησυχία σου εντελώς δωρεάν. Πρέπει να το χω ξαναγράψει αλλά πιστεύω δεν υπάρχει Γαλλική πόλη χωρίς βιβλιοθήκη, θέατρο και μουσείο. Ο μέσος Γάλλος είναι αρκετά καλλιεργημένος. Πολλές φορές έχω φανεί εντελώς αστοιχείωτος σε παρέες με Γάλλους. Εξαιρετικός χώρος.

Από την πόλη περνάει κι ο Seine για να αδειάσει στη θάλασσα. Θα δείτε παραπόταμους να περνάνε από την πόλη. Το μνημείο για τους νεκρούς Γάλλους την περίοδο της εισβολής τους στην Ασία το αφήνω ασχολίαστο.

Για την παραλία έγραψα ήδη ότι δεν μου άρεσε. Να προσθέσω ότι δεν έχει καλή περατζάδα.

Εννοείται ότι όπου υπάρχει άμμος είναι ευκαιρία για τους Γάλλους να παίξουν με τα μπαλάκια τους.

Από την μεριά του λιμανιού γίνεται διαγωνισμός άσχημου κτιρίου με υψηλό ανταγωνισμό.

Παρόλο που η πόλη είναι μοντέρνα, το κέντρο είναι πεζοδρομημένο σε μεγάλο βαθμό και αρκετά προσεγμένο, απλά δεν με ενθουσιάζει. Είχε πάντως περισσότερη κίνηση σε σχέση με το παραλιακό κομμάτι.

Έχει και δύο πρώην φρούρια που πλέον χρησιμοποιούνται σαν πάρκο το ένα και σαν καλλιτεχνικός χώρος το άλλο. Είναι και τα δύο λίγο πιο έξω απ'την πόλη. Αυτό είναι και το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της Νορμανδίας, ότι μπορείς να δεις πολλά ιστορικά μέρη του 2ου ΠΠ. Ο 2ος ΠΠ είναι κάτι που τουριστικά με αφήνει αδιάφορο και γι'αυτό τη Νορμανδία δεν την έχω σε μεγάλη εκτίμηση τουριστικά. Φυσικά υπάρχει το διαμάντι Mont St Michel αλλά όπως έχω γράψει συνδυάζεται πιο εύκολα με την κατα πολύ ομορφότερη/ενδιαφέρουσα Bretagne.
Troyes
Μεταφερόμαστε στην περιοχή Gran Est και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Champagne-Ardenne, δηλαδή την περιοχή της σαμπάνιας. Μόνο ότι βγαίνει από αυτή την περιοχή μπορεί να χαρακτηριστεί σαμπάνια όλα τα άλλα ανήκουν στην κατηγορία αφρώδης οίνος. Οι Γάλλοι θα σας πουν ότι αν δεν έχετε πιει σαμπάνια από αυτή την περιοχή δεν έχετε πιει σαμπάνια. Πέρα από τη σαμπάνια η Troyes είναι διάσημη για το λικέρ δαμάσκηνο (prunelle de Troyes), το οποίο έχω δοκιμάσει και μου αρέσει πολύ. Να σημειώσω ότι τα φρουτώδη λικέρ μου αρέσουν γενικά πολύ οπότε δεν είμαι και ο καλύτερος κριτής. Η Troyes είναι επίσης διάσημη για ένα από τα χειρότερα Γαλλικά εδέσματα, το andouillete. Έχω αφιερώσει ποστ για αυτή την αηδία στο φόρουμ και σας παραπέμπω εκεί. Δοκιμάζετε με δική σας ευθύνη. Η μάχη της κουζίνας! Ποια είναι η χώρα με την αγαπημένη σας κουζίνα;
Γνώριζα ότι η Troyes είναι μεσαιωνικού τύπου πόλη πριν την επισκεφθώ και παρόλα αυτά με εντυπωσίασε ευχάριστα. Τα χαρακτηριστικά ξύλινα σπιτάκια απλώνονται σε μεγάλη έκταση της πόλης και είναι όπως πάντα υπέροχα. Το κέντρο είναι πολύ προσεγμένο και κατα κύριο λόγο πλακόστρωτο με γουστόζικα μαγαζάκια, πράγμα που πρέπει να έχεις δεδομένο σε Γαλλική πόλη.


Τι να ειπωθεί για ένα τέτοιο δρομάκι;

Η κεντρική της πλατεία, με το δημαρχείο στα δεξιά, τα χαρακτηριστικά σπιτάκια παντού και που όπως μπορείτε να δείτε είχε κίνηση. Πρέπει να έχει μπόλικο εσωτερικό τουρισμό απ'ότι κατάλαβα. Σε κάποια εστιατόρια υπήρχαν ουρές.

Εννοείται πως έχει θέατρο, μην τα ξαναγράφω, σε αναγεννησιακό στυλ.

Ο καθεδρικός της πόλης άρχισε να χτίζεται πάνω στην άνθιση του γοτθικού στυλ και φυσικά ακολούθησε αυτό το στυλ.

Ο καθεδρικός μαζί με καμιά δεκαριά ακόμα εκκλησίες και πολλά απ'τα ξύλινα σπίτια προστατεύονται ως κομμάτια πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης. Η πιο όμορφη εκκλησία που είδα ήταν η St Nizier με τις χαρακτηριστικές πολύχρωμες σκεπές της Βουργουνδίας.

Από την πόλη περνάει ο Seine, χωρίς να προσφέρει φωτογενείς λήψεις. Έχει γνωρίσει και καλύτερες μέρες ο ποταμός.

Η πόλη διαθέτει και αγορά που εκτός από τοπικά προϊόντα μπορείτε και να τσιμπήσετε τίποτα.

Στην αγορά βρίσκεται και ζαχαροπλαστείο-σοκολατερί Caffet. Πρόκειται για τελειότητα και πραγματικά δεν μπορώ να το προτείνω αρκετά. Πήγα σε αυτό που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Μόνο που το είδα εξωτερικά ήμουν σίγουρος ότι θα ναι επιτυχία. Με το που μπήκα με κέρασαν σοκολατάκι που ήταν εκπληκτικό και προφανώς αγόρασα κουτί. Οι τιμές βαράνε όπως όλα τα ζαχαροπλαστεία της Γαλλίας, αλλά είναι κρίμα να βρεθείτε σε αυτή τη χώρα και να μην δοκιμάσετε γλυκά από κάποιο τοπικό ζαχαροπλαστείο. Μαζί με ότι έπαιρνες έκαναν δώρο δύο συσκευασμένα macaron τα οποία ήταν τα πιο νόστιμα macaron που έχω φάει. Πραγματικά δεν μπορώ να το προτείνω αρκετά!

Δεν έχει νόημα να επεκταθώ καθώς δεν έχει πολλά σημεία ενδιαφέροντος. Για ολιγόωρη βόλτα τη βρίσκω εξαιρετική επιλογή. Κι επειδή μου αρέσουν οι συγκρίσεις, μου άρεσε αρκετά περισσότερο σε σχέση με την Provins που είναι επίσης μεσαιωνικού στυλ πόλη.


Δεν είμαι hater της Αλσατίας, πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί είναι τόσο δημοφιλής προορισμός για τα ξύλινα σπιτάκια, όταν αυτό είναι κάτι που μπορείς να δεις σε πάρα πολλά μέρη της Γαλλίας και που μάλιστα συνδυάζονται με πιο ενδιαφέροντα πράγματα. Μου κάνει εντύπωση πως έχει καθιερωθεί σε σχέση με τα άλλα μέρη.